Hieronder staan foto's van onze Bâtisse. De traktor is van de buren...spijtig!
Beoordeel dit blog
Zoeken in blog
La Bâtisse du Délice
Chambres et table d'hôtes
20-07-2008
Zwembad!
Ik heb het de voorbije dagen wat laten afweten, maar ik heb daar toch wel goede redenen voor. Vrijdagavond hadden we onze eerste vergadering voor het Comité des Fêtes in verband met de organisatie van La Fête du Vin in ons dorp. We waren iets te laat, want ik had eerst onze vriend Francis nog aan de lijn, maar ik was er gerust in, want hier in het zuiden nemen ze het niet te nauw met het aanvangsuur. Was die vergadering toch al wel bezig zeker, dus wij kwamen binnen tijdens de uiteenzetting van de burgemeester. Wanneer ze zo in een resonerende ruimte door elkaar praten, begrijpen wij er niks van. Ze zijn dan wel zo vriendelijk om alles achteraf te herhalen in vertraagde versie. Enfin, plots zaten we aan tafel met de wijnproducteurs, samen met Christian natuurlijk. Ik heb eens gezegd waar ze bij de toeristen moeten op letten. Bij de degustatie de wijn uitspuwen in een crachoir is voor de gemiddelde buitenlander geen evidentie. Wij hebben daar nogal wat schroom over en wij Leen en ik hebben dat ook moeten leren. De eerste stap is eigenlijk de crachoir vast te nemen en hem naar de mond te brengen. Dat is iets intiemer... Regis Löwenbruck, zowat de best in het buitenland (vooral België dan) verkopende producteur van Cruscades heeft dat allemaal fijn genoteerd. Volgens mij hebben we dan toch nog een bescheiden bijdrage geleverd aan het hele opzet. Verder hebben ze mij gevraagd de veiligheid te doen. Een man groter dan 1,85 meter maakt hier wel indruk, dus begrijp ik hun voorstel. Ik heb dan wel een t-shirt gevraagd met de vermelding Fête du Vin Cruscades Sécurité.Leen heeft zich ontfermd over de promotie rond het feest. Zij deelt waar ze kan folders en affiches uit. Op het eind werden we nog bij aan tafel geroepen bij de burgemeester, twee schepenen en de mensen van het feestcomité. Dat vonden we toch wel een beetje raar, maar ik denk dat er in Cruscades weinig geplogenheden zijn. Wij zijn voor hen gewoon twee nieuwe inwoners die willen meewerken. De burgemeester heeft mij dan maar meteen gebombardeerd tot vaste fotograaf van de correspondent van de Midi-Libre/lIndépendant. Zo gaat dat hier, voor het welzijn van het dorp.
Enfin, gisteren dan, bij Christian en Chantal gaan helpen om hun zwembad te installeren. Eerst alles klaargezet en de onderste rij planken haaks gezet. Tegen dan was het middag (we hadden eerst tapijt gehaald, die uitgerold en dan daar nog een vilt opgelegd). Leen en ik moesten en zouden blijven eten. Eerst pâté en worst met brood, dan gemarineerde rode paprikas en tomaat-mozarella, dan gegrilde sardines en zalm in papillotte, daarna sla met brood en dan kaas en meloen toe.Enfin, nadien gingen we vlug eens dat zwembad in mekaar flansen, tot we tot de vaststelling kwamen, dat het even moeilijk was als het monteren van een kast van een befaamd Zweeds meubelbedrijf. Drie keer hebben we dat zwembad gedemonteerd. Rond halftien had Christian er genoeg van en moesten we opnieuw blijven eten. Rode biet met pâté en lookworst, sla, omelette met aardappelen en ajuin en basilicum, weer sla en kaas. En wijn à volonté natuurlijk...
Vermits we niet echt veel opgeschoten waren, zijn we er vanmorgen om 9 uur opnieuw aan begonnen. s Middags weer samen gegeten: pâté, rode biet, sla, pizza, dan kaas en een ijsje. Als aperitief Pastis tegen de dorst en bij het eten wijn. Resultaat: Christian en ik stalen een siësta op het terras en Cédric en Leen hebben dat op een steelse manier vereeuwigd... Enfin, tegen halfzes stond het zwembad recht (het gebinte grotendeels toch, want natuurlijk ontbraken er stukken) en zijn we bij Harry en Marie-José een wijntje gaan drinken. Nu gaan we eten...
Het weer de voorbije dagen: Vrijdag en zaterdag bloedheet en vanmorgen onweer (rond vijf uur) en vandaag terug mooi weer... Nu is het wat bewolkt, maar voor de komende dagen geven ze goed weer... Volgens Meteofrance geen wolkje aan de lucht en rond de 28 graden!
