Vanmorgen vroeg uit de veren want er was een speciale dienst gepland in L haar kerk maar uiteindelijk toch pas vertrokken na 9, niets nieuws onder de zon dus.
Met dik half uur vertraging L afgezet en dan verder doorgereden naar de car wash om de insecten van mijn auto te spuiten.
Ik zag 2 dames 2 rijen verder bezig met stofzuigen maar kon ni goed zien wat, ik dacht een rugzak of zoiets; maar bij nader inzien waren ze hun hond aan het wassen; Inderdaad deze car wash heeft een aparte stand voor het stofzuigen, wassen en drogen van je hond; volgende keer als ik nog is met X naar hier kom heeft ze het zitten, dat moet ik is proberen.
Normaal is deze buurt levendig ook op zondag maar vandaag was het er maar doods, veel barreskes en terrasen dicht wegens vacaciones, zo ook ons vast adres om paella af te halen.
Gelukkig was mijn vaste bakker open maar helaas geen boules de Berlin vandaag; dan maar andere koffiekoeken gekocht en deze in park op binnenplein dat wat koloniaals aanvoelt opgegeten; Het wemelde hier van de kleine vliegen en ook wat later toen ik koffie ging drinken op terras was het niet uit te houden van de vliegen daar.
Was het omdat er veel vuilnis op straat lag of veel grote vuilbakcontainers openstonden ik weet het niet maar in alle geval de meeste gewone inwoners lijken hier allemaal met vakantie vertrokken want vandaag lopen hier nog enkel rare kwieten rond lijkt het wel.
Heel veel vuilbak vissers met hun caddy op zoek naar wat bruikbaars tussen het afval, latinos, chicanos, mestizos, gringos, chullos, mongolen, maricos, hispanos, negritas en hier en daar een verdwaalde frigoboxtoerist, alle kleuren en geuren hangen hier rond vandaag teveel om allemaal te fotograferen.
Ondertussen had ik ergens anders paella afgehaald en omdat L me verwittigde dat de dienst wat ging uitlopen kocht ik ook plastiek vorkjes zodat ik mijn schoteltje al in de auto kon opeten; Tegen 3 u was het afgelopen daar en reden we terug huiswaarts, na 5 minuten lag L al in dromenland
Dit week end wordt het drukste van gans het jaar, zo luiden de voorspellingen althans; In de krant stond foto eerder deze week genomen in een baai van Javea waar ook op zee het al file varen was.
De rustigste plek zijn de bergen landinwaarts dus nam ik de motor en ging over de Col des Rates op verkenning naar het parcours dat de renners hier in september tijdens de voorlaatste vuelta rit zullen afleggen.
Men eerste stop was in Famorca, dit piepkleine bergdorpje waar nog 50 tal bewoners overleven telt 1 bar / restoke met terras op het binnenplein; vandaag was het marktdag, het is te zeggen er stond 1 kleine bestelwagen die brood, eiren etc verkocht en de dorpelingen (vrouwen) stonden in de file voor hun wekelijkse aankopen, terwijl de mannen aan het pintelieren waren, hier kent men nog zijn plaats.
De meeste bergen / dorpjes kende ik al, maar er zijn toch altijd een paar nieuwe dingen te ontdekken
Hoe verder je het binnenland ingaat hoe meer de natuur er anders uitziet, hier zie je andere bomen, andere kleuren, velden en akkers en her en der staan grote boerderijen / stallen die er allen verlaten uitzien maar het stinkt er wel naar koeien en op zolder steekt er stro binnen dus ze zullen nog wel in gebruik zijn.
Ik kwam terug langs de Puerto de Tudons, de meer dan 1000 m hoge col die men 2 x gaat beklimmen tijdens de vueltarit en deed een laatste tussenstop in cafe Overdrive alwaar we vorige week de openingsparty hadden.
Twee van men bikersamigos waren er ook en we bleven wat plakken tot het tijd was voor iedereen om de sofa op te gaan zoeken.
