In de pueblo is dit het enige dat je hoort; Madre mia, que calor; Het bleef dan ook gans de nacht minstens 30 grados en overdag tikt de thermometer al snel tegen de 40 alhoewel er geen zon schijnt het grootste deel van de dag en er grijze onweerswolken hangen waardoor het zwoel en vochtig aanvoelt
Het is duidelijk veel te warm om iets te doen, zelfs zwemmen zorgt maar even voor afkoeling want het zwembadwater is ook meer dan 30
Dus geen blog vandaag want niets gedaan behalve avonds de planten water gegeven en van de mooie zonsondergang genoten
We zweten ons doorheen de volgende hittegolf, er staan weer een paar dagen met + 35 grados geprogrammeerd.
Maar omdat ik vandaag niet al zwetend wou mijn siesta aan het zwembad doorbrengen ga ik na de pueblowandeling op verkenning naar Xorret de Cati zo een dikke 100 km hiervandaan
Dit plekje is de aankomstplaats later deze maand van de 8ste vueltarit en is een tamelijk steile berg van 1000 meter hoog in een mooi natuurgebied dus een bezoekje waard zodat ik is kan bekijken hoe we er eventueel geraken als we willen komen kijken later.
We gan met de scoot en rijden erheen door de bergen langs Finestrat, Relleu en andere schilderachtige kleine dorpjes zoals Torre de Manzanas en Tibi; In Xixona denk ik even verkeerd te zijn gereden als ik het klooster van San Sebastian zie maar ik herken al gouw de plek waar ik stopte, ik was hier vele jaren terug al is gestopt an dit benzinestation met de Gille toen we hier voor 2 dfagen een Harley hadden gehuurd om in de bergen te toeren; op deze baantjes zijn wel duizend en één bochten neergelegd zodat we er tamelijk lang over doen vooraleer we in Castalla geraken, het dichst bijgelegen stadje waar ik het kleine baantje naar Xorret de Cati echter niet direct kan vinden; ik stop dan maar aan een terraske waar een viertal spanjolen halve liters cerveza aan het drinken zijn en na een drietal pogingen hebben ze begrepen waar ik naartoe wil; blijkbaar is men binnenlands spaans accent nog niet scherp genoeg.
Ik moet naar de andere kant van het dorp en via twee ronde punten geraak ik eindelijk op het juiste pad; ondertussen is de mooie blauwe lucht verdwenen en komen er dreigende onweerswolken aandrijven.
Daar waar ik eerst dacht dat Xorret de Cati een kleine pueblo was is er geen levende ziel te bekennen gedurende de 5 km lange beklimming die op sommige stroken tot 20 % omhoogloopt. Het is de naam van deze berg en even voorbij de top staat er een groot maar niet in al te beste staat meer zijnde hotel waard de aankomststreep zal liggen weet een gemeentearbeider die zijn bocadillo aan het opeten is mij te vertellen; Het is hier een mooi ruw natuurgebied met veel wandelpaden en pick nik gelegenheid maar omdat de eerste druppels, zo groot als vijf frank stukken beginnen te vallen rij ik terug bergafwaarts en via de grotte baan richting Alicante waar de lucht nog iets blauwer is. Maar eerst nam ik nog een foto van een standbeeld op d e top ter ervan José Maria Jimenez alias Chaba; deze spaanse wielrenner was een gevleugeld klimmer die hier ooit een etappe won in de vuelta, was Spaans kampioen, verschillende keren bergkoning in de vuelta eind jaren 90 en de eerste luitenant van Indurain; in 2002 stopte hij met wielrennen want naast zijn dosis talent nam hij geregeld ook andere dosissen spul waardoor hij verslaafd en depressief werd. In 2003 overleed Chaba aan een hartstilstand in het psychiatrisch ziekenhuis waar hij verbleef.
De onweerswolken blijven me de ganse tijd achtervolgen maar konden me niet inhalen zodat ik droog maar redelijk gebroken na een lange rit van meer dan 200 km thuiskom en dan maar in de pool spring en een late siesta begin.
Later zou het toch ook hier wat druppelen maar niet genoeg om alles nat te maken; wel had de wind L haar flotador weggewaaid zodat ze zich moest reppen om hem aan de carport te recupereren; voor de avondwandeling ga ik gewoon de straat op en af want verder ga ik niet geraken dus blijven we vandaag steken op 6.6 km.
Als ik vanochtend de supermercado in de pueblo binnenstap lijkt het wel of de nieuwe Albert Heyn werd geopend hier; bomvol hollanders met volle winkelkarretjes die op maandagmorgen tegelijk kwamen inkopen doen; toen ik de file aan de kassa zag, waar ik als enige stond met 1 stokbrood, kreeg ik per direct heimwee naar de goede oude tijden toen de hollanders nog enkel met een caravan op verlof gingen en al hun proviand, blikken en potten pindakaas en andere rotzooi meesleurden vanuit hun plaatselijke buurtwinkel.
