Sommige creaturen geven je inspiratie op een schoteltje. Mijn woorden waren alweer- niet geheel koud, of de ongekroonde Capo di Capi probeerde om eervol ontslag te zoeken. Asjemenou, je moet maar durven. De man heeft omzeggens 20 jaar mee het Europese landschap beheerst en bleef zich gedragen als een legitieme Don. Legitiem? vraagt u. Jazeker, indien er al eens iets was gewoonlijk een akkefietje- waarvan niet geheel zeker kon gezegd worden of het legaal was, dan even de wet aangepast om zéker te zorgen dat het zo was. Aanklacht dus verloren moeite en zonde van het geld.
Het zijn allemaal tekenen van Berlusconitis, verwant aan grootheidswaanzin en veroorzaakt door de Bacillus Silvioni. (sommige bronnen spreken ook over Burlesconitis, het is wel degelijk hetzelfde). Aanvankelijk was men van oordeel dat de aandoening onschuldig was. Nu heeft men ingezien dat het een nieuwe pestilentie kan zijn. Iemand herinnerde zich Caligula, Nero, Dolfke en enkele andere verlichte despoten die gelijkaardige reacties vertoonden. De symptomen van deze aandoening zijn immers legio: Een groot fortuin, een mateloze dwangneurose om jong en viriel te ogen, bruin van vel maar niet gay, veel beloven maar vooral denken aan eigen gewin. De contaminatiefactor is van die aard dat het effect op andere levende wezens verschillend is: bij mannen hangt het de keel uit of zelfs de strot, of het werkt aanstekelijk. Dat laatste dan vooral bij individuen die al eens van de macht geproefd hebben. Bij een aantal vrouwen veroorzaakt het slappe knieën of een tintelend gevoel ter hoogte van het middenrif of iets lager. Het ultieme preparaat dat een halt heeft toegeroepen aan de ziekte is van Frans-Duitse makelij, en heet SarKel.
De taferelen die dit weekend te zien zijn geweest doen denken aan de revoluties die tot voor kort Noord-Afrika hebben gekenmerkt. Nu is het Oude Europa aan de beurt. De zieke bereidt zich nu voor mocht ik uit goede bron vernemen- op het schrijven en uitgeven van een Kookboek. Bij het schrijven zal hij zich natuurlijk laten bijstaan door een ghostwriter, het drukken en uitgeven gebeurt via Mondadori dat in zijn bezit is. Althans voorlopig nog en nadat hij 560 miljoen Euro aan de Benedetti zal hebben betaald. Daartegen even beroep aangetekend want een poging om via een sluikartikeltje in de begrotingswet dat probleem uit de wereld te helpen, mislukte jammerlijk en onverwacht. Een voorsmaakje uit de index: Vitello Tornado, een variant op de klassieker, waarin de tonijn verrijkt is met een andere vette vis; Bunga-bungas in pikante saus met roze pepers, Spagetti Fininvesta, dat smaakt naar meer.
Maar bij ons is het nog niet zover, hoor ik u zeggen. Ah nee? Elio heeft inspiratie gevonden in de uitdaging die Guy zich had voorgenomen om 200.000 banen te creëren. Hij is gestrand op zoiets naar eigen zeggen-, maar de cdH en enkele anderen betwistten dat cijfer. Die slogan van Elio voor (alwéér) 250.000 nieuwe jobs moet met een zak zout genomen worden en gekaderd in een zwakke vorm van Berlusconitis. Van de 30.000 banen die er door de dienstencheques verschenen zijn, wordt het leeuwendeel ingevuld door Poolse en andere poetsvrouwen. Ben ik nu zo slecht ingelicht? Tussen 2012 en 2015 zouden er regulier 770.000 van onze medemensen op rust gaan. Er is nu reeds een tekort aan arbeidskrachten die dat moeten gaan opvullen. En dan nog 250.000 nieuwe banen erbij maken? Dat is vragen om herrie. En als we niet opletten, gebeurt dat ook, de Overheid gaat weer premies uitloven om die banen te maken nodig of niet- het levert voordelen op, intussen profiteert hetzelfde bedrijf van het wegboeken van enkele ouderen, naar keuze 50+, 55+ of meer terwijl een andere minister een druk bijgewoonde persconferentie geeft om de ervaring van de senioren te gebruiken. Dat miljard Euro voor een relanceplan, zoals gevraagd door Joëlle, kunnen we voor iets beters gebruiken: eerst rechtlijnigheid én consistentie in de aanpak van vandaag. Zorg voor een invulling van de jobs die er zijn, eventueel via omscholingen. Maar dat ze ophouden met geld uitdelen dat ze niet hebben. En dit alles kadert in een groeiscenario van 2 à 2,5%. Is het nog niet genoeg? Wanneer gaat men nu eens ophouden met ongebreidelde groei te willen, te berekenen en te bekritiseren als het een beetje minder is? Het is misschien nu even tijd om adem te halen en goed na te denken hoe onze maatschappij eruit moet zien binnen 20 jaar. Waarom zingen wij het nog steeds uit? Fortissimi sunt Belgae..
Ik vertrek morgen naar Rome. Daar zal ik even voor u nagaan hoe de toestand is. En gaan kijken of ze aan de Trevi-fontijn al begonnen zijn met het opvissen van het eerste geld, op weg naar het vullen van de put van 1.900 miljard. Mede geslagen door bovenvermeld heerschap. Als ze mij niet in de kraag vatten in de luchthaven, want ik wordt gezocht, zoals ik vorige week meldde. Wie zei ook weer dat de Romeinse beschaving aan de wieg staat van de onze?
Naar het nieuws van zes op zondagavond zou geen enkel schaap in Antwerpen en Gent geslacht zijn met verdoving. Wordt als eerste nieuwsfeit op ons losgelaten. Offerfeest dus, laat ons zeggen vergelijkbaar met het Pasen van de katholieken. Daar gaat het evenwel om een lam, een verwant beestje. Nadat reeds in 2010 de verschillende gemeenschappen een akkoord hadden dat verdoving zou moeten en dat dus de uitzondering in de wet moest verdwijnen. Dat kon nog niet gerealiseerd wegens geen regering, dus het is de schuld van de lanterfanters in Brussel. De kranten staan bol van beschouwingen van de hand van voor- en tegenstanders van die bloederige partijen. Er was er nu zelfs opgeroepen tot een boycot! Laat ons wel wezen: zij die meedoen aan de rituele slachtingen zijn dezelfden als degenen die niet meer willen dat hun vrouw gaat bevallen in Stuivenberg omdat daar teveel Marokkanen zijn. Zij dus naar Sint-Augustinus, liefst in een eenpersoonskamer, want we zijn toch bij de ziekenkas. Zouden we niet mogen verwachten dat de CD&V zich wat meer gaat inzetten ter bevordering van de visconsumptie op vrijdag en vasten en onthouding? Dat zijn toch ook licht dwingende voorschriften vanuit een bepaalde geloofsovertuiging? Of de Open VLD, waarom laat die zich niet horen? Zij vinden van oudsher ook dat religie persoonlijk is en de ¨werking van de Staat niet mag benvloeden. Genoeg daarover.
Na mijn onvergeeflijke misdrijf waarover ik u inlichtte in Laveu (in maart), is men nu een stapje verder. Ik ben nu internationaal geseind! Wie zei daar ook alweer dat Italië een achterlijk en/of achteroplopend land is als het gaat over administratie en organisatie? Silvio heeft voor zichzelf wel alles netjes op een rij, inclusief bunga-bungakalender. Met zijn blinkend pommadehoofd stond hij zelfs vorige week voor zijn Parlement te verkondigen dat hij had rondgekeken in Italië maar niemand had gezien die het beter zou kunnen dan hijzelf. Vorige week kreeg ie dan een bolwassing van Oom Nicolas en Tante Angela, waarna zijn haar helemaal overhoop lag. Geen gezicht.
Ter zake dus. Ik krijg begin september plots een brief op kantoor. Blijkt in perfect Nederlands opgesteld te zijn en het is een boete voor een overtreding die ik in Firenze zou hebben gemaakt in oktober 2010. De naam van onze firma exact gespeld, evenals de mijne. De brief was voorzien van een zilverkleurig logo mét hologram, met daarin EMO. Geen afkorting van emotioneel, maar van European Municipality Outsourcing. Er wordt mij gevraagd een bepaalde som over te maken, kan zelfs ook met kredietkaart. Er was ook een inlogcode en een speciaal voor mij opgemaakt paswoord bij, zodat ik het dossier digitaal kon gaan inkijken! De brief laat verder weten dat ik kan bellen met een Italiaans nummer, waar men mij in 6 talen te woord kan staan. Ik ga dus inloggen en waarempel: een verzorgde website in meerdere talen. Ook zelfs een fotootje erbij met de achterkant van de wagen en een leesbare nummerplaat. Nu was ik wel degelijk in Firenze op dat ogenblik, maar ik vroeg me af hoe ze mij hebben kunnen vinden. Wel ja dus: een performant systeempje. De politie van Firenze en ik neem dus aan ook die van andere gemeenten in Italië- is goed georganiseerd. Tot voor kort was het de misdaad die in dat land het best georganiseerd was. Pas dus op als u met de wagen op vakantie gaat naar Italië. Vroeger de Cosa Nostra of de Maffia die uw wielen eraf haalde, vandaag de carabinieri die u zullen pluimen. Even gebeld met verschillende personen die mij konden adviseren. Mijn collega in Italië laat weten dat de plaatselijke overheid onverbiddelijk zal doorgaan en telkens het bedrag zal verdubbelen. Een vriend die daar vlakbij een optrekje heeft, raadt aan niets te doen. Een andere kennis met Italiaanse familie zegt het geval gewoon te negeren. Ik ben dus braafjes naar de vermelde website gegaan en heb een beleefde verontschuldiging achtergelaten dat ik mij van geen kwaad bewust was, dit zeker niet wetens en willens heb gedaan en het ook nooit meer zal doen. Ik ga het nog even uitzingen en wachten op antwoord. Het gevoel een internationaal bekend misdrijver te zijn dank ik aan de Europese integratie. Ik hoop intussen dat de aandacht veeleer zal gaan naar de 1.000 miljard dan naar een klein Vlaams chauffeurtje.
Waar kijken we deze week verder naar uit? Mariani en Jean-Luc van de Bank op de bank bij de commissie. Patrick J: geeft hij zijn Dexia-geld terug of niet? Zal de Politie de grote fraudeurs toch als prioritair gaan behandelen? Fernand of Glenn waarschijnlijk niet, Mevrouw de Bolle misschien wél? Krijgt Griekenland een regering of wordt het Spartacus Blood and sand? Komt er toch een Lange Wapper? Blijft Jan Ceulemans aan met Westerlo op één voet in Tweede klasse? Valt de Euro?
Vorige week toch even geschrokken toen een van de coryfeeën van de Balie op de voorpaginas verscheen. Een man met vele kwaliteiten, maar een paar die het daglicht niet mochten zien. Was niet goed voor het vertrouwen van de burger in de advocatuur. Spijtig, maar plots hebben onze onderhandelaars en passant- eindelijk een akkoord dat men gaat hervormen. Nu kunnen we de reorganisatie niet ongenegen zijn (ongeacht het heimwee), al jàren klaagt iedereen dat Justitie een aftandse bedoening is. Ik ken er een paar die daar niet mee gaan lachen, ze hadden gekozen voor een rustige werkplek en men zaagt als het ware de poten vanonder hun stoel, of is het nu een schupstoel geworden? Want jawel: de belangrijkste wijziging in deze -wat zeg ik? de Copernicaanse omwenteling- is het feit dat het gedaan is met de zittende magistratuur. De rechter heeft van oudsher een zittend beroep. De meest voorkomende hinder daarvan is eelt op het zitvlak, zoals medische tijdschriften stellen. Respect voor en aanzien van de rechter zijn gestoeld (sic) op het feit dat hij honkvast is en boven alle krakeel staat. Hij (soms ook zij) is vastgeklonken aan een standplaats en zit in een Kamer. En dat gooien ze nu allemaal overboord?
Het past dus enkele kritische bedenkingen op te werpen aleer dit uit de hand gaat lopen en dus enkele exceptios te noemen, in limine litis zo u wil. Naar analogie met wat men in de industrie aantreft is de wijziging op zich dus geen slecht idee. Wanneer het druk is, springt de flying squad in waar het nodig is. Soms heet dat ook een vlinderteam. Wie berekent echter de extra-kosten die de hervorming zal veroorzaken? De rechters kunnen elders worden ingezet, OK. Maar hoe gaan ze daar geraken? Met de bus of de trein? Diegenen die veel verplaatsingen zullen moeten maken, willen wellicht een auto claimen? Meer CO dus ook nog. En de files nog wat aangedikt. Ik huiver al bij de gedachte dat er één zal vragen om ingevlogen te worden, gezien de wegenwerken en verkeersdrukte. Krijgen ze een maaltijdcheque? Ze moeten toch iets eten als ze weg zijn? En is die auto dan een voordeel in natura? En als ze eens twee dagen of meer achter elkaar ver van huis zijn, krijgen ze dan een overnachtingspremie?
