Prettige herinneringen aan mislukte kookexperimenten.
Terwijl ik het namaak dennenboompje uit de kartonnen doos haal,
de dennentakjes openplooi (de versiering hangt er al aan ) hoor ik op radio 2
De madammen over kookmislukkingen en mijn gedachten
gaan terug naar de vroegste herinneringen.
5 jaar was ik en samen met mijn zusje van 4 gingen we prima maken (appelmoes).
Grote kookpot, naar de tuin en appels rapen, de pot in,
het deksel erop en op de Leuvense stoof. Het rook eventjes prima,
maar toen mamaatje beneden kwam, waren die zo goed als verkoold en ons broek goed warm.
Kruidendrankjes maken. Op zolder lezend in een dik robbedoes boek
vonden we hoe een fakirdrankje te maken, daar kon je van omhoog vliegen,
wel 8 meter en soms ook hoger.
Leg 10 laurierblaadjes 3 nachten in het maanlicht, dan de vierde dag vóór zonsopgang
de blaadjes koken en met dit brouwsel naar de dichts bijzijnde weide.
(In pyjama en met twee springtouwen). Zusje toen reeds 10jaar was het proefkonijn.
Een springtouw vast gebonden rond haar middel, kwestie dat ze niet zou wegvliegen.
Dan een goede slok drinken en springen. Voelt ge al iets, spring anders nog eens?
Nog wat drinken en wat springen, als resultaat, zusje sloeg groen uit experiment mislukt.
En de jaren vlogen voorbij, mamaatje leerde ons koken wat helaas een grote ramp bleek te zijn.
Onze pa was voor zijn werk soms laat thuis en dan telefoneerde hij vanuit
een telefooncel wie kookt er vandaag? Als wij het waren was er snel de uitvlucht
ge moet op mij niet wachten want het zal laat zijn, ik eet wel een pakje friet of zo onder weg.
Hij riskeerde zich geen tweedemaal aan een croque poesie mauw, dat is hetzelfde als
croque monsieur maar dan met whiskas, of de rode pepersoep,
de vlammen vlogen figuurlijk uit zijn oren.
(Een goede tip, als het eten te pikant is of een branderig gevoel in de mond
kunt ge best blussen met Yoghurt, maar als 15-16 jarige toen wisten we dat niet).
En toen de prins op het witte paard mijn pad kruiste fluisterden ons ma en pa,
och arme die weet nog niet wat hem te wachten staat met zijn keuken prinses.
Mijn lieve echtgenoot heeft onder het kookeiland een blusapparaat en een
branddeken geplaatst, omdat bij het eten bereiden de vlam al eens in de pan vliegt
om te vermijden dat de keukenkasten in brand vliegen. Heb zelf dan ook een demonstratie
gezien bij de brandweer over wat ge wel en niet mocht doen . (Zeker niet gaan lopen)
Eens had ik een exotische rijstschotel bereid met geroosterde amandelen,
maar ergens had ik verkeerd gelezen zeker, in plaats van een teentje knoflook,
een ganse bol gebruikt. Dagenlang roken we naar knoflook, wel ideaal tijdens
de solden dan hebt ge veel plaats rondom u.
Mijn liefste eet en drinkt alles zonder morren. Ik zie wel in zijn ogen als het eten
mislukt is, de blik van een martelaar. Nu en dan grote ogen van ongeloof als het wel gelukt is.
Eten bij kaarslicht met vooraf een aperitief, gevaarlijk meestal een mislukking,
maar bij volle licht een heerlijk diner, wat toch meestal het geval is.
Maar meestal sta ik te dromen of een spannend boek te lezen bij de kookpannen
en dan zijn het gekrompen forellen of choco-mousse die je uit de potjes moet beitelen
of groenten die van kleur veranderden.
En als het dan toch prachtig gelukt is en zo fier als een pauw ik met het dienblad,
stap, struikel en pardoes de zalmschotel met garnituur half op de tafel
en half op de grond beland ( bij ons kun je van de grond eten).
Dat zijn herinneringen om nooit te vergeten, zeker niet met de feesten in het verschiet,
maar de diepvries is voor alle zekerheid goed gevuld met pizas en bistro diners,
kunt daar niet veel verkeerd aan doen, alhoewel
Vrolijke feesten aan al dan niet keukenprinsessen en proefkonijnen.
Groetjes Sea.
