Bij de meeste parkings in de buurt van het schiereiland hangt het bordje Completo dus dat belooft niet veel goeds, we laten de scoot dan maar achter aan Playa del Levante en gaan van hier tevoet naar het uiterste punt zo een 5 km stappen langs een zandweg die zich door de duinen slingert maar blijkbaar kan je hier toch via scooter en of fiets geraken want er rijden er ons regelmatig voorbij.
Als we de eerste stukken strand naderen zien we de vele kleurrijke parrasols en liggen de strandgangers in rijen dik naast elkaar, af en toe komen we een chiringuito tegen maar ook hier alles completo, ik kan toch ergens 2 flesjes water kopen van 1/2 Liter voor 8 aub, de prijzen zijn hier aangepast aan de wet van vraag en aanbod das wel duidelijk.
Aan het voorlaatste strand Es Trucadors houden we halt en ploffen is het bloedhete zand; Th waagt zich aan een zwemmeke in het turqoise water met een botenrij als decor, ik ga nog 1 baai verder tot het allerlaatster strand waar het schiereiland slechts enkele meters breed meer is en steek enkel mijn voeten is in de zee.
We slepen ons terug naar de scoot met hongerige magen en stoppen in de haven waar we een terras in de schaduw vinden en Th een krokske met frieten en ik een slaatje geitenkaas bestellen. We kijken naar de drukke bedoening die deze haven is, het is een komen en gaan van ferrys vooral vanuit Ibiza die in sneltempo hun lading turistas komen lossen en terug oppikken terwijl ondertussen rubberbootjes, catamarans, motorjachten, duikboten, zeilboten, vissersboten etc in en uitvaren. We drinken nog een laatste glas in een bar aan de haven waar TH de muziek wel leuk vindt en tegen 20 u ga ik met de scoot aanschuiven om in te schepen. Onze ferry zou om 21 u vertrekken maar komt er pas aan iets na 20u30 en het in en uitrijden verloopt weer met de nodige chaos terwijl ondertussen 2 ambulances nog gehavende turistas komen vervoeren. We stapten zowat 15 km bij elkaar maar op de terugtocht hebben we een gewone zitplaats en het is hier zo een kabaal dat slapen geen optie is. Rond 23 u zijn we terug in Denia en alle bestuurders haasten zich naar het ruim om hun voertuig, wat weer een botsing tussen een auto en een moto meebrengt tijdens het buitenrijden. Ik wacht Th op aan de parking en na een nachtelijk rit van 45 min zijn we om iets na middernacht thuis, dringend tijd om een plonske in de pool en een uitbundige begroeting door X die zich afvroeg waar wij zo lang bleven.
Ook hier rijden we naar het strand via een lang zandweggetje tot aan de parking van Cala de Saona en als ik zie dat er hier nog heel wat plek is op de parking krijg ik goede hoop dat het hier wat minder druk zal zijn.
Het is een heel mooie baai met wit zandstrand en de blauwe zee schittert in de zon met de vele boten van groot naar klein op de achtergrond maar op het strand zelf is het inderdaad rustig en niemand schijnt te zwemmen.
Er is iets aan de hand en op een bord zien we een waarschuwing: Kwallenalarm... We moeten oze plannen om een zwemmeke te doen opbergen maar vinden op de top van een klif een leuk klein barretje waar we in de schaduw een Magnum classic kunnen vinden en dat is veel beter dan een kwallenbeet; 2 tafels verder is een redder een kreunende italiaanse aan het verzorgen, zij werd niet door een kwal gebeten maar ging onderuit met haar gehuurde scooter en haar armen en been zitten onder de schaafwonden, ook dat is hier dagelijkse kost blijkbaar; nog wat verder een pas getrouwd koppeltje dat naar hier afzakte om hun trouwfotos te nemen en de bruidegom met lange broek, bretellen en hemd met lange mouwen kreunt van de warmte en dan weet hij nog niet wat hem allemaal te wachten tijdens zijn huwelijksjarenlijdensweg.
We rijden terug naar de zoutmeren vanwaar we het meest noordelijke punt willen bezoeken, een stuk schiereiland dat kilometerslang in de zee steekt en alsmaar smaller wordt, in het midden duinen en aan beiden kanten zandstranden en dit plekje Playa de Ses Illetas genaamd is dan ook het meest bezochte deel van Formentera.