Na het ontbijt gaan wij voor onze maandag inkoop naar de Mercadona in A en nemen de vuilniszakken mee in de hoop deze ergens kwijt te geraken want gisteren zaten alle containers in de buurt overvol.
Als ik de dakparking van de supermarkt wil oprijden gaat de bareel niet omhoog, parking completo flikkert er op het schermpje en ik wou precies dat het al 31 augustus was ipv Juli; maar er zit niks anders op dan een blokje om te rijden zodat we de ondergrondse parking kunnen binnenrijden die ook gebruikt wordt als openbare parking; deze is een doolhof van verdiepingen en overal staan betonnen palen in de weg maar we geraken toch tot aan de -2 ingang van de Mercadona; op dit niveau is er een bijkomend nadeel dat de vloer geweldig afhelt wat het uitladen van de winkelkar straks serieus gaat bemoeilijken weet ik al van een paar eerdere ervaringen. Ook hier binnen de supermarkt een drukte van jewelste, volle karren en lege rekken, de winkelbedienden werken zich in het zweet om alles bijtijds aan te vullen maar de nieuwe lading toeristas heeft grote honger en dorst. Omdat dit ook een openbare parking is moet je voor het buitenrijden eerst naar de betaalautomaat en met een mercadona ticket dat je aan de kassa krijgt kan je je parkeerticket betalen maar dat weten de meesten die hier voor de eerste maal komen niet natuurlijk zodat er ook hier een langer rij staat; Het is vrij duidelijk dat dit niet mijn favoriete parkeergarage is om te komen winkelen maar we geraken zonder kleerscheuren en bijtijds buiten waar een beetje verder een auto spookrijdersgewijs ons komt tegemoetgereden, een oude brit die zich van rijrichting had vergist maar we kunnen passeren zonder brokken Terug thuis alles uitgeladen en tijd voor een siesta om te bekomen en al zwetend wakker geworden want zo een 37 grados nu
Af en toe verkoeling zoeken in het zwembad en tegen 20 u ga ik met X naar het bronneke en terug, mijn achillespezen doen minder pijn dus das het goede nieuws. X heeft nog niet willen eten, hopelijk straks als het nog wat verder afkoelt doet ze een poging haar brokjes binnen te spelen. Wie ook wil binnen spelen is een leuke kleine hagedis die op de deurlijst van de voordeur zit
Vroeg uit de veren vanmorgen en na mijn koffietje met cake doe ik nog een zwemmeke vooraleer ik me klaar maak voor ons zondags motorritje. Een ochtendwandelingske zit er niet meer in want om 9 u moeten we al in La N zijn waar we afspraken bij Charlies
Rune die morgen terug naar Noorwegen vertrekt met de wagen is wat later want had gisteren ook brokken aan zijn Harley maar tegen 9u30 vertrekken we richting binnenland en Alcoy de bergen in
We zijn met tamelijk veel vandaag en ik rij als laatste zodat ik men eigen tempo kan rijden, Iets voor Alcoy aan de eerste stopplaats vind ik iedereen terug, in deze bar stoppen elke zondag heel wat motorrijders die in de bergen komen bochten malen en vandaag was er een groep met leuke oldtimer brommers. Onze tweede tussenstop is aan het stuwmeer van Orcheta en als we daar terug vertrekken richting kust voel ik een scherpe stekend pijn in mijn zij, blijkbaar was er een wesp tussen mijn Tshirt gevlogen en had mij geprikt. Aan de kust kiezen we deze keer voor Chiringuito las torres als stopplaats, hier kan je in de schaduw zitten en er is meer pakking dan in Dixie; Ik krijg een stick met aloevera van Letty om mijn wespensteek in te smeren maar de pijn was al verdwenen Nadien gaan de meesten nog naar Mel maar ik rij huiswaarts want ben toe aan een duikje in de pool en lange siesta
Savonds nog met X tot aan het bronneke en terug gewandeld zodat we toch bijna 6 km haalden vandaag
Deze ochtend zit ik bij ripoll naast Sir David en deze keer is hij vergezeld van 3 vrouwen zodat hij wel verplicht is van te luisteren naar hun koffieklets. Op de terugweg naar huis zwoegt een fietser zich naast zijn fiets omhoog op de muur
Na een ontbijtje en zwemmeke haal ik de motor van stal en doe een klein ritje richting binnenland en ga ondertussen al tanken want morgen komen we weer vroeg bij een, om 9 u in een poging de eerste hitte te omzeilen
X ligt uitgeteld uit te hijgen, zeker nadat ze haar kauwden heeft binnengespeeld dat ik voor haar meebracht, dat belooft als het vanaf morgen nog een paar graadjes zou warmer worden
We kijken naar het wielrennen in San Sebastian en eten de overschot van de meeneemchinees van gister
Als de zon begint onder te gaan wandelen we met X door het bos
