Tussaud
Is het akkoord dat men korte tijd geleden sloot een wassen neus? Het begint er wel zo naar uit te zien.
Vrijdagavond liepen de gemoederen hoog op bij de bespreking van de splitsing van het gerechtelijke arrondissement BHV. Het was te verwachten. Ik denk dat het akkoord meer iets was als we gaan het splitsen en dan houdt iedereen nog een troef achter de hand. Even groot feest in alle media. Nu de details ter sprake komen, blijkt het natuurlijk nog wel even niet zo gemakkelijk te gaan.
Iemand probeert zoveel mogelijk Franstalige rechters neer te poten. Zei Didier : 'Ik zal me niet verbinden tot een akkoord waarbij iemand niet in zijn eigen taal naar het gerecht kan stappen.' Wat krijgen we nu? Een Waal die in Oostende (la côte Belge!) een politiekantoor binnenstapt om een aanrijding te melden moet dus in het Frans te woord worden gestaan? En best dan in Brasschaat ook nog wat van die mannen. Daar schijnt ook al een verzoek te zijn ingediend om ambtenaren te hebben die van boven de Moerdijk komen. Of toch minstens vanuit Noord-Brabant. Maar ja, Didier moet eens dringend naar een dokter, want in dezelfde week heeft hij vaak last van intellectuele constipatie én van orale diarree.
De Franstaligen staan erop dat in het nieuwe Vlaamse parket Halle-Vilvoorde ook Franstalige magistraten werken om de Franstalige inwoners te woord te staan. Gelooft u nog wat u hoort? Ik ken enkele Vlamingen met een huisje in de Ardennen. Zullen we dan een drukkingsgroep oprichten om te eisen (als wederdienst) dat er Vlaamse magistraten in Verviers en Bouillon worden benoemd?
Bij de Politie hebben ze dat al opgelost, zoals ik al eerder betoogde (zie column BHMD) Daar hangt een beduimeld papiertje kom terug met een tolk.
Het gaat mijn verstand te boven dat onze verkozenen steevast blijven verder doen met hun eigen agendaatjes: ik moet zien dat ik hier zolang mogelijk aan tafel blijf zitten, dan word ik misschien Minister. De media springen op die kar en vangen aan met kritische noten aan het adres van BdW, verscholen achter leedvermaak tot verwijten. Heer Camps beschrijft Bart DW in een column in De Morgen als een opgevoerde brommer.. Gezien het bovenstaande heeft Bart nog steeds gelijk dat Vlaanderen telkens weer in de luren zal gelegd worden.
Heeft hij een historische kans gemist?
Ja, door niet een vergiftigd geschenk te aanvaarden, waarna hij dan in een Regering zou gezeten hebben als grootste partij van het land en tegelijk een aantal fundamentele eisen voor verandering te hebben ingeslikt. Wij moeten ook soms een contract afslaan in onze organisatie omdat de andere partij niet de juiste prijs wil betalen of zoveel eisen stelt dat het niet meer de moeite is.
Nee, door inderdaad en vasthoudend verder te gaan op de lijn die hij heeft uitgestippeld. Dan moet hij afhaken, zijn visie getrouw. De anderen zien dan hun kans schoon om via deze nieuwe situatie zichzelf méér macht toe te eigenen, en niet in de schaduw te moeten staan van een verstandig en welbespraakt man, die het over een totaal andere boeg wil gooien. Wat ik zie, begint te gelijken op een Grieks drama, met Icarus in de hoofdrol. Die maakte ook dingen van was. Natuurlijk opletten want Grieks drama heeft een eigentijdse betekenis gekregen. Griekenland is de nieuwe Eurogene zone van Europa. Van zodra je ze aanraakt, beginnen adrenaline en aanverwante hormonen te werken. Gevoelige zaken steken de kop op en alles raakt verhit.
Al eerder heb ik toegegeven dat ik soms wat naïef ben. Maar is het nu zo onrealistisch dat het volgende gebeurt: Er komt een Federale regering, geleid door een minzaam en sluw man. De groenen zijn eruit gesodemieterd want hinderlijk voor een fatsoenlijk programma: de anderen hebben immers statiegeld en groene daken in hun programma opgenomen, dus Groen is overtollig. Tenzij Wouter erin slaagt om Alexander voetje te lichten en de Blauwen eruit te gooien. De regering maakt ook het budget, kan niet anders dan nieuwe belastingen invoeren en wij zullen betalen. We krijgen een toevloed van nieuwe gevallen voor de Raad van State over de interpretatie van de overeenkomst over BHV. Alles is gewoon zoals vroeger.
Dan komen er Gemeenteraadsverkiezingen. De burgers zijn het beu dat men niet heeft geluisterd en alwéér meer van hetzelfde heeft gedaan. En nog meer kiezers dan in 2010 zullen op Bart stemmen.
Er zit een klassieke Tripartite aan te komen, fluistert men. Enkelen durven het zelfs te schrijven. Een Triepaartiete was misschien een beter woord: Caroline + Joëlle + Laurette, dat zijn er inderdaad drie paar. Deze klassieke constructie verdient alleen nog maar een plaats in het museum van de dame die in de titel verschijnt. Dan heeft Brussel eindelijk ook een dergelijk ding dat vele bezoekers trekt. Laat u echter niets wijsmaken als u de foto zal zien op de trappen: allemaal wassen neuzen.
Pomerio 2 okt 11
|