Hieronder staan foto's van onze Bâtisse. De traktor is van de buren...spijtig!
Beoordeel dit blog
Zoeken in blog
La Bâtisse du Délice
Chambres et table d'hôtes
11-05-2008
Promaude...
Promaude is een soort openluchthandelsbeurs voor producenten uit de Aude, die dit weekend plaatsheeft - reeds voor de 10de maal - in Lézignan-Corbières. Een must-do voor ons, niet alleen voor eten en drinken, maar vooral ook voor de producenten van verwarmings-en aircotoestellen. Op dat vlak zijn we er absoluut nog niet uit. Hoe gaan we het sanitair water verwarmen, met welk systeem willen we het huis verwarmen/afkoelen? Hoe gaan we het water van het zwembad op temperatuur houden? Allemaal vragen, waarop we nog geen antwoord hebben. De ene beveelt ons een warmtepomp aan, de andere zegt dat we fotovoltaïsche cellen moeten nemen en nog anderen beweren dat we het best bij de gewone traditionele middelen houden. Alleen, gas hebben we niet in Cruscades, dus het zal electriciteit worden. We hebben dus vanmorgen contact gehad met een groot bedrijf in pompen, verwarmingstoestellen en airco en hebben al een eerste verkennend gesprek gehad. De vrouw in kwestie heeft ons aangemoedigd eens langs te komen met ons plan, zodat we alles eens op een rijtje kunnen zetten. Het is nu dat we dat moeten doen, want voor de verschillende bestaande systemen moeten ook de nodige leidingen getrokken worden. Enfin, eerstdaags gaan we er eens langs. Verder hebben we natuurlijk wat rondgekeken en geproefd. We hebben zelfs Belgische aardbeien uit Hoogstraten gekocht. Die mensen staan daar elk jaar met een standje. Wie weet, misschien komen ze in het vervolg wel bij ons logeren... De aardbeien zijn lekker en we hebben voor Chantal en Christian een doosje meegenomen. Ik heb van mijn vrouwtje een sleutelhanger gekregen...versierd met het Occitaanse kruis (zie afbeelding). Na de middag zijn we naar de werf getrokken. De buizen van het sanitair afgebroken en de oude electriciteitsdraden verwijderd. Dan nog wat extra gestut. We hopen dat de afbraak nu verder vlot kan verlopen... Straks drinken we een glaasje Blanquette de Limoux die we op Promaude gekocht hebben. Lekker spul voor weinig geld.
Het weer: niet fameus. Wel warm, rond de 20 graden, maar vooral bewolkt en af en toe een paar 'droge' druppels regen. Sinds een kwartiertje is de zon doorgebroken.
Redelijk vroeg opgestaan voor een zaterdag. Toch nog wat betonblokken verhuisd naar Cruscades. Een zware karwei. Op de middag mochten we gaan eten bij Chantal en Christian. Een grillade aux souches, of grillen op wijnstokken. Geeft een heerlijke smaak. Eerst aperitieven op het terras, ondanks het minder goede weer. Dan een voorgerecht binnen. Eitjes gevuld met tonijnsla, dit alles overgoten met een bijpassende witte wijn. Een Corbières natuurlijk, ondanks het feit dat we als geschenk twee Minervois meegenomen hadden. Nadien, gegrilde kippenbouten met gratin van courgetten. Dan nog een lekker slaatje en vervolgens een kaasschotel. De Minervois moest er natuurlijk ook aan geloven. Koffie met flan caramel en dan nog een lekkere Poire Williams. Verwelkomd om 12 uur en om halfacht waren we thuis... Christian toonde ons ook nog zijn wijngaarden. Enfin, eerder het sproeisysteem. De waterkracht trekt de sproeier door de wijngaarden. De volledig cyclus duurt ongeveer 13 uur. Dan reed hij met ons naar vers aangeplante wijngaarden. De plantjes zijn ingepakt in rode was, omdat ze geënt zijn op Amerikaanse planten. Die zijn resistent tegen een bepaalde ziekte waarvan de naam mij nu ontsnapt. Hij heeft 48 are aangeplant. In maart plantte hij nog eens 51 are. Op die jonge plantjes staan al blaadjes...
Het weer: gedeeltelijk bewolt, redelijk wat wind, af en toe een druppel regen en om en bij de 18 graden.