Ik heb jarenlang gewerkt voor de grootste krant van Vlaanderen. Meerdere van mijn fotos zijn verschenen op de voorpagina, maar nog nooit ben ik zo trots geweest als vandaag. Vandaag is het eerste informatieblad van de gemeente Cruscades verschenen, met mijn foto van het gemeentehuis op de cover. Binnenin nog fotos van feesten, sfeerfotos van vignes en dorpsgezichten die ik fotografeerde. Heel tof!
Komt daar nog bij dat ik vandaag gecontacteerd ben door de plaatselijke correspondent van lIndépendant/Le Midi Libre een vrouw van om en bij de 80 jaar voor een foto die ik maakte tijdens de hulde aan het monument op de nationale feestdag. Goed dat het voor het dorp is, want het heeft mij nogal wat moeite gekost om ze te laten printen en bovendien lijkt de print nergens op. Volgende keer vraag ik om hem electronisch te versturen, anders doe ik het niet...
Christian heeft mij uitgenodigd voor de vergadering in verband met La Fête du Vin. Morgen is er samenkomst om 20.30 uur in le Foyer Municipale. Het feest heeft plaats op 27 juli. Ik zal dus mogen helpen, denk ik.
Ik denk dat ik een interessante grond gevonden heb voor onze olijfgaard. 85 aren en voorzien van een watermeter en in Cruscades nog wel. Rustig gelegen tussen de wijngaarden en toch makkelijk bereikbaar. De prijs ken ik nog niet, maar morgen rijd ik er wel al eens met Gust naartoe. Het was Pierre Bertrand, een werkman op de gemeente, die mij erover aansprak. Ik had hem gezien op de déchetterie en zei, dat ik naar een grond op zoek was. Tegen de avond aan kwam hij met de fiets naar ons toe en reden we samen naar het terrein in kwestie. Nadien toonde hij ons nog zijn olijfgaard en zijn huis, dat hij zelf gebouwd heeft. Het ligt op een immens grote grond en we kregen heel wat groenten uit zijn moestuin: tomaten, aubergines, paprikas...
Het weer vandaag: koeler (25 graden) iets meer wind, vanmorgen een gesluierd zonnetje, maar in de namiddag kwam ze er toch wel door...
Vanmorgen stond een bezoek aan Pierre Fil, onze lievelingswijnboer, op het programma. Hij en zijn vrouw Eliane hadden vijgen geplukt voor ons en die moesten we dringend ophalen. Dat kwam trouwens goed uit, want onze stock aan bib (bag in box) en Fil Rouge was dramatisch geslonken, dus daar moesten we een mouw aan passen.
Gust en ik hebben het plan opgevat om een olijfgaard te beginnen, want van onze chambre dhôtes alleen kunnen we natuurlijk niet leven. Het is de bedoeling ook olijfolie van La Bâtisse du Délice te maken. Dus vroegen we wat raad aan Pierre, want we willen een landbouwgrond kopen. Hij gaat zijn oor te luisteren leggen, bovendien kent de man de prijzen en zullen we in staat zijn een goede koop te doen. Het voordeel van olijven is, dat het niet echt veel onderhoud vraagt anders dan wijngaarden en dat de oogst gebeurt in de winter, dus buiten het toeristische hoogseizoen.
Pierre nam ons mee naar een grond die hij juist gekocht heeft. Hij laat er op dit moment een druppelirrigatiesysteem installeren. Hij toonde ons onbevruchte druiven, druiven in bloei en uitgebloeide druiven die zich nu als tros aan het ontwikkelen zijn. Die man is zo gepassioneerd. Dan nam hij ons mee naar een wilde olijfboom, waarop hij ons leerde enten. Ondertussen zette Eliane de vijgen en de wijn voor ons klaar. Pierre en Eliane zijn fantastische mensen, die de warmte van het zuiden uitstralen!
s Namiddags maakte Leen meteen de eerste potten vijgenconfituur onder de naam La Bâtisse du Délice. Ze trekt daarmee de gastronomische lijn door... Veertien potten zijn het prachtige en vooral ook lekkere resultaat, vermeerderd met twee potten zonder suiker. Nee, ze zijn niet te koop via internet, noch via het postorderbedrijf...
Op de werf legde ik de waterleidingen en de eerste buizen van de afloop. Nadien nog wat werfinkopen gaan doen. Ik heb niet alles gevonden, dus morgen zal ik nog wat moeten winkelen.
