Op deze blog worden mijn wandelavonturen beschreven
Over mijzelf
Ik ben Vandevoorde Dorine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam doortje.
Ik ben een vrouw en woon in Lauwe (België) en mijn beroep is weefselcontroleuse.
Ik ben geboren op 20/10/1963 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: sport in het algemeen.
Vandaag een wandeling op eigen gemeente.De 12uren van Lauwe organiseerde er hun Leiewandeltocht in het schooltje de Wonderwijzer. De wandelaars konden kiezen uit 3 afstanden. Ik besloot de grootste afstand te wandelen. Alle afstanden wandelden door den Opstal richting leie, waar de kleinste afstand ons verliet aan de site van De Witte Lietaer. De 2 andere gingen via het jaagpad nog een stukje door en wandelen richting Rekkem. Langs veldwegels en trage wegen gaan ze naar de controle Ter Molen.
Startzaal in de school de Wonderwijzer.
Hier stapten we op het jaagpad langs de Leie
Aangekomen op de rustpost Ter Molen. Hier maakte de grootste afstand een lus van bijna 8km.
Het parcours van de 21km.
Na de rust wandelt de 21km richting Potijzerwegel, om zo via de LAR en de Kloosterhoek, het Kraaiveld te bereiken om zo terug te komen voor de 2°maal in Ter Molen
Heel veel variatie op het parcours
Nu gaan alle afstanden gezamenlijk richting Bramier, de 2 grootste afstanden stappen daar de natuur in om na enkele kms de kleinste afstand te vervoegen aan de statie. Vanaf daar gaan we samen naar het einde Afwisselend veldwegels
Hier hebben we Gaby en Jeannine van onze club.
Nog wat rondtoeren in het Preshoekbos.
Hier zijn we dan terug aan de startzaal. Mooie en rustige tocht en het weer was goed.
Gisteren gingen Dany, Ronald en ikzelf de 12km voor de Vlastocht inwandelen. Het was een mooie dag, en we begonnen aan de wandeling. We verlieten het Don Bosco college en stapten richting het chiropad, dat we volgden tot aan het 't Helleke. Via t'Helleke stapten we verder naar de Smokkelpot tot aan de grote baan. Die moeten we dwarsen en wandelen over de brug tot aan de Keizerstraat. Eénmaal in deze straat splitsen we met de kleinste afstand, wij gaan een deel van het Preshoek binnen.
Hier over de brug van de E17 We hebben zopas de kleinste afstand verlaten en wandelen het natuurdomein in. Nu even genieten wat er zal komen.
Mooi om er te wandelen en te genieten van de rust. Na een tijdje verlaten we het natuurdomein via de Klarenhoek en gaan op zoek naar het volgende groen stukje.
Hier stappen we door een nieuw aangelegd stuk natuur richting Markebekepad.
Deze weg heeft een opknap beurt gekregen. Ook hier is het genieten van de natuur en de stilte.
Via het Deken Debopad gaan we nu verder wandelen naar het Prikkelpad. Via de Rekkemsestraat gaan we zo naar het Prikkelpad Ook hier is het rustig en stil
mooie vergezichten
De trappen zijn opgeknapt en kregen wat bijvulling.
Via dit pad komen we aan het jaagpad langs de Golden river.
We wandelen nu even langs de Leie tot aan het Schrijverskepad
Hier verlaten we het Prikkelpad en gaan zo naar onze rustpost OC Marke.
Op weg naar de uitgang van het Prikkelpad
Hier zijn we aangekomen aan de rustpost het OC. Na deze rustpost verlaten de wandelaars het OC, ook de grotere afstanden(18-24-30km) wandelen nu naar het einde. Via het Markebekepad gaat het nu richting Rodenburg. Nog een zicht op de woonkern van Marke. Hier in de Vermanderstraat zijn er nog restanten van het oude spoor van de vroegere Kortrijkse steenbakkerij. Via het OLV Ter Spiegelen gaan we nu verder stappen naar de Libelle en het stadsgroen de Marionetten. De kapel OLV Ter Spiegelen
We verlaten het pad en slaan linksaf de Cannaertstraat in en wandelen zo naar de Libelle. Hier het brede pad naar het natuurdomein. En nu zijn we op weg naar dit natuurdomein. Nog even de voetgangersbrug over, een blik op de E17, en weg zijn we. Hier is het heerlijk om te wandelen. Ook hier hebben ze heel wat veranderingen gedaan om het de wandelaar aangenamer te maken.