Donderdagavond tegen 21 u breng ik L weg naar C waar ze blijft overnachten op Th zijn appartement zodat ze de volgende dag met de bus op haar werk geraakt. Wij gaan immers vrijdag in alle vroegte vertrekken met de scoot naar Denia waar we de ferry nemen naar Formentera.
Dit eiland ligt zo een kleine 10 km van Ibiza vandaan en is vanuit Denia na 2 uur varen te bereiken. Maar omdat we de scoot willen meenemen op de boot moeten we er al om 7 u zijn om in te checken terwijl de ferry pas om 8u30 vertrekt.
Formentera is een klein eiland, van noord naar zuid ongeveer 20 km lang en is enkel per boot bereikbaar via de eerder kleine haven Port de la Savina. Nadat we de scoot in het onderruim parkeren wordt hij vastgemaakt door de Balearia werknemers en we gaan ons instaleren in de VIP zaal want op de heen reis kregen we zowaar VIP tickets. Het lijkt wat op een vliegtuig business class hier met confortabele zetels per 2, er is een dek achteraan waar je buiten kan zitten met bar.
Na 2 uur varen over een rimpelloze zee komt er land in zicht, de eerste rotskusten van Ibiza zien we in de verte. Nog 15 min later meren we aan in La Savina en begint het buitenrijden uit het ruim van de vele autos die hier naast elkaar staan gepropt met maar enkele cms tussen, er wordt dus regelmatig gebotst en spiegels kan je best inklappen maar onze scoot staat aan de zijkant en we raken zonder schrammen buiten waar ik op Th wacht want de passagiers moeten langs de loopbrug uitstappen.
Het is hier behoorlijk druk en in dit havenstadje vind je op elke hoek van de straat een verhuurfirma van vooral scooters en fietsen; de scooter is hier dan ook met voorsprong het meest gebruikte en efficientste vervoermiddel.
We beginnen onze rondrit langs de 2 zoutmeren die in het noorden liggen en rijden door de nog slaperige dorpjes Pujols en Sant Ferrran de ses Roques wat een hippiedorpje zou moeten zijn maar ofwel liggen ze nog te maffen ofwel zijn ze uitgestorven want veel is er niet te zien, misschien moeten we is terugkomen als het marktdag is hier.
Onze eerste stop is in het kleine visserdorpje / baai Cala de Sant Augusti waar we op een terras iets drinken en ontbijten met zicht op de mooi kristalheldere lichtblauwe zee; We rijden verder naar de Faro de Mola, via een kilometerslange kaarsrechte weg komen we bij de vuurtoren in het uiterste zuiden van het eiland oa bekend van de spaanse film Lucia y el sexo die verschillende prijzen won in 2012 en met de niet onaardige spaanse actrice Paz Vega; hier heb je geen stranden maar meer dan 100 meter hoge rotskliffen en veel hagedissen, met of zonder staart en een gedenkplaat voor Jules Verne de schrijver die dit plekje in één van zijn boeken beschreef.
We rijden nu terug richting noorden langs de zelfde weg want er is er maar eentje en stoppen aan de andere kant aan Cala des Morts, een strand bereikbaar via een lang zandweggetje waar het al behoorlijk druk is. Hier kan je een paar hotels vinden maar nergens zie je die lelijke hoge torens die je aan de costa blanca kust wel ziet en de natuur en vooral duinen worden beschermd want overal zijn er houten paadjes om naar de vele stranden en baaitjes te stappen. Wat me ook opvalt dat er maar weinig bar en restos zijn dus de meeste zitten overvol en we besluiten onze zoektocht naar een rustiger plekje voort te zetten en rijden naar Cala Saona.
Ook hier lopen de temperaturen op en gaan vlot boven de 30 dus spreekt men van een Ola de calor of hittegolf maar het valt nog best mee want ik heb het al veel warmer geweten.
Dinsdagochtend drink ik toch maar een agua con gas ipv eeen koffie om niet overmatig te gaan zweten en daarna maken we ons klaar om naar Beni te rijden waar L haar nieuwe tarjeta de residencia mag gaan afhalen.
