Hey, ik ben Marieke! Mijn vriend en ik zijn allebei 28 jaar jong en zijn sinds 19 oktober '08 al 11 jaar samen. Da's een lange tijd, met de nodige ups en downs. We zijn een hevig koppeltje, maar wel een HEEL STERK! Nu is de tijd gekomen om die liefde te bezegelen met een nakomelingetje. Laat de kleine 'petertjes' nu maar eindelijk hun werk doen! En omdat zoiets speciaal is, schrijf ik graag neer hoe 'het' allemaal begon ... (21/11/2008) Ondertussen zijn we een jaartje verder en ouder én een levenservaring rijker en mogen we op dit moment van het mooiste wonder van het leven genieten, namelijk ons eerste zoontje Roan!!! Het is zààààààlig!!! (26/11/2009) Onze eerste telg wordt snel groot en binnenkort wordt hij al vergezeld van een klein broertje. Het gezinnetje breidt goed en wel uit. Onderstussen zitten we in volle blijdschap af te wachten naar de geboorte van de jonste spruit rond 7 juni (05/03/2011) Nu zijn we met vier!!! Ons gezinnetje is compleet ... (23/06/2011)
Zwangerschap van Roan
5W3D
8W6D
10W6D
12W3D
14W5D
16W3D
20W1D
22W
24W4D
28W
32W2D
36W4D
39W1D
Zwangerschap van Jensen
9W3D
12W3D
19W1D
23W3D
29W2D
34W4D
38W5D
40W1D
FOTOKES JENSEN
Ik ben zo in love op jou
09-12-2011
Klaas en Apetie
Ons Roanneke heeft de laatste dagen nogal grote ogen getrokken hoor. Het was Sint hier en Piet daar, Sint overal en Piet ginder ... Roanneke moest de Sint nog leren kennen hé uiteraard, dus heeft mamaatje hem er goed warm voor gemaakt door tekeningen te kleuren en een beetje te knutselen, door liedjes te zingen en te dansen. Ik had een boek met CD gekocht en die hebben we 'samen uitgezongen' en gedanst. Zaterdag 3 december kwam de Sint en Piet uit Spanje aan met hun boot in de jachthaven van Merelbeke. De nichtjes Phebe en Ibe waren er ook bij. Roan was totaal niet bang. Integendeel, hij was erg nieuwsgierig en bestudeerde de Pieten heel erg goed. Toen ze dichterbij kwamen, deinsde hij ook niet terug, maar hij grabbelde snel in hun zakken die vol met koekjes zaten. Uiteindelijk is de Sint ook nog tot bij ons gekomen om goeiedag te zeggen tegen Roan, Phebe en Ibe. Je moest Roan zijn gezichtje gezien hebben. Zo van: 'huh, die bestaat echt!'. Echt ongelooflijk! En mamaatje was natuurlijk weer overgelukkig hé, zeker na het zien van zo'n gelukkig kindergezichtje en dan nog het gezichtje van mijn zoon! Daarna zijn we terug huiswaarst gekeerd want thuis stond nog een verassing te wachten. Benieuwd of de Sint en Piet daar langsgeweest waren? Maar natuurlijk, aan de stoof stonden er cadeautjes en heel veel lekkers voor Roan en zijn nichtjes. De cadeautjes werden vliegensvlug open gemaakt, maar de snoepjes en zo nòg vlugger :-P De kindjes waren blij, zodus, wij ook! Daarna hebben ze nog flink gespeeld en gedaan. Het was in orde, maar ook zeer vermoeiend. Tegen de avond waren zowel papaatje als ik kapot. In de dagen die daarop volgden, is Roanneke bij Oma, peet en meter Bibi geweest om zijn schoentje te zetten. Bij peet wilde hij jammer genoeg zijn schoen niet laten staan. Nee, hij moest terug mee naar huis. Waarschijnlijk omdat Roan het niet betrouwde of zo, want hij is daar nog niet zo veel geweest hé, bij Oma en meter Bibi daarentegen ... Bon, alles stond klaar en de dagen daarna mocht hij opnieuw gaan kijken wat de Sint had gebracht. De cadeautjes werden allemaal goedgekeurd door Roanneke, alleen heeft mamaatje nog eentje vlug gaan moeten ruilen want meter Bibi had hetzelfde gekocht als wat mamaatje gekozen had voor de cadeau van peet. Zo zie je maar dat de twee zussen dezelfde smaak hebben hé. Haha :lol: Het was leuk voor Roanneke en nog