Vanochtend smeer ik de kuitjes in met voltaren zodat ze wat minder hard zijn en doe de pueblowandeling; nadien ga ik naar Calp waar ik bij de peluqueria Tanger mij door Abdul laat kortwieken met tondeuze, schaar, scheermes en borstel voor 9 euritos.
Ik ga langs bij de carneria voor een kilo vlees voor L en stop bij de kebab voor een doner kebap met kip voor mezelf.
Terug thuis start ik de Harley voor een kort ritje met tussenstop in Bar Overdrive maar hier zijn geen bekenden te bespeuren vandaag dus rij ik terug huiswaarts en doe een siestake in de zon met X ondersteboven aan men zijde.
Als X is uitgerust probeert ze haar trukkendoos uit om mij aan het frisbee gooien te krijgen en L komt buiten haar vers gewasen krullenbol laten opdrogen in het zonneke.
Ik stap met X tot aan de pueblo en terug goed voor 9.6 kms in totaal vandaag. Daarna volgt het valiesjes maken zodat we morgenvroeg niet te laat kunnen vertrekken.
We gaan dus een weekje met vacaciones en gaan pas nadien verder met bloggen.
Hoe het voelt om 89 jaar te zijn? wel zoals ik me vanmorgen uit bed laat rollen ongeveer denkelijk; Alle spieren en gewrichten zijn strammekes en van aan men enkels tot aan men nek pijnlijk maar dat is de prijs die je moet betalen voor het afwerken van de 6000 trappen wandeling.
Ook X geeft nog geen teken van leven als ik om iets voor 8 u opsta en pas als ik wat later de voordeur open om een wasmachientje te gaan insteken krabbelt ze recht voor een plasje.
Voor het eerst sinds lang is het vochtig smorgens en de terrassen liggen er nat bij en alhoewel het niet zo heel koud is voelt alles klammig aan.
We kunnen er dus best een platte rust dagje van maken maar om alles wat los te krijgen gaan we wel naar de pueblo.
Bij Ripoll neem ik afscheid van Luc en Tina, zondag gaan ze terug naar Belgica waar Luc nog tot eind april moet gaan werken en dan met pensioen kan dus ze komen pas in Mei terug.
Na de krant bel ik met Dirk Smit want op de pelletkachel verscheen gisterenavond een melding dat hij service nodig heeft..
Ik ruim wat dingen op buiten en tegen 13u30 ga ik op men eentje naar Ripoll voor de menu del dia nog is te verorberen kwestie van terug op krachten te komen.
Het terras zit al goed vol en even later zelfs volzet en sommigen gaan dan maar binnen eten want een zonde bij deze zalige middagtemperaturen.
Nu de prijs terug is gezakt van 9 naar 8 kan het er nog is vanaf en we kiezen naturalmente voor de paella als voorgerecht en nemen bacalao frito con pisto als hoofdgerecht gevolgd door een cornettoke.
Na het eten doen we een siestake in de zon buiten en een stukse binnen want er kwam een agressive wesp mij steeds lastigvallen.
Voor de late namiddagwandeling wil L nog wel is mee als we maar voorbij haar droomhuisje stappen; in deze straat heeft men nog plek gevonden om enige nieuwe moderne villas bij te bouwen zodat alles hier wel dicht opeen komt te staan en ik zou echt niet willen ruilen met mijn rustig straatje.
Zo stapten we vandaag toch nog 9.8 kms bijeen en voelen de spiertjes al wat minder stram.
El Barranco del Infierno ofwel de kloof van de hel is waar ik vandaag naartoe ga; de pueblowandeling sla ik over want de 6000 trappen wandeling die op het menu staat duurt toch ongeveer 5 uur voor een goeie 15 km klimmen en dalen langs de mooie kloof en uitgedroogde rivier.
