Prehistorische zeereptielen waren in staat hun lichaamstemperatuur te regelen ?

bewerking van  volgend  bronmateriaal
http://blogs.discovermagazine.com/notrocketscience/2010/06/10/prehistoric-sea-dragons-kept-themselves-warm/
http://www.nu.nl/wetenschap/2267276/prehistorische-zeereptielen-waren-warmbloedig-.html

The Natural History Museum, London

OLD BONES An ichthyosaur preserved with the broken skeletons of its unborn. Ichthyosaurs, whose name means “fish lizard,” date back 250 million years.

Prehistorische zeereptielen waren in staat hun lichaamstemperatuur te regelen : volgens de onderzoekers van het
Université Claude Bernand Lyon 1  kon die lichaamstemperatuur   oplopen tot 39 graden Celsius.
Dat stemt overeen met de  lichaamstemperaturen van de huidige walvissen en dolfijnen , ook in koudere  wateren  ....
Het lichaam van de uitgestorven  zeereptielen (1) was  dus mogelijk ( meestal  )warmer dan het zeewater waar ze in zwommen
Die warmteregulatie van het bloed   stelde reptielen zoals de ichthyosaurus, de mosasurus de plesiosaurus vermoedelijk in staat om relatief snel te zwemmen en diep te duiken.( klik ook op  de attachments onderaan dit artikel  )  
Dat schrijven de onderzoekers in het wetenschappelijk tijdschrift
Science. I <---    / Science II  http://dx.doi.org/10.1126/science.1187443 <---

Watertemperatuur

“Deze zeereptielen konden een hoge lichaamstemperatuur in stand houden, onafhankelijk van de watertemperatuur waar ze in leefden”,
verklaart hoofdonderzoeker Christophe Lécuyer op National Geographic News.
“Het maakte niet uit of hun leefgebied een tropische zee of een koud oceaandomein was.”

De wetenschappers zijn tot hun bevindingen gekomen door  een  40 tal  fossielen van zeereptielen  , daterend    van trias    tot  krijt  .
__en  daarbuiten ook nog   een flink aantal prehistorische  vissen als vergelijkingsmateriaal ____ te bestuderen   ___
Ze gingen  op zoek  naar  zuurstofisotopen in de tanden en andere fossiele resten   
Op basis  van  de  gevonden zuurstofisotopen   konden ze  eerst en vooral  de historische samenstelling van diezelfde isotopen in het bloed van de reptielen inschatten
.
Prehistorische vissen      De resultaten werden vervolgens   vergeleken met de vermoedelijke lichaamstemperatuur van prehistorische vissen.
Deze laatste dieren  waren ( net als de huidige  vissen ) waarschijnlijk koudbloedig en namen daarom de temperatuur van het zeewater aan.

Uit de vergelijking blijkt dat de lichaamstemperatuur van de zeereptielen veel hoger lag dan de gemiddelde temperatuur van de zeeën waar ze in zwommen ( en uiteraard hoger dan die van de vissen ). (2)



http://nl.wikipedia.org/wiki/Koudbloedig
Koudbloedigheid wordt tegenwoordig niet meer gezien als tegenhanger van warmbloedigheid, er zijn zelfs dieren waarop beide termen van toepassing zijn. Er zijn drie vormen van koudbloedigheid, die alle een warmbloedige tegenhanger hebben.
Alle zes vormen van koud- en warmbloedigheid worden als verschillende vormen van thermoregulatie gezien, waarbij meer dan eens combinaties voorkomen, zelfs tussen uitgesproken koudbloedige en uitgesproken warmbloedige vormen.

Moderne  vissen  , waaronder enkele  top-predatoren uit de  oceanen , gebruiken  een panoplie aan  fysiologische  truuks en inrichtingen om hun bloed op te warmen ... Zwaardvissen zijn in staat  de temperatuur van hun brein en ogen tijdelijk te verhogen ; dat geeft hen de kans  om snelle prooien te verschalken .... .

