Oef de wereld is niet vergaan, we kunnen dus nog een berichtje op het blog zetten
Gisteren een bezoekje gebracht aan de mama samen met Yente en vandaag terug met heel het gezinnetje. Vandaag zijn de kindjes zelfs 3 uurtjes bij haar gebleven omdat wij nog wat inkopen voor kerst moesten doen. Papa was natuurlijk ook thuis want alleen met haar zou ik toch nog niet durven denk ik.
Ik had zelf ontzettend veel hoofdpijn en heb me bij haar een dafalgan gevraagd. Ik zei tegen mezelf altijd dat ik zo niet moest overdrijven want dat zij al maanden aan een stuk zo hoofdpijn heeft. Ik kan het mij niet voorstellen...
Nu hebben ze haar afspraak bij de dokter weer eens uitgesteld, want de dokter is in verlof. Ze mag pas volgende week vrijdag gaan. Pfff weer nog zo lang wachten! Maandag moet ze voor de bestraling al vroeg in het ziekenhuis zijn, en ze kijkt er nu al tegen op dat ze zo vroeg uit haar bed moet. Ik heb haar gezegd dat ze zeker nog wat moet slapen in de namiddag zodat ze er 's avonds toch wat kan van genieten.
Ik wens iedereen een zeer mooi kerstfeest. Geniet van je familie en vrienden, want voor je het beseft kan het gedaan zijn.
Vandaag enkele fijne uren met de mama gehad. Ik ben ze gaan oppikken zoals vroeger om iets te gaan drinken. Ale volgens papa toch we zijn eigenlijk eerst naar een fotograaf gegaan om een mooie foto te laten maken van mama en de kleinkinderen. Ik hoop dat papa er een beetje content zal mee zijn met Nieuwjaar! Ik ben ook wel benieuwd naar het resultaat want ons Yente had er alles behalve zin in. Ze heeft het kot onder geweend
Nadien zijn we iets gaan drinken bij nonkel Kevin. Zijn papa is vandaag exact 20 jaar dood en we vonden dat hij wel wat steun kon gebruiken!
We hebben gelachen en gepraat net zoals vroeger, alsof er niks aan de hand is. Zalig! Konden we dat maar meer doen...
Volgende week maandag mag ze dan eindelijk op controle. Ik hoop op goed nieuws, want gisteren hoestte ze bloed op. Zijzelf steekt alles op die stralen, maar ze beseft niet goed hoe ernstig dat wel is.
Gisteren nog eens bij mama op bezoek geweest. Was weer al veel te lang geleden. Ik wou zondag gaan maar dan mochten ze gaan eten bij nonkel Danny en tante Martine. Wat zijn dat toch schatten e!
Ze ziet er echt goed uit. Zo goed dat je bijna niet meer zou vragen hoe het met haar gaat. Dat je gewoon een bezoekje brengt zonder te weten dat ze ziek is...
En waarschijnlijk heeft ze dat het liefste, want mama is niet iemand die beklaagd wil worden en waar iedereen medelijden moet mee hebben. Ti's een sterke vrouw, dat merk je aan alles.
Ze is ondertussen aan haar derde week bestralingen bezig. Ze is altijd heel erg bang omdat alles automatisch gaat in die cabine en zij niet mag bewegen. De machine is vorige week al eens stil gevallen en gisteren heeft ze het ook begeven net toen ze er onder lag. Ze moest wachten tot het gemaakt was maar was dan natuurlijk op van de stress. Ze waren maar om 22h thuis.
Al bij al heeft ze weinig nevenwerkingen ervan. Haar laag ligt wat overhoop en wat sneller moe. Maar in vergelijking met die chemo is dit peanuts. Laat ons hopen dat het zo blijft en we er met kerst een onvergetelijke avond van kunnen maken bij Jurgen en sylvia. Ik heb papa dan uiteindelijk toch kunnen overtuigen om mee te gaan. Dat is voor mij het schoonste cadeau wat ik kon krijgen.
Morgen gaan we met mama en de drie kleinkinderen naar de fotograaf om een fotoshoot te laten doen. We gaan er een foto van laten vergroten en als cadeau geven aan papa met nieuwjaar. Mama wou vorige week ineens niet meer mee omdat ze zo 'dik' niet op de foto wou, maar ik heb haar kunnen overtuigen en ze wil het toch doen! Ik ben benieuwd naar het resultaat...
