Net terug van bij mama. Nonkel Danny en tante Martine waren er ook al. Davy, Katrien en Kjell zijn later afgekomen.
De sfeer in de kamer was heel goed. Er is veel gelachen. Pepe wou Thibo "de kat krabt de krollen van de trap" laten zeggen. Ge kunt er u dus al iets bij voorstellen
Ze begon zelfs te praten in zinnen van: "als ik hier buiten kom ga ik ook zonder zout koken, ik ben dat hier nu al zo gewoon van in het ziekenhuis en ik lust het wel". Weet zij veel...
De biopsie (waar ze zo schrik van had) is goed verlopen deze morgen. Nu is het een dag of 2-3 wachten op de resultaten. Aan de hand daarvan kunnen ze zien wat voor tumor het is en welk soort chemo het beste zal zijn voor haar.
Maandag gaan ze een PET-scan doen. Dit is een scan van het gehele lichaam, waarbij ze maar liefst 4 UUR!! moet stilliggen. Daarop gaan ze kunnen zien of er nog meer uitzaaiingen zijn buiten het hoofd. Ook dat is belangrijk voor de mogelijke verdere behandelingen.
Ze gaat morgen vragen of er geen mogelijkheid is om voor enkele dagen naar huis te gaan. Aangezien er nu tot maandag niks meer gaat gebeuren van behandelingen. Ik hoop voor haar dat het mag. Dat ze haar huisje nog eens terug ziet...

Ik moest vandaag het vreselijke nieuws op het werk vertellen. Ik verschoot van mezelf dat ik me zo sterk kunnen houden heb en zelfs niet geweend heb. Ik moest alleen bij momenten even slikken en stoppen met praten. Mijn bazin is me drie keer komen zeggen dat ik gerust alle momenten van de dag weg mag als ik bij mijn mama wil zijn. Zoveel steun, is echt mooi!

Ik wil aan iedereen die dit leest ook nog even meedelen dat je gerust een reactie of een bericht in het gastenboek mag achterlaten. Al die steunende sms'jes doen me deugd, dus hou u hier ook zeker niet in

Ik ga een beetje proberen slapen, want dat is me sinds vrijdag ook niet goed meer gelukt. En ik begin stilaan moe te worden. Al is dat nog niks vergeleken met de nachten die mama en papa moeten doorstaan...

Tot morgen!