En wat met de griffiers? Gaan die mee met de rechter omdat ze zeer goed op elkaar zijn afgestemd, of is het telkens weer voor de zitting overleggen om elkaar beter te leren kennen en afspraken te maken over het verloop? Risicos op vertraging zal u met mij besluiten. Er is een ware stoelendans in de maak. Tenware iemand op het idee komt om de treinkamer in het leven te roepen. Indien de Rechter op tijd vertrekt en zich installeert in een proper compartiment, kan een gedaagde op een van de volgende stations opstappen en zijn zaak laten voorkomen. Tegen de tijd dat de rechter op zijn eindbestemming aankomt zijn een aantal gedingen al geregeld. Hier dus een mooie tijdswinst via het kort geding. Men zal kunnen zeggen Justitie loopt als een trein.
Zullen we verder de redenering dan maar doortrekken en voorstellen dat het snelrecht ter plaatse wordt georganiseerd? Bij belangrijke voetbalwedstrijden voorziet men een apart kamertje, de zgn balkamer, waar de steward meteen de hooligan kan afleveren. Tijdens de rust spreekt de Balrechter de ultieme arbiter-de onverlaten toe en aleer het laatste fluitsignaal weerklinkt, is het gepiept. Een zelfde constructie mag bedacht worden n.a.v. grote betogingen, jaarmarkten en dies meer. Waarom niet meteen een zaaltje in het Winkelcentrum of Shopping Center, dat zou nogal een voorbeeld zijn van drempelverlaging! En dan ook nog verzet kunnen aantekenen on-line of via smart phone of I-Pod: beter dan Asimov in zijn beste doen!
Waarom mag een rechter eigenlijk tot zijn 70 doorgaan? Waarom is die meer waard dan iemand die in het bedrijfsleven staat, of aan de universiteit werkt (de Grauwe werkelijkheid)? Het zal er in de toekomst misschien wel anders aan toegaan, want al die verplaatsingen kruipen niet in je koude kleren. Betogingen door de ex-zittende magistraten, die opkomen voor prepensioen vanaf 59.
En de lezer herinnert zich de voorlaatste vondst van het politiek heir: iedereen een rechter van zijn eigen taalrol, waar hij zich ook moge bevinden. Let dus op: Geen linker rechter dan een wrede rechter die een treinreis achter de rug heeft in een rijtuig dat een kwartier te laat was vertrokken.
Om af te sluiten: Ze is wel nodig, deze reformatie. Twee verdachten van de moord in Schellebelle moesten aangehouden blijven omdat ze geen contact met elkaar mogen hebben. Zitten ze wél toevallig in dezelfde cel! Maar dat laatste is natuurlijk op het conto van Stefaan himself te schrijven die nu beweert dat hij dit allemaal al in 2009 heeft bedacht.
Nights in white satin doet bij de meesten van ons zoete herinneringen opwellen. Wie heeft niet op de tonen van deze ongeëvenaarde melodie- cheek to cheeck (en meer) gedanst met het meisje van zijn dromen? Of welk meisje heeft niet ademloos gewacht tot haar Adonis haar kwam vragen voor een pasje op die melodie? Sommigen kregen er ook natte dromen van. Dat is nu gedaan. Het is een nachtmerrie geworden. Moodys heeft dezer dagen een geheel andere connotatie gekregen, het was al langer dan gisteren, dat wel. Een obscure firma, collegas van S&P, doet uitspraken over de kredietwaardigheid. Wat is me dat?
De Minister van Financiën die het liedje nog op zijn favorietenlijst heeft staan, is een oen. s Morgens wakker worden en horen dat het land waarvan jij de kassa beheert, in het vizier van Moody is geraakt..Ik kan me een leuker ontwaken voorstellen. Tenzij hij natuurlijk Didier Reynders heet. Die ligt daar geenszins wakker van. Hij had daar moeten werken, jàren geleden, want hij gaat er prat op dat hij wist dat Griekenland aan het valsspelen was met het overheidstekort. Had hij zijn smoel open gedaan, dan waren we misschien niet in de shit beland waarin we nu zitten. Wie zal het zeggen? En de hele economie gaat erin mee. Een paar pennenlikkers zitten in ingewikkelde excel-sheets obligatiekoersen te vergelijken en hop! Hoe is het zover kunnen komen? Niet moeilijk, dus enkele losse bedenkingen als u mij toestaat, mede ondersteund door bijdragen in Trends van vorige week. Het lijkt wat op het verhaal van de laatste der Dexi(h)aenen. Jarenlang heeft men allerlei constructies opgezet om toestanden te verdoezelen, spaarders gerust te stellen en etterende zweren af te dekken. Tussen de Bad Banks en de Good Banks laveren, nog een holding in het leven geroepen die al begon te verkankeren toen hij nog in de kinderschoenen stond. Staatsgaranties om het wat op te frissen en geloofwaardig te maken. Maar wat is een Staatsgarantie anders dan een gijzeling van ons aller spaar- en belastingsgeld? Een onnozelaar die meent dat de Staat reserves heeft om die garanties hard te maken. Een rood bewind heeft al een hypotheek gelegd op uw geld dat u nog moet verdienen. Mariani is heel stilletjes. Een rel over zijn hotelkosten werd in de kiem gesmoord. Nu is 150 Euro per nacht ook geen overdreven kost in Brussel, en hij is er maar twee keer per week. Een studiootje huren zou inderdaad véél meer kosten. Alleen nu nog te hopen dat hij de kamermeisjes met rust laat. Terug naar de waarborg dus: niet alleen onze Staat spiegelt voor dat er 54 miljard ligt te wachten. De Gewesten worden meegesleurd in de lawine. Die nu nét meer zeggenschap zouden gaan krijgen over hun geld. Kan het meteen terug.
En Arco u weet wel, de Gemeentelijke Holding- moet met lede ogen zien hoe zon 2 miljard in de boeken als een fata morgana oprijst in plaats van eigen middelen. Wie ziet dat ook met wateroogjes aan? De stakingskas van het ACV! Die stakingskassen zijn ook nog zon rottende erfenis van het verleden. Niemand weet hoeveel er in die kas zit, dus de werkgevers hebben er het raden naar hoelang het stakend gepeupel het kan uitzingen. Zouden ze het weten, dan liggen de posities helemaal anders. En het feit dat de vakbond geen rechtspersoonlijkheid heeft, is in niet geringe mate daarmee verbonden. Ik herinner mij dat onze Roger Blanpain daar in de jaren 70 al heel lelijk over deed in zijn cursus Arbeidsrecht. Een feitelijke organisatie die kan optreden voor de leden, dat ook geregeld doet, maar zélf op geen enkele manier voor de rechter kan gedaagd worden. Door de uitbetaling van het stakingsgeld heeft de vakbond er alle belang bij dat de toestand gehandhaafd blijft. Miserie. Het zijn mensen in achterkamertjes die de macht bezitten in ons bestel. Laat ons hopen dat de gebeurtenissen van vandaag de aanzet zijn tot een Grote Schoonmaak.
Daarover gesproken: gehoord wat Paul De Grauwe overkomt? Nu hebben we eens een verstandig man, een econoom die zegt waar het op staat en die bij problemen- voor de pinnen komt met een mogelijke oplossing. En wat gebeurt er? Hij is 65, dus hij moet eruit. Ik heb het eens opgezocht hoe dat precies zit met dat pensioen, en nérgens lees ik dat je verplicht bent er op 65 mee op te houden. Het schijnt een recht te zijn. Maar bedrijven beschouwen die 65 ook als een keerpunt waarna het teveel begint te kosten om zon ouwe zak (of trut als u wil) op de loonlijst te houden. Aan de ene kant smeken ze om de geroemde ervaring van senioren te gebruiken en dan geven ze het slechte voorbeeld om ze eruit te zetten because too expensive.
Nachten in wit satijn? Dat is voor de rijken dezer aarde, want binnenkort zal het gedaan zijn met het kopen van luxueus beddengoed. Tenzij je bedje al gespreid is.
Mijn woorden zijn nog niet helemaal koud en zie: het is wederom gebeurd. Ik moet sommigen ervan beginnen verdenken dat ze de weg hebben gevonden naar deze bespiegelingen.
De nieuwkomers op het politiek toneel zijn op de bek gegaan. Nota bene de winnaars van de verkiezingen. Wanneer was dat ook alweer?
Culot? Alexander de Cr(ul)o(t) !! Ik ben natuurlijk niet de enige die gezien heeft dat je onnoemelijk veel lef moet hebben om eerst de boel op te blazen en dan na enige tijd een soort veto te stellen als het gaat om wie de knikkers mag hebben. Zoals eerder betoogd du jamais vu. Maar ik had het kunnen weten. In 1987 was er ook een crisis, toen Wilfried Martens zei dat er met de Rooien niet viel te regeren in tijden van budgettaire crisis. Jean-Luc vroeg de koning 100 dagen en de zaak was helemaal opgelost. Toen toch. De regering die ons land nu gaat besturen (wat heet besturen?) bestaat gehéél uit losers, zeker aan Vlaamse kant. Ze deden er vier keer zolang over maar we gaan niet kniezen. De nieuwe lichting die heel die tijd constructief meedenkt aan de toekomst is aan de kant gezet. Blauw-Rood-Geel. Voilà. Comme toujours. Enfin, al 31 jaar geleden dat het nog écht eens zo was. Alexander heeft de groentjes opgepeuzeld naar analogie met wat zijn vader doet met krakelingen. Pervers en malafide zijn de enige woorden die ik daarvoor bedenken kan.
Ik koester de hoop dat ons volk dit niet gaat nemen. Bij de volgende verkiezingen gaat dat een klap geven die er niet om liegt. De meerderheid zal denken als het Federaal niet kan, dan beginnen we maar bij ons. NV-A + Groen is méér dan 50%. Laat de rest dan maar kermen. Ik hoop écht dat de jongeren die misschien niet veel meer geven om de aloude Vlaamse zaak van hun grootouders- het lef zullen hebben om Groen en Ecolo te steunen. Ik heb veel sympathie voor Jean-Michel Javaux. En nu ook weer wat meer voor Wouter Van Besien. In de rug gestoken als Caesar maar toch met opgeheven hoofd naar huis. Als de jeugd dus Groen stemt, en de ietwat oudere Vlaming, medior én senior op NV-A, dan is het eindelijk gedaan met de verzuilde politiek oude stijl. Vintage noemen ze dat soms ook. Welnu, déze Vintage moet weg want hij stinkt en er staat schimmel op.
Ze denken dat wij niet gemerkt zullen hebben wat er gebeurd is. Maar je moet toegeven dat het weer goed en gehaaid gespeeld is. Nodig iedereen uit, wacht tot er één zegt dat is eerder onaanvaardbaar. Steek dan wat elementen van het weggevallen programma in je eigen lijstje. Vervolgens nog wat blijven palaveren met de overblijvers. Van wie je wéét dat ze een Siamees tweelingverbond hebben gesmeed. Nog wat recyclen van dat programma. Dan heb je dus in je eigen programma 1) Vlaamse eisen en 2) Groene eisen voor een betere Wereld. Tenslotte dus: overboord kieperen. Alles weer in de plooi en we doen gewoon verder. Morbide.
Wat zei ik vorige week ook al weer? Ah ja, over die tweetaligheid. Een beetje aan te passen misschien want het leidt tot hilarische toestanden. Neem nu weer de situatie in Anderlecht. Ridiculer is niet mogelijk. De gemeente aldus een krant- zou wel eens 10 miljoen aan inkomsten kunnen gaan verliezen omdat Brusselse ambtenaren indien zij in contact komen met het publiek- moeten beschikken over een wettelijk tweetaligheidsattest!! De 22 parkeerwachters hebben al ettelijke misdadigers op de bon geslingerd, maar hebben dat attest niet. Al hun handelingen dus nietig. Is dit een Rechtsstaat?
De recentste peiling stelt dat ongeveer één derde van de allochtonen op links zou gaan stemmen in Antwerpen. Niet moeilijk, dat zijn diegenen die de plak zwaaien bij het OCMW en die zorgen voor gratis geneesmiddelen. Ik had eens oogdruppels nodig en moest daar dank zij het mooie systeem van de derdebetaler- 0,58 Euro voor neertellen. Sommigen krijgen die gratis. Niet moeilijk, het zijn zij die ervoor zorgen dat onze stad vuil blijft en dat sommigen de verkeersregels aan hun laars mogen lappen. Het zou gepast zijn om onze taal te spreken als men hier komt wonen. Het zou gepast zijn als men zich gedroeg naar de plaatselijke normen en waarden, zoals ik ook moet doen als ik in een ander land ben. Het zou gepast zijn de drughandel in te perken en niet telkens weer ambtenaren vaste benoemingen te bezorgen. En niet steeds belastingen te verhogen als er geld nodig is. Het zou gepast zijn niet steeds te zeveren over de mensen maar zelf het voorbeeld te geven en niet in Raden van Bestuur te gaan zetelen van kapitalistische organisaties. Het zou gepast zijn ons asielbeleid met weerhaken te herzien. Het moet even gemakkelijk zijn om iemand eruit te zetten wanneer hij dat verdient als hij het makkelijk had om hierheen te komen. Als de bekende halveringstijd ook toepasbaar is op partijen en dito, staan we er misschien nog goed voor.
