Ik ben Dopsie/Miss Dee
Ik ben een vrouw en woon in Antwerpen (België) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 06/12/1984 en ben nu dus 39 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: ik hou van genieten, cultuur, wellness, dansen, diertjes en de natuur.
Ik ben miss Dee!
Hoewel ik niet zo'n fan ben van 'het Nederlandstalige lied', hou ik wel erg van de muziek van Louis Neefs. Ik heb zelfs een best-off LP van deze zanger, die al te vroeg van ons heengegaan is. Wat een stem, wat een stem! Zoiets vind je vandaag de dag niet meer in Vlaanderen, en daar zal Idool niks aan veranderen. Iedereen kent vast wel de klassiekers "Jennifer Jennings", "Ik heb zorgen" en "Margrietje", maar zijn meest geëngageerde hit was ongetwijfeld "Laat ons een bloem". Lees aub de lyrics en denk dan eens na over wat écht belangrijk is in het leven...
LAAT ONS EEN BLOEM Louis Neefs
Dit is een lied voor de mensen die zorgen Dat morgen de mensen al dood zullen zijn Dit is een lied voor de doden van morgen Begraven, bekist in een stenen woestijn
Laat ons een bloem en wat gras dat nog groen is Laat ons een boom en het zicht op de zee Vergeet voor één keer hoeveel geld een miljoen is De wereld die moet nog een eeuwigheid mee
Je breekt en je hakt en je boort door de bergen Je maakt elke heuvel gelijk met de grond De reuzen van nu lijken morgen maar dwergen Vooruitgang vernield wat er gisteren nog stond
Laat ons een bloem en wat gras dat nog groen is Laat ons een boom en het zicht op de zee Vergeet voor één keer hoeveel geld een miljoen is De wereld die moet nog een eeuwigheid mee
De vis in de zeeën vergiftigd, gestorven Het zand op de stranden vervuild door mazout En jij door je tankers en chequeboek bedorven Je weet zelfs niet meer waar de meeuw heeft gebroed
Laat ons een bloem en wat gras dat nog groen is Laat ons een boom en het zicht op de zee Vergeet voor één keer hoeveel geld een miljoen is De wereld die moet nog een eeuwigheid mee
En zo zal dan morgen het leven verdwijnen Verslagen door staal en gewapend beton De maan zal dan koud op je nachtmerrie schijnen Geen mens die nog weet hoe het einde begon
Laat ons een bloem en wat gras dat nog groen is Laat ons een boom en het zicht op de zee Vergeet voor één keer hoeveel geld een miljoen is De wereld die moet nog een eeuwigheid mee
De wereld die moet nog een eeuwigheid mee Een eeuwigheid mee Een eeuwigheid mee Een eeuwigheid mee Een eeuwigheid mee Een eeuwigheid mee Een eeuwigheid mee Een eeuwigheid mee
Dit zijn stresserende tijden, en dan is er niks zo goed als een stevige Science-Fiction thriller om even het verstand op nul te zetten. Ik verwachtte dan ook enkele uren van kosmische ontspanning tijdens de film Sunshine. Volgens deze film moeten we de toekomst niet al te zonnig inzien: in plaats van een opwarming van de aarde, krijgen we een afkoeling van onze planeet. Want onze zon...sterft!!! Dat is iets waar zelfs George W. Bush met geen 10 oorlogen veranderen in kan brengen, dus dat wordt bibberen en het onvermijdelijk uitsterven van alle leven op aarde. Er is echter nog één hoop: zend een superzware kernbom naar de zon - een bom die liefst wel een paar honderd keer groter is dan die van Hiroshima - en dan slaagt de vlam misschien opnieuw in de pan. Uiteraard gaat een A-bom daar niet zelf naar toe, maar wordt hij daarheen getaxiëd door de bemanning van het ruimteschip Icarus II. Waarom heet het schip Icarus II ipv Icarus I? Omdat er al eens een poging is geweest om de zon weer tot leven te wekken, met het ruimteschip Icarus I, maar men heeft nooit meer iets van bemanning of schip gehoord... Dit is dus geen plezieruitstapje, maar meer iets voor de zelfmoordterroristen van Al-Quaida - ik vraag me af waarom ze die niet gestuurd hebben, dan waren we er meteen van af. Een interessant scenario en de film begint dan ook goed. Je merkt meteen dat dit hier nog niet van een leien dakje gaat lopen, en je wordt op een akelige manier bevangen door de claustrofobische sfeer in het ruimteschip. Tegelijkertijd is het personage van de zon - toch wel de hoofdrolspeler in deze film - fascinerend. Ondanks het feit dat het zonnetje in huis aan het uitdoven is, is het nog steeds een kwaadaardige ster die mensen blind kan maken of zelfs levend kan verbranden. Ook de acteurs leveren uitstekend werk, vooral Dr. Searle, fysicus Capa en kapitein Kaneda. De problemen op Icarus II beginnen zodra de astronauten beslissen ruimteramptoeristje te spelen door het wrak van Icarus I eens een bezoekje te brengen. Vanaf dat moment begint de film ook vervelender te worden, helaas. Wat er dan gebeurt is er ofwel bij de haren bijgesleurd ofwel schaamteloos afgekeken van Kubricks 2001: A Space Odyssey. Ik was dan ook opgelucht toen de film gedaan was. Het sterke aan deze film is dat dat belachelijke Amerikaanse heroïsme voor één keer eens achterwege is gelaten. In plaats daarvan hebben ze er helaas veel expliciete sterfscènes in gestoken (dit begon al meer op een Griekse tragedie te lijken) zodat je daarna en in de volgende dagen zeker geen honger meer zult hebben. En daar weegt zelfs de mooie filmmuziek niet tegen op.
Voor wie de film nog niet is gaan zien: ga naar de plaatselijke bibliotheek en ga daar gewoon 2001: A Space Odyssey huren; of nog beter: leen de boeken van Arthur C. Clarke waarop Kubricks film gebaseerd is. Dubbel zoveel voldoening voor hetzelfde geld en ondanks alles heel wat geloofwaardiger.
