Vandaag viert men in Espana de dia del padre en is het wat drukker dan anders op een zondag.
In de vroegte doe ik een toerke met X, we gaan langs de urb A La Nova naar een lange doodlopende straat waar ik nog niet eerder kwam en komen voorbij het witte appartementsgebouw Sinfonia Blanca dat in 2015 werd afgewerkt maar sindsdien een beetje staat te verkommeren; er zijn hier 12 grote appartementen met 3 of 4 slaapkamers in een mooi concept gebouwd maar die geraakten niet verkocht en men probeert nu de ganse blok in zijn geheel te verkopen voor het zachte prijsje van 3.300.000 Euritos. Op de website staan mooie fotos maar in werkelijkheid en van dichtbij ziet het er al veel minder fraai uit.
Op de terugweg vind X een leuk speelkamaraadje maar veel leven zit er niet meer in de kikker, waarschijnlijk tik van een auto gekregen bij het oversteken.
Tegen 10 u gaan we naar bar On the road waar we afgsreken met de andere bikers en we besluiten naar Javea te rijden om op de dijk in cafe Octopus iets te gaan drinken, daarna stel ik voor om een beetje verder te rijden tot in Cala Baraca waar een toff Chiringuito is en blijkbaar is nog er nog niemand van onze groep eerder geweest. Het grote terras is normaal overdekt maar ook hier hebben de stormen lelijk huis gehouden en het dak is verdwenen in de golven en het nieuwe afdak is nog in aanbouw. De zon is ondertussen serieus gas aan het geven zodat we na een tijdje besluiten terug te rijden, ik ga naar casa en de rest gaat nog verder op zwier.
Na een korte siesta doe ik tegen 18 u een toerke met X, men zere teen is terug beter, weeral dank zij de oogzalf maar ik stap toch men mijn sandaaltjes voor de zekerheid.
X haar frisbee was al een paar weken vermist maar tijdens onze wandeling vind ze hem ineens terug ergens in de struiken en zo fier als een gieter neemt ze hem mee, als we aan de muur komen neem ik hem af voor we naar beneden stappen en leg de frisbee aan een inrijpoort van een villa met de bedoeling hem straks terug mee te nemen. Maar als we er terug passeren blijkt de frisbee verdwenen, zeer waarschijnlijk waren de bewoners thuis gekomen, het zijn Duitsers, en hebben X haar frisbee meegenomen; Altijd al geweten dat die Duitschers voor niks te betrouwen zijn.
Ik zal volgende week dan maar een nieuwe frisbee gaan kopen.
Gisteravond moet ik iets voor 20u in slaap gevallen zijn in de zetel en toen ik wakker werd was het al na tienen dus sloeg ik men blogverslagske maar over, er was overigens niks wereldschokkends gebeurd voor zover ik me nog herinner.
Na de pueblowandeling ga ik deze ochtend met de scoot en in korte broek naar C voor wat te kuisen op het appartement, de ruiten en de terrassen komen aan de beurt; Op het dakterrras hebben mijn meeuwenvriendjes weer heel wat viezigheid achtergelaten; blijkbaar had er één van die rotvogels ook nog is de schijterij gehad en het leek wel of er iemand een inktpot had uitgekapt. Op het stuk bouwgrond tussen het appartement en de zee is men begonnen met bomen en struiken weg te doen, het zou men niet verwonderen dat men hier ook bouwwerkzaamheden plant.
Na het poetsen wou ik mezelf op een pasta of pizza tracteren op het terras bij de Morena maar het zat er goed vol en er waren maar 2 diensters waarvan 1 nieuwe en na een kwartier had ik nog altijd mijn eten niet kunnen bestellen dus hield ik het voor bekeken en zette koers naar Grizzlys waar ik op 5 min werd bediend met de gebruikelijke curryworst con patatas.
Ik reed nog stukje verder langs de kust, de mimosa bomen staan allemaal in bloei nu en de gele kleur in combinatie met de blauwe lucht en zee is wel mooi.