Vanmorgen zo goed als geen volk bij Ripoll, in de pueblo wijst de thermometer al 32 grados aan om 9u30
Dus springen we in de pool na de thuiskomst en eten een zelfgemaakt fruitslaatje als ontbijt
Mijn achillespees voelt wat minder pijnlijk, waarschijnlijk door het vele ijs maar mijn schouder en arm doen weer meer pijn dus doen we een lange siesta en probeer ik men spaans boek uit te krijgen, nog 20 blz te gaan
Al een tijdje zwerven er hier 2 duiven rond die meestal op de elektriciteitsdraden zitten aan de oprit en af en toe over het zwembad vliegen. X kan ze niet luchten en gaat af en toe over het muurtje piepen om te zien of ze er nog zitten
Bij 34 graden koken is geen lachertje dus besluiten we nog is chinees af te halen en ik ga met de scoot naar Calp bij onze vaste overhappy afhaalchinees
Ook de volgende dagen worden dezelfde temperaturen verwacht dus veel activiteiten staan er niet op de agenda
Na achten vergezelt L ons op de avondwandeling en zo stapten we vandaag weeral 12 km
Onderweg naar de pueblo kom ik eerst de zoon van Mick tegen die terugkomt van een wandelingske, een beetje een wereldvreemde weirdo, duidelijk homo ook en niet veel van zeggen; 5 minuten later kom ik Mick tegen die was gaan joggen maar het laatste stukje naar huis al wandelend aflegt. Met hem maak ik wel een praatje en als ik vertel dat ik met mijn achillespezen sukkel demonstreert hij meteen een reeks stretchingoefeningen tegen een boom Bij ripoll installeer ik me op mijn vaste plaats in het hoekje, naast mij aan het andere tafeltje een oudere spaanse man die blijkbaar 2 honden bijhad en deze beginnen te blaffen zonder ophouden als X zich naast hun installeert, de man kijk mij verontwaardigd aan maar X geeft geen kik en ligt rustig naast mij de andere honden enigszins uitdagend aankijkend Het duurt een volle vijf minuten ruwgeschat eer zijn 2 mormels gekalmeerd zijn en gaan liggen
Om 11 u ontbijt ik thuis, stokbrood met kaas en ham en een slaatje tot ineens mijn peseta valt dat ik om 12 u bij de osteopaat moet zijn voor mijn tweede sessie dus spring ik in het zwembad en op de scooter om juist op tijd aan te komen Jason maakt eerst mijn nek en schouderspieren los, deze lijken wel van beton zo hard en pijnlijk als zijn vingers in de spieren en pezen drukken, mijn nek wordt gekraakt en aan mijn arm getrokken, ik krijg een oefening die ik samen met het ijs leggen 5 x per dag moet doen volgende dagen want hij gaat met verlof tot de 7 de augustus Ondertussen is het als ik thuiskom 36 grados aan het zwembad dus siestatime en zwemmen tot de zon ondergaat en we met X een blokje om maken zodat we aan 11,71 km geraken De volgende dagen blijf het zeer warm en is het brandalarm in gans de regio weer van kracht
Gisterenavond toen ik voor het slapen gaan X nog even in de tuin liet voor haar plasje te maken verschoot ze van iets in het struikgewas;
Pas toen de kikker uit de struiken sprong konden we zien hoe groot hij wel was maar X had wel zin in een spelletje doch dat vond ik niet zo een goed idee dus duwde haar naar binnen en de kikker met een stokje terug in de struiken
Vanmorgen in de pueblo rijden de bomberos voorbij, terug onderweg naar Guadelest voor nabluswerken; dank zij de nabijheid van het stuwmeer en het inzetten van de blusvliegtuigen en helikopters die daar hun water konden ophalen kreeg men gisterenavond de brand onder controle, en omdat er vandaag geen zuchtje wind staat zal het wel lukken alles te doven, just weeral jammer van de vele hectaren natuur die opgebrand zijn
Als het tijd is om mijn cornets te eten blijkt de doos leeg te zijn dus rij ik naar de masymas voor een nieuwe stock, vanaf morgen gaan de temperaturen weer over de dertig grados en dan is een ijsje op tijd en stond welgekomen
De poolboy fixed de lamp in het zwembad door ze met stripbandjes vast te maken; er is een nieuwe houder in bestellingen maar spaanse bestellingen kunnen lang onderweg zijn en zolang dit niet was gemaakt durfde L niet meer zwemmen uit schrik geëlektrocuteerd te worden
Vandaag blijven we steken op 8,17 km, we doen het wat rustig aan om mijn schouder en achillespezen wat rust te geven
Vanochtend gaat L nog is mee naar de pueblo en bij Ripoll zitten we naast Luc, Tina en hun kleindochter die van hun laatste dagske genieten want morgen rijden ze in één ruk terug naar het iets minder idyllische en zonnige Tisselt aan de vaart.