Overigens wil ik wél de site van Sunshine aanraden, want de makers daarvan verdienen echt een pluim: http://www.sunshinedna.com/
Het viel mij de laatste tijd op dat er veel muziek van Orchestral Manoevres in the Dark wordt gedraaid op de radio. De band is op het einde van de jaren '80 gesplit en er was ook al jaren niks meer van uitgebracht, zelfs geen zoveelste best-off. Toen ik eens twee dagen na elkaar een OMD-song op de radio hoorde, begon ik het ergste te vrezen...Zou één van de vroegere leden van OMD dood zijn ? Daarom raapte ik mijn moed samen en besloot wat nieuws over de band te googelen. Ik was bang voor slecht nieuws, maar ik móest zekerheid hebben! En wat bleek...
... de mannen van OMD zijn niet alleen alive & kicking, ze spelen zelfs weer samen bij OMD!!! Meer nog, dit jaar komen ze twee keer naar België, waaronder TW Classic. Nu vind ik 69 euro te veel voor 50 minuutjes OMD te gaan zien op een bloedhete, volgepakte wei, en bovendien waren het nooit echt goede performers, dus ik laat dit maar aan mij voorbijgaan. Maar ik ben wel erg blij dat de band terug is Ik hoop dat het niet iets "voorlopigs" is. Maar naar het schijnt komt er ook weer een nieuw album. Ik ben benieuwd.
In tussentijd kan ik met plezier de oude OMD-songs nog eens beluisteren. Ondanks het feit dat de zangpartijen vaak te wensen over lieten (ik vrees dat ze zelfs bij Idool niet aan de bak zouden komen), heeft deze band toch een grote invloed op me gehad. Dankzij OMD heb ik vele jaren terug de fantastische muziek van de eighties ontdekt!!!
Verder ben ik dol op hun New Wave/eighties pop/dance invloeden. Hun muziek was een combinatie van commerciële invloeden die het toen erg goed deden en meer alternatieve zaken. Die mix zorgde samen met de vaak vreemde teksten voor een "kosmisch" effect. Hun albums zijn dus de ideale soundtrack voor een intergalactisch reisje in outer space. Wat ook leuk was, was dat de LP-hoezen grafisch erg sterk waren. Het oog wil ook wel wat natuurlijk.
Voor wie graag de muziek van OMD wil (her)ontdekken: hier zijn een aantal YouTube-linkjes met hun beste songs:
Geniet van het mooie weer, want volgende week zou het terug herfst/lente worden ! Ik heb goed genoten van de voorbije zonnige weken, maar ergens is het goed als het weer terug iets slechter wordt. Zo word ik minder afgeleid en kan ik beter voor school werken. Al gaf de zon me natuurlijk wél veel energie... De cavia's hebben van dit warme weer al goed geprofiteerd, want zodra het boven de 17 ° C is mogen ze buiten grazen in de ren. En het is opvallend hoe iedereen plots veel vriendelijker wordt zodra het zonnetje daar is.
Maar ik denk dat het voor de natuur en de landbouw ook beter is om weer een paar weekjes regen te hebben. De grond in mijn tuin is kurkdroog en overal vergroot de kans op bosbranden en dat soort kwalijke zaken.
Vanaf maandag begint de temperatuur weer te dalen en krijgen we weer kans op buien. Dus, profiteer van de nog komende zonnige dagen!
"Hey Matthew": een eighties-song, maar nog steeds brandend actueel! Wat zullen wij allemaal nog mee moeten maken, en in welke wereld sturen we onze kinderen? Welke toekomstperspectieven hebben we hen te bieden? Zullen we opkomen voor anderen of zullen we als dode vissen meedrijven met de stroom? En is er niet al te veel geweld dagelijks op de tv? Mooi is dat het liedje met een optimistische noot eindigt: "I hope...".
Hey Matthew (Karel Fialka)
I was sitting with Matthew, we were watching TV I said Hey Matthew, what do you see? Do you see the guns, do you see the bombs, See those people throwing all of those stones? Do you see the cars going up in flames, See their faces, do you know their names, Hey Matthew, when you're watching TV Hey, Hey Matthew, what do you see?
Do you see the tension in a rich man's house? Do you see the cat, do you see the mouse? Do you see the beauty or the big bad beast? Do you see the famine, do you see the feast? In this world of villains do you see the crime, Is a superhero waiting at the edge of time? Hey Matthew, when you're watching TV; Hey, Hey Matthew, what do you see?
I see Dallas, Dynasty, Silver Hawks, He-Man, Tom & Jerry, Dukes of Hazzard, Airwolf, Blue Thunder, Rambo, Road Runner, Daffy Duck, The A-Team, The A-Team, I see the A-Team
I was sitting with Matthew, we were watching TV I said Hey Matthew, what'll you be? Will you walk like a lion in the danger zone, Will you pass unnoticed in the great unknown? When you see the press out on a witch hunt, When you see a political publicity stunt, Will you fight for the right, will you be a man? Will you step aside, will you give a damn?
Will you ride that tide with the starry eyed? Will you give and take, will you laugh 'til you ache? Will you learn to live, will you take, will you give? As the bridges burn, will you live and learn, Will you be numbered with the brave and true? Well, good luck kid, here's lookin' at you.
In the future, Matthew, so bright and free, Hey Matthew, what'll you be? Hey Hey Matthew, what'll you be?
I want to be a soldier, street fighter, be a policeman A captain of a boat - big boat. I want to be a medical officer, a cowboy, a train driver, high diver, A fireman, a pilot, I want to be your friend.
Eén van de betere soul-songs van de sixties is ongetwijfeld "War", gezongen door Edwin Starr. What a voice, what a voice!!! Zulke songs maken ze niet meer dezer dagen, en ik betwijfel of er onder de winnaars van al die idool-edities ook maar één iemand is die dit kan zingen. Belangrijker echter is dat dit ook een geweldige anti-oorlogssong is! In 1969 protesteerde men in dit liedje tegen de oorlog in Vietnam, maar de lyrics hebben de tand des tijds uitstekend doorstaan. Als je nu naar de song luistert, moet je spontaan denken aan de hopeloze oorlog in Irak en aan alle andere projectjes van George Bush en de zijnen. War can't give life, it can only take it away!!!
War (Edwin Starr)
War! huh-yeah What is it good for? Absolutely nothing Uh-huh
War! huh-yeah What is it good for? Absolutely nothing Say it again y'all
War! huh good God What is it good for? Absolutely nothing Listen to me?
