Wijd jullie toe aan mijn Onbevlekt Hart 23/3/2009

Mijn kindertjes, moge de vrede van mijn Onbevlekt Hart jullie altijd vergezellen.

Kindertjes: Ik begin mijn leger hier op aarde te verzamelen. Daarom roep ik jullie op, mijn trouwe kindertjes, om jullie zo spoedig mogelijk toe te vertrouwen aan mijn Onbevlekt Hart, want de dagen van jullie bevrijding zijn nabij. Vrees niet kleintjes, jullie weten goed dat Ik bij jullie ben. Verspreid het gebed van mijn H. Rozenkrans en doe alles wat mijn Zoon jullie heeft verteld over het dragen van de geestelijke wapenrusting voor deze Eindtijd.

Kindertjes van mijn hart, jullie zijn mijn getuigen en jullie zijn ook discipelen van mijn Zoon, die de triomf van onze Twee harten zullen aankondigen aan de naties. Wees vredebrengers, predikers van liefde. Verspreid met goede moed het Evangelie van mijn Zoon. Wees dappere strijders die samen met mij vechten tegen de duivelse draak. Vrees niet, ik ken jullie en ik heb jullie bedekt met mijn mantel. Mijn kinderen, wijd jullie gezinsleden en familie toe aan mij, zodat ook zij mijn moederlijke bescherming genieten. Vrees niet voor degenen die gescheiden zijn van God. Als jullie hen toewijden aan mijn Onbevlekt Hart, zal ik hen niet laten verloren gaan, want de Genade en Barmhartigheid van  mijn Vader zal hen beschermen en hen doen ontwaken uit hun geestelijke lethargie op het laatste moment.

Onthoud, kleintjes, dat er niets onmogelijk is voor God. Wijd jullie toe aan mijn Onbevlekt Hart, breid het uit tot jullie kinderen en familie, ook de opstandigen en mijn Vader en ik, jullie Hemelse Moeder zullen niet toelaten dat ze weggevoerd worden door de krachten van het kwaad.

Kijk dan, mijn kindertjes, hoe groot de liefde en barmhartigheid van God is, die zelfs, wetend dat deze kleine zielen in de duisternis dwalen, niet zal toelaten dat ze verloren gaan als jullie ze toewijden aan mijn Onbevlekt Hart. Daarom, mijn kindertjes, verspreid de toewijding aan mijn Onbevlekt Hart onder jullie broeders en zusters, omdat het jullie toevlucht en bescherming is in de verdrukking. Ik wil, mijn kleintjes, vele toegewijde kleine hartjes aanbieden aan mijn Vader, als jullie offerande aan mij en zo de weg samen effenen met hen, voor de triomferende terugkeer van mijn Zoon.

Moge de vrede van mijn Onbevlekt Hart bij jullie zijn. Ik ben jullie troost en bescherming: het Onbevlekt Hart van Maria.

Maak mijn boodschappen kenbaar, mijn kindertjes.

TOEWIJDING VAN HET HELE LEVEN AAN MARIA uit: www.maria-domina-animarum.net

Lieve Moeder Maria,
Ik en mijn gezinsleden (noem hun namen) offeren en dragen U alles op en wijden U alles toe wat we U nog nooit heb opgedragen of toegewijd, opdat U elk ogenblik van ons hele leven zou bezitten.
Moge ons hele leven op die manier een nederig geschenk aan U zijn.
Mogen de goed doorgebrachte ogenblikken vreugdebloemen voor U zijn,
en wil de minder goed doorgebrachte, omwille van mijn diep berouw en dat van mijn gezinsleden (noem hun namen), door Gods genadige vergeving in Uw zuiverende handen tot vreugdebloemen maken.
Wil ons, o teerbeminde Moeder, op deze wijze voorbereiden op de Eeuwige Heerlijkheid, samen met U voor Gods Aanschijn.

14-08-2019 om 03:39 geschreven door claudia  

Wijd jullie toe aan de kracht van mijn Glorierijk Bloed! 21/9/2009

Mijn kinderen, mijn vrede zij met jullie. Spoedig zal mijn schepping beginnen kreunen als een vrouw in barensweeën. De pijn en jammerkreten van de schepselen zullen gevoeld worden in de vier windstreken. Wanneer het wezen van ongerechtigheid zijn opwachting maakt, zal mijn schepping in rouw zijn. Alles wat geschreven staat zal tot de letter vervuld worden. Hemel en aarde zullen vergaan, maar mijn woorden zullen niet vergaan. Verzamel jullie in gebed rond mijn Moeder en mijn Engelen. Verspil geen enkel moment om te bidden. Onthoud dat het een tijd van verdrukking is en dat jullie mijn strijders zijn die, samen met mijn Moeder en mijn Engelen, het duivels beest en al zijn legioenen van het kwaad zullen verslaan van het aardoppervlak.

Mijn kinderen, jullie weten goed dat mijn tegenstander zich in het begin zal gedragen als een lam om de heersers en deze ondankbare en zondige mensheid te verleiden en bedriegen. Zorg ervoor dat jullie niet in het bedrog vallen, omdat geloof en naastenliefde ten zeerste zullen bekoeld zijn. De mens zal de vijand zijn van zijn eigen broeder. De doctrine van de valse messias zal de mensheid verdelen en mijn schepping zal in rouw gedompeld zijn en bloed. Jullie blijven mijn volk, in gebed en in volledige vereniging met mijn Geest. Onthoud dat Ik jullie niet in de steek zal laten. Ik zal bij jullie zijn door het Onbevlekte Hart van mijn Moeder. Blijf in geloof en standvastigheid aan jullie God. Bemin en help elkaar, zodat jullie de overwinning behalen.

Liefde, Geloof en Standvastigheid zullen jullie schild zijn. Het gebed en de kracht van mijn Woord zullen jullie zwaard zijn. Draag mijn wapenrusting ’s morgens en ’s avonds en breid het uit tot jullie gezinsleden zodat ook zij mijn bescherming zouden genieten. Onthoud dat de strijd geestelijk is en dat jullie wapens krachtig zijn in de Geest voor de instorting van bastions.

Wees dus gereed en voorbereid, omdat de geestelijke strijd op het punt staat te beginnen. Versterk je geest en zintuigen met mijn Bloed. Wijs jullie toe aan de kracht van mijn Glorierijk Bloed. Dit Bloed zal jullie beschermen tegen de vuurpijlen van mijn tegenstander. Jullie weten goed dat jullie geest het middelpunt zal zijn van alle aanvallen. Wees daarom waakzaam, mijn kinderen, zoals goede soldaten. Verenig jullie in gebed tot het Onbevlekt Hart van mijn Moeder en mijn Hemelse Legioenen, zodat jullie deze dagen van geestelijke strijd kunnen doorstaan.

Moge mijn vrede en mijn liefde bij jullie blijven. Ik ben jullie Vader, Jezus, de Goede Herder, bevrijder van zijn volk.

Maak mijn boodschappen kenbaar, schapen van mijn kudde. Blijf niet inactief, want de redding van zielen staat op het spel.

14-08-2019 om 00:00 geschreven door claudia  

IK HERINNER JULLIE ER NOGMAALS AAN, KLEINTJES: DRAAG JE GEESTELIJKE WAPENRUSTING VAN ‘S MORGENS TOT ‘S NACHTS EN BREID ZE UIT TOT JULLIE KINDEREN, ZODAT ZE OOK DE BESCHERMING VAN DE HEMEL GENIETEN! 9/8/2019

DRINGENDE BOODSCHAP VAN OLVROUW VAN DE ROTS AAN HET VOLK VAN GOD – BOODSCHAP AAN ENOCH

Kindertjes van mijn Hart, de Vrede van mijn Heer is met jullie allen en mijn Liefde en Moederlijke Bescherming vergezelt jullie altijd.

Kleintjes, kwaad en zonde blijven toenemen, het overgrote deel van deze ondankbare mensheid is in macht van demonen. Boze geesten treffen meedogenloos de kinderen en jeugd. Veel van mijn kinderen worden mishandeld en gewelddadig vermoord. Geesten van onverdraagzaamheid, geweld, onenigheid, moord, zelfmoord en ontucht, lopen in deze wereld en doen velen het hoofd verliezen en veroorzaken een escalatie van doden.

De geestelijke lauwheid, de geloofsafval, de vervreemding van God en de zonde en kwaad van het overgrote deel van de mensheid, zorgen dat de geestelijke deuren zich openen waarlangs demonen op deze wereld komen. Vele kinderen van de duisternis kondigen reeds de verschijning van de valse god aan, die, zoals jullie goed weten, de zoon van de verdoemenis is, de vleesgeworden demon.

duivelsteken of cornudo

Kindertjes, ga niet in op twisten of oeverloze discussies met de kinderen van de duisternis, wanneer ze het duivelsteken maken met hun hand of ze spreken vloeken of doen duistere rituelen, of kondigen de komst van hun valse god aan. Wanneer je dit opmerkt moet je jezelf verzegelen, hen verzegelen en de plaats waar je bent verzegelen met het Bloed van mijn Zoon. Geen demon, hoe sterk ook, kan je treffen als je beschermd wordt door het Bloed van het Lam Gods.

Kostbaarste Bloed van Jezus

Ik herinner jullie er nogmaals aan, mijn kleintjes: Draag de geestelijke wapenrusting ’s morgens tot ’s nachts en breid het uit tot jullie kinderen en gezin, zodat ze ook de bescherming van de Hemel kunnen genieten. Ga niet buiten zonder dat jullie je geestelijke Wapenrusting dragen, omdat de krachten van het kwaad reeds op jullie wereld rondzwerven. Verzegel jullie van kop tot teen en verzegel jullie kinderen, gezin, huis, werkplaats, mensen met wie je in contact komt en plaatsen waar je bent, met het Bloed van mijn Zoon, zodat niets of niemand je kan schade berokkenen.

Volg deze aanbevelingen op, mijn kinderen, zodat jullie je kunnen verdedigen tegen de aanvallen van de vijand van jullie ziel. Onthoud dat jullie je reeds in de geestelijke strijd bevinden zodat jullie niet mogen verslappen in gebed. Bid mijn H. Rozenkrans, omdat dit het meest krachtige Geestelijke wapen is dat jullie hebben om mijn tegenstander, zijn duivels en zijn volgelingen te verslaan. Vraag om mijn Heilige Voorspraak en aanroep mij als jullie OLVrouw van de Rots. Bid:

O zoete Maagd Maria, ik aanroep U als OLVrouw van de Rots. Ik richt mij tot U, zodat U mij de genade verleent dat Ik aan U vraag (noem je verzoek) door Uw Heilige Voorspraak. Mijn Lieve Moeder, bescherm mij, mijn gezin en mijn geliefden tegen alle aanvallen van de boze. Moge Uw Heilige Voorspraak ons bevrijden van alle kwaad en gevaren. Amen. Bid het Onze Vader, Wees gegroet en Glorie zij de Vader.

Kindertjes, maak mijn Voorspraak kenbaar aan de hele wereld. Kom mij bezoeken in mijn Heiligdom en vraag mij wat jullie nodig hebben voor jullie goed en dat van jullie ziel en naar mate van jullie geloof zal ik het jullie verlenen. Ik zegen jullie in Naam van de Vader, de Zoon en de H. Geest. Amen.

Jullie Moeder, OLVrouw van de Rots, Bogota – Colombia.

Maak mijn boodschappen kenbaar aan de hele mensheid, mijn Geliefde Kinderen

13-08-2019 om 00:21 geschreven door claudia  

12-08-2019 om 06:10 geschreven door claudia  

Dag 3 : Jezus verschijnt aan Thomas 

Merk op dat in de lezing van vandaag, Jezus vol medelijden is met iemand die twijfelt, en dat het deel uitmaakt van het ‘tot geloof komen’. Perioden van twijfel en ‘het in vraag stellen’ kunnen leiden tot een sterker, diepgaander geloof. De sleutel is om de conversatie gaande te houden met de Heer, zoals je dit gedurende je bezinning hebt gedaan en zoals Thomas doet met Jezus.

Ik vraag om wat ik verlang. Hier zal het zijn om genade te vragen om blij te zijn en mij te intens te verheugen omwille van de grote glorie en vreugde van Christus, Onze Heer. (SE 221)

Johannes 20:24-31 : Tomas, een van de twaalf, ook Didymus genaamd, was echter niet bij hen, toen Jezus kwam. De andere leerlingen vertelden hem: “Wij hebben de Heer gezien.” Maar hij antwoordde: “Als ik niet in zijn handen het teken van de nagelen zie en mijn vinger in de plaats van de nagelen kan steken en mijn hand in zijn zijde leggen, zal ik het niet geloven.” Acht dagen later waren zijn leerlingen weer in het huis bijeen, en nu was Tomas er bij. Hoewel de deuren gesloten waren, kwam Jezus binnen, ging in hun midden staan en zei: “Vrede zij u.” Vervolgens zei Hij tot Tomas: “Kom hier met uw vinger en bezie mijn handen. Steek uw hand uit en leg die in mijn zijde, en wees niet langer ongelovig, maar gelovig.” Toen riep Tomas uit: “Mijn Heer en mijn God!” Toen zei Jezus tot hem: “Omdat ge Mij gezien hebt, gelooft ge? Zalig die niet gezien en toch geloofd hebben.” Nog vele andere tekenen heeft Jezus gedaan in het bijzijn van zijn leerlingen, welke niet in dit boek zijn opgetekend, maar deze hier zijn opgetekend, opdat gij moogt geloven, dat Jezus de Christus is, de Zoon van God, en opdat gij door te geloven leven moogt bezitten in zijn Naam.

Kun je Tomas twijfel begrijpen? Kan je met hem zeggen als uitdrukking van geloof: Mijn Heer en mijn God!

Overweging 

We zullen nooit de Beker van de mensheid winnen, een wedstrijd winnen voor perfectie, maar we kunnen samen in hoop leven, vieren dat we geliefd zijn in onze gebrokenheid. We kunnen elkaar helpen, groeien in vertrouwen, leven in dankbaarheid, leren te vergeven, ons openstellen naar anderen en hen verwelkomen, en streven om vrede en hoop in de wereld te brengen. —Jean Vanier

Dag 4 : Jezus verschijnt aan Petrus en de discipelen

De lezing van vandaag toont Jezus die verschijnt aan Petrus en de discipelen op de oever van het Meer van Tiberias. Beeld je in dat je betrokken bent in deze zeer dynamische en tedere scène,. Kan je de verwondering en de vreugde van de discipelen voelen en het enthousiasme van Petrus? Luister naar de intieme dialoog tussen Jezus en Petrus. Beeld je in dat Jezus hetzelfde tegen jou zegt.

Ik vraag om wat ik verlang. Hier zal het zijn om genade te vragen om blij te zijn en mij te intens te verheugen omwille van de grote glorie en vreugde van Christus, Onze Heer. (SE 221)

Johannes 21:1-19 : Daarna verscheen Jezus aan de leerlingen bij het meer van Tiberias. De verschijning verliep op deze wijze: Er waren bijeen: Simon Petrus, Tomas, die ook Didymus genoemd wordt, Natanaël uit Kana in Galilea, de zonen van Zebedeüs en nog twee van zijn leerlingen. Simon Petrus zei tot hen: “Ik ga vissen.” Zij antwoordden: “Dan gaan wij mee.” Zij gingen dus op weg en klommen in de boot, maar ze vingen die nacht niets. Toen het reeds morgen begon te worden, stond Jezus aan het strand, maar de leerlingen wisten niet dat het Jezus was. Jezus sprak hen aan: “Vrienden, hebben jullie soms wat vis?” “Neen,” antwoordden ze. Toen zei Hij hun: “Werpt het net uit rechts van de boot, daar zult ge iets vangen.” Nadat ze dit gedaan hadden, waren ze niet meer bij machte het net op te halen vanwege de grote hoeveelheid vissen. Daarop zei de leerling van wie Jezus veel hield tot Petrus: “Het is de Heer!” Toen Simon Petrus hoorde dat het de Heer was, trok hij zijn bovenkleed aan – want hij droeg slechts een onderkleed – en sprong in het meer. De andere leerlingen kwamen met de boot, want zij waren niet ver uit de kust, slechts tweehonderd el, en sleepten het net met de vissen achter zich aan.

Toen zij aan land waren gestapt, zagen zij dat er een houtskoolvuur was aangelegd met vis erop en brood. Jezus sprak tot hen: “Haalt wat van de vis, die gij juist gevangen hebt.” Simon Petrus ging weer aan boord en sleepte het net aan land. Het was vol grote vissen, honderddrieënvijftig stuks, en ofschoon het er zoveel waren, scheurde het net niet. Jezus zei hun: “Komt ontbijten.” Wetend dat het de Heer was, durfde geen van de leerlingen Hem vragen: “Wie zijt Gij?” Jezus trad dichterbij, nam het brood, en gaf het hun, en zo ook de vis. Dit nu was de derde keer dat Jezus aan de leerlingen verscheen sinds Hij uit de doden was opgestaan.

Na het ontbijt zei Jezus tot Simon Petrus: “Simon, zoon van Johannes, hebt ge Mij meer lief dan dezen?” Hij antwoordde: “Ja Heer, Gij weet, dat ik U bemin.” Jezus zei hem: “Weid mijn lammeren.” Nog een tweede maal zei Hij tot hem: “Simon, zoon van Johannes, hebt ge Mij lief?”, waarop deze antwoordde: “Ja Heer, Gij weet dat ik U bemin.” Jezus hernam: “Hoed mijn schapen.” Voor de derde maal vroeg Hij: “Simon, zoon van Johannes, hebt ge Mij lief?” Nu werd Petrus bedroefd, omdat Hij hem voor de derde maal vroeg: “Hebt ge Mij lief?” en hij zei Hem: “Heer, Gij weet alles: Gij weet dat ik U liefheb.” Daarna zei Jezus hem: “Weid mijn schapen. Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: toen ge jong waart, deed ge zelf uw gordel om en ging waarheen ge wilde, maar wanneer ge oud zijt, zult ge uw handen uitstrekken, een ander zal u omgorden en u brengen waarheen ge niet wilt.” Hiermee zinspeelde Hij op de dood waardoor hij God zou verheerlijken. En na deze woorden zei Hij hem: “Volg Mij.”

Merk het bevel op waarmee Jezus Petrus verlaat. Hoe word jij geroepen om de anderen bij te staan?

Overweging : Een gebed door H. Teresa van Avila

Christus heeft geen ander lichaam op aarde dan het jouwe,

    geen handen dan de jouwe,

    geen voeten dan de jouwe,

van jou zijn de ogen waardoor Christus met mededogen naar de wereld kijkt;

van jou zijn de voeten waarmee Hij rond gaat goede daden verrichtend;

van jou zijn de handen waarmee Hij de mensen nu zegent.

Christus heeft nu op aarde geen ander lichaam dan het jouwe. 

Dag 5 : Contemplatie van Gods Liefde (deel 1) 

We besluiten deze bezinning met drie dagen van overweging over Gods Liefde – de laatste meditatie in de Geestelijke Oefening. Dit is het hoogtepunt van de bezinning. In deze contemplatie laten we Gods overweldigende liefde ons leven versterken. We zien dat de hele beweging van de bezinning geworteld en gericht is op liefde.

Vooraleer Ignatius deze contemplatie aanbiedt, geeft hij twee opmerkingen over liefde:

* Liefde moet zich meer uiten in daden dan in woorden. (SE 230) Liefde moet in daden omgezet worden, woorden zijn niet genoeg. Nu we geschoold zijn tot discipelen deze weken, moeten we nu iets DOEN. Ignatiaanse spiritualiteit is er een van MISSIE.

* Liefde bestaat in de wederzijdse uitwisseling tussen personen. (SE 231) Wie liefheeft geeft en deelt mee wat hij heeft of van hetgeen hij heeft of vermag aan wie hij liefheeft, en zo ook omgekeerd, wie geliefd wordt aan wie hem liefheeft. Heeft de een kennis, eer of rijkdom, dan zal hij die geven aan wie ze niet heeft, en zo zal ook de ander tegenover hem.

Net zoals liefde tussen twee personen gekenmerkt is door geven en ontvangen, is de liefde die we delen met God een soort van wederzijdse relatie. God wil onze vriendschap. God wil door ons gekend en geliefd zijn. Deze goddelijke verlangens zijn de bron van ons verlangen God te kennen, lief te hebben en Hem te dienen.

Ik vraag wat ik verlang. Hier zal dat zijn: innerlijke kennis van zoveel goeds dat ik ontvangen heb, opdat ik, geheel en al erkentelijk, de Goddelijke Majesteit in alles kan liefhebben en dienen. (SE 233)

1 Dank God voor de vele gaven

Ik herinner mij de gaven en weldaden die ik heb ontvangen – mijn schepping, verlossing, en andere gaven die ik persoonlijk heb ontvangen. Ik zal met een diepe genegenheid overwegen hoeveel God, Onze Heer voor mij heeft gedaan, en hoeveel Hij mij heeft gegeven van wat Hij bezit, en hoe diezelfde Heer verlangt om mij zelfs Zichzelf te geven zoveel Hij maar kan, in overeenstemming met Zijn goddelijke beschikking.

Daarna kijk ik naar mijzelf, en overweeg ik wat ik van mijn kant zou moeten aanbieden en geven in alle rede en rechtvaardigheid, aan de Goddelijke Majesteit nl. al mijn bezittingen, en mijzelf erbij. Ik zal God zeggen dat ik een offer aanbied uit diepe genegenheid en bidden:

Neem Heer, en aanvaard heel mijn vrijheid, mijn geheugen, mijn verstand en heel mijn wil, alles wat ik heb en bezit. U hebt het mij gegeven, aan U, Heer, geef ik het terug. Alles is van U. Beschik erover geheel volgens Uw wil. Verleen dat ik U mag liefhebben, die genade is mij genoeg. (SE 234)

Het “Neem, Heer en Ontvang” gebed is een offer dat aangeboden wordt in vrijheid. We hebben gebeden voor onverschilligheid in de bezinning: om vrij te worden van ongeordende hartstochten. Nu richten we ons op de noodzaak van deze vrijheid: we worden vrij van buitensporige gehechtheden zodat we God en de naaste meer kunnen liefhebben en dienen. Gekoesterd in de liefde van God, worden we versterkt in liefde, zoals God liefheeft.

Overweging : Word verliefd -  Pr Pedro Arrupe SJ (1907-1991)

Niets is eenvoudiger dan het vinden van God, dat is verliefd worden op een vrije absolute, ultieme manier. Op wie, op wat je verliefd bent, wat je verbeelding raakt, heeft invloed op alles. Je zult de keuze maken wat je doet opstaan ’s morgens, wat je 's avonds gaat doen, hoe je je weekends zal doorbrengen, wat je leest, wie je leert kennen, wat je hart breekt, en wat je in verwondering doet staan met vreugde en dankbaarheid. Word verliefd, blijf in de liefde, en het zal alles beslissen. -      Pr Pedro Arrupe SJ 

Dag 6 : Contemplatie van Gods Liefde (deel 2)

Met de ogen van geloof, realiseren we de oneindige diepte van de realiteit. We beginnen te begrijpen hoeveel Hemel er hier op aarde is. God is bij ons. Vraag: Hoe heb ik God ontmoet die in mij woont, in de anderen, en in de schepping? Wees heel concreet. Je kunt overwegen om in de natuur te bidden.

Ik vraag wat ik verlang. Hier zal dat zijn: innerlijke kennis van zoveel goeds dat ik ontvangen heb, opdat ik, geheel en al erkentelijk, de Goddelijke Majesteit in alles kan liefhebben en dienen. (SE 233)

2 God vinden in alle dingen, in alle mensen en in mijzelf

Kijk hoe God in de schepselen woont: in de elementen door ze het bestaan te geven, in de planten door ze te doen groeien, in de dieren door ze te doen voelen, in de mensen door hun verstand te geven. Zo woont Hij ook in mij, door mij het bestaan te geven, mij te bezielen, mij te doen voelen en mij verstand te geven. Bovendien maakt Hij van mij een tempel, daar ik geschapen ben naar het beeld en de gelijkenis van zijne goddelijke Majesteit. Keer je dan tot jezelf zoals in het eerste punt. (SE 235)

Gebruik je zintuigen en verbeelding om God in alle dingen en alle mensen te vinden. Wees aandachtig voor de bewegingen van genade in je innerlijk.  Besluit met onderstaand gebed van Ignatius.

Suscipe – H. Ignatius of Loyola  

Neem, Heer, en aanvaard
heel mijn vrijheid,
mijn geheugen,
mijn verstand
en heel mijn wil,
alles wat ik heb en bezit.
U hebt het mij gegeven,
aan U, Heer, geef ik het terug.
Alles is van U,
beschik erover geheel volgens uw wil.
Geef dat ik U mag liefhebben,
die genade is mij genoeg.

Overweging :  

·        Sinds God alle dingen geschapen heeft, is alles op basis van Zijn Wetten werkzaam geweest en in gestage ontwikkeling gebleven. Onder Zijn alziend oog, onder Zijn heerschappij, hebben alle dingen zich gestaag ontwikkeld naast de overleving van de mensen. Niets kan deze wetten veranderen en niets kan deze wetten teniet doen. 

·        God zal met ons zijn, God is Emmanuel, God zal met ons zijn, de God van Israël. 

·        God zorgt voor een balans in de relatie tussen alle dingen om de mensheid een stabiele omgeving voor overleving te geven. 

·        God is voor ons uitgegaan in alle dingen die wij tegenkomen in ons leven. 

·        De zegen van God wens ik jou toe, weet dat Hij je nooit verlaat. De zegen van God blijft bij jou, overal waar je gaat. 

·        Of je de daden van God nu wel of niet herkent en of je nu wel of niet in het bestaan van God gelooft, het lijdt geen twijfel dat je lot binnen Gods ordening ligt. Het lijdt ook geen twijfel dat God altijd heerschappij over alle dingen zal hebben. 

·        God gebruikt Zijn leven om in alle levende en levenloze dingen te voorzien, door alles in orde te brengen met Zijn kracht en gezag. Dit is een waarheid die niemand kan bedenken of gemakkelijk kan bevatten en deze onbegrijpelijke waarheden zijn de manifestatie van en getuigenis voor de levenskracht van God. 

·        Een relatie met God is de beste relatie die je kan hebben. 

·        Vertrouw op de Heer met heel je hart, steun niet op eigen inzicht. Denk aan Hem bij alles wat je doet, dan baant Hij voor jou de weg. (Spreuken 3:5-6) 

·        Mijn plan met jullie staat vast, spreekt de Heer. Ik heb jullie geluk voor ogen, niet jullie ongeluk: Ik zal je een hoopvolle toekomst geven. (Jeremia 29:11) 

·        Door het geloof spreekt God. Door de hoop helpt God. Door de liefde geeft God. 

·        Hoop, geloof en liefde zijn de zaken waar het eigenlijk om gaat. Zonder anker, nooit een haven. Zonder kruis, geen overtuiging. Zonder hart geen warm verlangen naar geborgenheid en liefde, naar een steun en toeverlaat.

Dag 7 : Contemplatie van Gods Liefde (deel 3)

Rainer Maria Rilke, duitse dichter, vat de beweging van deze Contemplatie perfect samen: “We zijn dicht in Uw handen gewiegd – en rijkelijk uitgeworpen.” We hebben de oproep om te “komen en het te zien” beantwoord. We zijn op een beslissend punt gekomen om ons JA-woord te geven en Jezus te volgen.

Johannes 1:35-39 : De volgende dag stond Johannes (de Doper) daar (aan de overkant van de Jordaan) weer, nu met twee van zijn leerlingen. Hij richtte het oog op Jezus die voorbijging en sprak: “Zie, het Lam Gods.” De twee leerlingen hoorden hem dat zeggen en gingen Jezus achterna. Jezus keerde zich om en toen Hij zag dat zij Hem volgden, vroeg Hij hun: “Wat verlangt gij?” Ze zeiden tot Hem: “Rabbi, (Meester) waar verblijft ge?” Jezus zei hun: “Ga mee om het te zien”. Daarop gingen zij mee en zagen waar Hij zich ophield. Van die dag af bleven zij bij Hem.

Nu moeten we de liefde en genade nemen die God ons heeft gegeven gedurende deze bevoorrechte tijd van bezinning en deze in ons leven tot stand brengen.

Ik vraag wat ik verlang. Hier zal dat zijn: innerlijke kennis van zoveel goeds dat ik ontvangen heb, opdat ik, geheel en al erkentelijk, de Goddelijke Majesteit in alles kan liefhebben en dienen. (SE 233)

3 Prijs God, die voortdurend werkt voor mij

Ga na hoe God in alle geschapen dingen op het aardoppervlak voor mij zwoegt en werkt, dat wil zeggen: Hij gedraagt zich als iemand die zwoegt. Bijvoorbeeld in de hemel, de elementen, de planten, de vruchten, het vee, enz., door ze het bestaan te geven en in stand te houden, door ze te doen groeien en voelen, enz. Keer je daarna in jezelf. (SE 236)

God is niet statisch. God – geopenbaard aan ons als Vader, Zoon en H. Geest - is dynamisch, levend, altijd in beweging en werkt altijd om leven te brengen in Zijn geliefde Schepping. Gods liefde is overvloedig aanwezig. In ons gebed kunnen we de activiteit van God in ons leven en onze wereld overwegen. Verwonder je over hoe God schept in ons, door ons en met ons. Kan je God zien en horen werken in de wereld rond je? Kan je waarderen hoe God in en door jou heeft gewerkt? Kan je herkennen hoe het werk van anderen jou steunt in je leven?

4 Prijs God, die de Bron is van alle Goedheid

Ik overweeg hoe al het goede en alle gaven van boven neerdalen, zoals mijn beperkte kunnen van het hoogste en oneindige kunnen daarboven. En zo ook rechtvaardigheid, goedheid, mededogen, barmhartigheid enz., zoals de zonnestralen van de zon komen en het water uit de bron enz. Tot slot besluit ik met mij in mijzelf te keren. (SE 237)

Liefde ziet helder de diepten van de realiteit. Probeer met jouw inzicht dat aangescherpt is door de Geestelijke Oefening in alle dingen – de schepping en de mensen – de weerspiegeling te zien van God. Herinner je specifieke gelegenheden waar jij of iemand anders handelde met rechtvaardigheid, goedheid, barmhartigheid, medelijden of een andere deugd. Waardeer hoe deze daden als stralen waren die van de zon kwamen, God Zelf. Besluit met :

Neem, Heer, en aanvaard
heel mijn vrijheid,
mijn geheugen,
mijn verstand
en heel mijn wil,
alles wat ik heb en bezit.
U hebt het mij gegeven,
aan U, Heer, geef ik het terug.
Alles is van U,
beschik erover geheel volgens uw wil.
Geef dat ik U mag liefhebben,
die genade is mij genoeg.

Overweging

Sommige tochten eindigen zodat anderen kunnen beginnen. De verrezen Christus gaf de H. Geest aan de discipelen en de Geest leidde hen tot dappere en heilige discipelen en bezielde hen om de missie voort te zetten die Jezus aan hen had vertrouwd in zijn aardse leven. De Geest van jezus die nu bij ons is, roept ons op voor het komende avontuur, zodat we nog meer reageren op de oproep van Christus om mee te werken aan een meer rechtvaardige en van goedheid doordrongen wereld, waar Gods liefde iedereen bereikt.—Kevin O’Brien, SJ

Gebed om zegen

Zegen mij op de weg die ik moet gaan.

Zegen mij op de plek waar ik zal staan.

Zegen mij in alles, wat U van mij verlangt.

O God, zegen mij alle dagen lang!

Vader, maak mij tot een zegen;

ga mij niet voorbij.

Regen op mij met uw Geest, Heer,

Jezus, kom tot mij als de Bron van leven,

die ontspringt diep in mij.

Breng een stroom van zegen,

waarin Uzelf steeds mooier wordt voor mij. 

Tot slot bidden wij :

GOD,
GEEF MIJ NIET TE VEEL VERSTAND,
MAAR GENOEG OM TE LEVEN
EN DE MENSEN TE VERSTAAN.

GEEF MIJ NIET TE VEEL KRACHT,
MAAR GENOEG OM TE WERKEN.
GEEF MIJ NIET TE VEEL WERK
MAAR GENOEG OM TE BOUWEN
AAN UW STAD.
GEEF MIJ NIET TE VEEL SUCCES
MAAR MOED GENOEG
OM UIT TE KOMEN VOOR HET GOEDE.

GOD, WELKE MENGELING VAN GELUK
EN LIJDEN
GIJ MIJ WILT GEVEN
LAAT IK AAN U OVER,
ALS GIJ MIJ MAAR HELPT
OM GELUKKIG TE ZIJN.

EEN DING VRAAG IK U ZONDER CONDITIE
EN ZONDER MAAT: GEEF ME ALTIJD MEER LIEFDE
VOOR U EN VOOR ALLEN
VANDAAG EN ALLE DAGEN.

12-08-2019 om 04:54 geschreven door claudia  

Beeld je het lege graf in met de discipelen. Bemerk dan hoe Maria Magdalena eerst niet herkend tot Jezus haar liefdevol aanspreekt met haar naam. Beeld je haar verwarring, haar opluchting, haar verwondering, haar vreugde in! Hoor en zie hoe Jezus haar de opdracht geeft het goede nieuws te verspreiden aan de leerlingen.

Overweging : De Verrijzenis brengt vreugde - Gerald M. Fagin, SJ

Drie betekenisvolle waarheden die geworteld zijn in de Verrijzenis openen een poort voor de genade en deugden van de vierde week, ze belichten enkele redenen van onze vreugde.

1     De Verrijzenis is een aankondiging dat Jezus leeft en aanwezig is bij ons. In de verschijningen van de Verrijzenis ervaren de discipelen dat Jezus in hun midden is. Dezelfde Jezus die onder hen had geleefd, raakte nu opnieuw hun leven diepgaand, en sprak en at met hen. Maar Jezus was radicaal veranderd. Jezus was niet gewoon terug tot leven gekomen zoals Lazarus. Jezus leefde nu het glorierijk leven na de dood, en nu was hij opnieuw bij hen. De Verrijzenis kondigt ook aan dat Jezus bij ons is. Het verhaal van de Hemelvaart bij Lucas is geen verklaring van Jezus’ afwezigheid. Lucas verklaart dat Jezus nu aanwezig is in alle tijden en plaatsen. We ontmoeten Jezus in de H. Schrift, in de sacramenten, en in onze broeders en zusters. Als we terugdenken aan de verhalen van de verschijningen van de Verrijzenis, is Christus opnieuw bij ons, vergeeft Hij ons, voedt Hij ons, en troost Hij ons.

2     De dood is overwonnen. De dood opent de weg naar het eeuwig leven. Jezus getuigt van Gods trouw, zelfs in de dood. We moeten niet bang zijn van de dood, omdat het niet het einde betekent, maar het begin van het eeuwig leven. Jezus’ Verrijzenis geeft het lijden en de dood zin, omdat het de weg is naar redding.