Gisteren was het wat te laat om nog aan de weblog te schrijven. Leen deed boodschappen in Narbonne. Ik ben betonblokken gaan halen bij Jeny en Harry. Een overschotje van 1,2 ton dat wij overnemen voor de tuinmuur. Ik heb alles afgezet in onze tuin. Achteraf voelde ik wel elk spiertje in mijn atletische lijf met één sterk ontwikkelde buikspier. 's Avonds waren we uitgenodigd op een degustatie in Montseret. We moesten Christian oppikken. Op weg naar Cruscades kwamen we hem tegen. Hij moest zijn zoon nog naar de voetbaltraining brengen. "J'arrive", riep hij "je suis à toi comme une sardine à l'huile". Christian zit vol uitspraken. Hij moet momenteel overigens hard werken. Hij moet de wijngaarden van zijn vin de pays 'arroseren'. Dat wil zeggen, dat hij de sproeiers om de 2 uur moet gaan verplaatsen. Veel slapen is er niet bij. Voor de wijngaarden die tot de AOC Corbières behoren is het bevloeien verboden. Probleem is bij langdurige droogte dat de vruchten klein blijven. Dan is er veel minder opbrengst. De proeverij was de moeite waard. We hebben weer veel geleerd over cépages, assemblages, vaten... Eerst hebben we de witte en rosé geproefd. Dan de rode. We liepen alle standjes af, proefden bij elke producteur de verschillende wijnen en deden een tweede rondje voor de rode wijnen... Enfin, de Belgen hebben hier de naam dat ze niet spuwen, dus dat hebben we dan ook niet gedaan. Achteraf zijn we nog iets gaan drinken bij Chantal en Christian en dan hebben we iets kleins gegeten in La Selette.
Het weer: bewolkt en regenachtig. Nog een spreuk van Christian "Il a plu des goûtes sèches", waarmee hij wil zeggen dat het onvoldoende geregend heeft. De temperatuur schommelde rond de 18 graden.
Wapenstilstand vandaag, of beter: Armistice. Hier is dat echt nog een dag van herdenking. Verzamelen aan de Mairie en dan in optocht naar het 'Monument aux Morts". Daar wordt op heel plechtige manier de Franse driekleur gehesen. Het was Cédric, de zoon van Chantal en Christian, die de eer had. Dan leggen kinderen een krans neer, bijgestaan door 'monsieur le Maire' en een oudstrijder. De burgemeester houdt dan een toespraak. Nadien worden alle namen van de gesneuvelden afgeroepen. Na elke naam zeggen de aanwezigen: "Mort pour la France". Dan schalt de Marseillaise door de luidsprekers. Na dit alles is er de receptie in de Foyer Municipal. Ik heb Muscat gedronken en Leen witte wijn. Met lekkere olijven... In België zouden we hier niet naartoe gaan, maar de roep naar inburgering lokt ons toch naar dergelijke samenkomsten. We hebben bovendien geluk, want Christian is Maire-adjoint en die troont ons overal mee naartoe. Normaal spelen ze nog muziek in het dorp, maar vandaag niet, want er was een overlijden... We hebben ook kennis gemaakt met onze andere buren. Fijn die mensen ook te kennen. Na het aperitief hebben we nog wel een uur staan napraten met Chantal en Christian... Dan gaan eten en dan ben ik naar de werf gegaan om nog wat te werken. Leen had haar namiddagje met de dames (Franse les). Op de werf heb ik van Chantal twee rieten hoeden gekregen. Eén voor Leen en één voor mij. Hoeden van de AOC Corbières. Nog wel een mooi model.
De dag begon bewolkt, maar tegen halfnegen was de hemel al terug blauw. Een prachtige dag met 20,5 graden en een zeer licht briesje. Morgen zou het gaan regenen.