Vrijdag laatstleden weer geluncht met een uitgelezen groepje voormalige studiegenoten. De leden van Forum 73 hebben al vele waters doorzwommen en zijn allen jurist van opleiding waardoor geregeld interessante onderwerpen op tafel komen. Naast lekkere spijzen. Je zou het een soort DenkTank kunnen noemen zoals Itinera er één is. Maar die van ons is beter, hoewel minder bekend.
De verontwaardiging was groot, -wat zeg ik? algemeen- toen het ging over het brouwsel van de Heren en Dames verkozenen. Het is voor het Forum ondenkbaar én onaanvaardbaar dat wij teruggrijpen naar de toestand van voor 1935, toen tweetaligheid in het gerechtelijke landschap zowat standaard was. Argument dat Vlamingen nu ook in Wallonië een Nederlandstalige rechter kunnen vragen is geen echt argument. Er is er géén een die dat gaat doen. Die mogelijkheid dus creëren om een tegenprestatie te bieden aan de andere groep omdat je het zélf wil, is oplichterij van hoog allooi.
Je kan er donder op zeggen dat een aantal rabiate Franstaligen hun recht wél gaan opeisen om in hun eigen taal bediend te worden. De Taalwet op zichzelf is niet slecht, maar wellicht hier of daar wat aan bijschaven toe. Dat iedereen met een beetje macht of bevoegdheid tweetalig moet zijn is niet echt nodig. Het blijft uiterst moeilijk om die tweetaligen te vinden. Dus als er tekort is aan tweetaligen van Franstalige origine wordt het boeltje geblokkeerd en benoemt men géén tweetalige van Nederlandstalige origine. Ergo achterstand en tijdverlies. Dit is inderdaad een belangrijke stap in de nieuwe staatsvervorming.
Ook gezien dat in de krant een joechei-enquête wordt uitgestald dat 3 op 4 Vlamingen trots zijn om Belg te zijn? Vrijdagavond heel even dat gevoel gehad nadat wij Kazakstan in de pan hadden gehakt. De meerderheid onder ons was trots toen Kim en Justine de top haalden en de wereldranglijst gingen aanvoeren. De voorbeelden zijn legio. Maar wat betekent dat? Wat is trots? Het ging over een gevoel. Je kan net zo goed de vraag stellen vindt U dat Elio leuk staat met een strikje? De meerderheid zal zeggen van wel. De twee volgende vragen waren zo mogelijk nog meer misleidend. Wenst u dat België verdwijnt en Vlaanderen onafhankelijk wordt? In de enquêtologie leert men al dat je geen dubbele vragen mag stellen. Verslaggevers zijn door de band- natuurlijk ook geen statistici. Het antwoord zou dus kunnen zijn ja-nee, nee-ja, ja-ja of nee-nee.
De besluiten zijn dus waardeloos. Niemand kan fatsoenlijk op die vraag antwoorden. Bovendien, indien ze al juist zou gesteld zijn, kan het beide kanten op, omdat de antwoorden niet tegenstrijdig zijn. Een meer autonoom Vlaanderen sluit een Confederatie naar Zwitsers of ander model niet uit.
Derde vraag Verwacht u dat Vlaanderen onafhankelijk wordt binnen 10 jaar? Dat is nu eens een dubbelzinnigheid als een huis. Als 66% nee zegt, bedoelen ze misschien dat het véél sneller zal zijn. Of ze willen zeggen nee, het zal iets langer duren, want sommigen liggen dwars.
En dan hoor ik op de radio dat het NV-A blijft stijgen in peilingen, nu al de kaap van de 35% voorbij. Het is toch duidelijk: meer autonomie maar binnen een constructie die België mag of kan blijven heten.
De drie vragen voor een volgende enquête zouden dus moeten zijn:
Bent u er trots op om Vlaming te zijn?
Wilt u dat er tweetalige rechtbanken zijn?
Denkt u dat tweetalige rechtbanken in 2021 nog zullen bestaan?
Want eigenlijk was de bedoeling van deze enquête alleen dat de meest succesvolle partij niet meer stemmen haalt. Dat zal buiten de waard gerekend zijn. Intussen zijn de spelers van Club Brugge staatsambtenaren geworden. Ook met statutair pensioen en recht op ziektedagen?
Is het akkoord dat men korte tijd geleden sloot een wassen neus? Het begint er wel zo naar uit te zien.
Vrijdagavond liepen de gemoederen hoog op bij de bespreking van de splitsing van het gerechtelijke arrondissement BHV. Het was te verwachten. Ik denk dat het akkoord meer iets was als we gaan het splitsen en dan houdt iedereen nog een troef achter de hand. Even groot feest in alle media. Nu de details ter sprake komen, blijkt het natuurlijk nog wel even niet zo gemakkelijk te gaan.
Iemand probeert zoveel mogelijk Franstalige rechters neer te poten. Zei Didier : 'Ik zal me niet verbinden tot een akkoord waarbij iemand niet in zijn eigen taal naar het gerecht kan stappen.' Wat krijgen we nu? Een Waal die in Oostende (la côte Belge!) een politiekantoor binnenstapt om een aanrijding te melden moet dus in het Frans te woord worden gestaan? En best dan in Brasschaat ook nog wat van die mannen. Daar schijnt ook al een verzoek te zijn ingediend om ambtenaren te hebben die van boven de Moerdijk komen. Of toch minstens vanuit Noord-Brabant. Maar ja, Didier moet eens dringend naar een dokter, want in dezelfde week heeft hij vaak last van intellectuele constipatie én van orale diarree.
De Franstaligen staan erop dat in het nieuwe Vlaamse parket Halle-Vilvoorde ook Franstalige magistraten werken om de Franstalige inwoners te woord te staan. Gelooft u nog wat u hoort? Ik ken enkele Vlamingen met een huisje in de Ardennen. Zullen we dan een drukkingsgroep oprichten om te eisen (als wederdienst) dat er Vlaamse magistraten in Verviers en Bouillon worden benoemd?
Bij de Politie hebben ze dat al opgelost, zoals ik al eerder betoogde (zie column BHMD) Daar hangt een beduimeld papiertje kom terug met een tolk.
Het gaat mijn verstand te boven dat onze verkozenen steevast blijven verder doen met hun eigen agendaatjes: ik moet zien dat ik hier zolang mogelijk aan tafel blijf zitten, dan word ik misschien Minister. De media springen op die kar en vangen aan met kritische noten aan het adres van BdW, verscholen achter leedvermaak tot verwijten. Heer Camps beschrijft Bart DW in een column in De Morgen als een opgevoerde brommer.. Gezien het bovenstaande heeft Bart nog steeds gelijk dat Vlaanderen telkens weer in de luren zal gelegd worden.
Heeft hij een historische kans gemist?
Ja, door niet een vergiftigd geschenk te aanvaarden, waarna hij dan in een Regering zou gezeten hebben als grootste partij van het land en tegelijk een aantal fundamentele eisen voor verandering te hebben ingeslikt. Wij moeten ook soms een contract afslaan in onze organisatie omdat de andere partij niet de juiste prijs wil betalen of zoveel eisen stelt dat het niet meer de moeite is.
Nee, door inderdaad en vasthoudend verder te gaan op de lijn die hij heeft uitgestippeld. Dan moet hij afhaken, zijn visie getrouw. De anderen zien dan hun kans schoon om via deze nieuwe situatie zichzelf méér macht toe te eigenen, en niet in de schaduw te moeten staan van een verstandig en welbespraakt man, die het over een totaal andere boeg wil gooien. Wat ik zie, begint te gelijken op een Grieks drama, met Icarus in de hoofdrol. Die maakte ook dingen van was. Natuurlijk opletten want Grieks drama heeft een eigentijdse betekenis gekregen. Griekenland is de nieuwe Eurogene zone van Europa. Van zodra je ze aanraakt, beginnen adrenaline en aanverwante hormonen te werken. Gevoelige zaken steken de kop op en alles raakt verhit.
Al eerder heb ik toegegeven dat ik soms wat naïef ben. Maar is het nu zo onrealistisch dat het volgende gebeurt: Er komt een Federale regering, geleid door een minzaam en sluw man. De groenen zijn eruit gesodemieterd want hinderlijk voor een fatsoenlijk programma: de anderen hebben immers statiegeld en groene daken in hun programma opgenomen, dus Groen is overtollig. Tenzij Wouter erin slaagt om Alexander voetje te lichten en de Blauwen eruit te gooien. De regering maakt ook het budget, kan niet anders dan nieuwe belastingen invoeren en wij zullen betalen. We krijgen een toevloed van nieuwe gevallen voor de Raad van State over de interpretatie van de overeenkomst over BHV. Alles is gewoon zoals vroeger.
Dan komen er Gemeenteraadsverkiezingen. De burgers zijn het beu dat men niet heeft geluisterd en alwéér meer van hetzelfde heeft gedaan. En nog meer kiezers dan in 2010 zullen op Bart stemmen.
Er zit een klassieke Tripartite aan te komen, fluistert men. Enkelen durven het zelfs te schrijven. Een Triepaartiete was misschien een beter woord: Caroline + Joëlle + Laurette, dat zijn er inderdaad drie paar. Deze klassieke constructie verdient alleen nog maar een plaats in het museum van de dame die in de titel verschijnt. Dan heeft Brussel eindelijk ook een dergelijk ding dat vele bezoekers trekt. Laat u echter niets wijsmaken als u de foto zal zien op de trappen: allemaal wassen neuzen.
De beste Paling in t groen, een aloud Vlaams gerecht, at men volgens mijn grootmoeder in de Siphon in Damme. Het is een tijd geleden dat ik daar nog was, maar de laatste week zijn een aantal figuren opgestaan, die hun uiterste best doen om de paling te imiteren.
De paling, Anguilla anguilla dus, die wriemelt en doet als hij in een emmer zit en hoopt dat hij er wel zal uit geraken. Men zegt dat hij blijft wriemelen zélfs als hij gestroopt is. En nog met de kop eraf gaat hij door. Palingen zijn s avonds en s nachts zéér actief. En dan wordt er duchtig gepaaid. Even een aantal gevallen overlopen dus:
Het kijkcijferkanon van vorig weekeinde was ongetwijfeld DSK. Het volk wilde wel eens weten wat er allemaal van waar was, en ja hoor, hij heeft toege-geven dat hij het ervan gepakt heeft. Morele fout was door hem gebezigde en juiste woord voor zijn strapatsen. Gezien hij een fan is van Bill Clinton, probeerde hij het eerst met het argument dat er niets gebeurd was en dat het kamermeisje, een creatuur van twijfelachtige afkomst, hallucineerde. Hij ontsnapte uit de USA mits storting van een aanzienlijk bedrag door zijn echtgenote, een schone madam met de juiste connecties en maten. Wat bezielde dat mens? Oh ja, in goede en kwade dagen waarschijnlijk.
Nu blijkt aldus DSK- dat het arme wicht het zélf gezocht heeft, ze heeft ingestemd en dus moet ze er nadien niet over zeveren. Twee volwassenen die elkaar alle hoeken van de kamer laten zien, waarom zoveel heisa? Ik zou zelfs durven zeggen met een bobbel in de broek, is dan alle rede zoek. Helaas droeg DSK enkel een handdoek omdat hij nét uit de douche kwam. Er moet een Europese Verordening komen die verbiedt dat kamermeisjes spannende kledij dragen, binnenvallen in hotelkamers wanneer de gast net een douche neemt en meer van dat fraais. Het gebruik van de loper moet worden ontmoedigd, ja zelfs afgeschaft. Machtige mannen moeten hun lusten kunnen botvieren, dat was vroeger ook zo. Wat dacht u dat de Djengis Khan deed als hij op bezoek was in een ander land? Juist. Na het souper met de dochter van de koning-gastheer in de koffer duiken. Willens-nillens. En als het nillens was, maakten ze er nadien wel een opera van.
OM. Deze initialen staan deze keer eens niet voor Openbaar Ministerie, maar voor Olivier Maingain. Deze acteur verteerde zijn verlies erg slecht en begon te schermen met allerlei dreigementen nadat de MR akkoord was gegaan met de constructie over BHV. Hij zou gaan scheiden als zijn partner het leven niet beterde. Waar hebben we dat nog gehoord? Hij zou wel eens wraak gaan nemen bij de volgende verkiezingen om de belangen van de Brusselaars te kunnen verdedigen. De kogel is nu door de kerk: definitieve scheiding (ook der machten). Ollie speculeerde tot op het laatst op een Deus ex Machina, maar die bleek met vakantie. Nu de boedelscheiding nog en vereffening en verdeling, vooral van wat zeteltjes. Er zit veel sleet op, dus de waarde daarvan zal niet al te hoog oplopen. Gelukkig heeft Ollie nog geen nepprofiel van Charles Michel op Facebook gezet.
