Vandaag even Huntington achterna. Samuel dus, in een beknopte en ingekorte versie. De wereld verschijnt in drie groepen: de stammen, de democraten en de religieuze fanaten. Zo zie ik ze vandaag. Wanneer aanhangers van de ene dan wel de andere instelling op het territorium van een andere terechtkomen, willen zij hun zienswijze opdringen of de plaatselijke situatie omvormen tot wat zij menen het beste te zijn. Of er komt gewoon herrie van. Democratie werkt immers niet in een stammenomgeving, en religieus fanatisme niet in een democratie. En dan is de vraag nog of stammen op de achtergrond niet een religie koesteren. Of dat democraten op een onderliggend niveau niet wat aan stammenziekten lijden. Wat is trouwens het verschil tussen de VS die de orde gaan herstellen in Irak en wat de Islam wil komen doen in West-Europa? De ene wil zijn wereldbeeld opdringen aan de andere. En intern hebben de VS zélf last van homofobie, abortusdiscussies, fiscale wantoestanden, schuinsmarcheerders enz.. Daarom ook dat ik nogal hou van Margaret Meads werken en visie waarin de superioriteit van de Amerikaanse machocultuur wordt doorprikt. Ziet u ook met lede ogen hoe de kandidaten elkaar door het slijk halen in hun race naar het Witte Huis? Waarom moet daar zoveel zendtijd aan besteed?
En bij ons, zal u zich afvragen? De partijen zijn allemaal klonen van elkaar geworden of vangen elkaar vliegen af, desnoods met azijn. De CD&V worstelt al jàren met de C. Begonnen als groepje met de steun van goedgelovige katholieken en het credo van de purperen horde, nu een allegaartje van traditioneel christelijk erfgoed, doorspekt met wat moderne snufjes. De Open VLD, om de haverklap met een andere naam, laveert tussen het rabiate antiklerikale en de hegemonie van de vrijheid. Regelmatig wordt er een betrapt op dissidentie en die wordt dan flink de bol gewassen of eruit getrapt zoals past bij Poetin. Nogal een voorbeeld van vrije meningsuiting De SP.A teert nog op historische beginselen die stellen dat het Kapitaal iedereen uitbuit maar ondertussen zitten ze in het comfort van een prima geregelde toestand..Regelmatig pakt men er een op die dat gedoe met haal het geld waar het te vinden is wat té letterlijk heeft opgenomen en er maar zélf is aan begonnen. De laatste 20 jaar hebben de rooien nota bene de Minister van Pensioenen geleverd. En heden zijn het de grondtroepen van dezelfde kleur die onze samenleving de duivel aandoen omdat aan het pensioen geraakt is. Groen is het gevolg van een eerste opstoot van anders-gaan-leven maar wordt niet voor vol aangezien. Dan zijn er nog enkele loslopende heethoofden die hier en daar eens een stem halen. Maar van wie niemand wakker ligt.
Wat zien we vandaag als we het willen zien?- Iederéén predikt solidariteit, iederéén wil rechtvaardigheid. Niemand die zegt dat ons milieu niet in gevaar is. Is nucleair afval behandelen op veilige wijze een monopolie van groen? Alleman wil orde en netheid op straat en rust in de avonduren. Kindergeld voor allen, alsmede respect voor van alles en nog wat tot we erbij doodvallen. Wat rest dus? Een klef en vormeloos kluwen waarin de meesten op nostalgische gronden reageren (en stemmen). Ik was vorige week in een gesprek gewikkeld waarin de vraag opdook wat we konden doen om de bestaande situatie te veranderen. Het blijft toch steeds hetzelfde. Zie nu de manier waarop men weer art. 195 van de oh zo geroemde grondwet wil wijzigen. Even opschorten zoals met Boudewijn die niet wilde tekenen. Of de mallemolen van de benoemingen die eraan zitten te komen. De vetste postjes moeten immers verdeeld als afspiegeling van de politieke samenzwering. En wie heeft die samenzwering veroorzaakt? Wij allen, door te stemmen op diegenen die ze gesmeed hebben. Het besluit was dan dat iedereen dus op NV.A zou moeten stemmen om de verandering erdoor te krijgen. Zowel dus de fans als de anderen. Deze groep is groot genoeg en heeft het minste last van historische kwalen. Men zou kunnen stellen dat het gaat over één groep met een gemeenschappelijke visie, los van religieuze en andere beschouwingen. Is dat terug naar de Menapiërs en de Eburonen? Ik denk van niet. Huntington dus? Ik denk het wel. Onze taalgrens begint meer en meer te gelijken op een echte schreef. Ga je daarover, dan ben je in een totaal andere wereld. Ook de noordelijke grens is zoiets én de zuidelijke. En het Kanaal ook. Diegenen die dit niet willen aanvaarden, leiden aan die andere ziekte, van George Huntington namelijk. Wat hoorde ik Eric VR (de broer van) zeggen op de radio? Als we voor NV.A hadden gekozen, zaten we hier nu te discussiëren over separatisme. Een gepaster bewijs voor de situatie is er niet. Noch een meer grondige reden om de slepende discussie over posten en communautaire evenwichten, eindelijk een halt toe te roepen. En het ergste van alles is dat Walter met de Baard zijn winkel failliet gaat?