Vannacht onde de blote hemel geslapen, eigenlijk onder het afdak en muskietennet en om 7 u maakt X me wakker als ze is komt piepen Met de nodige vertraging vetrokken we naar Valencia, ik struikelde ook nog over een trede aan de voordeur en om mijn evenwicht te bewaren diende ik mijn geblokkeerde arm en schouder uit te zwieren waardoor ik even moest bekomen maar als de pijn weggetrokken was konden we richting V vertrekken Onderweg drukker dan anders, vele vakantiegangers en noord afrikanen trek met overvolle en overladen busjes en stationwagens met op het bagagerek in plastiek gewikkelde bagage en andere rommel op weg naar hun vaderland en dus gelukkig op de andere rijrichting.
Maar in Valencia zelf was het rustig nu de spanjaarden op vakantie vertrokken zijn en nadat ik L afzet ga ik tevoet verder naar mijn panaderia en dan naar Mestalla, het voetbalstadium in de stad waar elke zondagochtend een rommelmarkt is. Ik wandel van park naar park, het ene vol cactussen het andere vol duiven en kijk is rond tussen de kraampjes maar het is er in de volle zon om te bakken dus wadel ik via de Turia rivierbedding terug; ik had de afzand wat onderschat en stap wat vlugger door waardoor mijn hemd doorweekt van het zweet aan mijn lijf plakt; ik spring dan maar binnen in één van de vele chinese brolwinkels en koop er mij een marcelleke met legerprint; Zo stapte ik in Valencia 13 km vanochtend. Als ik in de kebabzaak sta om mijn doner kebab con pollo af te halen belt L al dat ze buiten aan het wachten is dus neem ik alles mee en vertrekken we al huiswaarts rond 13u15 Als we onderweg een plaspauze willen maken zijn alle overdekte parkeerplaatsen bezet, meestal door de overladen busje maar ik heb geluk en er komt een plaatsje vrij als er eentje wegrijdt. Maar de passagiers van het busje ernaast willen de plaats inpakken door hun tapijt uit te rollen en zijn blijkbaar van plan zich tot de heilige profeet in Mekka of weet ik veel waar te richten maar als ze mijn Jeep zien op hun afkomen springen ze toch maar opzij. Als we wegrijden doen ze een tweede poging deze keer met meer succes. Thuis eet ik mijn kebab en doe een siestake binnen met de airco aan Om 20u30 ben ik voldoende gerecupereerd om met X nog een toerke te maken en brengen we ons stap totaal op 16 km vandaag
Over gisteren was er niks speciaals te melden, alles ging zijn gewone slakkengangetje Vannacht sliep ik voor het eerst is de ganse nacht buiten, en dat viel redelijk mee behalve dat X mij een aantal keer wakker blafte telkens ze weer ergens iets had gehoord. Deze nacht heb ik mij terug buiten geïnstalleerd want in de slaapkamer boven was het 35 grados, met de airco krijg je het wel tot 25 maar als je hem uitzet is het binnen de kortste keren terug 30; Ik heb een extra matrasje dat nog van Ikea kwam op de ligzetels gelegd zodat ik iets zachter lig. Als ik naar de pueblo wandel vanochtend kom ik aan de appelsienvelden Sir David en zen vrouwtje tegen die ook te voet op weg waren naar Ripoll en we wandelen samen tot daar; Nadat ik men bood en krant heb gekocht zet ik me aan het tafeltje naast hun waar ze samen met nog 2 andere dames zitten; zo kom ik te weten dat ze vorige week tijdens een bezoekje aan Barcelona aan een benzinestation werden overvallen door een van de vele bendes die daar actief zijn maar ze schijnen het niet erg te vinden, Sir David verliest zijn engelse cool niet zo gemakkelijk, zijn vrouwtje vertelt dat ze nu met dit warme weer om de 3 dagen hun kussenslopen en lakens wast, ik dacht dat dit om de drie maand moest. Terug thuis ga ik voor een ritje met de motor richting Guadelest en rij voorbij de afgebrande strook bomen die vorige week in de fik gingen; ik plan een eerste stop in Beniarda maar als ik het bar/resto binnenkom is er nog niemand te bespeuren, enkel vanuit de keuken klinkt gepraat en omdat er buiten op het terras toch geen schaduw was besluit ik ineens verder te rijden naar Mel. Ik bestel een kippetje aan het spit bij de naastgelegen Mexicaan en even later komen Jan en Nick ook toe voor iets te drinken, zij waren al van 9 u weg en reden meet dan 150 km in de bergen. Als mijn kip klaar is rij ik huiswaarts en eet ze samen met een slaatje en stokbrood en geef de saus aan X die al haar brokjes ineens opeet, dat was een eeuwigheid geleden. Morgen gaan we nog is naar Valencia tenzij L nog van gedacht verandert
Ook de argentijnse krantenverkoopster waar ik elke morgen mijn krant koop blaast en puft en zegt dat de hitte insuportable is; L vergezelde ons nog eens op de ochtendwandeling en ook wij puffen ons terug omhoog de berg op naar huis Afkoelen aan het zwembad, een ijsje boven in de tuin in de schaduw, een siestake in het appartement beneden niets helpt eigenlijk om wat verfrissing te vinden dus blijven we zweten; zeker nadat ik de balletjes in tomatensaus met frieten op afrikaanse wijze die L klaarmaakte had opgegeten.