3     Jezus’ Verrijzenis bevestigt de kostbaarheid van de mens en de wereld waarin we leven. Jezus werd tot leven gewekt als een volledige persoon – lichaam en ziel. Jezus nam niet het menselijk lichaam aan om het dan weg te doen. Jezus behield zijn volledige mensheid. Samen met de leer van de Menswording en de instelling van de Eucharistie, verzekert de Verrijzenis ons dat God zich geïdentificeerd heeft met de materie. God heeft de menselijke conditie omarmd. Er bestaat voor eeuwig een diepe vereniging tussen God en de wereld, tussen geest en materie. Als Christenen geloven we niet gewoon in de onsterfelijkheid van de ziel. We geloven in de onsterfelijkheid van de mens. Jezus’ Verrijzenis en de onze spreekt van continuïteit tussen dit leven en het volgende. Jezus’ Verrijzenis erkent ook de kostbaarheid van de schepping. 

Romeinen 8:19-23 : Ook de schepping verlangt vurig naar de openbaring van Gods kinderen. Want zij is onderworpen aan een zinloos bestaan, niet omdat zij het zelf wil, maar door de wil van Hem die haar daaraan onderworpen heeft. Maar zij is niet zonder hoop, want ook de schepping zal verlost worden uit de slavernij der vergankelijkheid en delen in de glorierijke vrijheid van de kinderen Gods. Wij weten immers, dat de hele natuur kreunt en barensweeën lijdt, altijd door. En niet alleen zij, ook wij zelf, die toch reeds de eerstelingen van de Geest hebben ontvangen, ook wij zuchten over ons eigen lot, zolang wij nog wachten op de verlossing van ons lichaam. 

Zoals het Principe en de Basis zegt, deze wereld is een gave van een God die Liefde is. Ons geloof in de Verrijzenis verzekert ons dat alles van schoonheid, liefde en creativiteit eeuwig blijft bestaan. De Verrijzenis is het fundament van een holistische visie van de mens en een incarnationele en sacramentele visie van het leven.

Jezus is bij ons, de dood is vernietigd, en het menselijk leven en menselijke activiteit hebben een blijvende waarde - deze zijn allen redenen om ons te verheugen.

Leer in eerbied te leven - Gerald M. Fagin, SJ

Eerbied is een deugd om te cultiveren en in praktijk te brengen. Het is een instelling van het hart dat ons tot het goed in alle dingen voert en ons dichter tot God brengt. Eerbied brengt ons dichter naar de anderen en de wereld rond ons. Een eerbiedig persoon bemerkt en reageert op het mysterie van het leven en de heiligheid van alle dingen. Eerbied is een houding van afhankelijkheid en nederigheid, een waardering van de schoonheid van de realiteit, en een verlangen naar iets groters. Eerbied is een deugd dat niet op zichzelf gericht is, maar het houdt in dat men eerbied heeft voor zichzelf als een geschapen wezen, geliefd en gekozen door God. Eerbied geeft ons verlangen naar God een stem, ons verlangen om vervulling te vinden buiten onszelf in het mysterie dat ons omarmt.

Sommigen zullen argumenteren dat het hedendaags leven en cultuur de zin van eerbied heeft verloren. In een geϊndividualiseerde en mensgerichte wereld is het gemakkelijk om God aan zich te onderwerpen, relaties onder te waarderen, en te vluchten van het heilige. Eerbied is geen deugd dat enkel in traditionele zaken gevonden wordt, of in formele titels, plechtige rituelen en houdingen. Elke cultuur moet zijn eigen manier ontdekken om eerbied te koesteren. Elk van ons moet eerbied in de wereld waarin we leven vinden.

We moeten uiteindelijk onze eigen ervaring van eerbied aanboren door de momenten van ontzag te overwegen. Beschrijvingen van eerbied zijn enkel nuttig als ze tegen de achtergrond van herinneringen aan een ervaring van transcendentie worden gehouden en dat men zich openstelt voor iets dat zichzelf te boven gaat. Ik herinner mij bijvoorbeeld dat ik op de top van een hoog plateau stond dat duizenden meters hoog was en ik een overzicht had van honderden kilometers van vruchtbaar land. Ik had een ervaring van verwondering, van stilte, van uitgestrektheid, van gave. Ik voelde een soort van verwondering en dat God gewoon uit puur plezier van het scheppen en het delen van goedheid dit had voortgebracht.

We voelen dikwijls dergelijke zaken-in talloze sterren op een heldere nacht, voor een kunstwerk, bij de geboorte van een kind, bij een stervensmoment van een geliefde. Deze contemplatieve ervaringen brengen ons dichter naar God, zelfs al voelen we ons klein en onwaardig, en zelfs machteloos. Het zijn heilige momenten, die het landschap van ons hart verruimen. Ignatius kende eerbied wanneer hij ’s nachts bad onder de sterrenhemel, maar hij kende het ook in de drukte van elke dag. Hij hoopte om deze ervaring aan het licht te brengen in zijn Oefeningen.

Ignatius geloofde dat iedereen die biddend de kern van waarheid overweegt, dat we geschapen zijn uit liefde door een transcendente heilige God, zal groeien in eerbied. We zullen een diepere zin van de heiligheid van alle dingen krijgen, als we in alles zien dat het voortdurend in stand wordt gehouden door God. We zullen ontzag hebben voor zonsondergangen en bergen, bloemen en bomen, maar ook voor elke persoon die we ontmoeten. Eerbied is een instelling van het hart dat ons toelaat te leven voor de schoonheid en goedheid van elk schepsel en de God die ze heeft geschapen. In Ignatiaanse terminologie zal eerbied ons toelaten om God in alle dingen te vinden.

Deze eerste Ignatiaanse oefening begint ons te transformeren in een bijzonder soort van persoon. Er is reeds een antwoord op komst op de vragen zoals Wie ben ik? Wie zou ik moeten worden? Hoe kom ik daar? Eerbied is een fundamentele deugd om het hart van Christus na te volgen.

Deugd van eerbied : een overweging

·         Herinner je een ervaring van eerbied en ontzag in je leven en overweeg dit.

·         Waar en hoe ervaar ik dat God aanwezig is in mijn leven?

·         Hoe kan ik groeien in eerbied voor God, anderen, mijzelf en het leven?

·         Hoe kan ik tot een contemplatief hart komen?

Bijbellezingen over Eerbied

Psalm 104 God de Schepper en Voorziener :

Ps 104 alleluia confitemini Domino et invocate nomen eius adnuntiate inter gentes opera eius
2 cantate ei et psallite ei narrate omnia mirabilia eius
3 laudamini in nomine sancto eius laetetur cor quaerentium Dominum
4 quaerite Dominum et confirmamini quaerite faciem eius semper
5 mementote mirabilium eius quae fecit prodigia eius et iudicia oris eius

1 Halleluja! Looft Jahweh, verkondigt zijn Naam, Maakt onder de volken zijn daden bekend;

2 Zingt en juicht Hem ter ere, En verhaalt al zijn wonderen!

3 Roemt in zijn heilige Naam: Vreugd moet er zijn in de harten der Jahweh-vereerders!

4 Wendt u tot Jahweh en zijn macht, Houdt niet op, zijn aanschijn te zoeken;

5 Denkt aan de wonderen, die Hij deed, Aan zijn tekenen, aan zijn gerichten:

6 semen Abraham servi eius filii Iacob electi eius
7 ipse Dominus Deus noster in universa terra iudicia eius
8 memor fuit in saeculum testamenti sui verbi quod mandavit in mille generationes
9 quod disposuit ad Abraham et iuramenti sui ad Isaac
10 et statuit illud Iacob in praeceptum et Israhel in testamentum aeternum

6 Gij kinderen van Abraham, zijn dienaar; Gij zonen van Jakob, zijn vriend!

7 Hij, Jahweh, is onze God; Voor heel de aarde gelden zijn wetten!

8 Hij blijft zijn verbond voor eeuwig indachtig, En zijn belofte in duizend geslachten:

9 Het verbond, met Abraham gesloten, De belofte, aan Isaäk gezworen.

10 En Hij heeft die belofte aan Jakob bekrachtigd, Aan Israël het eeuwig verbond:

11 dicens tibi dabo terram Chanaan funiculum hereditatis vestrae
12 cum essent numero breves paucissimos et incolas eius
13 et pertransierunt de gente in gentem et de regno ad populum alterum
14 non reliquit hominem nocere eis et corripuit pro eis reges
15 nolite tangere christos meos et in prophetis meis nolite malignari

11 Hij zeide: "Aan u zal Ik geven Het land van Kanaän als uw erfdeel."

12 Toch waren ze daar maar gering in getal, Nog zonder aanzien en vreemd.

13 En toen ze nog zwierven van volk tot volk, Van het ene rijk naar het andere,

14 Duldde Hij niet, dat iemand ze kwelde, Maar tuchtigde koningen om hunnentwil:

15 "Raakt mijn gezalfden niet aan, En doet mijn profeten geen leed!"

16 et vocavit famem super terram omne firmamentum panis contrivit
17 misit ante eos virum in servum venundatus est Ioseph
18 humiliaverunt in conpedibus pedes eius ferrum pertransiit anima eius
19 donec veniret verbum eius eloquium Domini inflammavit eum
20 misit rex et solvit eum princeps populorum et dimisit eum

16 En toen Hij honger in het land had ontboden, Alle broodstokken stuk had geslagen,

17 Zond Hij een man voor hen uit, Werd Josef verkocht als een slaaf;

18 Men sloeg zijn voeten in boeien, In ijzeren ketens werd hij gekluisterd.

19 Maar toen eindelijk zijn voorzegging vervuld was, En Jahweh’s uitspraak hem in het gelijk had gesteld,

20 Beval de koning, hem te bevrijden, Liet de heerser der volken hem los;

21 constituit eum dominum domus suae et principem omnis possessionis suae
22 ut erudiret principes eius sicut semet ipsum et senes eius prudentiam doceret
23 et intravit Israhel in Aegyptum et Iacob accola fuit in terra Cham
24 et auxit populum eius vehementer et firmavit eum super inimicos eius
25 convertit cor eorum ut odirent populum eius ut dolum facerent in servos eius

21 Hij stelde hem aan tot heer van zijn huis, Tot bestuurder van heel zijn bezit.

22 En terwijl hij diens vorsten door zijn geest onderrichtte, En wijsheid leerde aan zijn oudsten,

23 Trok Israël Egypte binnen, Werd Jakob gast in het land van Cham.

24 Daar liet Hij zijn volk heel vruchtbaar worden, Veel talrijker dan zijn verdrukkers.

25 Maar toen hun hart verstarde, en zij zijn volk gingen haten, En trouweloos zijn dienaren kwelden,

26 misit Mosen servum suum Aaron quem elegit ipsum
27 posuit in eis verba signorum suorum et prodigiorum in terra Cham
28 misit tenebras et obscuravit et non exacerbavit sermones suos
29 convertit aquas eorum in sanguinem et occidit pisces eorum
30 dedit terra eorum ranas in penetrabilibus regum ipsorum

26 Zond Hij Moses, zijn dienstknecht, Aäron, dien Hij zelf had gekozen;

27 En zij verrichtten zijn tekenen onder hen, En wonderen in het land van Cham.

28 Hij zond duisternis af, en maakte het donker; Maar men achtte niet op zijn bevel.

29 Hij veranderde hun wateren in bloed, En doodde hun vissen.

30 Hun land krioelde van kikkers, Tot in de zalen zelfs van hun koning.

31 dixit et venit cynomia et scinifes in omnibus finibus eorum
32 posuit pluvias eorum grandinem ignem conburentem in terra ipsorum
33 et percussit vineas eorum et ficulneas eorum et contrivit lignum finium eorum
34 dixit et venit lucusta et bruchus cuius non erat numerus
35 et comedit omne faenum in terra eorum et comedit omnem fructum terrae eorum

31 Hij sprak: Daar kwamen de muggen, Muskieten over heel hun gebied.

32 Hij gaf hun hagel voor regen, En het vuur laaide op in hun land.

33 Hij sloeg hun wijnstok en vijg, En knakte de bomen op hun grond.

34 Hij sprak: Daar kwamen de sprinkhanen aan, En ontelbare slokkers;

35 Ze verslonden al het gewas op het veld, En schrokten de vruchten weg van hun akker.

36 et percussit omne primogenitum in terra eorum primitias omnis laboris eorum
37 et eduxit eos in argento et auro et non erat in tribubus eorum infirmus
38 laetata est Aegyptus in profectione eorum quia incubuit timor eorum super eos
39 expandit nubem in protectionem eorum et ignem ut luceret eis per noctem
40 petierunt et venit coturnix et panem caeli saturavit eos

36 Hij sloeg alle eerstgeborenen in hun land, Al de eersten van hun mannenkracht.

37 Toen voerde Hij hen uit met zilver en goud, En geen van hun stammen bleef struikelend achter.

38 Egypte was blij, dat ze gingen; Want de schrik voor hen had ze bevangen.

39 En Hij spreidde een wolk uit tot dek, Een vuur, om de nacht te verlichten.

40 Zij baden: Hij liet de kwakkels komen, En verzadigde hen met brood uit de hemel;

41 disrupit petram et fluxerunt aquae abierunt in sicco flumina
42 quoniam memor fuit verbi sancti sui quod habuit ad Abraham puerum suum
43 et eduxit populum suum in exultatione %et; electos suos in laetitia
44 et dedit illis regiones gentium et labores populorum possederunt
45 ut custodiant iustificationes eius et legem eius requirant

41 Hij spleet de rotsen: daar borrelden de wateren, En vloeiden door de woestijn als een stroom:

42 Want Hij was zijn heilige belofte indachtig, Aan Abraham, zijn dienaar, gedaan!

43 Zo leidde Hij zijn volk met gejubel, Zijn uitverkorenen onder gejuich.

44 Hij schonk hun de landen der heidenen, En ze erfden het vermogen der volken:

45 Opdat ze zijn geboden zouden volbrengen, En zijn wetten onderhouden!

Lucas 8:22-25 : Jezus brengt de storm tot rust

Op zekere dag stapte Hij met zijn leerlingen in een boot en zei tot hen: 'Laten we het meer oversteken.' Ze staken van wal en onder het varen viel Hij in slaap. Toen een hevige stormbui op het meer losbarstte, maakte het schip water en ze verkeerden in nood. Ze liepen dan ook naar Hem toe en maakten Hem wakker met de uitroep: 'Meester, Meester, wij vergaan!' Hij stond op, richtte zich met een dwingend woord tot de wind en het woeste water, ze bedaarden en het werd stil. En Hij sprak tot hen: 'Waar is uw geloof?' Ze werden door vrees bevangen en vol verbazing zeiden ze tot elkaar: 'Wie is Hij toch, dat Hij zelfs aan de winden en het water bevelen geeft en dat ze Hem gehoorzamen?'

Lucas 9:28-36 : De Gedaanteverandering

Ongeveer acht dagen na deze woorden nam Hij Petrus, Johannes en Jakobus met zich mee en besteeg de berg om er te bidden. Terwijl Hij in gebed was, veranderde zijn gelaat van aanblik en werden zijn kleren verblindend wit. En zie, twee mannen waren met Hem in gesprek; het waren Mozes en Elia die in heerlijkheid verschenen waren en spraken over zijn heengaan, dat Hij in Jeruzalem zou voltrekken. Petrus en zijn metgezellen waren intussen door slaap overmand. Klaarwakker geworden zagen zij zijn heerlijkheid en de twee mannen die bij Hem stonden. Toen dezen van Hem heen wilden gaan, zei Petrus tot Jezus: 'Meester, het is goed dat wij hier zijn. Laten we drie tenten bouwen, een voor U, een voor Mozes en een voor Elia.' Maar hij wist niet wat hij zei. Terwijl hij zo sprak, kwam er een wolk die hen overschaduwde. Toen de wolk hen omhulde, werden zij door vrees bewogen. Uit de wolk klonk een stem die sprak: 'Dit is mijn Zoon, de Uitverkorene, luistert naar Hem!' Terwijl de stem weerklonk, bevonden zij dat Jezus alleen was. Zij zwegen erover en verhaalden in die tijd aan niemand iets van wat zij gezien hadden.

Dag 2 : Jezus verschijnt op weg naar Emmaüs

De vierde week herinnert ons dat dood, wanhoop, geweld en verdriet niet het laatste woord hebben: maar vreugde. Aan de zijde van de verrezen Heer, waarderen we hoe Pasen de hele tijd gebeurt, met vreugde dat ons overal verrast.

Ik vraag om wat ik verlang. Hier zal het zijn om genade te vragen om blij te zijn en mij te intens te verheugen omwille van de grote glorie en vreugde van Christus, Onze Heer. (SE 221)

Lukas 24:13-35 : Juist die dag waren er twee van hen op weg naar een dorp, dat Emmaüs heette en zestig stadiën van Jeruzalem lag. Zij spraken met elkaar over alles wat was voorgevallen. Terwijl zij zo aan het praten waren en van gedachten wisselden, kwam Jezus zelf op hen toe en liep met hen mee. Maar hun ogen werden verhinderd Hem te herkennen. Hij vroeg hun: 'Wat is dat voor een gesprek dat gij onderweg met elkaar voert?' Met een bedrukt gezicht bleven ze staan. Een van hen, die Kleopas heette, nam het woord en sprak tot Hem: 'Zijt Gij dan de enige vreemdeling in Jeruzalem, dat Gij niet weet wat daar dezer dagen gebeurd is?' Hij vroeg hun: 'Wat dan?' Ze antwoordden hem: 'Dat met Jezus de Nazarener, een man die profeet was, machtig in daad en woord in het oog van God en heel het volk; hoe onze hogepriesters en overheidspersonen Hem hebben overgeleverd om ter dood te worden veroordeeld en Hem aan het kruis hebben geslagen. 

En wij leefden in de hoop, dat Hij degene zou zijn die Israël ging verlossen! Maar met dit al is het reeds de derde dag sinds die dingen gebeurd zijn. Zelfs hebben een paar vrouwen uit ons midden ons in de war gebracht; ze waren in de vroegte naar het graf geweest, maar hadden zijn lichaam niet gevonden en kwamen zeggen, dat zij ook nog een verschijning van engelen hadden gehad, die verklaarden dat Hij weer leefde. Daarop zijn enkelen van de onzen naar het graf gegaan en bevonden het zoals de vrouwen gezegd hadden, maar Hem zagen ze niet.' Nu sprak Hij tot hen: 'O onverstandigen, die zo traag van hart zijt in het geloof aan alles wat de profeten gezegd hebben! Moest de Messias dat alles niet lijden om in zijn glorie binnen te gaan?' Beginnend met Mozes verklaarde Hij hun uit al de profeten wat in al de Schriften op Hem betrekking had. Zo kwamen ze bij het dorp waar ze heen gingen, maar Hij deed alsof Hij verder moest gaan. 

Zij drongen bij Hem aan: 'Blijf bij ons, want het wordt al avond en de dag loopt ten einde.' Toen ging Hij binnen om bij hen te blijven. Terwijl Hij met hen aanlag nam Hij het brood, sprak de zegen uit, brak het en reikte het hun toe. Nu gingen hun ogen open en zij herkenden Hem, maar Hij verdween uit hun gezicht. Toen zeiden ze tot elkaar: 'Brandde ons hart niet in ons, terwijl Hij onderweg met ons sprak en ons de Schriften ontsloot?' Ze stonden onmiddellijk op en keerden naar Jeruzalem terug. Daar vonden ze de elf met de mensen van hun groep bijeen. Deze verklaarden: 'De Heer is werkelijk verrezen, Hij is aan Simon verschenen.' En zij van hun kant vertelden wat er onderweg gebeurd was en hoe Hij door hen herkend werd aan het breken van het brood.

Bemerk hoe Jezus’ discipelen hem eerst niet herkennen. Bemerk ook hoe Jezus gewoon bij hen loop ten luistert naar hen in hun droefheid en verwarring. Hoe heeft Jezus bij jouw gewandeld in deze weken? Hoe herkennen de discipelen – en hoe herken jij – de verrezen Christus? Hoe heb je ervaren dat je hart brandde deze weken? Welke verlangens zijn nu in je hart aanwezig?

Overweging : In het Breken van het Brood

Op een bladje, gescheurd uit een oude bijbelagenda van 1984, staat deze tekst over Emmaüs:

Twee mannen gingen een verkeerde weg.

Zij behoorden in Jerusalem te zijn,

maar ze liepen naar Emmaüs toe,

geschrokken door alles wat er was gebeurd.

Jeruzalem was de stad die haar profeten doodde,

in Emmaüs zouden ze vergeten en geborgen zijn!

Plots kwam een vreemdeling hen tegemoet.

Hij las de somberheid op hun gelaat,

de angst in hun ogen.

Hij sprak woorden als licht

en bracht in hun hart de storm tot bedaren.

Dan brak Hij met hen het brood.

Zij waren drie aan dezelfde tafel

in één gemeenschap.

Blij keerden zij op hun stappen terug,

naar Jeruzalem, die haar profeten doodde.

De Heer had hun zijn brood gereikt.

Wanneer ik van angst mij verberg, Heer,

kom mij dan tegemoet en spreek uw woord,

bedaar mijn hart en breek met mij het brood.

Dan zal ook ik kunnen opstaan

en gaan waar Gij mij roept. 

Er is veel gebeurd op de weg van Jeruzalem naar Emmaüs. Twee mensen hebben een vreemdeling toegelaten. Hij mengde zich in het gesprek. De twee onderweg konden verwoorden wat hen bezorgd maakte. Hun blik veranderde. De vreemdeling gaf inzicht in de Schriften. Het deed hen deugd, maar ze wisten nog niet wie met hen meeging.

Het stappen en het verdriet had hen moe gemaakt; Wat rust en wat eten zou hen goed doet. Ze nodigden de vreemde uit om in Emmaüs mee binnen te gaan. De gast wordt gastheer. Het werd een feestelijke maaltijd, waar de vreemde met hen aanlag. Hij nam het brood, hij sprak de zegen uit, hij brak het en hij reikte het hun toe. Nu wisten ze het meteen. Hij had dit gebaar al vroeger gedaan. Hij had het gedaan de avond vóór zijn sterven. Het was de Heer. Nu verdwijnt hij omdat hij op een andere wijze bij hen aanwezig is. 

De weg naar Emmaüs was niet nodeloos. Ze hebben een vreemde in hun midden aanvaard, ze zijn in gesprek gegaan, ze hebben de Schriften doorlopen en de Heer gastvrij ontvangen. Ze hebben hem erkend. Die vreugde kan hen niet meer ontnomen worden.

Blijf bij ons, Heer, zodat wij met brandend hart verder mogen leven. 

 Uit: preken.be

12-08-2019 om 01:58 geschreven door claudia  

11-08-2019 om 19:09 geschreven door claudia  

4 augustus 2019 – Jezus van  Goddelijke Barmhartigheid

St Rosalie's Parish Campus, Hampton Bays, New York om 15 u

Mijn zoon,

Ik kom naar jullie vandaag voor de eerste keer in verschillende jaren als Jezus van Goddelijke Barmhartigheid, en Ik doe dit op dit Heilig Uur om je eraan te herinneren – evenals al de volgelingen van de Goddelijke Barmhartigheid – dat dit het Allerheiligste Uur is in de dag, het uur dat Ik van Mijn aardse leven terugkeerde naar de armen van Mijn Vader. Nu keer Ik terug als Zoon en Verlosser evenals jullie Jezus van Goddelijke Barmhartigheid, want het is gedurende dit uur dat Ik mij in het bijzonder de Liefde en Barmhartigheid van de Vader in de Hemel manifesteer aan al Gods kinderen hier op aarde.

Ik vraag jullie Mijn verschijning als Jezus van Goddelijke Barmhartigheid te overwegen en de Stralen van Barmhartigheid en Liefde die Ik over jullie allen stort, Mijn kinderen, vanuit mijn Liefdevol Hart. De Rode stralen storten de Offerende Liefde van de Vaders Zoon over jullie en de Stralen van de Levende Wateren storten het voedsel uit dat beschikbaar is voor jullie door Mijn offer. De voedende en Levende Wateren van de Heilige Geest die aan de mensheid worden gegeven zijn nu krachtiger dan ooit omdat jullie in de diepten van de Eindtijd leven.

Mijn zoon, onthoud dat Ik je missie het eerst inspireerde door je de afbeelding te geven die je aan anderen gaf, en dat resulteerde in de afbeelding van je boek, en toonde de stromen van Liefde en Barmhartigheid in je boek, en dat was in het begin zelfs voor jou onbekend. Het plan voor de redding van de mensheid door de Vader door Zijn Zoon is zo complex dat elk detail werd gepland om te komen tot de vervulling van de H. Schrift zoals God het heeft gepland, zodat de mensheid kan stijgen tot de Grote Transformatie die het hoogtepunt zal kennen gedurende deze Eindtijd en jullie allen een Nieuwe Hemel en een Nieuwe Aarde zal openbaren. Dank zij jullie God en Schepper.

Het is door mijn missie als Jullie Verlosser van Goddelijke Barmhartigheid dat Ik jullie allen oproep, Mijn broeders en zusters, om met Mij en Mijn Vader samen te werken en Krachtige Gebedsstrijders te worden gedurende deze Eindtijd, om de vijand van al wat goed is te verslaan.

Ik heb de Goddelijke Barmhartigheid gesticht door mijn gezegende en heilige dochter (Zr Faustina) die de missie van barmhartigheid aan de mensheid heeft geopenbaard zodat jullie ze kunnen navolgen. Onthoud dat Ik je een tiental jaar geleden heb gezegd om tot Mij te bidden als volgt:

"O Jezus van Goddelijke Barmhartigheid, luister naar mijn smeekbeden tot U, want Ik ben hier om Uw wil te vervullen!"

Ik wil dat dit eenvoudig gebed aan de hele wereld wordt gegeven aan degenen die Mij en Mijn Goddelijke Barmhartigheid voor de redding van zielen volgen.

Door dit eenvoudig gebed en smeekbede – “O JEZUS VAN GODDELIJKE BARMHARTIGHEID, LUISTER NAAR MIJN SMEEKBEDEN TOT U, WANT IK BEN HIER OM UW WIL TE VERVULLEN!” zal Ik jullie allen antwoorden, Mijn zonen en dochters, wanneer jullie je tot Mij richten in gebed en vragen wat Ik aan elk van jullie vraag om te vervullen in deze Eindtijd om al het kwaad in de wereld te verslaan en de Nieuwe Hemel en Nieuwe Aarde ingang te doen vinden.

Pauzeer eens en mediteer over de gebeurtenissen die hebben plaatsgevonden in jullie wereld in deze Eindtijd – de chaos en verwarring, de verdeeldheid in Mijn Kerk, de haat en woede dat door mijn eeuwige vijand wordt aangewakkerd. Al deze tragische gebeurtenissen gebeuren omdat de dagen van de boze kort zijn, en hij valt jullie en Mijn Kerk nu meer dan ooit tevoren aan.

Ik spreek tot jou vandaag omdat het de Sabbat is van de Heer en op dit moment is dit het Heilig Uur van Goddelijke Barmhartigheid op deze zondag en Ik wil jullie allen eraan herinneren van mijn beloften door jullie gezegende en heilige zuster betreffende mijn Goddelijke Barmhartigheid voor jullie allen.

Omwille van de dringende noodzaak van deze Eindtijd, bied Ik jullie allen mijn Goddelijke Barmhartigheid aan, mijn zonen en dochters om mijn instructies te volgen om Krachtige Gebedsstrijders te worden en ervoor te zorgen dat jullie je broeders en zusters vervoegen wanneer het koren van het kaf wordt gescheiden in de Grote Oogst van de Eindtijd.

Daarom vraag Ik jullie :

·        individueel jullie ziel aan Mij als Jezus van Goddelijke Barmhartigheid toe te wijden door een oprechte en plechtige Biecht bij een van mijn trouwe priesters, gevolgd door het bijwonen van de Zondagsmis binnen de 24 uur van je biecht en boetedoening,

·        en dit jaarlijks te herhalen op de Goddelijke Barmhartigheidszondag. (zondag na Paaszondag)

·        Bid de noveen van Goddelijke Barmhartigheid en

·        ga naar de Eucharistische Aanbidding

·        ga veelvuldig naar de Biecht

·        ontvang de H. Communie met eerbied

Als je doet wat Ik vraag zullen jullie geestelijk opgenomen worden in het leger van Krachtige Gebedsstrijders om de hele mensheid door de Eindtijd te loodsen.

Als jullie bovendien doen wat Ik aan jullie vraag, zullen jullie beloond worden met jullie plaats in het Eeuwig Paradijs dat door de Vader werd beloofd.

Ik vraag jullie verder, wanneer jullie deze woorden tot Mij bidden als Jezus van Goddelijke Barmhartigheid “O Jezus van Goddelijke Barmhartigheid, luister naar mijn smeekbeden tot U, want ik ben hier om Uw wil te vervullen!”, dat je de goede daden stelt dat Ik van jou verwacht (met eventueel onderscheidingsvermogen aan Jezus te vragen).

Het is ook door jullie goede daden en jullie goede werken dat vele mirakels zullen gebeuren in deze Eindtijd, die jullie en jullie Geliefden zullen beschermen van de aanvallen door mijn eeuwige vijand.

Doe zo verder, mijn broeders en zusters, in gebed en meditatie. Kom persoonlijk naar Mij, jullie Verlosser. Doe wat Ik van je verlang, en Ik zal je vraag beantwoorden, want Ik ben Jullie Verlosser, jullie Jezus van Goddelijke Barmhartigheid.

Als jullie mijn woorden in praktijk brengen, zullen we het Paradijs delen in de Eeuwige Rijken samen met de Vader, jullie Hemelse Moeder, al de Engelen en Heiligen, en jullie broeders en zusters in Christus. Dit alles, beloof Ik jullie.

Tenslotte vraag Ik jullie dit kracht gebed te bidden na elk tientje van de Rozenkrans en elk tientje van het Kroontje van Goddelijke Barmhartigheid:

O JEZUS VAN GODDELIJKE BARMHARTIGHEID, LUISTER NAAR MIJN SMEEKBEDEN TOT U, WANT IK BEN HIER OM UW WIL TE VERVULLEN! Amen.

11-08-2019 om 18:48 geschreven door claudia  

Overweging : De taal van het Kruis - Joseph A. Tetlow, SJ

Sommige suggesties die door Ignatius worden gegeven om te bidden over het lijden van Jezus, helpen het naar ons dagelijks leven te brengen. We beginnen door te vragen wie en ons in te beelden wie er aanwezig is in het tafereel en wat ze doen. Maar we gaan verder door deze drie zaken te overwegen:

·        We overwegen wat Jezus heeft geleden in zijn mensheid en wat Hij wilde lijden (voor ons).

·        We overwegen hoe de goddelijkheid in Hem verborgen was, door niet tussen te komen.

·        Daarna brengen we onze waardering en dank uit voor wat Jezus heeft gedaan voor ons.

De menselijke kant van Jezus’ lijden

Jezus brutale fysieke lijden kan geschilderd worden en gebeeldhouwd, maar he is niet gemakkelijk om het menselijk deel van wat Hij heeft geleden onder woorden te brengen. Misschien moeten we starten met te begrijpen dat Jezus het slachtoffer was van politiek en religieus misbruik. Zijn moord was politiek gezien zinloos, omdat op lange termijn het misbruik van politieke macht met geweld uitveegt wat het zou moeten bereiken: orde en rechtvaardigheid. En ook zijn executie was op religieus vlak zinloos, omdat van in het begin gewelddadige religieuze vervolging de heiligheid van de vervolger teniet doet, en heiligheid is hetgeen waar religie over gaat. Daarom leed Jezus een zinloze gruwel, een ervaring die helaas nog teveel mensen tegenwoordig mee geconfronteerd worden. Dit is wat Hij “wilde lijden” : te leven tot het allerlaatste in solidariteit met de mensheid, vertrouwd met zinloosheid.

Jezus heeft geleden zoals we allen lijden. Elk van ons, kunnen we wanneer we bitter lijden nauwelijks geloven dat er een lijden bestaat zoals het onze. Maar lijden is zoals een taal: mijn woorden zijn niet louter van mij; maar ik heb ze tot de mijne gemaakt, de taal behoort aan ons allen. Lijden is onder ons, en er is geen lijden dat exclusief aan iemand toebehoort. Ik kan praten over “mijn” kanker, maar vele anderen rond mij die ook kunnen lijden, al kan het dan iets anders zijn, of kan het hun geliefden treffen.

Niemand onder ons wil graag fysiek lijden ondergaan, en zeker niet wat Jezus heeft geleden (God verleent deze vrijheid aan ons allen). Maar niemand van ons kan ontsnappen aan lichamelijk lijden en aftakeling. Dit menselijk lijden dat ons allen treft, is wat Jezus wilde lijden. Hij was geen masochist. Hij koos zelfs bitter lijden te omarmen zodat hij in alles zoals ons kon zijn, behalve in de zonde en door zijn gehoorzaamheid de hele menselijke ervaring kon veranderen van de tocht naar de dood tot de weg naar het eeuwig leven.

Jezus weigerde om wanhopig te zijn

Ignatius vertelt ons dat degene die bidt over Jezus’ lijden om te beginnen grote inspanningen moet doen om te rouwen, verdrietig te zijn en te wenen. Het is nooit gemakkelijk om te lijden, en het is bijzonder moeilijk om het lijden van een ander aan te gaan. We moeten tot begrip komen dat Jezus, aan zijn Kruis, de angstaanjagende leegte ervaarde van Gods verborgenheid en dat Hij Hem overliet aan genadeloze ervaringen die het leven bemoeilijken. De meesten van ons zullen op een bepaald moment in de chaos van onze wereld verzinken in dat vreselijke gevoel.

Wanhoop is net zo goed een keuze als hoop een keuze is, en Jezus leed geen wanhoop omdat Hij dat weigerde. Hij vertrouwde erop dat de Vader hem zou redden; Hij zei meer dan eens dat Hij zou sterven en dat Hij verwachtte uit de dood op te staan. Aan het Kruis vertrouwde Hij erop dat zijn lijden op een of andere manier zinvol was, om te worden geopenbaard wanneer de Vader dit verkoos. Elke dag van Zijn menselijk leven wilde Hij doen wat Hij kon om het lijden van de mensen om hem heen te verlichten. Maar Hij werd gedwarsboomd. Hij moest sterven in de hoop dat Hij opnieuw in ons vlees zou leven.

Jesus’ Lijden brengt ons ertoe de wereld te omarmen zoals ze werkelijk is

Degenen die werkelijk Hem kennen en liefhebben zullen lijden op deze manier, Zijn manier. Ze zullen ook het lijden van al de mensen zien die God in hun leven en wereld plaatst en met grote inspanning ernaar streven om met hen droevig te zijn en alles te doen wat ze kunnen om hun lijden te verzachten. Hierin ligt de diepste geestelijke wortel van de impuls te werken voor vrede en rechtvaardigheid. Als we ons tevreden stellen met minder zou dit een onwaardig motief zijn voor ons, degenen die Jezus Christus liefhebben.

Jezus’ lijden brengt ons ertoe de wereld te omarmen zoals ze echt is: vol van geweld en pijn. We weigeren om religie en genade als een gemakkelijk verdovingsmiddel te laten worden, dat ons scheidt van het echte lijden rond ons. In plaats daarvan omarmen we het lijden, wat er ook moge komen in ons leven, omdat het niet langer zinloos is. Ons lijden heeft een betekenis in “de taal van het Kruis”. (1 Korintiërs 1:18) We voegen het lijden van de Gekruisigde Christus samen met het lijden van de mensheid die hij koos te omarmen. We houden ons aan Jezus vast, aan “een Christus, die de kracht en de wijsheid van God is” (1 Korintiërs 1:24) Wanneer we met minder tevreden zijn, gebruiken we ons geloof in Christus als een verdovingsmiddel. - Joseph A. Tetlow, SJ.

