Vertalen, vertaalbureau, vertalingen, vertaler, literatuur, Ezzulia, forum
Vertalen, vertaalbureau, vertalingen, vertaler, literatuur, Ezzulia, forum
13-02-2020
De Aarde vanaf Saturnus
NASA gaf herwerkte foto's bij van de Aarde, genomen vanaf miljoenen kilometers.
Het opmerkelijke van de foto genomen door Cassini is dat je heel goed kunt zien dat vanaf Saturnus werd gefotografeerd, en dat ondanks de enorme afstand de Aarde duidelijk zichtbaar is.
Deze dode morgen Een kleine geschiedenis van bijna alles door Bill Bryson
Een kleine geschiedenis van bijna alles, Bill BRYSON
De enige
reden dat ik het een 4 op 5 geef en geen 5 is dat ik de hoofdstukken over
het ontstaan van het heelal minder vind, maar dat is tenslotte een erg moeilijke materie.
Verder is op het boek weinig aan
te merken.
Bill Bryson heeft een erg vlot leesbare, journalistiek
aandoende stijl.
Het boek behandelt een enorme verscheidenheid aan
wetenschappelijke disciplines, al valt wiskunde erbuiten. Maar wat er wel
in zit: kosmologie, nucleaire fysica, mechanica, de evolutieleer, geologie,
erfelijkheid en nog veel meer.
Na afloop blijft het idee hangen dat hij
vooral beschrijft hoe sommige van onze huidige ideeën zijn ontstaan, en hoe
lang en moeilijk de weg soms was om anderen ervan te overtuigen. Zelfs iets
heel onschuldigs zoals het verschuiven van de continenten, waardoor bergen en
vulcanisme ontstaan, heeft veel weg van een gevecht tegen vooropgezette
ideeën.
Een aanrader.
Zijn laatste hoofdstuk wijst op onze
verantwoordelijkheid als behoeders van de planeet Aarde, omdat wij de enigen
zijn die in staat zijn om verregaand in te grijpen in onze leefomgeving. Hij
vermeldt enkele schrijnende verhalen over het uitroeien van diersoorten,
waarvan de dodo alleen maar de bekendste is.
Tegelijk zijn we ook de
enige dierstoort die beseft dat ze een grote invloed op haar leefomgeving
heeft, en die in staat is om daaraan iets te doen.
Het boek won de
Descartesprijs voor wetenschappelijke communicatie van de Europese Unie, en
dit is nou zo'n prijswinnaar waarvan je het je niet zult beklagen dat je hem
leest.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Tags:bill bryson, een kleine geschiedenis van bijna alles, descartes, wetenschappen, prijs, korting
01-12-2019
Stripveiling voor liefdadigheidwerk 2019
Net als vorig jaar wordt via de verzamel-
en veilingsite Catawiki een veiling georganiseerd van striptekeningen en
-materiaal ten voordele van De warmste week.
De opbrengst van deze
liefdadigheidsveiling gaat voor de helft naar de G-sporters van
Jeugdrolstoelbasket dienstenaanhuis Lions Zedelgem en de andere helft
is voor het niet-gesubsidieerde dierenasiel Animaltrust Melle vzw.
De veiling sluit op vrijdag 6 december om 20.00 uur. Er worden geen
verkoperskosten aangerekend, maar mogelijk wel nog andere veilingkosten.
Deze dode morgen: Kokoro: de wegen van het hart, door Soseki Natsume
Kokoro: de wegen van het hart, door Soseki Natsume bespreking door Peter Motte 374 woorden
Eigenlijk zou je dit boek in tien dagen moeten lezen, niet in maar twee zoals ik deed. De reden daarvoor is in het boek verborgen, en wil ik hier niet onthullen.
Ik heb ook een truc toegepast: eerst heb ik de woordenlijst achterin het boek gelezen. Die is trouwens maar twee pagina's. Niet dat ik alles direct heb onthouden, want ik ben er tijdens het lezen regelmatig naar teruggekeerd.