Ik kijk ondertussen naar de vuelta de Burgos waar een leuke bergrit op het programma stond en daarna naar de ronde van Polen; Na acht ga ik met X nog is op pad voor een kort toerke, we halen al een paar dagen de 10 km niet meer en ons gemiddelde zakt elke dag
Nog een drietal dagen en dan zou de ergste hitte eventjes verdwijnen voorstelde men daarnet op el tiempo
In de pueblo is dit het enige dat je hoort; Madre mia, que calor; Het bleef dan ook gans de nacht minstens 30 grados en overdag tikt de thermometer al snel tegen de 40 alhoewel er geen zon schijnt het grootste deel van de dag en er grijze onweerswolken hangen waardoor het zwoel en vochtig aanvoelt
Het is duidelijk veel te warm om iets te doen, zelfs zwemmen zorgt maar even voor afkoeling want het zwembadwater is ook meer dan 30
Dus geen blog vandaag want niets gedaan behalve avonds de planten water gegeven en van de mooie zonsondergang genoten
We zweten ons doorheen de volgende hittegolf, er staan weer een paar dagen met + 35 grados geprogrammeerd.
Maar omdat ik vandaag niet al zwetend wou mijn siesta aan het zwembad doorbrengen ga ik na de pueblowandeling op verkenning naar Xorret de Cati zo een dikke 100 km hiervandaan
Dit plekje is de aankomstplaats later deze maand van de 8ste vueltarit en is een tamelijk steile berg van 1000 meter hoog in een mooi natuurgebied dus een bezoekje waard zodat ik is kan bekijken hoe we er eventueel geraken als we willen komen kijken later.
We gan met de scoot en rijden erheen door de bergen langs Finestrat, Relleu en andere schilderachtige kleine dorpjes zoals Torre de Manzanas en Tibi; In Xixona denk ik even verkeerd te zijn gereden als ik het klooster van San Sebastian zie maar ik herken al gouw de plek waar ik stopte, ik was hier vele jaren terug al is gestopt an dit benzinestation met de Gille toen we hier voor 2 dfagen een Harley hadden gehuurd om in de bergen te toeren; op deze baantjes zijn wel duizend en één bochten neergelegd zodat we er tamelijk lang over doen vooraleer we in Castalla geraken, het dichst bijgelegen stadje waar ik het kleine baantje naar Xorret de Cati echter niet direct kan vinden; ik stop dan maar aan een terraske waar een viertal spanjolen halve liters cerveza aan het drinken zijn en na een drietal pogingen hebben ze begrepen waar ik naartoe wil; blijkbaar is men binnenlands spaans accent nog niet scherp genoeg.
Ik moet naar de andere kant van het dorp en via twee ronde punten geraak ik eindelijk op het juiste pad; ondertussen is de mooie blauwe lucht verdwenen en komen er dreigende onweerswolken aandrijven.
