Vandaag was een goeie dag voor mama. Het heeft haar moed gegeven wat die dokter haar gezegd heeft en ze wil er voor vechten. Dat maakt het natuurlijk des te pijnlijker voor ons, want wij moeten liegen tegen haar. Ik hoop dat ze ooit begrijpt dat we dit voor haar doen, om haar alle pijnlijke details te sparen. Ze stuurt mij een bericht dat heel blij is met de iPad die ze mag gebruiken en dat ze haar best zal doen om te vechten. Vechten voor ons en voor haar kleinkinderen. Ze wil nog zoveel tijd doorbrengen met de kleinkinderen en ook Kjell wil ze nog man zien worden schrijft ze... Ik begin meteen te wenen bij het lezen van dat bericht, omdat ik weet dat da haar allemaal niet meer zal gegund worden.
Morgen moet ze naar het ziekenhuis om een masker te laten maken voor haar hoofd, zodat ze precies op die twee tumoren kunnen bestralen en zo weinig mogelijk op haar "gezond' hersenweefsel. Ze moet ook nog op gesprek bij de assistente van de oncoloog en zal zeker tot 16.30h in het ziekenhuis zijn.
|