Dag 6 : De Kruisiging en Dood van Jezus

Ik vraag om wat ik verlang. Hier is wat er gepast is voor het Lijdensverhaal: smart samen met Christus in smart; een gebroken geest samen met Christus die zo gebroken is; tranen; een innerlijk lijden omwille van het grote lijden dat Christus voor mij heeft verdragen. (SE 203)

Marcus 15:1-47 : In de vroege morgen kwamen de hogepriesters met de oudsten en schriftgeleerden, heel het Sanhedrin tot een besluit. Zij boeiden Jezus, voerden Hem weg en leverden Hem uit aan Pilatus. Pilatus stelde Hem de vraag: “Zijt Gij de koning der Joden?” Hij antwoordde hem: “Gij zegt het.” Toen de hogepriesters vele beschuldigingen tegen Hem inbrachten, ondervroeg Pilatus Hem weer en zei: “Geeft Gij in het geheel geen antwoord? Ziet eens wat voor beschuldigingen ze tegen U inbrengen?” Maar Jezus gaf volstrekt geen antwoord meer, zodat Pilatus verbaasd was. Nu was hij gewoon bij elk feest een gevangene vrij te laten, degene om wie zij vroegen. Er zat juist een zekere Barabbas gevangen onder de oproermakers; zij hadden bij het oproer een moord begaan. Het volk kwam opzetten en begon te vragen, dat hij voor hen zou doen zoals altijd. Pilatus antwoordde daarop met de vraag: “Wilt ge dat ik de koning der Joden zal vrijlaten?” Hij zag wel in dat de hogepriesters Hem uit nijd overgeleverd hadden. Maar de hogepriesters hitsten het volk op te vragen, dat hij toch maar liever Barabbas moest vrijlaten. Nu nam Pilatus weer het woord en vroeg hun: “Wat moet ik dan doen met Hem, die gij de koning der Joden noemt?” Nu schreeuwden ze opnieuw: “Kruisig Hem!” Daarop vroeg Pilatus hun: “Wat voor kwaad heeft Hij dan gedaan?” Maar zij schreeuwden nog harder: “Kruisig Hem!” Omdat Pilatus het volk zijn zin wilde geven, liet hij Barabbas vrij, maar Jezus liet hij geselen en gaf Hem over om gekruisigd te worden.

Nu brachten de soldaten Hem het paleis binnen, dat wil zeggen het pretorium, en riepen de hele afdeling bij elkaar. Zij hingen Hem een purperen kleed om, vlochten een doornenkroon en zetten Hem die op. Vervolgens gingen zij Hem het saluut brengen: “Gegroet, koning der Joden.” Zij sloegen Hem met een rietstok op het hoofd, bespuwden Hem en brachten Hem hulde door op de knieën te vallen. Nadat zij hun spel met Hem gedreven hadden, ontdeden zij Hem van het purperen kleed, trokken Hem zijn eigen kleren weer aan en voerden Hem weg om Hem te kruisigen. Zij vorderden een voorbijganger die van het veld kwam, Simon van Cyrene, de vader van Alexander en Rufus, tot het dragen van het kruis. Zo brachten ze Hem naar de plaats Golgota, wat vertaald wordt met Schedelplaats. Daar boden ze Hem met mirre gekruide wijn aan, maar Hij weigerde. Nadat ze Hem gekruisigd hadden, verdeelden ze zijn kleren en dobbelden om wat ieder krijgen zou. 

Het was het derde uur, toen ze Hem kruisigden. Het opschrift met de reden van zijn veroordeling luidde: “De koning der Joden.” Samen met Hem kruisigden ze ook twee rovers, de een rechts, de ander links van Hem. Zo ging in vervulling dit Schriftwoord: Hij is onder de booswichten gerekend. Voorbijgangers hoonden Hem, terwijl ze het hoofd schudden en zeiden: “Ha, Gij daar, die de tempel afbreekt en in drie dagen weer opbouwt, kom van dat kruis af en red U zelf.” In diezelfde geest zeiden de hogepriesters en schriftgeleerden spottend onder elkaar: “Anderen heeft Hij gered, maar zichzelf kan Hij niet redden. Die Messias, die koning van Israël, laat Hem nu van het kruis afkomen; dan zullen we zien en geloven!” Zelfs die samen met Hem gekruisigd waren, voegden Hem beschimpingen toe.

Vanaf het zesde uur viel er een duisternis over het hele land, tot aan het negende uur toe. En op het negende uur riep Jezus met luider stem: “Eloi, Eloi, lama sabaktani?” Dit is vertaald: “Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten?” Enkele omstanders, die het hoorden, zeiden: “Hoor, Hij roept om Elia.” Een van hen ging een spons halen, drenkte die in zure wijn, stak hem op een rietstok en bood Hem te drinken, terwijl hij zei: “Laat me begaan! We willen eens zien of Elia Hem eraf komt halen.” Jezus slaakte een luide kreet en gaf de geest. Toen scheurde het voorhangsel van de tempel van boven tot onder in tweeën. De honderdman die tegenover Hem post had gevat en zag dat Hij onder zulke omstandigheden de geest had gegeven, riep uit: “Waarlijk, deze mens was een Zoon van God.” Er stonden ook vrouwen op een afstand toe te kijken; onder hen bevonden zich Maria Magdalena, Maria de moeder van Jakobus de jongere en van Joses en Salome. Zij waren Hem in de tijd dat Hij in Galilea verbleef, gevolgd om voor Hem te zorgen; verder nog vele andere vrouwen die met Hem naar Jeruzalem gekomen waren. 

Het was al avond geworden en het was Voorbereiding, dat wil zeggen de dag voor de sabbat. Jozef van Arimatea, een vooraanstaand lid van de Hoge Raad, die zelf ook in de verwachting van het Rijk Gods leefde, waagde het daarom naar Pilatus te gaan en te vragen om het lichaam van Jezus. Pilatus stond er verwonderd over dat Hij reeds dood zou zijn; hij liet dan ook de honderdman roepen en vroeg hem, of Hij al gestorven was. Nadat hij door de honderdman op de hoogte was gebracht, stond hij welwillend het lijk aan Jozef af. Deze kocht een lijnwaad, nam Hem af van het kruis en wikkelde Hem in het lijnwaad. Daarop legde hij Hem in een graf dat in de rots was uitgehouwen en rolde een steen voor de ingang ervan. Maria Magdalena en Maria de moeder van Joses zagen toe, waar Hij werd neergelegd.

Intiem gesprek, geestelijke gesprek voor de Gekruisigde Christus

Ik plaats mij voor Jezus Christus, Onze Heer, die voor mij aanwezig is op het Kruis.

Ik praat tot Hem over hoe Hij schept omdat Hij bemint en dat Hij geboren werd zoals ons, uit liefde. Hij ledigde zichzelf om van het eeuwig leven naar de dood te komen, hier in de aardse tijd, tot zelfs de dood op een Kruis. Door zijn antwoord van liefde voor Zijn Vader, stierf Hij voor mijn zonden.

Ik kijk naar mezelf en vraag-laat gewoon de vragen mijn wezen doordringen:

Welke reactie had ik tegenover Christus in het verleden?
Hoe reageer ik nu op Christus?
Welke reactie zou ik tegenover Christus moeten hebben?

Ik stel mij Christus onze Heer voor, vlak voor mij en aan het kruis genageld, en ik voer een gesprek met Hem. Ik overdenk hoe de Schepper mens is willen worden, en hoe Hij die het eeuwig leven heeft, in de tijd is komen sterven voor mijn zonden. Dan zal ik ook naar mezelf kijken: wat ik gedaan heb voor Christus, wat ik doe voor Christus, wat ik voor Christus moet doen. En terwijl ik Hem zo zie, hangend aan het kruis, zal ik overdenken wat in mij opkomt.

Dag 7 : Jezus wordt in het graf gelegd

Op het moment van deze H. Zaterdag wachten we in stilte, verlies en verlangen. Probeer stilte in je ziel te vinden vandaag.

Ik vraag om wat ik verlang. Hier is wat er gepast is voor het Lijdensverhaal: smart samen met Christus in smart; een gebroken geest samen met Christus die zo gebroken is; tranen; een innerlijk lijden omwille van het grote lijden dat Christus voor mij heeft verdragen. (SE 203)

Lukas 23:50-56 : Nu was er een zekere Jozef, lid van de Hoge Raad, een welmenend en rechtschapen man. die dan ook niet had ingestemd met hun plannen en handelwijze. Hij was afkomstig uit de Joodse stad Arimatea en leefde in de verwachting van het Rijk Gods. Deze ging naar Pilatus en vroeg om het lichaam van Jezus. Na het van het kruis genomen te hebben, wikkelde hij het in een lijkwade. Vervolgens legde hij Hem in een graf, dat in een steen was uitgehouwen en waarin nog nooit iemand was neergelegd. Het was Voorbereidingsdag en de sabbat brak aan. De vrouwen, die uit Galilea met Hem meegekomen waren, volgden en bekeken het graf en zagen toe hoe zijn lichaam werd neergelegd. Teruggekeerd maakten ze welriekende kruiden en balsem klaar, maar op de sabbat namen ze de voorgeschreven rust in acht.

Overweging

Filippenzen 2:1-11: Als dan vermaning in Christus en liefdevolle bemoediging iets vermogen, als gemeenschap van Geest, als hartelijkheid en mededogen u iets zeggen, maakt dan mijn vreugde volkomen door uw eenheid van denken, uw eenheid in de liefde, uw saamhorigheid en eensgezindheid. Geeft niet toe aan partijzucht en ijdelheid, maar acht in ootmoed de ander hoger dan uzelf. Laat niemand zijn eigen belangen behartigen maar liever die van zijn naasten. Die gezindheid moet onder u heersen welke ook Christus Jezus bezielde: Hij die bestond in goddelijke majesteit heeft zich niet willen vastklampen aan de gelijkheid met God: Hij heeft zich van zichzelf ontdaan
en het bestaan van een slaaf aangenomen.
Hij is aan de mensen gelijk geworden. En als mens verschenen heeft Hij zich vernederd, Hij werd gehoorzaam tot de dood, tot de dood aan een kruis. Daarom heeft God hem hoog verheven en Hem de naam verleend die boven alle namen is, opdat bij het noemen van zijn naam zich ieder een knie zou buigen in de hemel, op aarde en onder de aarde, en iedere tong zou belijden tot eer van God, de Vader: Jezus Christus is de Heer. 

Week 8: Gods Liefde en Ons antwoord op deze liefde

We komen tot de vierde week van de Geestelijke Oefeningen – het einde van de Oefeningen en de laatste week van de bezinning. We ontmoeten de verrezen Heer, als Hij zijn vrienden en discipelen troost, die eens bang, verward en in wanhoop verkeerden. We vergezellen Degene waar we reeds de hele weg bij zijn, we smaken de kenmerkende genade van deze laatste beweging van de Oefeningen nl. vreugde.

Vier dagen zullen gaan over de verrezen Jezus. We contempleren de verrezen Christus en bieden de anderen troost. We bemerken hoe zijn vrienden niet onmiddellijk Degene herkennen die ze hebben gevolgd en lief gehad. Maar eens ze Hem herkennen verwonderen ze zich, over Jezus in het verrezen leven-waar Zijn goddelijkheid niet langer verborgen is- en Hij heel menselijke dingen doet: eten, praten, troosten, leren, en het gezelschap van anderen genieten.

We besluiten de bezinning met drie dagen van overweging over de liefde van God en onze respons. Daarvoor gebruiken we Ignatius’ contemplatie van Gods Liefde.

Dag 1 : Verrijzenis

We contempleren niet over de actuele verrijzenis zelf, dat is een mysterie dat buiten tijd en ruimte staat. De verrijzenis verwijst naar de gebeurtenis van Gods transformatie van leven. Hij maakt alles nieuw, als in een nieuwe schepping. De verrijzenis is een overwinning op de zonde en de dood, voor eens en altijd.

Ik vraag om wat ik verlang. Hier zal het zijn om genade te vragen om blij te zijn en mij te intens te verheugen omwille van de grote glorie en vreugde van Christus, Onze Heer. (SE 221)

Johannes 20:1-18 : Op de eerste dag van de week kwam Maria Magdalena, vroeg in de morgen – het was nog donker – bij het graf en zag dat de steen van het graf was weggerold. Zij liep snel naar Simon Petrus en naar de andere, de door Jezus beminde leerling, en zei tot hen: “Ze hebben de Heer uit het graf genomen en wij weten niet waar ze Hem hebben neergelegd.” Daarop gingen Petrus en de andere leerling op weg naar het graf. Ze liepen samen vlug voort, maar die andere leerling snelde Petrus vooruit en kwam het eerst bij het graf aan. Vooroverbukkend zag hij de zwachtels liggen, maar hij ging niet naar binnen. Simon Petrus die hem volgde, kwam ook bij het graf en trad wel binnen. Hij zag dat de zwachtels er lagen, maar dat de zweetdoek die zijn hoofd had bedekt, niet bij de zwachtels lag, maar ergens afzonderlijk opgerold op een andere plaats. 

Toen pas ging ook de andere leerling die het eerst bij het graf was aangekomen, naar binnen; hij zag en geloofde, want zij hadden nog niet begrepen hetgeen er geschreven stond, dat Hij namelijk uit de doden moest opstaan. Daarop keerden de leerlingen naar huis terug. Buiten bij het graf stond Maria Magdalena te wenen. En al wenend boog zij zich naar het graf toe en zag op de plaats waar Jezus’ lichaam gelegen had, twee in het wit geklede engelen zitten, een aan het hoofdeinde en een aan het voeteneinde. Zij spraken haar aan: “Vrouw, waarom weent ge?” Zij antwoordde: “Zij hebben mijn Heer weggenomen en ik weet niet waar zij Hem hebben neergelegd.” Toen zij dit gezegd had, keerde zij zich om en zag Jezus staan, maar zonder te weten dat het Jezus was. 

Jezus zei tot haar: “Vrouw, waarom weent ge? Wie zoekt ge?” In de mening dat het de tuinman was, vroeg zij: “Heer, mocht gij Hem hebben weggebracht, zeg mij dan waar ge Hem hebt neergelegd, zodat ik Hem kan weghalen.” Daarop zei Jezus tot haar: “Maria!” Zij keerde zich om en zei tot Hem in het Hebreeuws: “Rabboeni!” – wat leraar betekent. Toen sprak Jezus: “Houd mij niet vast, want Ik ben nog niet opgestegen naar mijn Vader, maar ga naar mijn broeders en zeg hun: Ik stijg op naar mijn Vader en uw Vader, naar mijn God en uw God.” Maria Magdalena ging aan de leerlingen berichten dat zij de Heer gezien had, en wat Hij haar gezegd had.

10-08-2019 om 05:22 geschreven door claudia  

Een gebed om Gods Luister en Glorie te verheerlijken

Heer, ik dank U dat Uw waarheid in de sfeer van aanbidding ligt. Kracht en glorie zijn in Uw heiligdom aanwezig. Ik aanbid U in de luister van Uw heiligheid. Ik prijs U omdat U almachtig, sterk, liefdevol en goed bent. (prijs de eigenschappen van God die je onder dit gebed vindt) Ik dank U dat U nadrukkelijk aanwezig bent en mij helpt in de dorre, moeilijke gebieden van mijn leven. (Ez 37) Help mij optillen als een aanbiddende bruid.

Ezechiel 37:1-10: De hand van Jahwe kwam over mij; zijn geest nam mij mee en zette mij neer in een dal dat vol beenderen lag. Hij leidde mij er in alle richtingen tussendoor, en ik zag hoeveel er over heel het dal wel lagen en hoe dor ze waren. Daarop vroeg Hij mij: 'Mensenkind, zouden deze beenderen nog tot leven kunnen komen?' Ik antwoordde: 'Jahwe mijn Heer, dat weet Gij alleen.' Toen zei Hij: 'Profeteer over deze beenderen en zeg: Dorre beenderen, luister naar het woord van Jahwe. Dit zegt Jahwe de Heer tot deze beenderen: Ik ga de levensgeest in u brengen, en ge komt weer tot leven. Ik leg pezen op u, bekleed u met vlees en overtrek u met een huid; dan schenk Ik u de levensgeest en ge komt weer tot leven. Dan zult ge erkennen dat Ik Jahwe ben.' Ik profeteerde zoals mij was opgedragen. En zodra ik begon, ontstond er een gedruis: de beenderen voegden zich aaneen, elk op zijn plaats. En ik zag hoe er pezen op kwamen en vlees en hoe ze met een huid overtrokken werden. Maar de levensgeest was er nog niet in. Toen zei Hij tot mij: 'Profeteer tot de levensgeest, profeteer, mensenkind en zeg tot de levensgeest: Dit zegt Jahwe de Heer: Kom, van de vier windstreken, levensgeest, en blaas in deze gevallenen: dat ze weer leven.' Ik profeteerde zoals mij opgedragen was en de levensgeest kwam erin. Ze werden weer levend en gingen overeind staan: een onoverzienbaar leger.

Help mij diep in mijn hart te weten dat U nadrukkelijk aanwezig ben in mijn gebeden en dat U door mijn gebeden mij helpt. Geef mij een visie van wie U bent in heel Uw luister en majesteit (Ex 15). Ik wil U gedurende de dag aanbidden en U vanuit een bredere visie zien (Ps 63). Doordring mijn leven van Uw glorie en majesteit. Leer mij in overeenstemming brengen met Uw grootheid, en geef mij een nieuwe manier om naar het leven te kijken. Ik weet dat Uw waarheid in een sfeer van aanbidding aanwezig is. U bent majestatisch in heiligheid, ontzagwekkend in glorie, bewerkt wonderen (Ex 15). Ik dank U dat U mijn leidt in dagelijkse overwinning.

Exodus 15:6-7: Uw hand, Jahwe, heeft zich machtig getoond; uw hand sloeg de vijand terneer. Die U weerstonden hebt Gij gebroken, groot in uw luister. Het vuur van uw toorn liet Gij gaan: het verslond hen als stro.

Psalm 63:2-9: God, mijn God, naar u blijf ik zoeken, mijn ziel dorst van verlangen naar U; al wat ik ben smacht naar U in een troosteloos dor land zonder water. Hoe zag ik in de tempel op U, om uw macht te ontwaren, uw grootheid: uw genade gaat boven dit leven. En mijn lippen spraken uw lof. Kon ik zo heel mijn leven U prijzen, uw naam noemen, de handen geheven: kracht vind ik als door kostelijke spijs, jubelend ligt mij uw naam op de lippen, als ik denk over U op mijn leger, in de nachtwaken over u peins. Waart Gij niet immer mijn hulp? onder uwer vleugelen schaduw heb ik mijn jubel gezongen: u zoekt mijn hart - u hangt het aan. Uw hand zal mij vast blijven houden.

Exodus 15:11,13: Wie is van de goden als gij, o Jahwe? Wie is er als Gij, schrikwekkend en heilig, om roemvolle daden geducht, om wonder na wonder? Uw genade wees de weg aan het volk, door U verlost; uw kracht heeft het geleid, naar uw heilige plaats.

Psalm 95:1-6 : Komt, maakt thans muziek voor de Heer: de bazuin voor de rots onzer vrijheid! Treden wij voor zijn aanschijn met lofzang, jubelend bij de harpen voor Hem. Want een godheid groot is de Heer, koning groot, alle goden te boven. In zijn hand zijn aan de diepten der aarde en de steilten der bergen beheerst. Hij; aan Hem hoort de zee want Hij schiep haar, en het land, dat zijn handen formeerden. Nadert, buigen deemoedig wij neer, knielen wij voor de Heer die ons maakte: onze God is Hij, wij zijn het volk dat Hij weidt - de schapen in zijn hoede. In Jezus’ Naam. Amen.

10-08-2019 om 04:40 geschreven door claudia  

Aartsbisschop Broglio op zijn herdenkingsmis : Pr Capodanno werd van een gewone missionaris een buitengewone aalmoezenier. Daarin is duidelijk Gods hand te zien. Wat hem buitengewoon maakte was de overtuiging dat hij zorg zou dragen voor zijn Mariniers. Hij was hun raadsman, hun vriend, en hij gaf zijn leven om hen te helpen.

Het zorgen voor anderen, is zeer nadrukkelijk aanwezig in het beste vermogen van een aalmoezenier om een persoon ten dienste te staan, waar dat ook moge zijn, en manieren te vinden om met deze persoon te praten, en de bereidheid om jezelf en je vrije tijd op te offeren, en de zorg voor hen op zich te willen nemen. Het komt duidelijk naar voor in Pr Capodanno’s leven en het is duidelijk in de meeste aalmoezeniers die ik ken.

Een priester is uniek onder de aalmoezeniers in de zin dat hij iets brengt dat enkel een Katholieke priester kan brengen – de persoon van Christus in de sacramenten. Hij draagt de H. Mis op, zalft de zieken en neemt de Biecht af. Deze zijn gaven die alleen hij kan brengen.

Dienaar van God : Pr Capodanno werd “Dienaar van God” verklaard in 2006 door de Congregatie van Heiligenzaken.

De militaire Aartsbisschop Broglio zei dat Pr Capodanno een rolmodel biedt voor aalmoezeniers en degenen die in militaire dienst zijn, maar ook voor andere Katholieken. Deze persoon is het waard om na te volgen. Ik denk dat Pr Capodanno ons in termen van deugden, ons loyaliteit leert. Hij leert ons standvastigheid en de immense naastenliefde, niet alleen op het slagveld, maar in honderden kleine dingen dat hij deed voor zijn Mariniers.

een herdenkingsmonument, Fort Wadsworth, New York

4 september 4, 1967, Quong Tin Provincie, Vietnamese Republiek. Een routine operatie, voor dageraad, door een Marine compagnie werd een grote veldslag tegen een grote macht van het Noord Vietnamese leger. Er werden nog drie compagnieën opgeroepen om tegen de vijand te vechten. Pr Vincent Capodanno kreeg de toelating om de versterkingen te vergezellen, omdat hij wist dat er vele gewonden en doden zouden vallen.

Omstreeks 15 u kwamen twee pelotons onder zwaar geschut te liggen op de kant een heuvel. De aalmoezenier verliet zijn relatief veilige positie aan de andere kant van de heuvel en rende door een open gebied waar geschoten werd om bij de mannen te geraken. Om de vijand terug te drijven werd traangas gedropt op de positie waar de VS troepen zich bevonden. De Mariniers hadden gasmaskers, maar Pr Capodanno zag er een Marinier bijna stikte en geen gasmasker had. Hij gaf hem het zijne. Hij bleef verder lopen naar de gewonde Mariniers en hielp hem terug naar de defensieve perimeter om de laatste rites toe te dienen.

Toen hij naar een dodelijk gewonde man liep, trof een shrapnel hem van een exploderende mortier en zorgde voor verschillende wonden van zijn rechterarm en been. Pr Capodanno hield zijn arm stijf naast zijn lichaam, bereikte de Marinier en bad met hem tot hij stierf. Pr Capodanno weigerde medische hulp, en zette zijn weg verder naar verschillende andere gewonde Mariniers om ze te troosten en bij te staan.

Een sergeant die 5 keer gewond was geraakt, lag versuft op een open helling. De aalmoezenier bereikte hem en sleepte hem in een kuil om zijn leven te redden. Terwijl de gevechten volop aan de gang waren, raakte Pr Capodanno een tweede keer gewond, maar weigerde nog steeds het slagveld te verlaten.

Rond 18.30 u liepen drie Mariniers naar de plaats waar een vijandelijk machinegeweer stond om het te vernietigen. Twee werden gedood en de derde raakte gewond. Pr. Capodanno bereikte de gewonde man, en hoewel zijn rechterhand onbruikbaar was, zegende hij hem met zijn linker. Net toen een hospik de gewonde man wilde komen helpen, werd hij neergeschoten. De priester rende naar de hospik, en stelde zich tussen de hospik en de vijand. Degene aan het machinegeweer opende het vuur en doodde beide mannen.

Pr Capodanno kreeg 27 kogels in zijn hoofd en rug. Onmiddellijk circuleerde het nieuws van zijn dood over het slagveld, en werd via de radio naar commandocentrum gestuurd: “Number 21 is KIA.” (Killed in action, 21 is de code voor de aalmoezenier.)

Detail over zijn leven :

Pr. Vincent Capodanno had een lange weg afgelegd vanaf zijn geboorte op 13 februari 1929 uit een Italiaanse immigrantenfamilie op Staten Island, NY. Hij was de jongste van tien kinderen van een vrome, katholieke familie. Hoewel hij in zijn vroege jaren nooit over belangstelling voor het priesterschap sprak, ging hij regelmatig naar de H. Mis op weg naar een plaatselijke, openbare middelbare school. Toen hij afstudeerde, blijf hij naar de H. Mis bijwonen, terwijl hij een job als bediende bij een verzekeringsmaatschappij aannam en avondcursussen volgde aan de Fordham University. Op 20-jarige leeftijd besloot hij een Maryknoll-missionaris te worden en na negen jaar studie en voorbereiding werd hij tot priester gewijd.

Twee maanden later werden hij en vijf andere Maryknollers naar Taiwan gestuurd. Hij studeerde het Hakka-Chinese dialect om hem voor te bereiden op zijn bediening bij deze minderheidsgroep in de bergen van West-Taiwan. Hij bleef er 6 jaar. Hij deed er verschillende taken. Daarna kreeg hij een verlofperiode en werd daarna toegewezen aan Hong Kong. Pr Capodanno sprak de wens uit om terug te keren naar Taiwan, maar werd geweigerd. Vervolgens vroeg hij toestemming om lid te worden van het Aalmoezenierskorps van de Marine en te dienen bij de mariniers in Vietnam. Dit werd goedgekeurd en eind 1965 kreeg hij de opdracht als luitenant. In april 1966 werd hij toegewezen aan het 7e Marine Regiment, ten zuiden van Da Nang. Als enige katholieke aalmoezenier in het regiment moest hij zorgen voor de geestelijke noden van de mannen in drie bataljons, verspreid over een groot gebied.

Pr Capodanno leefde zo dicht mogelijk bij de gevechtsmariniers en bracht meer tijd door op gevechtsbasissen, waar hij wist dat hij nodig was, dan op de commandopost van het bataljon. Hij marcheerde met hen, droeg dezelfde lasten, ging op patrouille met hen, deelde zijn rantsoenen en maakte zich volledig toegankelijk voor hen. Op zondag droeg hij de H. Mis op in elk van de bataljons, en reisde vaak per helikopter van de ene naar de andere. In 1966 nam hij deel aan zes gevechtsoperaties en kreeg hij een Bronzen ster en een Vietnamees Cross of Gallantry.

Normaal worden aalmoezeniers van veldgevechtseenheden na zes maanden getransfereerd. Pr. Vincent Capodanno diende acht maanden voordat hij verbonden werd aan een medisch bataljon van het ziekenhuis. Hij verlangde weer bij de veldeenheid te zijn en bezocht zijn oude bataljon vaak tijdens hun operaties. Toen zijn dienstplicht van een jaar ten einde liep, vroeg hij om een ​​verlenging van zes maanden. Het werd goedgekeurd en hij werd toegewezen aan het 5th Marine Regiment in de Que Son Vallei, waar enkele van de hevigste gevechten aan de gang waren. Hij voegde zich vrijwillig bij de officieren die 's nachts aan de frontlinie waren, hij bezocht de voorposten en keek na of de verdediging gereed was. Pr. Capodanno bleef dicht bij de vechtende soldaten, troostte en bemoedigde hen, droeg de H. Mis op, hoorde hun Biecht, luisterde naar hun problemen, en schreef naar hun gezinnen. Toen kwam de noodlottige dag in september.

Pr. Vincent Capodanno ontving de eremedaille voor zijn heldendom en is door de Kerk uitgeroepen tot een 'Dienaar van God' vanwege zijn onbaatzuchtigheid tegenover anderen. - Lawrence P. Grayson 

De weg naar de heiligverklaring van Pr Capodanno :

Het diocees van Florida, Palm Beach, heeft zijn onderzoek naar een mirakel dat in 2017 plaatsvond beëindigd, en de resultaten zullen nu naar Rome worden gestuurd.

Het mirakel betrof een vrouw die vele jaren had gevochten tegen multiple sclerose. Ze hoorde over Pr Capodanno en bad om zijn voorspraak. In 2017 toonde een MRI dat de beschadigingen in haar hersens waren verdwenen.

Een heiligverklaring of canonisatie 

in het Latijn canonisatio, is in de Katholieke Kerk een kerkrechtelijk proces met als mogelijke uitkomst, dat de paus na grondig onderzoek een gestorven persoon heilig verklaart. Dit proces volgt gewoonlijk na korte tijd op de zaligverklaring (Lat.: beatificatio). Daarbij bestaan twee mogelijkheden: ofwel erkent de paus dat een dienaar Gods sinds onheuglijke tijden een publieke verering heeft genoten (beatificatio aequipollens) of – zoals meestal het geval is – formeel verklaart dat iemand die verering toekomt, omdat hij de hemelse glorie deelachtig is geworden (beatificatio formalis). De heilige wordt ingeschreven in de canon, de lijst der heiligen, en mag dan in de hele Kerk algemeen en openbaar vereerd worden.

Aan de plechtige heiligverklaring door de paus gaat een langdurig en uitvoerig onderzoek vooraf. Hierbij spelen verscheidene criteria een rol, zoals het plaatsvinden van wonderen op voorspraak van de kandidaat-heilige. Het onderzoek naar de deugden van de overledene begint in het algemeen op diocesaans niveau, waarbij de bisschop meestal gehoor geeft aan een petitie van gelovigen. Aan de heiligverklaring gaan drie stadia vooraf: de verklaring tot Dienaar Gods, de verklaring van eerbiedwaardigheid en de zaligverklaring.

Een misvatting is dat met een heiligverklaring de Kerk een overledene tot de hemel verordonneert. Wel verkondigt de Kerk met een heiligverklaring haar vertrouwen, dat de betreffende persoon de nabijheid van God bereikt heeft, waar hij of zij tot voorspraak van de gelovigen is. De Kerk bidt om die reden niet langer vóór, maar mét deze overledene, waarbij, volgens de Catechismus van de Katholieke Kerk, "de pelgrimerende Kerk zich in haar gebed verenigt met het gebed van de heiligen, wier voorspraak zij inroept." De canonisatie door de paus houdt tevens in dat de heilige in het openbaar vereerd mag worden en dat zijn of haar naam wordt opgenomen in de heiligenkalender.

In het jaar 1997 werden ca. 1500 zalig- en heiligverklaringsprocedures behandeld, waarbij elke procedure op ongeveer 250.000 euro kan worden begroot. Deze kosten worden gedragen door het bisdom of de kloosterorde die de procedure aanhangig heeft gemaakt. Voor armere kerkprovincies bestaat een subsidieregeling.

Achtergrond : de Vietnamoorlog

Voorgeschiedenis : De eerste Indochinese Oorlog : Het bombardement van de havenstad Hai Phong (Tonkin) op 23/11/1946 door Franse oorlogsschepen wordt als het begin van de Vietnamoorlog beschouwd. Het toenmalige Vietnam was onderdeel van de Unie van Indochina, een kolonie van Frankrijk. In december 1946 trok de Vietminh, een bevrijdingsleger van Vietnam onder leiding van Ho Chi Minh, zich terug vanuit Hanoi. De VS steunden Frankrijk in het geheim omdat de Vietminh onder communistische invloed stond. Een tweede reden was dat Frankrijk tijdens de Koude Oorlog een belangrijke bondgenoot was van de VS.

De Eerste Indochinese Oorlog duurde formeel tot 1 augustus 1954. De strijd was echter al gestreden op 7 mei 1954, toen de Fransen een zware nederlaag leden in de Slag bij Dien Bien Phu. Frankrijk en de Vietminh sloten een onmiddellijke wapenstilstand. In juli 1954 werden de Akkoorden van Genève gesloten. Om te voorkomen dat Hồ Chí Minh in heel Vietnam de baas zou worden, werd het land tijdelijk in tweeën gedeeld. Hồ Chí Minh werd de leider van het noordelijke deel.

Akkoorden van Genève

Uiteindelijk werd in Genève het volgende afgesproken:

1.   Vietnam wordt tijdelijk verdeeld in twee delen, met de 17^e breedtegraad noord als grens.

2.   Geen van beide delen mocht zich aansluiten bij militaire bondgenootschappen of een militaire basis van een ander land op zijn grondgebied toelaten.

3.   In juli 1956 zouden nationale verkiezingen worden gehouden, waarna de twee delen binnen twee jaar herenigd zouden worden.

De akkoorden werden niet door de VS en de regering van Zuid-Vietnam getekend. Zij waren officieel geen partij op de conventie. Een internationale commissie bestaande uit vertegenwoordigers van Polen, Canada en India werd aangesteld om toezicht te houden op de naleving van de akkoorden.

Na de akkoorden

De eerste bepaling hield in dat Frankrijk en Zuid-Vietnam hun troepen uit Noord-Vietnam terugtrokken. De Vietminh moest aanzienlijke delen in het zuiden verlaten. Er vertrokken zo'n 130.000 Vietminhstrijders en hun familieleden naar Noord-Vietnam om daar een communistische staat op te bouwen. Noord-Vietnam wilde een zo snel mogelijke hereniging met Zuid-Vietnam. Hoofdstad van Noord-Vietnam werd Hanoi. In omgekeerde richting vertrokken bijna een miljoen Noord-Vietnamezen naar Zuid-Vietnam, alwaar een autoritair regime tot stand kwam, gericht op de westerse wereld en gesteund door de Verenigde Staten. Ook kwam er een demarcatielijn ter hoogte van de 17e breedtegraad. De Verenigde Staten wilden geen snelle samenvoeging van beide landen, omdat ze vreesden dat dan ook het zuiden communistisch zou worden. Hoofdstad van Zuid-Vietnam werd Saigon.

Verkiezingen

Voor de Vietminh was de verdeling ongunstig. Ze moest alle gebieden in Zuid-Vietnam opgeven. Ze stemden in met de akkoorden omdat ze verwachtten de nationale verkiezingen in 1956, die waren overeengekomen in de Akkoorden van Genève, te zullen winnen. Ook de Amerikaanse regering vermoedde dat bij eerlijke verkiezingen de communistische Ho Chi Minh de verkiezingen zou winnen. Dit zou voor de Verenigde Staten een behoorlijk gezichtsverlies opleveren. Daarnaast wilden de Amerikanen een buffer tegen het in de regio oprukkende communisme.

Daarop besloten de Verenigde Staten en Zuid-Vietnam de nationale verkiezingen in Vietnam tegen te houden. Als officiële reden daarvoor gaven zij op dat in Noord-Vietnam onmogelijk eerlijke verkiezingen gehouden konden worden. Ook andere communistische staten besloten om niet op de verkiezingen aan te dringen. Voor de Sovjetunie was de situatie in Vietnam het niet waard de relatie met de Verenigde Staten op scherp te stellen. China had geen haast met de vereniging van Vietnam. China vreesde een verdere expansie van Vietnam bij een communistische overwinning richting Laos en Cambodja (in 1979 werd Cambodja daadwerkelijk door Vietnam veroverd).