Leen heeft alweer een nieuwe hobby. Het cement van de tegeltjes kloppen. We vonden een tegelvloer in 'terre cuite' rechtstreeks gelegd op de plankenvloer op de verdieping. Nu blijkt dat de tegeltjes een 'Médaille d'Or' wonnen in Perpignan in 1890, een 'Médaille d'Argent' in 1886 en een 'Médaille de Bronze' in 1880. De maker heette Lançon Pierre (of Pierre een voornaam is of verwijst naar de stenen, weten we niet). De tegels zijn gemaakt van terre supérieure du tuve Saint-Henri in Marseille. Tuve is een soort grond... We willen een aantal tegeltjes recupereren om er hier en daar een accentje mee aan te brengen in het huis. Het is laat ondertussen. We zijn nog naar Les Ilhes Cabarède gereden, naar Gust en Ann. Toch wel een klein uur rijden. We hadden nog metsersschoren nodig, want ik wil morgen toch nog één en ander stutten. Kwestie van zeker te zijn... We mochten daar dan blijven eten en eerlijk gezegd kwam ons dat heel goed uit./ Morgen zijn we moreel verplicht om naar het monument van de gesneuvelden te gaan. Om 11 uur houdt de Mairie een herdenking ter gelegenheid van Wapenstilstand. Christian heeft ons uitgenodigd. Nadien is er aperitief. Na het middageten gaan we dan aan de slag.
Het weer: zeer zonnig en aangenaam warm. Rond de 20 graden denk ik (ik ben er niet wetenschappelijk zeker van)... Toen we net thuiskwamen stonden er miljarden sterren aan de hemel. Enfin, die staan er altijd, maar in Frankrijk is er veel minder lichtvervuiling dan in België dus zie je ze hier ook. In september zie je hier de melkweg (en met een beetje verbeelding - mits de nodige wijn of pastis - zelfs de sterrenkoeien)...
Leen heeft eindelijk haar veiligheidsschoenen. In de winkel waar we ze besteld hadden, waren ze nog altijd niet toegekomen. We hebben prompt onze bestelling afgezegd. Wij naar de Bricomarché. Daar hadden ze haar maat niet, maar de verkoopster verwees ons door naar een andere winkel in de buurt. Zeer interessant dat bedrijf. Ze verhuren en verkopen daar ongeveer alles, dus daar gaan ze ons nog zien! Enfin, lichtblauwe veiligheidsschoenen met een oranje accentje...keimooi! Vandaag toch ook wat gewerkt op de werf. Om 8 uur zijn we eraan begonnen en om 9 uur stond ik met de eerste volle aanhangwagen op het containerpark. Dan nog een wagentje volgeladen en weggevoerd. Leen heeft een bibberend polleke als gevolg van het vele werk met de pneumatische hamer. Verder nog behoorlijk wat stutwerk gedaan en met Gust nog eens overlegd hoe we het gaan aanpakken. De bestaande stenen boord aan de poort zullen we wellicht helemaal moeten afbreken. We gaan er voor alle zekerheid een betonnen constructie in verwerken en die afwerken met sierstenen. Even mooi, maar veel steviger. Allez, dat is het voorlopige plan. We gaan er nog een paar nachtjes over wakker liggen denk ik... Morgen gaan we verder met de afbraak. Iets voorzichtiger dan voordien, want we willen geen verrassingen meer. Chantal en Christian hebben ons ondertussen uitgenodigd om vrijdagavond naar een wijndegustatie te gaan. Zaterdagmiddag gaan we er eten... Straks komen Gust en Ann nog eten...hopelijk toch wel op tijd naar bed, maar dat was voor Ann ook een voorwaarde dus dat zal wel lukken.
Het weer vandaag: Vanmorgen overtrokken. Rond de middag is de zon er doorgekomen. Nu blauwe lucht met witte wolkjes en 23 graden.
