Het vraagt even tijd om de klik te maken wat de prijzen betreft: ik moet mijn standaardbudget gewoon verdubbelen,anders kom ik hier nergens.
Alles in de horeca is duurder, de consumpties en zeker het slapen. Toch vind ik het belangrijk om goed te kink en rusten, een tentje is aan mij niet(meer) besteed, tenzij een luxe uitvoering maar dat kano ik dan niet vervoeren..
Voor de rest geen klagen!
Het weer is heel wisselvallig, het regent telkens met korte hevige buien. Vannacht heb ik mijn fiets binnengehaald omdat ik wakker werd van zo,n bui, ik vrees vooral voor míjn zadel. Vanmorgen zag het er druilerig uit,ik vreesde voor de hele dag maar nu is het weeral zonneschijn. Mijn ontbijt smaakte heerlijk,veel en goeie koffie ook.
Ik verander vandaag van richting, verlaat de onvolprezen route van Clemens' sweerman en verlaat het vasteland richting odense. Die stap kan ik nog redden met een brug, de volgende sprongen zullen dan per trein over de vaste verbindingen of per veer moeten gebeuren.
Met enige moeite ben ik toch op de site geraakt van danhostel en heb online geboekt voor de volgende nacht in odense. Ik moet er dan wel zijn natuurlijk anders is het dubbel zonde van mijn goeie geld.
Nu nog wat inpakken en tanden poetsen en zo, dan weer op weg, toch een beetje op avontuur...
Gisteren heb ik een kaart gekocht met al de fietsroutes op van Denemarken. Ook sweerman neemt praktisch ongewijzigd de route 3 over. Het nadeel van de kaart is zijn schaal:1/500000! De routes die ik al heb gezien zijn wel heel goed gemarkeerd,zodat ik me met gerust gemoed overgeef. Ik wil eerst de 64 volgen naar loding toe, dan verder de 6 naar Funen
Alles loopt goed tot ik een eindje voor kolding de route kwijt ben. Ik was betoverd door een korte stop bij een heel mooi kerkje. Niet erg, ik volg verder de nationale route. Maar in kolding mis ik de aanduidingen naar de andere route, zodat ik helemaal het noorden en veel tijd kwijt raak,ik word door bereidwillige maar gebrekkig tweede taal sprekende mensen toch weer op de goeie weg gezet. De Denen zijn blijkbaar zo: terughoudend maar welwillend .
Ik moet naar de brug toe die het vasteland met Funen verbindt. Het is veel verder dan ik had ingeschat: van kolding naar de brug een dikke 20 km, het nadeel van onnauwkeurige kaarten.
Tenslotte de brug over,op weg naar middelfart, het eerste stadje. Ik volg een duidelijke wegwijzer naar de route, en maak een aangeduide omweg die me vreselijk enonnodig vermoeit: een hele duik naar beneden naar een -mooie- uitbating en dan steil weer naar boven. Ook bepaalde routes bij ons vertonen dit euvel,duidelijk geinspireerd door pure commerce.
Ik piknik op een bank bij het station van middelfart,met een grote warme choco van een kiosk,het leven is simpel.