Amerikaanse oorlog

Er ontstond in 1957 een oorlog in Zuid-Vietnam tussen de door Noord-Vietnam gesteunde Vietcong en het door de VS gesteunde Zuid-Vietnamese bewind. De Verenigde Staten steunden Ngo Dinh Diem (1901-1963), de dictator van de Republiek Vietnam (Zuid-Vietnam), in de hoop een levensvatbaar, kapitalistisch Zuid-Vietnam te creëren. Er werd een coalitie gevormd met Zuid-Korea (financieel en militair gesteund door de VS), Thailand, Australië, Nieuw-Zeeland en de Filippijnen, om zo tegen het communistische Noord-Vietnam te strijden. Opmerkelijk genoeg deden het Verenigd Koninkrijk en Canada niet mee aan de oorlog, hoewel zij wel samen met de VS de Koude Oorlog voerden. De VS verleenden Zuid-Vietnam steeds meer steun; in eerste instantie met 'adviseurs', maar later steeds meer met wapens en daarna ook manschappen.

Het Regime onder Ngô Đình Diệm

De Zuid-Vietnamese bevolking had gemengde gevoelens bij de intocht van Ngo Dinh Diem in juni 1954. De nieuwe Zuid-Vietnamese leider had namelijk een verleden als minister onder het koloniale bestuur van de Fransen. De Amerikanen vonden hem echter geschikt vanwege het feit dat hij fel anticommunist was. Ngô Đình Diệm was een diepgelovig katholiek, afkomstig uit de inheemse bestuurlijke elite. De VS gaven miljarden dollars aan economische en militaire steun aan Zuid-Vietnam, Ngô gebruikte het geld echter om een politiestaat op te bouwen. Hij trok alle macht naar zich toe, benoemde familieleden op hoge posities en bevoordeelde de katholieke minderheid. De corruptie onder zijn bewind vierde hoogtij. Het regime onderhield goede banden met de rijke landheren, maar deed niets aan de ongelijke verdeling van de grond en de armoede. De Vietcong won ondertussen de steun van arme boeren door in de "bevrijde gebieden" de grond onder hen te verdelen.

Hoewel driekwart van de bevolking boeddhist was, was de macht in katholieke handen en werden boeddhisten gediscrimineerd. Op 8 mei 1963, de 2527ste geboortedag van Boeddha, sloeg de vlam volledig in de pan. Ngô's troepen openden die dag in de havenstad Hue het vuur op boeddhisten die protesteerden tegen het verbod om Boeddha's geboortedag met vlagvertoon te vieren. Vervolgens braken in alle grote steden rellen uit. Het regime reageerde met keiharde repressie. De demonstraties werden echter alleen maar heftiger en wonnen nu ook steun van katholieke studenten en intellectuelen. Het protest bereikte een dramatisch hoogtepunt toen een boeddhistische monnik zich in Saigon op een druk kruispunt vrijwillig in brand stak.

Door dit proces drong tot de Amerikanen door dat Ngô maar beter kon verdwijnen. Ontevreden Zuid-Vietnamese generaals kregen van de CIA te horen dat Amerika geen bezwaar zou maken tegen een geslaagde staatsgreep. Opstandige legereenheden bezetten op 1 november 1963 de belangrijkste punten van Saigon en Ngô sloeg op de vlucht. De volgende dag nam Ngô contact op met de leider van de staatsgreep. Ngô werd een veilige aftocht beloofd, maar werd op weg naar het vliegveld in een pantserwagen vermoord.

Het Tonkin-incident

Sinds de val van Ngô was de Vietcong aan een snelle opmars bezig. Johnson probeerde in 1964 het congres ertoe te brengen hem onbeperkte bevoegdheden te geven voor militair optreden. Hij zou die echter alleen krijgen als er zich een duidelijk voorbeeld van Noord-Vietnamese agressie tegenover de Amerikanen zou voordoen. Op 2 augustus 1964 bracht het Tonkin-incident hiervoor uitkomst.

Voor de kust van Noord-Vietnam werd een Amerikaanse torpedobootjager aangevallen door Noord-Vietnamese torpedoboten. Het schip liep nauwelijks schade op, maar het incident zorgde in Washington voor grote opwinding. Johnson besloot direct nog een torpedobootjager naar de Golf van Tonkin te sturen. Twee dagen later berichtte de Amerikaanse regering dat ook die torpedobootjager werd aangevallen, een incident dat in werkelijkheid nooit had plaatsgevonden. Hiermee was volgens de Amerikaanse regering bewezen dat Noord-Vietnam zich schuldig maakte aan agressie. In dezelfde week van het Tonkin-incident nam het Congres met slechts twee tegenstemmers de Tonkin-resolutie aan waarmee Johnson alle noodzakelijke maatregelen mocht nemen om elke gewapende aanval tegen de Amerikaanse strijdkrachten te vergelden en verdere agressie te voorkomen. Later bleek dat de Amerikaanse regering het eerste incident waarschijnlijk had uitgelokt en dat het tweede incident nooit heeft plaatsgevonden.

De oorlog op zijn hoogtepunt

Onder de regering Kennedy (1961-1963) en Johnson (1963-1968) werd de Amerikaanse hulp voortdurend opgevoerd, tot zich 543.400 Amerikaanse soldaten bevonden in Vietnam (in april 1969). Ondanks grootscheepse bombardementen en gebruik van chemische middelen (zoals het ontbladeringsmiddel Agent Orange en napalm ) wisten de Zuid-Vietnamese en Amerikaanse troepen de op het platteland zeer populaire Vietcong niet onder controle te krijgen. Na het Tet-offensief in 1968 besloot de regering Nixon (1969-1974) onder druk van de publieke opinie tot geleidelijke terugtrekking van de Amerikaanse troepen. Deze geleidelijke terugtrekking was ook het gevolg van een toenemende demotivatie onder de soldaten van het Amerikaanse leger die het gevoel hadden dat de Zuid-Vietnamezen het vechten aan de Amerikanen overlieten. In de VS en Europa waren grote demonstraties tegen de oorlog.

Terugtrekking VS

Op 27 januari 1973 werden de Parijse Akkoorden ondertekend. Deze akkoorden bepaalden dat Noord-Vietnam en Zuid-Vietnam door middel van vrije verkiezingen herenigd zouden worden en dat de Amerikaanse troepen binnen 60 dagen het land uit moesten. De Noord-Vietnamese troepen mochten wel in Zuid-Vietnam blijven. De Verenigde Staten trokken zich snel terug omdat het Congres de geldkraan had dichtgedraaid. Het Zuid-Vietnamese bewind van Nguyen Van Thieu (1924-2001) werd vervolgens door Noord-Vietnam onder de voet gelopen. Generaal Vo Nguyen Giap had de leiding over deze aanval.

Giáp was een succesvolle generaal die ook het brein was achter de Slag bij Dien Bien Phu en het Tet-offensief. Deze keer koos hij voor een simpele tactiek. De slag om Saigon op 30 april 1975 won Giáp dan ook 'gewoon' door op te rukken met Sovjettanks. De Amerikanen probeerden nog te redden wat er te redden viel; vanuit de Amerikaanse ambassade werden noodvluchten gearrangeerd om hun personeel en belangrijke vertegenwoordigers te redden. Er was echter zoveel materieel aanwezig dat dat niet allemaal tegelijk verscheept kon worden. Om te voorkomen dat technisch materieel in handen van de Noord-Vietnamezen zou vallen, werden vliegtuigen en helikopters van vliegdekschepen in zee geloosd.

Vrede

Gevolgen voor Vietnam

Noord- en Zuid-Vietnam werden herenigd en in juli 1976 werd de Socialistische Republiek Vietnam uitgeroepen. De hoofdstad werd Hanoi. Saigon werd omgedoopt tot Ho Chi Minhstad.

De Vietnamoorlog heeft aan circa 2,5 miljoen Vietnamezen van beide partijen het leven gekost en grootscheepse schade toegebracht aan het land. Veel Vietnamezen raakten verwond door onder andere het gebruik van chemische middelen (zoals Agent Orange en napalm) door de Amerikanen. Daarbij komt dat nakomelingen van de Vietnamezen die in de met chemische middelen bestookte gebieden leefden, nog steeds (klein-)kinderen krijgen die lichamelijk gehandicapt worden geboren. De chemische middelen hebben het DNA van de bevolking aangetast.

Sommige delen van het land zijn nog onbruikbaar vanwege de chemische wapens die in de grond zitten en overal liggen nog delen van vliegtuigen, helikopters, tanks en blindgangers; bommen, granaten en mijnen, die destijds niet afgegaan zijn.

Na de val van Zuid-Vietnam ontstond er een grote stroom bootvluchtelingen die bang waren voor het nieuwe regime. Alle Zuid-Vietnamezen en zelfs sympathisanten voor het noorden uit het zuiden werden zonder pardon uit hun arbeidsfunctie ontheven en op straat gezet. Paspoorten van Zuid-Vietnamezen waren niet meer geldig en reizen werd dus onmogelijk.

Staatsschuld

Na de oorlog had het nieuwe Vietnam een grote staatsschuld aan China en de toenmalige Sovjetunie (nu Rusland). Die schuld wordt tot op de dag van vandaag afbetaald. Daarnaast kampte Vietnam met zware handelsbelemmeringen die door onder andere Amerika werden opgelegd. Hierdoor was het economische herstel van het land erg moeilijk.

Vanaf 1993 blokkeerden de VS niet langer internationale hulp aan Vietnam, in 1994 hieven ze het handelsembargo op en in 1995 gingen de VS diplomatieke betrekkingen aan met Vietnam.

Gevolgen voor de VS

58.226 Amerikanen sneuvelden of raakten vermist. Amerikaanse oorlogsveteranen uit die oorlog kampen met fysieke en psychische problemen. Lichamelijke problemen zijn niet altijd afkomstig van direct letsel. De Amerikanen, die gewerkt hebben met de chemische middelen als eerder genoemd, kampen met dezelfde problemen als de Vietnamezen, dus ook de daaropvolgende generaties. Geestelijk letsel wordt mede veroorzaakt doordat de teruggekeerde soldaten weliswaar als helden vertrokken, maar niet als helden werden binnengehaald. De publieke opinie was gedurende de oorlog 180 graden gedraaid. Het verliezen van de oorlog in Vietnam (en vooral de manier waarop) gaf de Amerikanen het gevoel dat hun macht tanende was. Elke strijd die Amerika na Vietnam aanging werd ook vergeleken met die oorlog.

10-08-2019 om 03:57 geschreven door claudia  

Priester Vincent Robert Capodanno : Geboren op 13/2/1929 Staten Island, New York – 4/9/1967 (38 jaar) in Zuid-Vietnam, Quang Tin Provincie Begraven in New York – Staten Island

Rooms-Katholiek priester en Maryknoll Missionaris (M.M.)

Dienstjaren : 1965-1967 – Luitenant bij het Marine Korps als aalmoezenier, 3^de Bataljon, 5^de Mariniers, 1^e Marine divisie.

Indeling van het leger

Zijn leven :

Vincent R. Capodanno Jr. werd geboren op Staten Island, NY op 13/2/1929 en was het jongste kind van 10 uit Italiaanse immigranten. Hij gradueerde op de Curtis Hogeschool en ging naar de Fordham Universiteit voor een jaar terwijl hij ook werkte als verzekeringsklerk. In 1949 trad hij het Maryknoll Missionarrissen Seminarie binnen in Ossining, NY, waarbij hij  ook uitgebreide studies in Illinois en Massachusetts deed. Hij werd gewijd als Rooms Katholieke priester op 14/6/1958. 

(Maryknoll Missionarissen : De Katholieke Missiecongregatie van Maryknoll is een Gemeenschap van Apostolisch Leven die werd opgericht in 1911 door de bisschoppen van de Verenigde Staten. De hoofdzetel is gevestigd in de plaats Maryknoll. Er zijn thans 462 priesters en 567 mannelijke religieuzen bij de congregatie.)

Priester Capodanno's werd eerst toegewezen als missionaris in 1959 om de Taiwanese aboriginals in de bergen van Taiwan te helpen, waar hij ten dienste stond van een parochie en later in een school. Na 6 jaar keerde hij terug naar de VS om daarna te vertrekken naar een Maryknoll school in Hong Kong. Kort erna, vroeg hij om legeraalmoezenier te worden in Vietnam toen de Amerikaanse aanwezigheid er toenam.

Eind December 1965 ontving Pr Capodanno zijn aanstelling als luitenant als predikant bij de zeemacht. Hij vroeg om in dienst te mogen treden bij de Marine Vloot te Vietnam. Na wat training om bij het Marinekorps te kunnen beginnen werd hij in april 1966 aangesteld in Zuid-Vietnam. In juni 1967 keerde hij na een maand verlof in de VS terug naar Vietnam. Hij bleef bij de Mariniers. Zelfs voor zijn dood was hij gekend voor zijn bereidheid om de ontberingen van de Mariniers te delen. Hij “straalde” Christus uit voor degenen rond hem, en dat leverde hem de bijnaam op van de “Grunt Padre”. “Grunt Padre,” staat voor de “grunts” of de Mariniers van zijn bataljon nadat hij in Vietnam aankwam gedurende de Goede Week in 1966.

Voor dageraad op 4 september 1967, gedurende Operatie Swift, werd een groep van ongeveer 100  Mariniers ingesloten door ongeveer 2500 Noord-Vietnamese soldaten bij het dorp Dong Son. Ze waren met te weinig soldaten en waren niet voorbereid op zo’n tegenstand. Na een paar uur vonden 26 mariniers de dood, en er werden nog twee compagnies van elk een honderdtal soldaten opgeroepen tot de strijd. Maar er was nog versterking nodig.

Operation Swift was een militaire operatie in de Vietnamese oorlog, door eenheden van de Amerikaanse 1^e Marine Divisie die twee Marine Compagnies die omsingeld waren door het Noord-Vietnamese volksleger van Vietnam. Deze operatie vond plaats in de Que Son vallei, op 10 km ten zuiden van Da Nang. De operatie begon op 4 september 1967.De regio was rijk aan rijstvelden en er woonde veel volk. Het werd gezien als een van de sleutels om de vijf noordelijke provincies van Zuid Vietnam te controleren door het Noord-Vietnamese Volksleger van Vietnam.

Vietnamese Oorlog: was een oorlog tussen het op de VS georiënteerde Zuid-Vietnam en het op de Sovjetunie en China georiënteerde Noord-Vietnam. De oorlog volgde op de Franse oorlog en duurde van 1 november 1955 tot 30 april 1975. De strijd speelde zich voornamelijk af in Vietnam, hoewel er ook gevochten werd in de grensgebieden van Laos en Cambodja. Ondanks de inzet van honderdduizenden manschappen, grootschalige bombardementen, het gebruikmaken van chemische middelen als Agent Orange en Napalm, verloren de Verenigde Staten deze oorlog.

Toen Pr Capodanno hoorde dat twee pelotons van de medische compagnie slachtoffers ophaalden en op het punt stonden door de vijand te worden overrompeld, ging Pr Capodanno onder de gewonden en stervende Marinier. Temidden van de vuurregen, ging hij hen helpen en gaf hen de Laatste Riten (H. Oliesel), troostte hij de gewonden en stervenden, en gaf zelfs zijn eigen gasmaster, hoewel hij zelf gewond was in het gezicht en hand. Hij weigerde een medische evacuatie en ging verder een zwaargewonde Hospik te helpen en twee gewonde Mariniers die maar enkele meters verwijderd waren van vijandelijk geschut. Hij  werd 27 keer in de rug geraakt door een machinegeweer en stierf. Ook 14 anderen Maniniers en 2 hospiks kwamen om uit zijn bataljon.

Hoewel hij maar 38 jaar was toen hij stierf, werd hij geliefd door de mannen die hij op heroïsche wijze had gediend, en door zijn familie en vrienden die hij achterliet. 

Zijn lichaam is begraven op de begraafplaats (St Peters) in West New Brighton, Staten Island, New York.

Pr Capodanno kreeg postuum de hoogste militaire eer voor zijn onbaatzuchtig offer, maar zijn grootste titel van Heilige moet nog komen. De officiële ceremonie werd op 7 januari 1969 gehouden. Hieronder zijn al zijn eretekens :

Tijdens de dienst werd Capodanno’s heldendom beschreven:

 “Als reactie op de toestand van het 2de peloton van de M Compagnie, die in gevaar verkeerde om door de talrijke vijandelijke macht te worden verslagen, verliet Lt Capodanno de relatieve veiligheid van de commando post en liep door een open gebied van machinevuur, rechtstreeks naar het belegerde peloton.

Ongeacht het intense wapenvuur van de vijand, de machinegeweren en mortiergeschut, ging hij in het slagveld om de Laatste Riten toe te dienen aan de stervenden en medische hulp te verstrekken aan de gewonden.

Toen een mortier explodeerde meerdere wonden toebracht aan zijn armen en benen, en een deel van zijn rechterhand verloor, weigerde hij categoriek alle medische hulp. Hij gaf het bevel aan de mannen van het korps om hun gewonde kameraden te helpen en met kalme beslistheid bleef hij in het slagveld verder de dappere Mariniers door zijn stem en voorbeeld bemoedigen.

Toen hij een gewonde hospik tegenkwam in de vuurlinie van een vijandelijke machinegeweer dat ongeveer 15 meter van hem verwijderd was, deed Lt Capodanno een poging om de stervende hospik te helpen en bij te staan. Op dat ogenblik, maar een meter van zijn doel verwijderd, werd hij door een machinegeweer getroffen.”

“Door zijn heroische houding op het slagveld, en hij inspirerend voorbeeld, heeft Lt Capodanno de edelste tradities van de VS Marine hoog gehouden. Hij gaf dapper zijn leven voor de vrijheid.”

Dienaar van God, Pr Vincent, bid alsjeblieft voor ons.

In zijn biografie wordt zijn taak als volgt beschreven: “Hij werd een constant metgezel voor de Mariniers: met hen leven, eten en slapen in dezelfde omstandigheden als de mannen. Hij richtte bibliotheken op, verzamelde en verdeelde giften en organiseerde programma’s voor de lokale bevolking. Hij bracht uren door met het bemoedigen van de vermoeide en teleurgestelde soldaten, troostte de rouwenden, nam de Biecht af, gaf les aan bekeerlingen en verdeelde medailles van de H. Christoffel.

Christoffel of Christoforus (Latijn: Christophorus; Grieks: "Christus-drager") is een heilige in de Rooms-Katholieke Kerk en de oosters-orthodoxe kerken. Christoffel geldt als een belangrijke heilige die in vele landen en perioden vereerd werd en wordt. Zijn naamdag is 24 juli. 

In de middeleeuwen gold Christophorus als een van de Veertien Noodhelpers of Heilige Helpers, die ook als groep aangeroepen konden worden in een noodsituatie. Hij zou beschermen tegen de pest en tegen een 'onvoorziene dood', dat wil zeggen overlijden zonder de laatste sacramenten te ontvangen. Vanwege de geringe levensverwachting van de middeleeuwer waren (volks)prenten en beelden van de drager van Christus in de late middeleeuwen overal te vinden, op marktpleinen, in huizen en in kerken. Eén van deze prenten (de zogenaamde Buxheimer Christophorus in Manchester) draagt dan ook het opschrift 'Christofori faciem die quacumque tueris Illa nempe die morte male non morieris' (= 'Op welke dag gij het gelaat van Christophorus zult aanschouwen, op die dag zult ge zeker geen kwade dood sterven').

Gebed

H. Christoffel, wij, gelovigen, aanroepen u om ongelukken te voorkomen op onze reizen en tochten. Kom ons te hulp in al onze noden, zowel materiële en geestelijke moeilijkheden. Bescherm ons op onze verplaatsingen en reizen. H. Christoffel, door uw voorspraak en steun, help de gewonden bij ongelukken op de weg. Wees onze voorspreker, als wij de laatste reis aanvatten van de aarde naar het Hemels Vaderhuis. H. Christoffel, wij stellen ons vertrouwen op U! Amen.

Patroonheilige

Sint-Christoffel is de patroonheilige van de reizigers, alle verkeersdeelnemers, timmerlieden, schilders, pelgrims, fruithandelaren, boekbinders, schatgravers, hakebusschutters, hoedenmakers, tuinmannen en kinderen en patroon tegen besmettelijke ziekten, onverwachte dood, de pest, droogte, onweer, hagel, watersnood, vuurrampen, oogziekten, tandpijn en van de bewoners van de stad Roermond, waar een groot beeld van hem met Christus op zijn schouder de top van de kathedraal siert. In die stad staat de enige Sint-Christoffelkatedraal ter wereld. In Schagen staat een St. Christophoruskerk. Het is een ontwerp van A. Tepe. Gebouwd in 1883.

Levensverhalen

Er is weinig tot niets te zeggen over de historische Christoffel, maar er worden verschillende legenden over hem verteld.

Christoffel van Chalcedon

In de 5^de eeuw zou er volgens legenden een man genaamd Christoffel in Chalcedon hebben geleefd. Zeker is dat Sint-Christoffel in deze tijd met name langs pelgrimsroutes al werd vereerd, maar over deze 5de persoon is niet veel opmerkelijks te vertellen.

Christoffel de Cynocefaal

Een oudere Christoffel, een martelaar, zou in de tijd van de Romeinse keizer Decius (249-251) de begeleider van de apostel Bartolomeüs zijn geweest. Hij was afkomstig uit het land der Cynocefalen (Hondkoppigen). Bartholomeus was uitgezonden naar dit land om het evangelie te verkondigen. Eén van de Cynocefalen liet zich dopen en kreeg de naam Christoffel.

Door zijn bekering tot het christendom kreeg hij een menselijke tong en kon hij spreken. Hij ging vervolgens het evangelie prediken in Lycië. Zijn stok droeg bladeren en vruchten als teken van de instemming van God. In het kader van de christenvervolgingen door de plaatselijke koning werd hij langdurig gemarteld en onthoofd. Voor deze martelingen waren 400 soldaten nodig, Christoffel was immers een reus. Zijn sterfjaar zou 250 zijn geweest. In latere legenden wordt Christoffel als soldaat voorgesteld die vele medesoldaten bekeerde. Ook deze had een hondenkop.

Christoffel de Christusdrager

Wéér een andere legende verhaalt van ene Reprobus die zo arrogant was dat hij zijn diensten alleen wilde aanbieden aan het allerhoogste gezag. Eerst trad hij in dienst bij de koning, die echter bang bleek te zijn voor de keizer. Hij trad in dienst bij de keizer, maar die was bang voor de duivel. Toen bood hij zijn diensten aan, aan de duivel. De duivel was echter bang voor Christus en Reprobus besloot Christus te gaan dienen.

Dat deed hij, op advies van een kluizenaar, door mensen op zijn brede rug een rivier over te dragen. Op zekere dag moest hij een klein kind de rivier over tillen. Terwijl hij daarmee bezig was werd het kind echter zwaarder en zwaarder, totdat Reprobus bijna bezweek en tot zijn schouders in het water stond. Toen openbaarde het kind zich als Christus en doopte Reprobus in de rivier. Zijn doopnaam werd Christoffel, Christusdrager. Jezus liet Christoffels staf groen uitlopen en zond hem weg om het evangelie te prediken. Ook in deze legende wordt hij uiteindelijk gemarteld en onthoofd. Dit is in het Westen het meest bekende verhaal.

Christoffel als reus

Het verhaal dat Christoffel een reus was wordt als volgt verklaard: zijn bijnaam Canineus (de hondachtige) zou zijn verbasterd tot Cananeus (reus uit Kanaän). Andere verhalen draaien dit proces om. Christoffel zou uit Kanaän stammen en daarom Cananeus zijn genoemd. Dat zou zijn verbasterd tot canineus en daarom werd gedacht dat hij een hondenkop had.

Veertien Heilige Helpers : Met de Noodhelpers wordt binnen de Katholieke Kerk een groep van veertien heiligen bedoeld die behalve individueel ook als groep worden vereerd en aangeroepen. Ze staan ook bekend onder de naam Veertien Heilige Helpers. Zij worden helpers genoemd omdat zij in het bijzonder zouden helpen bij allerhande ziektes en aandoeningen. De groep Nothelfer verschijnt voor het eerst in de 14^e eeuw in het Duitse Rijnland. Vermoedelijk ontstond daar het gebruik om deze heiligen gezamenlijk te vereren als gevolg van een pestepidemie.

De veertien heiligen zijn:

• Achatius, martelaar, aangeroepen tegen hoofdpijn
• Barbara, maagd en martelares, aangeroepen tegen koorts
• Blasius, bisschop en martelaar, aangeroepen tegen keelpijn
• Catharina, maagd en martelares, aangeroepen tegen de pest
• Christoffel, martelaar, aangeroepen tegen de pest
• Cyriacus, diaken en martelaar, aangeroepen tegen bekoringen op het sterfbed
• Dionysius, bisschop en martelaar, aangeroepen tegen hoofdpijn
• Erasmus van Formiae, bisschop en martelaar, aangeroepen tegen maag- en darmklachten, ook bekend als Sint-Elmo
• Eustachius, martelaar, aangeroepen tegen familiale meningsverschillen
• Joris, soldaat martelaar, aangeroepen tegen ziekten van huisdieren
• Egidius, kluizenaar en abt, aangeroepen tegen plagen
• Margaretha, maagd en martelares, aangeroepen bij zwangerschap
• Pantaleon, bisschop en martelaar, patroonheilige van artsen
• Vitus, martelaar, aangeroepen tegen epilepsie

Oorzaken van de Vietnamoorlog

De strijd in Vietnam kwam voort uit een angst voor het communisme en de SU vanaf het einde van WOII.

Oorzaak 1: het idee van containment.
In 1947 kwam het idee van "containment", oftewel inperking van communistische invloeden, voor het eerst naar voren, een idee dat direct zou leiden tot de Vietnamoorlog. Amerika moest volgens dat idee alle mogelijke maatregelen nemen om de verspreiding van het communisme buiten de Sovjet Unie te voorkomen. 

De eerste test van containment was in 1948, toen Stalin besloot West-Berlijn van het Westen af te sluiten. Gedurende ruim een jaar vlogen de Amerikanen daarom het benodigde voedsel de stad in, waarna Stalin verslagen de blokkade ophief. In 1949 kreeg de Sovjet Unie de beschikking over de atoombom en werd China communistisch, wat de angst voor het communisme bij Amerikanen alleen maar versterkte. 

Oorzaak 2: de Fransen in Vietnam
Vietnam was de kolonie van Frankrijk tot 1954. Tussen 1945 en 1954 heeft daar een oorlog plaatsgevonden tussen de communistische Vietminh, die vrijheid wilde, en de Fransen. Ondanks de financiële steun van Amerika verloren de Fransen. De twee partijen kwamen overeen Vietnam tijdelijk in tweeën te delen en in 1956 vrije verkiezingen te houden. De Amerikanen installeerden een Veramerikaniseerde Vietnamees genaamd Ngo Dinh Diem in Zuid-Vietnam, maar de Vietnamezen accepteerden hem niet. Toen de Amerikanen daarna weigerden de verkiezingen in 1956 te laten doorgaan, begonnen Vietminh guerrilla's uit het Zuiden (Vietcong genaamd) openlijk te rebelleren. 

Oorzaak 3: de invloed van John F. Kennedy en Lyndon B. Johnson op Vietnam
Toen John F. Kennedy in 1960 president van de VS werd, wilde hij Amerika's verbintenis met de containment politiek nog eens goed laten blijken. Daarom stuurde hij Amerikaanse soldaten naar Vietnam. Eigenlijk was de Vietnamoorlog toen al een feit. 
Na de moord op Kennedy werd Lyndon B. Johnson president en kreeg controle over de Amerikaanse aanwezigheid in Vietnam. Door aan het Amerikaanse volk te vertellen dat ze niet meer zínloos jongens naar Vietnam stuurden, maar om het land voor een val voor het communisme te behoeden, kreeg hij in 1964 de macht over het presidentschap. In stilte had hij van de Senaat de macht gekregen om een open oorlog met Vietnam te beginnen.
Een Amerikaans schip beschoot zelf in augustus 1969 Noord-Vietnamese schepen nadat het de Golf van Tonkin (bij Vietnam) was ingevaren. De Noord-Vietnamese schepen schoten daarop terug. Johnson gebruikte dit incident om zijn Vietnamoorlog door de regering te kunnen krijgen. Het Amerikaanse Congres gaf Johnson toen bijna onbeperkte macht over de situatie in Vietnam en de oorlog barstte nu in alle hevigheid los. 

Dit verhaal van Korporaal Ray Harton staat in de biografie van Pr Capodanno : Hij raakte gewond door een schotwonde in zijn linkerarm en opened zijn ogen gedurende die strijd en zag Capodanno, die hem met kalme stem zei: “Blijf liggen, Marinier. Je zult het redden. Er zal spoedig iemand naar hier komen om je te helpen. God is met ons allen vandaag.”

09-08-2019 om 03:04 geschreven door claudia  

Week 7: Het lijden van Jezus

Deze week bidden we door het Lijden van Christus. Dit is de derde fase van de Geestelijke Oefeningen- de derde week. In de tweede week vroegen we om de genade om Jezus intiemer te leren kennen, om Hem dieper lief te hebben en Hem dichter te volgen. Deze liefde leidt ons om bij Jezus te zijn in Zijn lijden.

De genade die we deze week zoeken is medelijden. We overwegen niet enkel de fysieke pijn die Hij heeft geleden maar ook de emotionele pijn, het innerlijk lijden van een persoon die verkeerd werd begrepen, die geïsoleerd is, die verworpen is, eenzaam en verlaten is.

Het intiem gesprek is zeer belangrijk in deze week. We spreken tot Jezus zoals een vriend zich zou richten tot een vriend (SE 54). We spreken woorden van smart, verwarring, medelijden, spijt, angst, verwachting- wat er ons drijft. Of misschien zijn we aanwezig bij Jezus zonder woorden.

Dag 1 : Doodsangst in de Tuin van Gethsemane

We verpersoonlijken Gods reddende activiteit in ons gebed: Jezus doorstaat het lijden voor mij. Dit wil niet zeggen dat we schuldig moeten zijn en nodeloos pijn moeten opwekken. Jezus’ offer is een teken van vriendschap voor elk van ons, een vriendschap dat zich opoffert voor de ander.

In je gebed, kun je jezelf aangetrokken voelen om te contempleren over je eigen beproevingen of het lijden van anderen, of het nu familie, vrienden of vreemden zijn. Dit is een natuurlijk proces. Het punt is echter niet doordrongen te worden door je eigen ontberingen maar hen te omarmen als een bron van medelijden voor het lijden van anderen.

Ik vraag om wat ik verlang. Hier vraag ik om smart, spijt en verwarring, omdat de Heer het Lijden zal ondergaan voor mijn zonden. (SE 193)

Mattheus 26:36-46 : Toen Jezus met hen aan een landgoed kwam dat Getsémane heette, sprak Hij tot zijn leerlingen: “Blijft hier zitten, terwijl Ik ginds ga bidden.” Petrus en de twee zonen van Zebedeüs nam Hij echter met zich mee. Hij begon bedroefd en beangst te worden. Toen sprak Hij tot hen: “Ik ben bedroefd tot stervens toe. Blijft hier en waakt met Mij.” Nadat Hij een weinig verder was gegaan, wierp Hij zich plat ter aarde en bad: “Mijn Vader, als het mogelijk is, laat deze beker Mij voorbijgaan. Maar toch: niet zoals Ik wil, maar zoals Gij wilt.” Toen ging hij naar zijn leerlingen en vond hen in slaap; en Hij sprak tot Petrus: “Ging het dan uw krachten te boven een uur met Mij te waken? Waakt en bidt, dat gij niet op de bekoring ingaat. De geest is wel gewillig, maar het vlees is zwak.” Hij verwijderde zich voor de tweede keer en weer bad Hij: “Vader, als het niet mogelijk is dat die beker voorbijgaat zonder dat Ik hem drink: dat dan uw wil geschiede.” En teruggekomen vond Hij hen weer in slaap, want hun oogleden waren zwaar. Hij liet hen met rust, ging weer heen en bad voor de derde maal, nogmaals met dezelfde woorden. Daarna ging Hij naar zijn leerlingen en sprak tot hen: “Slaapt dan maar door en rust uit! Nu is het uur gekomen, waarop de Mensenzoon wordt overgeleverd in de handen van zondaars. Staat op, laten we gaan; mijn verrader is nabij.”

Overweging : Van dood tot leven – H. Peter Faber SJ

Jezus Christus, moge Uw dood mijn leven zijn
en ik door uw lijdensweg leer hoe te leven.
Moge uw strijd mijn rust zijn,
Uw menselijke zwakheid mijn moed,
Uw onbehagen mijn eer,
Uw lijden mijn genot,
Uw verdriet mijn vreugde,
dat ik verheven moge zijn in uw vernedering.
Moge ik kortom al mijn zegeningen vinden in uw beproevingen.
Amen.

Dag 2 : Beproeving en ontkenning

Houd je ogen en hart gericht op Jezus. Gebruik je verbeelding om jezelf in de scène te plaatsen. Merk op hoe in deze meditaties de tegenstanders van Jezus bezorgd zijn met egoïsme, vermijden van gezichtsverlies, machtswellust. Merk op hoe in tegenstelling Jezus weigert hun spel te spelen en trouw blijft aan wie Hij is.

Ik vraag om wat ik verlang. Hier vraag ik om smart, spijt en verwarring, omdat de Heer het Lijden zal ondergaan voor mijn zonden. (SE 193)

Mattheus 26:57-75 : Nu zij Jezus in hun macht hadden, voerden zij Hem naar de hogepriester Kajafas, waar de schriftgeleerden en de oudsten bijeengekomen waren. Petrus bleef Hem op een afstand volgen tot aan het paleis van de hogepriester; hij ging naar binnen en zette zich neer bij het dienstvolk om te zien hoe het af zou lopen. De hogepriester en het hele Sanhedrin zochten naar een schijngetuigenis tegen Jezus om hem ter dood te brengen. Maar ze vonden er geen, ofschoon er vele valse getuigen optraden. Ten slotte echter kwamen er twee verklaren: “Die man daar heeft beweerd: Ik kan de tempel van God afbreken en in drie dagen weer opbouwen.” Toen stond de hogepriester op en sprak tot Hem: “Geeft Ge geen antwoord? Wat getuigen deze mensen tegen U?” 

Maar Jezus bleef zwijgen. Toen sprak de hogepriester tot Hem: “Ik bezweer U bij de levende God ons te zeggen of Gij de Christus zijt, de Zoon van God.” Jezus gaf hem ten antwoord: “Gij zegt het. Maar Ik zeg U: vanaf nu zult ge de Mensenzoon zien zitten aan de rechterhand van de Macht en komen op de wolken des hemels.” Toen scheurde de hogepriester zijn kleed en riep uit: “Hij heeft God gelasterd; waartoe hebben wij nog getuigen nodig? Gij hebt nu toch de godslastering gehoord! Wat denkt gij daarvan?” Zij antwoordden: “Hij verdient de doodstraf.” Daarop spuwden zij Hem in het gezicht en sloegen Hem met de vuist; anderen sloegen Hem met een stok, terwijl ze zeiden: “Wees nu eens voor ons profeet, Messias: wie is het die U geslagen heeft?”