Voor de overige vakantiegangers in Juli begint het ook af te korten en ik heb de indruk dat er al wat minder volk en lawaai is, waarschijnlijk stilte voor de storm tegen dat de spanjaarden op verlof komen in augustus maar toch kon ik de ganse dag buiten genieten van het geluid der stilte. X doet het op haar manier met de pootjes omhoog. Vanmiddag had ik afspraak bij de chiropractor Jason die mij vorig jaar behandelde voor mijn onderrug klachten; deze vriendelijke hollander is ook fysiotherapeut en gespecialiseerd in sportletsels en zelf een verwoed fietser dus wou ik hem is om raad vragen ivm schouderprobleem.
Omdat mijn schouder en bovenarm zo vast zitten dat er maar weinig beweging in te krijgen is denkt hij dat het niet alleen een probeem is van een mogelijke afknelling van de spieren, pezen etc maar dat heel mijn schouderkapsel ontstoken is wat men in het vakjargon een frozen schouder noemt. Ik had daar al over gelezen en dit is iets dat lang kan aanslepen, minimum 6 maand tot een jaar vooraleer dit zich hersteld.
Jason probeert mijn spieren wat los te maken en kraakt men nek langs alle kanten, hij zal proberen het genezingsproces wat te versnellen en zegt dat ik min 5 x per dag ijs moet leggen op de schouder. Omdat ik enkel cornettos in huis heb gebruik ik die dan maar voor de eerste behandelingen.
Ondertussen heeft L meatpie gemaakt, een Nigeriaanse specialiteit die ik graag lust, een soort bladerdeeg in de oven gebakken met vanbinnen een mix van kip, groenten en curry en daarna eten we de dorade zonder kop Toen ik naar Altea reed zag ik in de verte een grote rookpluim opstijgen en terug thuis kunnen we het blushelikopters horen heen en weer vliegen, er is brand in de bossen tussen Callosa ben Guadelest, nu dat de weg juist terug hersteld is hebben ze terug prijs. Als we aan de avondwandeling beginnen schiet X weg als een pijl uit een boog, ze had geroken dat Mick aan zijn auto was op straat, hij lag er eigenlijk half onder want was zijn achterbumper terug aan het vastzetten want er was iemand tegengereden We doen een toerke door het bos goed voor 10,59 kms vandaag
De muziek vanuit de pueblo afgelopen nacht viel mee kwestie van geluid, tot 2 maal toe werd ik wel gewekt door een groep hollanders onderweg naar de pueblo en terwijl hun nederlandse andre Hazes slagers en andere lulkoek aan het brullen In de pueblo staan nog de overblijfselen van de toog en podium te wachten om afgebroken te worden
Het goede nieuws is dat de bouwvakker vanmorgen niet zijn opgedaagd, denkelijk hebben ze een weekje of 2 vakantie en dat scheelt wel in rust. Na het ontbijt gaan we naar de Mercadona voor onze wekelijkse voedsel en drank voorraad en we zijn bijna 2 u kwijt door de drukte onderweg en in Altea. Als we thuiskomen ontdekt L dat men de kop van haar vis heeft weggegooid tijdens het kuisen, en laat dat nu net het belangrijkste onderdeel zijn Ik probeer een siestake te doen want heel wat slaap in te halen, enkel zijn er in de villa aan de overkant op de berg een lading tieners die met hun luide muziek aan het zwembad een feestje bouwen zodat echt veel slapen er niet in zit. Deze zomermaanden zijn zeker niet mijn favoriete periode hier en dat zou later nog is blijken Het is zwoel en onweerachtig en geen zuchtje wind
Omdat ik nog iets wil gaan eten in één van de chiringuitos aan playa la Olla ga ik met X naar daar voor de avondwandeling Als we ons om 19 op één van de weinige vrije en niet gereserveerde tafels installeren zegt men mij dat de keuken pas vanaf 19u30 opengaat en drink ik eerst een watertje. Even later komt de massa turistas aangestormd en allemaal met grote honger want beginnen om het eerst te bestellen. als naast mij dan nog een gezin Belgen komen zitten waarvan de overijverige mama constant tegen haar peuter zit voor te lezen uit een kinderboekje "waar is de uil, waar is olifant, zeg is hert, zeg is kikker op zijn limburgs dan nog is de maat vol, ik vraag de rekening en stap het af zonder te eten Ik eet thuis in alle rust nu en met enkel het geschirp van de krekels een stukje stokbrood met pate, dat was he plan tenminste maar toen ik de pate opendeed bleek hij beschimmeld zodat het uiteindelijk zalm en geitenkaas werd