Daarna las ik het Nawoord, geschreven door de vertaler, Luc van Haute. Hij is vooral bekend als vertaler van Haruki Murakami. Het Nawoord schetst de achtergrond van de schrijver, Soseki Natsume, en van het verhaal. Dat helpt in hoge mate om het boek te begrijpen.
Wie zou denken dat hier een onbegrijpelijke roman aan bod komt, gedrenkt in Japanse mysteries waar wij als Westerling nooit iets van zouden kunnen doorgronden, blijkt zich te vergissen.
Niet zonder reden is "Kokoro" ook in Japan beschouwd als een belangrijke klassieker. Het boek werd geschreven en verscheen op de overgang van het Meiji-tijdperk en het daaropvolgende tijdperk van Hirohito, en brengt waarschijnlijk precies daardoor de achtergronden van de omstandigheden en de personages voldoende naar voren om het voor iedere lezer begrijpelijke te maken. Natsume wist dat hij ook voor zijn tijdgenoten die verschillende tijdperken en opvattingen duidelijk moest maken.
Merkwaardig genoeg is het boek ook minder Japans dan je misschien zou denken. Luc van Haute ziet er in hoge mate een conflict in tussen de traditionele Japanse waarden, en de moderne waarden. Maar het afwijzen van de moderne waarden uit zich niettemin in een erg romantisch verhaal, waarin de personages uiteindelijk hun belangrijkste daden stellen door hartstocht. Je zou het ook een psychologische roman kunnen noemen. Het boek sluit dus op meerdere manieren aan bij de Westerse literatuur.
Dit boek is zeker een aanrader. Niemand onder ons zal duizelig door onbegrijpelijke Oosterse mystiek het boek als hermetische literatuur aan de kant moeten leggen. Het taalgebruik is ook nergens hoogdravend. Luc van Haute is er uitstekend in geslaagd om de zinsbouw naar een vlot leesbaar niveau te brengen. Het is ook niet zo lang dat je er ellenlange avonden aan moet besteden. Door de 260 p's heeft het een menselijke lengte.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Tags:kokoro, soseki natsume, luc van haute, de wegen van het hart, recensie, bespreking
01-10-2019
Deze dode morgen Robinson Crusoe door Daniel Defoe
DRIEHONDERD JAAR
Dat is de tijd die het mij heeft gekost voor ik Robinson Crusoe van Daniel Defoe las. Het boek verscheen voor het eerst in 1719, wat ik pas besefte toen ik al enkele tientallen bladzijden was gevorderd. De September Challenge van Ezzulia kwam dus net op tijd, Vermoedelijk kocht ik het boek in 1994 in Gent, in de vroegere vestiging van De Kaft. Het lag hier dus ook al een hele tijd te wachten.
Engels van 300 jaar geleden: je zou verwachten dat het onleesbaar is zonder een of ander degelijk woordenboek, maar tot mijn verrassing was dat niet het geval. Het Engels is wel anders, maar de verschillen zijn niet zo groot dat het onleesbaar wordt. Het is zelfs niet bijzonder moeilijk. Af en toe is er verandering, bijv. "13 o'clock" is bij Daniel Defoe "13 of the clock". Er is ook wel eens betekenisverschuiving. Dat is een verschijnsel waarbij de betekenis van een woord lichtjes verandert, maar veel elementen van de oude betekenis worden behouden. Zoals het woord "knop", dat op een computerscherm iets anders betekent dan wat het vroeger betekende, maar de basisbetekenis is nog altijd dezelfde. Opgepast: een "muis" voor "computermuis" is géén betekenisverschuiving, dat is een metafoor, gewoon omdat het klein is en de vroegere draad aan de staart van een muis deed denken.
