Na een koude nacht wandelen we op zateredagochtend naar de pueblo voor brood, krant en koffie bij Ripoll.
Het blijft lang bewolkt en tot de middag is er zo goed als geen zon.
L wil bij de droogkuis haar kleed afhalen dat ze tijdens het kerstfeestje op het werk had gedragen maar we komen van een kale reis terug want het is nog niet klaar, dan maar naar de Mercadona om de ijskast aan te vullen.
Smiddags is de zon wel van de partij, buiten doen we een siestake alhoewel het niet meer dan 17 grados zal worden. X doet de siesta mee en gebruikt een poot van een stoel als steuntje voor haar kop;
Met X stappen we in de late namiddag de 10 km rond.
Zondagochtend doen we een toerke door het bos met X en gaan daarna naar bar overdrive met la Poderosa, nu is de zon wel van smorgens aanwezig maar echt warm kan je het niet noemen bij 12 grados.
Na een koffietje besluiten we wat verderop een kijkje te gaan nemen naar een nieuwe zaak die hier vorige maand opende, 5th Avenue genaamd. Het is een soort loods waar binnen een toog, tafels en stoelen, 2 foodtrucks en een groot podium staan. Het is er tof ingericht en wij installeren ons buiten in het zonneke. Tegen 13 u komt er een groepje optreden maar terwijl de andere bikers blijven plakken rij ik huiswaarts voor men siestake in de zon.
Tegen 17 u doen we de avondwandeling met X, vandaag blijven we steken op 8.5 kms
In tegenstelling tot wat ik had verwacht slaap ik slecht, het bed is uitstekend, het zwembadbezoek had me voldoende moe gemaakt maar toch lukt het niet van door te slapen vooral omdat het heel warm is op de kamer en het raam niet open kan want teveel lawaai van de verwarming en zwembadinstallatie van de spa.
Dus sta ik maar vroeg op en ga deze keer tevoet langs de 2 km lange weg doorheef de salinas naar de puerto; er staat wat meer bewolking zodat de zonsopgang niet goed zichtbaar is maar de kleuren van de zoutmeren zijn wel mooi in de ochtendstond. Je kan via houten loopplanken door de duinen wandelen tot aan de kustlijn en zo langs de kilometerlange verlaten stranden stappen, Deze liggen wel vol zeewier en andere rommel maar tussen de duinen is het fijn wandelen.
Om 9u en na 6 km wandelen zijn we terug aan het hotel en wacht L ongeduldig om te gaan ontbijten. We nemen ruim de tijd om vanalles te proeven want de spa gaat pas om 10 u open.
Dus ga ik iets na 10 nog is zwemmen terwijl L terug de badkuip verkiest. Nu is het nog kalm in de spa en met het dag en zonlicht is het plezanter vertoeven hier. Ik blijf dan ook tot 11 u plonsen en allerlei massagestralen uit proberen.
We laten ons op het terras opdrogen en om 12 u checken we uit.
Via de kust en de 332 baan rijden we tot Santa Pola richting Noorden en nemen vanaan de aeropuerto de autopista tot thuis.
We zijn net op tijd thuis om een siestake te doen buiten in de zon, het is een paar grados frisser vanaf vandaag maar dit voel je vooral in de schaduw of snachts.
El Parque regional Salinas y arenales de San Pedro del Pinatar
Donderdagochtend na de pueblowandeling maken we ons klaar om te vertrekken naar San Pedro del Pinatar alwaar we een nachtje blijven slapen in Hotel Thalasia Costa de Murcia.
Het hotel ligt vlakbij het park van de Salinas of zoutmeren van San Pedro del Pinatar, en dit park, zo een 850 hectare groot en 6 km kustlijn tellende ligt tussen de zee en de grote binnenzee Mar Menor.
Via Alicante rijden we tot aan onze bestemming en onderweg klom het kwik tot boven de 25 grados dus het lijkt wel een zomerdagje. Ook bij aankomst is het nog 25 grados en we installeren ons op het terras van de ruime kamer in het zonnetje. Vanop de 4de verdieping hebben we een fraai uitzicht over de zoutmeren tot aan de kust.