Gisterenavond speelde er terug een liveband in de pueblo, een soort spaanse Eddy Wally achtige zomerhit juboxe muziek die luid genoeg stond om niet te kunnen inslapen en als toemaatje ging rond 4 u snachts toen deze liveband stopte een boenkeboenke DJ aan het werk tot 7u30 in de ochtend aub Dus zo goed als geen oog toegedaan en als het eindelijk rustig werd gingen om 8 u de kleuters van een van de villas uit de buurt aan het krijsen tijdens hun eerste plonske van de dag Ik kan maar beter opstaan en een toerke doen met X vooraleer ik aan mijn toerke begon met de Harley. Mijn bikeramigos waren al van 9 u weg maar ik vertrok een dik uur later alleen voor eerst een testritje richting Guadelest via Calossa, deze weg was meer dan 6 maand afgesloten wegens wegverzakkingen door de gota fria in januari en is nu eindelijk terug berijdbaar
Ik geraak er zonder problemen en heb het gevoel dat de motor terug draait reageert zoals het moet dus zet ik verder koers naar La Vila waar ik in Dixieland op men amigos wacht Nadien gaan we nog een laatste drinken in Overdrive en ik probeer een kip aan het spit mee naar huis te pakken van bij het mexicaans restaurant ernaast maar alle kippetjes zijn besteld Na de siesta maak ik dan maar pasta en kijk naar de laatste rit in de tour; X weet niet waar kruipen van de warmte Tegen 8 ga ik met X nog is naar boven door het bos goed voor een afstand van 7,96 km vandaag Om 22 u wordt de laatste feestavond in de pueblo op gang getrokken met een masclettas vuurwerk en daarna speelt er een trio livemuziek waarvan ik hoop dat het niet te luid gaat staan
Vroeg opgestaan ondanks de slechte nachtrust, tot 4 u ging de muziek vanuit de pueblo luid genoeg om regelmatig wakker te worden en Manos Arriba door de spaanse Regi te horen brullen
Na een kleine wandeling met X en een eerste plonsde zet ik de Harley in gang om naar Charlies te rijden waar we rond 9 u afspraken. Al tijdens het starten hoor ik dat de motor precies niet hetzelfde geluid produceert als vroeger maar ik kan zonder problemen tot in La N rijden;
Om 9u30 vertrekken we samen voor een ritje naar de bergen maar we zijn nog maar het tweede ronde punt gepasseerd of mijn motorprobleem steekt weer de kop op, ik mag mijn gas opendraaien zover ik kan er volgt geen reactie en er zit niks anders op dan tegen 40 km terug te keren naar de garage. Deze gaat pas tegen 10 U open en ondanks de uitbater Mario en zen zoon Marius Duitsers zijn hebben ze zich aan de spaanse gewoontes aangepast en komen wat later toe en gaan dan nog eerst ontbijten. Ik doe ondertussen een poging ergens een krant te kopen in de buurt maar zonder resultaat en ga dan maar men koffietje drinken in Overdrive naast de garage.
Als men mijn motor terug start in de garage draait hij weer normaal dus aan de testcomputer worden wee geen foutmeldingen gevonden. Marius besluit een lange testrit te gaan doen en ik installeer me weer op het terras waar ik aanschuif aan het tafeltje bij Pepe en zijn vrouwtje, hij is de broer van Yero onze spaanse bikeramigo uit de groep en gaat af en toe wel is mee met ons; zo kan ik men spaans nog wat oefenen en bijschaven. Na de testrit die niks speciaals opleverde demonteert men een aantal dingen om verder te zoeken en men probeert een fuel saver sensor die ergens gemonteerd zit weg te nemen waarna Mario nu voor een testrit gaat. Ondertussen is het al middag en vertrekt Pepe voor zijn ritje. Als Mario even later terugkomt kan hij ook alleen laar bevestigen dat de motor perfect gewerkt heeft en kan ik huiswaarts keren; geluk moest ik deze keer niks betalen en we spreken af dat als het probleem nu nog opduikt ik mijn Harley een paar dagen bij hen achterlaat zodat ze hem ook is kunnen testdraaien bij koude motor enz. Ik geraak zonder problemen thuis en na een siesta kijk ik naar de tour tijdrit. Mijn gouten tour ploeg doet het niet slecht en na vandaag sta ik in de rangschikking per postnummer op nr 1 van de Vilvoordse deelnemers. Op het terras wijst de thermometer net geen 40 grados aan dus zwemmen en uitblazen tot de zon ondergaat en daarna een toerke met X om aan onze 10 km te geraken. Morgen ga ik niet meerijden met de andere bikers, zolang ik niet zelen ben dat het probleem is opgelost heeft dit weinig zin en ik kijk wel of ik in de late ochtend en testritje maak
Een volledige lading nieuwe turistas is neergestreken en in de pueblo is er bij ripoll geen enkel tafeltje vrij op het terras dit zeer tot mijn ongenoegen, Rita één van de vaste serveuzes stelt me voor binnen te gaan zitten maar daar pas ik voor en zet dan maar de terugtocht in zonder tussenstop. Ik lees men spaanse kranten bij het ontbijt thuis en in de sportkrant is er vooral aandacht voor de mogelijke overstap van Neymar naar PSG voor een transferprijsje van boven de 200 miljoen euritos.