Je merkt wel dat het boek 300 jaar oud is, doordat er geen hoofdstukken zijn. Er is wel een indeling in alinea's, en af en toe is er een witregel. Er is dus ook een indeling in paragrafen. Maar het totale aantal paragrafen op dit boek van 400 bladzijden is hoogstens tien. Wie al eens middeleeuwse teksten heeft gelezen, ziet hierin een duidelijke overeenkomst. De allereerste geschreven teksten, en ook de manuscripten uit middeleeuwse kloosters en teksten uit dezelfde periode, tot zelfs nog een hele tijd daarna, waren niet bedoeld om te worden gelezen, maar om te worden opgelezen. Een interessant voorbeeld zijn de teksten van Aristoteles. Dat waren zijn lesnota's. Het was niet de bedoeling dat zijn leerlingen ze zouden lezen. Hij gebruikte ze om zijn lessen voor te bereiden. Het gevolg is dat ze onregelmatig zijn qua diepgang. Ze bevatten vooral de passages waarmee hij zelf moeite had. Andere stukken improviseerde hij gewoon tijdens het lesgeven, zoals leraren nu nog doen. Robinson Crusoe heeft dus veel weg van één lange tekst. Dat heeft zijn voor- en nadelen. Het voordeel is dat het boek je meer vooruittrekt tijdens het lezen. Het nadeel is dat je geen moment rust wordt gegund. Het is echter wel duidelijk dat er verschillende passages zijn, zoals het verhaal over de muiterij op het einde van het boek. Dat verhaal telt ongeveer 30 bladzijden, wat op een totaal van 400 dus tamelijk veel is.
Een ander element dat de leeftijd van het boek toont, en de verwantschap met de perioden die voorafgaan, is de lange zinnen. Ze zijn echt héél lang. Oorspronkelijk bestonden er geen leestekens. Oude manuscripten zijn een opeenvolging van woorden zonder het minste leesteken zoals ik nu hier probeer te demonstreren en ook zonder hoofdletters je riskeert als lezer in de zinsstructuur te verdwalen maar zoals ik hierboven schreef was het niet de bedoeling dat je die teksten las ze moesten worden opgelezen en dienden alleen maar als geheugensteun voor wie de teksten voor een groep bracht zelfs als mensen onder hun eentje lazen lazen ze oorspronkelijk luidop ik denk dat die gewoonte pas veranderde in de kloosters waar een zwijgplicht gold en misschien ook wel omdat als een bende paters in een bibliotheek allemaal tegelijk aan het lezen waren dat erg storend was Het zou me dan ook niet bazen dat de leestekens in Robinson Crusoe later werden toegevoegd. Ik vermoed zelfs hetzelfde voor de paragraaf- en alinea-indeling.
Geen hoofdstukken en erg lange zinnen, bovendien geschreven met primitieve middelen, en dat 400 blzn. lang. Je zou denken dat Daniel Defoe het boek verzon terwijl hij het schreef, maar dat is volgens mij niet het geval. Er is wel degelijk over nagedacht, maar hoe hij het precies heeft aangepakt, weet ik niet. Het moet in elk geval een enorm werk zijn geweest om zoiets voor elkaar te krijgen.
Inhoudelijk verrast het boek dikwijls. Bijvoorbeeld: iedereen kent de scène waarin Robinson Crusoe een voetafdruk op het strand vindt. Maar dat is niét de voetafdruk van Vrijdag! Het boek zegt zelfs nooit van wie die afdruk eigenlijk is. Alle boek- en filmbewerkingen korten het boek enorm in. Tussen de voetafdruk en de eerste keer dat Robinson mensen op het eiland ziet, zit een enorme tijd. Onder de eerste mensen die hij ziet, bevindt zich trouwens niet Vrijdag. Hij duikt pas later op. Ook verrassend is dat Robinson tijdens zijn verblijf op het eiland op basis van enkele Bijbels die hij had kunnen redden uit het schip aan boord waarvan hij op het eiland was terechtgekomen, begint na te denken over God, en religieus wordt. Daar stopt Defoe heel wat bladzijden in, maar de bewerkingen laten dat bijna altijd weg. Robinson probeert Vrijdag ook te bekeren, en Robinson wordt daarbij in de war gebracht door de vragen van Vrijdag.