Terug thuis is men plaats voor de siesta buiten al ingenomen; L heeft zich geinstalleerd en snurkt er op los.
Ik zet me aan de terrastafel met de krant en laat men pijnlijke teen rusten en doe daarna een siestake binnen en kijk naar de koers op men PC want op de spaanse TV is er geen interesse voor Milaan San Remo.
Met men sandaaltjes aan doe ik nog blokje om met X en neem men douchke buiten; Morgen gaan we op stap met de bikerboys.
Vanaf dit weekend is ons barreke in het haventje van Portosenso eindelijk terug geopend, misschien maken we daar wel een tussenstop.
In tegenstelling tot Marbella scheen de zon hier al van in de vroege ochtend onder een azuurblauwe en wolkenloze lucht, en zelfs de wind was gaan liggen dus het is te hopen dat ze morgen ginder ook zo een weertje krijgen zodat Tara wat kan bijkleuren van de zon en niet door het zand en stof.
Na de pueblowandeling ging ik 2 gasflessen kopen en probeer de boiler in het jacuzzihuisje terug aan de praat te krijgen; deze was uitgewaaid door de rukwinden van de afgelopen dagen maar na wat tegenpruttelen schoot hij toch terug in gang.
Daarna begin ik met het terugplaatsen van de zonnewering aan de carport, draai een wasmachientje en we plaatsen de loungezetel en parasol terug op het terras zodat we ons siestake buiten kunnen doen.
Na het verorberen van een gehaktbal met aardappelschijven en tomatensaus op zen afrikaans vertrekken we tegen 5 voor een stevige wandeling richting Berniaflanken. Nu de zon hoger komt te staan kan ik op men favoriete uitkijkplaats tot na zessen hier in het zonneke blijven zitten, het is hier zalig met enkel het geluid van de stilte en in de verte de torens van Beni, de kerk van A enz.
Tegen kwart voor 7 zijn we terug thuis en is het tijd voor een douchke.
In de pueblo vanmorgen zag ik dat er toch 1 affiche ivm de verdwenen whippet Isis de storm overleefd had, verder waren het de omgewaaide vuilbakcontainers en afgebroken takken onderweg die het vannacht blijkbaar zwaar te verduren kregen door de rukwinden.
Ook vandaag blijft het winderig en hij blaast overwegend uit het noorden maar met de zon van de partij halen we toch 19 grados. X installeert haar in het zonneke
Het immo kantoor dat het appartement verkocht blijft me maar bestoken met vragen over allerlei documenten dat ze nog nodig hebben dus ga ik vanmorgen nog is naar C om bij de notaris een copy op te halen en als ze horen voor welk kantoor het is weten ze hoe laat het is en zegt men mij dat de baas hiervan een ongeloofelijke zeur en pietje precies is. Ik zal dan ook blij zijn als ik op 5 mei de verkoop kan gaan ondertekenen.
Na de siesta kuis ik het zwembad want maandag had ik men afdekking open gedaan zodat ik kon zien hoe hoog het water kwam door de regenbuien en ook de ramen van mijn bureel kunnen terug een poetsbeurt verdragen.
Tegen 5 ga ik met X naar de play la Olla, daar is het wegje langs het strand onderbroken want een stuk werd weggespoeld en moet je over houten plank - brugje.
We wandelen tot aan Villa Garcia en terug en de golven gaan nog steeds flink tekeer. Ook hier kom ik de affiches van het verdwenen hondje tegen.
Na een korte rustpauze wandelen we terug naar de auto en zijn we ruim op tijd terug voor de zonsondegang die nu meer en meer opschuift naar rechts achter de bergen
Een geluk dat de regen begon te minderen even voor middernacht en we aan het ergste ontsnapten, het was vooral de regio Alicante die de volle laag kreeg onder de vorm van weeral een Gota Fria met een hoeveelheid regen die men sinds 30 jaar niet meer had gezien, er zijn deze winter al heel wat records gesneuveld hier en van mij mag het weer 30 jaar duren eer dat nog is voorkomt.