Vroeger was dit een aarden trap en smal, nu is die stukken aangenamer. Een zicht op de Libelle Hier de infopanelen We wandelen er dwars door en verlaten de Libelle via de vernieuwde brede paden. Ook dit is nieuw We wandelen nu door het stadsgroen de Marionetten Deze boom noemen ze de "Reus"(kale) De vernieuwde paden
We steken de weg over komen en wandelen nu over de vijver, vroeger moest men er langs stappen.
Na dit klein stukje natuur moeten we nog de ST Anna dwarsen en wandelen nu in het laatste stukje natuur Ook hier zijn ze wat aanpassingen aan het doen.
Dit pad slaan we in en stappen zo naar het einde via een iet wat speciaal bruggetje. Over dit wiebelplankje moeten we over (2m lang) om zo in het geboortebos de laatste 300m te gaan.
En zo zijn we terug waar het allemaal begon. Hopelijk genieten jullie ervan. Misschien tot op deze tocht die doorgaat op 25 juni 2017
We reden naar Erpe -Mere, waar de wandelclub het Land van Rhode er hun Bursitiatocht hield. De start was in de deelgemeente Burst. Een landelijke wandeling gekruid met vele kleine wandelpaadjes. Toen we aankwamen was het goed aan het regenen. We dronken eerst nog een koffie en wat later begonnen we aan de tocht. Nog wat licht gedruppel, we kregen al meteen een splitsing waar men kon kiezen tussen verhard en natuur. Wij kwamen hier naar toe voor de natuur. Het eerste gedeelte ging richting Vlekkem waar we onze centrale rustpost. hadden. Via enkele mooie verharde en onverharde paden leidde ons naar Vlekkem.
We konden de paraplu goed gebruiken tijdens het eerste deel van de wandeling.
Afwisselend onverharde paden, we kwamen naar hier om zulke paden te hebben.
Heel veel variatie, de parcoursmeester Etienne had zijn best gedaan.
Nog altijd wat dreigende wolken.
Vlekkem een deelgemeente van Erpe Mere. Vlekkem is het kleinste, minst bevolkte en dunst bevolkte deelgemeente van Erpe Mere. Het dorp wordt omringd door het gehucht Egem in Bambrugge, Ottergem, Vlierzele en Zonnegem(deelgemeente St Lievens Houtem. Vlekkem bestaat slechts uit 6 straten. De Sint lambertuskerk van Vlekkem Het kapelletje in de Keerstraat(Vlekkem). De grootste 2 afstanden maakten hier een lus. We deden een lus Vlekkem-Ottergem-Vlekkem.
Ook hier was er heel veel variatie.
De Sint Paulus-Bekeringskerk van Ottergem, ook een deelgemeente van Erpe Mere. Ottergem ligt in de Denderstreek aan de Molenbeek en wordt omringd door Erondegem,Erpe, Mere, Bambrugge en zijn gehucht Egem.
Ook hier nam de natuur de bovenhand op het verharde.
Mooie naam van het café. Terug aan de rustpost.
na de rust gingen we terug richting startzaal. Hier Doortje met de sympathieke secretaris Henri van de wandelclub Klavertje vier.
Terug aan de startzaal, we hebben genoten van deze mooie landelijke wandeling. Een dikke pluim voor Etienne die er terug wat moois heeft van gemaakt.
Vandaag was er een namiddag wandeling te Aalter. De wandeling begon aan de gemeentezaal Sint Maria Aalter. Er was al aardig wat volk op de been toen wij aankwamen. Aalter is een gemeente in Oost Vlaanderen en ligt in de regio Meetjesland. Aalter bestaat sinbds de fusie in 1977 uit vier deelgemeenten: Aalter, Bellem,Poeke en Lotenhulle. De deelgemeente Aalter bevat naast de gelijknamige kern ook nog 2 andere dorpen: Aalter-Brug en Maria Aalter. Beide zijn nooit zelfstandige gemeenten geweest en kunnen zodoende niet als deelgemeenten worden beschouwd. We begonnen aan onze wandeling. Op stap in de bossen en mooie dreven van Sint Maria Aalter. Via enkele stille wegen stapten we richting Domein Menas.