Is het boek volgens de huidige normen wel een roman? Het valt op dat Daniel Defoe zowat niets zegt over het liefdesleven van Robinson. Hij zit zowat 30 jaar op dat eiland, en er wordt geen moment gezegd dat hij een vriendin mist. Het boek beschrijft wel tot in de details hoe Robinson zijn eiland inricht, hoe hij geiten vangt en kweekt, hoeveel aren hij beplant met graan en rijst, zijn ervaringen met het moment van het zaaien, hoe hij potten bakt, manden vlecht, boten maakt, planken zaagt, zijn onderkomens inricht en versterkt, enz enz Maar er wordt niets gezegd over vriendinnen of vrouwen. Alleen op het einde wordt gezegd dat hij trouwt en kinderen krijgt, maar dat is het. In vergelijking met Robinson Crusoe zijn de huidige romans sentimentele liefdesromannetjes. Tijdens mijn eerste studiejaar taal en letteren viel het me ook op dat de werken op de leeslijst eigenlijk allemaal liefdesromannetjes waren, en dat de literaire kwaliteit van sciencefiction doorgaans niet moest onderdoen voor die romans. Het verschil was de focus van het onderwerp. Dat verklaart waarom studenten letteren zo moeilijk werk vinden. Stel je dat sollicitatiegesprek voor. Vraag: En wat heb je gestudeerd? Antwoord: Ik heb veel liefdesromannetjes gelezen. In vergelijking met boeken zoals Robinson Crusoe lijken de huidige schrijvers geobsedeerd door hun liefdes- en seksleven. Een van mijn jaargenoten is trouwens een huwelijksbureau begonnen. Zij was misschien de enige die de goede studierichting had gekozen. ^_^
Fun Fact 1 Defoe schreef een vervolg, waar het einde van Robinson Crusoe eigenlijk al naar verijst: The Farther Adventures of Robinson Crusoe (1719). En hij schreef zelfs een derde deel Serious Reflections During the Life and Surprising Adventures of Robinson Crusoe: With his Vision of the Angelick World (1720).
Fun fact 2 Daniel Defoe schreef trouwens ook een sf-roman: The Consolidator or, Memoirs of Sundry Transactions from the World in the Moon in 1705.
Fun fact 3 Het eiland Robinson Crusoe (Oorspronkelijk Más a Tierra en ook wel Juan Fernández-eiland genoemd) is het grootste eiland binnen de Juan Fernández-archipel en ligt in de Zuidelijke Grote Oceaan op 674 kilometer van Zuid-Amerika. De andere 2 eilanden zijn Alejandro Selkirk op 181 km afstand en het veel kleinere Santa Clara op 1 km afstand. De inwoners wonen vooral in San Juan Bautista, de enige plaats op het eiland. Het eiland trekt jaarlijks een beperkt aantal toeristen.
2dehands boekenbeursje in The Preacher, zondag, 23 juni 2019
Volgende week zondag, op 23 juni 2019, is er in de The Preacher op de markt in Geraardsbergen (Oost-Vlaanderen, Belgiê) een beurs van boeken en strips.
Het is in principe een tweedehandsbeurs.
Ik zal boeken en strips meebrengen. Ik heb boeken vanaf 2 euro, maar er zijn ook enkele topstukken van meer dan 30 euro.
In
totaal neem ik 160 boeken + strips mee, in het Nederlands, Frans en
Engels, van 1 euro tot 45 euro, fictie en non-fictie, over exacte
wetenschappen en taal, en ook wat poëzie en toneel (maar dat is beide
heel weinig).
Mijn aanbod is dus erg gevarieerd. Hoe het aanbod
van andere deelnemers zal zijn, weet ik niet, maar ik veronderstel dat
het totale aanbod erg gevarieerd zal zijn.
Datum: zondag, op 23 juni 2019 Tijd: 10 uur tot 16 uur Plaats The Preacher, Markt, Geraardsbergen (Oost-Vlaanderen, Belgiê) Ingang: gratis
Het is niet mijn gewoonte om het over winkels te hebben, maar de
Standaard Boekhandel in Geraardsbergen heeft uitgebreid.
De officiële opening is zaterdag 19 april 2019.
