een klein duwtje in de rug ontbreekt om verder te rijden op de camino,maar het is er niet zodat ik vandaag meer oostwaarts verder ga om ergens de gironde te vervoegen. . in hostens zag ik een fietsweg aangelegd op een oude spoorwegbedding richting oost, die wil ik vervoegen. op de kaart staat de fietsweg zelfs aangeduid als een departementale, de fransen is het menens eens ze beginnen!
voor ik labouheyre verlaat probeer ik nog eens internet te vinden, maar de bibliotheek ziet me er zo oud en onderkomen uit dat ik niet eens wacht tot ze opent.
tien uur, 15°,veel meer moet dat niet zijn. na de felle zon gisteren mag het al eens iets minder. ik vertrek naar commensacq,via de enige weg,die helemaal niet druk is. dan naar sore. weer een lange brede weg, ik kan een vrachtwagen die me tien minuten geleden voorbijreed nog volgen, zo recht is de weg. wat verder staat een grote veewagen in de schaduw geparkeerd,met paarden geladen. ik maak even een praatje met de zelfstandig voerman, hij kan de concurrentie met spanjaarden alleen aan omdat hij alleen werkt. 't is overal hetzelfde liedje. hij vervoert voornamelijk kalveren naar spanje om daar verder te mesten,naar zijn uitleg gaat het over "taitards" van 250-300 kg.

van sore verder naar st st symphorien. het blijft de landes,maar toch is het landschap anders. mijn gps wil me een niet verharde weg opsturen, ik twijfel maar hou me op het rechte eind. een wijle verder bots ik op een gigantische houtstockage, hectares grote stapels die continu nat worden gehouden. ik besluit de zandweg te nemen die er rond loopt. in het begin gaat det goed,een eind verder wordt het zand mul en moet ik naast de fiets verder,maar ik geniet toch van de absolute rust, enkel de vele sporen van herten tonen dat ik niet alleen ben.
st symphorien is bijna aan zijn siësta,allen op het terras van het lokale restaurant leeft er wat. het ziet er erg lekker uit,maar ik bijt op mijn tanden, en ga piknik inkopen,door het watertanden wat overvloediger dan bedoeld. hier heb ik aansluiting op de fietsweg,dwars door de bossen wat minder besloten is dan het klinkt, veel bossen zijn jong en dus open.
het fietspad verveelt na uren, ik verlaat het in de hoop een wegenkaart te vinden zodat ik weet waar ik verder kom, ik rij wel naar bazas maar dat staat op géén kaart die ik bij heb. vilandraut is mooi maar als uitgestorven. ik vervolg mijn weg op de gewone weg. bazas moet gezien de toenemende bebouwing toch een tamelijk centrum zijn.
dat klopt ook, er staat een monumentale romaanse kerk, met zowaar tekens van een st jacobspad. volgens mijn routard is er alleen duur logies,maar het touristenbureau is gelukkig nog open, en jawel, er is een halte jacquaire, zodat ik niet verder moet en voor € 5 onder de pannen ben. het is een mooi stadje,beetje vervallen glorie, het voornaamste feest is een jaarlijkse veeprijskamp.
in die traditie vind ik een restaurant waar het te bakken vlees open en bloot ligt uitgestald in de open keuken.
morgen zien we weer verder.
dit werd getikt op een pc die ter beschikking staat in "le cercle de l'avenir" ,waarlijk een wonder in dit frankrijk.
dikke 80 km vandaag.