gisteren toch nog terug naar de stad gereden om wat te eten. ik zag een kaart waarop asperges werden aangeprezen, daar dus maar binnen.. waar de asperges op waren natuurlijk, mijn onthoocheling was groot. nochtans ligge ze hier overal al overvloedig in de rekken, benieuwd hoe het thuis zal zijn. al bij al matig eten voor een goeie prijs.
het blijft warm hier, om 22.00 uur nog 22° of zoiets. mijn kamer is koel,maak eerst nog een praatje met de zoon des huizes endan dodo. voor het eerst slaap ik slecht, ik lig uren wakker of heb toch het gevoel. narbonne ligt verder dan ik dacht, al bij al een dikke 100 km, en de tegenwind in gedachten van eergisteren..
om half acht schiet ik wakker. ik haal brood in de stad- die ligt toch op een dikke 2 km,het leek me niet zo ver- en haal terzelfdertijd een dienstregeling van de ter ofte de regionale spoorlijn. er loopt een lijn die via bram & andere dorpen doorloopt naar narbonne. dat stelt me gerust, als het me te zwaar wordt neem ik deelsgewijs de trein. met die gedachte kan ik leven en neem op mijn gemak mijn ontbijt.
het inpakken gaat al snel. ik ben verwonderd over het gewicht dat ik meesleur, er komt nochtans niets bij. wederzijds gemeend "au revoir" met de gastheer. ik denk wel dat ik hier nog kom. dan op de fiets, het is toch al na half tien. niet verder dan 10 km moet ik me al omkleden, de zon is fel en er is wind, deze keer gelukkig in de rug. het is open en vlak hier,ik rij zuid met in het noorden les montagnes noires,die een uitloper moeten zijn van het centraal massief. links van me in de verte ook een lange heuvelrug,en plots ontwaar ik daar boven maar héél ver weg en toch duidelijk: de besneeuwde toppen van de pyreneëen. allemachtig! mijn hart maakt sprongetjes, ik zou er zo naar toe willen en de uitdaging aangaan maar weet dat het nu niet kan. ik hou mijn aandacht verdeeld tussen de weg die recht en niet druk is en het adembenemend zicht van die machtige witte rug, die op zijn minst 70 à 80 km moeten ver liggen. ik moét stoppen en probeer dat op foto vast te leggen, ik hoop dat het gelukt is.
pexiora, bram,waar mijn maatje-cafébaas van zowat 90- nog niet present is, en verder langs de relatief rustige d33 naar carcassonne, dat ik deze keer een halte niet waard vind . met de wind in de rug en het overwegend vlakke schiet ik verbazend goed op. mijn plan om na trebes de kleinere d206 via puicheric te nemen laat ik links liggen. ik bots in les capucins op een gelijknamige routier en ga tegen mijn gewoonte in daar middagmalen, entre les copains, gezellig ,lekker(goeie langue de boeuf) én goedkoop. ik bedank voor het dessert, met volle maag fietsen reist niet lekker en koers verder op de d6113 naar mijn doel. de weg is helemaal vernieuwd, het wegdek loopt erg goed,dat doet deugd voor mijn gat. af en toe loopt de nieuwe weg rond een dorp, dan neem ik de rustige binnenweg rechtdoor, het duurt soms kilometers voor ik weer aansluit op de nieuwe weg, een leuke afwisseling. het landschap is geslotener dan vanmorgen,ook wat meer hellinkjes die ik al fluitend in mijn binnenste zonder overdreven moeite haal.
rond tweëen wordt het toch te warm, ik zoek de schaduw op in lange pauzes. voor nix moet ik me nog haasten, narbonne ligt in mijn bereik. tot nog toe heb ikbij mijn weten niet zo hard gereden, ik haal een gemiddelde,met pak & zak, van meer dan 21 per uur.
de dame van de info touristique is erg vriendelijk én geïnteresseerd als ze hoort dat ik per fiets kom, ze is zelf enthousiast vtt-er langs le canal. het cit -centre international de séjour is als organisatie nieuw voor mij,en het verbaast me dat ze toch veel adressen hebben over heel het land. het werkt een beetje als een jeugdherberg. ik bestel ineens twee nachten, misschien drie
na een douche voel ik me fris als een hoentje, trots als een haan omdat ik het zo vlotjes haalde ondanks ik geladen ben als een ezel, en kiplekker-net zo gebakken toch-. alleen mijn ogen kijken als een zonneslag ,als aangerand door het felle licht dat niet met een brilte temperen is. ik ga nog even op verkenning in de buurt,niets moet nog vandaag. eten kan ik hier nog in het cis, daarna zien we wel.
