voor één keer vond ik zo maar zoutloos brood in de rekken gevonden, zonder bestellen. het is zonde, smaakt nog minder naar iets dan het flets maar bruin brood thuis. wég die rommel, voor de paarden gooien! toch vergalt het mijn morgen niet, ik had ook nog een specials bruine baguette, die smaakt beter.
ik neem het op mijn gemak maar ben toch niet van plan te luieren. in het office du tourisme ontvangt me een vriendelijke man met un acceng vraiment du régiong, leuk om te horen. en hij blij dat een toerist hier een dag blijft hangen, hij slooft zich uit. ik laat me bedienen met een mapje met verschillende mooi ogende fietstochten ,lussen in de streek. precies wat ik zoek. ik maak een ommetje langs een nieuw gebouwd industriepark -dat interesseert me altijd minstens even veel als oude monumenten- ook hier bedrijven die veel meer richten op dienstverlening dan wel produktie.
de zon begint te branden en ik vergeet dat ik mijn crème bij me heb, ik zie het pas als ik terug thuis kom en ze nergens vind. eerst smeren, dan lekker piknikken onder de plataan, al moet ik eerst zelf wel een tafel kuisen, en ik ben echt niet erg zindelijk. het smaakt me, een verse halve baguette gaat helemaal op.
ondanks de hitte vertrek ik toch ,op mijn gemak. een eerste ontdekking: een windmolen aan de rand van de stad! ik kom hier al jaren en had dit nog nooit gezien. vandaar een heel mooi vergezicht,tuinmannen van de stad wijzen me waar en hoe ik (vooreerst) naar beneden moet. er staat weinig wind, gelukkig. af en toe pauzeren in de schaduw en water drinken. fietsers zijn ze hier niet gewoon, en zeker niet in volle zon zoals jonge kerels vanuit een auto me duidelijk maken. ik doe op mijn gemak verder, heb het met steile klimmetjes op kleine landwegels toch knap moeilijk. in de dorpjes valt weinig te beleven tenzij siësta,alleen in het laatste dorpje is een bar-café waar mooie jonge manon de dienst uitmaakt. ze is universitair geschoold, of toch hoger onderwijs (bac + 2)maar geraakt in haar opleiding voorlopig niet aan de bak. ik kan haar alleen maar bon courage wensen en hopen dat ze de volgende keer niet meer daar is.
als dit dorp geen 10km van castel lag kwam ik hier vanavond zeker eten, de zaken in 't stad zijn al te veel door tourisme verprutst.
terug naar castelnaudary,gelukkig niet te steil langs de departementale. het is na vijven en de zon brandt nog. daarom ga ik eerst dit tikken in een gekoelde cyberzaak, ondertussen heb ik een beetje een neus ontwikkeld om dergelijke bedrijfjes op te zoeken.
geen idee wat ik vanavond eten zal, misschien piknik ik gewoon nog eens. morgen ga ik in ieder geval verder, ik denk naar narbonne,daar ben ik tot nu toe nog nooit geweest,en groot lijkt het ook niet. kan ik daar eens de strandjeannet uit hangen.
hasta la vista!
|