Intussen zat Petrus op de open binnenplaats. Hier trad een dienstmeisje op hem toe en zei: “Jij was ook bij Jezus de Galileeër.” Maar hij ontkende het waar allen bij waren en zei: “Ik weet niet wat je bedoelt.” Hierna ging hij naar het poortgebouw, maar een ander dienstmeisje merkte hem op en zei tot de aanwezigen: “Die daar was bij Jezus de Nazareeër!” Hij ontkende opnieuw met een eed: “Ik ken die mens niet.” Even daarna kwamen de omstanders dichterbij en zeiden tot Petrus: “Waarachtig, jij bent er ook een van! Het is duidelijk aan je spraak te horen.” Toen begon hij te vloeken en te zweren: “Ik ken die mens niet.” Onmiddellijk daarop kraaide een haan. En Petrus herinnerde zich het woord van Jezus die gezegd had: “Voor het kraaien van de haan, zult ge Mij driemaal verloochenen.” Hij ging naar buiten en begon bitter te wenen.

Petrus’ verloochening

Overweging : De ingesteldheid die we zouden moeten aannemen

Als voorwoord op zijn verklaring over de Menswording in de brief aan de Filippenzen, zei de H. Paulus “De houding die jullie zouden moeten hebben is degene die Christus Jezus had.”

Wijsheid is vrede sluiten met het onveranderlijke. We hebben de vrijheid om het onvermijdelijke te onder ogen te zien met waardigheid, om de transformationele waarde te begrijpen dat die houding heeft op het lijden. Viktor Frankl schreef dat in de concentratiekampen wat overblijft de laatste van de menselijke vrijheden is- de mogelijkheid om zijn eigen houding te kiezen in gegeven omstandigheden. Wat Frankl vroeg is geen optimisme als men geconfronteerd wordt met pessimisme, maar hoop als men geconfronteerd wordt met hopeloosheid.

Zijn we verantwoordelijk voor onze onverdiend lijden? Het antwoord is nee. En ja. We zijn niet verantwoordelijk voor onze hachlijke situatie als zijn oorzaak-of het nu kanker is of jobverlies of de dood van een kind of partner. Maar we zijn verantwoordelijk voor wat we doen met de gevolgen, voor wat we bouwen op het puin dat het lot van ons leven heeft gemaakt.- William J. O’Malley, SJ

Het Lijden en de Goede Week - Vinita Hampton Wright

Dit is de Goede Week, die het onderwerp uitmaakt van de Geestelijke Oefeningen en daar de derde week wordt genoemd. Tijdens deze week vergezellen we Jezus vanaf het Laatste Avondmaal, de doodsangst in Gethsemane, het verraad en arrestatie, de geseling en veroordeling, de Kruisweg, de Kruisiging, Zijn dood en begrafenis.

Het is veel om te overwegen, en daarom is het goed naar je eigen hart te luisteren en een bijzonder moment, aspect of gebeurtenis te overwegen dat plaatsgrijpt in Jezus’ leven gedurende de Goede Week. Ignatius moedigt ons aan om een intiem gesprek te hebben met Jezus en naast Jezus te lopen als een vriend terwijl Hij zijn groot Lijden ervaart.

Beeld je in dat er iets verschrikkelijks gebeurt met een persoon die je ken ten bemint. Sommigen onder ons moeten het zich niet inbeelden, en hebben het reeds ervaren. Laat Jezus’ ervaring van het Lijden toe om dichtbij te zijn als je het lijden hebt ervaren in jouw leven of dat van een ander. Neem de tijd om de details te overwegen zoals:

·         Deel met vrienden een maaltijd waarvan je weet dat het je laatste zal zijn

·         Je wordt gearresteerd en weggevoerd van je geliefden

·         Je moet door wettelijke procedures zonder een advocaat of vertegenwoordiger

·         Je wordt mishandeld door mensen die de macht hebben over jou, en ordehandhavers

·         Je woorden en daden worden verdraaid en verkeerd uitgelegd door anderen

·         Je ziet metgezellen verdwijnen, wanneer je ze het meest nodig hebt

·         Je wordt gemarteld, in het openbaar of in een cel

·         Je ziet je moeder terug en zij ziet je lijden en kan je niet helpen

·         Je gaat de dood tegemoet in een chaotische en pijnlijke situatie, een situatie die je onrecht doet voor de hele wereld

Genade zij met jou, als je het lijden, medelijden en liefde overweegt.

Help Mijn gewonde hart - Vinita Hampton Wright

Overweeg de Goede Week als een verzameling van je pijn, je hartzeer, je teleurstelling, je angst, je smart.

Overweeg deze dagen als een tijd van bijzondere vereniging, een tijd waarbij je aan de zijde van Jezus bent.

Je gebeden kunnen eenvoudig zijn deze week:

·         “God, help mijn gewonde hart.”

·         “Heer, neem al wat onopgelost is in mijn leven en houd het liefdevol in Uw handen.”

·         “Jezus, hoe kan ik een vriend zijn voor U wanneer anderen weglopen?”

·         “Christus, hoe kan ik U helpen dit afschuwelijk kruis te dragen?”

·         “Heer, hoe voelt het te zeggen ‘Niet mijn wil, maar Uw wil geschiede”?

·         “God van het Universum, help mij in Jezus’ lijden, het lijden van mensen rond mij te zien die mijn liefde nodig hebben.”

·         “Maria, het spijt mij zo dat U al hetgeen met Uw Zoon is gebeurd te zien kreeg. Ik wens dat ik daar kon zijn om U te ondersteunen en met U te wenen.”

·         “Jezus, help mij te waken met U, zelfs al is het maar een tijdje.”

Bid vanuit je binnenste dat oprecht is en vol van verlangen.

Bid met je eigen woorden. Bid met afbeeldingen, voorwerpen, taferelen die iets voor je betekenen.

Bid.

Dag 3 : Doornenkroning

In de derde week nodigt Ignatius ons uit om Jezus’ goddelijkheid te overwegen die zich verbergt (SE 196) We mogen niet zomaar het lijden dat we tegenkomen rationaliseren. Jezus is geen rol aan het spelen in een lijdensverhaal. We moeten Jezus’ mensheid ernstig nemen om te beseffen hoezeer Hij van ons houdt. Hij blijft trouw aan zijn Vader en de missie van het Koninkrijk en accepteert de zeer reële gevolgen van deze gelovige gehoorzaamheid, dat Hij uit grote liefde stelt.

Als je in de Lijdensweek van Jezus bid ten vraagt om de genade van medelijden, overweeg hoe je wordt geroepen om meer medelijdend te zijn in je eigen leven. Vraag: Welke onzichtbare kruisen dragen mensen? Hoe kan ik helpen ze te dragen? Wie helpt mij eigen lasten te dragen? Wie zijn de gekruisigde mensen van onze huidige wereld?

Ik vraag om wat ik verlang. Hier is wat er gepast is voor het Lijdensverhaal: smart samen met Christus in smart; een gebroken geest samen met Christus die zo gebroken is; tranen; een innerlijk lijden omwille van het grote lijden dat Christus voor mij heeft verdragen. (SE 203)

Lukas 23:26-32 : Toen zij Hem wegvoerden, hielden zij een zekere Simon aan, een man uit Cyrene, die van het veld kwam: hem belaadden ze met het kruis om achter Jezus aan te dragen. Een grote volksmenigte volgde Hem, ook vrouwen die zich op de borst sloegen en over Hem weeklaagden. Jezus keerde zich tot hen en sprak: 'Dochters van Jeruzalem, weent niet over Mij, maar weent over uzelf en over uw kinderen. Weet dat er een tijd zal komen waarop men zeggen zal: Gelukkig de onvruchtbaren, wier schoot niet heeft gebaard en wier borst geen kind heeft gevoed. Dan zal men tot de bergen zeggen: Valt op ons, en tot de heuvels: Bedekt ons. Want als men zo doet met het groene hout, wat zal er dan met het dorre gebeuren?' Er werden nog twee anderen weggevoerd, twee misdadigers, om samen met Hem ter dood te worden gebracht. 

Ik vraag om wat ik verlang. Hier vraag ik om smart, spijt en verwarring, omdat de Heer het Lijden zal ondergaan voor mijn zonden. (SE 193)

Mattheus 27:27-31 : Toen namen de soldaten van de landvoogd Jezus mee in het pretorium en verzamelden de hele afdeling rondom Hem. Zij trokken Hem zijn kleren uit en hingen Hem een rode mantel om. Ook vlochten ze een kroon van doorntakken, zetten die op zijn hoofd en gaven Hem een rietstok in de rechterhand. Dan vielen ze voor Hem op de knieën en bespotten Hem met de woorden: “Gegroet, koning der Joden!” Ze bespuwden Hem, pakten de rietstok en sloegen Hem op het hoofd. Nadat zij hun spel met Hem gedreven hadden, ontdeden ze Hem van de mantel, trokken Hem zijn eigen kleren weer aan en voerden Hem weg ter kruisiging.

Overweging

Waar is Onze God in het lijden? Wij, Christenen, hebben geen uitleg die ons volledig tevreden stelt waarom de wereld zoveel lijden bevat. Maar we hebben iets beters: we hebben de kracht om met het lijden om te gaan. We weten waar Onze God zich bevindt gedurende het lijden. Onze God is bij ons: bij job in tegenslag, bij Paulus in zwakheid en vervolging, bij Jezus in de Kruisiging- bij ons in al de zinloze accidenten en echtscheidingen en innerlijke gebrokenheid van ons leven. - Richard Hauser, SJ

Dag 4 : De Kruisweg

Als je in de Lijdensweek van Jezus bidt en vraagt om de genade van medelijden, overweeg hoe je wordt geroepen om meer medelijdend te zijn in je eigen leven. Vraag: Welke onzichtbare kruisen dragen mensen? Hoe kan ik helpen ze te dragen? Wie helpt mij eigen lasten te dragen? Wie zijn de gekruisigde mensen van onze huidige wereld?

Ik vraag om wat ik verlang. Hier is wat er gepast is voor het Lijdensverhaal: smart samen met Christus in smart; een gebroken geest samen met Christus die zo gebroken is; tranen; een innerlijk lijden omwille van het grote lijden dat Christus voor mij heeft verdragen. (SE 203)

Lukas 23:26-32 : Toen zij Hem wegvoerden, hielden zij een zekere Simon aan, een man uit Cyrene, die van het veld kwam: hem belaadden ze met het kruis om achter Jezus aan te dragen. Een grote volksmenigte volgde Hem, ook vrouwen die zich op de borst sloegen en over Hem weeklaagden. Jezus keerde zich tot hen en sprak: 'Dochters van Jeruzalem, weent niet over Mij, maar weent over uzelf en over uw kinderen. Weet dat er een tijd zal komen waarop men zeggen zal: Gelukkig de onvruchtbaren, wier schoot niet heeft gebaard en wier borst geen kind heeft gevoed. Dan zal men tot de bergen zeggen: Valt op ons, en tot de heuvels: Bedekt ons. Want als men zo doet met het groene hout, wat zal er dan met het dorre gebeuren?' Er werden nog twee anderen weggevoerd, twee misdadigers, om samen met Hem ter dood te worden gebracht. 

Overweging

We ervaren verschillende soorten van “sterven”, allerlei soorten verlies, en we moeten over hen rouwen: de dood van een geliefde, het verlies van een relatie, de verandering van een job of levenssituatie, een ziekte of beperking. We verenigen dit soort van “sterven” met het lijden van Christus, in de wetenschap dat God allen verlost. Denk hieraan: “Laat uw licht en uw liefde schijnen op elk van mijn verlies- en rouwervaringen.— Kevin O’Brien, SJ

Dag 5 : Het begin van het Lijden

We zullen het Evangelie van Marcus lezen over Jezus’ lijden in de volgende twee dagen. Bid over het Evangelie en overweeg het. Gebruik je verbeeldend gebed om jezelf onder te dompelen in deze gebeurtenissen.

Ik vraag om wat ik verlang. Hier is wat er gepast is voor het Lijdensverhaal: smart samen met Christus in smart; een gebroken geest samen met Christus die zo gebroken is; tranen; een innerlijk lijden omwille van het grote lijden dat Christus voor mij heeft verdragen. (SE 203)

Marcus 14:12-72 : Op de eerste dag van het ongedesemde brood, de dag waarop men het paaslam slacht, zeiden zijn leerlingen tot Hem: “Waar wilt Gij dat wij voorbereidselen gaan treffen, zodat Gij het paasmaal kunt houden?” Hij zond daarop twee van zijn leerlingen uit met de opdracht: “Gaat naar de stad en daar zult ge een man tegenkomen die een kruik water draagt; volg hem en zegt aan de eigenaar van het huis waar hij binnengaat: De Meester laat vragen: Waar is de zaal voor Mij, waar Ik met mijn leerlingen het paasmaal kan houden? Hij zal u dan een grote bovenzaal laten zien, met rustbedden en van al het nodige voorzien: maakt daar alles voor ons klaar.” De leerlingen vertrokken, gingen de stad binnen, vonden alles zoals Hij het hun gezegd had en maakten het paasmaal gereed. Toen de avond gevallen was, kwam Hij met de twaalf. Terwijl zij aan tafel aanlagen en de maaltijd aan de gang was, zei Jezus: “Voorwaar, Ik, zeg u: een van u zal Mij overleveren, een die met Mij eet.” Droefheid maakte zich van hen meester en zij begonnen de een na de ander Hem te vragen: “Ik ben het toch niet?” Hij antwoordde hun: “Een van de twaalf, die met Mij in de schotel doopt. Wel gaat de Mensenzoon heen, zoals van Hem geschreven staat, maar wee de mens door wie de Mensenzoon wordt overgeleverd! Het zou beter voor hem zijn als hij niet geboren was, die mens!”

Onder de maaltijd nam Jezus brood, sprak de zegen uit, brak het en gaf het hun met de woorden: “Neemt, dit is mijn Lichaam.” Daarna nam Hij de beker en na het spreken van het dankgebed reikte Hij hun die toe en zij dronken allen daaruit. En Hij sprak tot hen: “Dit is mijn Bloed van het Verbond, dat vergoten wordt voor velen. Voorwaar, Ik zeg u: Ik zal niet meer drinken van wat de wijnstok voortbrengt tot op de dag waarop Ik het, nieuw, zal drinken in het Koninkrijk van God.” Nadat zij de lofzang gezongen hadden, gingen zij naar de Olijfberg. Toen sprak Jezus tot hen: “Allen zult gij ten val komen, want er staat geschreven: Ik zal de herder slaan en de schapen zullen verstrooid worden. Maar na mijn verrijzenis zal ik u voorgaan naar Galilea.” Toen zei Petrus: “Al komen allen ten val, ik zeker niet.” Jezus antwoordde hem: Voorwaar, Ik zeg u: nog heden, nog deze nacht, voordat de haan tweemaal kraait, zult juist gij Mij driemaal verloochenen.” Maar met nog meer nadruk verzekerde hij: “Al moest ik met U sterven, in geen geval zal ik U verloochenen.” In diezelfde geest spraken allen.

Zij kwamen nu aan een landgoed dat Getsémane heette. Daar zei Hij tot zijn leerlingen: “Blijft hier zitten, terwijl Ik bid.” Hij nam Petrus, Jakobus en Johannes met zich mee en begon zich ontsteld en beangst te gevoelen. Hij sprak tot hen: “Ik ben bedroefd tot stervens toe. Blijft hier en waakt.” Nadat Hij een weinig verder was gegaan, wierp Hij zich ter aarde en bad dat dit uur, als het mogelijk was, aan Hem mocht voorbijgaan. “Abba, Vader,” zo bad Hij, “voor U is alles mogelijk; laat deze beker Mij voorbijgaan. Maar toch: niet wat Ik maar wat Gij wilt.” Toen ging Hij terug en vond hen in slaap; en Hij sprak tot Petrus: “Simon, slaapt ge? Ging het dan uw krachten te boven een uur te waken? Waakt en bidt, dat gij niet op de bekoring ingaat. De geest is wel gewillig, maar het vlees is zwak.” Opnieuw verwijderde Hij zich en bad met dezelfde woorden. En teruggekomen vond Hij hen weer in slaap, want hun oogleden waren zwaar; ze wisten niet, wat ze hem moesten antwoorden. Toen Hij voor de derde maal terugkwam, sprak Hij tot hen: “Slaapt dan maar door en rust uit. Het is zover, het uur is gekomen; zie de Mensenzoon wordt overgeleverd in de handen van de zondaars. Staat op, laten we gaan; mijn verrader is nabij.”

Hij was nog niet uitgesproken, of daar kwam Judas, een van de twaalf, vergezeld van een bende met zwaarden en knuppels, gestuurd door de hogepriesters, schriftgeleerden en oudsten. Zijn verrader had een teken met hen afgesproken door te zeggen: “Die ik zal kussen, Hij is het; grijpt Hem vast en voert Hem onder strenge bewaking weg.” Hij ging recht op Jezus af en zei: “Rabbi!” En hij kuste Hem. Zij grepen Hem en maakten zich van Hem meester. Maar een van die erbij stonden trok zijn zwaard en sloeg met een houw de knecht van de hogepriester het oor af. Daarna richtte Jezus zich tot hen met de woorden: “Als tegen een rover zijt ge uitgetrokken met zwaarden en knuppels om Mij gevangen te nemen. Dagelijks gaf Ik onderricht bij u in de tempel en toch hebt ge Mij niet gegrepen. Maar zo moesten de Schriften in vervulling gaan.” Toen lieten allen Hem in de steek en namen de vlucht. Toch ging een jongeman, die een linnen doek om het blote lichaam had geslagen, Hem achterna. Ze grepen hem, maar hij liet zijn kleed in de steek en vluchtte naakt weg. Men bracht Jezus haar de hogepriester, waar alle hogepriesters, oudsten en schriftgeleerden bijeenkwamen. Petrus volgde Hem op een afstand tot op de binnenplaats van het paleis van de hogepriester en nam plaats onder het dienstvolk om zich bij het vuur te warmen. De hogepriesters en het hele Sanhedrin zochten naar een getuigenis tegen Jezus om Hem ter dood te kunnen brengen, maar zij vonden er geen. 

Wel brachten velen valse getuigenissen tegen Hem in, maar hun getuigenissen stemden niet overeen. Toen traden enige valse getuigen tegen Hem op die verklaarden: “Wij hebben Hem horen zeggen: Ik zal deze door mensenhanden gemaakte tempel afbreken en in drie dagen een andere opbouwen die niet door mensenhanden is gemaakt.” Maar ook daaromtrent was hun getuigenis niet eensluidend. Toen stond de hogepriester in hun midden op en vroeg aan Jezus: “Geeft Ge in het geheel geen antwoord? Wat getuigen deze mensen tegen U?” Maar Jezus bleef zwijgen en gaf volstrekt geen antwoord. Daarop stelde de hogepriester Hem nog een vraag: “Zijt Gij de Christus, de Zoon van de Gezegende?” Jezus antwoordde: Ja, dat ben Ik; en gij zult de Mensenzoon zien zitten aan de rechterhand van de Macht en komen met de wolken des hemels.” Toen scheurde de hogepriester zijn gewaad en riep uit: “Waartoe hebben wij nog getuigen nodig? Ge hebt de godslastering gehoord. Wat dunkt u?” Allen spraken het vonnis uit, dat Hij de dood verdiende. Daarop begonnen sommigen Hem te bespuwen en, na zijn gelaat bedekt te hebben, Hem met de vuist te slaan, terwijl ze zeiden: “Wees nu eens profeet!” Ook de knechten dienden Hem slagen toe.

Terwijl Petrus zich beneden op de binnenplaats bevond, kwam daar een van de dienstmeisjes van de hogepriester; en toen zij Petrus zag die zich zat te warmen, keek ze hem eens aan en zei: “Jij was ook bij Jezus de Nazarener.” Maar hij ontkende het: “Ik weet niet, ik begrijp niet wat je bedoelt.” En terwijl hij wegging naar het poortgebouw, kraaide een haan. Maar toen het meisje hem daar opmerkte, verzekerde ze nog eens aan de omstanders: “Die is er ook een van.” Hij ontkende het opnieuw. Even daarna zeiden de omstanders tot Petrus: “Waarachtig, jij bent er ook een van; je bent toch ook een Galileeër.” Toen begon hij te vloeken en te zweren: “Ik ken die man niet over wie jullie het hebben.” Onmiddellijk daarop kraaide een haan voor de tweede keer. Nu herinnerde Petrus zich, hoe Jezus tot hem gezegd had: “Voordat een haan tweemaal kraait, zult ge Mij driemaal verloochenen.” En hij barstte in tranen uit.

08-08-2019 om 04:21 geschreven door claudia  

Overweging

Huwelijk en bruiloften zijn metaforen die gebruikt worden in de H. Schrift om Gods redding en het Koninkrijk van God te beschrijven. Hier bij het begin van Jezus’ openbaar leven, zoekt het evangelie van Johannes ons te doen begrijpen dat Jezus Gods belofte aan Israël zal vervullen. Jezus sluit het Nieuwe Verbond. Een hint naar wat dit Nieuw Verbond zal zijn wordt duidelijk in het mirakel dat Jezus bewerkt. Hij wordt gevraagd om iets te doen aan de vervelende situatie dat de wijn op is op de bruiloft. Jezus’ mirakel zorgt dat er een grote voorraad wijn ter beschikking staat -6 grote stenen kruiken van de meest voortreffelijke wijn. Het mirakel van Kana was het eerste mirakel dat het openbaar leven van Jezus startte.

Deze respons voor een eenvoudige menselijke nood is een visie voor ons van de overvloed van Gods Koninkrijk. Het daagt ons uit om vrijgevig te zijn wanneer we tegenwoordig met menselijke noden worden geconfronteerd. We worden aangemoedigd om zo goed mogelijk te helpen, met het volle vertrouwen dat God onze inspanningen kan transformeren en het Koninkrijk van God tot stand te brengen onder ons. — Loyola Press Sunday Connection

Dag 4 : Genezing van de blinde man te Betsaida

Jezus geeft ons kracht om onze mensheid te omarmen in al zijn mooie complexiteit. Hoe meer we onze mensheid uitdrukken in het beminnen, genezen, vergeven, dienen en ons verheugen, hoe meer onze goddelijkheid of heiligheid wordt geopenbaard.

Geen definitie of leer kan volledig vatten wie Jezus Christus is. We worden achtergelaten met een aantrekkingskracht tot een mysterie. Onze diepste verlangen om te kennen, lief te hebben, en Jezus Christus te dienen trekt ons in dit mysterie van God die mens voor ons is geworden.

Ik bid om de volgende genade: Jezus intiemer te kennen, Hem dieper lief te hebben en Hem dichter te volgen.

Marcus 8:22-26 : Zij kwamen in Betsaïda. Daar bracht men een blinde bij Hem en smeekte Hem die te willen aanraken. Jezus nam de blinde bij de hand en bracht hem buiten het dorp. Daar deed Hij speeksel op zijn ogen, legde hem de hand op en vroeg hem: “Kunt ge al iets zien?” Hij keek en hij antwoordde: “Ik zie mensen, want ik zie ze lopen, maar ze lijken op bomen.” Daarna legde Hij nog eens de handen op zijn ogen. Nu zag hij scherp en was zo volkomen genezen dat hij alles duidelijk zag. Hij stuurde hem naar huis met de waarschuwing: “Ga zelfs het dorp niet in.”

Overweging : Gods genade en onze inspanningen - Vinita Hampton Wright

Ik heb mijzelf en andere mensen zien bewegen tussen twee extremen van verwachting, wanneer het de geestelijke groei betreft.

De eerste extreme verwachting bestaat erin enkel te geloof te hebben en geduldig te wachten en dat God alles zal bewerkstelligen. Deze visie is zorgt ervoor dat ik in mijn wachten en geloof, passief word. Ik bid maar handel niet. Ik bid maar ben niet betrokken met de realiteit in mijn dagelijks leven. Wanneer ik geestelijk passief wordt, gaan mijn gebeden meer over een ontsnappen aan de werkelijkheid of mijzelf als slachtoffer te gedragen, die moet wachten op Gods redding.

God vraagt ons om ons te engageren in het leven. God vroeg aan Abram om met zijn gezin en zijn bezittingen te verhuizen. Jezus vroeg dat de man met de verschrompelde hand zijn hand naar Hem uitstak-Jezus nam niet eerst de hand van de man, omdat dat een soort dwang zou betekend hebben. Nee, Jezus nodigde de man uit door te zeggen “Strek je hand uit” In het geloofsleven is er een toenadering van beide kanten; God begrijpt dat door onze eigen actie en wil we deelnemen aan de genade.

De andere extreme verwachting is dat “God enkel degenen helpt die zichzelf helpen” (wat niet uit de Bijbel komt). In deze houding gelooft men dat God de wereld in beweging heeft gezet, maar het aan de mens is om de zaken gedaan te krijgen. Soms zijn de mensen die proberen het meest goed te doen, degenen die deze extreme verwachting koesteren, zoals activisten die op de barricades staan van de strijd om sociale rechtvaardigheid. Het is niet verwonderlijk dat deze goed-menende activisten opbranden-ze hebben hun persoonlijke bronnen uitgeput en hebben niet geleerd om samen te werken met Gods genade.

Maar ook gewone mensen kunnen deze visie aanhangen. Hoeveel mensen zijn weigeren om hun strijd met anderen te delen omdat ze denken dat, als Christenen, we in staat zouden moeten zijn elke strijd te overwinnen? Of wie heeft er geen gezinslid die helpt, helpt, helpt en zelden mindert tot de emotionele en lichamelijke stress en vermoeidheid hun tol eisen en de persoon in het ziekenhuis belandt of in bed met een depressie?

Jezus bedoelde dit wanneer Hij zei : “Kom naar Mij, jullie allen die afgemat zijn en met zware lasten beladen, en Ik zal jullie verlichting bieden.” Hij wist dat de inspanning om zichzelf te geven voor Gods liefdevolle doelstellingen een verpletterende last zou worden als we zouden pogen dit zonder de hulp van de goddelijke genade en kracht te doen. Jezus zei ook tot zijn discipelen dat Hij de wijnstok was en zij de ranken end at ze moesten in Hem blijven, energie trekken en hun vermogen uit Hem, de Bron.

Daarom is het goed om jezelf deze vragen te stellen:

·         Ben ik te passief geworden, wachtend op God om op een miraculeuze wijze in te grijpen en alles in orde te maken, hoewel ik niet meewerk aan taken of problemen oplossen?

·         Ben ik te zelfgenoegzaam geworden, hard werkend om Gods werk te doen in de wereld, zonder mee te werken met Gods genade door gebed, pauzes, raad en rust?

Dag 5 : De dankbare melaatse

Blijf je bewust van de gebieden in je leven waarin je grotere vrijheid ervaart en deze waarin ongeordende hartstochten aanwezig zijn. De praktijk van een dagelijks gewetensonderzoek is zeer nuttig om onderscheid te maken waar je de weg van Christus volgt en waar je ervan afwijkt, en te groeien in vrijheid.

Ik bid om de volgende genade: Jezus intiemer te leren kennen, hem intenser lief te hebben, en hem dichter te volgen.

Lukas 17:11-19 : Op zijn reis naar Jeruzalem trok Hij door het grensgebied van Samaria en Galilea. Toen Hij een dorp binnenging, kwamen Hem tien melaatsen tegemoet; zij bleven op een grote afstand staan en riepen luidkeels: 'Jezus, Meester, ontferm U over ons!' Hij zag hen en sprak: 'Gaat u laten zien aan de priesters.' En onderweg werden ze gereinigd. Een van hen keerde terug, toen hij zag dat hij genezen was, en verheerlijkte God met luider stem. Vol dankbaarheid wierp hij zich voor Jezus’ voeten neer, en deze man was een Samaritaan. Hierop vroeg Jezus: 'Zijn niet alle tien gereinigd? Waar zijn dan de negen anderen? Is er niemand teruggekeerd om aan God eer te brengen dan alleen deze vreemdeling?' En Hij sprak tot hem: 'Sta op en ga heen; uw geloof heeft u gered.'

Overweging

Overloop maximaal een dag, of een uur, en leg jezelf op bij elk moment stil te staan zoals het komt en te zien wat er lovenswaardig is in dat moment. Probeer om deze gewoonte te kweken om volledig in het huidig moment op te gaan in plaats van in het verleden of in de toekomst. —Vinita Hampton Wright

Dag 6 : Martha en Maria

Ik bid om de volgende genade: Jezus intiemer te leren kennen, hem intenser lief te hebben, en hem dichter te volgen.

Lukas 10:38-42 : Op hun tocht kwam Hij in een dorp, waar een vrouw die Marta heette, Hem in haar woning ontving. Ze had een zuster, Maria, die gezeten aan de voeten van de Heer, luisterde naar zijn woorden. Marta werd in beslag genomen door de drukte van het bedienen, maar ze kwam er een ogenblik bij staan en zei: 'Heer, laat het U onverschillig, dat mijn zuster mij alleen laat bedienen? Zeg haar dan dat ze mij moet helpen.' De Heer gaf haar ten antwoord: 'Marta, Marta, wat maak je je bezorgd en druk over veel dingen. Slechts een ding is nodig. Maria heeft het beste deel gekozen, en het zal haar niet ontnomen worden.'

Overweging : Een gebed van H. Teresa van Avila

Laat niets u verstoren, laat niets u ontstellen,

alle dingen gaan voorbij: God veranderd nooit.

Geduld bereikt alles waarnaar het streeft.

Hij die God heeft, vindt dat hem niets ontbreekt.

God alleen is voldoende.

Dag 7 : Jezus en kinderen

Om Jezus te leren kennen, moeten we Zijn mensheid ernstig nemen. We mogen niet vergeten dat hoewel Hij volledig goddelijk is, Hij ook volledig menselijk is. Om terloops naar Jezus’ mensheid te kijken is het missen van een van de centrale punten van de Menswording: Jezus toont ons dat de weg naar onze goddelijkheid (of heiligheid) door onze mensheid komt, niet errond. Met andere woorden, Jezus leert ons hoe volledig menselijk te zijn. Hoe meer wij, die geschapen zijn naar het beeld van God, onze mensheid omarmen, met zal zijn schoonheid en beperkingen, hoe meer onze goddelijkheid wordt geopenbaard-dat wil zeggen, hoe meer we zoals God worden.

Ik bid om de volgende genade: Jezus intiemer te leren kennen, hem intenser lief te hebben, en hem dichter te volgen.

Marcus 10:13-16 : De mensen brachten kinderen bij Hem met de bedoeling dat Hij ze zou aanraken. Maar bars wezen de leerlingen ze af. Toen Jezus dat zag, zei Hij verontwaardigd: “Laat die kinderen toch bij Mij komen en houdt ze niet tegen. Want aan hen die zijn zoals zij behoort het Koninkrijk Gods. Voorwaar, Ik zeg u: wie het Koninkrijk Gods niet aanneemt als een kind, zal er zeker niet binnengaan.” Daarop omarmde Hij ze en zegende hen, terwijl Hij hun de handen oplegde.

Overweging

Gebed tot Jezus Christus, ons voorbeeld – Pedro Arrupe (1907-1991) 

Heer, ik heb gemediteerd over onze manier van doen, en ik heb ontdekt dat het ideaal van onze-manier-van-doen uw manier-van-doen is. Op U richt ik dan ook mijn blik, de ogen van het geloof. 

Ik beschouw uw gezicht: vol licht, zoals het in het evangelie naar voren komt. Ik ben als een van diegenen aan wie Petrus schrijft: ‘Hem hebt u lief, zonder Hem ooit gezien te hebben. In Hem gelooft u, hoewel u Hem ook nu niet ziet. Hoe onuitsprekelijk, hoe hemels zal uw vreugde zijn.’ 

Heer, U hebt zelf gezegd: “Ik heb u een voorbeeld gegeven, opdat jullie zouden doen zoals Ik gedaan heb.” Ik wil U navolgen totdat ik aan anderen zal kunnen zeggen: ‘Weest navolgers van mij, zoals ik het ben van Christus.’

Ik kan het wel niet op even concrete gronden zeggen als Johannes, maar toch zou ik willen kunnen zeggen met alle kracht en wijsheid die U mij geeft: ‘Wat ik gehoord hebben wat ik met eigen ogen gezien heb, en wat mijn eigen handen hebben aangeraakt van het Woord, van het Leven…; want het Leven is geopenbaard geworden en wij hebben het gezien, en wij getuigen ervan.’

Geef mij vooral die gezindheid van Jezus Christus zoals Paulus die had. Dan kan ik uw gevoelens navoelen, de gevoelens van uw hart, waarmee Gij van de Vader houdt en van de mensen. Niemand heeft ooit groter liefde getoond.

Gij hebt uw leven gegeven voor uw vrienden tot de totale ontlediging door uw dood aan het kruis. Ik wil U navolgen in die uiterste zelfopoffering, maar ook in uw leven van alledag, door in de mate van het mogelijke – net zo te doen als U deed. 

Leer mij uw manier van omgaan met de leerlingen, met de zondaars, met de kinderen, met de Farizeeën of met Pilatus en Herodes. En ook met Johannes de Doper vóór zijn geboorte, en later aan de oever van de Jordaan.

Leer mij hoe u omging met uw leerlingen, vooral met de meest intieme: met Petrus, met Johannes en ook met Judas, de verrader.

Laat mij delen in de fijngevoeligheid waarmee Gij hun iets te eten hebt bereid aan de oever van het Meer van Tiberias, of toen u hun de voeten hebt gewassen. 

Laat mij – net als Ignatius – leren hoe U at en dronk, hoe U deelnam aan feestmaaltijden; hoe U deed als U honger en dorst had, of wanneer U moe was van een reis; wanneer U behoefte had aan rust en slaap.

Leer mij te lijden met hen die lijden: met de armen, de melaatsen, de blinden, de lammen.

Laat mij zien hoe Gij uw diepste gevoelens de vrije loop liet, wanneer U tot tranen toe geroerd was of toen U die doodsangst doormaakte die U bloed deed zweten en troost van een engel deed nodig hebben.

En ik wil bovenal leren kennen de manier waarop Gij van dat ontzaglijke verdriet blijk gaf, toen U zich verlaten voelde door de Vader. 

Dat is uw gezicht, zoals ik het in het evangelie voor me zie: iemand die edel is, hoogstaand, beminnelijk, voorbeeldig. Iemand die blijk geeft van een volmaakte uitgewogenheid in zijn leven en in zijn onderricht. Iemand waarvan zelfs de vijanden moeten zeggen: ‘U bent oprecht; U onderricht de weg van de Heer in alle waarheid; U kijkt de mensen niet naar de ogen.’ Iemand die manhaftig is, veeleisend voor zichzelf, maar vol goedheid voor de anderen; vol liefde en verlangen hen te dienen. 

Weliswaar waart Gij streng voor kwaadwillende mensen. Maar tegelijk was uw goedheid een bron van aantrekkingskracht voor de massa, zodat men zelfs vergat te eten. De zieken waren er zeker van, dat U medelijden met ze zou hebben. 

