Eerst al een klein beetje
blij met de verlaging van de energiekost.. al is het tijdelijk. De bochten
waarin Xander zich wringt zijn een doorn in het oog van menige burger. Of het
nu een druppel is op een hete plaat dan wel een premie, laat ik in het midden,
het is en blijft belachelijk. En het resultaat van een amechtige constructie
van een regering waarin iedere partij meent iets te moeten binnenhalen, in het
vooruitzicht van de volgende verkiezing. Pover. En wij pineut.
Of vervolgens de lover
of the Russian Queen een geval is geweest van Me-Too avant la lettre, is niet
geheel duidelijk. De moderne tsaar doet er echter alles aan om het westen in
de gordijnen te jagen omdat hij zich bedreigd voelt. Met name doordat
Oekraïne zich zou kunnen aansluiten bij de NAVO en dan staat die NAVO aan de
grens van zijn tuin. Het zou, volgens sommige specialisten, nu een ideaal
moment zijn om de tegenstander uit verband te spelen.. Merckel weg, Macron
einde houdbaarheid, Boris in het oog van een storm. En arme Joe is zo oud dat hij beter
naar een rusthuis kan, zie ik ze daar denken. Er zouden duizenden
soldaten staan aan de grens. Het zouden er 130.000 zijn. Vergelijkbaar dus met
het aantal manschappen dat instond voor de verdediging van Leningrad in 1942.
Moeten we oorlog vrezen?
Ik ben geneigd te denken van niet, maar ik sta bekend als optimist op dat vlak.
Ik heb het er moeilijk mee dat de mensheid zo stom is om dat te gaan doen, op
vele plaatsen echter -voorlopig ver van ons bed- schiet men nog met scherp of
gooit bommen op de buren en vuurt raketten af. Regelmatig met collateral
damage. Maar de keizer van de kolchozen laat spierballen rollen en laat grote
dreigementen op de wereld los, dat wel. Ik stel voor dat Crembo even gaat
bemiddelen. Sinds die niet meer actief is in het bestieren zelf van dit land,
trekt hij aan een aantal touwtjes van de elektriciteit bij Elia, dus kan hij
ook wat gas geven in een onderonsje met Vladimir. Het is voor ons,
Westerlingen, soms moeilijk te begrijpen hoe men denkt daar verder naar het
Oosten. En lost onze methode van overleg het probleem dan op? Ook leiderschap
bekijkt elk volk of cultuur op zijn eigen wijze. En begin dat dan maar eens uit
te balanceren zodat niemand zijn gezicht verliest. Want wie zijn neus schendt,
schendt zijn aangezicht. De vele egos die vandaag rondlopen, daar hebben we
regelmatig hommeles mee. Iemand kan in zijn land of cultuur een groot leider
zijn, in de ogen van de buur is hij dan mogelijk een despoot. Het is dus alweer
de macht die veel bepaalt. Toch spijtig soms dat verkozen leiders geen enkele toets
moeten ondergaan (koningen sowieso al niet..) wijl het in bedrijven anders
gaat. Daar is het ook nooit waterdicht, doch soms toch ietwat beter. Zopas
vernemen we dat arme Joe nog 3000 man deze richting uitstuurt. Dat is minder
dan bij een betoging tegen zeg het uitkappen van een bos ergens te lande.
Dat leidt ons naar het
begrip Nieuws: als er heden ten dage voldoende getwitterd wordt over gelijk
welk onderwerp, pikken de klassieke media het op en wordt het een nieuwsitem.
Sterk in tegenstelling tot wat we vroeger gewend waren: beroepsmatige reporters
die (vaak) nauwgezet nagingen of wat ze vernamen, wel juist was. Dubbele
controle van de bron. Watergate: fantastische film ook. Nu kan een aap met een
hoed op het meest banale fait-divers verheffen tot Nieuws (met een hoofdletter
dus..) De journalisten worden dan slaafse uitzend-krachten die zich ter plaatse
moeten reppen om daar iets over te gaan zeggen. Dan reageert Twittermans weer
dat de berichtgeving benedenmaats is. Of duikt een filmpje op via TikTok of
Instagram dat beelden brengt die een zender nooit zou gehad hebben. Maar
tegenwoordig lijkt alles out in the open te moeten zijn. Kijk, gisteren
verneem ik -in het nieuws!- dat 5 slangen illegaal in ons land verblijven. Maar
geen woord over hun aanvraag voor regularisatie, noch commentaar van Sammy. In
slaap gevallen?
Even de cirkel rondmaken
dan: een groot stuk van de kost van onze energie blijken accijnzen te zijn. En
wat zijn dat? De beschaafde vervangingen van middeleeuwse brandschattingen. Het
leger, lees de werknemers van de minister van oorlog of zo, steken het boeltje
in de fik als je niet betaalt. Het brandt nu wel in alle huishoudens, doch
enkel op een laag pitje.