Wouter dan. Het is niet omdat je Wouter heet, dat je politieke broodje gebakken is. Dat gaat de groene jongen binnenkort misschien ondervinden. Spijtig, want het Persheir had enige tijd geleden al gesteld dat hij zijn rol goed speelde, voor een nieuwkomer is dat. De traditionele partijen zijn natuurlijk nog niet vergeten dat Groen! af en toe uiterst onhandige uitspraken doet, zoals over de asielprocedure. De diarreegroep zei november 2010- die wat te gaan verstrengen, wat niet in goede aarde viel bij de Groentjes. Wij moeten misschien wel wat anders gaan leven, maar van ons grondgebied het Beloofde Land maken, is erover. Zelfs Monika DC waarover ik al eerder gedachten liet- probeert de instroom een halt toe te roepen voor zover zij kan. Wouter dus aan het palingeren waar hij kan. En zolang hij kan.
In de kantlijn bespeur ik een soort Bart-Effect: hij is wel buitengewipt, maar het gedrag van de achterblijvers is geconditioneerd door zijn programma. Een beetje Stockholm-syndroom als het ware. Ze zijn moreel gegijzeld door wat het N-VA beoogt, krijgen er dus wat sympathie voor en bouwen in hun akkoorden elementen in die passend zijn. Denken ze althans. Als je de Zevende dag erbij haalt, zijn we wederom vertrokken voor een typisch Belgisch scenario. Na meer dan 500 dagen stelt men het voor alsof de zaken opgelost zijn. Ik vind het nog steeds hoogst eigenaardig dat de gesprekken doorgaan zonder de grootste partij van het land. Probeert u dat eens zonder de PS, de grootste aan de andere kant. Zoiets is onvoorstelbaar. Zelfs al spannen ze allemaal samen, wat wiskundig nog zou kunnen ook. Maar bij ons zegt men- kan het toch niet dat je de grootste partij van een Gewest buiten de onderhandelingen zou laten? Wat gebeurt er dan nu?
De Grote Sidderaal is nu bijna rond met de herinrichting van het federale salon. Oxford Frankie blaast de aftocht want hij heeft al mogen vernemen dat de Scarlet Pimpernel en Johan de Alverman een ministerpost binnen bereik hebben.
Ik stel voor dat Leterme en Di Rupo bij de UNO een tweetalig verzoek indienen om erkend te worden als natie, en wel als Palingië. Er zijn nederzettingen gebouwd op andermans grondgebied, beide volkeren zeggen dat het territorium historisch aan hen toekomt. Als ze de koepel van de basiliek nu nog een laagje bladgoud geven, kan die dienen als tempel voor iedereen in een toch gemeenschappelijke hoofdstad.
Ons land een saaie boel? Vergeet het maar. Wij zijn groot in onze petieterigheid. De Macht is een onuitputtelijke bron van inventiviteit. Als je in de kijker loopt of een geschikte positie hebt weten te bemachtigen, is alles toegestaan. Vooral de idolatrie van het Ego. Freud ten top.
Toen Yves Liégeois de overheid er eens flink van langs gaf in zijn inaugurale rede, was dat nogal ongewoon. Ik mag dat soort dingen zeggen, hij niet. Meteen Slome Stefan op zijn dak, met de melding dat hij zijn boekje te buiten was gegaan en dat daar nog een staartje aan komt. Dat lijken mij typische reacties van slechte verliezers: iemand zegt waar het op staat en de anderen vallen dus meteen de persoon aan. Argumentum ad hominem zoals men zegt.
Maar wat was er mis aan wat hij zei? Wat hebben ze er bij ons van gemaakt? Een zootje voor ons, maar wél een Eldorado voor de zoekers.
De Zwitsers deden dat vroeger ietwat anders. Ze lieten vaklui naar het land der koekoeksklokken komen om de stiel te leren, geld te verdienen voor het thuisfront en investeerden daarna in bouw-projecten in het land van herkomst. Iedereen blij en gelukkig. Het was verboden moeder de vrouw mee te brengen. Bij ons: één dag werken, dan jezelf ziek melden en hup: op de ziekenkas. Vervolgens oma, opoe, en de rest van de familie laten overkomen. Ook op kosten van de zieken-kas of het OCMW. Dit kan niet de bedoeling zijn van de Rechtsstaat. Noch is het een goede toepassing van solidariteit.
Concetta Fagard. Mama mia! Didierke de Belleman doet het wéér: Le retour de Conchetta.. Het mens zou geëist hebben om weer bij Belgacom te gaan werken. Een vrouw met ballen dus. Belgakommer en kwel. Het is een burleske, maar scherpzinnige vorm van reputatie-management. De veronderstelde keizer van den telefoon begint meer en meer gelijkenissen te vertonen met Caligula. Binnen afzienbare tijd benoemt hij zijn paard tot assistent en zijn hond tot portier van de Toren. Hij is van oordeel dat de Raad van Bestuur toch maar een politieke kleuterklas is en dat hij bepaalt wat er gebeurt. Zouden er canapés staan in die blinkende kantoren? Als de CG van de Politie een persoonlijke assistente mag hebben, dan waarom Didier niet?
En ik moet dringend naar mijn schoenmaker wegens een gebroken klomp. Meneerke Gatz -nog zon epigoon van de rechtvaardigheid en de individuele vrijheid- wringt zich in allerlei bochten om zijn ontslagpremie te verrechtvaardigen. Het is de wet, dus hij heeft er recht op, aldus hijzelf. Juist is juist. En hij weg met 300.000 Euro van geld dat wij hebben afgedragen. Hij denkt zeker dat hij de Great Gatzby is? Of heeft hij het nodig om die juist uit te hangen? Dat ze maar oppassen bij de Belgische Brouwers waar hij nu de geassumeerde Directeur is. Ik zou graag zijn contract eens zien om vast te kunnen stellen welke soorten vergoedingen en bonussen hij in het verschiet heeft. Het zal zeker een slok op een borrel schelen.
Ronald J wil niet in beeld gebracht op zijn nakende proces. Sinds de assisenspelen in de media zijn opgewaardeerd tot prime time entertainment, hou je het niet meer voor mogelijk wat de actoren allemaal bedenken om te scoren wanneer zij voor het voetlicht staan. Waarop wachten we om een Prijs te bedenken en uit te loven voor de beste acteur, de beste plot en de beste enscenering. De Gouden Pruik bijvoorbeeld. Tot nader order is Rolandke echter slechts de veronderstelde moordenaar van een paar jonge mensen die nog een heel leven voor zich hadden.
En hoever staan ze nu met de vorming van een regering? Ik was een paar dagen weg maar bij mijn terugkeer moet ik vaststellen dat het nog evenzeer nihil is. De gesprekken zijn gedeeltelijk per taalrol. Een betere indicator voor het feit dat we hier te doen hebben met twee geheel verschillende groepen is er niet. Ofwel zit je samen aan tafel om te onderhandelen ofwel niet. De heren en dames van de veronderstelde politieke klasse doen lustig verder met hun oeverloos gesjacher terwijl wij dagelijks aan het werk zijn om het BNP enige fleur te geven en ervoor ter zorgen dat het hier vooruit gaat. De veronderstelde burgemeesters schuifelen op hun stoeltjes en sturen hun sjerp nog even naar de stomerij zodat die proper is voor het geval dat.
U herinnert zich de uitspraak van het Grond-wettelijk Hof, dat verkiezingen in BHV ongrondwettelijk zouden zijn indien ze gehouden werden. Ze werden dus gewoon gehouden. Het Hof stelde dat de toestand weer in orde moest gebracht wegens niet kosjer. Staat daar nu een olijke Pipo de onderhandelingen te verstoren met het argument dat Vlaanderen daarvoor zal moeten betàlen! Betalen dus om onwettige situaties om te keren. Dat is zoiets als betalen aan uw buurman die een stuk van uw tuin heeft ingepalmd om een kiekenkot te zetten. Hij breekt het weer af en zaait nieuw gras op voorwaarde dat u éérst uw spaarpot kraakt.
Een van de weinige intelligente personen die ik vanochtend aan het woord hoorde, is Vincent Reuter van de UWE, tegenhanger van het VBO. Hij is hoegenaamd in perfect Nederlands- niet te spreken over de plannen van Di Rupo.
Als dit land op de fles gaat, dan zal het zijn door de exuberante fratsen van een aantal Waalse politieke haantjes. Of moet ik zeggen kapoenen?
Het zal wel puur toeval zijn dat Inge V het voor bekeken houdt nu ze 33 jaar is. De hele wereld houdt de adem in bij de ineenstorting van het Rijk van de Groene Keizer en dan komt er bij ons nog een bommetje bij. Het klopt nog steeds met mijn bedenking dat het Jaar van het IJzeren Konijn belangwekkende omwentelingen kent. Ik durf verwijzen naar mijn column Domineau van 5 februari. Is het nakende vertrek van Inge Vervotte een teken aan de wand? Ik maak enige bespiegelingen.
De dame in kwestie werd bekend bij een groot publiek toen ze het woord voerde bij wat voorheen Sabena was. Eindelijk eens geen schreeuwerig sujet dat pallets in brand steekt en standaard-slogans verkondigde voor radio en TV. Die waren daar ook wat blij om. En voor ze het goed en wel wist had de bende brood gezien in haar potentieel als stemmenkanon. Ze aanvaardde braaf enige opdrachten en rolde er verder in.
Het feit dat ze dan nog inderdaad veel stemmen kreeg ook, bevestigt niet het idee dat de politici gelijk hadden, maar het feit dat de kiezers iets ànders wilden dan dat geouwehoer waarmee ze al jàren om de oren werden geslagen. Een verstandig meisje van goeden huize, empatisch en ernstig. Inge behoorde gelukkig niet tot de schare van de Babes die ze ten tonele hebben moeten voeren om Jan met de Pet weer naar het Stemhuis te lokken. P-Magazine in een constitutioneel niemendalletje was dat..Zo niet Inge, die elke vraag om in Menzo te poseren heeft afgewimpeld.
Verlaat ze het zinkend schip? Ik vrees van wel.
Ze zal het wel beu zijn om gekoppeld te worden aan Yves de Verschrikkelijke, die nu in diverse blaadjes achtervolgd wordt omdat hij naast de pot zou plassen.
Ze zal het wel beu zijn om nooit eens op tijd naar huis te kunnen omdat het palaver te lang duurt.
Ze zal het wel beu zijn om mee te doen aan de onnozele spelletjes van een oude garde politieke coryfeeën. Ze zegt immers niet veel aldus de kranten- maar als ze spreekt wordt er tenminste geluisterd. Maar daar blijft het dan meestal bij.
Ze zal het wel beu zijn om nu reeds gekoppeld te worden aan Wouter Beke, met als resultaat dat zij als koppel de CD&V weer op de kaart gaan zetten als de krokos allemaal zijn uitgestorven. Het scheelt niet veel of ze maken van haar een nieuwe Jeanne dArc.
Een citaat van haarzelf lijkt echter wel hoogst eigenaardig: 'Het vreemde is: in de Wetstraat ben ik erg gereserveerd', zegt ze daarover zelf. 'Maar tussen bejaarden, armen, gehandicapten of terminale patiënten voel ik me thuis.' Misschien moet ze daarom juist wél blijven waar ze zit, want ze wordt nu al omringd door een aantal individuen, die aan sommige van die profielen beantwoorden, vooral de eerste twee. Een aantal al aan het scleroseren begonnen, anderen vinden dat ze eigenlijk te weinig verdienen voor wat ze (niet) doen.
Gisteren brengen de kranten nog meer jongeren voor het voetlicht, die verklaren waarom ze eruit zijn gestapt. Of dat zeker binnen afzienbare tijd zullen doen. Dat gaat van je hebt geen job meer voor het leven over het is te uitputtend tot eigenlijk was het maar een probeersel, er zijn veel leukere dingen in het leven te doen.
Het gaat niet goed in het halfrond en als je ziet hoe ze nu wéér bezig zijn, belooft dat evenmin veel goeds voor de komende tijden.
En Inge? Ze gaat naar Emmaüs, niet naar de Rode Voorziening, noch de Vrije Zorg. Of wat had u gedacht?
De toekomst ligt bij onze senioren, waartoe ik binnen een aantal jaren ook zal behoren.
Nu onze politici allen met vakantie zijn, kunnen we eens rondkijken of er nog ander nieuws is. En ja dus: het is weer hoogtij bij de Federale Politie! Om daar de baas te worden moet je uit goed hout gesneden zijn, want er zijn géén drie posten van Grote Baas te begeven zoals bij het Spoor. Valt het u ook op dat een aantal individuen die in de schutkring van PS of SP.a verblijven, zich regelmatig in een schemerzone bevinden? Ofwel steken ze geld in brand om geen sporen achter te laten, ofwel kopen ze helikopters om er zelf beter van te worden. Het kan ook dat een of ander gebouw moet verkocht worden, in ruil voor een ritje in een volgwagen. Zolang het evenwicht tussen beroep en privé goed is, kan het volgens Didier van Belgacom echter niet stuk. Sommige mensen staan inderdaad boven alle verdenking.