Uw kennis van het leven van alledag stelde U in staat in gelijkenissen te spreken die de gewone man verstond. Uw vriendschap ging uit naar iedereen, maar met een bijzondere aandacht voor een paar: Johannes, Lazarus, Martha en Maria. U wist een familiefeest te vervullen met vreugde, in Kana bijvoorbeeld. 

Uw voortdurende band met de Vader – in een gebed dat al begon vóór zonsopgang en nog niet opgehouden was als de anderen alweer sliepen – is voor U een troost geweest en een krachtbron om het Koninkrijk aan te kondigen. 

Leer mij uw manier van kijken: hoe Gij Petrus hebt aangekeken, toen Gij hem riep om U te volgen of toen U hem weer opbeurde na zijn misstap. Of hoe u de rijke jongeling hebt aangekeken, die er niet toe kon komen om U na te volgen. Of hoe U met liefde gekeken hebt naar de menigte die zich om U heen verdrong. Of hoe U woedend de Farizeeën aankeek. 

Ik zou U willen kennen zoals U was: alleen al uw gezicht voor ogen hebben zou me veranderen. Johannes de Doper heeft de eerste ontmoeting met U nooit meer vergeten. De honderdman van Kafarnaüm was ondersteboven van uw goedheid. Verbijstering en verwondering beving hen die getuige waren van uw wonderen. De leerlingen zijn al net zo gefascineerd. 

En in de Hof van Olijven bijt de hele verschrikte bende in het stof. Pilatus voelt zich onzeker, zijn vrouw is beangst. De honderdman die u ziet sterven, roept al over uw goddelijkheid nog vóór Gij zelf de geest hebt gegeven.

Ik zou U willen zien zoals Petrus toen deze zich er voor u van bewust werd dat hij een zondig mens was. Dat was toen hij perplex stond van de wonderbare visvangst. 

Ik zou uw stem willen horen, zoals in de synagoge van Kafarnaüm of op de berg van de Zaligsprekingen, of toen U zich richtte tot de menigte ‘lerend met gezag’, een gezag dat allen maar van de Vader afkomstig kan zijn.

Maak, dat wij evenzeer uw leerlingen zijn in het grote als in het bescheidene; dat we – net als U – helemaal aan de liefde voor de Vader zijn gewijd, en aan de liefde voor de mensen, onze broeders en zusters. In het besef dat we U zó nabij zijn, want U bent afgedaald tot ons; en tegelijk, dat we zo mijlenver van u afstaan, eindeloze God. 

Geef ons die genade. Maak dat de gezindheid van Christus ons leven bezielt en ons leert handelen in uw geest – ook in de uiterlijke zaken. Leer ons uw-manier-van-doen, opdat ze vandaag onze manier-van-doen wordt; opdat we het ideaal van Ignatius kunnen verwezenlijken: dat wij uw gezellen zijn, dat ieder van ons een ‘alter Christus’ – een andere Christus mag zijn; dat wij meewerken aan uw verlossingswerk. 

Ik vraag aan Maria, uw allerheiligste moeder, van wie U het leven hebt ontvangen, bij wie U drieëndertig jaar hebt geleefd, en die er zo toe heeft bijgedragen om uw manier-van-leven en van-doen te vormen, dat zij in mij en in alle zonen van de Sociëteit vele andere Jezussen vormt naar uw beeld: authentieke jezuïeten.

Gebed van H. Franciscus

Heer, maak mij tot instrument van uw vrede:

laat mij liefde brengen waar haat is,

eenheid waar mensen verdeeld zijn,

vergiffenis aan mensen die zwak zijn,

laat mij hoop geven aan wie niet meer hoopt,

geloof aan wie twijfelt;

laat mij licht brengen waar het duister is

en vreugde waar mensen bedroefd zijn.

Heer, help mij

niet zozeer om zelf gelukkig te zijn als om anderen gelukkig te maken;

niet zozeer om zelf begrepen te worden als om anderen te begrijpen;

niet zozeer om zelf getroost te worden als om anderen te troosten;

niet zozeer om bemind te worden als om te beminnen;

want als ik geef, zal mij gegeven worden,

als ik vergeef, zal mij vergeven worden,

als ik sterf, zal ik voor eeuwig leven.

Persoonlijk gebed – Pedro Arrupe SJ

Verleen mij, O Heer, nu alles te zien met nieuwe ogen, om de geesten te onderscheiden die mij helpen om de tekenen des tijds te zien, om van de dingen te genieten die van U zijn, en ze aan anderen door te geven. Geef me helderheid van begrip zoals je het aan Ignatius hebt gegeven.

In de Handen van God – Pedro Arrupe SJ

Meer dan ooit bevind ik mij in de handen van God. Dit is wat ik al heel mijn leven, vanaf mijn jeugdjaren, naar verlangd heb. Maar er is een verschil: het initiatief ligt nu volledig bij God’, schreef hij. “Het is een diepe spirituele ervaring om mijzelf zo volledig in Gods handen te weten en te voelen.

08-08-2019 om 02:26 geschreven door claudia  

Luister naar Christus’ uitnodiging. Richt je blik op Hem als Hij tot Zijn discipelen spreekt. Voel je vrij om een hedendaags tafereel voor ogen te houden:

Richt je blik op de allerhoogste en ware leider, die Christus, Onze Heer is. (SE 143) Overweeg hoe Christus, Onze Heer zijn plaats inneemt in een groot kamp in  Jeruzalem, op een plaats waar het aangenaam vertoeven is. (SE 144)

Overweeg hoe de Heer van de hele wereld, zoveel personen kiest, apostelen, discipelen en zo. Hij stuurt hen over de hele wereld, om zijn leer onder de mensen te brengen van elke levensstaat en omstandigheden. (SE 145)

Ga na welke toespraak Christus onze Heer richt tot al zijn dienaren en vrienden die Hij voor deze opdracht uitzendt. Hij geeft hun de aanbeveling allen te willen helpen door hen eerst tot de hoogste geestelijke armoede te brengen, en tot materiële armoede, indien de goddelijke Majesteit ermee gediend is en hen ertoe wil kiezen. Ten tweede zullen ze hen brengen tot het verlangen naar minachting en spot, want uit die twee dingen volgt de nederigheid.

Zo zijn er drie trappen: de eerste, onthechting tegenover rijkdom; de tweede, minachting voor wereldse eer; de derde, nederigheid tegenover hoogmoed. En langs die drie trappen brengen ze hen tot alle andere deugden. (SE 146)

Overweging : Armoede van geest – Kevin O’Brien SJ

Als we in de oefeningen kijken naar de oproep van Christus, Onze Koning, en in latere oefeningen, verlangt de discipel naar armoede.

Wij allen worden opgeroepen tot “armoede van geest”, of spirituele armoede, die een houding beschrijft van uiterste afhankelijkheid van God, niet in een zin van slaafsheid, maar in de zin van het Principe en Basis: God is God en wij zijn schepselen die werden geschapen om God te prijzen, beminnen en dienen.

En vooral: we hangen van God af voor ons geluk en vervulling. Terwijl we dankbaar zijn voor onze talenten, vermogens, rijkdom en prestaties, zijn we vrij genoeg om ze ten dienste te stellen van God en de naaste en ze te laten gaan wanneer ze een belemmering vormen in zelfgave.

De armoede van geest is een ontlediging van onszelf zodat God ons kan vullen met leven en liefde. Ons gebed helpt ons groeien in spirituele armoede en vrijheid. Christus is het grote voorbeeld van spirituele armoede.

Christus leefde ook in materiële armoede, met een gebrek aan materiële goederen. Sommige mensen zijn misschien geroepen tot deze manier van leven. Priesters, geestelijken in religieuze ordes die een gelofte van armoede hebben afgelegd, afstand gedaan hebben van persoonlijke bezittingen en rijkdom en afhankelijk zijn van hun religieuze gemeenschap voor hun materiële noden.

God kan ook anderen roepen tot een leven van materiële armoede zonder geloften af te leggen. Materiele armoede is geen doel op zichzelf, maar het verachten van armoede en het zich niet kunnen onthechten van het materiële  degradeert de mens (zoals men helaas in onze wereld kan merken). Voor degenen die geroepen zijn tot deze levensstaat, is materiële armoede een middel om zijn engagement te verdiepen voor de armen en verstotenen die Christus zo dierbaar waren.

Hoewel niet iedereen tot een leven van echte armoede geroepen is, worden we toch opgeroepen om sober en eenvoudig te leven, in vrijheid, met respect tot hetgeen we bezitten – of het nu in de vorm van materiële bezittingen is, talenten, reputatie of invloed. Allen worden geroepen om met Christus samen te werken om de armen en verstotenen te helpen op een of andere manier. Allen worden geroepen om de woekerende wedijver en materialisme rond ons tegen te gaan met onze getuigenis.

Dag 6 : Meditatie over de drie types personen

De meditatie over de twee standaards wekt in ons edele verlangens op om Christus te volgen en dienen in zijn eenvoud van leven, zijn nederigheid en zijn onbaatzuchtigheid. Het vertegenwoordigt een ideale manier van leven. Nu doen we een controle van de werkelijkheid. Met de oproep van Christus komen de vereisten van een discipelschap. Willen we discipelen zijn?

In deze meditatie overwegen we concrete keuzes dat drie verschillende types personen kunnen maken als ze proberen te leven volgens hun roeping in het leven. Door dit te doen ervaren we spanning tussen de hoge idealen van Christus’ oproep en ons gebrek aan innerlijke vrijheid en onze diep gewortelde weerstand tegen Christus’ uitnodiging aan ons persoonlijk.

Ik bid om de volgende genade: te groeien in innerlijk vrijheid zodat ik in staat ben vanuit mijn hele hart Christus’ uitnodiging te beantwoorden in mijn leven.

De treuzelaar, degene die compromissen sluit, en de echt vrije persoon

Beeld je drie personen in die van goede wil zijn en die proberen God te dienen en in geloof te groeien. Ze willen oprecht streven dat niets hun relatie met God hindert.

Beeld je in dat elk iets krijgt dat zeer aanlokkelijk is voor deze persoon. Ignatius heeft het over een grote som geld, maar je kunt je iets inbeelden dat voor jou aanlokkelijk is: een woning, een hoge functie, materieel bezit, roem. Niets van deze zaken is intrinsiek kwaad, elk kan het gebruiken om het goede te doen. Elk van deze onderstaande types is buitengewoon gehecht aan materieel bezit.

1 De eerste mens zou zich wel willen ontdoen van zijn gehechtheid aan wat hij verworven heeft, om in vrede God onze Heer te vinden en te kunnen worden gered, maar tot aan het uur van de dood wendt hij er de middelen niet toe aan. (SE 153) Dit is de treuzelaar en degene waar het bij woorden blijft: Hij wil zijn gehechtheden laten varen, maar doet er niets aan.

2 De tweede mens wil zich van die gehechtheid ontdoen, maar dan wel zo dat hij het verworvene behoudt. God moet dus komen waar hij wil, en hij komt er niet toe het verworvene los te laten om naar God toe te gaan, ook al zou dit voor hem de beste levenswijze zijn. (SE 154) Dit is degene die compromissen sluit met de wereld en zijn rijkdom. Hij doet veel goede dingen en doet offers, maar hij faalt het ene te doen wat hij werkelijk moet doen: zich zelf bevrijden van ongebreidelde gehechtheden. Deze persoon probeert te onderhandelen met God, in plaats van zijn wil in overeenstemming te brengen met Gods wil. In feite wil hij dat God zich aanpast aan hem.

3 De derde mens wil zich van die gehechtheid ontdoen en wel zo dat hij er niet méér aan gehecht is het verworvene te behouden dan het los te laten. Het is zijn verlangen het uitsluitend te willen of niet te willen naargelang God onze Heer het aan zijn wil zal ingeven en het hem voor de dienst en de lof van zijne goddelijke Majesteit beter zal lijken. Intussen wil hij er zich rekenschap van geven dat hij in zijn hart alles loslaat, door zich in te spannen om noch dit noch iets anders te willen, tenzij de dienst van God onze Heer hem ertoe beweegt. Het is dus het verlangen om God onze Heer beter te kunnen dienen waardoor hij bewogen wordt het verworvene te behouden of er afstand van te doen. (SE 155) Deze persoon is onthecht en werkelijk vrij.

Overweeg de belangrijke keuzes die je hebt gemaakt, hoe je aanleunde bij de drie types.

Overweging - de zakenman en de kleine prins - De kleine Prins van Antoine de Saint-Exupery

de kleine prins

de zakenman

De vierde planeet was van een zakenman. Die meneer had het zó druk, dat hij zelfs niet  opkeek bij de komst van de kleine prins.  —Goede morgen, zei deze, uw sigaret is uitgegaan.  —Drie en twee is vijf. Vijf en zeven twaalf. Twaalf plus drie vijftien. Vijftien en zeven  tweeëntwintig. Tweeëntwintig plus zes achtentwintig. Geen tijd om hem weer aan te steken.  Zesentwintig plus vijf is eenendertig. Oef. Dat is dus vijfhonderd en een miljoen, zeshonderd  tweeëntwintig duizend zevenhonderd eenendertig.  —Vijfhonderd miljoen waarvan?  —Hè? O, ben je er nog? Vijfhonderd en een miljoen… waarvan ook weer… ik ben het  vergeten… Ik heb het zo druk! Ik ben een serieus mens. Ik doe niet aan flauwekul. Twee en  vijf is zeven…  —Vijfhonderd en een miljoen waarvan? herhaalde de kleine prins, die altijd een eenmaal  gestelde vraag volhield. De zakenman keek op:  —In de vierenvijftig jaar dat ik deze planeet bewoon, ben ik maar drie keer gestoord. De eerste keer was tweeëntwintig jaar geleden door een meikever, die zo maar uit de lucht  kwam vallen. Hij maakte een afgrijselijk lawaai en ik vergiste me vier keer in een optelling.  De tweede keer was elf jaar geleden door een aanval van reumatiek. Ik krijg niet genoeg  beweging. Ik heb geen tijdvoor wandelingetjes — daarvoor ben ik te serieus. De derde keer,  dat is nu! Ik zei dus vijfhonderd en één miljoen…  —Miljoen waarvan?  De zakenman begreep dat hij er niet aan ontkwam.  —Miljoen van die kleine dingetjes, die je soms in de lucht ziet.  —Vliegen?  —Nee, nee, ze glimmen.  —Bijen?  —Och nee, die kleine gouden dingetjes, waar nietsnutten van gaan dromen. 

Maar ik ben een  verstandig man! Ik heb geen tijd om te dromen.  —O, de sterren?  —Ja, juist, de sterren.  —En wat doe je met vijfhonderd miljoen sterren?  —Vijfhonderd en één miljoen, zeshonderd tweeëntwintig duizend zevenhonderd  eenendertig. Ik ben een serieus en precies mens.  —En wat doe je met die sterren?  —Wat ik er mee doe?  —Ja.  —Niets, ik bezit ze.  —Bezit je de sterren?  —Ja.  —Maar ik heb ook al een koning gezien, die…  —Koningen bezitten niet. Zij 'regeren over'. Dat is iets héél anders.  —En wat heb je eraan de sterren te bezitten?  —Daar heb ik aan, dat ik rijk ben.  —En wat heb je eraan om rijk te zijn?  —Om er weer sterren bij te kopen, als iemand ze vindt.  —Dat is net zo'n redenering als van mijn vriend de dronkaard, zei het prinsje in zichzelf.  Maar hij vroeg toch door:  —Hoe kun je sterren bezitten?  —Van wie zouden ze dan wél zijn? antwoordde de zakenman snibbig.  —Dat weet ik niet, van niemand.  —Dan zijn ze dus van mij, want ik heb er het eerst aan gedacht. —Is dat genoeg?  —Ja zeker. Als jij een diamant vindt, die van niemand is, dan is die van jou. Als jij het eerst  iets bedenkt, neem je er patent op en het idee is van jou. En zo bezit ik de sterren, omdat  niemand vóór mij eraan gedacht heeft ze te bezitten.  —Ja, dat is waar, zei de kleine prins. En wat doe je ermee?  —Ik beheer ze. Ik tel ze nog eens over, zei de zakenman. Het is wel moeilijk, maar ik ben een  serieus man. De kleine prins was nog niet tevreden.  —Als ik een das bezit, kan ik die omslaan en meenemen. En als ik een bloem bezit, kan ik  haar plukken en meenemen. Maar jij kunt de sterren niet plukken!  —Nee, maar ik kan ze op de bank zetten.  —Wat betekent dat?  —Dat betekent, dat ik een aantal van mijn sterren op een papiertje schrijf en dan stop ik dat  papiertje in een la en doe de la op slot.  —En is dat alles?  —Dat is genoeg.  “Dat is grappig,” dacht de kleine prins. Het is nogal poëtisch maar niet zo serieus.  De kleine prins had hele andere opvattingen dan grote mensen over wat serieus was en wat  niet.  Hij zei weer: “Ik bezit een bloem die ik elke dag begiet, en drie vulkanen die ik elke week  uitveeg. Want de dode vulkaan veeg ik ook — je kunt nooit weten. Voor mijn vulkanen en  mijn bloem is het nuttig dat ik ze bezit. Maar jij hebt voor de sterren geen nut…”  De zakenman deed zijn mond open, maar wist geen antwoord en de kleine prins trok weer  verder.  “De grote mensen zijn toch wel heel wonderlijk”, zei hij zo maar tegen zichzelf onderweg.

Merk op waar de derde persoon begint: hij is niet zeker of God hem vraagt om zijn bezit op te geven. Hij verlangt gewoon om vrij te zijn om te doen wat God verlangt. Daarom vraagt hij God wat hij moet doen. Hij staat open hoe God hem leidt door gebed, door ervaring, door rede, door verschillende opties, door onderscheid, door troost en troosteloosheid, en de wijze raad van anderen.

De echt vrije persoon controleert zijn motivaties, die dikwijls gemengd zijn. Hij probeert om te kiezen vanuit het verlangen om God en de naaste beter te dienen. De derde persoon kan onthechting voelen van bezit en vindt het niet erg om te wachten om een beslissing te treffen. Maar hij treuzelt niet en stelt het niet uit tot het te laat is.—Kevin O’Brien, SJ

Dag 7 : Jezus roept de rijke jongeman

Besluit deze week door te luisteren naar wat God tegen je zegt. Herinner je reactie op de meditaties over de Oproep van de Koning, de twee standaards en de drie types van personen.

Ik bid om de volgende genade: een groei in innerlijke vrijheid zodat ik kan reageren met heel mijn hart op Christus’ uitnodiging in mijn leven.

Marcus 10:17-31 : Toen Hij zich weer op weg begaf, kwam er iemand aanlopen die zich voor Hem op de knieën wierp en vroeg: “Goede Meester, wat moet ik doen om het eeuwig leven te verwerven?” Jezus antwoordde: “Waarom noemt ge Mij goed? Niemand is goed dan God alleen. Ge kent de geboden: Gij zult niet doden, gij zult geen echtbreuk plegen, gij zult niet stelen, gij zult niet vals getuigen, gij zult niemand te kort doen, eer uw vader en uw moeder.” Hij gaf Hem ten antwoord: “Dat alles heb ik onderhouden van mijn jeugd af.” Toen keek Jezus hem liefdevol aan en sprak: “Een ding ontbreekt u: ga verkopen wat ge bezit en geef het aan de armen, daarmee zult ge een schat bezitten in de hemel. En kom dan terug om Mij te volgen.” Dit woord ontstelde hem en ontdaan ging hij heen, omdat hij vele goederen bezat. Toen liet Jezus zijn blik gaan over zijn leerlingen en zei tot hen: “Hoe moeilijk is het voor degenen die geld hebben het Koninkrijk Gods binnen te gaan!” De leerlingen stonden verbaasd over wat Hij zei. Daarom herhaalde Jezus: “Kinderen, wat is het moeilijk het Koninkrijk Gods binnen te gaan. 

Voor een kameel is het gemakkelijker door het oog van een naald te gaan, dan voor een rijke in het Koninkrijk Gods te komen.” Toen waren ze nog meer verbijsterd en ze zeiden tot elkaar: “Wie kan dan nog gered worden?” Jezus keek hen aan en zei: “Dit ligt niet in de macht der mensen, maar wel in die van God: want voor God is alles mogelijk. Toen nam Petrus het woord en zei: “Zie, wij hebben alles prijsgegeven om U te volgen.” Jezus antwoordde: Voorwaar, Ik zeg u: er is niemand die huis, broers, zusters, moeder, vader, kinderen of akkers om Mij en om de Blijde Boodschap heeft prijsgegeven, of hij ontvangt nu, in deze tijd, het honderdvoudig aan huizen, broers, zusters, moeders, kinderen en akkers, zij het ook gepaard met vervolgingen, en in de toekomstige wereld het eeuwige leven. Veel eersten zullen laatsten en veel laatsten zullen eersten zijn.

Lees de tekst en plaats je in het tafereel. Bemerk dat de rijke jongeman nobele verlangens heeft, maar ook een gebrek aan innerlijke vrijheid omwille van zijn overmatige gehechtheden. Kijk naar Jezus die naar de jongeman kijkt met liefde. Hoor Jezus’ woorden van bemoediging aan Petrus en aan jou.

Vraag : welke gehechtheden of ongeordende hartstochten vormen hindernissen op de manier waarop ik Christus’ uitnodiging beantwoord?

Overweging : Een offer van een liefdevolle discipel – Joseph Tetlow SJ

Eeuwige Heer van alle dingen, uw blik is op mij gericht.

Ik voel dat Uw Moeder bij mij staat en dat al de Hemelse bewoners bij U zijn—engelen, machten en krachten, heiligen en martelaren.

Heer Jezus, ik denk dat U een verlangen in mij hebt gelegd. Help mij, alstublieft, om mijn offer aan te bieden.

Ik wil dat het mijn verlangen en mijn keuze is, als het in Uw plan ligt, om mijn leven te leiden zoals U het Uwe hebt geleid.

Ik weet dat U geleefd hebt als een onbeduidend persoon in een klein stadje.

Ik weet dat U zelden rijkdom smaakte en altijd resoluut macht hebt geweigerd.

Ik weet dat U verwerping hebt geleden door leiders, door vrienden in de steek werd gelagen en beproevingen hebt gekend.

Ik weet he. Ik kan nauwelijks de gedachte eraan verdragen.

Maar het lijkt een wonderbaarlijke zaak dat U mij roept om U te volgen en bij U te staan.

Ik zal met U samenwerken om Gods Rijk tot stand te brengen, als U mij de gave heeft om het te doen. Amen. 

Week 6 : Het openbaar leven van Jezus

Deze week volgen we Jezus in zijn openbaar leven. Elke dag bidden en overwegen we een Bijbeltekst die Jezus interactie met mensen beschrijft. Het idee is gewoon om Jezus beter te leren kennen. Gebruik je verbeelding om deel uit te maken van de Bijbeltaferelen. Kijk wat Jezus doet. Luister hoe Hij spreekt. Bemerk hoe de mensen reageren. Overweeg Zijn woorden. Voer met Jezus een intiem gesprek. Sluit af met een Onze Vader.

Het is niet nodig om grote beslissingen en verplichtingen te maken over hoe je specifiek Christus’ oproep in je leven zal volgen. Als je een dergelijke beslissing wil nemen, is het best dit te nemen als je beter Degenen kent die je roept. Onze hoop is gewoon dat we meer zoals Jezus worden, die het middelpunt is van onze aandacht. We willen zien, horen, spraken, en voelen zoals Jezus.

Dag 1 : Samen met Jezus op een drukke dag

De genade van de tweede week is fundamenteel om te groeien in een diepe kennis van Jezus Christus zodat we Hem dieper kunnen liefhebben en Hem dichter volgen. Maar groeien in deze intieme liefde, betekent dat we moeten tot Hem naderen. We moeten met God leven, die één werd met ons.

In dit deel van het avontuur komt het Evangelie tot leven voor ons. We zijn er met Jezus, ondergedompeld in het Evangelei met de hulp van onze zintuigen en verbeelding. We krijgen niet zomaar meer inzicht of informatie. Met onze scherpzinnigheid en onze levendige verbeelding, zien we de levende God in het dagelijks leven als we de Geestelijke Oefeningen bidden.

Ik bid voor de volgende genade: Jezus intiemer te leren kennen, Hem meer intens lief te hebben en Hem dichter te volgen.

Marcus 1:21-39 : Zij kwamen te Kafarnaüm, en op de eerstvolgende sabbat ging Hij naar de synagoge, waar Hij als leraar optrad. De mensen waren buiten zichzelf van verbazing over zijn leer, want Hij onderrichtte hen niet zoals de schriftgeleerden, maar als iemand die gezag bezit. Er bevond zich in hun synagoge juist een man die in de macht was van een onreine geest en luid begon te schreeuwen. 'Jezus van Nazareth, wat hebt Gij met ons te maken? Ge zijt gekomen om ons in het verderf te storten. Ik weet, wie Gij zijt: de heilige Gods.' Jezus voegde hem dreigend toe: 'Zwijg stil en ga uit hem weg.' De onreine geest schudde hem heen en weer, gaf nog een luide schreeuw en ging uit hem weg. Allen stonden zó verbaasd, dat ze onder elkaar vroegen: 'Wat betekent dat toch? Een nieuwe leer met gezag! Hij geeft bevel aan de onreine geesten en ze gehoorzamen Hem.' Snel verspreidde zijn faam zich naar alle kanten over heel de streek van Galilea.

Zodra Hij uit de synagoge kwam, ging Hij met Jakobus en Johannes naar het huis van Simon en Andreas. De schoonmoeder van Simon lag met koorts te bed; zij spraken Hem aanstonds over haar. Hij ging naar haar toe, pakte ze bij de hand en deed haar opstaan: zij werd vrij van koorts en bediende hen. In de avond, na zonsondergang, bracht men allen die lijdend of bezeten waren bij Hem. Heel de stad stroomde voor de deur samen. Velen die aan allerhande ziekten leden, genas Hij en Hij dreef tal van geesten uit, maar Hij liet niet toe dat de boze geesten spraken, omdat zij Hem kenden. Vroeg, nog diep in de nacht, stond Hij op, ging naar buiten en begaf zich naar een eenzame plaats, waar Hij bleef bidden. Simon en zijn metgezellen kwamen Hem achterop en toen ze Hem gevonden hadden, zeiden ze: 'Iedereen zoekt U.' Hij antwoordde hun: 'Laten we ergens anders heen gaan, naar de dorpen in de omtrek, opdat Ik ook daar kan prediken. Daartoe ben Ik immers uitgegaan.' Hij trok door heel Galilea, predikte in hun synagogen en dreef de boze geesten uit.

Overweging

Jezus heeft ons geen lijst van waarheden nagelaten die we moeten bevestigen, maar een taak om uit te voeren. We moeten proberen onderscheid te maken in onze tijd en plaats hoe God wil dat we ons leven leiden in deze wereld in overeenstemming met Gods Geest, de enige goddelijke kracht die aan het werk is in dit universum. Daarover gaat het onderscheid maken tussen de geesten (Jezus volgen in plaats van satan). Volgelingen van Jezus hebben een taak of missie gekregen en de middelen om die taak uit te voeren. Aangemoedigd door Gods Geest, moeten ze proberen te leven in deze wereld met de overtuiging dat met het leven, dood en verrijzenis van Jezus al het noodzakelijk werd gedaan, en dat God de overwinning heeft behaald zoals Hij wilde. Onze taak is daarom de oproep van de Geest te volgen, die werd uitgestort in ons hart, om de weg van Jezus te volgen, de weg van vrede, van liefde, van het Kruis (ons lijden en tegenslagen te dragen net zoals Jezus heeft gedaan)—William A. Barry SJ

Dag 2 : De zaligsprekingen

Het Koninkrijk van God is niet alleen wat ons wacht in de Hemel en op een tijdstip in de toekomst. Door één van ons te worden in Christus, openbaarde God hoe het Koninkrijk van God aanbreekt in de geschiedenis, hier en nu. Het Koninkrijk is niet alleen een plaats, maar een manier van leven en zijn.

Ik bid voor de volgende genade: Jezus intiemer te leren kennen, Hem meer intens lief te hebben en Hem dichter te volgen.

Mattheus 5:1-12 : Toen Jezus deze menigte zag, ging Hij de berg op en, nadat Hij zich had neergezet, kwamen zijn leerlingen bij Hem. Hij nam het woord en onderrichtte hen aldus:
Zalig de armen van geest, want aan hen behoort het Rijk der hemelen.
Zalig de treurenden, want zij zullen getroost worden.
Zalig de zachtmoedigen, want zij zullen het land bezitten.
Zalig die hongeren en dorsten naar de gerechtigheid, want zij zullen verzadigd worden.
Zalig de barmhartigen, want zij zullen barmhartigheid ondervinden.
Zalig de zuiveren van hart, want zij zullen God zien.
Zalig die vrede brengen, want zij zullen kinderen van God genoemd worden.
Zalig die vervolgd worden om de gerechtigheid, want hun behoort het Rijk der hemelen.
Zalig zijt gij, wanneer men u beschimpt, vervolgt en lasterlijk van allerlei kwaad beticht om Mijnentwil: Verheugt u en juicht, want groot is uw loon in de hemel. Zo immers hebben ze de profeten vervolgd die voor u geleefd hebben.

De zaligsprekingen drukken de standaard van Christus uit. Beeld je in dat je aanwezig bent in de menigte of bij de discipelen, en kijkt en luistert naar Jezus. Laat Zijn houding en woorden je raken.

Overweging

Het Koninkrijk van God geopenbaard in Jezus Christus: Het is een Koninkrijk van liefde, rechtvaardigheid en barmhartigheid, waar zonden worden vergeven, de zieken genezen, vijanden zich verzoenen, gevangenen worden bevrijd en de noden van de armen worden gelenigd.

Het zijn al deze zaken en nog meer dat uiteindelijk Jezus Christus zelf is en al wat Hij voor ons betekent. Het Koninkrijk is reeds hier omwille van de verlossing van Jezus Christus. Maar vanuit een ander oogpunt er “nog niet” is, omdat Christus’ laatste transformatie van de mensen, de maatschappij en cultuur nog moet gebeuren in zijn volheid. Alles moet gezuiverd worden om te passen bij het Zuivere Rijk van God, vrij van zonden. Daarom moeten we elke dag het Onze Vader bidden met : Uw Rijk kome en werken aan de komst van Zijn Koninkrijk.

Dag 3 : De bruiloft te Kana

Ik bid voor de volgende genade: Jezus intiemer te leren kennen, Hem meer intens lief te hebben en Hem dichter te volgen. 

Johannes 2:1-11 : Op de derde dag was er een bruiloft te Kana in Galilea, waarbij de moeder van Jezus aanwezig was. Jezus en zijn leerlingen waren eveneens op die bruiloft uitgenodigd. Toen de wijn opraakte, zei de moeder van Jezus tot Hem: “Ze hebben geen wijn meer.” Jezus zei tot haar: “Vrouw, is dat soms uw zaak? Nog is mijn uur niet gekomen.” Zijn moeder sprak tot de bedienden: “Doet maar wat Hij u zeggen zal.” Nu stonden daar volgens het reinigingsgebruik der Joden zes stenen kruiken, elk met een inhoud van twee of drie metreten. Jezus zei hun: “Doet die kruiken vol water. Zij vulden ze tot bovenaan toe.” Daarop zei Hij hun: “Schept er nu wat uit en brengt dat aan de tafelmeester.” Dat deden ze, en zodra de tafelmeester het water proefde dat in wijn veranderd was (hij wist niet waar die wijn vandaan kwam, maar de bedienden die het water geschept hadden, wisten het wel), riep hij de bruidegom en zei hem: “Iedereen zet eerst de goede wijn voor en wanneer men eenmaal goed gedronken heeft de mindere. U hebt de goede wijn tot nu toe bewaard.” Zo maakte Jezus te Kana in Galilea een begin met de tekenen en openbaarde zijn heerlijkheid. En zijn leerlingen geloofden in Hem. 

07-08-2019 om 03:15 geschreven door claudia  

2/08/2019 H. Aartsengel Michael :

Volk van God:

Onze Koning en Heer Jezus Christus wil dat iedereen gered wordt en de waarheid leert kennen. (1 Tim 2:4)

Elk van jullie Beschermengelen, zijn metgezellen op jullie pad, en zijn op het hoogtepunt van hun missie voor jullie, ondanks zoveel afwijzing van alles wat het goddelijke vertegenwoordigt.

Er zijn zoveel valstrikken van het kwaad die constant op de loer liggen om jullie naar beneden te halen, en daarom is het werk van jullie Beschermengelen toegenomen. Ook de verzwakte wilskracht van de mens en het risico dat je het eeuwig leven kunt verliezen doen het werk van hen toenemen.

De mensen schenken geen aandacht als ik jullie roep om gevoed te blijven met het Lichaam en Bloed van jullie Koning en Heer Jezus Christus. Ze hebben geen berouw over hun zonden die werden begaan of willen zich niet bekeren. Ze gaan niet met een berouwvol hart naar de Biecht maar hebben een verwarde geest en ze weten niet wat ze willen, Ze hebben een gebrek aan liefde tegenover de H. Drie-eenheid en de naaste.

De duivel werkt hard zodat de mens de oorzaak is van verdeeldheid onder de rest van de mensen en op deze manier neemt de buit van het kwaad snel toe,  voor een gehaaste mensheid die geen onderscheid maakt (tussen goed en kwaad).

Ze bewegen zich in het wereldse en zijn geestelijk lauw geworden, en daarom veranderen hun gedachten en gevoelens heel gemakkelijk. Het is een groot gevaar waarin ze verkeren, op dit moment voorafgaand aan grote rampen van allerlei aard en ze zullen gemakkelijk depressief worden omwille van de extreme lichtzinnigheid die ze tegenover de zonde bezitten.

Geloof in het goddelijk woord is noodzakelijk. Het is dringend dat de mensen tot geloof komen en beslissen om de bescherming en bijstand van de Hemel zelf in te roepen, zodat ze niet worden in verwarring gebracht door de wolven in schapenvacht.

Het is noodzakelijk dat de mensen de Goddelijke Waarheid erkennen en het onderscheid maken (tussen goed en kwaad) dat de H. Geest hen geeft. Daarom moeten de mensen stoppen met op te kijken naar het kwaad en bereid zijn meer bij God te horen dan bij het wereldse.

Mensen van God, de zon zal haar schadelijke magnetische plasmastoffen vanuit het universum uitstoten naar de aarde, en op een bepaald moment ervoor zorgen dat de communicatiemiddelen overal ter wereld uitvallen.

Daarna zal de koude komen over de hele aarde, en daarmee zullen de plagen de mens treffen.

Als de vulkanen actief worden, zullen sommigen meer schade veroorzaken dat anderen, houd de vulkaan Vesuvius in het oog.

Mensen, jullie die kinderen zijn van Onze Koning en Heer Jezus Christus, jullie kunnen de koers niet inbeelden die jullie hebben bewerkstelligd.

Hoezeer lijden jullie omdat jullie de deur hebben geopend voor de duivel, door valse ideologieën te hebben omarmd, en toegelaten hebben dat ze levensregels worden.

De mens heeft tempels opgericht voor de duivel en heeft zich gehecht aan zijn donkere duivelse verlangens, die ertoe geleid hebben dat ze werkelijkheid worden op aarde die de mens als erfenis heeft ontvangen.

