Hieronder staan foto's van onze Bâtisse. De traktor is van de buren...spijtig!
Beoordeel dit blog
Zoeken in blog
La Bâtisse du Délice
Chambres et table d'hôtes
21-09-2008
Vendanges bis
Leen en ik hebben nu twee reportages gemaakt over de vendanges. Gisteren bij Pierre Fil, met de Portugese plukkers en vandaag bij Christian in familiale sfeer. Zo als het er vanmorgen bij Christian aan toe ging, zo hadden wij ons de vendanges voorgesteld. We kwamen toe om iets na negen uur. Meteen mochten we mee eten, want het was tijd voor het déjeuner. Brood met ham, worst, pâté, kaas en daarbij, welja, rode wijn. Nadien nog een lekkere chocoladecake bereid door één van de pluksters. Koffie met voor wie dat wilde een scheutje Calvados. Ik was de enige. Omstreeks halftien gingen ze terug aan de slag. Het was in de voormiddag al behoorlijk warm. Wij, die niet plukten, ondervonden dat al, dus de plukkers zullen dat zeker gevoeld hebben. Omdat de benne te breed is om tussen de rijen wijnstokken te rijden, gebruikt de ploeg van Christian nog twee dragers: Christian en zijn schoonbroer Michel. Zij lopen met grote plastic korven op de rug heen en weer tussen de plukkers en de benne. Er wordt niet veel getreuzeld. Af en toe een grapje, maar meer dan dat zit er niet in. Om halftwaalf stopte de ploeg om te eten. Rond halftwee begonnen ze aan de tweede helft van de dag.
Na het eten zijn we dan naar Gruissan gereden. Een mooi namiddagje aan het strand zagen we wel zitten. Plooistoeltjes, een plooitafeltje, een koelbox met water, nootjes, rode wijn...enfin het ontbrak ons aan niets. Gruissan heeft een mooi strand. Aan het eind van de Plage des Châlets is een dijk. Die rijden we tot op het einde af en daar gaan we op het strand zitten...zalig!
Het weer vandaag: schitterend staalblauwe hemel met af en toe een uit elkaar geblazen witte wolk, warm en nauwelijks wind...zeker 30 graden.
We zijn bij Pierre en Eliane Fil geweest. Fotos gaan maken van de vendanges. Eerst is de Merlot aan de beurt. Dat is de druif die het eerst rijp is. Dertien Portugezen nemen het plukwerk voor hun rekening. Ze werken van halfacht tot twaalf uur en van halftwee tot zes uur. En ze werken door. Ze stoppennauwelijks om te drinken. Ze doen dit niet voor hun plezier. Het is een bron van inkomsten. Pierre haalt de geplukte druiven op en dumpt ze in de cuves, nadat hij de druiven besprenkeld heeft met fosforwater, om ze te ontsmetten.Na elke ophaling wordt de benne (aanhangwagen) volledig uitgewassen. Netheid is een prioriteit in een cave. Tijdens dit alles worden de houten vaten geleegd in andere cuves. Die wijn heeft behoefte aan beluchting. Terwijl worden de vaten gespoeld met water van 150 graden. Dan worden ze gedroogd en komt er opnieuw wijn in.
Fil maakt lekkere wijn.
Morgen gaan we fotos maken bij Christian. Hij vendangeert zelf met de hand. De sfeer is er heel anders. Daar wordt meer plezier gemaakt. Toen ik Christian belde om af te spreken, nodigde hij ons meteen uit voor de déjeuner...
Leen is ook van de partij om fotos te maken. Leen fotografeert nog op film, middenformaat. Het probleem is dat de doorsnee fotowinkel dit niet meer verkoopt ofniet kent. Probleem : na de fotoshoot bij Pierre en Eliane, geen film meer dus hebben we wat fotografen in Narbonne opgebeld. Bij de vijfde hadden we succes, chance. Het heeft wel iets, op film, genomen met de Holga.....
Het weer vandaag: staalblauwe hemel, wat meer wind, 29 graden en geen wolkje te bespeuren...
Er liggen twintig rollen isolatie in de ruwbouw van ons bureel... Het is er van slag warmer. Hiermee gaan we de muren isoleren, zowel tegen de hitte als tegen de koude. Voor het dak wil ik speciale isolatie met 17 lagen, waaronder minstens één in schapenwol. Laat de temperaturen dan maar komen... Verder hebben we nog een linteel gegoten boven één van de ramen in de achtergevel, de eerste trap gesteld en gegoten en de binnenmuur verder afgebikt. Ik ben terug actief op de werf, maar niet voor de volle 100 %. Zware lasten dragen, lukt nog niet en op en af een ladder stappen is ook geen aanrader...niet echt practisch op een werf natuurlijk, maar kom ik hoor er weer bij.
Chantal en Christian van de ganse dag niet gezien. De vendanges nemen hun volledig in beslag. Momenteel zijn zij ook manueel aan het plukken, voor de Château Ayraud van les Celliers dOrphée. Morgen gaan we fotos maken van de vendanges bij Pierre Fil. Hij huurt 13 Portugezen in voor de pluk en die gaan we fotograferen. Zondag is Christian aan de beurt...
Het weer vandaag: zonnig, warm (27 graden) en nagenoeg geen wind. Mooie blauwe lucht met af en toe een frêle witte wolk...