Frisse Fernand zal de laatste tijd wel niet veel gewerkt hebben met al die verdachtmakingen aan zijn adres. Hij moest alle hens aan dek krijgen om zichzelf overeind te houden in dat kluwen van Justitiële acties. Eerst opspraak wegens de receptie et al in Qatar. In 2008 al was de benoemingsoperatie van enkele hofdames fel betwist. Laat het nu toevallig dezélfde dame zijn die hem heeft vergezeld. Ze was getooid met Delvaux. Dus even ontslag nemen. Of moet ik dan zeggen hij schorst even zichzelf. De schorsing die hem nu bezighoudt wilde hij ook snel teniet laten doen. Met andere woorden: de schorsing laten schorsen wat sommige krantenlezers terecht deed opwerpen op dat dit dan wel érg snel gaat. Terwijl een gewone burger màànden moet wachten voor de Raad van State een uitspraak doet. Het moet zijn dat hij de juiste mensen kent. Bij die eerste schorsing was het raak: procedurefouten. De juristen van vandaag zijn soms ook niet meer in staat om àlles te weten.
Gisteren luidde het dat men adviseerde om de tweede schorsing maar te schorsen, vandaag zegt de Raad dan netjes het tegenovergestelde. Dat wil dus zeggen dat de ontschorste schorsing toch geschorst is. Ik lees op Vandaag.be dan:
Hoewel de auditeur dinsdag had geoordeeld dat de schorsing onwettig was, wilde de Raad niets verbreken. "In een juridisch-technisch arrest zegt de Raad dat er pas een probleem optreedt als de regering de beslissing van Van Thielen bekrachtigt", aldus advocate Joëlle Sautois.
Mijn vraag is dan: wélke regering? Niet de Vlaamse of de Waalse, want die zijn onbevoegd. Een beslissing van die kant zou dus stuiten op onontvankelijkheid. Professor Senelle zal uit vakantie moeten terugkeren om de constitutionele knelpunten toe te lichten indien de Federale regering nu dus ontslagnemend- een uitspraak zou doen en de beslissing van de waarnemend commissaris-generaal bekrachtigt. De vraag is dus dubbel: kan een waarnemende Paul VT de bevoegdheid toegekend worden om een geschorste FK buitenspel te zetten? Hoopte Van Thielen daarmee de kandidatuur af te stoppen? Want hij is nu baas van iemand die recent nog zijn baas was. Ruikt naar afrekening. En àls de Regering die beslissing nu bekrachtigt, loopt dan die regering niet het risico om die bekrachtiging geschorst te zien omdat iemand aanvoert dat dit geen lopende zaak is? Voor zover ik kan zien, is het een lopende zaak, ze loopt al jàren.
Het is erg lastig als je tijdens de vakantiemaanden zo moet nadenken om te kunnen volgen.
En dat het erg veel werk is wordt bevestigd door het feit dat één advocaat het niet meer alleen kan rooien. (Sorry voor het woord). In de Muylaert-case enkele maanden geleden was het Marc Uyttendale, nu dus weer Sautois. Komt er nog een derde aangedraafd wanneer het zal gaan over de valse facturen die zouden zijn aangetroffen door het Comité P?
Al het bovenstaande belette onze vriend niet om toch een kandidatuur in te dienen. Fernand denkt wellicht dat de gelijknamige Basiliek ter ere van zijn familie is gebouwd. Moet zijn naam dus eer aandoen. De strijd zal hard zijn, er zijn namelijk nog andere gegadigden. Ook enkelen die wat op hun kerfstok hebben staan. Gelukkig is er bij de tien kandidaten deze keer een vrouw. Misschien kan die best eens winnen zodat het huishouden op orde wordt gezet! De overheid wil quota voor dames op belangrijke posten? Welnu, hier ligt een uitgelezen kans.
Op de site Politietop divers zeggen ze het zelf:
In 2011 is diversiteit in de top van de politie een feit en duurzaam verankerd. Om dit voornemen te verzilveren richt het samenwerkingspro-gramma Politietop Divers zich op de instroom en doorstroom en behoud van vrouwen en allochtonen, nationale en internationale carrièrekansen voor de huidige top en leidinggeven aan diversiteit.
Ik zou dus zeggen Prends (la) garde! want hoge bomen met of zonder schors- vangen veel wind.
Ben even weggeweest voor een weekje Zwarte Woud. Geen ham gegeten, maar alles daar ist gründlich und ganz toll! Erg netjes, geen papiertje op de grond. Helaas wel geen kat meer op straat na een uur of zeven. Toen teruggekeerd naar de heimat en vanaf de grens begon het wel onfris te ruiken door wat ik aantrof.
Wat begonnen was als een onschuldig uitziend koortsblaasje, is intussen verworden tot een gigantische steenpuist waartegen Zovirax niet meer helpt. Sommigen durven zelfs het woord etterbuil in de mond nemen. Smakelijk is anders. Een dik jaar van politieke schermutselingen en wat is het resultaat? Nihil. Of juist niet?
Ik had al reminiscenties aan Agathas Tien kleine negertjes, al waren er maar 9 toen dit stuk begon. Het heeft wel lang geduurd aleer er één van het toneel verdween. Nu dus gelukt als ingreep van geneeskundige aard. Daar kunnen ze een straf voor oplopen wegens onwettige uitoefening van de geneeskunde. In ieder geval heeft de operatie ertoe geleid dat enkel amputatie het juiste woord is voor de gebeurtenissen. Nadat verschillende pogingen tot anesthesie niet hadden gewerkt. Bittere pillen evenmin. En uithongering nog minder. Het doekje voor het bloeden was een lachertje: u mag het geld van uw parkeerboetes zélf weer besteden
Wat hebben de 8 illustere gezworenen beslist, terwijl ze dus maar 2/3 zijn van een échte jury, hoewel ook het dubbele van de ons te lande bekende vierschaar met enige dichterlijke vrijheid-? Juist: wegsnijden die puist. De ziekte moet bezworen worden, het gevaar ingedijkt, het necrotisch weefsel moet verwijderd. Wie zit er daar in dat panel, of moet ik zeggen revue? Ik laat ze eventjes aan uw oog passeren: Als chairman een afgeborstelde ingewekene. Dan een college boy met een brilletje die even dapper wilde zijn en het aandurft eisen te stellen, geplukt uit een opstel dat hij zelf recent schreef. De vleesgeworden pop van Polnareff; de zoon van een keizer van een provinciestadje die in de plaats komt van een nasale madam die haar eigen meute niet meer de baas kan. Een andere zoon van een voormalige minister (die nog aan ontwikkelingssamenwerking heeft gedaan (sic), nog een zoon van een coryfee met een grijze sik die in zijn vrije tijd krakelingen eet. Twee groene jongens die willen dat iedereen anders gaat leven maar nog niet voor vol worden aangezien door de rest en enkel mogen meedoen omdat ze anders met te weinig zijn. In het zog van een van die zonen dan nog een joligaard die vandaag als eis stelt dat er een corridor moet komen tussen Brussel en een bepaald landsgedeelte. Baarle-Hertog vergeten zeker?
Oh ja, riep iemand nog, dat is nu juist democratie, nu ben je een slechte verliezer! Kijk, een Waalse verkozene heeft veel minder stemmen nodig voor een zetel in de Kamer. Vandaag heeft NVA 27 zetels voor 1,102 miljoen stemmen, de ratio is dus 40.800/zetel. In Vlaanderen kost een zetel ten andere gemiddeld 45.000 stemmen. 10 keer meer dan het aantal toeschouwers bij Lierse-Beerschot.. De PS kreeg 26 zetels voor 894.000 stemmen, ratio dus een dikke 34.000 stemmen/zetel. Het Waalse gemiddelde zou 36.000 zijn. Als we dan toch moeten rekenen, is dat dus 25% duurder alhier dan aldaar. Keren we de zaak even om en bezigen we de ratio van de ene Gemeenschap voor de andere, dan heeft NVA 32 zetels en de PS maar 22.. Begrijpe wie kan. Het moet zijn dat de uittekenaars van deze methodologie op school al slecht scoorden voor wiskunde.
Wat willen ze nu eigenlijk? Vasthouden aan een gescleroseerde constructie waarin onrechtvaardige en ongerijmde situaties vastgespijkerd zijn. Zelfs buiten laag water. Wat is dus het resultaat? Een hardwerkende en eigenlijk positief ingestelde populatie die vooruit wil, gaat weer eens tegen de mat. Dat is echter voorlopig, want een volgende verkiezing zal aantonen dat de stem van de kiezer die een nieuwe aanpak wil zien, nog luider zal klinken dan ie al klinkt. Ik hoop dat het dan toch besmettelijk is in die zin.
Het geheel lijkt een beetje op La Peste van de betreurde Albert, omdat het klassiek existentialistisch begint te zijn! Uiteindelijk hebben we geen controle, de irrationaliteit van het leven is onvermijdelijk, af en toe is het gewoon absurd.
De bezwerende vinger van die andere Albert op 21 juli heeft alleen maar geresulteerd in een haastige en schuldbewuste terugkeer naar het nog niet afgezworen model van de wafelijzers die tegenwoordig zelfs op de Sinksenfoor minder volk beginnen te trekken dan weleer het geval was.
Molokaï is niet meer veraf met al die zweren.
Een Belgische Ulcer die ik dan vandaag aantref via de Tijd, is het pensioen van ambtenaren van het Comité P. U valt van uw stoel als u dit leest: 5.788 Euro bruto gemiddeld. Wat hebben die mensen in hun leven gedààn om dit te krijgen? Zesmaal méér dan de gemiddelde werknemer. De etter in sommige instituties blijft lopen als een lekke kraan.
Zou de oplossing voor ons probleem dan toch liggen in de Soedanese aanpak?
Impasse, schrijft de Pers. Een Rode oplossing, stelde de formateur voor.
Ik heb de nota van onze vriend Elio niet gelezen, hij stuurde me geen exemplaar. Enkele elementen uit die nota kon ik wel uit de krant vernemen.
Een aantal lezers vraagt mij soms wat ik denk over de Toestand. Welnu, ik zal mij er even aan wagen.
Het is zowat de eerste keer dat een Franstalige socialist zegt dat NVA er moèt bij zijn omdat het anders niet kan lukken. In het grote spelprogramma dat nu al meer dan een jaar aan de gang is, hebben beurtelings alle kleuren hun zegje kunnen doen. Ook alle taalrollen. Is tot heden nooit goed afgelopen. Het aloude model is dus verkalkt en kan deze keer niet meer gebruikt worden. Bart de Wever heeft maar één week mogen optreden, uitzonderlijk kort voor een overwinnaar en hij moest enkel opheldering brengen. JVDL kreeg enkele weken en schreef meer over paarden dan over wat anders, CD&V heeft er maanden over gedaan. Tussendoor nog wat grappige optredens van diverse figuren om het land en de pers bezig te houden. Tenslotte: de PS nu zeven weken. Het moet gezegd dat er al wél enkele heilige huisjes van de Roden met de grond gelijk gemaakt zijn. Afnemende vergoeding bij werkloosheid, ambtenaren-pensioen naar beneden bijstellen..
Waarom schokt het neen van NV-A de Wetstraat? Als iemand anders neen zegt, vinden ze dat te verwachten, consistent, beginselvast, ja zelfs dapper. Sommigen beginnen alweer te schermen met Europese glijbanen bergaf op de financiële markten. Indien dat écht zo zou zijn, stonden we niet nog steeds op AAA. Tenzij dat een batterij-vermelding zou zijn. De formateurs lijken wel een beetje op Duracel-konijnen, zo lang gaan ze al door.
Hoe zit het met de voorstellen in de nota?
Wil u nog méér belastingen betalen? We zijn al het zwaarst getroffen van allemaal. Dus heeft Bart gelijk: Europa vraagt iets anders. Als de Heren verkozenen niet in staat zijn om efficiënt in eigen boezem te kijken en overtollige kosten drastisch weg te snijden, als daar zijn dubbele benoemingen, 19 burgemeesters en politiecommissarissen waar één genoeg zou zijn, veel teveel ministers en raadsleden, ongebruikt materieel in allerhande kazernes, dan moeten wij daar toch niet voor betalen? Dienstencheques niet meer aftrekbaar: pech, maar nog te doen. Lichte verhoging van voordeel in natura van een bedrijfswagen: kan nog net, niemand kan voor dat geld zélf een auto kopen en onderhouden. Pensioen zelfstandigen omhoog: jazéker! Verder lees ik in de krant niet veel over asielbeleid en immigratie. Moet ook zeker worden aangepakt.
Het moet ze nu toch wel duidelijk zijn dat de methode niet werkt. Komt de nota van één taalkant, dan zegt de andere daar in principe neen tegen, Madame op kop. Zou die taalrol ja zeggen, dan krijgen ze de hele pers over zich heen. Dat durven ze dus niet. Ze schijten gewoon in hun broek omdat ze bang zijn voor een of ander commentaartje.