De gemeentezaal waar de wandeling begon
Via enkele onverharde en verharde wegen stapten we richting Domein menas.
Hier gingen we dit domein in. In Sint Maria Aalter, aan de rand van de bossen op de grens van Oost- en West-Vlaanderen, ligt het domein Menas. Een domein van de Broeders Van Liefde, wie hier komt, vindt rust. Menas was jarenlang de plek waar novicen(kandidaat Broeders) een opleiding tot broeder kregen en er hun geloften aflegden. In 2014 besliste Broeders van Liefde om het domein te herbestemmen. Het voormalige novicaat en het domein is vandaag een stilte plek en een gastenverblijf voor groepen met 48 kamers en heel wat ontmoetings-en stilteruimten.
Het domein is 15ha groot.
Toen we net uit het domein wandelden begon het te regenen. De tocht ging dan verder richting Sportveld in Sint Maria Aalter waar de centrale rustpost was. Het bleef maar regenen, dus weg met het fotoapparaat. Toen we aankwamen aan de rust was het gedaan met regenen. Na de rust gingen de wandelaars nu richting de bossen. Via rustige en mooie dreven stapten we verder terug naar het eindpunt, afgewisseld met bos. Rustig om daar te wandelen.
Enkele mooie en stille plekjes in het bos.
terug naar de dreven om zo het laatste stukje bos aan te gaan. De Vorte bossen is een natuurgebied op het grondgebied van de gemeente Ruiselede, tussen de parochies Doomkerke en Kruiskerke. Het bos van 50ha ligt op de grens van de Vlaamse zandrug. Het is eigendom van Natuurpunt en wordt beheerd door de regionale afdeling De Torenvalk vzw.
Wederom een mooie dreef
Afwisselend onverhard met een verhard stuk
De allerlaatste dreef alvorens we de eindstreep halen.
Terug aan de gemeentezaal. Een rustige en mooie tocht.
Vandaag reden we over de taalgrens, in Henegouwen naar het dorpje Buissenal. Buissenal was een zelfstandig dorp tot 1977 en is sinds dien een deelgemeente van Frasnes lez Anvaing. Een wandeling in het pays des Collines. In Buissenal, een dorpje dat zich in het heuvelachtige landschap ten zuiden van de Collines bevindt, kunnen de wandelaars zich vergapen aan enkele schitterende vergezichten en de vele facetten van deze regio leren kennen: boerderijen, bossen,paadjes, een landschap van heuvels en hagen. landschappelijk is Le pays des Collines in feite de verzetting van de Vlaamse Ardennen aan de andere kant van de taalgrens. De wandeling van vandaag, die startte langs de kerk van Buissenal bracht ons dwars door de vrijwel ongerepte bossen Bois de Leuze, Bois d'Antoing, Bois d'Hubermont,Bois Lefebvre en enkele hele mooie paden. Geniet even mee van de vele mooie zichten.
Kerk van Buissenal
Hier zijn we op weg naar het eerste bos van deze wandeling
We krijgen mooie vergezichten
Ook zulke paden kregen we regelmatig. Door het Bois d'Antoing
Op weg naar onze eerste rustpost na zo'n 7.5km Op de rustpost, hier kwamen we 2x. We gingen van hier naar de volgende rust, deze was volledig in het bos zelf, enkel voor de grootste afstand.
Hier in dit bos(bois Hubermont ) hadden we een rustpost.
Een aanmoediging voor de grootste afstand. Dit was geplaatst in een slijkerig pad, die steil omhoog liep.
het was heerlijk genieten van de natuur en ook van de stilte.
Heel gevarieerd
Nog eventjes poseren
het laatste vuil paadje van deze tocht.
Onze laatste rustpost, dan nog een kleine 3km te stappen en bereiken onze aankomst. Mooi zicht We zien al het kerkje van Buissenal.
Hier zijn we dan terug aan de kerk, een hele mooie wandeling met prachtige natuurdomeinen en mooie zichten. Het was heerlijk wandelen met dit prachtig weer. Deze tocht is zeker een aanrader.