We hebben een voordeur. Vanmorgen naar Béziers gereden en de deur meteen meegenomen. Ze is weliswaar nog niet geplaatst, maar het idee, dat we een voordeur hebben, doet deugd. s Namiddags zijn we naar Narbonne gereden om er een wc-raampje te bestellen. Eens je buiten de standaard gaat, moet je hier alles bestellen. Ondoorzichtig glas is niet standaard en wij willen niet dat de mensen door het wc-raampje naar binnen kunnen kijken, dus...moeten we drie weken wachten.
Dan een vergadering met de architect en zijn Cubaanse vrouw Anna, die de plannen getekend heeft. Ze heeft een mooi accentje. Nog mooier dan het onze... Christian kan mijn (nepBrussels) accent trouwens goed imiteren.
Enfin, we hebben twee en een half uur bij de architecten gezeten...en we hebben ons afgewerkt huis in 3 dimensies gezien. Ik moet eerlijk zijn, het ziet er mooi uit. De laatste details moeten nog bijgewerkt worden, maar het plan is echt optimaal uitgewerkt. Een pluim voor beide architecten (die ons overigens met raad en daad bijstaan)... Merci Gérard et Anna, nous sommes ravis du projet que vous avez conçus.
Nadien nog binnengesprongen bij een tegelwinkel, die de Spaanse en dus goedkopere prijzen hanteert en Leen heeft haar goesting gevonden. Nu gaan we nog eens naar Spanje kijken om te zien of we nog betere prijzen vinden... We zien wel.
Het weer: triestig, bewolkt, geen wind, er zijn daarnet een paar druppels gevallen, om en bij de 23 graden...
Recht voor ons studiootje ligt een grote wijngaard. Daar zijn gisterenavond de vendanges begonnen. Een grote machine, op hoge poten, rijdt tussen de gangen en slaat de druiven van de trossen. Twee tractoren volstaan om de oogst afwisselend in ontvangst te nemen en naar het domein te voeren. De chauffeurs van de tractoren wachten geduldig tot het grote beest zijn lading wil lossen. Ze proberen er soms zelfs een klein dutje bij te doen. Het valt me op hoe jong dezemensen wel zijn. Hugo zit er met lede ogen op te kijken. Indringers in zijn wijngaard, dat kan hij moeilijk verkroppen.
Het gaat beter met mijn knie. Morgen staan er boodschappen voor de werf en een bezoek aan de architect op ons programma en vrijdag vlieg ik er terug in. Het wordt tijd, want ik word er alleen maar lastiger van... Leen heeft deze voormiddag gewerkt op de werf en vannamiddag heeft ze het huishouden gedaan.
Vanavond gaan we samen met Gust en Ann en Pierre en Eliane Fil op restaurant. We staan nog in het krijt bij Pierre en Eliane voor die keer dat zij ons uitnodigden bij hen thuis. Wij nodigen hen dus uit en delen de rekening met Gust en Ann.
Het weer: zonnig, 23 graden en windstil. Het zou hier in 30 jaar niet meer zo koud geweest zijn in september. Enfin, wij vinden dat niet erg, want om te werken is dit het ideale weer.
Leen heeft de architect nogmaals met huiswerk teruggestuurd. Nog een paar details die verbeterd moeten worden en dan is het perfect. Ze zijn ondertussen ook al langsgeweest bij de DDE (dat is de instantie die over bouwvergunningen beslist) en daar werd geen enkele opmerking gemaakt op het voorgelegde plan. De betrokken ambtenaar heeft wel aangeraden een modification de permis de construire in te dienen. Dit vermijdt dat de werf moet stilgelegd worden. We mogen dan gewoon verderwerken aan de constructie zoals ze in eerste instantie goedgekeurd was. Daarmee hebben we nog de handen vol, dus verliezen we alsnog geen tijd.
Tenminste als mijn knie snel beter is. Vandaag heb ik behoorlijk wat kunnen rusten en het ziet er naar uit, dat er toch verbetering is. Overmorgen wil ik alleszins terug aan de slag, dus probeer ik nog maximaal te rusten. Frustratie alom. Leen werkt lustig verder en doet vooral de dingen die ze alleen kan doen. Gelukkig heeft ze ook daarmee nog voldoende omhanden.
Het weer: mijn broer gaat me niet geloven, maar het is hier...zonnig met een licht briesje, redelijk warm (zeker 25 graden) enfin we hebben vanmiddag buiten gegeten...
Elke keer dat er familie of vrienden langskomen, beseffen wij des temeer dat we hen hier missen. Voor het overige zijn het details. Leen mist dan een ochtendje winkelen in Antwerpen en ik...niets eigenlijk. Maar onze familie en vrienden missen we des te meer. Ik denk trouwens dat bezoekjes vlotter zullen kunnen verlopen eens we gesetteld zijn in onze stek in Cruscades.
Mijn broer, Laura en Naïk zijn vanmorgen vertrokken en het is hier terug goed weer. Ze hebben echt geen geluk gehad. Volgende keer beter.
Ons experiment met de absinth heeft mij niet overtuigd. De smaak is flauwer dan die van pastis. Ik heb bovendien op geen enkel moment de neiging gehad mijn oor af te snijden...
Na het vertrek van mijn broer heb ik gerust, mijn knie is nog steeds niet optimaal. Leen heeft boodschappen gedaan, opgeruimd, gewassen en is nu aan het koken...
Het weer: terug zonnig, 25 graden, maar de gevoelstemperatuur is lager, want er is veel wind. Zij die het kunnen weten, zeggen dat de zomer nuecht voorbij is.