meer voor mamaatje waarschijnlijk :oops: Ja, ik beleef daar evenveel of zelfs meer plezier aan dan ons Roanneke. Da's zo gezellig en spannend allemaal hé, dat Sinterklaasgedoe!!! En na de Sint is het de beurt aaaaaan ..... de KERSTMAN!!! Jiha, weer zo'n gezellige feestelijke tijd van het jaar. Zondag of misschien vanavond nog als ik tijd heb, haal ik de kerstversiering uit en wordt het een ganse dag versieren. Leuk leuk leuk! Roanneke zal weer grote ogen trekken. Haha, weeral! Plezant! Tussen dat gedoe allemaal door, is ons Roanneke wel geen engeltje geweest de laatste 2 weken. Amaaaaaaaaaaaaaaaai seg!!!!!!! Ja ja, een irritant boos kereltje is hij al geweest. Tjah, weer zo'n fase zeker?? Niks, maar dan ook niks is goed hé. En op alles zegt hij 'NEE!'. Man man ... Bij elk woord, elke handeling die we doen naar hem toe, draait verkeerd uit. Hij wil een boterham, nee, toch niet, jawel toch wel, nee toch maar weer niet enz. Hij wil zijn jas niet aandoen, hij wil zich niet laten verversen, hij wil zijn tanden niet poetsen, hij wil dit niet, hij wil dat niet ... en ga zo maar door! Van zodra hij wakker is, komt er protest. 's Morgens begint hij de dag gedwee met een huil- en krijsconcert. Leuk hoor om zo wakker te worden. Amai mijn oren en humeur!!!! V_R_E_S_E_L_I_J_K!!! En probeer dan maar eens op tijd op je werk te geraken! Pff! MAAR, deze morgen was anders. Deze keer was het rustig. Woehoe! Heeeeeeeeeeeeeeeeerlijk! Hij maakte zachte 'heh, heh, heh-geluidjes'. Constant na mekaar, maar zacht, heel zacht. Dus ik ben zo snel als ik kon maar uit mijn bed gespurt om hem er uit te halen, want hij was tevreden en dat wou ik zo houden. Dan weet hij ook, als ik rustig ben, dan komt mijn mamaatje meteen! Houden zo kerel! Héhé! Maar mamaatje weet wel beter, er komen nog zo van die dagen, woho, zo van die dagen ... Nog een leuk weetje dat ik zeker moet meedelen, is dat Roanneke een ticske heeft tegenwoordig. Ik weet niet of het eigen is aan de leeftijd of dat alleen Roan dat heeft, maar hij wil tegenwoordig alles sorteren. Soort bij soort, kleur bij kleur. Dat doet hij met de blokjes, met de stiftjes, zelfs de snoepjes van de Sint legde hij kleur per kleur :lol::lol::lol: Grappig maar ook heel neurotisch. Haha! Een ander leuk weetje is dat Roan de baas is van de glijbaan bij tante Pug. Hij zit daar constant op. Het eerste wat hij doet als hij toekomt, is naar die glijbaan vliegen. En hij glijdt er ook altijd op zijn buik af. Hoe heeft hij dat ontdekt hé? De kleine kwibus! Toen ik hem onlangs ging afhalen en ik Jensen klaarmaakte, zat Roan boven op de glijbaan te wachten. En hij lag dan nog dwars met zijn benen over de glijbaan te bengelen. Hij lag daar als een Koning te Rijk. Dat moest je gezien hebben. Zo precies van: da's hier mijn en enkel en alleen mijn domein! Grappig! Tegenwoordig moet ik mijn zoonekes afzetten op een andere locatie, want Tante Pugs opvang is verhuisd. Het is 3 minuutjes omrijden dan vroeger, dus dat valt nog reuze mee. En het is daar HEEEEEEEEL VEEEEEEEL beter. Echt waar! Het is een boerderij die wat gemoderniseerd is. Niet supernieuw, maar zeker wel in orde. En vooral, er is daar veeeeeeeel meer ruimte. Heerlijk om te zien hoe die gastjes daar allemaal opleven. Echt waar! En om te parkeren kan het ook niet beter. Het is een vierkantshoeve met een binnenkoer. Heel praktisch! Maar volgend jaar rond mei verhuist ze opnieuw. Tante Pug huurt die boerderij af en om één of andere reden moet ze daar volgend jaar mei uit. Dan verhuist ze naar een villa, zei ze mij. Benieuwd wat dat dan gaat worden en hopelijk niet te ver!