Tonijnen gaan een stap verder  . Net zoals  bij alle  andere  vissen zullen hun  voortdurend  hard werkende  spieren het bloed opwarmen dat er doorheen stroomt  ( = overigens zorgen   ook  de  spierbewegingen  van  duizenden mieren- en bijen-werksters   respectievelijk in hun nesten en korven voor een effectieve thermostaat )  
Andere  vissen  verliezen dan weer die  opgewekte warmte  wanneer het bloed  vervolgens door de kieuwen stroomt  en verse(koude)  zuurstof  opneemt . (=  waterdieren  met longen  hebben dus dergelijke  afkoeling niet  terwijl ze onder water  jagen )  

De bloedsomloop  van de tonijn is  echter  zo  ingericht  (  are arranged ) dat het  door de spieren opgewarmde bloed  ,haar  opgeslagen warmte afgeeft aan het lichaam  en pas daarna naar de kieuwen wordt gestuurd  ... Koud bloed  afkomstig van de  kieuwen  mengt zich niet direkt met het "warme" bloed  , maar wordt eerst opgewarmd in de spieren .... Dit is dus een warmtewisselaar waar de  meeste  koeling van het bloed  niet gebeurt in de kieuwen maar in  het lichaam  .... 
Enkele haaien soorten ( de meesten moeten  trouwens al voortdurend bewegen ( ook tijdens hun slaap , zij het op een laag pitje ) vanwege hun  " zuurstof-huishouding  " ; ze  genereren dus ook voortdurend spierwarmte )   bezitten vergelijkbare  warmte-regelaars ; misschien gebruikten plesiosauriers en  ichthyosauriers hetzelfde systeem "





Achtervolgingen
Volgens de wetenschappers is het evolutionair gezien logisch dat de ichthyosaurus (een dolfijnachtige reptiel) en de plesiosaurus (een reptiel met vier flippers en een lange nek) minstens  gedeltelijk warmbloedig waren.
Een warmbloedig dier kan zich over het algemeen namelijk sneller voortbewegen dan een koudbloedig dier. Prehistorische zeereptielen moesten vaak hard zwemmen en snel manouvreren om hun prooien te achtervolgen.


Bleken  de volgens die methode   onderzochte  plesiosaurus en  de icthyosaurus specima  te duiden  op snelle,  bewegelijke en warmteregulerende predators ... dan was dit voor  de mosasaurus heel wat twijfelachtiger  ...Maar dit spoort dan wel weer beter  met de  hypothese dat  de mosasaurus een  in een hinderlaag  op de loer liggende jager was ( een soort  groot  snoekachtig reptiel  en nauwe (?)verwant van de varanen    )...
 
Het  lijkt   er echter op  dat het voorkomen van  fossiele zeereptielen in " koude  (arctische  )wateren "  op  het eerste zicht kan geloofwaardig maken   dat er toch van enige regulatie  sprake  zou kunnen geweest  zijn  .
Alhoewel het wel   altijd  grote reptielen betreft  

Bovendien   zijn    ook veel  tegenwoordige   vissen  in de poolzeeen  wel degelijk  bewegelijke   non- vegetariers    .... 
Er zijn er zelfs die  anti-vries in hun bloed bezitten
Vlees/vis  eters  dat wel   , maar  ze hoeven daarom nog geen  echt  actieve jagers te zijn .... er zijn specialisten onder ( de groenlandse haai ) die voornamelijk vastzittende dieren  en schelpdieren  te "grazen " nemen of krill  eten ....en natuurlijk versmaden ze ook geen   al te  snelle prooien als ze daartoe de kans krijgen ....  