Ohhh? War! I despise Because it means destruction Of innocent lives
War means tears to thousands of mothers eyes When their sons go to fight and lose their lives
I said - War! Huh Good God y'all What is it good for? Absolutely nothing Say it again
War! Whoa, Lord ... What is it good for Absolutely nothing Listen to me?
War! It ain't nothing but a heartbreaker War! Friend only to the undertaker War! It's an enemy to all mankind The thought of war blows my mind
War has caused unrest in the younger generation Induction then destruction- Who wants to die?
Ohhh? War Good God y'all What is it good for? Absolutely nothing Say it, Say it, Say it
War! Uh-huh Yeah - Huh! What is it good for? Absolutely nothing Listen to me?
War! It ain't nothing but a heartbreaker War! It's got one friend, that's the undertaker War has shattered many a young mans dreams Made him disabled bitter and mean Life is much too precious to spend fighting wars these days War can't give life, it can only take it away
War! Huh Good God y'all What is it good for? Absolutely nothing Say it again
War! Whoa, Lord ... What is it good for Absolutely nothing Listen to me?
War! It ain't nothing but a heartbreaker War! Friend only to the undertaker Peace Love and Understanding; tell me, is there no place for them today? They say we must fight to keep our freedom But Lord knows there's got to be a better way
War! Huh Good God y'all What is it good for? You tell me Say it, Say it, Say it
War! Huh Good God y'all What is it good for? Stand up and shout it. Nothing!
Morgen is er een interessante Panorama-uitzending op CANVAS. Dertien jaar geleden werden er in Rwanda 10 Belgische para's afgemaakt. Nu zijn 10 para's weinig vergeleken met dat millioen Tutsi's & gematigde Hutu's die in de maanden daarop werden afgeslacht met de machete, maar het is en blijft toch een ernstige, droevige en vooral pijnlijke zaak. Want 13 jaar na datum is er eindelijk een proces, met eigenlijk maar 1 verdachte: de Rwandese majoor Bernard Ntuyahaga, die onze para's die noodlottige dag een "lift" zou hebben gegeven naar Kamp Kigali, en hen zo naar de dood zou hebben geleid. Volgens mij en volgens heel wat andere mensen is de zaak ingewikkelder dan dat. Ik vind het vrij ongeloofwaardig dat er maar één verdachte en maar enkele getuigen zijn op het proces. Sommigen spreken van een duistere doofpotoperatie. Zo zouden enkele Belgische ministers van toen meer afweten van de hele zaak en heeft de huidige Rwandese president Paul Kagame wel meer met de zaak te maken dan men openlijk wil toegeven. Ook is het van heel wat mensen gewéten dat ze een nieuw licht op dit mysterie kunnen werpen, maar zij zijn niet opgeroepen voor het proces. Daarom trok VRT-journalist Peter Verlinden zelf naar de regio Rwanda - Oost-Congo om op onderzoek te gaan. Ik zou nu eigenlijk ook wel eens de waarheid willen weten rond de moordpartij. Wie was er verantwoordlijk voor? We weten het nog altijd niet helemaal! De moord op de 10 para's is met evenveel duisternis omhuld als de aanslag op het vliegtuig van de toemalige president Habyarimana. Met de dood van Habyarimana brak de genocide los: 1 000 000 doden in 100 dagen tijd. Als het vliegtuig niet was neergehaald, zou de geschiedenis er misschien net ietsje anders hebben uitgezien. De vraag is dus ook hier: wodunnit? Ook in deze zaak wordt de naam van Kagame genoemd...
Rwanda-94 was een echte thriller, dus het kan niet anders dat de Panorama-reportage interessant kan worden. Hopelijk levert het ons nieuwe inzichten op, en krijgen we binnenkort bij de afloop van het proces toch antwoorden (al reken ik daar niet op).
"It's always so cool hanging out with you. You so smart, funny & interesting."
Dát doet nog eens deugd hé, een complimentje krijgen. Het moet niet altijd elkaar hopeloos bekritiseren zijn. Daarom beste mensen, geef elkaar eens een compliment op een onverwacht moment (zoals die actie van een paar jaar geleden ). Dat kan nooit kwaad!
Afrika-films doen het dit jaar goed in de cinema. Na Blood Diamond, The Last King of Scotland en Si le Vent soulève les Sables, is het nu de beurt aan Goodbye Bafana om in de schijnwerpers te staan. Goodbye Bafana speelt zich af in Zuid-Afrika, en is in het Engels en deels in het !Xhosa gesproken. En aangezien ik er nu eindelijk min of meer in slaag het woordje !Xhosa met de juiste clicksound uit te spreken, kon ik ook niet anders dan naar deze film te gaan kijken.
In Goodbye Bafana krijgen we een geschiedenislesje over het racistische Zuid-Afrika tussen de sixties en 1990, gezien vanuit het standpunt van James Gregory, de (blanke) bewaker van Nelson Mandela. James Gregory verhuist aan het einde van de jaren '60 met zijn gezin naar het beruchte Robbeneiland, om daar als gevangenisbewaker te gaan werken. Aangezien James vloeiend !Xhosa spreekt, wordt hij echter aangesteld om de post te controleren die Mandela en zijn medegevangenen om de zes maand mogen ontvangen en verzenden. James Gregory is van bij het begin een onverbetelijke racist, maar door steeds de post van & voor Mandela na te lezen wordt James meer en meer betrokken bij het persoonlijke leven van zijn gevangene en kan hij niet langer afstandelijk blijven. In de 20 jaar dat hij Mandela moest bewaken, kon het dan ook niet anders dat er zich een speciale relatie ontwikkelde tussen gevangene en bewaker. Mandela blijkt meer invloed te hebben op de leden van het gezin Gregory dan zij zelf ooit hadden vermoeden. In diezelfde 20 jaar verandert ook heel wat in Zuid-Afrika zelf, wat resulteert in de uiteindelijke vrijlating van Mandela.