Ik wou vandaag een proefritje maken met de Harley want had vorige zondag terug een weerkerend probleem met de gashendel die bij momenten niet meer reageert waardoor de motor weliswaar niet stilvalt maar op hetzelfde lage toerental blijft draaien zodat ik enkel in 1ste of 2de versnelling kan rijden en een max van 40 km haal; de probleem komt en gaat vanzelf weg bij het stilleggen en paar keer terug opstarten en ook deze morgen heb ik het zitten, na 5 minuten moet ik al stoppen maar deze keer gaat het niet over dus zit er niks anders op dan tegen 40 km naar LaN te tuffen zodat ik bij Mel dit nog is kan laten nakijken; toen ik mijn achterband liet vervangen 2 maand geleden hadden ze er al is achter gezocht maar er was toen nergens een foutmelding opgedoken; het is waarschijnlijk een sensor of bedrading probleem ergens en dus niet zo gemakkelijk te vinden.
Als we de motor in de garage terug opstarten werkt hij terug normaal, het was te denken dus ook de computer geeft geen errors waarop ze besluiten de voorkant te demonteren en alle bekabeling na te kijken. Ondertussen ga ik iets drinken in Overdrive waar een drietal van men bikeramigos ook zijn gearriveerd waaronder Rune de Noorman, hij is sinds deze week terug want was naar Noorwegen gegaan met de bedoeling al zijn hebben en houden te verkopen om naar spanje te verhuizen maar leerde er ondertussen een nieuwe vriendin kennen en twijfelt nu wat te doen, ze kwamen samen met de wagen vanuit het hoge noorden, een tripke van 5 dagen en sliepen onderweg in de koffer van zijn grote pick up.
De bikers gaan nog iets drinken in Dixieland maar ik moet wachten op het resultaat van het testritje van mijn Harley en daarna moet alles nog terug gemonteerd, men heeft de temperatuur sensor vervangen en de bekabeling tussen de gashendel en de electronicabox opnieuw getapet en tijdens de testrit blijkt alles te werken naar behoren. Het factuur is bijna even duur als de transferprijs van Neymar, 200 euritos namelijk gelukkig zonder de andere nullen erachter.
Ik rij zonder problemen naar huis en zal morgenvroeg nog een poging wagen om een toerke mee te rijden.
Ook tijdens de siesta en avondwandeling valt het op dat het drukker is, overal krijsende en in het zwembad plonsende kids, luide muziek en barbeque geuren.
Ondertussen zijn de fiestas in de pueblo begonnen, met de nodige spaanse vertraging naturalmente, en horen we een orkestje spelen aan het bronneke als begeleiding van de processie die vananvond uitgaat; straks staan er nog openlucht optredens gepland, deze beginnen om 23:30 dus ik vrees voor onze nachtrust
Elk jaar bloeit ze open maar telkens slechts voor 1 dagske, mijn cactusbloem aan het zwembad; en omdat er sinds vanochtend een stevig briesje stond dat in de loop van de dag nog ging aanwakkeren zal haar bloeitijd van zeer korte duur geweest zijn.
De rukwinden waren te fel om een parasol open te kunnen doen en ik diende mijn muskietennet bijeen te binden maar zorgden wel even voor wat verkoeling bij nog steeds 30 grados.
Pas in de avond ging de wind liggen en de temperatuur zakte niet zodat ik besloot buiten te slapen en deze keer hield ik het vol tot 6u30 terwijl L naar de finale keek op TV van haar favoriete serie Supervivientes een ongelooflijk belachelijke versie van Robinson eiland met spaanse famosos.
Weinig energie vandaag maar nadat we een pizzake hadden binnengespeeld slaagden we er toch in meer dan 10 km te stappen
De warmste dag van de week vandaag dus blijven de activiteiten tot een minimum beperkt.
Ik ben zelfs al vergeten wat ik zou gedaan hebben dus waarschijnlijk niet teveel.
In de pueblo ha iemand een lading strooien hoeden meegebracht, waarschijnlijk voor de festiviteiten ter gelegenheid van St Ana die van het weekend hier op de agenda staan.
L maakt gestoofde patatjes met kippenbouten en ik kijk naar de tourrit.
Daarna is het tijd om naar mijn pedicure afspraak te gaan in hotel cap negret; depedicure in C had mij de laatste 2 x behoorlijk pijn gedaan dus ik wou is een andere uitproberen.
Zo kwam ik terecht bij Beatriz, een duitse fraulein van rijpere leeftijd maar nog fris voor haar ouderdom, lange blonde haren in 2 grote vlechten en bloemen in haar haar, een Hippie yoga typpe duidelijk met een hoek eraf.
Zij runt haar eigen beauty center die onlangs verhuisde van ergens in Altea naar het hotel cap negret op de 4de verdieping. Het is haar hulpje, een vriendelijke spaanse die mijn voetjes mag verzorgen en ze doet dat behoorlijk en is een vol uur in de weer om mijn nagels geknipt en bijgevijld te krijgen en de eelt van mijn hielen te schrapen waarna mijn voeten nog een peeling met dennenbomenschilfers en oliemassage krijgen, zeker niet slecht, wel wat duurder dan in C maar toch voor herhalong vatbaar.