Mooie dag, dus goed wandelweer. Vandaag ging het richting Spiere, een tocht georganiseerd door de wandelclub uit Heestert. De start was vanuit het sportcomplex te Helkijn. Een rustige wandeling rondom Spiere.
het traject Afstandstabel We kregen een gevarieerd parcours, verharde en onverharde paden.
bepaalde bomen stonden al mooi in bloei.
Een eenzaat Aangekomen aan de controle , achter de kerk van Spiere
Nog een mooie boom in bloei. Zicht op het kasteel van Spiere
Vandaag gingen we wandelen in Gentbrugge, waar de wandelclub de Florastappers er hun Floratochten hielden. Er was al behoorlijk wat volk toen we aankwamen. Na onze inschrijving dronken we eerst nog een pot koffie en begonnen daarna aan de tocht. Alle afstanden behalve de andersvaliden wandelden direct het Rattendaelpark in. Dit stukje prille natuur is een oud kasteeldomein dat in de volksmond ook wel Kasteel Villain wordt genoemd. Van het vroegere kasteel blijft alleen de traptoren over.
het te volgen traject Afstandstabel Hier door het Rattendaelpark.
Van hieruit gaan we verder richting Heusden via het Vredebos De Gentbrugse Meersen De Gentbrugse Meersen ligt te midden van woonwijken. De Gentbrugse Meersen strekt zich uit tot aan de Schelde.Onderweg komt u verschillende plekken met open water tegen die aantrekkelijk zijn voor watervogels. Via de Scheldedijk, onverharde wegen en bos wandelen we zo naar Heusden waar onze 1° rustpost is.
na het verlaten van de rustpost wandelen we verder richting het domein de Kollebloem.
Hier zijn we in dit domein. In dit park kan je wandelen, joggen en zelf petanque spelen.
Van daaruit gaan we verder naar het Damslootmeer. Vooraleer we dit bereiken moeten we eerst nog een mooi stukje natuur bewandelen.
Vanaf hier begint dit mooi stukje natuur. en of het mooi is om te wandelen, zie je hier aan de paadjes. Heel mooi stuk
Het meer is 38ha groot. Het is een kunstmatige waterpartij die ontstond door zandwinning voor de aanleg van de autosnelweg E17. In dit privé domein is zeilclub RBSC gelegen die opgericht werd in 1963 door een groep Gentenaars. Daar is onze volgende rustpost.
Hier zijn we dan aangekomen op de zeilclub. Na iets te hebben gedronken maken de grootste afstand hier een hele mooie lus. We stappen nu richting Destelbergen. Dit gaat afwisselend gepaard langs onverhard"e wegen en het Reinaertpark.
Heel veel variatie
Hier wandelen we door het Reinaertpark. De totale opp. van het park is 47.677m² en de lengte van de wandelpaden zijn ca 850m en het tgelt meer dan 500 hoogstammige bomen. Eenmaal het park te hebben verlaten is de Damvallei aan de beurt.
De Damvallei is ontstaan uit een oude meander van de Schelde. Knotwilgenrijen, kleine wilgenbroekbosjes en graslanden bepalen hier het landschap. De grote blikvanger hier is het meer, een kunstmatige waterpartij die, zoals het Damslootmeer, ontstond door zandwinning voor de aanleg van de autosnelweg E17.
Hier zijn we dan voor de 2°maal in de zeilclub aangekomen. Van hieruit gaat het dan opnieuw richting Heusden langs vele onverharde wegen, samen met de 18km.
Zicht op het meer
Terug aangekomen in Heusden. Na onze laatste stop wandelen we nu verder terug naar de startzaal. langs een onverhard pad komen we aan het geboortebos, de Gentbrugse Meersen en tenslotte aan de volkstuintjes
Hier zijn we in het Geboortebos
De Gentbrugse Meersen
En zo bereiken we de volkstuintjes. Nog een goede km te stappen en komen zo terug aan in de zaal. Het was een hele mooie tocht, zeker een aanrader.
Ze voorspelden een hele mooie lentedag, dus tijud om een midweek wandeling te maken. Deze keer trok ik richting Zottegem, waar de Egmontstappers er hun maandelijkse wandeling geven. Nu was de start in Velzeke en de tocht ging richting Strijpen. Na het inschrijven begon ik aan de wandeling. Kort na de start stappen de wandelaars richting Paddestraat.
