Vandaag kregen we het bericht dat Skip was overleden; hij was een sympathieke hollander, ja die bestaan er ook, en Harley fan die in Benissa woonde.
De laatste keer zag ik hem op 25 september tijdens het verjaardagsfeestje bij Joery thuis en toen was hij nog vol hoop dat hij zijn kanker kon overwinnen met alternatieve geneeswijzen maar het heeft niet mogen zijn. Amper anderhalve maand later heeft hij zijn laatste adem uitgeblazen, wat gaat het soms snel de verkeerde kant uit; zijn vriendin Jacqueline blijft achter dat wordt een zware dobber alleen met hun 3 geadopteerde spaanse honden terwijl zij niet kan autorijden.
In de vroege ochtend kwamen er rukwinden aanwaaien die krachtig genoeg waren om bomen te doen omvallen want toen ik naar de pueblo vertrok zag ik wat verder in de straat een dikke dennenboom die was afgeknakt en enkel nog door de electriciteisdraden werd tegengehouden om niet op de baan te vallen en zo alles te blokkeren. Voor ik vertrok had ik op het terras alles zo veilig mogelijk weggeborgen want de wind had snode plannen met onze terrastafel die een paar keer in de lucht werd getild maar niet hoog genoeg om over het muurke te vliegen.
Toen ik terugkwam was er iemand een poging aan het doen de omgewaaide boom weg te halen van de elektriciteitskabel en in stukken te zagen; het was een wat oudere Belg die aan het begin van de straat woont en op paar huizen van andere belgen let, omdat hij meestal nogal nors is en niet veel goeiendag zegt had ik hem de laatste keren genegeerd maar nu vond ik het een geschikt moment om een praatje te maken en ik vroeg hem lichtelijk sarcastisch bedoeld of hij soms een probleempje had. Hij vertelde dat het niet zijn boom was maar van iemand wiens huis hij af en toe nakijkt, en ik gaf hem de raad naar Iberdola te bellen, de elektriciteitsmaatschappij hier die speciaal materieel heeft om dit op te lossen maar hij zei dat hij geen spaans kon en dit terwijl hij hier waarschijnlijk al 20 jaar woont. Dus besloot ik hem niet te helpen en wenste hem nog veel success.
Het duurde tot na de middag eer de rukwinden wat ik kracht afnamen maar het bleef gans de dag winderig en fris.
Na de siesta en de pasta deed ik met X een wandelingske bergop en ging ik met L nog even naar A om een warm vestje te kopen maar ze vond niks naar haar zin.
De zonsondergang vandaag was weeral niett slecht
Morgenvroeg heb ik om 9 u afgesproken met Mick om X en haar spullen te brengen en kunnen we de auto inladen om naar Marbella te vertrekken
Deze nacht nog stevig geregend en ook overdag vielen er nog geregeld buitjes naar beneden maar geen grote hoeveelheden.
Vanochtend om 7u15 vertrok ik met Th naar Ali airport en nadat ik hem had afgezet reed ik verder door op verkenning naar de stranden van Santa Pola, hier heb je een strook kust van bijna 11 km met afwisselend grote en kleine zandstranden, duinen en mooie lage pijnbomen met grillige vormen, je kan er via klein wegje deze kust afrijden en ik stopte af en toe om wat rond te stappen; Overal was ik moederziel allees en was het rustig en muisstil behalve als er een opstijgend vliegtuig overvliegt of aan het kleine strandje Playa de la Ermita genaamd naar het piepklein kloostergebouwtje waar enkele mobilhomes hadden verzameld om te overnachten vlakbij de zee. Hier kwam de zon op en bleef het droog en pas toen ik terug naar huis reed begon het in de buurt van Beni terug te druppelen en te waaien.
Terug thuis deed ik de wandelschoenen aan en ging ik met X een stevige wandeling maken want dat was er vanochtend niet van gekomen, we kwamen beide nat terug thuis maar het was eens tof bij 16 grados in een mals buitje te hebben gewandeld.