Ik ga zonder rugzakske vandaag en stop men broekzakken en wandelvestje vol met appel, broodje kaas, flesje half liter water, kitkat, hondenkoekjes, zakmes en papieren zakdoekskes. Ik weet van vorige keren dat elke kilo die je hier esxtra meesleurt op het einde een ton lijkt te wegen.
Na 47 km kom ik toe in Benimaurrell het kleine 550 meter hoge bergdorpje waar nog zo een 250 bewoners overleven, we parkeren ons op de parking naast het enige resto / barreke dat het dorpje rijk is maar men is er bezig met verbouwingswerken dus gesloten voor onbepaalde tijd.
Tegen 11 u starten we de wandeling en het is hier nog behoorlijk friskes, zo een 11 grados, maar eens we aan het stappen zijn heb je daar geen last meer van ook al gaan we eerst grotendeels naar beneden.
Zoals meestal hier kom je geen levende ziel tegen, enkel rust en fluitende vogeltjes en de zon kleurt de blaren van de kersenbomen in mooi roestbruinrood.
Hier en daar een kleine ruine van een overblijfsel gebouwtje en er staat er zelfs eentje te koop als je een teruggetrokken leven zou willen gaan leiden. Op de uitgedroogde rivierbedding kom ik 3 zweedse wandelaarsters tegen die vanuit de andere richting waren vertrokken, iets verder nog een wandelaar met een dashond en dat was het van tegenliggers; X rent telkens een paar meter voor me uit en als ik wat te traag afdaal komt ze terug om te checken of alles ok is en doet zo waarschijnlijk het dubbel aantal kms; Volgens een wandelaar die graag telt zijn er in totaal 3343 trappen berop en 2603 trapen bergafwaarts dus bijna 6000 in totaal en dat lijkt soms oneindig maar de uitzichten en mooie natuur maken dat ik hier steeds graag terugkom en dit één van mijn lievelingswandelingen is. Na de laatste reeks trappen omhoog, de steile beklimming richting Fleix kom je op een normaal baantje dat terug naar Benimaurrell gaat maar deze laaste 1300 meter doen steeds pijn aan de kuiten want op het eind volgt er nog een zeer steil stuk omhoog.
X heeft wat moeite om in de auto te springen, haar pootjes zullen ook pijn doen en thuis na haar eten legt ze zich in een bolleke te snurken zonder nog 1 vin te bewegen.
Volgens mijn stapteller deed ik vandaag liefst 24.244 stappen, goed voor 16,4 km trappenplezier. Ben benieuwd hoe de spiertjes daar morgen gaan over denken.
Afgelopen nacht ging de temperatuur onder de 10 grados en ook voor deze nacht is dit te verwachten wat hier als zeer koud wordt ervaren en zelfs de provincie Valencia gaf een handleiding uit met raadgevingen ivm verwarming tegen de koude.
In het weekbladje van de week staat een artikel over Calpe cycling destination, Th gaat keuze te over hebben om zijn nieuwe werkgever uit te kiezen.
Maar overdag is er geen vuiltje aan de lucht, de zon staat ononderbroken te schijnen en we halen net de 20 grados; Na de koffie bij Ripoll en het ontbijt thuis ga ik verder met muurtjes schilderen; daarna volgt er een siestake in de zon en maak ik me klaar om naar La Nucia te gaan voor de spaanse les en hondeneten te kopen.
In arriveer 5 minuutjes te laat in de les en krijg per direct een koude douche, niet enkel omdat het in de school ijskoud is zonder verwarming maar omdat de 3 strevers Belgas van vorig schooljaar uit niveau 2 ineens zijn komen opdagen in niveau 3.