Het weer vandaag: in de voormiddag een flauw zonnetje wegens sluierbewolking (niet aangekondigd trouwens), s namiddags trok het helemaal open en scheen de zon volop. 30 graden...
Eén dag na le quatorze juillet en toch geen houten kop, merkwaardig. Het begon gisteren al om halfnegen met de inschrijving voor het volleybaltornooi. Op het pleintje waar eigenlijk alle activiteiten georganiseerd worden, vlakbij de buvette.
Ik was niet van plan deel te nemen, omdat ik de voorbije dagen nogal wat last heb van mijn nek, maar Christian nam geen genoegen met een nee en dus heb ik me maar ingeschreven. Na twee sets was het trouwens over voor ons, we hebben twee keer verloren... Volgens hen die het kunnen weten heb ik aanleg voor de sport, dus naast het vissen nu ook volleyballen? Ik ben nochtans niet scheutig op balsporten. Ik vind een bal onvoorspelbaar...
Om 11.30 uur défilé van de Mairie naar het monument van de gesneuvelden. Een korte ceremonie met een eigen geschreven tekst van de burgemeester en dan naar het aperitief in de foyer municipale. Ondertussen weten ze nu toch wie we zijn, dus het mengen in de groep lukt al wat beter. We lopen niet meer voortdurend achter Chantal en Christian aan, hoewel ze ons toch blijven chaperoneren, waarvoor eeuwige dank.
Na het aperitief mochten we nog maar eens blijven eten bij de Miquels. En ja, zoals elke goede Belg ging ik ervan uit dat het bleef bij de boterhammen met pâté en worst met wortelsalade. Maar nee, nadien kwam er natuurlijk nog gepaneerde kip met sla en kaas en fruit toe... Ik had me eigenlijk al volgegeten met de boterhammen, maar goed, dergelijke opofferingen doe ik graag... En dan mijn eerste heuse petanquetornooi. Ik vormde een team met Antoine en Pierro, twee toffe mannen uit het dorp, die het gelukkig niet te nauw namen met de resultaten. Leen vormde een ploeg met Dominique en de voorzitter van de jury (s morgens ook scheidsrechter van het volleybal). Wij wonnen onze eerste wedstrijd, maar verloren de twee volgenden. Misschien zat de pauze in de buurt van de buvette er voor iets tussen. Bij Leen was het ook snel afgelopen. Fout van de ondergrond zei ze somber.
Tijdens en na het tornooi waren er ook spelletjes voor de kinderen. Als schepen van jeugd leidde Christian dit onderdeel. Ik heb het ganse schepencollege uitgedaagd voor een course aux oeufs, maar ze zijn er niet op ingegaan.
Nadien vlug tafels en stoelen op het plein gezet, want algauw zouden de eerste gasten voor het aperitief en daaropvolgend diner arriveren. Zo gezegd, zo gedaan en alles ging heel vlotjes. Na het aperitief ging iedereen aan tafel en dienden we het voorgerecht op. Meloen met Muscat ik was verantwoordelijk voor de Muscat geserveerd op plastic borden. Nadien bleek, dat er niet voldoende borden waren, dus werd er een noodplan uitgedokterd en met spoed, want de paëlla was klaar. Ik weet niet waar ze de borden gehaald hebben, maar ze waren er. Snel alles geserveerd en pas dan mochten ook wij eten. We zaten bij aan de tafel van het feestcomité, toch een beetje gênant, maar Christian stond erop. Na het hoofdgerecht nog appeltaart en kaas. Dan een prachtig vuurwerk. Uniek, vooral ook omdat het spektakel te zien was in de intimiteit van een groep van 150 mensen. Geen massagebeurtenis, maar gewoon een gezellig evenement waar Leen en ik met volle teugen van genoten hebben.
Na het feu dartifice werden de flessen Blanquette bovengehaald. Kostprijs: 5 euro. We hebben het feestcomité een fles getrakteerd. Christian fluisterde me in, dat ik de Blanquette zelf moest gaan uitschenken om duidelijk te maken dat wij getrakteerd hadden.
De bubbels deden hun werk. We stonden al snel aan de buvette met een pint in de handen. En dat bleef zo tot het eindelijk tijd was om alles op te ruimen. Nog wat nagepraat en vooral gelachen en naar huis gereden. We waren om 4 uur thuis...
Resultaat van dit alles: vanmorgen uitgeslapen en deze namiddag wat boodschappen gedaan voor de werf...
Het weer: gisteren blauwe lucht, zon, een weinig wind, die ging liggen tegen de avond aan. Tot 4 uur in korte broek gelopen. Vandaag: warm tot 31 graden, zon en blauwe hemel, geen wind...