Na een korte siesta ging ik alweer de baan op, deze keer naar La N voor de spaanse les. Zoals gewoonlijk zaten alle ijverige studenten al klaar en was de lerares de laatste die kwam binnengedruppeld.
Er hebben er al een paar afgehaakt heb ik zo de indruk maar ook vandaag kwamen er weer nieuwe gezichten bij wat het niveau niet echt ten goede komt; eigenaardig genoeg zijn de bejaarde engelse tantes nog steeds van de partij en ze hadden zelfs hun oefeningen gemaakt; respect; Wel begin ik mij te ergeren aan Belgische medestudente abuela die nogal dikwijls denkt dat ze het beter weet, met de lerares in discussie gaat, alles wil weten over alle mogelijke uitzonderingen die je toch nooit gebruikt en die als je niet snel genoeg antwoord in je plaats gaat antwoorden; als ze dit bij mij durft te riskeren ga ik haar is op haar plaats zetten dat is gegarandeerd.
Na de les ging ik in het nabijgelegen restaurante Carbon 2 pizzas afhalen, voor mij een peperoni en voor L een Hawai zonder kaas.
25 minuten later waren de pizzas opgekuist en ga ik mij na het updaten van mijn blog in de zetel installeren om te zien wat Espana ervan bakt tegen Englaterra in een oefenmatchke.
Vandaag werd er winderig en nat weer voorspeld en de gure noorderwind was al van smorgens vroeg op het appel, de regen kwam pas na de middag en tot 16u30 regende het pijpenstelen; tegen zonsondergang kwamen de eerste opklaringen en konden we toch een glimp van het ondergaand zonneke opvangen; ondertussen heeft de supermaan zijn opwachting gemaakt en we gaan geen licht nodig hebben mochten we vannacht naar buiten gaan.
Dit kan van pas komen want rond 10 u deze ochtend sprong de elektriciteit steeds uit en ik kreeg de hoofdschakelaar niet direct terug opgezet. Mijn buur wan niet thuis dus zelf wat liggen prutsen aan de zekeringen en als er 2 zekeringen uit werden gezet bleef de hoofdschakelaar wel aan zodat we toch al wat elektriciteit hadden in een paar woongedeelten.
Ik heb uiteindelijk het schakelkastje dat elektrieker onlangs bijplaatste aan zwembadpomp uitgezet en dan kon ik alle zekeringen terug aanzetten, we hebben enkel geen elektriciteit in zitruimte aan tv nu. Het is nu afwachten wanneer de elentrieker terug kan komen, gelukkig had ik hem nog niet betaald.
Rond 11 u kwam Th teruggefietst van C en daarna reden we met de auto terug naar daar om de rest van zen spullen op te halen; ondertussen was het beginnen regenen en zat er niks anders op dan binnen blijven.
Tegen 16u30 ging ik met X naar de sportvelden om wat gehoorzaamheidsoefeningen en rondcrossen zodat ze haar energie wat kwijt kon. We wandeleden voorbij een reuze Ficca boom van enkele meters hoog. De temperatuur buiten was 12 grados, dat zijn we hier niet meer gewoon.
Om 18 u ging ik met Th de laatste keer tijdens zijn vakantie iets eten, we kozen terug voor resto Anna in Alb waar ik me liet verleiden tot het oerbelgisch gerechtje gegratineerde witloof met hespenrolletjes en puree en Th voor de Mexicaanse hamburger koos.
We konden nog wat napraten over zijn fietsprestaties en over de vele klachten die er waren bij de deelnemers over de slechte organisatie, blijkbaar zijn er veel, spanjaarden vooral, in hun wiek geschoten dat de beloofde afstand van 170 km werd ingekort, dat er niet veilig en voluit kon gereden, teweinig drank en eten bij bevoorrading enz... en er werd al een forum gestart om alle klachten te bundelen waardoor er waarschijnlijk geen tweede editie meer zal komen. Spijtig.
Morgenvroeg vertrekken we om 7u15 naar Ali airport