Het te volgen traject De afstandstabel
Hier de Paddestraat, ooit een Romeinse heirbaan die de scheiding vormt tussen het dal en de hogere kouters; de padden , die naar de poelen in de vallei trokken, gaven hun naam aan deze kasseiweg. Een weg, beroemd en berucht uit de wielerklassieker "De Ronde van Vlaanderen"
het was heerlijk genieten van de vele wandelpaden doorheen het heuvelachtig gebied. Geniet even mee van de mooie beelden.
Hier zijn we dan aangekomen aan het OC in Strijpen na een 7tal km. Zoals gewoonlijk maken de grootste afstanden hier een lus. De medewerkers waren al volop bezig met hun alom gekende braadworsten. We maakten een hele mooie lus in de streek van de Zwalmvallei richting Robost.
Ook hier was er veel variatie op het parcours
Terug zicht op Strijpen. Na de 2°keer in het OC, gingen de wandelaars terug richting Velzeke via mooie veldwegels en een stukje van het Jan de Lichte pad. Deze dame gaf wat uitleg over haar hobby.
Zoals gewoonlijk kunnen de wandelaars na de wandeling proeven van hun overheerlijke zelfgebakken pannenkoeken. Ik heb er enorm van genoten van deze mooie, landelijke wandeling in een licht glooiend landschap met mooie zichten.
Deze keer gingen we wandelen in Ronse. De Chatons, de wandelclub van Ronse, hadden het terug voor elkaar gekregen, een super mooie Klypetocht. De start was vanuit Da Vinci campus en gingen vandaag een 30tal km wandelen. We gingen richting de Klype via enkele rustige wegen, afgewisseld met mooie onverharde paden en dit tot aan onze eerste rustpost.
Het parcours Campus Da Vinci de start van deze wandeling Via mooie onverharde paden en enkele rustige wegen stapten we richting de Klype
De zon was al vroeg van de partij. We kregen een aangename lentedag. Geniet even mee van enkele mooie zichten.
Af en toe enkele modderpaden, dit hoort erbij op deze tocht.
Ook was het regelmatig op en neer. Van de Klype stapten we verder via terug mooie onverharde paden op zoek naar onze tweede rust en die was gelegen in het domein Heynsdaele. We wandelen wel in de streek van Ronse en niet in het Heuvelland(Scherpenberg)
Eventjes poseren We wandelden hier op een flank van het Kluisbos.
Heel mooi en gevarieerd parcours, afgewisseld met hoogten en laagten.
Hier zijn we dan aangekomen in het domein Heynsdaele.Na hier iets te hebben gedronken gingen we terug naar de Klype via de Hotond.
Het ene natuur stuk na het andere.
Dit pad was ondergelopen en was bergop Het was ploeteren en nog eens ploeteren.
Hier nog zo'n paadje.
En hier zijn we dan op de Hotondberg en via dit bos gingen we nu naar de Klype voor de tweede maal.
Hier zien we terug het kerkje. ook hier dronken we wat alvorens aan het laatste gedeelte te beginnen. Nu nog 8.3km tot aan het einde. ook dit stuk was heel gevarieerd.
Terug onverharde paden en rustige wegen.
Hier moesten we nog eens door het St Hubertus domein wandelen.
Rond de prachtige vijver van dit domein, na deze nog een 2tal km door Ronse tot we terug aan de school aankwamen. Een hele mooie tocht van de Chatons. Het weer was prachtig en we hebben er erg veel van genoten.
We reden vroeg weg van en gingen naar Neigem, een deelgemeente van Ninove. Neigem ligt in het Pajottenland en de Denderstreek. Neigem lag in de Middeleeuwen in het grensgebied Graafschap Vlaanderen en het Hertogdom Brabant. De start van deze wandeling was vanuit het Parochiaal Centrum. Deze zaal was niet geschikt voor mindervaliden, er was geen lift om de startzaal te bereiken. Volgens de weerberichten gingen we terug heel wat regenbuien krijgen. Voorlopig was de zon het eerst, en dat deed deugd. De stapten de grootste afstand en moesten hier ook eerst een lus maken .
Na het verlaten van de startzaal kregen we al wat verharde en onverharde wegen.
De zon deed haar best Dit diertje keek ons aan met argusogen.
Mooie zichten
Heel wat afwisseling op het parcours.