Verkiezingen is volgens o.m. De Tijd het enige scenario dat nog niet is uitgetest. Peilingen schijnen aan te geven dat dit enkel de posities zou versterken. Ik denk dat het zoiets wordt. De geheel nieuwe en andere aanpak van iemand die bij zijn beginselen blijft, cest du jamais vu en Belgique. De Walen zeggen dat zelf en ze proberen er met alle middelen onderuit te komen.
Alexander heeft de Blues, hij wil graag weer meespelen, maar de Koning is nog niet vergeten wat hij geflikt heeft. Nog nooit een Groene jongen gevraagd om eens te proberen..
Het enige scenario dat nog niet is uitgetest lijkt me echter niet de nieuwe verkiezingen, maar een nieuwe formule waarin Elio di Rupo én Bart de Wever samen aan tafel gaan zitten zoals ik de dag na 13 juni vorig jaar al aangaf-. Die twee de gedoodverfde winnaars- moeten samen een plan opstellen hoe het moet. Dan liggen de basisbeginselen tenminste al vast. Dus de formateurs-tweeling doet format C:, radikaal over een andere boeg. Daarna kan aan de rest worden gevraagd of ze meedoen. Die over-de-grens-nota is dan meteen te nemen of te laten. Doen ze niet mee, dan gaan ze maar aan de kant staan. Doen ze wél mee, dan is het in de richting die de tweeling aangaf. Vooruit met die geit, maar niet die van Ieper.
Zopas verneem ik dat de formateur aan de Koning ontlasting/décharge heeft gevraagd. Het was te verwachten. Maar hij moet zijn K. nog wat ophouden want Albert ging daar niet onmiddellijk op in.
Misschien moet ik hier wel een postzegel op plakken en dit idee naar het paleis sturen? Of heeft de Koning ook e-mail?
Zaterdag 25 juni was het weer zover: BorgerRio. Deze ongeëvenaarde festiviteit is ontsproten aan het brein van een illustere cultuurprofeet. Er lopen plannen om hem een standbeeld te geven. Ondergetekende heeft het feest aan den lijve mogen ondervinden en het was een féést! Het begint al een week tevoren: politie plaatst overal in de buurt nadars en verkeerstekens, de omwonenden krijgen een bericht in de bus dat ze niet meer in hun eigen straat mogen parkeren en dat alle wagens zonder pardon zullen worden weggesleept. Boete bovenop wegens misdrijf. De avond voor het feest gaan de agenten nog eens rond, s ochtends beginnen ze meteen driftig de takeldiensten te bellen om weg te slepen. En de straat wordt gereinigd want het moet netjes zijn. Die dag althans.
De Turnhoutsebaan, recent nog het podium waarop renegate voetbalfanaten meenden een nummertje te moeten opvoeren, is die zaterdag omgetoverd tot een reuzeboulevard met kraampjes allerhande. Alles voor één Euro Een echte Vlaamse Kermis, weliswaar aangevuld zoals een echt multicultureel event past: buiten de obligate tafeltjes van de weinige overgebleven plaatselijke winkels, is het maghrebijnse stoffen, potterie, plastic speelgoed uit China, armbandjes uit de Andes en meer van dat. Een prachtig schouwspel van internationale cultuur. Wij hoeven helemààl niet meer naar verre landen te reizen, het gebeurt voor onze deur! Op de hoek van mijn straat had men het illustere idee opgevat om een boksring te plaatsen. Daar konden liefhebbers zich dan verrot komen (laten) slaan. In mijn straat een klimmuur en een aantal voetbalpleintjes. Ik geef u te raden hoeveel plaatselijke jongetjes daar zijn komen snoepen van het voetbalspel. Heb voor de veiligheid mijn rolluiken maar naar beneden gedraaid. Het zag zwart van het volk. Letterlijk en figuurlijk. Toen de stoet dan voorbijkwam, waande men zich in Aalst en Maastricht tegelijk: een véél te late Carnavalsbedoening. De omstanders, gewoonlijk van een andere familie dan wijzelf, staren zich de ogen uit de kop bij zoveel bloot! Heupwiegende sexy danseressen, wiebelende kontjes, Pepsodent smiles, shake your Money maker. Fantastisch toch? Dat kunnen ze in hun cultuur nooit te zien krijgen, met al die in lange zwarte gewaden gehulde mannequins. De omstanders verdringen elkaar om alles goed te kunnen zien. Enkele pubers maken obscene gebaren en krabben aan hun broek.
De hele dag opgeluisterd met een vrolijk kabaal op allerhande muziekpodia, waarvoor toevallig-geen enkele vergunning was aangevraagd. Een beetje muziek kan toch geen kwaad, een knies-oor die daarvan wakker zal liggen. Het is niet omdat men hier in de omgeving woont, dat men moet denken dat men recht heeft op rust en privacy: het heil van het Rode Bestuur gaat voor alles. Als je naast een luchthaven gaat wonen, moet je daarna ook niet komen klagen. Zelfs de Tjeven in de Gemeenteraad laten zich van hun beste kant zien. Ik kon wat klachten inkijken van omwonenden en wat blijkt? Lees maar mee: Voor het evenement Borgerrio werd geen muziekerkenning aangevraagd aan het college. Een muziekerkenning wil zeggen dat het college een muziekactiviteit via een collegebesluit toelaat krachtens de bepalingen van hoofdstuk 6.7 van het Vlarem. Dit is zeker en vast geen nalatigheid van de organisatie. Het is gewoon de inschatting van de organisatie dat er qua geluidsdruk kan volstaan worden met het volgen van de vignerende (sic!) regelgeving (vervat in het KB van 1977 op elektronisch versterkte muziek). Door het niet aanvragen van dit document gelden automatisch de normen van het KB. Artikel 2 van dit besluit stelt dat het maximum geluidsdrukniveau niet hoger mag zijn dan 90 dB(A). Om je een idee te geven hoeveel geluid dit zou vertegenwoordigen, geef ik een aantal voorbeelden. Fluisteren komt bij 15 dB, een conversatie ongeveer op 60 dB, snurken komt ongeveer op 85 dB en roepen, haardrogers, grasmachines ongeveer op 90 dB. Een gemiddeld rockconcert komt ongeveer op een 110-120 dB. De meting ervan is zo geregeld dat dit dicht bij het podium dient te gebeuren, meestal aan de PA-tent.
Allemaal technische prietpraat. Onderverstaan: Als u uw haar droogt, stoort u andere mensen. Laat het gras maar groeien. Maar dàn: Ik moet je wel verwittigen dat via een aanvraag aan de Stad men deze wettelijke norm mag overschrijden. Indien Borgerrio boven het wettelijk toegelaten aantal dB zou zitten, zou de organisatie automatisch de reflex moeten hebben om de aanvraag in te dienen. Een nuttige tip voor Borgerrio van volgend jaar.
Indien iemand van oordeel zou zijn dat dit gebeuren niet past in een grootstad, dan is die ergo kierewiet. Over een oppervlakte van ettelijke vierkante kilometers ligt het verkeer compleet lam, niemand mag erdoor. Goed tegen de CO2. Moest je boodschappen doen: pech, ga maar even te voet. Is gezond. En de naam dan! Proberen ze daarmee Braziliaanse sferen in te voeren? Ik zie veel diverse nationaliteiten alhier, maar veel Brazilianen heb ik nog niet ontmoet. Waarom moet dat hier gebeuren, wij hebben er niet om gevraagd. Dat ze dat in Park Noord doen, daar is veel plaats. Of in de konijnenwei. En voor de gelijkheid van allen raad ik aan om in Berchem en Deurne een gelijkaardig spektakel in te richten.
Het Brood & Spelen gedrag van deze Stad begint me wat de strot uit te komen. Nu nog een kamelenrace op de Meir misschien?
In enkele eerdere columns heb ik al eens een licht geworpen op toestanden in de buurt waar ik woon. Velen kijken meewarig als ik zeg waar dat is, maar dat is het punt nu niet. Het toppunt was de veldslag om de hoek in 2002 die ik heb bekeken op televisie toen ik in het buitenland was en vrouw en kids alleen thuis achter gesloten deuren. Nu vandaag de brokstukken zijn opgeruimd en de bussen weer normaal hun parcours afleggen, neemt men de schade op en putten dag- en weekbladen zich uit in diepgravende analyses van ach en wee.
Ik kan u meedelen dat ik vorige zaterdagnacht héél slecht heb geslapen. Ik werd gewekt door een hels lawaai en dantesk getoeter in de buurt. Te vermoeid om op te staan, -ik werk namelijk heel de week- sluimerde ik verder. Tot iets later hetzelfde gebeurde. Alsof ik mij in Abidjan of Tripoli bevond. Alleen mortiervuur was er niet. Maandag dan vastgesteld wat er was gebeurd: na een voetbalwedstrijd meende een aantal heetgebakerden de straat op te moeten gaan om keet te schoppen. Eens de politie ter plaatse, worden die bekogeld met stenen, aldus GVA, honderden amokmakers vallen een bus aan! Mijn klompen breken. De Lijn besluit geen tram- en busverkeer meer op de Turnhoutsebaan toe te laten. Leven wij nu écht in een bananenland? Ja dus. Onze gezagsdragers zien er heel indrukwekkend uit met dat gezag op hun hoofd. Net een Romeinse helm! Ze zijn ermee bekleed, zoals men dat pleegt te zeggen. Mijn stoelen thuis zijn ook bekleed. Die doen ook niets. Mag ik van oordeel zijn dat wij nu moeten opstaan en eisen dat er iets gebeurt? Het is niet aanvaardbaar dat onze leefwereld verziekt wordt en geterroriseerd door individuen die er plezier in scheppen andere mensen het leven zuur te maken en zinloos vandalitis te cultiveren.
Onze democratische rechtsstaat is een mooie uitvinding, en legaliteit is een hoog goed. Alleen moet je er rekening mee houden dat sommige mensen dat aan hun laars lappen of het systeem gebruiken in hun eigen voordeel. En ze vinden nog advocaten ook die de mazen van het net kennen. Iedereen heeft recht op verdediging, dat zal wel, maar wij ook op rust en kalmte en netheid. Ik wil gerust bevestigen dat het mij absoluut gelijk is of de vandalen Beerschot- of Antwerpssupporters zijn of Marokkanen en Turken, Chinezen of Polen. Het moet gewoon gedaan zijn en men moet ophouden om dit soort toestanden goed te praten onder de mom van de multiculturele samenleving. Dit soort gebeurtenissen maakt daar géén deel van uit.
Wat wordt eraan gedaan? De Steden en Gemeenten hebben nu het zgn GAS ter beschikking. Dat is een extra-juridisch gedrocht waardoor een Stad administratieve boetes kan opleggen aan kleine en middelgrote criminelen van allerlei slag: sluikstorters, wildplakkers en -plassers, spuiters, spuwers en andere vandalen. GAS staat namelijk voor Gemeentelijke Administratieve Sancties. In het kader en de uitvoering daarvan zijn zogenaamd beëdigde ambtenaren aangesteld. Die zijn nota bene dus rechter en partij tegelijk! Let op: de Burgemeester beëdigt ze ook zelf in hoogsteigen persoon. Is eens wat anders dan lintjes knippen. Precies of dat GAS het gespuis van welke kleur of origine ook- zal tegenhouden. De beëdigden pesten er brave burgers mee. Ik moet nog steeds geregeld losse flessen en zakken sluikstort opruimen voor mijn huisdeur. Ze kieperen het er sneller neer dan dat de Cel het kan opruimen in mijn Rode Stad. Maar let op als uw sneeuw niet weg is.
Tweede opmerkelijk gebeuren: Rooie Caro heeft ook weer echt Gennezeerd. Vroeger al eens VDB buitengewipt (sorry voor het woord), nu weer teruggefloten! De aanpassing van de pensioenleeftijd dringt zich op! Niet omdat Europa het zegt, maar omdat wetten en reglementen moeten aangepast worden aan de werkelijkheid. Oxford Frank kan ik waarderen, hij denkt na, sommige anderen niet. Die zijn gewoon halsstarrig en zweren bij de hegemonie van het kiesvee. Want dat is het in hun ogen. Komkommerland dus.
De klap op de vuurpijl van deze week is natuurlijk te horen in het Glazen Huis van Belgacom: een waardige onuitgegeven episode van Desperate Housewives! Dat dit gebeurt in een Rood Nest is de hilariteit voorbij, durf ik stellen. Eerst jagen ze er een voorstel voor quota voor vrouwen door, nu gooien ze er twee tegelijk buiten. Elk van beiden sterk van inborst maar wat blijkt nu?- met een héél slecht karakter. Ik ben bijna zeker dat Didier aan Elio heeft gevraagd of hij er één terug wilde hebben, maar die heeft dat geweigerd omdat hij niet katholieker kan zijn dan de Paus. Zou Didier geen goede opvolger zijn van Caro als die ermee ophoudt? Dan gaan ze in elk geval veel minder communicatiefouten maken, zoals al is gebleken met de Madam van den Tram. Kokosnotenland ook nog.
Er hangt veel GAS in de lucht, nu nog een klein vonkje en de boel ontploft.
Op een veiling bij Zottebie is dit weekend een manuscript opgedoken, waarvan ik u het bestaan niet wil onthouden. Niemand wist dat het bestond, dus men had er ook nooit naar gezocht.
