Vrijdagochtend staat er een harde westenwind die, ondanks er geen wolkje aan de lucht staat, het toch koud doet aanvoelen.
Na de pueblowandeling kom ik thuis en is L al aan het kuisen, beroepsmisvorming duidelijk; Buiten de krant verder lezen lukt niet want die vliegt weg dus ga ik maar naar Leroy Meerlin voor wat spullen voor de houtkachel te onderhouden en spring ook binnen in de nieuwe Decathlon voor een warme wintermuts. In de namiddag zwakt de wind af en halen we de 20 grados; Ik doe men siestake buiten en wordt gewekt door de bel; Men komt de nieuwe eetbak voor X leveren zoals beloofd; Het is terug de complete set met de 2 meetalen drinkbakkener bij dus we kunnen even verder nu. Th komt nog langs om X te groeten.
Zaterdagochtend is het zacht en na het halen van de krant en koffie ga ik erop uit met de scoot; L wil haar klerenvoorraad verder sorteren. Mijn eerste tussenstop doe ik bij La venta de Benifato, een resto in de bergen waar ik graag is zo gaan eten en ik vraag binnen of ik de kaart is mag bekijken; Hier kan je oa vlees op de Bbq eten die buiten wordt aangestoken terwijl ik een kijkje neem in hun winkeltje met streekprodukten. Verder veel streekgerechten typische kost uit de bergen op het menu zoals Olleta de blat of pelotas bordes. Het leuke gebouwtje dateert uit 1910 en diende indertijd als stop en rustplaats voor reizigers met paard en kar onderweg naar de kust.
Daarna wil ik proberen om van Benifato naar Sella te rijden via een wegje dat amper op de kaart staat en langs een meer dan 1000 meter hoge bergtop slingert. Een 2tal km voor de top stopt de asfaltweg en wordt het onverhard en ik twijfel om terug te keren of niet. Maar enig avontuur kan geen kwaad dus ik rij door en geraak vlot tot boven; aan de top staat er een pijltje richting Sella en dit blijkt toch nog 11 km ver te zijn en dit stuk weg is in minder goede staat met veel losliggende keien dus rijden we traag naar beneden.
We komen in een mooie vallei met zowel links als rechts hoge rotsen en dichte dennebossen. Je kan hier een speld horen vallen, zo stil en verlaten en waant je hier in het wilde westen of heb ik nu de laatste tijd teveel oude westerns gekeken. Af en toe een ruine of verlaten huisje, bij één ervan stop ik want dit heeft een leuke naam: L'arc del Canonge, wat dit ook moge betekenen.
Na de rit door de vallei kom ik aan in Sella, een iets grote bergdorp op 18 km van de kust op zo een 450 meter hoogte gelegen. De huisjes staan hier kris kras neergewakt tegen de rotswand en nog een goei 600 levende zielen wonen hier momenteel. Veel smalle en steile steegjes en trappen, via een langwerpig dorpsplein stap ik naar het hoogste punt, waar binnen de overblijfselen van een kasteelmuur een oud klooster staat, La ermita de santa Barabara daterend uit de 17de eeuw. Van hieruit heb je een geweldig uitzicht op de bergketens rondom, de vele terassen langs de bergflanken waar men amandelen, appelsienen en citroenen verbouwd en het dorp zelf. Ik zet me even op een bank in het zonnetje om wat uit te blazen. In één van de straatjes onderaan in het dorp zie ik precies een ezeltje staan tussen de geparkeerde autos maar als ik later afdaal om terug te keren naar de parking waar mijn scoot staat blijkt het een betonmolen te zijn. Ik heb duidelijk te weing gedronken onderweg. Ik trok hier heel wat fotos van leuke huisjes, winkeltjes, oldtimers etc en het is moeilijk kiezen; daarom heb ik nog een 2de blog gemaakt met enkel de fotos van Sella
Morgen gaan we met de Harley naar bar Overdrive waar er een Bavarian breakfast wordt gegeven door Mario de duitse uitbater van de bar en garage ernaast.
Woensdagochtend begint friskes en op het terras bij Ripoll wil X liever niet op de koude stenen gaan liggen naast mijn tafeltje, ze heft zelfs een voorpootje op terwijl ze neerzit om de koude tegels zoveel mogelijk te vermijden.
Maar eens de zon op krachten komt wordt het een aangename dag, L begint met het opbergen van haar berg kleren die in de dressing al een paar maanden aan het groeien was en een deel verdwijnt eindelijk in de lege kleerkast die ik vorig jaar kocht, een ander deel wil ze met de hand buiten wassen terwijl ze met het thuisfront telefoneert.
Ondertussen zaag ik wat plankskes en houtblokken op maat zodat ze in de houtkachel passen tot het tijd is om naar de spaanse les te gaan.
Enigzins tot men verbazing zijn we met veel vandaag, mijn bacterien hebben vorige week dan toch niet zoveel schade aangericht, enkel die flauwe kaasbol Pim is wat ziekjes thuisgebleven weet die ander kaasbol Toby te vertellen. Terug van een weekje afwezig zijn de antieke duitse koekoeksklokken Bruno & Ursula zoals steeds op hun paasbest uitgedost. Ook hippietante Willemina en Brave Hendrik & lelijke Anna zijn present waardoor ik al vooraf weet dat het tempo van de les niet hoger dan een traag slakkengangetje zal liggen. Braven Hendrik zoals steeds uitgedost in Fleece hemd en fleece debardeurke die normaal altijd op de eerste rij zit wil is van plek veranderen en komt toch wel vlak voor mij zitten met zijn kale paterskop en zijn lelijke Anna ernaast met een soort kleurenblollenbloes waar ge migraine van krijgt als ge er langer dan 5 seconden naar kijkt.