Daar waar ik eerst dacht dat Xorret de Cati een kleine pueblo was is er geen levende ziel te bekennen gedurende de 5 km lange beklimming die op sommige stroken tot 20 % omhoogloopt. Het is de naam van deze berg en even voorbij de top staat er een groot maar niet in al te beste staat meer zijnde hotel waard de aankomststreep zal liggen weet een gemeentearbeider die zijn bocadillo aan het opeten is mij te vertellen; Het is hier een mooi ruw natuurgebied met veel wandelpaden en pick nik gelegenheid maar omdat de eerste druppels, zo groot als vijf frank stukken beginnen te vallen rij ik terug bergafwaarts en via de grotte baan richting Alicante waar de lucht nog iets blauwer is. Maar eerst nam ik nog een foto van een standbeeld op d e top ter ervan José Maria Jimenez alias Chaba; deze spaanse wielrenner was een gevleugeld klimmer die hier ooit een etappe won in de vuelta, was Spaans kampioen, verschillende keren bergkoning in de vuelta eind jaren 90 en de eerste luitenant van Indurain; in 2002 stopte hij met wielrennen want naast zijn dosis talent nam hij geregeld ook andere dosissen spul waardoor hij verslaafd en depressief werd. In 2003 overleed Chaba aan een hartstilstand in het psychiatrisch ziekenhuis waar hij verbleef.
De onweerswolken blijven me de ganse tijd achtervolgen maar konden me niet inhalen zodat ik droog maar redelijk gebroken na een lange rit van meer dan 200 km thuiskom en dan maar in de pool spring en een late siesta begin.
Later zou het toch ook hier wat druppelen maar niet genoeg om alles nat te maken; wel had de wind L haar flotador weggewaaid zodat ze zich moest reppen om hem aan de carport te recupereren; voor de avondwandeling ga ik gewoon de straat op en af want verder ga ik niet geraken dus blijven we vandaag steken op 6.6 km.
Als ik vanochtend de supermercado in de pueblo binnenstap lijkt het wel of de nieuwe Albert Heyn werd geopend hier; bomvol hollanders met volle winkelkarretjes die op maandagmorgen tegelijk kwamen inkopen doen; toen ik de file aan de kassa zag, waar ik als enige stond met 1 stokbrood, kreeg ik per direct heimwee naar de goede oude tijden toen de hollanders nog enkel met een caravan op verlof gingen en al hun proviand, blikken en potten pindakaas en andere rotzooi meesleurden vanuit hun plaatselijke buurtwinkel.
Na het ontbijt gaan wij voor onze maandag inkoop naar de Mercadona in A en nemen de vuilniszakken mee in de hoop deze ergens kwijt te geraken want gisteren zaten alle containers in de buurt overvol.
Als ik de dakparking van de supermarkt wil oprijden gaat de bareel niet omhoog, parking completo flikkert er op het schermpje en ik wou precies dat het al 31 augustus was ipv Juli; maar er zit niks anders op dan een blokje om te rijden zodat we de ondergrondse parking kunnen binnenrijden die ook gebruikt wordt als openbare parking; deze is een doolhof van verdiepingen en overal staan betonnen palen in de weg maar we geraken toch tot aan de -2 ingang van de Mercadona; op dit niveau is er een bijkomend nadeel dat de vloer geweldig afhelt wat het uitladen van de winkelkar straks serieus gaat bemoeilijken weet ik al van een paar eerdere ervaringen. Ook hier binnen de supermarkt een drukte van jewelste, volle karren en lege rekken, de winkelbedienden werken zich in het zweet om alles bijtijds aan te vullen maar de nieuwe lading toeristas heeft grote honger en dorst. Omdat dit ook een openbare parking is moet je voor het buitenrijden eerst naar de betaalautomaat en met een mercadona ticket dat je aan de kassa krijgt kan je je parkeerticket betalen maar dat weten de meesten die hier voor de eerste maal komen niet natuurlijk zodat er ook hier een langer rij staat; Het is vrij duidelijk dat dit niet mijn favoriete parkeergarage is om te komen winkelen maar we geraken zonder kleerscheuren en bijtijds buiten waar een beetje verder een auto spookrijdersgewijs ons komt tegemoetgereden, een oude brit die zich van rijrichting had vergist maar we kunnen passeren zonder brokken Terug thuis alles uitgeladen en tijd voor een siesta om te bekomen en al zwetend wakker geworden want zo een 37 grados nu
Af en toe verkoeling zoeken in het zwembad en tegen 20 u ga ik met X naar het bronneke en terug, mijn achillespezen doen minder pijn dus das het goede nieuws. X heeft nog niet willen eten, hopelijk straks als het nog wat verder afkoelt doet ze een poging haar brokjes binnen te spelen. Wie ook wil binnen spelen is een leuke kleine hagedis die op de deurlijst van de voordeur zit
