Maar ze gaat steeds zoveel achteruit dat ik wel onder ogen moet zien dat het geen droom is.
Haar zicht is er nog erg op achteruit gegaan. Ze moet haar aan elke muur vasthouden om wat evenwicht te houden, kan geen tv meer zien en geen boekje meer lezen.
Ze loopt alle dagen met barstende hoofdpijn rond en schiet 's nachts wakker van de brandende pijn in haar keel. Wat meestal dan over gaat door gewoon water te drinken.
Ik denk dat ze nog veel van haar pijnen niet zegt omdat ze ons wil sparen.
Ik heb mama deze week zelfs nog niet kunnen zien omdat er amper een paar uur wakker is op een hele dag.
Papa is dan gisteren zelf maar eens op bezoek geweest bij ons. Hij beseft nu zelf ook dat er niks meer aan te doen is. Hij leest ook veel en ziet mama alle dagen. Hij kan er het beste over oordelen. Hij moest af en toe zijn tranen eens wegvegen toen hij over haar vertelde. Hard om te zien...
Hij zei dat ze het heel moeilijk heeft met de komende carnaval. Het eerste jaar dat ze er niet kan bij zijn. Zo een levensgenieter, een madam die houdt van een feestje,...
Ik hoop dak morgen haar nog een paar uurtjes wakker kan zien.