Ik reed naar C vanochtend om te zien of er geen waterschade was is het appartement maar dat viel mee en ik besloot de elektriciteit op te laten staan zodat we later vandaag nog is konden terugkomen voor een warm badje.
Er stond de ganse dag een stevige wind die tegen de avond nog in kracht toenam; toen ik van de spaanse les terugkwam zag ik dat er 2 stoelen op het terras wzren omvergewaaid maar L die het te druk had met TV kijken had niks gemerkt.
In de spaanse les waren Alex en Eugenia terug van de parrtij na enige weken afwezigheid want naar Moskou geweest; Hij is een Russische boom van een kale kerel die met zijn kennis van de spaanse taal nog altijd niet verder geraakt dan In Moscou hace mucho frio, en zij is een goedlachse Russische die wel lijkt te zingen als ze een poging doet tot spaans spreken. Ook ambetante Sonia was opgedaagd en de les was nog niet begonnen of ze had haar vingertje al opgestoken want had weer één of andere oninteresante vraag zodat we een kwartier kwijt waren vooraleer ze content was met de antwoorden van de juf; Ondertussen praatte ik wat mijn ondertussen vaste buurman hier op de schoolbanken Luc uit Aalst over Milaan San remo want hij is een grote wielerliefhebber.
Ik schat hem een stuk in de 60 maar hij heeft samen met zijn vrouwtje Anna die ook in de klas zit nog bouwplannen om in Calp een Villaatje te gaan bouwen. Het eerste dat hij gaat doen als ze verhuizen is een hondje adopteren vertelt hij me, ze wonen nu op een apartement en hun hondje dat ze hier eerder adopteren is vorig jaar gestorven aan een maagkanteling.
Als de les gedaan is rij ik naar huis, eet de kip aan het spit die ik eerder uit C meebracht en gaan we terug voor een warm badje te nemen.
In de spaanse weekend krant stond dat men voor maandag niet teveel regen verwachtte maar omdat de temperaturen spectaculair gingen dalen was ik op men hoede en had gisterennamiddag mijn zomer terrasopstelling maar terug verplaatst onder het afdak.
Als ik vanmorgen een Informa / waarschuwing zie verschijnen van AEMET weet ik hoe laat het is, dan volgt er meestal stormweer met noodtoestanden
Vrijdag haalden we nog 30 graden maar vanmorgen geraakten we met moeite boven de 10 dus ging dit sinds vannacht gepaard met stevige buien en rukwinden, Geen pueblowandeling mogelijk want bij momenten viel het water terug met bakken naar beneden dus ging ik met L naar de supermercado; Tegen de middag ging ik met de auto en X even naar de sportvelden om ze te laten balletjes rennen maar zelfs op 10 minuutjes waren we beiden doorweekt.
In de bergen was het terug beginnen sneeuwen en de weg naar de Tudons en Aitana werd afgesloten door omgevallen bomen die bezweken onder de sneeuw en wind.
Ook hier bij ons zien we terug watervallen op de Bernia flanken en stroomt ons bergrieviertje weer onderweg naar de pueblo.
Tegen 17 u als het iets minder hard regent ga ik nog is buiten met X tot aan het bronneke; Mijn splinternieuwe rubber laarsjes komen goed van pas. We komen een wanhopige spaanse mevrouw tegen met een fluitje, helemaal doornat die me vroeg of ik haar hondje niet had gezien, haar Whippet was al sinds vorig week vermist en ze was nu overal affiches met foto en tel nr aan het ophangen terwijl ze verder zocht maar de wind en regenvlagen trokken de papieren folders aan stukken binnen de korste keren.
Voorlopig hebben we enkel wa waterinsijpeling in de slaapkamer van het appartement en onder het raam in de badkamer maar dit valt mee en kan opgevangen met opneemvodden; het hoekje waar we bij de vorige gota fria zoveel water binnenkregen is momenteel nog droog en hopelijk blijft dit nog zo tot middernacht als de ergste regen zou gaan stoppen.