Af en toe op het veld stappen wegens te grote plassen
Hier kregen we al een zicht terug op Neigem. Enkele keikoppen te verwerken.
Terug aan de gotische Sint-Margarethakerk van Neigem. Na de rust stapten we richting Meerbeke, waar de centrale rust was voorzien.
Het kasteel van Neigem. neigem was eigendom van de heren van Wedergraete, in de kasselrij van het land van Aalst. het kasteel van de heren van Wedergraete stond vlak bij het dorp; op wat nu grondgebied Meerbeke is. Het werd heropgebouwd in de 20°eeuw. Nog een keikopdreef te bewandelen.
Ze vierden hier ook vandaag carnaval, en dit zullen de wandelaars in de namiddag ondervonden hebben De praalwagens op weg naar hun startplaats.
Hier Doortje bij haar luxewagentje. Aangekomen in Meerbeke bij het plaatselijk schooltje, dat dienst deed als centrale rustpost. Ook hier konden de mindervaliden niet in de zaal. De zaal lag op het 1)verdiep, en was enkel met de trap bereikbaar. Na iets te hebben gedronken maakten we hier een lus.
De zon was nog altijd van de partij, enkel de wind was wat in kracht toegenomen. De praalwagens op weg naar hun startplaats. Er waren enkel prachtexemplaren bij.
De kerk van Meerbeke. Meerbeke is ook een deelgemeente van Ninove. Meerbeke was van 1973 tot 2011 jaarlijks de aankomstplaats van de wielerwedstrijd de Ronde van Vlaanderen. terug aan de rustpost. Nu gingen we terug naar Neigem via het Neigembos, maar door de regenval van de laatste dagen hebben ze het parcours gedeeltelijk moeten wijzigen. Hier nog zo'n lief diertje. Ondertussen kwamen er donkere wolken opzetten. Hopelijk houden we het droog tot het einde van de wandeling. Hier waren we het bos ingestapt via een kleine maar heftige helling. Nog een kleine 2 kilometer tegaan alvorens we de eindstreep bereikten.
Eénmaal in het bos begonnen de eerste druppels te vallen. Besloot om geen foto's meer te maken. Uit het bos begon het wat harder te regenen. Toen het serieus regende waren we binnen. Het bleef nog regenen tot we terug thuis waren. Jammer voor de mensen die naar de carnavalstoet waren gekomen. Ook vandaag hebben genoten van deze mooie tocht.
We reden deze keer richting Herzele, waar de wandelclub de Burchtstappers er hun Bacchustocht plaats vond. Borsbeke is een deelgemeente van Herzele, en is gelegen in de Denderstreek aan de Molenbeek. De naam Borsbeke is afgeleid van Bursitbace wat een samenvoegingis van Bursitja, stekelig struikgewas en beek. Borsbeke werd voor het eerst vermeld in 870(9°eeuw) in een oorkonde van de Gentse Sint-Pietersabdij. na de inschrijving en iets te hebben gedronken begonnen we aan de wandeling.
De Sint Antoniuskerk van Borsbeke. De kerk werd in 1659 gebouwd in laatgotische stijl. In 1694 brandde de vieringtoren af, die spoedig heropgebouwd werd. In 1774 werden de 2 zijbeuken toegevoegd. We kregen regelmatig onverharde paadjes. Voorlopig was er nog geen sprake van regenbuien. Zo konden we genieten van enkele mooie vergezichten.
En soms wat modderpaden.
Een oud weefgetouw
Hier aangekomen in Sint Lievens Houtem bij de centrale rustpost. Hier maakten we een mooie lus. Ook hier kregen we een gevarieerd parcours.
Een kleine grot met Mariabeeld Na de tweede stop gingen we terug naar de startzaal. Daar maakte de grootste afstand nog een lus.
Opà het laatste gedeelte van de wandeling kregen we een beetje motregen.
Al bij al konden we genieten van een mooie wandeling, we werden nooit echt nat van dit gemiezer op het einde van deze wandeling.
Ik ben Vanden Broucke Jean Pierre, en gebruik soms ook wel de schuilnaam jipie.
Ik ben een man en woon in Lauwe (België) en mijn beroep is gestopt met werken,.
Ik ben geboren op 21/12/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen, tuinieren, fotografie.
ben aangesloten bij wandelclub de 12uren van Lauwe.