Hoewel Goodbye Bafana absoluut geen Oscar-winner zal zijn, is dit lang geen slechte film. Op zich gebeurt er weínig in deze film (het gevangenisleven is nu ook niet meteen afwisselend), maar het verhaal is wel mooi en ontroerend, de acteerprestaties zijn goed, en de muziek is net zoals bij de meeste Afrika-films schitterend! Om je volledig over te geven aan de soms betoverende scenes moet je wel vergeten dat bepaalde delen van het verhaal waarschijnlijk gewoon niet kloppen met wat er in realiteit is gebeurd - naar het schijnt waren James Gregory en Nelson Mandela nu niet meteen twee handen op één buik, zoals in deze films soms gesuggereerd wordt. De acteur die Mandela speelt, komt weliswaar geloofwaardig over, maar lijkt helemaal niet op de echte Mandela, wat de pret toch ook een beetje vergalt.Verder komen bepaalde dialogen nogal melig over. Anderzijds kan je natuurlijk genieten van de prachtige setting (die scene in de baai tussen de Tafelberg en Robbeneiland!) en van de dialogen gesproken in het !Xhosa (voer voor taalkundigen en fonetici). De twee scenes waarin het rituele stokvechten van de !Xhosa aan bod komt, behoren ongetwijfeld de prachtigste scenes uit deze film. Hopelijk zet iemand ze binnenkort op YouTube. Verplichte kost voor Afrika-liefhebbers of mensen die graag wat meer willen weten over rainbow country Zuid-Afrika!!!
Vandaag in de krant De Morgen: Kerk schaft het voorgeborchte af! Het voorgeborchte is de plek waar babytjes heen werden gestuurd als ze stierven voordat ze gedoopt konden worden. Na jaren en jaren studie en overleg hebben theologen beslist om die hele toestand af te schaffen. De eerwaarde theologen zijn het er nu over eens dat baby's die vroegtijdig sterven waarschijnlijk tóch gered worden.
Eerlijk gezegd vind ik het nogal gruwelijk dat een godsdienst eeuwenlang beslist heeft dat onschuldige (ongedoopte) babytjes niet naar de hemel konden. Dát is dus blijkbaar naastenliefde en mededogen, één van de pijlers van het christendom.
Bon, vanaf nu staat er jullie één ding te doen: laat jullie pasgeborenen niet dopen! Het is immers niet meer noodzakelijk!!! Rejoice, my good people, rejoice! (^_^) De ongedoopte kindjes zullen toch niet meer in het voorgeborchte eindigen. Jullie zijn dus bij deze van die plicht ontslagen. Als je toch per sé je kinderen wil laten dopen, wacht dan tot ze op een leeftijd gekomen zijn waarop ze dat begrijpen, wanneer ze er klaar voor zijn en er ook écht in geloven - en het zélf willen. Ik denk dat iemand die op "rijpere" leeftijd een echte christen wordt omdat hij er volledig achter staat, een betere gelovige is dan iemand die alle ritueeltjes gedwongen moest ondergaan omdat je er als kind nog niet tegen in kan gaan.
Gisteren was het een mooie dag. Ik was uitgenodigd op een familiefeest waarop ik het merendeel van het volk niet zou kennen, maar het is wonderwel meegevallen. Ik ben helemaal relaxed teruggekomen 's avonds. Het feestvarken van de dag was mijn neef Floris die de gezegende leeftijd van 14 jaar heeft bereikt ! De plaats van het gebeuren was het Panneweel te Meerdonk, in een straat met de lieflijke naam Krekeldijk...En de locatie was even idyllisch als de naam doet vermoeden. Het leek wel alsof ik even terug in Zeeland was. Als er een hemel op aarde bestaat, lijkt Zeeland daar toch erg goed op dus je kan je indenken dat ik me erg thuisvoelde in het Panneweel, ook al ligt het níet in Zeeland. Zon, een beetje wind zodat het niet te warm werd, lekkere hapjes, vrolijke kindjes, lang gras en bloesems op de bomen...dat is alles wat je in feite nodig hebt voor een geslaagde dag. De Krekeldijk en omgeving lijkt me de ideale plaats om tot rust te komen. Ik kon dan ook heel even alle ellende van het dagelijkse leven van me af zetten. Kan je je indenken dat ik zelfs veren in mijn haar heb gestoken, een bloesem achter mijn rechteroor en om mijn pols een armbandje van madeliefjes!?! Het leek wel weer net als vroeger. Ik heb trouwens ook een échte haas gezien. Hazen zie je toch minder dan konijntjes in het wild, en bovendien zat deze wel heel erg dicht bij ons. Misschien de paashaas die nog wat was blijven plakken? De haas was nog niet uit het (wijdse) gezicht verdwenen, of daar zweefde al een koppel reigers statig en elegant door de lucht. Goed, ik heb me ook flink "getingeld" aan de nogal overvloedige brandnetels, maar naar het schijnt is dat toch goed tegen de reumatiek. Toen ik weer huiswaarts keerde na een fijne dag, zag ik ook nog tientallen fazanten (waarschijnlijk door stoute jagers uitgezet in het wild), een heleboel leuke paardjes die zich in hun weides aan het amuseren waren, en een kudde schapen met hun schattige lammetjes. Jaja, ik ben blij dat ik lenzen draag, want je mist anders veel zo "zonder ogen".
Ik hoop dat er nog veel mooie dagen zullen volgen!!! (^_^) Genieten jullie er ook nog maar wat van!
Ps: ik heb uiteindelijk dat armbandje van madeliefjes laten opeten door Cleo
James Brown: Say It Loud -- I'm Black and I'm Proud!
