Vrijdagochtend stappen we met X door het bos met tussenstop op de open plek, een waar stokkenparadijs want het ligt hier vol en X heeft wel zin in wat apporteren.
Na een ontbijtje buiten aan de pool rijden we met X om iets voor 10 naar Altea waar ik afspraak had om haar jaarlijks inentingen bij de dierenarts Antonio.
Na de 2 spuiten laat ik ze verder onderzoeken want vond ze de laatste weken wat futloos en er worden 2 teken ontdekt en ook haar anaal klieren moeten worden leeggedrukt dus echt fijn vond ze dit bezoekje weer niet.
Maar na dit grote onderhoud kan ze weeral een jaar verder en das maar goed ook want omdat ik ook nog pillen om te ontwormen en een anti vlooien en tekenhalsband kocht ben ik 133,74 armer.
Er staat een vervelende noorderwind en de temperatuur blijft steken op 25 grados maar de siesta doen we toch buiten en zwemmen doen we 2x.
Vanadaag was er een grote toename in het aantal besmettingen, terug meer dan duizend en dat is misschien niet zo verwonderlijk als je zag hoe het er op sommige plaatsen aan toe ging als men de kids terug mocht uitlaten, Catalonie spant de kroon met meer dan 500 nieuwe gevallen en die maken dan ook zo goed als geen kans op vanaf volgende week naar de volgende versoepelingsfase 1 te kunnen overgaan.
Rond 20 u werd bekend gemaakt welke regios op maandag 11 mei mogen overgaan naar de veelbesproken fase 1; De tv uitzending waar de namen worden afgeroepen lijkt wel op de puntentelling van het songfestival; de comunidad Madrid en Catalonie zijn gebuisd en dienen nog in fase 0 te blijven maar dat was enigzins te verwachten; maar ook de Comunidad Valencia waar wij onder vallen blijft in fase 0 maar om het helemaal ingewikkeld te maken mogen 10 van de in totaal 24 departementen gelegen in de Com Valencia wel al naar fase 1 en daar is de Marina Baixa zoals ons departement noemt gelukkig bij. De departementen waarin de grotere steden Valencia, Alicante en Elche zitten blijven in Fase 0
Dit betekent oa dat we vanaf maandag ons vrij kunnen verplaatsen binnen ons departement en de aangrenzende departementen die ook in Fase 1 mogen. Ook de terassen van bars en restos mogen openen, wel op 50% van hun totale capaciteit enz. wat heelwat jaloerse reacties van de Madrilenen, Catalanen enz losweekt en er wordt al gedreigd met processen tegen de anonieme raad van wijzen die beslist welke fase waar mag beginnen.
Vandaag zaterdag beginnen we met de 5 km lange wandeling naar het waterdepot en daarna ga ik alleen naar de pueblo voor krant en brood; Bij Ripoll is men al aan het werk om de terassen aan te passen aan de nieuwe richtlijnen want zij willen maandag openen.
We spelen wat gitaar en voor het plonske in de pool is het wachten tot na de middag want het is overwegend bewolkt. Om 16 u rijden we naar de Masymas met de scoot en doen een toerke met X zodat we vandaag met 13.4 km aan een redelijk staptotaal komen
Woensdagochtend stap ik met X tot aan het bronneke St Ana en ga hier omhoog het bos in, een beetje verder kan je langs de privé weg die naar Finca Monte Christo gaat tot aan urb Alhama springs wandelen. Dit mag dus eigenlijk niet maar er niks zo plezant als iets doen dat ni mag. Boven aan Alhama springs dalen we terug af door het bos.
We slaan de pueblowandeling over want ik het nog een pot zwarte metaalverf gevonden en wil mijn roestplekken op de tralies van poortjes en raambescherming wel is bijwerken.
Om 10 u springen we in de pool en maken ons klaar om naar Beni te rijden waar ik om 11u30 afspraak had ik het hospitaal ivm resultaten polsonderzoek van vorige maand.
Deze keer kom ik terecht bij Dr Ferragut, al de derde ortopedist die men polsprobleem bekijkt. We wachten onze beurt af en kijken naar de vele wachtenden voor één of andere consultatie die terug mogen gebeuren; Iedereen met mondmasker in alle kleuren en formaten maar bijna niemand draagt het zijne op de juiste manier of zit er constant aan te prustsen.
Als ik bij Dr Ferragut kom blijken de reslutaten van mijn electro miogram echter niet terug te vinden in hun systeem en moet ik terug buiten wachten en gaat hij rondbellen. Na een kwartier mag ik een tweede keer binnen maar veel schieten we niet op, de tests van de zenuw en spieren in mijn linkerarm lijken ok en el doctor denkt dat het raadzaaam is een afspraak te maken met Doctora Ferrara van de dienst neurochirurgia omdat de scan van mijn nek een klein letsel aldaar aan het licht bracht. Maar ik geloof er niks van dat dit de oorzaal kan zijn van mijn pijntjes tijdens het gitaar tokkelen en ga achter aan mijn onderzoeken hier maar een punt zetten.