Blijf de tekenen van dit moment niet negeren. De beroering zal algemeen worden van land tot land, van mens tot mens, zoals een plaag dat zich uitbreidt en zich hecht aan de geest van de mens, en de harten versteend tegenover het goede.

Blijf waakzaam, het kwaad stuurt de mens in zijn strategie tegen de mensen van Onze en jullie Koning en Heer Jezus Christus, voortdurend gedachten die tegengesteld zijn aan Gods Wetten en deze worden verwelkomd door degenen die vrijwillig weigeren te leven als kinderen van God.

Bid, zonder stoppen, bid voor jullie broeders, de mensheid moet dringend tot God komen en de handen schudden met de Koningin van Hemel en Aarde, Onze en jullie Moeder: de H. Maagd Maria.

Bid als broeders, bid voor Italië, jullie mensen uiten groot geweeklaag.

Bid met broederlijke liefde, bid voor Mexico, de aarde beeft door de Popocatepetl vulkaan.

Bid net geloof, bid, provocaties onder de (wereld)machten geven een waarschuwing aan de mensheid.

Bid als broeders en zusters, bid voor Zwitserland, het weer geselt jullie.

De mensheid lijdt en zal dooreen geschud worden tot de dood toe. Nadat in de smeltkroes gezuiverd is, zullen de kinderen van God vrede in hun hart ontvangen, en hoop dat niet verflauwt. Jullie zullen de grote beloning ontvangen voor jullie trouw.

Ga verder, kinderen van God.

WIE IS ALS GOD?

H. Aartsengel Michael

3 X WEES GEGROET ONBEVLEKTE MARIA, ZONDER ZONDE ONTVANGEN

Luz de Maria

Broeders en zusters:

Onze Geliefde H. Michael waarschuwt ons voor de voortdurende dreigingen die over de aarde hangen.

Wanneer de mens geestelijk aftakelt, wordt hij een magneet die gevaren aantrekt die uit het Universum komen, omdat zelfs de mensheid niet gelooft dat als de mens zich van God verwijdert, ook zijn bescherming wordt weggenomen.

Hetzelfde geldt voor de natuur die weegt op degenen die God hebben verworpen, omdat de natuur degenen die niet in de Goddelijke Wil leven erkent.

Broeders en zusters, laat ons beseffen van de noodzaak om voor elkaar te bemiddelen (via gebed). 

Wat is een zonnevlam? Uit: www.poollicht.be

Een zonnevlam is een grote explosie op de Zon die plaats vind wanneer de opgeslagen energie in getwiste magnetische velden (meestal boven zonnevlekken) plotseling vrijkomt. Zonnevlammen produceren een uitbarsting van straling over het elektromagnetisch spectrum, van radiogolven tot röntgenstraling en gammastralen. De energie die vrijkomt heeft het equivalent gelijk aan miljoenen atoombommen die gelijktijdig ontploffen! Zonnevlammen komen het vaakst voor wanneer de Zon actief is, rond het maximum. Het is dan goed mogelijk dat er vele zonnevlammen per dag plaatsvinden. Rond het zonneminimum zijn zonnevlammen zeldzaam en kunnen deze slechts een keer per week of zelfs nog minder voorkomen. Sterke zonnevlammen zijn zeldzamer dan de zwakkere zonnevlammen.

Sommige (vooral sterke) zonnevlammen staan erom bekend dat deze enorme hoeveelheden zonneplasma kunnen uitstoten. Dit noemen we ook wel een coronale massa uitstoot. Coronale massa uitstoten staan erom bekend dat deze geomagnetische stormen kunnen veroorzaken wanneer deze bij de Aarde aankomen. Dit fenomeen is dus cruciaal voor poollicht in de Benelux.

De classificatie van zonnevlammen

Zonnevlammen worden geclassificeerd als A, B, C, M of X aan de hand van de piek flux (in watts per vierkante meter, W/m²) van de 1 to 8 Ångströms röntgenstralen nabij de Aarde, zoals gemeten door de GOES-15 satelliet. De tabel hieronder laat ons de verschillende zonnevlam klasses zien:

Iedere klasse is onderverdeeld in een logaritmische schaal van 1 tot 9. Bijvoorbeeld: B1 tot B9, C1 tot C9, etc. Een X2 zonnevlam is twee maal zo krachtig als een X1 zonnevlam, en is vier keer zo sterk als een M5 zonnevlam. De X-klasse categorie is anders en stopt niet bij de X9 maar telt door. Zonnevlammen van de X10 klasse of sterker worden soms ook wel eens ''Super X-klasse zonnevlammen'' genoemd.

A & B-klasse zonnevlammen

De A & B-klasse zonnevlammen zijn de twee laagste klasse zonnevlammen en niet echt interessant. De achtergrond flux (hoeveelheid straling terwijl er geen zonnevlammen zijn) zal vaak in de B-klasse te vinden zijn tijdens het zonnemaximum en in de A-klasse tijdens zonneminimum.

C-klasse zonnevlammen

Dit zijn kleine zonnevlammen die weinig of bijna geen waarneembare effecten hebben hier op Aarde. Alleen C-klasse zonnevlammen die lang duren zouden mogelijks een coronale massa uitstoot kunnen produceren maar deze zijn veelal zwak en langzaam. Bij aankomst op Aarde veroorzaken ze veelal geen significante geomagnetische verstoring.

M-klasse zonnevlammen

De middenmoot zijn de halfgrote zonnevlammen. Deze zorgen deze voor kleine radiostoringen aan de dagzijde van de Aarde. Kleine protonenstormen kunnen zich voordoen wanneer er een M-klasse zonnevlam plaatsvind. Het zijn vaak de zware en langdurige M-klasse zonnevlammen die voor poollicht kunnen zorgen in Nederland en België.

X-klasse zonnevlammen

De X-klasse zonnevlammen zijn de sterkste zonnevlammen die er zijn. X-klasse zonnevlammen zorgen voor radiostoringen (radio blackouts) aan de dagzijde van de Aarde en kunnen ook voor langdurige en sterke protonenstormen zorgen. Als de uitbarsting niet impulsief is en plaatsvind rond een zonnevlekkengebied die centraal op de zonneschijf staat, is er kans dat er een coronale massa uitstoot vrijkomt die een sterke geomagnetische storm kan veroorzaken met groots poollicht in Nederland en België.

Een subklasse hierin zijn de zeer uitzonderlijke super X-klasse zonnevlammen. Dit zijn de uitbarstingen vanaf X10 en zwaarder. Gelukkig komen deze uitbarstingen niet vaak (slechts enkele keren in een zonnecyclus) want de gevolgen op Aarde kunnen extreem zijn. De coronale massa uitstoten die bij dit soort uitbarstingen gepaard gaan kunnen tot leiden tot schade aan onze moderne technologie zoals satellieten en elektriciteitscentrales.

Een punt waar men op moet letten bij deze zonnevlammen is dat bijvoorbeeld een X20 zonnevlam niet tien keer zo sterk is als een X10 zonnevlam: een X10 zonnevlam staat gelijk aan een piek van 0.001 Watts/m² waar een X20 zonnevlam gelijk staat aan een piek van 0.002 Watts/m² in de 1-8 Ångstrom golflengte.

De zwaarste uitbarsting sinds de metingen van zonnevlammen begonnen in 1976, was waarschijnlijk een X28 zonnevlam op 4 november 2003 tijdens zonnecyclus 23. De detectoren op de GOES-12 satelliet die de kracht van zonnevlammen meet raakte 12 minuten lang verzadigd door de intense straling. Een latere analyse resulteerde in een piek sterkte van X28 al is dit nog een punt van discussie, er zijn wetenschappers die denken dat de zonnevlam nog veel sterker was dan X28. Gelukkig lag het gebied die deze uitbarsting produceerde tijdens de X28 zonnevlam al op de zonnerand maar toch was een deel van de coronale massa uitstoot aardegericht. Deze coronale massa uitstoot kwam aan op Aarde op 6 november 2003. De huidige satelliet die de sterkte van zonnevlammen meet is de GOES-15. Er is nog geen zonnevlam geweest die de instrumenten op GOES-15 verzadigde maar wetenschappers verwachten dat ook bij de GOES-15 de instrumenten zullen verzadigen zo rond de X17 klasse.

Hoogfrequente (HF) radio blackouts veroorzaakt door zonnevlammen

Zonnevlammen produceren grote hoeveelheden röntgenstralen en ultraviolet licht en deze zorgen voor problemen met hoogfrequent (High Frequency - HF) radioverkeer aan de dagzijde van de Aarde en de effecten zijn het meest intens op locaties waar de Zon op dat moment direct boven het hoofd is. Het is vooral het hoogfrequente radioverkeer tussen de 3 MHz en 30 MHz die tijdens zonnevlammen worden beinvloed maar ook de ultrakortegolf tussen de 30 MHz en 300 MHz (Very High Frequency - VHF) en hogere frequenties kunnen last hebben van een verslechterde ontvangst.

De oorzaak van deze radio blackouts zijn het resultaat van een hogere dichtheid aan elektronen in de lagere ionensfeer (D-laag) tijdens een zonnevlam. Radiogolven verliezen hierdoor veel energie bij het passeren van deze laag. Hierdoor zullen de radiogolven niet de veel hogere E, F1 en F2 lagen kunnen bereiken waar deze radiogolven normaal afgebogen worden en terug naar het aardoppervlak weerkaatst worden.

Radio blackouts zijn verreweg de meest voorkomende ruimteweer gebeurtenissen op Aarde. Kleine gebeurtenissen komen ongeveer 2000 keer voor tijdens een zonnecyclus. Radio blackouts zijn ook de snelste gebeurtenissen die aankomen op Aarde. De elektromagnetische emissie die vrijkomt tijdens een zonnevlam reist zo snel als het licht en doet er dus iets meer dan 8 minuten over om van de Zon naar de Aarde te reizen. Radio blackouts kunnen enkele minuten duren maar ook enkele uren. Dit ligt eraan hoe lang een zonnevlam duurt. Hoe ernstig een radio blackout is ligt aan de kracht van de zonnevlam.

De hoogste getroffen frequentie tijdens een röntgen radio blackout word bepaald aan de hand van de huidige röntgenflux tussen de 1-8 Ångström daar waar de Zon op dat moment loodrecht boven het aardoppervlak staat. De hoogste getroffen frequentie kan bepaald worden met een formule. Hieronder vind je een tabel waar je kan zien wat de hoogste getroffen frequentie is tijdens een bepaalde röntgenwaarde.

R-schaal

NOAA gebruikt een vijf-niveaus systeem genaamd de R-schaal, om een gemakkelijke indicatie te geven van hoe ernstig een radio blackout is. Deze schaal gaat van R1 tot R5, waar R1 het laagste niveau is en R5 het hoogste niveau. Ieder R-niveau heeft een bepaalde röntgenwaarde als drempel. Bijvoorbeeld: een R1 radio blackout doet zich voor zodra de röntgenwaarde zoals gemeten door GOES de M1 overstijgt. R2 voor een röntgenwaarde van M5... etc. Via Twitter stuurt Poollicht.be alerts zodra een radio blackout niveau gehaald word. Doordat ieder R-niveau een bepaalde röntgenwaarde voorsteld, kan je deze alerts meteen associëren met een zonnevlam die op dat moment plaatsvind. We kunnen de volgende niveaus onderscheiden:

De afbeelding hieronder laat de effecten zien van een X1 (R3-sterk) zonnevlam aan de dagzijde van de Aarde. We zien dat de hoogste getroffen frequentie ongeveer 25 MHz bedraagt daar waar de Zon loodrecht op het aardoppervlak staat. Frequenties lager dan de hoogste getroffen frequentie verliezen meer energie dan hogere frequenties.

07-08-2019 om 00:00 geschreven door claudia  

Overweging : Klimaatverandering verdrijft mensen van huis. Door extreme weersomstandigheden, droogte, overstromingen en de stijgende zeespiegel worden plaatsen tijdelijk of voorgoed onbewoonbaar. Voor arme mensen in lage-inkomenslanden is het risico op ontheemding door rampen of milieudegradatie het grootst. Vandaag al moeten er meer mensen vluchten als gevolg van natuurrampen dan als gevolg van conflict en geweld. – 11 11 11 

Dag 7 : Jezus geeft lering in de Tempel 

De jeugdjaren van Jezus in Nazareth worden maar terloops aangehaald in het Evangelie. Je zult vele details uit je verbeeldend gebed moeten halen. We vragen de Geest om ons te tonen hoe Jezus was toen Hij opgroeide. Vergezel Hem als een vriend, familielid, of buur in Nazareth. Hoewel Jezus volledig goddelijk is, is hij ook volledig menselijk (zoals ons, behalve in zonde zoals de traditie ons leert). Merk op hoe Jezus in zijn mensheid groeit.

Het doet er niet toe of de details historisch accuraat zijn. We zijn geen historische reconstructie aan het maken. In de plaats leren we Jezus met de inspiratie van de H. Geest intiemer kennen zodat we Hem met een diepere liefde kunnen beminnen en Hem dichter volgen.

Ik bid om de volgende genade; om Jezus intiemer te leren kennen, om Hem meer lief te hebben en Hem dichter te volgen.

Lukas 2:41-52 : Zijn ouders reisden ieder jaar, bij gelegenheid van het paasfeest, naar Jeruzalem. En overeenkomstig het gebruik bij dit feest gingen zij opnieuw daarheen toen Hij twaalf jaar geworden was. Maar na afloop van die dagen bleef het kind Jezus, terwijl zij terugkeerden, in Jeruzalem achter, zonder dat zijn ouders het wisten. In de mening dat Hij zich bij de karavaan bevond, gingen zij een dagreis ver en zochten Hem toen onder familieleden en bekenden. Omdat zij Hem niet vonden, keerden zij al zoekende naar Jeruzalem terug. Pas na drie dagen vonden zij Hem in de tempel, waar Hij te midden van de leraren zat, naar wie Hij luisterde en aan wie Hij vragen stelde. Allen die Hem hoorden, waren verbaasd over zijn begrip en zijn antwoorden. Toen zij Hem daar opmerkten, stonden zij verslagen. Zijn moeder zei tot Hem: 'Kind, waarom hebt Ge ons dit aangedaan? Denk toch eens met wat een pijn uw vader en ik naar U hebben gezocht.' Maar Hij antwoordde: 'Wat hebt ge toch naar Mij gezocht? Wist ge dan niet, dat Ik in het huis van mijn Vader moest zijn?' Zij begrepen echter niet wat Hij daarmee bedoelde. Hij ging met hen mee naar Nazareth en was aan hen onderdanig. Zijn moeder bewaarde alles wat er gebeurd was in haar hart. En met de jaren nam Jezus toe in wijsheid en welgevalligheid bij God en de mensen.

Vergezel Jezus op zijn tocht naar de Tempel te Jeruzalem, waar hij de diepe zin van Zijn roeping ervaart. Wees aanwezig met Maria en Jozef in hun bezorgdheid. Deel met hen de ervaringen uit je eigen jeugd en hoe je er nu over denkt en aanvoelt.

Overweging : Breng Mij in Uw Vriendschap

Heer Jezus, vanaf het begin nodigt U gewone mensen uit om naar U te komen waar U leeft.
Wanneer ze komen, verwelkomt U hen en roept hen op met U samen te werken en zich te verheugen samen met U. U bent de prachtigste onder alle mensen, en ik kan nauwelijks geloven dat U mij als Uw vriend wil. U bent machtig, Heer. Breng mij steeds meer in Uw Vriendschap en leid mij onderweg, op de weg die U met vrienden hebt genomen. —Joseph Tetlow, SJ

Week 5: Wat wil ik echt?

Ons gebed onderzoekt deze week wat de implicaties zijn door het volgen van Christus. Ignatius doet dit door drie “gedachten experimenten” voor te stellen waarbij een uitdaging om een volgeling van Christus te zijn, inhoudt

De vraag wat de hele week ons bezighoudt is : Wat wil ik echt?

Wat WIL je? Dat wil zeggen, wat zegt je hart? Wat wil je ECHT? Kijk in alle eerlijkheid naar je verlangens zoals ze zijn. God is meer geïnteresseerd in wat je voelt, dan in wat je denkt. En God is geïnteresseerd in je ECHTE gevoelens, niet de gevoelens waarvan je denkt deze te moeten hebben.

Dag 1 : De oproep van Christus, Onze Koning

We beginnen door de oproep van een wereldverbeteraar te overwegen, die ons dan ertoe leidt de oproep van Christus, Onze Koning in overweging te nemen. Ignatius doet een beroep op beelden die toen in het feodaal systeem golden en die pasten in zijn tijd.

Het helpt misschien te kijken naar de inspiratie van een persoon uit onze tijd die deugdzaamheid en integriteit uitstraalt, die vecht tegen onrechtvaardigheid, of werkt voor de verdrukten en gemarginaliseerden. Deze persoon kan een politieke leider zijn, een hedendaagse heilige of profeet. Overweeg de persoon die je inspireert en je doet ijveren voor een rechtvaardige, vredevolle en goede wereld om in te leven. Voorbeelden zijn: Moeder Teresa, Martin Luther King, Abbé Pierre, Dietrich Bonhoeffer, Dag Hammarskjöld…

Ik bid om de volgende genaden: aandachtiger luisteren naar Christus’ oproep in mijn leven, meer klaar staan en uitkijkend om te doen wat Christus wil.

De oproep van een (gelovige) wereldverbeteraar

·        Eerst plaats ik voor mijn geest een persoon die gekozen werd door God om als instrument te helpen in Gods plan.

·        Ten tweede kijk ik hoe deze persoon tot de mensen spreekt, hoe hij handelt.

·        Als laatste overweeg ik de kwaliteiten dat een wereldverbeteraar moet hebben. Het is niet genoeg om welsprekend te zijn, als de daden die gesteld worden het tegendeel vertellen.

Welke gevoelens roept deze (gelovige) wereldverbeteraar op in jou? Hoe zou jij vanuit jou positie kunnen doen om dat voorbeeld te volgen?

Overweging : Er zijn zoveel wereldleiders wiens woorden en daden ons inspireren tot dienstbaarheid en die ons kunnen herinneren aan de nog grotere oproep van Christus. Dit komt uit een voordracht van Theodore Roosevelt aan de Sorbonne in 1910:

Het is niet de criticus die telt, niet de mens die erop wijst hoe de sterke mens struikelt, of waar degene die daden heeft gesteld ze beter zou kunnen gedaan hebben. Krediet behoort aan de mens die in de arena staat, wiens gezicht door stof en bloed is bedekt, die dapper verder streeft om daden te stellen, die fouten maakt en steeds opnieuw tekort schiet, omdat er geen inspanning is zonder fouten en tekortkomingen. Hij die echt streeft om daden te stellen, kent het grote enthousiasme, de grote toewijding, hij geeft zich over aan een waardige zaak. Hij weet het best op het eind de triomf van het hoogst mogelijke te bereiken en als hij in het ergste geval, faalt ten minste faalt terwijl hij moed heeft getoond, zodat zijn plaats nooit te vinden zal zijn bij de koele en verlegen zielen die geen overwinning en geen nederlaag kennen. —Kevin O’Brien, SJ

Een van de centrale meditaties van de Geestelijke Oefeningen is de Oproep van Christus, de Koning:

Beeld je een oproep in van een (gelovige) wereldverbeteraar die ons heeft geïnspireerd, en beeld je dan Christus in die ons oproept om hem te helpen om Gods Koninkrijk op aarde te realiseren. Beangstigd ons dat of zijn we juist enthousiast om eraan mee te werken? Vervult ons dat met hoop? Wat betekent Gods droom voor de wereld voor ons?

Lees het artikel over de twee standaarden. We worden hier met een sterk contrast geconfronteerd – twee standaards op een slagveld. De keuze gaat tussen goed en kwaad en omdat je een vrije wil hebt gekregen ben jij aansprakelijk voor jouw keuze. Je kunt kiezen tussen:

* de standaard van het kwaad en de duivel en waar hij voor staat (ongebreidelde zonde, doen wat je wil, vleselijke ingesteldheid, wereldlijke rijkdom, een ‘eindig aards bestaan zonder eeuwigheid’-mentaliteit)

* de standaard van het goede en God en alles wat het goede brengt voor de mensen en de schepping. (totale liefde voor God en de naaste, de eeuwigheid met het volle leven in de Hemel)

MAAK JE KEUZE!!!

04-08-2019 om 20:44 geschreven door claudia  

Toen Christus tijdens Zijn passie voor Pilatus stond, eiste Hij een ander soort koningschap op. Pilatus vroeg Hem openlijk: ‘Zijt Gij koning?’ En Jezus antwoordde daarop: Ja, koning ben Ik’. Vlak daarvoor had Jezus verklaard: ‘Mijn koningschap is niet van deze wereld’

Jezus is koning, koning is van het heelal en ook van ons christelijk hart. Hij koning is van alles wat bestaat. Zijn koninkrijk past niet in de wereldlijke visie van een koninkrijk. De mens kan nu eraan werken om het goede tot vervulling te brengen, dat er dank zij God is onder de mensen in de loop van de geschiedenis. Indien wij onze liefde voor onze naaste in praktijk brengen, dan maken wij ruimte voor de heerschappij van God, en dan zal Zijn Koninkrijk in ons midden tot stand komen.

Moge de Maagd Maria ons helpen om ons in te zetten om het voorbeeld van Christus te volgen, en zijn woorden in praktijk  te brengen. Wij willen ons met kinderlijk vertrouwen toevertrouwen aan haar hemelse voorspraak, zodat wij onze chris­telijke opdracht in deze wereld kunnen vervullen. – M. Esperanza

Dag 2 : De oproep van Christus, Onze Koning (verderzetting)

We kijken nu naar de oproep van Jezus Christus. Merk op dat we geroepen zijn tot “meer” of “grotere” (magis) dienstbaarheid en vrijgevigheid en “tot bij Mij”.

Ik bid om de volgende genaden: aandachtiger luisteren naar Christus’ oproep in mijn leven; voorbereid zijn op Jezus’ oproep en vol verlangen zijn om te doen wat Christus wil.

Antwoord op de oproep van Christus:

Als we deze oproep overwegen en ons laten inspireren door voorbeelden van (gelovige) wereldverbeteraars, hoeveel te meer is onze beschouwing waardevol van Christus, Onze Heer, de eeuwige Koning, en de hele wereld die ondergeschikt is aan hem. Hij roept iedereen op, en tot elke persoon in het bijzonder zegt Hij: “Het is Mijn wil om de hele wereld te overwinnen op het kwaad en al mijn vijanden te verslaan, en zo de glorie van mijn Vader ingang te doen vinden. Allen die wensen tot Mij te komen moet met Mij samenwerken, zodat door Mij in lijden te volgen hij of zij Mij ook volgt in glorie.” (SE95)

Ignatius suggereert twee antwoorden: Beiden zijn liefdevolle reacties van een enthousiaste volgeling die het verschil wil maken.

·        De eerste reactie is het offer van een discipel die hem of haar ertoe engageert om hem of haar met het hele hart toe te wijden aan het werk voor Gods Koninkrijk.

Al degenen die een oordeelsvermogen en verstand hebben worden opgeroepen zich met het hele hart voor dit werk in te spannen. (SE96)

·        De tweede reactie suggereert een nog meer genereuze respons, vanuit het hart. De discipel die zich niet alleen toewijd aan het werk voor het Koninkrijk, maar ook bij Christus te zijn en Hem vollediger na te volgen:

Wie een nog grotere genegenheid willen betonen en zich willen onderscheiden in de algehele dienst van hun eeuwige koning en Heer van alles, zullen niet alleen heel hun persoon aanbieden voor die zware taak, zij zullen ook een opdracht doen van groter waarde en groter gewicht, ook al gaat die in tegen hun eigen zinnelijkheid en tegen hun liefde voor het lichaam en voor de wereld. Zij zeggen:

Eeuwige Heer van alle dingen, met uw gunst en hulp doe ik ten overstaan van uw oneindige goedheid, van uw verheerlijkte Moeder en van alle heiligen van het hemelse hof mijn opdracht: ik wil en verlang en het is mijn weloverwogen besluit - indien het maar tot uw meerdere dienst en lof is - U te volgen in het ondergaan van alle belediging, alle verguizing en alle geestelijke alsook materiële armoede, indien uw allerheiligste Majesteit mij wil kiezen en mij wil opnemen in zo'n levenswijze en levensstaat.  (SE 98)

Vraag : Welke verlangens, dromen, bekommernissen, en hoop doet Christus’ uitnodiging in mij opwellen? Hoe word ik ertoe bewogen om er nu op te reageren?

Overweging : Beter dan je best? - Jim Manney

Magis is een van de mysterieuze Ignatiaanse termen. Het is een Latijns woord dat “groter, excellenter, beter” betekent. Het wordt geassocieerd met een rusteloos streven om het altijd beter te doen, om een groter project te onderneme, om meer ambitieuze doelstellingen voorop te stellen.

Het idee komt van de Oproep tot de Koning meditatie. Ignatius wil dat we ons Christus inbeelden als een Koning die ons vraagt hem te helpen in zijn werk om de wereld te redden en genezen. Zouden we niet enthousiast op deze oproep willen reageren? Al degenen die erover nadenken zullen zich met heel hun hart inzetten voor deze zaak, zegt de H. Ignatius.

Maar Ignatius vraagt nog meer: om nog verder te gaan in dit werk, om offers te brengen van grotere betekenis. 

Ignatius oppert een grotere persoonlijke dienstbaarheid en een totale dienstbaarheid. Hij wil dat we over ons engagement nadenken. Wat kan je meer motiveren en zorgen dat je jouw uiterste best doet? Het is een vraag dat we enkel kunnen beantwoorden als we dichter tot Onze Koning naderen.

Dag 3 : De oproep tot de discipelen om Jezus te volgen

God’s oproep is bedoeld om ons een voller leven te geven van diepere betekenis en authentieke vreugde (hoewel niet zonder de offers dat een leven van discipelschap inhoudt). Gods wil- of Gods verlangen voor ons wordt gevonden in onze diepste, ware verlangens.

Laat Gods Geest toe om de heilige verlangens te inspireren in jullie. We moeten geen offer of engagement doen als we er niet klaar voor zijn. We willen er nu alleen voor zorgen dat we genoeg open staan voor de oproep en uitzien naar Christus’ visioen voor ons en de wereld.

Ik bid om de volgende genaden: aandachtiger luisteren naar Christus’ oproep in mijn leven; voorbereid zijn op Jezus’ oproep en vol verlangen zijn om te doen wat Christus wil.

Mattheus 4:18-25 : Eens toen Hij zich bij het meer van Galilea ophield, zag Hij twee broers, Simon die Petrus wordt genoemd en diens broer Andreas, bezig met het net uit te werpen in het meer. Zij waren namelijk vissers. En Hij sprak tot hen: “Komt, volgt Mij: Ik zal u vissers van mensen maken.” Terstond lieten zij hun netten in de steek en volgden Hem. Iets verder zag Hij nog twee broers, Jakobus en diens broer Johannes; met hun vader Zebedeüs waren zij in de boot de netten aan het klaarmaken. Hij riep hen, en onmiddellijk lieten zij de boot en hun vader achter en volgden Hem.
Jezus trok rond door geheel Galilea, terwijl Hij als leraar optrad in hun synagogen, de Blijde Boodschap verkondigde van het Koninkrijk en alle ziekten en kwalen onder het volk genas. Zijn faam ging uit over geheel Syrië en men bracht allen tot Hem die er slecht aan toe waren, die door velerlei ziekten en pijnen gekweld werden, bezetenen, lijders aan vallende ziekte en lammen. En Hij genas hen. Grote volksmenigten uit Galilea en Dekapolis, uit Jeruzalem, Judea en het Overjordaanse sloten zich bij Hem aan.

Denk aan Jezus’ oproep en de respons van de discipelen. Gebruik de techniek van het beschouwend gebed om deze tekst te overwegen.

Overweging : Waarom God ons laat wachten 

Het hele leven van een goed Christen is een oefening in heilig verlangen. Je ziet niet waar je naar verlangt, maar de daad van verlangen bereidt je voor, zodat wanneer God komt, je het dan zal zien en volledig tevreden en vervuld zal zijn.

Stel dat je heel veel wijn zult krijgen. Dan ga je ervoor zorgen een zo groot mogelijke wijnzak vast te krijgen. Waarom? Omdat je een zo groot mogelijke hoeveelheid wil opslaan. Daarom zorgen we er voor dat onze wijnzak groter wordt. Zo handelt God met ons. Door ons te laten wachten, doet God ons verlangen toenemen, en doet dit de capaciteit van onze ziel toenemen, en zorgt het dat we kunnen ontvangen wat er aan ons gegeven wordt. – H. Augustinus

Dag 4 : Meditatie over de twee standaards

De volgende twee dagen bidden we een andere oefening: de twee standaards. Ignatius gebruikt zijn militair verleden. Een standaard is een vlag of banier waaronder de volgers van een leider zich verenigen en ten strijde trekken. Ignatius vraagt ons de tegengestelde tactieken en waarden van Christus en Lucifer/Satan te overwegen. Lucifer/Satan is de vijand van onze menselijke natuur, vijand van onze ziel, de vader van de leugen, de boze, de bedrieger) We worden opgeroepen om te kiezen bij welke standaard we horen.

Ik bid voor de volgenden genaden: een bewustzijn van het bedrog van de vijand en de moed om ze te weerstaan; een begrip van Christus’ manier van leven en een verlangen om zo te leven. Overweeg de 10 geboden van God.

Voeg je bij Jezus of bij de duivel, die de weg is van de wereld

We beginnen deze meditatie door de twee standaards voor te stellen. Op het einde moeten we kiezen, er is geen middenweg.

We beelden ons de plaats in. We zien een groot kamp over heel het gebied van Jeruzalem, waar Christus onze Heer de opperste bevelhebber van de goede mensen is; en een ander kamp in het gebied van Babylon, waar Lucifer de aanvoerder van de vijanden is. (SE 138)

Met andere woorden, we beelden ons een plaats in die vredevol, rechtvaardig en mooi is, en een andere plaats vol met geweld, haat , wrok en corruptie. Voel je vrij deze plaatsen voor te stellen zoals deze in de huidige wereld.

Dan mediteren we over de twee standaards, beginnend met de standaard van de vijand:

Beeld je de leider in van alle vijanden in dat grote Babylon. Hij is afgrijselijk en schrikwekkend. Imagine the leader of all the enemy in that great plain of Babylon. Hij zit op een troon van vuur en rook, en het is angstaanjagend en verschrikkelijk. (SE 140)

Ga na hoe hij ontelbare duivels roept en hoe hij ze verspreidt, de een in die stad, de ander in een andere en zo over de hele wereld, zonder ook maar één provincie, plaats, levensstaat of afzonderlijke persoon over te slaan. (SE 141)

Ga na welke toespraak hij houdt en hoe hij hen aanmaant netten en kettingen uit te werpen. Zij moeten eerst bekoren met de begeerte van rijkdom – zoals hij meestal doet – opdat zij de mensen gemakkelijker tot ijdele wereldse eer brengen, en daarna tot grote hoogmoed. De eerste trap is dus die van de rijkdom, de tweede die van eer en de derde die van hoogmoed. En langs deze drie trappen brengt hij tot alle andere ondeugden. (SE 142)

Let aandachtig op je emotionele reacties wanneer je deze meditatie doet.

Overweging : De twee standaards - Joseph Tetlow, SJ

Jezus’ weg staat in fel contrast tegenover de weg van de wereld en Hij drukte het zo uit: “Hij die niet met Mij is, is tegen Mij.” (Lucas 11:23) Ignatius helpt ons daarover na te denken in de meditatie van de twee standaards of vlaggen.

Sta bij Jezus of volg de weg van de wereld

Alle discipelen moeten kiezen waar ze zullen staan – bij Jezus of bij de wereld. Ongeacht welk leven dat de Geest ons toe geleid heeft, eens we gedoopt zijn en gevormd worden we geroepen om in Jezus’ gezelschap onder zijn vlag te staan.

We beginnen blijven onder zijn standaard als we Hem volgen in de overtuiging dat alles wat we hebben en zijn een gave van God is. Hoeveel of weinig dat we ook gekregen hebben, het is van belang dat we dankbaar zeggen “Kijk naar wat God mij heeft gegeven.” Dan opent de weg zich doorheen de rook van zelfvoldoening en goedkeuring van de anderen. “Hoe kan ik meehelpen?” wordt een dagelijkse ingesteldheid. En door een leven van liefde en dienstbaarheid leidt de Geest ons om volgzaam en nederig te leven zoals de Heer leefde-of we nu een beroemdheid zijn of een anonieme persoon.

De weg van de wereld verschilt volledig. Het beginpunt is zoveel mogelijk roem, macht en rijkdom vergaren. Je zegt: “Kijk naar al wat ik heb vergaard.” Wanneer de wereldse weg zich opent voor jou, dan heb je alleen oog voor jezelf en je zogezegde verwezenlijkingen. Je bent ervan overtuigd dat jij het middelpunt van de wereld bent. Je hebt reeds de zonde gepleegd van hoogmoed. En deze zonde brengt gewoonlijk een hele serie zonden met zich mee.

Om nog eens duidelijk aan te geven waar Jezus voor staat, hier zijn de 10 Geboden die dienen om de mensen tegen de ondergang te beschermen. Jij bent degene met een vrije wil, die moet kiezen. Je kunt alleen de overwinning behalen door Jezus en deze geboden van liefde en leven te volgen.

1.   Gij zult geen afgoden vereren, maar Mij alleen aanbidden en boven alles beminnen.

2.   Gij zult de naam van de Heer, uw God, niet zonder eerbied gebruiken.

3.   Wees gedachtig dat gij de dag des Heren heiligt.

4.   Eer uw vader en uw moeder.

5.   Gij zult niet doden.

6.   Gij zult geen onkuisheid doen.

7.   Gij zult niet stelen.

8.   Gij zult tegen uw naaste niet vals getuigen.

9.   Gij zult geen onkuisheid begeren.

10.               Gij zult niet onrechtvaardig begeren wat uw naaste toebehoort.

Drie vormen van medeplichtigheid met de wereldse standaard

Zelfs zonder de theorieën over het onderbewustzijn uit te leggen, zien we dat de standaard van de wereld even aanlokkelijk is voor Christenen als voor anderen. Zelfs nadat we een plechtige levenslange keuze hebben gemaakt om Jezus Christus te volgen, moeten we ons dagelijks leven zuiveren van de bezoedeling van de wereld. Deze bezoedeling komt op drie manieren:

1 Eerst is het goedaardig secularisme. Er zijn inderdaad mensen die Jezus Christus niet kennen en die toch een deugdzaam leven leiden. Maar zelfs de gedoopte kan een seculiere weg bewandelen. We houden ons bezig met politiek en helpen de behoeftigen omdat onze buren het doen. We zijn goed voor ons gezien en eerlijk op de werkvloer. Er is geen onmiddellijke schade op deze manier, maar er is niet meer dan een wereldse geest aanwezig, zelfs hoewel mensen het tegenwoordig spiritualiteit noemen.