Tegen 7 u reed ik nog naar de Mercadona en weeral file zover je kon zien, vannacht om 24:00 is het namelijk het grote vuurwerk hier aan L'Olla en iedereen komt vroeg genoeg om plaatske te zoeken:
Bij het zien van al die drukte was mijn goesting om te gaan al snel over en ook L wou liever vroeg gaan slapen want morgenochtend gaan we richting V.
L wou nog is naar een markt gaan dus tegen de middag zakten we af naar M waar op vrijdag het marktdag is; Afzakken en aanschuiven was wel het juiste woord want het was voornamelijk file rijden en we deden er zeker een uur over om tot daar te geraken.
Gelukkig kon ik op de grote parking bij het binnenrijden van M de laatste parkeerplaats bemachtigen en stonden we vlakbij de markt.
L kocht 3 onderbroeken voor 5 en churros, we kochten pollo y patatas asadas om thuis op te eten en op de terugweg naar de parking kocht ik nog een nieuw opblaasbaar lounge ligzetelke voor int zwembad.
Terug thuis dus kip gegeten met de aardappels en slaatje en met een vol buikje, 29 grados en zacht briesje kostte het weing moeite om er een lange siesta van te maken.
We waren vanavond uitgenodigd op BBQ van iemand die 65 werd via via mijn Belgische amigos maar ik had niet veel zin want de jarige is er slecht aan toe wegens ongeneeslijk ziek en alhoewel het waarschijnlijk zen laatste verjaardag wordt gaf ik toch verstek. Ik verkoos wat te zwemmen en op mijn nieuw zeteltje te dobberen en s avonds een lange wandeling te maken met X langs de Urb. Ravanell.
Alhoewel w e eerst door een bos moeten om aan de Urbanisatie te geraken vond X het toch nodig haar uitgebreide grote boodschap op te sparen tot we voorbij oprit grote villa kwamen, en omdat haar torentje nogal aan de malse kant was kon ik niet alles direct in 1 poepzakje krijgen en het was toevallig mijn laatste; we hebben dus de helft moeten laten liggen, ik ga hier de eerste paar weken maar niet meer voorbijkomen.
Op de terugweg van de pueblo wandeling voelde ik het al, weinig jus in de beentjes en terug warm en vochtig;
Het leek me dus verstandig om de verpotten weg te zetten en de verdere schilderwerken even uit te stellen.
Ook na het ontbijt stond mijn energiepeil nog rond het nulpunt dus verder dan de ligzetel en het zwembad geraakte ik niet echt; tegenslag was dat mijn opblaasbaar zetelke voor in het zwembad te dobberen het begeven heeft, er zat groot gat in dat niet te herstellen valt, enkel de buitenste rand is nog opgeblazen maar dat ligt ni zo geweldig.
Maar rond de zessen ging ineens mijn kaarske branden en sprong ik op de mountainbike voor een grotere toer over de onverharde wegen langs de rio algar; Aan een waterdepot maakte ik rechtsomkeer en keerde terug langd de nisperos bomen vallei; Hier stond het nieuwste model Suzuki Jeep zo maar te verkommeren onder een boom.
Terug thuis een douchke gepakt, nog 20 lengtes gezwommen en een flinke avondwandeling met X, we waren juist terug toen het donker was zo rond 9:20; de dagen beginnen merkelijk minder lang te worden
In de krant stond dat de Penon in C terug opengesteld werd voor de wandelaars die naar de top willen klimmen; de politiekers hebben het pad dat op sommige plaatsen wat breder werd gemaakt of met kettingen aan de wand beveiligd getest en goedgekeurd
Zoals was voorspeld vooral bewolkt vandaag en ook paar graadjes frisser, zo een 26 grados en op de middag zelfs wat gedruppel ter grote van 5 frank stukken of 2 munten voor de jongeren.
Na de ochtendwandeling dus mijn moed bij elkaar geschraapt en beginnen met schilderen; eerst de muren rond het rraam aan mijn bureel en daarna de slaapkamer boven; Toen mijn verfpotje half was ben ik toch maar gestopt want mijn gewrichten begonnen pijn te doen; Kwam het door de weersverandering of door het schilderwerk, ik weet het niet maar er komen nog wel bewolkte dagen en ik zal dan wel verder doen.