Het stuk, geschreven in het Oud-Italiaans, is een verhaal dat gediend heeft als inspiratie voor Daniël Auber die later bekendheid verwierf met De stomme van Portici. Het is ook een Opera, van de soort die in de literatuurwetenschap het epitheton Opera Buffa heeft gekregen.
De plot gaat als volgt: Eliono, een sloeber van zeer arme komaf, is de jongste van 7 kinderen in een arbeidersgezin. Zijn ouders verhuizen naar een noordelijk land, dat wordt overheerst door afstammelingen van een krijgszuchtige barbaar, Carolo Magne. De aristocratie van dat land, hoewel in de minderheid, bijt danig van zich af. Sommige Aristos schoppen het zelfs tot krijgsheer of penningmeester van de Koning. Voor het overige worden zij constant beledigd en beschimpt door de Flamencos die er hun hand niet voor omdraaien om sporadisch hun gebied binnen te vallen, te plunderen en brand te stichten. Vaak nemen zij een mooie vrouw mee als buit. De Flamencos zijn grof van taal, vuilbekkerij alom, ze leven in stallen of erger, wentelen zich in vunzig tijdverdrijf, brouwen honderden soorten bier. Kortom een schande. Kleine Eliono droomt ervan ooit deze hegemonie van de Barbaarse Flamencos te doorbreken. Hij gaat braaf naar school en leert daar hoe je met allerhande chemische ingrediënten bommetjes kan maken.
Hij leert dat de Barbaren niets ontzien in hun drang naar macht, roem en geld. Zo sturen zij armere mensen die hun taal niet spreken, naar de donkere krochten van koolmijnen, waaruit ze zo zwart als roet weer bovenkomen, àls ze al terug bovenkomen, er zijn er toch genoeg. Ze importeren daarvoor zélfs voormalige streekgenoten van Eliono onder het mom dat het paradijs hen wacht en dat ze goed zullen verzorgd worden. Hij infiltreert op discrete wijze in het Machtsapparaat en bekleedt kleine postjes die hem zelden doen opvallen. Zo is hij scribent van Bosquino, een Aristo van de harde lijn en voorzitter van de Logo Rosso.
Wanneer de Godfather van de Logo Rosso, Andrea Colso, bijgenaamd Il Baffi, laffelijk wordt omgebracht, treft dat Eliono heel diep, zijn gevoelens tegen de machtshebbers versterken nog. Er is zelfs een gerucht dat de opdrachtgever van de door twee Sarazenen gepleegde misdaad te zoeken waren in het maquis van Dixmuda. Dat is nooit opgehelderd. Hij leest veel over de Flamencos. Zo stelt hij vast dat zij in een wazig verleden zelfs scholen hebben opgericht waar onderwijs zou worden gegeven in het plaatselijke dialect! De eerste grote school zou in Ganda gesticht zijn. Eliono meende daaruit te moeten afleiden dat de lekkere ham die hij thuis nooit heeft mogen proeven- niet koosjer meer was voor hem en de zijnen. Deze school was een nest van verzet en een broeihaard van anti-aristocratie.Hij overlegt met Carlo Picquo hoe zij de Tesoro di Brussel kunnen bevrijden uit de handen van Barto Tessitore, een renegaat die vaak ging eten in Il piccolo Dragone, berucht oord van verderf en no passeran voor Rossos. Barto is intussen Onderkoning geworden en aan zijn Hof tiert het welig van harde-Lijners.
Lorenzo, de zoon van de Opperkoning, wordt dan weer de vertrouweling van Eliono en gaat voor hem ook wat spioneren in Overzeese gebieden. Dan ontbreken enkele bladzijden in het manuscript, maar is er wél een opmerking leesbaar dat een libretto (No per me !!) moet gezongen door Milquetta, een hofdame met een weelderige boezem en doordringende ogen. Notoire gifmengster ook.
Maar Oh Noodlot ! Op een dag stelt een chirurgijn vast dat Eliono moet geopereerd worden omdat er iets aan zijn stembanden schort. Hij zou dan zijn stem korte tijd niet meer mogen gebruiken. Helaas loopt er iets mis en de arme Eliono kan daarna niet meer spreken. Zijn strijd wordt een woordeloze strijd, zijn aanhang groeit, de held wordt op handen gedragen door allen die hun eigen grootvader nog uit de mijnen hebben bevrijd. De vrouwen en ook sommige mannen- hangen aan zijn lippen en verafgoden hem. Wanneer hij in een stad aankomt om zijn boodschap van de Strijd tegen de Barbaarse Onderdrukking met magistrale handgebaren te prediken, lijkt het op de Blijde Inkomsten van voormalige heersers. Hij pinkt een traan weg als hij denkt aan Alberto en Isabella. Gilberto, het hoofd van zijn Stalen Rossen, beklimt de muren van Hoei, Namen en Geraardsbergen, verovert de Kluis-, Koppen en Kemmelberg, en zelfs het Plat van Ieper.
Eliono, die gaandeweg de titel Il Silentino di San Valentino heeft verworven, wint steekspel na steekspel tijdens de grote tornooien. Zijn plaatselijke Calcio-team wint de competitie en begint aan een triomftocht in de Liga. Vuurwerk en einde Opera!
Ons land is in de ban van het Spoor. Voorheen was men in Antwerpen in de BAM van de Ring.
De heersers van het spoor houden zich onledig met het pesten van reizigers, terwijl ze blijven argumenteren dat ze een Openbare Dienst uitbaten. Het lijkt meer op uitbuiten. Toen werd vastgesteld dat het slecht ging met de Kas, werd het zootje opgesplitst: drie lagen met managers en administraties dus en de gelegenheid om een aantal bevriende sujetten vast te spijkeren op een stoel, of soms zelfs een zetel. De reiziger is een gijzelaar geworden van een stel onverantwoorde fundamentalisten die onder het mom van verworven rechten nooit van plichten- het land en zijn politici in een ijzeren greep houdt. Onze Minister van Overheidsbedrijven, minzame Inge, moet oppassen dat ze niet van verraad wordt beticht. (ze zag ze eerder al vliegen). Het woord Overheidsbedrijf is trouwens een contradictio in terminis. De Overheid wordt nooit gerund als een bedrijf, wat men er ook van zegt.
De tram (ook op sporen) ligt stil, met name tussen Deurne en Wijnegem. Nu rijdt die tram vaak iets meer op tijd dan een trein..maar de Raad van State heeft de werken stil laten leggen. Ontlokt dat Snuggere Stefaan de uitspraak die mensen leven niet in deze tijd. Hij ging er een stokje voor steken. Dan gaat hij in tégen de rechtspraak. Zelfs indien hij gelijk heeft, is het voor de Minister van Justitie natuurlijk gevaarlijk om zoiets te verkondigen. Zeggen dat de Raad van State "een soms stuitend gebrek aan realiteitszin" vertoont en "De vorm primeert vaak op de inhoud" toont overduidelijk aan dat die arme man niet meer weet van welk hout pijlen gemaakt. De verslaggeving omtrent dit dossier maakt steevast gewag van een ontslagnemend minister. Kan er niet eens iemand rap zijn brief ondertekenen voor ontvangst, dan kan hij naar huis om het gras te gaan afrijden. Nu maaien ze continu het gras onder zijn voeten en dat is niet prettig.
Hij is conclusio- het spoor volledig bijster, nu ik het zo bedenk. Ik had al eerder beloofd eens iets aan hem te wijden, ziehier ten overvloede.
Hij was nog pas bezig met het uitvogelen van de maatregelen hoe hij RFIDs in de schouder van gevangenen kon laten inplanten om hen te kunnen volgen, bij gebrek aan plaatsen in de gevangenissen, toen plots de vraag opdook of de genaamde MM mocht vrijgelaten of niet. MM werd zoals u weet- medeplichtig bevonden aan een aantal mensonterende misdaden zoals het laten verhongeren van jonge meisjes terwijl ze wél de hond ging voederen. Of nog véél erger. Wat zei Slome Stefaan? Ik ben er om de wet te laten naleven, de Wet is de Wet. Ik bespeur enige vorm van geheugenverlies bij deze patiënt! Toen dan bekend werd dat MM naar een klooster zou vertrekken om daar te gaan mediteren, was het kot te klein. Kloosters zijn geliefkoosde toevluchtsoorden voor schuinsmarcheerders van allerlei slag vandaag.
Stefaan zegt vervolgens uiterst verrast te zijn dat zijn Franse collega deze boetedoenster niet met open armen wil ontvangen! Hij zou beter eens nadenken: toen Moeder-overste van het betreffende klooster bij Besançon (vaak mooi weer..) vaststelde dat men bij ons wist wie er zou komen, deed ze ook meteen de poort weer dicht. Was het niet zo intriest, je zou denken dat het een remake was van The Sound of Music.
"Ik begrijp het leed van de slachtoffers, die ik zeer goed ken, maar ik ben gebonden door de wet" aldus nog Sullige Stef, vergetende dat als een wet niet goed is, je ze moet veranderen. Dàt is de essentie van het Recht. Een ongepaste of verouderde wet laten bestaan omdàt ze bestaat, is des struisvogels. Is het u ook opgevallen dat onze beleidsmakers uitblinken in reactief gedrag? Het roept herinneringen op aan Het Ruimerke uit Boom: Beerput loopt over? Wij komen direct! Anticiperen is waarschijnlijk een te moeilijk begrip voor deze mensen.
Nog een vuurpijl: Horion! De vierde macht is de gebeten hond! Snedige Stef in een knoop. Minzame Freddy kan niet worden vrijgelaten omdat de pers hem zou blijven achtervolgen.. Dat kan natuurlijk zijn als je weet hoe die van Dag Allemaal te werk gaan.. Ik vraag mij trouwens af hoe Fred aan werk is geraakt. Men deelt ons mee dat hij een job heeft..hoezo? Heeft hij dan wekelijks twee halve dagen gekregen om te gaan solliciteren? De rest zit maar dopgeld op te doen en gaat niet? Saaie Stefaan bestudeert intussen hoe hij een handvol Marokkanen terug kan sturen. 'We hebben altijd gezegd dat het niet overschat moet worden', aldus himself. Wollig gewauwel.
Boeket! Agnes Pandy mag haar enkelband uit! U weet dat ook nog wel: samen met haar Papa de rest van de familie opgelost in zoutzuur en de brij doorgespoeld. Stefaan miste nog een enkelbandje voor een zopas opgepakte verkrachter. Die zorgde voor zijn dementerende oom en kan dus best thuisblijven met een bandje.
Wij zijn uitermate blij dat Super-Stef géén DSK in zijn kennel heeft lopen. Dan gaat hij geheid compleet door het lint.
In een bekend sprookje van Andersen uit 1837 loopt de keizer in zijn adamskostuum over de straat. Tegenwoordig is "De nieuwe kleren van de keizer" of "de kleren van de keizer" een gemeenzaam gebruikte uitdrukking voor een dwaze gewoonte of beslissing, die iedereen afkeurt, maar waartegen niemand protesteert uit angst om tegen het collectief en/of haar leiders in te gaan.(Wiki) Dat kan tellen!
Vandaag is het een koning die in zijn blootje staat wegens schending van het CS, waarvoor de Nederlandstalige term enkelvoudig onderonsje moet zijn. De Pers en politici blijven dit met een Franse term omschrijven..
Hij is dus boos geworden, onze Albert, want (uit een boek) blijkt nu dat ook dàt niet meer waterdicht is. De MR en CdH op kop schreeuwt men moord en brand. Zijn het ook notoire royalisten? De Madame wél, van die andere weet ik het nog zo niet. Ik hou wel van een sprookje, vooral als er peperkoeken huisjes in voorkomen en als ik met zevenmijlslaarzen kan rondlopen. Spannende avonturen. Maar ik hou ook meer van boze koninginnen in sprookjes dan van dito koningen, vooral als ze door Julia Roberts worden gespeeld. Zou de koning onze vriend Alexander de bol hebben gewassen? Niet onaannemelijk. Heeft de kabinetschef, Jaak Bonestaak, onze Bart een beetje bespot? Natuurlijk! Het paleis, en zeker diegenen die gepokt en gemazeld zijn in dat muffe wereldje en heimwee hebben naar de snuifdoos van Louis XIV, hebben het niet zo voorzien op Vlamingen die hun been stijf houden.
Boudewijns broertje zou ook géén verkiezingen willen. Die luistert tenminste naar het Volk, wij willen er ook géén. Al is het om ietwat andere redenen. We hebben gezegd wat we ervan vonden bijna een jaar geleden, dus aan de verkozenen om dat te regelen. Ik mag ook niet naar mijn baas gaan om te zeggen dat ik het niet kan. Ben ik bij voorbaat de pineut.
Hij was al boos, onze koning, toen de Lorre even over de schreef ging (zie arme Lorre). De boze koning heeft immers een braaf prinsesje, maar ook een stout prinsje.