Uh, with your bad self Say it louder (I got a mouth) Say it louder (I got a mouth)
Look a'here, some people say we got a lot of malice Some say it's a lotta nerve I say we won't quit moving Til we get what we deserve We've been buked and we've been scourned We've been treated bad, talked about As just as sure as you're born But just as sure as it take Two eyes to make a pair, huh Brother, we can't quit until we get our share
Say it loud, I'm black and I'm proud Say it loud, I'm black and I'm proud, one more time Say it loud, I'm black and I'm proud, huh
I've worked on jobs with my feet and my hands But all the work I did was for the other man And now we demands a chance To do things for ourselves we tired of beating our heads against the wall And working for someone else
Say it loud, I'm black and I'm proud Say it loud, I'm black and I'm proud Say it loud, I'm black and I'm proud Say it loud, I'm black and I'm proud, oowee
Ooowee, you're killing me Alright uh, you're out of sight Alright, so tough, you're tough enough Ooowee uh, you're killing me, oow
Say it loud, I'm black and I'm proud Say it louder, I'm black and I'm proud
Now we demand a chance to do things for ourselves We tired of beating our heads against the wall And working for someone else A look a'here, One thing more I got to say right here Now, we're people like the birds and the bees We rather die on our feet, Than keep living on our knees
Say it loud, I'm black and I'm proud, hu Say it loud, I'm black and I'm proud, hu Say it loud, I'm black and I'm proud, Lord'a Lord'a Lord'a Say it loud, I'm black and I'm proud, ooooh
Uh, alright now, good Lord You know we can do the boog-a-loo Now we can say we do the Funky Broadway! Now we can do, hu Sometimes we dance, we sing and we talk You know I do like to do the camel walk Alright now, hu alright, Alright now, ha
Say it loud, I'm black and I'm proud Say it louder, I'm black and I'm proud, let me hear ya Say it louder, I'm black and I'm proud Say it louder, I'm black and I'm proud
Now we's demands a chance to do things for ourselves We're tired of beating our heads against the wall And working for someone else, hu Now we're our people, too We're like the birds and the bees, But we'd rather die on our feet, Than keep a'living on our knees
Say it louder, I'm black and I'm proud Say it louder, I'm black and I'm proud, let me hear ha', huh Say it loud, I'm black and I'm proud, hu Say it louder, I'm black and I'm proud Say it louder, I'm black and I'm proud
Say it loud, I'm black and I'm proud, hu Say it louder, I'm black and I'm proud , Lord I feel it Say it loud, I'm black and I'm proud Say it louder, I'm black and I'm proud
Vandaag is een belangrijke dag in mijn leven. Vanaf vandaag ging ik immers een poging doen om weer goed te kunnen zien. Sinds de 2e kan moet ik eigenlijk een bril dragen. Omdat mijn ogen niet zo heel erg bijziend zijn, zette ik echter die rotbril meestal niet op, omdat ik gewoonweg niet met een bril sta. Ik ben nu eenmaal geen brildrager! Maar het werd zo stilaan problematisch. Ik herkende niemand meer, kon de straatnamen niet lezen, en wat lastiger is: ook niet meer gezichtsuitdrukkingen onderscheiden van mensen die wat verderop staan. Kortom, zonder bril was het een en al ellende. Mét bril (in de klas, cinema, voor tv en in de auto) was het al weinig beter. Ik was zo beschaamd over mijzelf dat ik hem pas opzette als iedereen al neerzat in de klas, en ik durfde niet om mij heen kijken opdat de mensen toch maar niet te veel van mij zouden zien met mijn bril op.Soms durfde ik de prof niet eens aankijken en staarde ik maar wat naar mijn blad/de grond/mijn schoenen. Bovendien kreeg ik van die bril hoofdpijn en tranerige ogen. Hier moest dus dringend iets veranderen...
Aangezien het vakantie is, leek het mij dan ook het geschikte moment om over te schakelen naar lenzen. Vanaf nu zou ik dus ook zo'n lens-mens worden, altijd aan het knoeien met van die mini-prutsdingskes en allerlei potjes met rare vloeistoffen . Vanochtend fietste ik naar de opticien om mijn lenzen af te halen en daar meteen te leren hoe ik die krengen precies op mijn oogbollen zou krijgen. Ze hadden op voorhand gezegd dat het ongeveer een uur zou duren. Maar dat bleek nog niet mee te vallen. Ik vind niet dat ik kleine ogen heb, maar opeens leken ze mij wél vééél te klein! En bovendien bleken er ook nog eens allerlei ongewenste oogleden en wimpers in de weg te zitten! Eye eye caramba. Na een aantal pogingen was ik wel in staat om de uitvinder van de ooglens te laten liquideren. Een hevige strijd tussen mij en de lenzen volgde...
Een strijd waarin wel wat traantjes van mijn kant zijn gevloeid. Niet van verdriet, maar als natuurlijke reactie van mijn oog op al die nare dingen die ik ermee aan het doen was. Dit maakte de zaken er natuurlijk niet makkelijker op. Ik begon stilaan moedeloos te worden, en stelde me al een toekomst voor waarin ik voor eeuwig veroordeeld was tot het dragen van een bril...
Maar Dopsie is niet zomaar klein te krijgen! Ik geef nooit iets op! En dus, na twee (!) uur wringen en worstelen, zat er op elk oog uiteindelijk toch een lens! Het zicht met maar één lens is nogal schrikwekkend, maar met twee lenzen is het inderdaad veel beter. Het leren uitnemen was gelukkig iets gemakkelijker (ondertussen vond ik het al minder eng mijn oog aan te raken) en daarna kreeg ik de lens toch weer binnen de 10 minuten weer in . De opticien verzekerde me dat het wel zou beteren en dat ik me binnenkort zou afvragen waarom ik daar ooit toch zo mee had kunnen sukkelen.
En toen...huppelde ik de zonnige wereld in mét een goed gezichtsvermogen en ik had zin om uit te roepen: "I can seeeeeeeeeeeeeee!!!"....
De aarde warmt op, en overal ter wereld kan men de gevolgen ervan waarnemen. Overal, hier dus ook maar vooral in de ontwikkelingslanden, waar de opwarming een ontwrichtend effect heeft op de samenleving. Verwoestijning is zo'n vaak voorkomend gevolg. Dit vormt dan ook een belangrijk thema in de film "Si le vent soulève les sables". Deze film speelt zich af in een zeer droog, niet-gespecifeerd Afrikaans land, waar de levensomstandigheden hard zijn. Volgens mij kan je de film wel situeren in Tsjaad/Soedan. In de streek waar Rahne en zijn gezin wonen, worden het steeds moeilijker om te overleven. Hun dorp is omringd door uitdrogende bronnen en milities die een of andere burgeroorlog uitvechten, zodat het moeilijk is zomaar eventjes te verhuizen. Toch moeten Rahne en zijn dorpsgenoten uiteindelijk wel emigreren, willen of niet, aangezien de situatie steeds hopelozer wordt. Rahne en familie besluiten met een bevriend gezin echter de andere kant op te trekken dan de rest van het dorp, omdat Rahne denkt dat dit de beste en kortste weg is. Ze rapen hun schamele bezittingen bij elkaar, en vertrekken met een kudde geiten, de kameel Chamelle en de ongedwongen bijmoedigheid van het moedige dochtertje Shasha. Al gauw verandert de zoektocht naar een plaats voor een nieuw begin echter in een bikkelharde strijd om het bestaan...