Terwijl ze wacht tot haar nr afgeroepen wordt ga ik bij een chino winkel een parasol de coche kopen, een zilveren scherm als bescherming tegen de zon dat je achter de voorruit van je wagen kan plaatsen.
15 min laer komt L buiten met haar nieuwe tarjeta en is ze voor bijna 4 jaar gerust want ze blijft geldig tot 2023
We gaan nog naar C om een bankrekening te openen voor L maar omdat ze een copy van haar arbeidscontract nodig heeft gaat het niet en dienen we de volgende dag nog is terug te komen. Na de foodshopping bij Mercadona keren we huiswaarts voor een zwemmeke en siesta. S avonds gaan we met L en Th naar Ripoll iets eten, X blijft thuis want nog steeds +25 grados en dat zou bijna de ganse nacht zo blijven.
Vanochtend wandel ik met X en Th naar de pueblo en daarna ga ik met L naar C waar we bij Bankia een 2de poging wagen om een rekening te openen; nu is het L haar tel die problemen geeft, er moet een app gedownload en er blijkt geen wifi te zijn in het bankgebouw; dan gaan we maar eerst naar een locutorio voor 6 internetkrediet op haar tel te zetten en gaan terug naar Bankia, nu struikelen we over het downloaden want haar tel heeft niet genoeg geheugen vrij dus moet er eerst vanalles afgezwierd en uiteindelijk lukt het toch en komen we na anderhalf uur bezweet buiten.
Clara komt langs voor wat haarvlechten en eet samen met L pounded Yam waarna ze beiden een siestake doen binnen en een niet onaardig snurkconcert geven.
Ik bespreek met Th het programma want we plannen nog is een uitstapjee naar een isla, de tickets zijn geboekt en vrijdag in de vroege ochtend rijden we naar Denia waar we met de scoot de ferry oprijden om naar onze bestemming te varen.
Zondagochtend zet ik L af om 7u15 aan het werk en ga erna met X tot aan het bronneke gevolgd door een zwemmeke;
Daarna rij ik met la poderosa naar bar Overdrive waar de bikers om 10 u verzamelen voor hun ritje; Met besluit naar Penella te rijden, een piepklein dorpje in de bergen dicht tegen Alcoy waar er een tof bar restoke is Venta Nadal genaamd bekend om zijn zelfgedraaide saucissen die hier aan de toog hangen te drogen en dus besluit ik nog is mee te rijden met de groep.
Langs Callosa gaat het via de nieuw geasfalteerde weg tot in Guadelest en Confrides vooraleer we in Penella stoppen. Hier passeren veel motos die de bochtige wegen komen opzoeken.
We rijden verder via de Port de Tudons en in Sella splitst de groep zich in 2, ik rij met Fred en Ron huiswaarts terwijl de rest nog wat bochten opzoekt richting Relleu.
Een lange siesta is daarna welgekomen en ook Th komt na zijn werkendagje uitblazen op het ligzeteltje in het zwembad.
Ik geef de plantjes water in de tuin en maak een praatje met Mick die rondhuppelt op zijn krukken, hij wist me te vertellen dat Abe, onze buur van de villa onderaan vanochtend was overleden in het ziekenhuis.
We wachten tot 21 u vooraleer de avondwandeling te beginnen want het blijft lang warm nu.
Maandagochtend breng ik L weg met de scoot naar C en ga daarna met Th en X naar de pueblo voor de krant en een onbijtje bij Ripoll waar we croissant a la plancha con mantequila bestellen.
Na een plonske haal ik terug la poderosa van stal en ga met Th voor een ritje over de col des rates en omdat het nog te vroeg is om een pizzake te gaan eten in Orba stoppen we nog in Campell waar we in de schaduw van de kerktoren op een terras ietske drinken. Van hieruit gaat het naar de pizeria de la piscina en eten we ons buikje rond.
Terug thuis is het weeral tijd voor een siestake en L komt met Clara mee naar huis. Morgenvroeg gaan we naar Beni waar normaal gezien L haar nieuwe verblijfskaart die 5 jaar geldig is zou moeten klaar liggen.