Waarom zoveel heisa? Ik meen op school geleerd te hebben dat Leopold I Koning der Belgen is geworden. Men wilde nl geenszins dat het Vorstenhuis aanspraak kon maken op een territorium. Dus Albert is een koning zonder land. Altijd geweest. Er zijn er nog te noemen: Jan zonder Land,broer van Richard Leeuwenhart. Frederik V van Palts, Nicolaas Jouwe, de papoea-voorman. Dus een primeur is het nog minder.
Kàn de boze koning geen verkiezingen willen? Kijk, dat is nu weer een gewoonte die ons land kenmerkt. Voeren ze direct een stel specialisten ten tonele die beschouwingen weggeven over wat kan en wat niet kan, wat mag en wat niet mag. Zoals littorale Johan die tot voor kort nog hoopte dat hij het land kon redden. Hij verklaarde op de radio dat de boze koning helemààl niets te willen heeft. Dat zou namelijk niet mogen van de Wet. Hij verklaarde fier dat als de politici het wél willen, de boze koning het dan kan schudden. De boze koning heeft s avonds tegen zijn gade, die hij nog op een wit paard uit Calabrië is gaan halen in een ver verleden, gezegd dat hij eraan denkt om zijn oudste zoon, een voorbeeldige Prins, de scepter cadeau te zullen doen voor zijn verjaardag. U bent gewaarschuwd.
Als er iets is waarover de Koning zich best eens boos mag maken, is het de onnoemelijke arrogantie van een aantal politici en/of ambtenaren, die het vertikken om hun aangifte in te dienen van mandaat of vermogen. Wettelijk verplicht toevallig. Bij de laatste versie zijn er nog steeds een kleine 300 die daar hun (door ons betaalde) kas aan vegen, om geen lelijker woord te gebruiken. Eerst was de boete nog 13,5 Euro, daar kan je het niet voor laten, inderdaad. Vorige maand is er tegen enkelen een boete geëist van 2.750 Euro, dat begint al. Equivalent aan een luxueus reisje met 2 voor een week naar een mooi eiland. Dit brengt mij dus naadloos bij de afkooksels van de boze tovenaar Marx. De rooien roepen wel dat ze bezig zijn met het welzijn van de ménsen..
Maar Michèle Hostekint vertikte het in 2009 om haar aangifte te doen. Was teveel geconcentreerd op haar verkiezing..als sexy politicus. De argumenten die de armoedzaaiers aandragen zijn te lachwekkend om ernstig genomen te worden: vergeten en geen tijd gehad. Moet je als doordeweekse burger maar eens proberen met je aangifte. Boem: een boete ex officio! Nu is Rooie Caro u weet dat het mijn vriendin niet is- wederom in de vuurlijn van het groteske terechtgekomen. Haar socio, De Heer Tuybens, zou bij de KBC ook een bonus hebben gevangen. All hell breaks loose dus. Durft ze nog zeggen wij hebben geen gelofte van armoede afgelegd.
Het zou om engagement gaan! Wat bedoelt ze dan? The state of being employed?? En dan liefst vast benoemd? Of dat wat ze schrijven niet op literaire waarde maar eerder op maatschappelijke relevantie moet getoetst? Nee, ze bedoelt waarschijnlijk het intreden van het hoofd in het bekkenkanaal en het begin van de indaling.
Laat vooral uw linkerhand niet weten wat uw rechter doet. Het varken met de lange snuit is nog lang niet in zicht.
Telkens een handelaar het water tot de lippen voelt komen wegens teveel stock, mag hij een idee hebben om die tegen weinig geld van de hand te doen. Dat heet dan een uitverkoop. Nu is de federale Regering niet onmercantiel, maar de uitverkoop die nu is voorgesteld, slaat toch wel alle records. Ik kan het voor een keer eens zijn met een Rode vriend, in het bijzonder Johan VDL, die in de Senaat het voortouw nam tegen dit initiatief. Want wat is het geval?
Met die Lopende zaken hadden we al getwist en gekibbel. Nu gaan ze er toch over. Het wetsontwerp afkoop. De Regering heeft namelijk uitschot op overschot. Het enige wat dus (rond)loopt, zijn de criminelen van allerlei pluimage. Er is te weinig plaats in onze norren, tot wanhoop van Stefaan. Komen er nog teveel bij, dan moeten we ze gaan logeren in Planckendael of Hofstade. Onze Staat zou met deze ingreep evenwel uitzicht hebben op 300 miljoen Euro extra-inkomsten. Een nog niet-veroordeelde misdadiger kan zijn proces afkopen. Althans luidens het wetsontwerp houdende diverse bepalingen, een akkefietje dus. Er zou een politieke link zijn met de versoepeling van het bankgeheim. Laat ik daar eerst even over gesteigerd hebben omdat ik klassiek van opvatting- van oordeel ben dat een mens wat privacy mag hebben over zijn eigen geld. Ik kreeg een tijdje geleden een bedrag op mijn rekening naar aanleiding van een vereffening van nalatenschap. Overvalt een bediende van de bank mij op mijn werk met een schaamteloos telefoontje wat ik dan wel met dat géld van plan ben. Het mocht van de marketing, zei ze.
Bij nader inzien is deze verbinding wél een goede vondst: hoe zou men anders kunnen bepalen hoeveel de verdiende afkoopsom moet bedragen? Onze politiekers kijken teveel TV, vooral Private Practice, Law and Order en andere juridische episodes. Bail is set at 500.000 Dollars, klap met de hamer. Het creëren van een Angelsaksische aanpak binnen een Continentaal rechtssysteem moet vroeg of laat toch wel leiden tot herrie. Zoals je geen Imam op de kansel van de kathedraal zet met Pasen en Pinksteren.
Natuurlijk is het wel onfris: indien deze constructie doorgaat, zal een gewiekste advocaat de Openbare aanklager voor de Rechter kunnen slepen wegens bende-vorming. Dat is namelijk de strafrechtelijke kapstok waaraan accountants worden opgehangen wanneer ze betrapt worden op gefriemel in de boeken van hun cliënt! De Overheid laat een misdaad ongemoeid en krijgt daar geld voor. De criminele scène gaat ervoor zorgen dat de Staatsschuld wordt afgebouwd. Als dat geen bendevorming is? Een idee als een ander, alle beetjes helpen, zal de hoofdman van Lopende Zaken hebben gedacht.
Is dit klassenjustitie? Ja, als je het bekijkt vanuit de hoek dat je mits betaling- niet naar de gevangenis moet. Nee, want het zou een straf blijven. Iemand die door het rood rijdt, betaalt ook. Het zou dan zogenaamd pijn doen in de geldbeugel. Op voorwaarde dat die niet teveel bevat, anders voel je het niet. Daarom dus dat bankgeheim ook opheffen. Ook zou men de verbeurdverklaring kunnen veralgemenen.
Ik wil meteen een voorstel doen van de lijst:
Kind doodrijden: 500.000 Euro
Ramkraak: 200.000 Euro
Tiger-Jacking: supplement van 50.000 op de ramkraak. Vallen er slachtoffers: 250.000 per persoon. Dealen: van 250.000 tot 750.000.
Mensenhandel: 1 miljoen per project.
Fiscale fraude: alles kwijt. Volgens het principe winner takes all.
Als u dan nog weet dat de regering een voorstel indiende met correcties op het voorstel dat nog niet gestémd was, blijkt het helemaal zeker een regering van lopende zaken te zijn. Ze nemen namelijk een loopje met het ernstig schrijven van wetten. Nu is Carl De Vlies ook nogal gevoelig voor dit soort zaken, dus hij gaat voorstellen om de bedragen te verhogen. Enfin, we zijn nog niet aan het einde van de problemen, ik volg het voor u op.
Het zal dus zeker geen Belgische bestuurder zijn die een eventuele deal zal kunnen sluiten. Deze arme mensen verdienen aldus De Tijd- amper 55.000 Euro per jaar. Ergo niet per maand. Zou één van hen eens iets mispeuteren dan zit ie geheid in de Begijnenstraat, terwijl de makers van vloeibare extacy een rustige namiddag genieten in het zonnetje van Sint-Annastrand. Als je zo het hoofd kan bieden aan de dreiging met de guillotine, dan zou ik het wel weten.
We zijn weer een illusie armer! De Belg is een luierik, aldus een zopas gepubliceerde studie van de OESO. Dat belooft weinig goeds. Wij moeten ons geschoffeerd voelen.
Een beetje surfen op Internet levert al meteen rare info over ons op: in drie jaar tijd gaan de cijfers als een jojo op en neer. Onheilspellend! Uit een recente studie (2008) blijkt dat Belgen meer last hebben van stress dan hun Europese buren. De nefaste effecten van stress op de gezondheid zijn onderhand wel bekend. Gelukkig reikt de studie ook elementen aan om die stress te verminderen. in Frankrijk verklaarde slechts 36% van de werknemers gestresst te zijn, in Nederland was dat slechts 27%. In België zijn hoofdpijn, brandend maagzuur en stress de meest voorkomende klachten. 22% van de ondervraagde patiënten klaagt over acute hoofdpijn en 16% over chronische of regelmatig terugkerende hoofdpijn. Op Europees niveau liggen de cijfers nog hoger dan in ons land. Het gemiddelde voor acute hoofdpijn ligt op 27% (5% hoger dan in België). Voor langdurige of wederkerende hoofdpijn is dit met 22% zelfs 6% hoger.
Een ander bericht uit 2009: Van brandend maagzuur hebben de Belgen meer last in vergelijking met de patiënten uit de omringende landen. Maar liefst 1 op 5 geeft aan hier acuut last van ondervonden te hebben in het afgelopen jaar. En 17% heeft langdurig of op regelmatige basis last van brandend maagzuur. Alleen de Zuiderse landen doen slechter. In zowel Frankrijk, als Spanje heeft meer dan 20% wel eens last van brandend maagzuur. Bijna 1 op 5 Belgen heeft last van acute stress. Stress komt in België wel niet voor in de top 5 chronische aandoeningen. In Duitsland en het Verenigd Koninkrijk is dit bijvoorbeeld wel het geval. Daar heeft respectievelijk 15% en 20% last van chronische of wederkerende stress.
En dan deze: "Belgen zijn stresskonijnen", deze titel prijkte dit jaar (13 juli 2010) in de Gazet van Antwerpen. Acht op de tien Belgen zou last hebben van stress. Die wordt voornamelijk veroorzaakt door het werk, het verlies van een job of geldzorgen. Voornamelijk vrouwen (86%) zouden meer last hebben van stress dan mannen (77%). Slaapgebrek zou bij 3 op de 10 Belgen de boosdoener zijn voor het verkrijgen van stress. Als ik goed kan tellen is het aantal Belgen met stress dus binnen één jaar verviervoudigd.
Hoe kan dat nu allemaal? De Belg zou gemiddeld slechts 7 uur per dag werken, stelt de OESO in het genoemde rapport. Ook onbetaalde klussen meegerekend..dat zou dus al betekenen dat je tijdens je werkuren privé bezig bent? En dan nog stress krijgen? In een 5-dagenweek is dat dus 35 uur? Maar ze hebben een gemiddelde genomen en daarbij is rekening gehouden met het feit dat wij lang studeren én er vroeg weer uitstappen. Binnen die uiterst geconcentreerde loopbaan werkten wij wél bijzonder hard, aldus de studie. Waarom zou anders de productiviteit in ons land zo een goede reputatie hebben? We weten natuurlijk allemaal dat, als je een arbeidsovereenkomst hebt dat je 35 of zelfs 38 moet werken, dat aantal uren puur theorie is voor een groot aantal werknemers.
U herinnert zich het oude grapje wel: als je op jacht bent en je schiet één keer ½ meter voor een konijn en één keer ½ meter achter dat konijn, dan is het beestje gemiddeld dood.
Met de burn-out wordt het nog hallucinanter: Slechts 4 % van de werkende bevolking kampt met een burn-out. Dat zouden er dan toch nog 150.000 zijn. Bij journalisten liggen de cijfers opvallend hoger. Een op de tien Vlaamse beroepsjournalisten voelt zich volledig opgebrand en laat zich cynisch uit over zijn werk. (aldus Belg.be) Niet moeilijk als je ziet waarmee een aantal onder hen zich bezig houden!
Het moet een complot zijn: We zitten ons zorgen te maken over de verkeerden. Het is niet één of andere partij die het einde van dit land op het oog heeft, maar een zogenaamd Europese kliek, die van ons land een protectoraat wil maken. Erger, een ommuurde vesting met luie stresskonijnen. De middeltjes tegen maagzuur staan al klaar voor verzending.
En dan nog een natrappertje: Belgische ouders zouden gemiddeld 2,9 uur per dag met hun kinderen doorbrengen, dus derde laagste in de OESO-rangschikking, waar ouders gemiddeld 4 uur met hun kinderen doorbrengen. We voeren al geen klap uit, we verwaarlozen ook nog onze kinderen. Hoe kunnen wij nu stress krijgen? En we doen dus niets, maar 3 miljoen van ons kunnen ook niet slapen;, of slapen niet. Dus gaat het allemaal in onze hersenen op hol slaan. Ik denk dat ik binnenkort maar eens moet gaan emigreren.