Wederom een knappe Afrika-film, met actuele thema's zoals kindsoldaten en de desastreuze gevolgen van de klimaatverandering. De prestaties van de acteurs waren allemaal puik, maar speciale vermelding moet toch gaan naar Issaka Sawadogo (Rahne) en Asma Nouman Aden (Shasha), temeer omdat deze acteurs het vooral met non-verbale communicatie moesten doen aangezien er in deze film weinig gesproken wordt. Een film waar je stil van wordt!
In 1982 scoorden The Clash (voor de zoveelste keer) een wereldhit, en wel met de song "Rock the Casbah". De tekst is gebaseerd op het feit dat Ayatollah Khomeini muziek verbood in Iran, omdat het tegen de regels van de Islam zou ingaan. Zelfs vogels mochten niet meer zingen in zijn land. Muziek zou aanzetten tot ontucht en dat soort verderfelijke zaken, en zou des duivels zijn. Ik geloof dat de Taliban in Afghanistan een soortgelijk verbod hadden opgelegd. Ik zou eerder zeggen dat muziek juist de zeden verzacht en mensen verdraagzamer maakt - kijk maar naar de concerten van 0110. Deze stelling komt trouwens terug in de videoclip die bij Rock the Casbah werd gemaakt, en die al even veelbesproken was als het liedje. Het clipje is in eerste instantie grappig bedoeld (en ik heb er ook echt hard door moeten lachen, de eerste keer dat ik het zag), maar er zit ook een diepere boodschap in. In de video zie je namelijk een Arabier en een jood die, door de omstandigheden gedwongen, sámen naar een concert van The Clash afreizen. De eerste momenten zijn nogal ongemakkelijk maar algauw blijkt dat er meer is dat hen verbindt dan dat hen onderscheidt, onder andere great music. Eens die twee dat door hebben, is het ijs gebroken en wordt het reisje zowaar wel heel erg plezant !!! Ze zouden die videoclip, gemaakt in de tijd dat videoclips nog niet zo erg suckten als nu, beter eens tonen in Israel en de Arabische wereld! Speciaal voor de dames: geef toe dat de bandleden toch wel erg knappe mannen waren hé (^_^). Via YouTube kan je de video wel bekijken: http://www.youtube.com/watch?v=7jJVveiYmMU&mode=related&search= The Clash hebben altijd al goeie songs en teksten gehad trouwens. Het is dan ook één van mijn lievelingsgroepen .
Rock the Casbah (The Clash)
Now the king told the boogie men You have to let that raga drop The oil down the desert way Has been shakin' to the top
The sheik he drove his Cadillac He went a' cruisnin' down the ville The muezzin was a' standing On the radiator grille
CHORUS:
The shareef don't like it Rockin' the Casbah Rock the Casbah The shareef don't like it Rockin' the Casbah Rock the Casbah
By order of the prophet We ban that boogie sound Degenerate the faithful With that crazy Casbah sound
But the Bedouin they brought out The electric camel drum The local guitar picker Got his guitar picking thumb
As soon as the shareef Had cleared the square They began to wail
CHORUS
Now over at the temple Oh! They really pack 'em in The in crowd say it's cool To dig this chanting thing
But as the wind changed direction The temple band took five The crowd caught a wiff Of that crazy Casbah jive
CHORUS
The king called up his jet fighters He said you better eaarn your pay Drop your bombs between the minarets Down the Casbah way
As soon as the shareef was Chauffeured outta there The jet pilots tuned to The cockpit radio blare
As soon as the shareef was Outta their hair The jet pilots wailed
1) "Anyway, it's good to be sent back to the underground. There's always a good side to bad things and the good side to this is that at least everyone has to go back down."
2) "What I like about playing America is you can be pretty sure you're not going to get hit with a full can of beer when you're singing and I really enjoy that!"
3) "When you blame yourself, you learn from it. If you blame someone else, you don't learn nothing, cause hey, it's not your fault, it's his fault, over there. "
4) "You've gotta be slightly stupid."
5) "We deal in junk, you know; what we've got is what other people put in the rubbish bin."
6) "Yeah, all those things, responsibility, pressure. It's a bit stressful. I try and come to terms with it by not thinking about it."
7) I think we're going to have to forget about the radio and just go back to word of mouth.
8) "The way you get a better world is, you don't put up with substandard anything.'"
9) "Authority is supposedly founded on wisdom. But I worked out from an early age that authority was just another form of control, and there wasn't any inherent wisdom"
10) "All the power's in the hands of people rich enough to buy it."
11) "I'd like to say that people... people can change anything they want to; and that means everything in the world. Show me any country and there'll be people in it. And it's the people that make the country. People have got to stop pretending they're not on the world. People are running about following their own tracks. I am one of them. But we've all gotta stop... just stop following our own little mouse trails. People can do anything; this is something that I'm begining to learn. People are out there doing bad things to each other; it's because they've been dehumanised. It's time to take humanity back into the centre of the ring and follow that for a time. Greed... it ain't going anywhere; the richest person in the world is the most unhappy one. They should have that on a big billboard in Times Square. Think on that. Without people you're nothing."
12) "Everyone has got to realise you can't hold onto the past if you want any future. Each second should lead to the next one."
13) "You gotta be able to go out there and do it for yourself. No one's gonna give it to you."
14) "The future is unwritten!"
15) "To write good songs you have to be somewhere between a genius and a village idiot."
16) "I smoked so much dope I'm lucky I didn't turn into a bush."
17) "We're all going to have to learn to live together and develop a greater tolerance and get rid off whatever our fathers gave us in the way of hatred between nations."
18) "Are you kidding? Have you ever thought what it would be like to be Joe Strummer driving a cab around London? To have people in the back go, 'He used to be Joe Strummer'? I've had a fair taste of hasbeenness and it's been deserved. The worst part is when people ask 'Are you Joe Strummer?' and then they go, 'Oh, I used to be a fan of yours.' "
19) "If I had five million pounds I'd start a radio station because something needs to be done. It would be nice to turn on the radio and hear something that didn't make you feel like smashing up the kitchen and strangling the cat."