(1)
 
*De  zee- leguaan van de Galapagos-eilanden   is  een  extante " moderne "hagedis ( van de   iguana   / de mosasaurus schijnt ook dicht bij de moderne  hagedissen te staan (   afkomstig uit   de  oude  groep waaruit ook de  varanen afstammen )    ;Maar   het  diertje  zwemt echter wel rond in een  tropische omgeving ... en voor zover bekend  is het koudbloedig ;  Bovendien  schijnen  deze dieren  te " zonnen "( = hun "lichaamstemperatuur "   op te warmen   op het land (?) )vooraleer  een  succesvolle  duik te nemen
Onderwater  hoeven ze echter niet   snelzwemmend    te zijn   , het zijn immers  vegetariers  : 
Maar het is voorstelbaar   dat snelzwemmen kan  helpen om te ontkomen aan mariene  predatoren ? 

http://nl.wikipedia.org/wiki/Zeeleguaan
" ..... Zeeleguanen zijn de enige hagedissen die onder water eten; ze grazen de wieren van rotsblokken op de bodem van de zee. Ook zijn de dieren als grote (maar niet unieke) uitzondering binnen de reptielen vegetarisch, ze eten enkel zeewier.
 Er is beschreven dat ze soms de nageboorte van zeeleeuwen eten..... " .  







Amblyrhynchus cristatus –  

   
* De (australische/ Zuid oost aziatische   )" zee-" krokodil (   net als alle croc's  een  afstammeling   uit de oeroude groep van de  archosauria )  kan ook grote afstanden afleggen in tropische zeëen , maar het zijn en blijven ectothermische  dieren , net zals de andere krododillen 
ectothermische  krokodillen   sturen   hun lichaamstemperatuur( gemiddeld  zo'n 30 a 33°C) door zonnebaden  , of het zich verplaatsten naar koelere ( of warmere ) omgevingen ( shaduw , water, warmwater zeestromingen  )   

 
http://nl.wikipedia.org/wiki/Zeekrokodil
estuarine crocodiles /Crocodylus  porosus

‘Zeekrokodillen laten zich meevoeren op  warme  golfstromen’

7 juni 2010
Zeekrokodillen slagen er in om grote afstanden af te leggen in zee door mee te liften op golfstromen.
Dat hebben wetenschappers in Australië ontdekt.
http://www.uq.edu.au/eco-lab/?page=58663&pid=57086

Zeekrokodillen zwemmen vaak vanuit hun leefgebied in rivieren de zee op vlak nadat het tij verandert. Vervolgens laten ze zich meevoeren op stromingen in zee.  Die golfstromen stellen de krokodillen in staat om tientallen tot zelfs honderden kilometers af te leggen in zee, ondanks een beperkt zwemvermogen. Dat schrijven onderzoekers van de Universiteit van Queensland in het wetenschappelijk tijdschrift Journal of Animal Ecology. 


  
(2) ".......Bernard  schatte  de  lichaamstemperatuur van deze  prehistorische  zeereptielen  door de studie van hun  fossiele tanden .
Hij nam monsters van 40 plesiosauriers , ichthyosauriers, mosasauriers  naast  steekproeven bij verschillende  prehistorische zee- vissen 
The specimea  zijn afkomstig van de vijf continenten en  gespreid over een periode van het Trias tot en met het krijt    .  
In elk tandmonster  werden de hoeveelheden aan verschillende zuurstof isotopen gemeten  ( different oxygen isotopes,)
Dat is een waarde verhouding  die afhankelijk is van de lichaamstemperatuur van het dier en de samenstelling/temperatuur  van het omgevingswater  waarin het rondzwemt  , die het inslikt en/ of door het lichaam laat stromen     
De data afkomstig van de "vissen" lieten toe  de reptielen gegevens  te calibreren  .
De' vissenverhouding ' is bijna altijd een afspiegeling  van de  temperatuur van het  (mariene ) zwemwater  
Moesten  de tanden van zeereptielen dezelfde verhoudingen vertonen als  de  vissentanden dan  zouden ze ook wel even warm zijn geweest als hun zwemwater --> ze zouden dus koudbloedig zijn ..
Verschillen  duiden  altijd  op verschillende  inrichtingen van lichaamstemperatuur-regelingen 




Zie ook

http://www.ucmp.berkeley.edu/people/motani/ichthyo/
http://www.plesiosaur.com/
http://www.bbc.co.uk/science/seamonsters/factfiles/giantmosasaur.shtml