Beatriz komt een aantal keer een kijkje nemen en vraagt telkens of de verlichting in kleur wel naar wens is want ze kan de kleuren veranderen via een afstandsbediening en dat vindt ze duidelijk geweldig dus ook duidelijk in een ander tijdperk geboren.
Tegen 21 u als de grootste hitte beging af te zwakken doe ik met X een toerke en vandaag halen we 10,32 km,ik vraag me af hoe ik dat gedaan heb
Na de pueblowandeling duiken we meteen in het zwembad om wat af te koelen en daarna ontbijten we.
Gisterenavond deed ik een poging om men nieuwe nespresso koffiemachine aan de praat te krijgen. Niet simpel dus; In eerste instantie was ik van plan geweest terug dezelfde te kopen de Krups nespresso waarvan ik er al 2 versleten heb, duitse degelijkheid en simpel maar o zo lelijk want sterk gelijkend op het Merkel model. Toen ik in de winkel de mooie Inissia Delonghi zag staan was ik meteen verkocht, een slanke lijn, mooie kleurtjes, italiaans design en nog in solden bovendien met 20 gratis koffie bovenop.
Maar eens ik de doos opendeed en de handleiding bekeek was mijn enthousiasme al snel bekoeld, enkel een boekje met kleine tekeningen en icoontjes om uit te leggen hoe dit ding werkt.
Ik heb er dan ook youtube moeten bijhalen om uit te vissen hoe je de hoeveelheid water kan regelen zodat je geen halfvolle tas moet drinken etc. maar eens je weet hoe het werkt smaakt de koffie o zo lekker en ook lekker heet.
Ondertussen zwoegt L met het lezen van de kookboek Cocinar al vapor en aan de bereiding van een gestoomde groeten en vis schotel in de nieuwe oven maar het resultaat mag er best zijn.
Voor de tourrit begint ga ik nog even naar de masymas voor een nieuwe stock cornettos en spring ook is binnen in hotel Cap Negret waar een pedicure werkt sinds kort en maak een afspraak voor morgen want sinds zondag heb ik terug last van mijn ingegroeide dikketeennagel.
Verder veel gezwommen, geluirikt en een kleine avondwandeling door het bos toch goed voor een totaal van 11.65 km vandaag.
We puffen onderweg naar de pueblo want al snel zit de temperatuur boven de dertig en geen zuchtje wind; dus maken we er vandaag een lazy monday van en rusten, lezen, zwemmen en siestaen er op los.
De renovatiewerken aan de grote villa in de bocht gaan verder en met klopt en slijpt de ganse dag verder
Tegen 16u30 gaan we wel naar de Mercadona voor onze wekelijkse voorraad in te slaan;
Om 20 u doe ik een blokje om met X langs de sportvelden, als we voorbij de mooie villa komen van de familie Von Schilt hoor ik voor de eerste keer dit jaar beweging, er zijn mensen en kinderen aanwezig want ik hoor de Hollandse kleuters aftellen bij het verstoppertje spelen. Waar ook beweging in kwam is de Hummer die in het begin van de straat sinds februari vastgeroest staat langs de kant van de weg; men heeft hem een kleine poetsbeurt gegeven en nu dwars geplaatst zodat hij meer onder de dennebomen in de schaduw staat.
Bij mijn Hollandse bovenburen is ook meer beweging nu de kleinkinderen op bezoek zijn, ze zijn al wat ouder en durven om middernacht nog een plonske doen zeer tegen de zin van X die dat Hollands gelul zo laat op de avond maar niks vindt en gromt er op los.
Tijdens onze avondwandeling zien we dat één van de moderne villas naast de grote villa op de hoek van de golf opnieuw te koop staat, deze werd vorig jaar verkocht, men heeft er een hele tijd in gewerkt en gerenoveerd maar nu dus terug te koop voor het zachte prijsje van liefst 4.350.000 Euritos aub
Zo komen we op deze lazy monday toch aan 12.54 km stappen.
Vroeg opgestaan want we doen nog een wandelingske met X vooraleer we naar La N vertrekken waar we hebben afgesproken bij Charlies met de andere bikers tegen 9 u.
We zijn vandaag terug met een grotere groep en ik besluit mee te rijden voor een stevig ritje dat ons diep in het binnenland tot Alcoy brengt doorheen de bergen, we rijden bijna de hele tijd boven de 1000 m hoog en dat scheelt wat in temperatuur want vandaag is een wolkenloze dag en de zon geeft van katoen; Na een eerste tussenstop rijden we terug richting kust via Xixona, een bekende kronkelroute bij motorrijders die ons tot vlakbij Alicante brengt en vandaar gaan we tot onze vaste stopplaats in La Villa, de bikerbar Dixieland; Maar aan de kust is het duidelijk warmer dan in de bergen dus zetten we verder koers huiswaarts om daar naar de koers in Frankrijk te kijken.