Vandaag had ik best wel een leuke les op de universiteit. Voor het college Nederlandse Fonetiek verkasten we naar één van de ondergrondse computerlokalen. Mensen die mij goed kennen, vragen zich waarschijnlijk af welke computer ik nu weer eens om zeep heb geholpen, en welke arme leerkracht ik nu weer tot uiterste wanhoop heb gedreven met mijn hopeloze geklungel op de pc. Wel, men moge opgelucht ademhalen: de bewuste pc is nog in goeie staat, en de prof heeft me bijna niet moeten helpen! Vorige week hebben alle fonetiek-studentjes een aantal zinnetjes moeten inspreken, met daarin alle Nederlandse vocalen. Zeer enerverende zinnetjes als "in tuut zit een uu", trouwens - oh my god... En vandaag gingen we daar eens een akoestische analyse op toepassen, met behulp van het softwareprogramma PRAAT (www.praat.org). Het downloaden en installeren op onze schoolcomputers ging relatief vlot ("klik maar gerust op OK, Dorien") . Daarna demonstreerde prof JV ons hoe het programma werkte aan de hand van de stemopname van één van mijn mannelijke medestudenten. In het begin moesten we toch allemaal wat gegiechel onderdrukken . Maar algauw staarden we gefascineerd naar de wonderen die zich voor ons op de computerschermen ontvouwden...Er is niks zo bezwerends als de visuele voorstelling van een geluidsgolf! En natuurlijk waren die soundwaves en spectrogrammen enorm enigmatisch, wat onze fascinatie alleen maar aanwakkerde. Wij wilden dan ook zo spoedig mogelijk leren wat die dingetjes allemaal betekenden. We werden op onze wenken bediend, want algauw leerden we hoe we de frequentie van Formant 1 en Formant 2 moesten meten. Verder kwam ook nog de pitch - toonhoogte - aan bod. Die verschilt aanzienlijk bij mannen en vrouwen, en om dat te illustreren wou de prof natuurlijk even de pitch van één van de vrouwelijke studenten analyseren. Natuurlijk viel het noodlot op mij - het Noodlot valt ALTIJD op mij !!! - en de volgende minuten waren dan ook best genant. Gelukkig zijn mijn medestudenten al heel wat volwassener dan bijvoorbeeld scholieren in het middelbaar, dus werd er nauwelijks gegrinnikt en bleef iedereen zakelijk kijken. Oef! Na deze interessante introductie in de wonderlijke wereld der akoestische fonetiek, moesten we zelf aan de slag gaan met ons eigen spraakfragment. Spijtig genoeg was ik ondertussen alweer vergeten hoe je dit moest uploaden in dat programma . Nog een geluk dat ik buren had. Maar toen begonnen de problemen pas echt! Ik vond plots de nodige knopjes niet meer om aan te klikken. Prof JV had gelukkig nog net iets meer geduld dan mijn vroegere informaticaleerkrachten, dus bespeurde ik bijna geen ergernis in zijn stem toen-ie zei dat ik gewoon het venstertje wat meer naar boven moest slepen en dat dan de nodige dingen zichtbaar werden. Tja, sommige dingen veranderen nooit he. Ik mag mijn computervaardigheden nog zo uitbreiden, tijdens computerlessen bezorg ik leerkrachten nog altijd grijze haren. Enfin, in de foto hierboven zie je de akoestische voorstelling van het woordje "in", uitgesproken door mij. Bovenaan de geluidsgolven, onderaan de formanten (rode bolletjes) en de toonhoogte (blauwe streep). Akoestische fonetiek is veel leuker dan ik had geacht. Ik vind dit ook best wel cool, zo mijn eigen stem op zo'n manier gerepresenteerd zien!
Dit liedje gaat over het onrechtmatig land afpakken van de oorspronkelijke bewoners van Australië, namelijk de Aboriginals. In feite kan de tekst toegpast worden op élke etnische groep waarvan ooit het land is afgenomen: de Native Americans, de Ieren, de Palestijnen..."It belongs to them, let's give it back!"...
Beds are Burning (Midnight Oil)
Out where the river broke
The bloodwood and the desert oak
Holden wrecks and boiling diesels
Steam in forty five degrees
The time has come
To say fair's fair
To pay the rent
To pay our share
The time has come
A fact's a fact
It belongs to them
Let's give it back
How can we dance when our earth is turning
How do we sleep while our beds are burning
How can we dance when our earth is turning
How do we sleep while our beds are burning
The time has come to say fairs fair
to pay the rent, now to pay our share
Four wheels scare the cockatoos
From Kintore East to Yuendemu
The western desert lives and breathes
In forty five degrees
The time has come
To say fair's fair
To pay the rent
To pay our share
The time has come
A fact's a fact
It belongs to them
Let's give it back
How can we dance when our earth is turning
How do we sleep while our beds are burning
How can we dance when our earth is turning
How do we sleep while our beds are burning
The time has come to say fair's fair
To pay the rent, now to pay our share
The time has come, a fact's a fact
It belongs to them, we're gonna give it back
How can we dance when our earth is turning
How do we sleep while our beds are burning
Deze nacht had ik weer zo'n angstaanjagende droom. Of beter gezegd: zelfs TWEE! Wat een nacht. Komt dat door het mooie weer ofzo? Het was natuurlijk weer allemaal heel erg verwarrend, onduidelijk en onlogisch, zoals wel vaker het geval is met dromen. Maar ik zal toch een poging doen om de korte inhoud te schetsen en jullie zo een idee te geven van de bevreemdende en vooral bange gevoelens waarmee ik tot twee keer toe wakker werd.