Tegen zonsondergang rijden we een 2tal km door de salinas naar het haventje vanwaar je langs de stranden verder kan stappen maar dat zal voor een andere keer zijn; we stoppen nog aan de kustlijn van het dorp zlfs en kijken eeens rond waar we vanavond iets kunnen komen eten. Maar veel keus is er niet in deze periode, de meeste resto's lijken potdicht. Gelukkig is er vlak naast het hotel een Kebab tentje waar we een rollo con pollo afhalen en op de kamer opeten zodat we nog ruim de tijd hebben om daarna de spa te gaan verkennen. Het Hotel heef immers een groot binnenzwembad met zoutwater uit de omgeving in een modern afzonderlijk gebouw en alle gasten hebben toegang tot het zwembad waar je je kan laten masseren door de waterstralen of in de jacuzzis. Hiervoor moest ik wel een badmuts en paar slippers kopen want die zijn verplicht. Ook niet hotelgasten kunnen hier mits betaling van een ingangsticket komen zwemmen etc dus het is behoorlijk druk; Ik kan toch een massagestraal aan een muurtje bemachtigen en laat mijn rug, schouders en polsen masseren.
L verkiest de rust van het bad in onze badkamer en dompelt zich hier een uurtje onder en installeerde zich erna in een soort bijkamer met afzonderlijke TV. Ze heeft duidelijk last van beroepsmisvorming want vergelijkt alle voorzieningen en diensten met die van het Solymar Hotel.
Maandag rond de middag rijden we naar de Mercadona voor inkopen en zoals gevreesd waren we niet de enigste met dat idee; Vooral bij de verse vis afdeling is het lang aanschuiven tot L haar nr aan de beurt is maar zonder vis wil ze niet naar huis want voor vandaag wil ze cheb maken met Dorade en voor het kerstdiner morgen Lubina al horno.
Als we thuiskomen steekt er een briefje van de correos in de bus dat er een pakje is toegekomen, vanaf morgen af te halen in het postkantoor.
De cheb eten we buiten in het zonneke, de temperatuur gaat boven de 20 grados en ook voor morgen voorspelde men een mooie warme zonnige dag.
Dinsdagochtend na de pueblowandeling ontbijten we buiten want L is al (dansend) aan het kuisen op de luide muziek van haar kerk; daarna ga ik met de scoot naar de correos maar sta voor een gesloten deur, blijkbaar werken ze niet op 24 en 31 december.
Omdat de kuis nog niet helemaal rond is besluit ik met X de Bernia op te rijden waar we aan de pick nik tafels parkeren en een wandeling beginnen richting kust. We genieten van de rust ver weg van alle drukte, foute kerstcados en kerstmuziek, we worden enkel vergezeld door vlinders en zoemende bijen op zoek naar bloemen in bloei en snuiven de geur op van verse berggeitenkeutels.
Naarmate we hoger klimmen wordt X haar tong langer en langer want ook op 800 meter hoog is het in de zon 20 grados en ik heb maar van 1 ding spijt en dat is dat ik men korte broek niet aan heb gedaan.
We bereiken het uiterste punt van de Bernia keten vanwaar je zowel richting Alicante als richting Moreira kan zien, door het heldere weer kan je duidelijk de kust van Ibiza zo een 80 km verderop zien liggen, de rots van Calp lijkt maar een vingerhoedje groot van hierboven.
Op de terugweg kan X drinken van een watergoot waar nog stromend water doorloopt en na 14 km stapplezier zijn we terug aan de auto.
Thuis nemen we een douchke en doen de siesta terwijl L aan het kokerellen is.
Th werkt tot 16 u en komt daarna afgezakt en we eten de lubina met groenten en aardappels gevolgd door Turron ijstaart.
Morgenvroeg moet Th fietsen dus hij gaat vroeg onder de wol en wij oefenen nog wat gitaar terwijl L haar TV programmas bekijkt.