Nadien, zwemmen en siesta en nog een avondwandeling met X, weliswaar halen wij vandaag slechts 6.04 kms maar L was vanmorgen nog naar de pueblo gewandeld met haar want gisteren vergeten eiren te kopen in de carrefour en zonder dat kan je geen bananen cake maken in de nieuwe oven
Zelfde weer als gisteren, smorgens zonnig en warm, na de middag overwegend bewolkt en onweerachtig maar buiten wat dondergeroffel in de bergen blijft het zwoel maar rustig.
Bij Ripoll zit ik naast Sir David en ook zijn vrouwtje is van de partij, zij heeft wel een heel kort doorkijk kleedje aangetrokken voor haar leeftijd. Ze vinden beide X een leuk hondje en vertellen over hun labrador die hun gedurende 14 jaar overal vergezelde totdat hij zijn laatste adem uitblies, hij zwom zo graag dat hij niet uit hun zwembad wou komen en zijn blonde haren groen uitsloegen van de chloor; Omdat ze regelmatig in hun flat in Monaco verblijven besloten ze geen hond meer in huis te nemen, je kan er amper me je hond buiten komen vertellen ze want zelfs in de parken mogen ze niet op het gras.
Ik ontbijt thuis en ga daarna met de scoot naar Jalon voor de zaterdag rommelmarkt en men babbel met Marie.
Bij thuiskomst kijk ik eerst naar de wimbeldon finale damestennis waar de Spaanse nieuwe campeona Garbine Muguruza gehakt maakt van oldtimer Venus in een spektalrijk potje krachttennis.
Daarna de tourrit gevolgd en nadien rijden we naar Beni om eindelijk die nieuwe oven aan te schaffen.
Dus gaan we binnen bij <mediamarkt en kopen het toonzaalmodel Whirlpool GT286 voor een soldenprijsje en ik doe er nog een nieuwe DeLongi nespresso koffiezet bovenop die ook in solden stond voor 59 .
Omdat L de nieuwe oven morgen per direct wil uitproberen gaan we nog naar de Carrefour om de nodige ingredienten, maar als je hier geen boodschappenlijstje hebt is winkelen hier meer een nachtmerrie want voordat je iets gevonden hebt moet je 3 km stappen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat een deel van het personeel zich hier voortbeweegt op rollerskates. De afdeling sterke dranken en wijn is groot genoeg om een volledige Delhaize mee te vullen en in de afdeling internationale etenswaren die per land of regio gerangschikt staan kan je zelfs de scandinavische lekkernij Kjottsuppe vinden maar voor 5.09 wel aan de dure kant.
Savonds ga ik met X nog is de straat op en af en laat haar balletjerennen, ik had immers al genoeg gestapt en haalde 12.21 km vandaag waarvan minstens 9 km in de carrefour
Vanochtend zit ik bij ripoll met X in de schaduw maar men vaste plek in het hoekje is al ingenomen door de andere Belgen uit Tisselt die hier een paar maal enkele weken verblijven per jaar totdat Luc begin volgend jaar met pensoein kan en dan zouden ze wel voor langere periodes willen komen, ze waren ook eens tevoet gekomen naar de pueblo en zijn doorweekt want al vroeg bloedheet.
Thuis eten we ons ontbijtje en doen een eerste plonske; het is vrijdag dus veel kabaal op de werf van de villa in volle renovatie, om 7u30 was men al volop bezig roofing aan het branden op de vele terassen en de bouwvakkers zijn uitgelaten nu het bijna weekend is en zingen en roepen luidskeels mee met de even luide muziek; de ganse dag is het een heen en weer gerij van vrachtwagens die materialen en containers komen brengen; gelukkig hebben we nu 2 dagen rust tijdens de weekend.
Zoals ik gisteren besliste ga ik vandaag niet meer naar Beni voor mijn laatste kine behandeling, das toch verloren moeite en dan zie ik liever naar de tourrit die vandaag al van vroeg spektakel bood.
Ik ga een weekske afwachten en dan terug op afspraak bij dr Valiente om te zien hoe het verder moet met mijn arm en schouder, als het probleem dient opgelost met een ingreep zouden ze een rib moeten verwijderen als ik het goed begrepen heb want mijn nekspieren, pezen, aders en zenuwen die naar mijn bovenarm lopen zitten ergens geblokkeerd tussen mijn sleutelbeen en eerst rib, het Thoracic outlet syndroom genaamd.
Al een paar weken komt er een klein poesje, meestal op een muurtje van mijn Hollandse bovenburen kijken naar X en vice versa.
In de namiddag komen er onweerswolken opzetten en daardoor koelt het wat af maar toch hebben we weinig energie om ver te stappen, met X tot aan het bronneke en terug zodat we blijven steken op 7.14 km