Er zijn allerlei activiteiten voorzien, vooral voor de kinderen, heb ik
de indruk. De kinder- en jeugdafdeling is gevoelig uitgebreid.
Het feestprogramma begint om 10 uur s morgens met een signeersessie van Kristien Hemmerechts, voormalig professor literatuur van de Katholieke Universiteit Brussel, tot 11 uur.
Daarna zijn er gedurende een uur spelletjes voor alle leeftijden.
Over spelletjes gesproken: ze hebben er heel wat spelletjesdozen staan tegenwoordig, o.a. om thuis escape room te spelen. Er was zelfs een variant gebaseerd op Murder on the Orient Express.
's Middags krijg je van 13 tot 18 uur
een tractatie van een ijskar bij elke aankoop. Als het weer blijft zoals het nu is, kan dat
van pas komen.
Van 13 tot 16 uur is er een knutselhoek voor kinderen tot 12 jaar, en van 14 tot 17 uur stelt Cedric uit de tv-reeks Familie zijn favoriete boeken voor.
Om 17 uur is er voor de kleinsten ook een paasverhaal.
Iedereen welkom: voorstelling van nieuwe biografie van Jean Ray
De Vriendenkring Jean Ray zet zijn schouders onder de biografie die Geert Vandamme samenstelde over de Gentse auteur met de vele namen RAYMOND JEAN-MARIE DE KREMER, alias JEAN RAY alias JOHN FLANDERS.
Op donderdag 9 mei 2019 wordt het boek om 20 uur voorgesteld in AMSAB - ISG in de Bagattenstraat 174, 9000 Gent (België).
De ingang is gratis, maar om te kunnen schatten hoeveel mensen zullen opdagen, wordt gevraagd vooraf te telefoneren naar +31-(0)9-222.91.67 of te e-mailen naar paul.luyten@walry.be
Het boek is een tour de force.
Jean enzovoort Ray schreef als een duizendpoot op steroïden, en had een enorm publicatieritme.
In Soms overtreft de werkelijkheid de fantasie: Raymond de Kremer alias Jean Ray / John Flanders brengt Geert Vandamme het resultaat samen van tientallen jaren onderzoek.
Raymond De Kremer (Gent, 1887-1964) was de auteur van een bijzonder divers oeuvre.
Naast fantastische romans en verhalen schreef hij ook sprookjes, scenarios voor stripverhalen, gedichten en revueteksten, avonturenverhalen voor de jeugd en talloze journalistieke stukken. In Vlaanderen is hij vooral bekend voor zijn Vlaamsche Filmkens voor de jeugd en de (verfilmde) roman Malpertuis (1943). In die laatste roman rekent hij af met zijn eigen socialistische verleden en vooral met zijn oom, Edward Anseele.
Geert Vandamme (1962) onderzoek al tientallen jaren gepassioneerd Gent. Hij heeft zich ingezet voor de biografische aspecten van Raymond De Kremer. Deze monumentale biografie (2 delen, samen 630 paginas) onthult tal van nieuwe feiten, informatie en anekdotes.
De organisatie is een samenwerking van AMSAB - ISG met BOEKHANDEL WALRY en POESPA PRODUCTIES
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen) Tags:jean ray, john flanders, raymond de kremer, raymond jean-marie de kremer, geert vandamme, van damme, vandamme, geert van damme, biografie
10-04-2019
Eerste foto van een zwart gat
De spanning wordt er al enkele weken in gehouden: er zou een foto van een zwart gat worden gemaakt.
Om de foto te maken werd het internationale Event Horizon
Project (EHP) georganiseerd. Dat is een netwerk van acht radiotelescopen op vier
continenten. Als het beeld wordt samengevoegd, ontstaat een supertelescoop met een diameter zo
groot is als die van de aarde.
De eerste studieobjecten van het EHP
waren het zwarte gat Sagittarius A* in het centrum van de Melkweg op
26.000 lichtjaar van ons, en een nog veel groter exemplaar in het
centrum van het sterrenstelsel Messier 87 op 50 miljoen lichtjaar van
ons.