We beginnen met het verbeteren van de oefeningen die we thuis dienden te maken en zoals gevreesd vorderen we traag, Bij elk antwoord onderbreken ze de profesora om te vragen hoe en waarom?, of er ook een ander antwoord mogeliijk is enz, enz; Wat een bende mierenneukers, muggezifters en pierekes precies zijn de meesten hier toch; en dan zijn ze verwonderd dat we na anderhalfuur nog maar de helft verbeterd hebben terwijl bij mij de stoom langzaam uit men oren komt.
La profesora heeft er ook genoeg van en besluit de andere helft van de taken volgende week te verbeteren en nog wat conversaties te doen met als onderwerp het verschil in autorijden tussen de spanjaarden en andere landen in europa.
Mijn bijdrage tot het groepsgesprek is beperkt tot de opmerking dat ik meen dat dit verschil niet terug te vinden is tussen nationaliteiten maar vooral tussen mannelijke en vrouwelijke chauffeurs waarbij elke dag bewezen wordt dat vrouwen niet deftig met een auto kunnen rijden want daar zie ik voorbeelden genoeg van. Bij deze besluit de profesora wijselijk de les af te sluiten en mogen we 5 minuten vroeger naar huis. Ik had nochtans graag verder gediscussierd over deze materie vooral omdat ik me afvraag hoe het rijgedrag van Annegret Kramp Karrenbauer er zou uitzien. Deze Duitse politica, beschermelinge en waarschijnlijke opvolgster van Merkel is volgens mij een halve vent in vrouwenkleren en dus een moeilijk te plaatsen geval.
Na deze vermoeiende les heb ik wel zin in een kebap die ik in Altea afhaal.
Ook vandaag kregen we zachte temperaturen wel met wat meer bewolking; rond de middag gaan we even naar Calp om L haar check af te halen voor de maand Oktober en ze gaat in de bank ontvangen. De centen kan ze nog niet naar huis sturen vandaag en dat is gevaarlijk want op de terugweg naar de parking koopt ze al direct 2 paar schoenen.
We doen een siestake in de zon met een ijsje erbij en gaan voor de avondwandeling met X tot aan het waterdepot langs de Berniaflank waar ik even uitrust en geniet van de rust en kamlte hier terwijl X een paar grassprieten opeet.
Th begeleidde een fietstochtje vandaag en ook morgenvroeg is hij van dienst.
Maandagochtend begon nat en het bleef tot savonds regenen met na de middag wat hardere buien maar wel zachte temperaturen rond de 18 grados. L belt al om 12u30 dat haar laatste werkdagje eropzit en ze naar huis mogen nu de laatste klanten uit checkten en het hotel helemaal leeg en verlaten is.
Op kanaal Trece, waar men de ganse dag oude westerns speelt kijken we samen naar een western uit het jaar 1959; The hanging tree met Gary Cooper in de hoofdrol; mij blijft vooral het liedje met dezelfde naam als de film bij waarmee de film begint en eindigt; het is zo een deuntje dat in je hoofd blijft doordraaien: I came to town to search for gold, and I brought with me a memory....
Als ik me klaar maak rond 17 u om met de paraplu X uit te laten komt er een bestelwagen de oprit opgereden; het is een levering van hondenbrokken die ik bestelde via internet bij Zooplus want een zak is daar 10 goedkoper dan in de winkel; Tegelijk bestelde ik ook een plastiek voederbak met 2 kommen die op hoogte staan zodat het voor een hond gemakkelijker eten is zonder zich teveel voorover te moeten buigen. Als ik alles uitpak zie ik echter dat er een barstje zit aan de zijkant van de plastiek; Ik stuur savonds een mailtje en foto naar Zooplus en nog geen half uur later krijg ik al antwoord dat ze een nieuwe gaan opsturen en dat ik die met de barst mag houden. Van een goede service gesproken, enfin we zullen zien wat er toekomt één van de komende dagen. Ondertussen heb ik de barst al gelijmd en kan alzo deze voerbak al perfect gebruiken. In de straat staat er al een paar dagen een zwarte Audi scheef geparkeerd, die werd daar op een avond gedropt door een camion, raar want er is geen huis in de buurt waar er bewoners zijn.
Vanochtend is het droog maar er staat een frisse wind. Ik doe de pueblowandeling met X terwijl L is blijft uitslapen. Om 13u30 ga ik haar afzetten bij Clara en rijden ze samen naar Calpe waar de ganse kuisploeg samenkomt in een restaurant aan de vissershaven voor hun feestje. Voor 20 kunnen ze hier a volonte eten en drinken. Ik ga nog langs de Aldi en breng voor mij een wrap mee die ik samen met men smootie opeet en daarna doen we een siestake in de zon. Voor de avondwandeling ga ik met X naar Playa la olla en we wandelen tot in El Portet waar X op het keienstrand en zeewier kan rondcrossen want er is hier geen kat. Tegen 18 u belt L dat ze terug zijn en ga ik haar oppikken achter de hoek bij Clara.