Droom 1
Er was een enorme overstroming geweest op onze planeet. Grote delen van de aarde waren overspoeld door een vloedgolf of stonden blank. Na de vloed kwamen gelukkig nog bepaalde landstreken weer droog te staan. De streek van en rond de evenaar was weer terug boven water gekomen en ook bepaalde delen van Beveren, waar ik woon. Mijn familie en ik hadden de vloed op een of andere manier overleefd. Alles was wel door- en doornat, moet ik zeggen. Ik liep naar de garage in de verwachting dat daar drie dode cavia's lagen (want ondertussen had ik er een derde caafje bijgekregen). Daar trof ik een doorweekte Cleo op de grond aan. Ik vreesde dat ze dood was maar ze bleek nog in leven - zij het zwakjes. Terwijl ik me met dat arme Cleootje bezig hield, kwam een natte Sheba vanachter de fietsen naar mij gekropen, gevolgd door mijn derde caafje (naam onbekend). Zij waren er gelukkig beter aan toe dan Cleo. Toen het avond begon te worden, werd de omvang van de ramp ons stilaan duidelijk. Opvallend was dat radio en televisie het soms toch nog deden. Omdat het donker was, begon ik de (resten van) de gordijnen dicht te doen. Ik vond het vreemd dat mijn ma ze nadien weer open deed, dus vroeg ik waarom. Ze zei dat dat tegen de aantrekkingskracht van de evenaar was - wat wel heel erg belachelijk klinkt, ik geef het toe. Toen hoorde ik het hele verhaal op de radio: doordat vooral de streek van de evenaar nog maar boven water stond, dreigden de polen (en dus de aardas) te kantelen. Ik betwijfel of dat kan doordat er maar een paar stukjes land meer boven water zijn, maar polen kunnen wel degelijk kantelen. Dit was echter nog maar het begin van de ellende. Ik keek dus door het raam (aangezien de gordijnen open waren) en plots zag ik in het donker iets door de lucht voorbijscheren. Het bleek een soort straaljager. Toen ik in de verte (richting dorpskom Beveren) ontploffingen zag, wist ik wat er gaande was: bombardementen!!! Ik riep: doe de gordijnen weer dicht, snel!...
Droom 2
Ik zwierf door de streek van Beveren en dan vooral door de polders - tijdens mijn dromen hou ik wel vaker omzwervingen door het Waasland. Ik kwam aan onze beroemde heuvel Singelberg. Blijkbaar hadden de archeologen weer toegeslagen op Singelberg, want de heuvel was in tweeën gekliefd door een soort gigantische geul. Ik was nieuwsgierig dus ging ik het hele zaakje eens van dichtbij bekijken. Men bleek Romeinse resten in Singelberg gevonden te hebben. het was best mooi en indrukwekkend hoor. Plots verschenen enkele klasgenoten en nog wat mensen. Zij waren in groep op bezoek. We wandelden wat rond, totdat iemand doorkreeg dat de site niet stabiel was! Alles stond op instorten. En dat gebeurde dan ook meteen, wat had je gedacht? Een meisje uit mijn klas raakte bedolven. Ik schoot, samen met een jongen uit mijn klas en nog wat anderen, te hulp. Na heel wat graaf- en tilwerk (met onze blote handen) konden we onze klasgenote "blootleggen". Het was gruwelijk! Ze leefde nog maar haar lichaam bleek door de balken netjes in twee gesneden! Het was duidelijk dat ze leed. Ik troonde de jongen uit de klas mee om hem - met tranen in de ogen- te zeggen: "Ik heb EHBO gevolgd. We kunnen niks doen. Alleen als we er binnen de twee minuten bij waren geweest en dan nog..."
Hoewel ik niet zo'n fan ben van 'het Nederlandstalige lied', hou ik wel erg van de muziek van Louis Neefs. Ik heb zelfs een best-off LP van deze zanger, die al te vroeg van ons heengegaan is. Wat een stem, wat een stem! Zoiets vind je vandaag de dag niet meer in Vlaanderen, en daar zal Idool niks aan veranderen. Iedereen kent vast wel de klassiekers "Jennifer Jennings", "Ik heb zorgen" en "Margrietje", maar zijn meest geëngageerde hit was ongetwijfeld "Laat ons een bloem". Lees aub de lyrics en denk dan eens na over wat écht belangrijk is in het leven...
Hier enkele van mijn favoriete eighties videoclipjes, die ik heel wat leuker vind dan die shit die ze tegenwoordig op muziekzenders tonen:
):
Het viel mij de laatste tijd op dat er veel muziek van Orchestral Manoevres in the Dark wordt gedraaid op de radio. De band is op het einde van de jaren '80 gesplit en er was ook al jaren niks meer van uitgebracht, zelfs geen zoveelste best-off. Toen ik eens twee dagen na elkaar een OMD-song op de radio hoorde, begon ik het ergste te vrezen...Zou één van de vroegere leden van OMD dood zijn
? 
! Ik heb goed genoten van de voorbije zonnige weken, maar ergens is het goed als het weer terug iets slechter wordt. Zo word ik minder afgeleid en kan ik beter voor school werken. Al gaf de zon me natuurlijk wél veel energie...
De cavia's hebben van dit warme weer al goed geprofiteerd, want zodra het boven de 17 ° C is mogen ze buiten grazen in de ren. En het is opvallend hoe iedereen plots veel vriendelijker wordt zodra het zonnetje daar is. 
Eén van de betere soul-songs van de sixties is ongetwijfeld "War", gezongen door Edwin Starr. What a voice, what a voice!!! Zulke songs maken ze niet meer dezer dagen, en ik betwijfel of er onder de winnaars van al die idool-edities ook maar één iemand is die dit kan zingen. Belangrijker echter is dat dit ook een geweldige anti-oorlogssong is! In 1969 protesteerde men in dit liedje tegen de oorlog in Vietnam, maar de lyrics hebben de tand des tijds uitstekend doorstaan. Als je nu naar de song luistert, moet je spontaan denken aan de hopeloze oorlog in Irak en aan alle andere projectjes van George Bush en de zijnen. War can't give life, it can only take it away!!!
). Dat kan nooit kwaad!
Joe Strummer, Clash legend, in 20 quotes:
- oh my god... En vandaag gingen we daar eens een akoestische analyse op toepassen, met behulp van het softwareprogramma PRAAT (
!!! - en de volgende minuten waren dan ook best genant. Gelukkig zijn mijn medestudenten al heel wat volwassener dan bijvoorbeeld scholieren in het middelbaar, dus werd er nauwelijks gegrinnikt en bleef iedereen zakelijk kijken. Oef! 