De foto hierboven is van Messier 87. Het is 40 miljard km doorsnede, 3 miljoen keer zo groot als de aarde. Het staat 500 miljoen biljard km ver. De massa is 6.5 miljard keer die van de zon. Het is trouwens een van de grootste in het ons bekende heelal, wat waarschijnlijk betekent dat het ontstond doordat meerdere zwarte gaten zich samenvoegden.
Strikt gezien is aan een zwart gat niets te zien, omdat het nu eenmaal zwart is. Er kan geen licht uit ontsnappen. Wat wel zichtbaar is, is het gedrag van de materie BUITEN het zwarte gat. Met natuurkundige formules kan in hoge mate berekend worden hoe die materie zich gedraagt, maar metingen kunnen controleren of die formules juist zijn.
De foto is een valsekleurenweergave van de gecombineerde waarneming van acht verschillende telescopen. De telescopen waren radiotelescopen en namen milimetergolven waar. Om het zichtbaar te maken, werd het omgezet in licht. Het had evengoed zwart-wit kunnen zijn, maar er werd gekozen voor rood-oranje-wit. De echte prestatie is eigenlijk dat het lukte om de gegevens van acht verschillende telescopen te combineren in één beeld. Daardoor werd een telescoop met een enorme diameter gecreëerd. De bedoeling is om nu telescopen toe te voegen, om het vermogen van de telescoop te laten stijgen.
Ook is een zwart gat niet dat wat het zwarte gat veroorzaakt. Het is de grens van waaraf licht binnen het gat niet meer naar buiten kan. De buitengrens van het object IN het zwarte gat valt dus niet noodzakelijk samen met de "zichtbare" rand van het gat. Die rand wordt de gebeurtenissenhorizon genoemd, omdat we niets kunnen zien van de gebeurtenissen binnen die horizon.
Het is de vraag of er objecten bestaan waarvan de grenzen van het massale object in de kern samenvalt met de gebeurtenissenhorizon. Zo'n object heet een "naakte singulariteit".
De foto hierboven toont de kern van het sterrenstelsel Messier 87.
De "ring van vuur" wordt veroorzaakt door gas dat uiterst heet wordt terwijl het in het zwarte gat valt. Het licht is helderder dan dat van de de miljarden sterren samen die in dat melkwegstelsel zitten. Alleen daardoor is het vanaf de aarde zichtbaar. De "ring van vuur" rond het zwarte gat in het centrum van ons melkwegstelsel is trouwens veel zwakker.
Zwarte gaten zijn eigenlijk zeer eenvoudige voorwerpen, maar hun aantrekkingskracht en hun gravitatieveld is zo immens, dat veel processen binnenin zo ver af staan van onze dagelijkse ervaringen, dat we er ons moeilijk iets bij kunnen voorstellen. Ruimte en tijd zouden één en hetzelfde verschijnsel worden. Bovendien kunnen we er niets van waarnemen om het te onderzoeken.
Vermoedelijk ontstaan melkwegstelsels rond een zwart gat. In principe bevat elk stelsel dus een zwart gat, maar door turbulente gebeurtenissen in het heelal, vooral botsingen tussen melkwegstelsels, is het niet uitgesloten dat sommige zwarte gaten hun sterren en stofwolken verliezen, waardoor ze onzichtbaar in het heelal rondzweven, soms aan duizelingwekkend hoge snelheden, terwijl hun sterren en stofwolken zonder kern verdergaan.
Als melkwegstelsels op elkaar botsen, is de kans heel groot dat hun zwarte gaten met elkaar versmelten, en waarschijnlijk ontstond daardoor Messier 87.
Messier 87 is het 87e object opgenomen in de catalogus samengesteld door de Franse sterrenkundige Charles Messier (26 juni 1730 12 april 1817). Sommige van die objecten zijn melkwesgstelsels, andere gaswolken binnen ons melkwegstelsel. Toen Messier zijn catalogus opstelde, wist men nog niet dar er ook voorwerpen BUITEN ons melkwegstelsel konden zijn.