We zijn allebei een beetje gefrustreerd, omdat de werken vandaag niet opgeschoten zijn. We hadden nogal wat omhanden. Gewoon boodschappen eigenlijk. En we zijn gaan kijken voor een autootje voor Leen. Een deuchevautje, maar dat gaat niet door, want voor een oud vehikeltje betaal je hier 10000 euro. Niet te doen. Dan zijn we maar eens binnengesprongen bij Kia. Die verkopen zo een heel klein Picantotje en die zijn best betaalbaar. Gust en Ann hebben er ook zo eentje. Ze verbruiken nagenoeg niets en rijden heel vlotjes. Misschien doen we dat wel. De C1, de kleinste van Citroën heeft ook nog wel iets. Daar gaan we ook nog eens prijs vragen, maar we willen nu wel eerst hard verder gaan werken. Ik ben vanmiddag nog langsgeweest in Cruscades om na te gaan hoe ik een en ander nog kan stabiliseren. Dan ben ik binnengesprongen in de Bricomarché. Ik heb er twee zware spanriemen gekocht om de balken van het dak samen te houden. Dat gaat ook nog wat extra steun geven aan het geheel. Morgen vliegen we er terug in. Voorzichtiger dan vorige week, maar niet minder vastberaden. We hebben het werk op de werf eigenlijk nodig. Vooruitgang zien is goed voor het humeur (vandaag was dat alleszins niet goed)... Het feestje bij Pierre en Eliane Fil was zalig. We zijn begonnen met een klassieke proeverij. Alle soorten wijn van de voorbije jaren zijn door ons geproefd en gekeurd. Dan komt hij op de proppen met een frisse witte wijn van een collega wijnboer en dat is dan het aperitief. Vervolgens zijn we aan tafel gegaan en hebben we eerst pâté de tête de sanglier gegeten. Lekker (niks voor Leen) met een slaatje met Franse vinaigrette erbij. Eliane maakt haar vinaigrette met zelfgemaakte wijnazijn. Ze heeft ons prompt een fles meegegeven. De hoofdschotel was sanglier aan het spit met lekkere ratatouille (Leen is alweer niet echt een fan van de sanglier, maar de ratatouille viel echt wel in de smaak). Het vlees smaakt krachtig, maar tegelijkertijd heeft het door het spit een geraffineerd gerookte smaak. Pierre - sinds gisteren tutoyeren we mekaar - heeft een heel fijn mechanisme voor het spit. Het is te vergelijken met het binnenwerk van een klok. Volgens hem worden die systemen nog gemaakt in Nantes... Daar ga ik toch eens naar zoeken. Interessanter dan een barbecue en heel gezellig om met de gasten te doen... Dit alles alweer overgoten met wijn van Pierre Fil. Vervolgens nieuwe borden voor de kaasschotel: met wijn van Fil natuurlijk. En als klap op de vuurpijl een zelfgemaakte flan caramel met oreillettes (een soort van dun deeg dat licht gebakken is en waar suiker over gestrooid is). Daarvoor haalde Pierre een fles boven die hij uit Bretagne meebracht. Een soort van lichte appellikeur (16,5 graden)...
Het weer vandaag: bewolkt, winderig, maar toch nog 21 graden. Af en toe valt er een druppel regen. Morgen zou het ook nog gaan regenen...
Promaude is een soort openluchthandelsbeurs voor producenten uit de Aude, die dit weekend plaatsheeft - reeds voor de 10de maal - in Lézignan-Corbières. Een must-do voor ons, niet alleen voor eten en drinken, maar vooral ook voor de producenten van verwarmings-en aircotoestellen. Op dat vlak zijn we er absoluut nog niet uit. Hoe gaan we het sanitair water verwarmen, met welk systeem willen we het huis verwarmen/afkoelen? Hoe gaan we het water van het zwembad op temperatuur houden? Allemaal vragen, waarop we nog geen antwoord hebben. De ene beveelt ons een warmtepomp aan, de andere zegt dat we fotovoltaïsche cellen moeten nemen en nog anderen beweren dat we het best bij de gewone traditionele middelen houden. Alleen, gas hebben we niet in Cruscades, dus het zal electriciteit worden. We hebben dus vanmorgen contact gehad met een groot bedrijf in pompen, verwarmingstoestellen en airco en hebben al een eerste verkennend gesprek gehad. De vrouw in kwestie heeft ons aangemoedigd eens langs te komen met ons plan, zodat we alles eens op een rijtje kunnen zetten. Het is nu dat we dat moeten doen, want voor de verschillende bestaande systemen moeten ook de nodige leidingen getrokken worden. Enfin, eerstdaags gaan we er eens langs.
Leen heeft alweer een nieuwe hobby. Het cement van de tegeltjes kloppen. We vonden een tegelvloer in 'terre cuite' rechtstreeks gelegd op de plankenvloer op de verdieping. Nu blijkt dat de tegeltjes een 'Médaille d'Or' wonnen in Perpignan in 1890, een 'Médaille d'Argent' in 1886 en een 'Médaille de Bronze' in 1880. De maker heette Lançon Pierre (of Pierre een voornaam is of verwijst naar de stenen, weten we niet). De tegels zijn gemaakt van terre supérieure du tuve Saint-Henri in Marseille. Tuve is een soort grond... We willen een aantal tegeltjes recupereren om er hier en daar een accentje mee aan te brengen in het huis.
