Tegen de middag gaan we de laatste inkopen doen voor het feestje. Net voor we vertrekken krijg ik een bericht van Davy dat hij van papa een bericht gekregen heeft en dat mama niet goed is. Ze bloedt ook uit haar neus. Ik stuur hem dat hij tegen papa moet zeggen dat hij naar de dokter moet bellen want dat ik bang ben van een hersenbloeding. Hij stuurt weer dat da blijkbaar verschijnselen van de chemo zijn en hij zegt dat hij straks bij mama eens gaat. Ik vraag: jij ging haar toch halen voor de bbq? Hij schrijft: ze wil niet komen, ze voelt haar ni goed, en kan haar zelfs ni wassen of kleden. Ik vraag of hij dat nu niet erg vindt dat ik dat allemaal via hem moet vernemen en hij vindt het ook erg. Ik ga na de gb nog even bij mama langs en ze ziet er helemaal niet goed uit, ze begint ook direct te wenen als ik binnen kom. Ze is al 7,5 kilo vermagerd op 6 dagen tijd... Het bloeden uit de neus is blijkbaar een verschijnsel van te lage bloedplaatjes. Zo heb ik haar nog niet veel gezien, ze laat haar gaan, en begrijpelijk ook. Ik zeg haar dat ze niet moet inzitten met het feestje, dat Thibo dat wel zal begrijpen.
Ik keer terug naar huis met een heel dubbel gevoel. Ik moet gaan feesten terwijl zij ligt af te zien.
Davy en Katrien gaan ook nog eens bij haar op bezoek en beloven haar dat ze wat bbq gaan brengen. Want honger heeft ze wel.
We hebben er al bij al nog een fijn dagje van gemaakt met veel waterpret voor de kindjes. Tegen 19h krijg ik een bericht waar haar eten blijft want ze vergaat van de honger Davy en Katrien zijn direct gaan brengen en ze heeft heel goed gegeten. Dat doet me veel plezier.
Ik heb mijn best gedaan om er voor thibo een fijne dag van te maken. Maar liefst van al zou ik in een hoekje wegkruipen en liggen huilen. Tegen dat iedereen naar huis ging en de kindjes sliepen keek ik buiten naar de sterren en kreeg ik mijn klop. Ik heb haar zo gemist vandaag. Wat had ze zo graag gezien hoe haar lieveling Yente in het water aan het zwemmen was, en welke cadeaus Thibo allemaal gekregen heeft,...
Ik zie je graag mams! En zoals ik tegen Thibo altijd zeg, tot aan de maan en terug!
Vandaag heel de dag bezig geweest voor het feestje van morgen. Ik ben stikkapot... Maar daardoor heb ik mama ook amper gehoord vandaag. Ik voel me schuldig! Het enige wat ik weet is dat ze al iets langer dan een uur kunnen wakker blijven is vandaag en dat ze uitkijkt naar de bbq, maar dat ze er niet uitziet om weg te gaan vindt ze. Ze is ten opzichte van gisteren alweer een halve kilo kwijt. Dat maakt 6,5 kilo in totaal. En dat zal nog niet het einde zijn... Papa blijft bij zijn besluit en wil er niet bij zijn morgen. Heel spijtig voor Thibo want ik weet niet hoe ik hem dat moet uitleggen. Ik ben bang voor een emotionele dag morgen. Ach we zien wel...
Tweede barslechte dag voor mama. Misselijk, slapen, misselijk, slapen,... Als ik zeg dat ik zo met haar inzit zegt ze dat ik dat niet moet doen, dat ze dat allemaal wil doorstaan als ze maar geneest ( Weet niet hoelang ik haar zo kan zien afzien voor niks! En met papa kan ik er ook niet meer over praten want hij zegt niks meer tegen mij. Deze morgen kreeg ik het weer ineens heel moeilijk in de auto. Ik begon aan vanalles te denken die ik niet meer met mama zal kunnen doen. En ineens kwam alle besef, dat het hier wel degelijk over mijn mama gaat, terug weet echt niet wat ik zonder haar moet doen.
Maandagnamiddag mag ik bij die alternatieve dokter gaan. Ben eens benieuwd wat die mij gaat vertellen. Mijn hoop ligt toch een beetje daar op. Ook al weet ik dat ik dat niet mag doen. Maar welke keuze heb ik anders...
Waar we voor vreesden is vandaag dus toch gebeurd. Mama is toch ziek geworden van de chemo ( heel de dag misselijk en tussen het misselijk zijn toch een beetje geslapen. In haar goeie momenten stuurt ze mij wel een bericht dat we ons moeten amuseren aan zee vandaag want dat zij ook kan genieten als ze weet dat haar kleinkinderen zich geamuseerd hebben.
Dit hebben we dan ook gedaan. Was een superfijn dagje waar we toch even onze gedachten kunnen verzetten hebben. Want nu vindt onze papa het ook nog eens nodig om het nog moeilijker te maken. Hij is kwaad op ons omdat we een hondje gekocht hebben. Zo kwaad zelfs dat hij zaterdag niet naar thibo zijn feestje wil komen. Ik snap hem niet en het doet mij ook veel pijn dat voor zoiets onnozel afstand wil nemen van ons. Alsof alles nog niet ingewikkeld genoeg is... We zouden elkaar moeten steunen... Hopelijk draait hij bij, maar ti's nen Decker e
Deze nacht heeft mama bijna niks geslapen doordat ze constant moest opstaan voor te plassen. Die liters vocht en chemo die ze via een baxter gekregen heeft moesten er natuurlijk op 1 of andere manier uit e. Ze mocht om half tien al naar huis en ze heeft dan geslapen tot 15h. Dat zal haar wel goed gedaan hebben. Voorlopig is ze niet misselijk en kan ze alles eten. Volgens de ene verpleegster gaat ze dat pas binnen een dag of twee voelen, volgens de andere zou ze het nu al moeten voelen... Ik heb haar deze avond een kort bezoekje gebracht en ze was nog helemaal opgezwollen door al dat vocht. Buiten hoofdpijn had ze nergens last van. Ze kreeg in het ziekenhuis ook haar masker mee die ze gebruikt hebben voor de bestraling. Toch maar iets vies zenne. Het maakt me bang van mijn eigen mama. Ik zal later een foto van dat masker plaatsen, want via de gsm lukt het precies niet.
Deze morgen is mama haar dagje begonnen om half negen met een (hopelijk laatste) bestraling. Ondertussen is ook haar bloed genomen om te controleren op rode en witte bloedplaatjes. Als die te laag stonden mocht ze zelfs niet beginnen met de chemo. 's middags heeft ze nog mogen eten en dan om 13h zijn ze begonnen met de eerste lading chemo. Morgenvroeg mag ze normaal naar huis. Voorlopig heeft ze nergens last van maar dat zal maar binnen enkele dagen duidelijk worden waarschijnlijk. Ik hoop voor haar dat het goed meevalt ... Want nog meer pijn en last verdient ze niet!