Tussen de druppels met de scoot naar de MasYMas voor wat boodschappen, met de auto ben je nu meer dan dubbel zo lang onderweg; het was al file van aan het tankstation in A La V, en in het terugkeren stonden ze aan te schuiven richting A van in Mascarat;
Voor de avondwandeling koos ik de weg langs het bronneke van Santa Anna tot aan de Finca Monte Christo; deze Finca is heel prive op een heuvel / afgesloten domein gelegen en heeft oprijlaan van bijna 300 meter lang;
Ik ben ooit al is tot aan de inrijpoort gewandeld want wou wel is weten hoe deze finca eruitziet maar je kan ze niet zien staan van daar en ik werd toen er een auto toekwam vriendelijk verzocht terug te keren want privé terrein.
Als ik hier passeer denk ik meestal aan de geweldige film "The Count of Monte Christo" naar het boek van Alexandre Dumas. Deze film zou ik nog wel is willen terugzien in het spaans gedubt dan liefst.
X bekijkt de vers geschilderde muren liefst ondersteboven
Weer lekker warm vandaag, al vroeg dertig grados en dus veel gezwommen en lange siesta gedaan; Ik ben aan het wachten tot het paar dagen afkoelt om te beginnen schilderen; de binnenmuren van de slaapkamer(s) zou ik met vochtwerende verf willen behandelen omdat we daar vorige winter toch paar keer vochtplekken hadden.
Verder repareerde ik de wasmachine, deze bleef haperen en water liep niet meer weg, das nogal lastig als je handdoeken aan het wassen bent; ik kon de filter eruit halen en er zaten 3 tal muntstukjes in, dus ben ik nu weeral 80 cent rijker en hopelijk is probleem opgelost.
Tegen de avond ging ik is een kijkje nemen op de dijk in A, ik had gelezen dat men een nieuw stuk dijk had opengesteld zodat men nu tot aan strand van cap negrezt kan wandelen; De dijk is inderdaad betegeld maar errond is nog veel werk; het staat er nog vol machines waarvan er enkele precies hun beste tijd gehad hebben.
Er stonden fietsen te koop, zo van die Beach Cruiser bikes waarmee je nog geen molshoop opgeraakt maar misschien wel geschikt om op de dijk te paraderen
Terug thuis nog een klein boswandelingske met X gemaakt en straks duikske doen.
X had vandaag zo een dagje, energie te koop niettegenstaande het 30 graden was en ze s morgens haar dagelijkse wandeling had gedaan liet ze mij geen seconde gerust.
Voor je voeten lopen, al haar balletjes komen brengen, achter je voeten lopen enz. ; ook als ik haar vastmaakte aan de ketting zag ze nog kans mij te ambeteren door haar balletje te latten vallen ergens waar zij er niet aan kon in de hoop dat ik dan going rechtstaan om haar te helpen en me zo aan het spelen te krijgen.
Ik had een tweetal minuutjes rust toen ze een grote tor kon vangen en daarmee eventjes bezig was maar al snel was haar speelkameraadje naar de eeuwige jachtvelden en vond ze het niet meer leuk.
In de namiddag maakte L op afrikaanse wijze gebakken patatjes met mengeling van spinazie en omelet.
In de avond een lange wandeling naar hoger gelegen urbanisatie met X want ik wou wel is weten wie er in Calle Petunia Nr 4 woont; Wel ik weet dat er ene William S. Jackson woont want al zijn post komt ook in mijn postbakje terecht waar ik mijn postadres heb; blijkbaar vinden de vorige huurders het niet nodig hun adres te laten aanpassen want ik krijg heel wat brieven, gaande van bankuittreksels, facturen, aanmaningen, advokatenbrieven, taxdocumenten enz van hem op mijn adres toe en zelfs van een of andere duits ook nog.
Nu in de calle Petunia staan overwegend mooie villas met grote inrijpoorten maar op nr 4 vond ik een wat raar blokkendoos huis, niet echt goed onderhouden en of die W. S. Jackson er nu woont of niet zal mij worst wezen.