Via een tussenstop aan de mercadona in El Albir rijden we huiswaarts. Na de siesta schilder ik nog een 2de poortje, springen in de pool en laten ons opdrogen in het zonnetje.
Ondertussen werd de estado de alarma hier verlengd tot 24 mei maar vanaf maandag 11 Mei kunnen de verschillende provincies een aanvraag indienen om van fase 0 over te gaan naar fase 1 met bijkomende versoepelingen van de quarantaine.
Buiten de communidad Madrid en Catalonie komen alle provincies in aanmerking voor fase 1 dus ook de comunidad Valencia wat ons wat meer beweginsvrijheid zou schenken want in fase 1 mag je je vrij verplaatsen zolang je maar binnen je eigen provincie blijft, dus zouden we een ritje met de motor kunnen maken of met L in de auto eens naar Calp rijden. Ook zouden de bars en restos hun terras mogen openen voor 50% van hun totale capaciteit enz.
Het werd weer een warme nacht waar de temperatuur niet onder de 20 graden zakte en met X gaan we om 7u30 voor een 2tal rondjes door het bos; daarna doe ik verder met men schilderwerk en om 10u30 ontbijten we.
Daarna tokkelen we wat op de gitaar en na de siesta schilderen we de verfpot leeg gevolgd door een zwemmeke; de temperaturen doen een stapje terug vandaag en er staat redelijk veel wind, de komende dagen zal het frisser worden en halen we met moeite nog de 25 grados maar we kregen toch al een voorproefkje van de zomer.
Zondagavond besluit L mee te gaan wandelen en na zowat 50 dagen opsluiting voelde dat best raar een beetje vrijheid terug te krijgen.
Van blijdschap doet ze er savonds nog een sessie touwtjes springen bovenop.
Het blijft snachts warm, boven de 20 grados dus slapen we met het raam wijd open maar het is doodsstil nu zonder turistas in de buurt.
Maandagochtend ga ik met X via urb Ravanell richting waterdepot, dat was ook al anderhalve maand geleden dat we deze weg nog is konden nemen en X huppelt van blijdschap want kan vele nieuwe geurtjes opsnuiven.
Bijna thuis kruisen we Mick die vertrekt voor zijn jogging sessie alhoewel hij nog stramme kuiten had van gisteren na 50 dagen zonder training.
De pueblowandeling doe ik met L, X blijft in de buitenren wegens te warm;
Als klusje vsn de dag probeer ik de binnenband van mijn mountainbike te repareren waar een gaatje inzit; Eerst moet ik een mooie kever wegjagen die kwam zonnebaden op de buitenband; een eerste poging om een rustinneke te plakken mislukt en de 2 nieuwe binnenbanden die ik vond schijnen niet te passen dus doe ik een nieuwe poging met andere lijm;
Dan volgt een plonske in de pool en de siesta; we lezen ondertussen dat werd bevestigd dat men A La V als een aparte entiteit beschouwd en niet bij Altea wordt gerekend voor het aantal inwoners; Dit is goed nieuws want alzo moeten we ons niet houden aan de vele regeltjes van tijdsindeling voor te sporten en of wandelen en op de website van de gemeente volgen heel wat jaloerse reacties van inwoners uit Altea die zich wel aan de regels voor de + 5000 inwoners gemeentes moeten houden. In de baai tussen Altea en El Albir zijn er veel dolfijnen momenteel die zich nu er weinig beweging is op zee dicht bij de kust wagen.
Na de siesta doe ik nog een derde en laatste poging de binnenband te plakken want hij was terug plat en deze keer schijnt het ok te zijn.
We doen de avondwandeling met X tot aan de vuilbakken en doen een extra blokje om zodat we aan 15 kms stappen komen.
S avonds genieten we van de herwonnen vrijheid op het terras met een donkere leffe en de bijna volle maan.
Vandaag gaan we met X voor een 2tal lusjes in het bos om 7u; In het bos horen we ineens een gekraak van brekende takken achter ons en het lijkt of een kudde everzwijnen op ons af komt gestormd; gelukkig blijkt het maar een mountainbiker te zijn die hier wat klimwerk kwam trainen op het smalle paadje bergop.
Veel zin in klusje hebben we niet na ons geklungel met de band gisteren dus volgen we wat gitaarlessen via you tube van een amerikaanse uit Boston tot X zo hard begint te janken dat ik moet verhuizen naar het tarras aan de voordeur.
We rapen onze moed bij elkaar en schuren de roest van 2 ijzeren poortjes en een paar tralies van de vensterbeschermingen af zodat die eerstdaags kunnen geschilderd worden.
Het is zwoel en onweerachtig dus zwemmen we in het ondertussen 30 graden warme zwembad gevolgd door de siesta en avondwandeling; vandaag blijven we steken op 7.6 kms