2 De tweede vorm van bezoedeling bestaat in het bijzonder in de welvarende wereld, en is de zoektocht naar plezier en entertainment. We worden omringd door mensen die de weg van het vleselijke volgen (zoals de H. Paulus het zegt). Degenen die deze weg volgen zijn het doelwit van reclame, media, technologie enz. Ze volgen de opinie van de massa. Hun minder mooie kanten manifesteren zich in wellust, nijd, zelfvoldoening- en dit wordt tegenwoordig als acceptabel aanzien in de moraal. Het vlees heeft zijn eigen wetten, en degenen die deze weg volgen zullen met gemaakt deze wetten gehoorzamen en in zonde vervallen.

3 De laatste vorm van bezoedeling is het bezwijken aan de duisternis. Deze vorm is puur kwaad. De meeste werken van het kwaad zijn zelfs niet duidelijk zichtbaar en woekeren verder. Haat, wrok, geweld, pornografie, abortus, destructieve gewoonten enz. Deze floreren in de duistere hoeken van de zondige mensheid.

In het diepste van je hart kan je de duisternis verwensen en naar het licht lopen. Maar in het alledaags leven zal je jezelf in de grijze zone bevinden van het goedaardig secularisme of het vleselijke. Je kunt enkel veiligheid vinden onder Christus’ standaard als je resoluut kiest om de door God ingestelde sacramenten te volgen (de Biecht, de H. Eucharistie, enz.), Zijn geboden te volgen, te bidden-vasten-eerherstel te brengen, Hem te danken en aanbidden, de devotie tot de H. Maagd Maria te onderhouden. Dit vraagt een dagelijks gewetensonderzoek.

Dag 5 : Meditatie over de twee standaards (verderzetting)

We overwegen de standaard van Christus, die in sterk contrast staat met deze van Lucifer/Satan. Hoewel de vijand afstotelijk is, tiranniek, en alleen zoekt te bedriegen en de mensen tot slaaf te maken, is de mens toch geneigd de leugens van Lucifer/Satan te accepteren. Hij denkt niet na en volgt blindelings het kwade. Christus is daarentegen uitnodigend, zachtmoedig en verlangt alleen om de mensen te bevrijden door het beminnen van God en anderen te dienen. Lucifer/Satan wil doen uitschijnen dat de wereld van hem is en zal blijven. Maar Jezus heeft de overwinning al behaald op het Kruis. Het komt erop aan dat de mens nu definitief kiest. Lucifer/Satan heerst nog maar voor een korte tijd in de wereld, dan komt Jezus’ Koninkrijk definitief en daarmee ook het eeuwig leven in vrede en liefde.

Ik bid om de volgende genaden: een bewustzijn van het bedrog van de vijand en de moed om ze te confronteren; een begrip van Christus’ manier van leven en een verlangen om zo te leven.

Christus’ uitnodiging

Luister naar Christus’ uitnodiging. Richt je blik op Hem als Hij tot Zijn discipelen spreekt. Voel je vrij om een hedendaags tafereel voor ogen te houden:

Richt je blik op de allerhoogste en ware leider, die Christus, Onze Heer is. (SE 143) Overweeg hoe Christus, Onze Heer zijn plaats inneemt in een groot kamp in  Jeruzalem, op een plaats waar het aangenaam vertoeven is. (SE 144)

Overweeg hoe de Heer van de hele wereld, zoveel personen kiest, apostelen, discipelen en zo. Hij stuurt hen over de hele wereld, om zijn leer onder de mensen te brengen van elke levensstaat en omstandigheden. (SE 145)

Ga na welke toespraak Christus onze Heer richt tot al zijn dienaren en vrienden die Hij voor deze opdracht uitzendt. Hij geeft hun de aanbeveling allen te willen helpen door hen eerst tot de hoogste geestelijke armoede te brengen, en tot materiële armoede, indien de goddelijke Majesteit ermee gediend is en hen ertoe wil kiezen. Ten tweede zullen ze hen brengen tot het verlangen naar minachting en spot, want uit die twee dingen volgt de nederigheid.

Zo zijn er drie trappen: de eerste, onthechting tegenover rijkdom; de tweede, minachting voor wereldse eer; de derde, nederigheid tegenover hoogmoed. En langs die drie trappen brengen ze hen tot alle andere deugden. (SE 146)

Overweging : Arme van geest – Kevin O’Brien SJ

Als we in de oefeningen kijken naar de oproep van Christus, Onze Koning, en in latere oefeningen, verlangt de disciple naar armoede.

04-08-2019 om 00:00 geschreven door claudia  

Lukas 2:8-20 :In de omgeving bevonden zich herders die in het open veld gedurende de nacht hun kudde bewaakten. Plotseling stond een engel des Heren voor hen en zij werden omstraald door de glorie des Heren, zodat zij door grote vrees werden bevangen. Maar de engel sprak tot hen: 'Vreest niet, want zie, ik verkondig u een vreugdevolle boodschap die bestemd is voor het hele volk. Heden is u een Redder geboren, Christus de Heer, in de stad van David. En dit zal voor u een teken zijn: gij zult het pasgeboren kind vinden, in doeken gewikkeld en liggend in een kribbe.' Opeens voegde zich bij de engel een hemelse heerschare; zij verheerlijkten God met de woorden: 'Eer aan God in den hoge en op aarde vrede onder de mensen in wie Hij welbehagen heeft.' Zodra de engelen weer van hen waren heengegaan naar de hemel, zeiden de herders tot elkaar: 'Komt, laten we naar Bethlehem gaan om te zien wat er gebeurd is en wat de Heer ons heeft bekend gemaakt.' Ze haastten zich er heen en vonden Maria en Jozef en het pasgeboren kind, dat in de kribbe lag. Toen ze dit gezien hadden, maakten ze bekend wat hun over dit kind gezegd was. Allen die het hoorden, stonden verwonderd over hetgeen de herders hun verhaalden. Maria bewaarde al deze woorden in haar hart en overwoog ze bij zichzelf.  De herders keerden terug, terwijl zij God verheerlijkten en loofden om alles wat zij gehoord en gezien hadden; het was juist zoals hun gezegd was. 

Vergezel de herders als ze het goede nieuws horen en baby Jezus bezoeken.

Overweging : De Ervaring van een Herder

In de omgeving bevonden zich herders die in het open veld gedurende de nacht hun kudde bewaakten. (Lucas 2:8)

Ik probeer de nacht voor te stellen in een oud land en mijzelf erin, duizenden jaren voor het mechanische geronk van machines en motoren in de wereld kwam. Ik probeer te denken aan de natuurlijke stilte die ik ooit heb gekend, misschien na een koele nacht met sneeuw. Misschien de uitval van elektriciteit. Misschien een heilig uur in het holst van de nacht wanneer het enkel mij en Jezus is-deze stilte dat vervuld is met aanwezigheid, de heilige mystieke aanraking van God.

Wanneer ik mijn ogen sluit, beeld ik mij in dat ik een van de herders, de jongste van hen, nog een kind, en dat de hele wereld voor mij ligt, net zoals voor alle kinderen.

De lucht is klaar en koel, en er is dauw op het gras. Ik hoor de herders die stil rond hun kampvuur zitten. De nacht klinkt van een wereld in rust. De schapen hebben een eigen geur. De herders hebben de geur van de slapende dieren overgenomen. Ik voel mij kalm, stil en in vrede onder dit alles, zelfs in mijn eigen nietigheid.

Zoals het dikwijls gebeurt, keer ik mijn blik naar de Hemel, de glorie van de sterren, het uitgestrekte universum dat zich uitstrekt over de velden, en mijn geest wordt vervuld van verwondering en ontzag.

Plotseling breekt de lucht open en klinkt er gezang. Het is verbazingwekkend, en ik houd mijn adem in. Wat zou dit kunnen betekenen? Er zijn stemmen en wezens, een fel licht, geluid dat ik nooit eerder heb gehoord, en na enige moment wordt de lucht opnieuw donker, de sterren verschijnen opnieuw, maar niets zal nog hetzelfde zijn. Een stilte valt over de herders en ik hoor het woord – hoewel ik nauwelijks begrijp wat het betekent: “engelen”.

Iedereen begint zich klaar te maken, en ik begrijp niet goed wat er gaande is of waar ze heen gaan, maar ik volg ze. Wat kan een kind anders doen?

Het is donker, maar onze voeten zweven. We gaan vlug verder. Tot we in de verte een grot naderen- het straalt licht uit dat van binnen komt. Het is een warm gloeiend licht., Als we dichter komen vertragen de herders en wanneer we nabij zijn, stoppen ze en gaan ze naar degene die hen aan de ingang van de grot verwelkomd. Het is Jozef. Hij laat de herders binnen en ze knielen bij het kindje dat in de voederbak ligt, midden de grot. Ze zijn onder de indruk van de warmte en liefdevolle ontvangst die ze ook van Maria, Jezus Moeder krijgen. Ik kniel ook neer. Ik wil mijn hoofd buigen, maar ook kijken naar de mooie baby. Durf ik kijken? Heeft de engel niet gezegd dat dit de Redder is van de mensen?

We zijn onder de indruk. De oudste en meest wijze onder ons nadert Maria en ze zegt: Wacht eens, en dan keert ze zich naar mij. Ze wenkt mij om dichterbij te komen. En ik kan zien dat de herder erdoor verward is. Waarom dit kind wenken om dichterbij te komen? Maar ik ga dichterbij. Hoewel ik nauwelijks begrijp wat er gaande is, kan ik niet aan haar uitnodiging weerstaan en als ik nader zie ik deze mooie, lieve vrouwe. Ze lacht naar mij. We kijken samen naar de baby in haar armen.

Ik zeg: Hij is zo klein. Zij zegt: Ja, baby’s zijn heel klein.

Ik zeg: Hij is zo zacht. Zij glimlacht en knikt. Hij ruikt goed, zeg ik en ze lacht een beetje.

Ja, zo zoet, zegt ze. Ik sta aan haar schoot en kijk. Ik mag de baby vasthouden. Dan neemt ze mijn vinger en laat het kleine vuistje mijn eigen vinger vasthouden. Ik kijk ernaar. De uitdrukking op het gezicht van de vrouw verandert, ze is de gebeurtenis aan het overwegen.

Jezus raakt mij aan, raakt mijn hart, in dit gebed, in deze meditatie, en in deze aanraking zendt hij een wereld van genezing, oceanen van genade, een universum van glorie die door zijn greep zinderen. 

Kind Jezus, wat houd ik van jou!

Dan herinner ik mij de vraag: “Waarom bent U gekomen, God? Waarom stort U al uw glorie en kracht in een kleine baby?” Hij laat mij te kennen geven door deze kleine onschuldige aanraking, van dit hulpeloos kleine wezentje: “Zodat Ik jullie kon aanraken en begrijpen, vlees van mijn vlees.”

Ik geloof hem vanuit de grond van mijn hart. - Door : Elizabeth M. Kelly

Dag 5 : Jezus wordt opgedragen in de Tempel te Jeruzalem

We blijven de eerste jaren van Jezus overwegen. We bemerken hoe Jezus opgroeit in een bijzondere sociale, economische, politieke en religieuze context. Zelfs in de troostende verhalen van de Geboorte, zien we het begin van oppositie tegen Jezus. We kunnen het verlossingswerk van Christus niet los zien van de tijd waarin Hij leefde. Redding vindt niet plaats los van de wereld. Het is niet dat God een reddingsboei gooit vanuit de Hemel waar we ons kunnen aan vastklampen en Hij ons naar zich toe trekt. God redt ons in de wereld.

In de contemplaties over het Evangelie geeft Ignatius dikwijls ons de raad te bidden om er voordeel uit te trekken. Dit betekent niet dat we “productief” moeten zijn wanneer we bidden, de tekst moeten analyseren om een inzicht te vinden. Maar in contemplatie laten we ons gebed ons en ons hart raken. We laten herinneringen, emoties, verlangens toe om geroerd te worden zoals God het wenst.

Ik bid om de volgende genade: Jezus intiemer te leren kennen, Hem intenser lief te hebben en Hem dichter te volgen.

Lukas 2:21-38 : Nadat de acht dagen voorbij waren en men Hem moest besnijden, ontving Hij de naam Jezus, zoals Hij door de engel was genoemd voordat Hij in de moederschoot werd ontvangen. Toen de tijd aanbrak, waarop zij volgens de Wet van Mozes gereinigd moesten worden, brachten zij het kind naar Jeruzalem om het aan de Heer op te dragen, volgens het voorschrift van de Wet des Heren: Elke eerstgeborene van het mannelijk geslacht moet aan de Heer worden toegeheiligd, en om volgens de bepaling van de Wet des Heren een offer te brengen, namelijk een koppel tortels of twee jonge duiven. Nu leefde er in Jeruzalem een zekere Simeon, een wetgetrouw en vroom man, die Israëls vertroosting verwachtte en de heilige Geest rustte op hem. Hij had een godsspraak ontvangen van de heilige Geest dat de dood hem niet zou treffen, voordat hij de Gezalfde des Heren zou hebben aanschouwd. Door de Geest gedreven was hij naar de tempel gekomen. Toen de ouders het kind Jezus daar binnenbrachten, om aan Hem het voorschrift der Wet te vervullen, nam ook hij het kind in zijn armen en verkondigde Gods lof met de woorden: 'Uw dienaar laat gij, Heer, nu naar uw woord in vrede gaan: mijn ogen hebben nu uw Heil aanschouwd, dat Gij voor alle volken hebt bereid; een licht dat voor de heidenen straalt, een glorie voor uw volk Israël.' Zijn vader en moeder stonden verbaasd over wat van Hem gezegd werd. 

Daarop sprak Simeon over hen een zegen uit en hij zei tot Maria, zijn moeder: 'Zie, dit kind is bestemd tot val of opstanding van velen in Israël, tot een teken dat weersproken wordt, opdat de gezindheid van vele harten openbaar moge worden; en uw eigen ziel zal door een zwaard worden doorboord.' Er was ook een profetes, Hanna, een dochter van Fanuël uit de stam van Aser. Zij was hoogbejaard en na haar jeugd had zij zeven jaren met haar man geleefd. Nu was zij een weduwe van vierentachtig jaar. Ze verbleef voortdurend in de tempel en diende God dag en nacht door vasten en gebed. Op dit ogenblik kwam zij naderbij, dankte God en sprak over het kind tot allen die de bevrijding van Jeruzalem verwachtten. Toen zij alle voorschriften van de Wet des Heren vervuld hadden, keerden zij naar Galilea, naar hun stad Nazareth terug. Het kind groeide op en nam toe in krachten; het werd vervuld van wijsheid en de genade Gods rustte op Hem.

Vergezel de H. Familie wanneer Jezus een naam krijgt en opgedragen wordt in de Tempel. Vergezel de oude hogepriester Simeon en profetes Hanna als ze wachten op Jezus en als ze Hem ontmoeten.

Als je met een wonderbaarlijk gevoel kijkt naar het kind Jezus, welke hoop welt er op in je hart? Welke namen geef je aan het kind?

Overweging : Eerbied

Ignatius geloofde dat ieder die in gebed over de kern van waarheid nadenkt, dat we geschapen zijn uit liefde door een transcendente heilige God, zal groeien in eerbied. We zullen een diepere zin van heiligheid in alle dingen ontvangen als we overwegen dat we voortdurend geroepen worden en in stand gehouden worden als mensen, door God. We zullen in ontzag verkeren, niet alleen voor de zonsopgang en bergen, bloemen en bomen, maar ook, en vooral voor elke persoon die we ontmoeten. Eerbied is een instelling van het hart dat ons toelaat te leven voor de schoonheid en goedheid van elk schepsel en God die hem of haar heeft geschapen.—Gerald M. Fagin, SJ

Dag 6 : Vlucht en ballingschap in Egypte

God blijft ons redden in de details van ons leven vandaag, in de schoonheid en de chaos van onze wereld. Als we bidden temidden van ons dagelijks leven, kunnen we meer meevoelen met de vreugden en tragedies van onze wereld en de noden van de mensen rond ons. Hoe kunnen we niet diep de benarde toestand aanvoelen van miljoenen vluchtelingen in onze wereld, als we de H. Familie vergezellen in hun vlucht naar Egypte waar ze alles moesten achterlaten en een nieuw bestaan opbouwen in Egypte, en later terug alles in de steek moesten laten om terug naar Nazareth te vertrekken? Hoe kunnen we geen aandacht schenken aan de druk die jonge gezinnen vandaag ondervinden?

Ik bid om de volgende genade: Jezus intiemer te leren kennen, Hem intenser lief te hebben en Hem dichter te volgen.

Mattheus 2:13-23 : Na hun vertrek verscheen een engel van de Heer in een droom aan Jozef en sprak: “Sta op, neem het Kind en zijn moeder, vlucht naar Egypte en blijf daar tot ik u waarschuw, want Herodes komt het Kind zoeken om het te doden.” Hij stond op en week in de nacht met het Kind en zijn moeder naar Egypte uit. Daar bleef hij tot aan de dood van Herodes, opdat in vervulling zou gaan wat de Heer gesproken had door de profeet: Ik heb mijn zoon geroepen uit Egypte

Zodra Herodes bemerkte, dat hij door de Wijzen om de tuin geleid was, ontstak hij in hevige toorn; hij zond zijn mannen uit en liet in Bethlehem en heel het gebied daarvan al de jongens vermoorden van twee jaar en jonger, in overeenstemming met de tijd waarnaar hij de Wijzen nauwkeurig had gevraagd. Toen ging in vervulling het woord dat door de profeet Jeremia gesproken was: Een klacht werd in Rama gehoord, geween en luid gejammer:
Rachel, wenend om haar kinderen, wil niet getroost worden, omdat zij niet meer zijn

Nadat Herodes gestorven was, verscheen in Egypte een engel van de Heer in een droom aan Jozef en zei: “Sta op, neem het Kind en zijn moeder en trek naar het land Israël, want die het Kind naar het leven stonden zijn gestorven.” Hij stond op, nam het Kind en zijn moeder en ging naar het land Israël. Toen hij echter hoorde, dat Archelaüs in plaats van zijn vader Herodes over Juda heerste, vreesde hij daarheen te gaan; van Godswege in een droom gewaarschuwd, begaf hij zich daarom naar het gebied van Galilea. Hier aangekomen vestigde hij zich in een stad, Nazareth geheten, opdat in vervulling zou gaan wat door profeten gezegd was: Hij zal een Nazoreeër genoemd worden.

Vergezel Jozef, Maria en Jezus op hun vlucht naar Egypte in ballingschap. Breng wat tijd door met hen in Egypte, en vergezel hen op hun terugkeer naar Nazareth.

03-08-2019 om 22:42 geschreven door claudia  

Contemplatie van de Menswording

We beginnen de contemplatie door de drie Goddelijke Personen te beschouwen die kijken naar het hele aardoppervlak, naar de wereld vol met mensen (SE 102).

Denk aan wat de Goddelijke Personen (en jij) zien en horen: mannen en vrouwen van verschillende grootte, vorm, kleur; rijk en arm; jong en oud. Mensen die verschillende talen spreken. Sommigen die geboren worden, anderen die sterven, sommigen die lopen en spelen, anderen die ziek zijn en lijden. Sommigen die lachen, anderen die huilen. Sommigen die roepen en schreeuwen, anderen die bidden en zingen.

Met de blik van de Drie-eenheid, kijk je naar hoe de mensen elkaar behandelen: sommigen met liefde, sommigen met haat, sommigen omhelzen elkaar, sommigen slaan, sommigen helpen, anderen zijn onverschillig, getroffen, doden enz. Wat zie je en wat hoor je?

Hoe voel je je als je de wereld op deze manier voorstelt? Hoe reageren de drie Goddelijke Personen op de vreugde en het lijden van de wereld? Hoe reageert God, die liefde is, op ons, Gods kinderen, die verdwaald zijn, doelloos, lijdend, zondigend, verward en getroffen?

Hoor de Goddelijke Personen zeggen, “Laat ons het verlossingswerk van het mensenras bewerken” (SE 107).

Welke woorden wil je tot God zeggen, die Vader, Zoon en H. Geest is?

Overweging : Contemplatie over de Menswording

Deel 1: de Drie-eenheid kijkt vanuit de Hemel toe

Het grootste aandeel van de Geestelijke Oefeningen, ongeveer 2/3 gaat over beschouwend gebed van Evangelie-episodes uit het leven van Jezus. De retraitant bid om Jezus duidelijker te zien, hem meer toegewijd lief te hebben, en Hem meer van dichtbij te volgen als een discipel.

De Oefeningen beginnen bij het begin van Jezus’ leven. De eerste beschouwing is het moment van Jezus’ conceptie. Het gebed zoals Ignatius het ziet, is een tweeluik. Het eerste luik is Gods beslissing en offer, het tweede luik is Maria’s menselijk antwoord.

Het eerste deel van de meditatie komt niet voort uit het Evangelie, maar uit Ignatius’ verbeelding. Maria van Agreda leefde van 1602 tot 1665 en in Ignatius’ tijd was er nog geen sprake van de Mystieke Stad Gods en het leven van Maria. Nadat de retraitant zich bewust wordt van Gods aanwezigheid en vraagt om wat hij of zij verlangt vb. duidelijker te zien, wordt de retraitant uitgenodigd om alles te bekijken vanuit Gods standpunt. De retraitant laat de H. Geest toe om hem of haar te leiden bij het verbeelden van de drie-ene God, voor het moment van Jezus’ conceptie:

Kijk naar onze wereld: mannen en vrouwen die geboren worden, die sterven, sommigen die trouwen, anderen in een echtscheiding verwikkeld zijn, ouderen en jongeren, rijken en armen, gelukkige mensen en verdrietige mensen, zoveel mensen die doelloos leven, wanhopen, haten end oden, zoveel mensen ondervoed, ziek en stervend, zoveel mensen die worstelen met het leven en geen inzicht hebben in het leven. Met God kan ik mensen horen lachen en huilen, sommigen die roepen en schreeuwen, sommigen bidden en sommigen vloeken.

Let op de liefdevolle respons van de Drie-eenheid tegenover deze gecompliceerde, dwalende, zoekende mensheid. Richt ook je aandacht op je eigen gevoelens. Als je je verbeeldt in de tijd te zijn voor Jezus’ komst, hoe kijk je dan naar God bij het zien van de onverloste menselijke toestand? Zouden jullie net zo reageren als de Drie-eenheid toen?

Laat daarna het mirakel van goddelijke liefde zich ontrafelen in je geest.

De sprong van goddelijke vreugde: God weet dat de tijd is gekomen wanneer het mysterie van de redding, verborgen vanaf het begin van de wereld, in de menselijke duisternis en verwarring zal schijnen. Het is alsof je de Goddelijke Personen kunt horen zeggen: “Laat ons de verlossing van het hele mensenras tot stand brengen. Laat ons reageren op het gekreun van de hele schepping.”

Het antwood van de Drie-eenheid-O, wonder van wonderen!-is het Goddelijke Woord, de tweede Persoon, Mens te laten worden. God de Zoon zal het menselijk vlees aannemen als Jezus van Nazareth en Emmanuel worden, “God met ons”. Het plan van de Drie-eenheid is het mysterie van de Menswording.

Trek ongeveer 20 minuten uit deze week. Wandel in gedachten in Gods voetsporen voor een tijdje. Kijk wat het doet met je hart en je geest. Word verliefd op God en Jezus. Voel je vrij uit te spreken wat je ziet en voelt in gebed met God-met 1 Persoon of alle drie. Dank Jezus Christus voor zijn bereidheid om mens te worden.

Dag 2 : De Aankondiging

God reageert op het gekreun van de schepping op een zeer concrete manier. Richt je op de details van hoe God redt in de geschiedenis. “Kijk vooral in het huis en de kamer van Maria, in de stad van Nazareth in de provincie van Galilea” (SE 103).

De genade die ik zoek: ik bid om de volgende genaden: een diepe kennis van Gods droom voor de wereld, ontzag en bewondering voor het mysterie van de Menswording.

Lukas 1:26-38 : In de zesde maand werd de engel Gabriël van Godswege gezonden naar een stad in Galilea, Nazareth, tot een maagd die verloofd was met een man die Jozef heette, uit het huis van David; de naam van de maagd was Maria. Hij trad bij haar binnen en sprak: 'Verheug u, Begenadigde, de Heer is met u!' Zij schrok van dat woord en vroeg zich af, wat die groet toch wel kon betekenen. Maar de engel zei tot haar: 'Vrees niet Maria, want gij hebt genade gevonden bij God. Zie, gij zult zwanger worden en een zoon ter wereld brengen, die gij de naam Jezus moet geven. Hij zal groot zijn en Zoon van de Allerhoogste genoemd worden. God de Heer zal Hem de troon van zijn vader David schenken en Hij zal in eeuwigheid koning zijn over het huis van Jakob en aan zijn koningschap zal nooit een einde komen.' Maria echter sprak tot de engel: 'Hoe zal dit geschieden, daar ik geen gemeenschap heb met een man?' Hierop gaf de engel haar ten antwoord: 'De heilige Geest zal over u komen en de kracht van de Allerhoogste zal u overschaduwen; daarom ook zal wat ter wereld wordt gebracht heilig genoemd worden, Zoon van God. Weet, dat zelfs Elisabeth, uw bloedverwante, in haar ouderdom een zoon heeft ontvangen en, ofschoon zij onvruchtbaar heette, is zij nu in haar zesde maand; want voor God is niets onmogelijk.' Nu zei Maria: 'Zie de dienstmaagd des Heren; mij geschiede naar uw woord.' En de engel ging van haar heen.

Beeld je de achtergrond, geluiden, geuren van de scene in, wanneer de engel Gabriel de jonge vrouw groet. Luister naar hun gesprek. Bemerk de uitdrukkingen op hun gezicht en de beweging van hun lichamen. Beëindig dit door biddend een intiem gesprek te voeren met Maria.

Overweging : Magnificat -

Lucas 1:46-55 : En Maria sprak: 'Mijn hart prijst hoog de Heer, van vreugde juicht mijn geest om God mijn redder: daar Hij welwillend neerzag op de kleinheid zijner dienstmaagd. En zie, van heden af prijst elk geslacht mij zalig omdat aan mij zijn wonderwerken deed Die machtig is, en heilig is zijn Naam. Barmhartig is Hij van geslacht tot geslacht voor hen die Hem vrezen. Hij toont de kracht van zijn arm; slaat trotsen van hart uiteen. Heersers ontneemt Hij hun troon, maar Hij verheft de geringen. Die hongeren overlaadt Hij met gaven, en rijken zendt Hij heen met lege handen. Zijn dienaar Israël heeft Hij zich aangetrokken, gedachtig zijn barmhartigheid voor eeuwig jegens Abraham en zijn geslacht, gelijk Hij had gezegd tot onze vaderen.' 

Deel 2 : Maria’s antwoord als mens

Een terugkerend patroon in de Geestelijke Oefeningen is het gebed op “kosmisch niveau”, en dan de retraitant geleidelijk leidend naar het meer intieme en persoonlijke vlak. Dit patroon is zeker van toepassing in de Ignatiaanse contemplatie van de Menswording.

Ignatius nodigt dus de retraitant uit om op verbeeldende wijze te kijken vanuit Gods oogpunt naar de onverloste conditie van de mensheid in het eerste luik. (ik denk altijd aan de spectaculaire foto’s van de aarde genomen vanuit het ruimteveer.)  Het antwoord is een “sprong van goddelijke vreugde” geboren uit liefde. De Drie-ene God beslist om “de verlossing van het hele mensenras te bewerken.”

Bemerk de dramatische wending als men in het tweede luik belandt. Het onderwerp wordt gevonden in Lukas 1:26-38 in de vertelling van de Aankondiging van de Heer. Pr. Fleming drukt het zo uit: Ik probeer met de ogen van God te kijken en naar het jonge meisje Maria als ze begroet wordt door Gods boodschapper, Gabriel.”

Laat je meevoeren in de scene, kijk naar de uitdrukking op het gezicht van Maria, en kijk naar de beweging en het gedrag van Maria die zoveel vertellen over haar persoonlijkheid. Met andere woorden, leer Maria kennen op een intieme manier. Dit jonge, eenvoudige meisje uit een klein stadje, wiens ja-woord het God mogelijk maakte de verlossing van het hele mensenras te bewerken.

Houd het contrast van het kosmische, de eeuwige betekenis van wat de Drie-ene God doet op de achtergrond. Zoom in op de verrassende eenvoud van de scène: een klein provinciaal stadje, een klein eenvoudig kamertje waar Maria aan het bidden is uit de gebedsrollen. Ze is een jong meisje, op het einde van de puberteit, van gewone komaf en die een armoedig bestaan leidt. Ze bidt vurig om de komst van een Redder, de Messias, zoals God heeft beloofd.

In dit huiselijk tafereel komt de engel Gabriel. Hoe ziet de engel eruit? Met vleugels zoals in zoveel schilderijen? Hoe reageert Maria op deze goddelijke tussenkomst? Hoe zou jij reageren? Lucas vertelt dat ze geschrokken was en de woorden van de engel overweegt “wat soort van groet betekent dit?” (O Heer! Wat zegt men tot een engel? Waarom ik? En wat wil God van mij?) 

Gabriel stelt haar op haar gemak en kondigt aan dat ze genade gevonden heeft bij God en een zoon zal verwekken en baren die Jezus zal genoemd worden. Bovendien wordt haar verteld wie Hij zal zijn, dat zijn koninkrijk geen einde zal kennen en dat Hij de grote Heerser zal zijn, Zoon van de Allerhoogste. Als je zo jong bent, wat een indruk moet dit maken? Zou je niet denken dat je hallucineert? Zou je niet denken Wat zal Jozef zeggen en mijn ouders?

Als dit gebeurt vraagt Maria stelt ze een praktische vraag. Hoe kan dit gebeuren? Misschien is ze luidop aan het denken. Ze is een maagd. Maar het antwoord volgt: “De H. Geest zal je overschaduwen. Daarom zal het kind dat geboren wordt heilig genoemd worden, de Zoon van God.” Wow! Is het goed nieuws? Of is het nog meer verwarrend? Maar toch laat Maria zich niet uit het lood slagen, met haar innerlijke moed, kracht en geloof antwoord ze: “Zie, ik ben de dienstmaagd van de Heer. Moge geschieden volgens Uw woord.”

Als je je onderdompelt in het mysterie van de Menswording kunt je bij Maria blijven of bij het eeuwig Woord, die nu mens aan het worden is. Je kunt je vreugde, dank, ontzag, verbazing uiten tot de Drie Goddelijke Personen. Het menselijk ras wachtte eeuwenlang van hoop en worsteling tot God deze verbazingwekkende en onvoorspelbare zet deed. Laat toe te wachten op Gods genade, en hoop en vertrouw dat je een dieper begrip krijgt van dit enorme geschenk voor de mensheid. - Daniel Ruff, SJ

Dag 3 : De geboorte van Jezus

Nadat we ons verheugd hebben met Maria in haar ja-woord aan God, beginnen we Jezus leven te bekijken vanaf zijn geboorte, zijn verborgen leven en openbaar leven, tot aan de voet van het Kruis in Kalvarie.

In deze weken vragen we herhaaldelijk om de fundamentele genade voor de tweede week van de Oefeningen om Jezus intiemer te leren kennen, om hem intenser lief te hebben en hem dichter te volgen (SE 104). Het idee van “meer” tot Jezus te komen ligt vervat in het Latijnse woord magis en dat is essentieel voor Ignatius. De Oefeningen boren de ijver aan dat ons wil brengen tot meer kennis, liefde en dienstbaarheid aan God en de anderen.

De orde van deze genaden is belangrijk. We kunnen ons haasten om te zoeken wat onze roeping in dit leven is, zonder echt Degene te kennen die ons roept. Als we ons richten op het eerste kennen en liefhebben van Jezus, dan wordt de roep om te dienen duidelijker en kunnen we het benaderen met minder angst. We kunnen niet iemand liefhebben tenzij we eerst hem of haar leren kennen op een dieper persoonlijk niveau. Uiteindelijk is het mogelijk om Jezus te volgen, maar alleen als we geworteld zijn in onze liefde voor Hem.

De genade die ik zoek: Ik bid voor de volgende genade: Jezus meer intiem leren kennen, Hem intenser lief te hebben en Hem dichter te volgen. 

Lukas 2:1-7 : In die dagen kwam er een besluit van keizer Augustus, dat er een volkstelling moest gehouden worden in heel zijn rijk. Deze volkstelling had voor het eerst plaats toen Quirinius landvoogd van Syrië was. Allen gingen op reis, ieder naar zijn eigen stad om zich te laten inschrijven. Ook Jozef trok op en omdat hij behoorde tot het huis en geslacht van David, ging hij van Galilea uit de stad Nazareth naar Judea, naar de stad van David, Bethlehem geheten, om zich te laten inschrijven, samen met Maria, zijn verloofde, die zwanger was. Terwijl zij daar verbleven, brak het uur aan waarop zij moeder zou worden; zij bracht haar zoon ter wereld, haar eerstgeborene, wikkelde hem in doeken en legde Hem neer in een kribbe, omdat er voor hen geen plaats was in de herberg.

Overweeg de scène van Jezus’ geboorte. Ignatius suggereert om je rechtstreeks in het tafereel te plaatsen.

Kijk naar de personen: OLVrouw, Jozef en het kind Jezus na zijn geboorte. Ik zal mij tot een arme, kleine, onwaardige slaaf maken en kijken naar hen, hen overwegen, hen dienen in hun noden, alsof ik er aanwezig was, met alle mogelijke respect en eerbied. (SE 114)

Overweging : Inzicht in de Verlossing

Denk aan het zalig gelukkig paar die alles wat ze nodig hadden vonden in elkaar en in God. Om geen andere reden dan vrijgevigheid en het verlangen om hun geluk te delen, beslissen ze kinderen (wij) te adopteren als hun eigen kinderen. Vanaf dan ondergaat hun leven een diepgaande verandering. Nu zijn ze kwetsbaar, hun geluk ligt vervat in het welzijn van de kinderen, de dingen kunnen nooit meer hetzelfde zijn.

Als de kinderen kiezen om zich te vervreemden en beginnen de weg op te gaan van de verdoemenis, is het paar door verdriet getroffen. Ze smeken, vernederen zich, maken grote offers, gaan op zoek naar hun geliefde kinderen om hen te doen begrijpen dat de thuis, nog altijd hun thuis is, en dat de liefde die ze geven onveranderlijk is.

Dit geeft ons misschien wat inzicht in de verlossing. God “ledigt” Zichzelf om Zijn vervreemde en verdwaalde kinderen terug te brengen. Dat is alles wat de Vader wil. Dit is de enige remedie voor Zijn wonde. God is niet langer God alleen, maar altijd God-met-de-mensheid-in-Zijn-Hart.—Ruth Borrows, Kern van Gebed

Dag 4 : Glorie aan God in den Hoge

Blijf de Geboorte van Jezus overwegen. Ga samen met de herder die op het land verblijven naar de grot waar Jezus geboren werd. Als je bidt over Jezus’ leven zal je bemerken hoe Jezus zichzelf omringt door mensen zoals de herder-degenen die arm zijn, aan de rand van de maatschappij leven. Verheug jullie omwille van het Goede Nieuws van Jezus’ geboorte, en de herders worden Jezus’ eerste volgelingen.

Ik bid om de volgende genade: Jezus intiemer te leren kennen, Hem intenser lief te hebben en Hem dichter te volgen.

03-08-2019 om 15:20 geschreven door claudia