Tot nu hadden ze hun lelijke koppen nog niet laten zien maar 3 maal helaas blijkbaar hebben ze besloten toch nog aan te pikken nu; Irritante tante Sonia is nog steeds haar irritante betweter zelve, ze heeft zich wel een nieuw iets moderner kapsel aangemeten en was precies wat kilos kwijt; Streverken Braven Hendrik en zijn lelijkekop wijf Anne zijn beiden op hun Belgisch uitgedost, hij met debardeurke en zij haar onafscheidelijke lelijke lichtblauwe fleece; zo te horen hebben ze tijdens de zomer niet teveel spaans geklapt want kunnen niet eens tegoei meer hun eigen voorstellen en stellen nog steeds dezelfde domme vragen; Enfin dan heb ik wat meer materiaal om over te schrijven want de russen zijn maar stillekes, de mooie pakistaanse Shamza is er niet zoals nog een paar andere afwezigen.
De meesten zitten in de klas met hun jas aan want geen verwarming aanwezig buiten een piepklein elektrisch blazerke maar ik wist dit nog van vorig jaar en had mij een extra dik truitje aangetrokken.
Na de les vertel ik aan de profesora dat ik volgende woensdag afwezig zal zijn wegens een tripje naar Marbella en misschien ook wel de volgende weken niet kan als mijn schouderoperatie toch zou doorgaan.
Morgen doe ik met X de 6000 trappen wandeling en we gaan afwachten hoe we deze verteren. Vandaag haalden we maar 6.2 stapkilometers en dit gaan we morgen dus meer dan verdubbelen.
Een frisse ochtend maar onder een stralend zonneke veertrekken we voor de pueblowandeling; Bij Ripoll komen Luc en Tina bij mij zitten want in het hoekje waar ik zit heb je als enigste tafeltje de zon hier rond 10 u.
Zij blijven nog tot zondag en vliegen dan terug; Luc wil wel graag mijn 6000 trappen wandeling is samen uitproberen maar het zal voor volgend jaar zijn als hij met pensioen is en ze voor langere periodes kunnen komen.
Na een ontbijtje ga ik verder met het schilderen van de goot; Daarna de krant verder lezen in de zon en een siestake kon er ook nog af. X komt er stillaan bovenop nu haar maagprobleem opgelost lijkt en ze wil graag frisbee spelen.
Terwijl L pasta maakt lees ik wat in men spaanse boek en we eten buiten in Tshirt en korte broek; Tijdens de namiddagwandeling verken ik nog wat straatjes in de vele urbanisaties rond de golf; de Calle del Clavel, een luguber ogend smal straatje dat ik insloeg blijkt uiteindelijk dood te lopen, er is een waterzuiveringstation op het eind en er liggen hier kapotte buizen genoeg. In een ander doodlopend straatje staat één van L haar lievelingshuizen, een amerikaans ogend stulpje met veel oog voor details.
Maar ik kijk liever naar de ondergaande zon, die is tenminste gratis en ga na mijn 10.4 kms vandaag weeral goed slapen.
Met de temperaturen viel het nogal mee vannacht en vanochtend, het was de snijdende harde nooroosten wind die het koud deed aanvoelen; de wind blies sinds middernacht fel met harde rukwinden en dit tot na de middag.
Dus slagen we de koffie bij ripoll over en komen direct terug naar huis met de krant en brood. Daarna rijden we meteen naar de mercadona voor de foodshopping; X mag binnen blijven zodat ze niet gaat vliegen.
Ik schilder wat verder, de erste laag waterdichte verf voor de goot achter de ramen living en doe een siestake in de zon.
Er vliegen helikopters heen en weer over de vallei, er is blijkbaar brand dicht tegen de kust in Villajaysoa en ook in Calp dicht tegen Vistanova maar alles was snel onder controle.
In Benidorm zijn het momenteel de festes patronales en gister was het de processie van de maagd Sufragio en vandaag de dag van Sant jaume wat volgens mij betekent dat je je zo lelijk mogelijk moet verkleden.
Voor de avondwandeling gaan we met zen allen door de urbanisaties richting golf en terug en als we terugzijn is de zon al verdwenen achter de bergtoppen en voel je de koude neerdalen.
