Hieronder staan foto's van onze Bâtisse. De traktor is van de buren...spijtig!
Beoordeel dit blog
Zoeken in blog
La Bâtisse du Délice
Chambres et table d'hôtes
28-09-2008
Architecten
Als gevolg van onze uitstap naar Figueres en al wat ik daarover te vertellen had, ben ik eigenlijk ons bezoek aan de architecten vergeten. We werden ontvangen door Gérard en Lola (de hond). Ana Laura was er nog niet, die had nog een late afspraak op kantoor. Even later stond ook Filou aan onze voeten te snuffelen, dat is de uit de kluiten gewassen zoon van Lola (de combinatie met een Pyreneese berghond laat zo zijn sporen na). Goed, we waren meteen vriendjes. Naar wat we nu toch al als traditioneel mogen gaan beschouwen, kregen we een rondleiding in hun huis (Ana Laura was er nog steeds niet, maar inmiddels was ook Fred, een vriend des huizes en ook architect komen binnenwalsen). De rondleiding was uitvoerig en doorspekt met zowel functionele als emotionele overwegingen bij de aankoop van het huis. Het is een gewoon huis, met een al even gewone inrichting en ooit zullen ze daar wel eens veel werk aan gaan doen, maar niemand weet wanneer, vooral zij zelf niet. Prachtig is dat! Voor het aperitief nestelden we ons op het gezellige terras. Fred bereidde broodjes met tapenade van ansjovis en van tomaten, Gérard zette nog wat nootjes op tafel en sneed wat worst in schijfjes... Ana Laura en haar zoon Alberto kwamen nog toe en de sfeer zat er meteen in. Gérard trok een fles Blanquette open en serveerde dit verrijkt tot Kirr. Nadien volgde nog een zalige fles rode wijn. Toen bekende hij dat het voorziene restaurant gesloten was en dat we gewoon pizzas zouden bestellen, ons niet gelaten natuurlijk, dan moesten we de deur niet meer uit. Enfin het was een gezellige avond met lekkere wijn en interessante discussies over onze bouw.
Vandaag zijn we naar Gruissan gereden. Dat ligt van Cruscades op een half uurtje rijden, goed voor 32 kilometer. Het was weer zalig op het strand (zie fotos). Niet teveel volk en prachtig weer. De zee was iets onstuimiger dan vorige week, maar vergeleken met de Noordzee is en behoudt de Middellandse zee op haar onstuimigst de uitstraling van een vijver waar men net een steen in gegooid heeft.
Het weer: 26 graden, volop zon, mooie blauwe lucht en een tikkeltje meer wind, al zouden er toch wel precieze toestellen aan te pas komen om het verschil op te meten...
Figueres, vlak over de grens, dat was ons doel vandaag. Na een aangename rit van 1 uur en 25 minuten, waren we ter plekke. Eerst een tegelwinkel bezocht om de prijzen te vergelijken en met transport inbegrepen komt het toch nog voordeliger uit om alles in Spanje te bestellen. Nadien zijn we op de Rambla onze bokes gaan opeten. Op een bankje temidden van het grote centrale plein. Het waren lekkere bokes. Dan zijn we naar de Zara gestoomd. Leen moest en zou daar eens gaan winkelen en ik mocht niet mee want dan zou ze te zenuwachtig worden dus wachtte ik buiten op een bank. Enfin het viel nog mee, want in Spanje heb je altijd animo. De mensen hebben daar niet echt de neiging om stilletjes te praten, dus het kletterde daar nogal in mijn omgeving. Leen bleef niet te lang plakken in de winkel, dus hadden we nog tijd voor een koffietje op een terras. Dan naar het Teatre Museu Dali. Het zal wel kloppen dat je het allemaal moet gezien hebben, maar daarmee is voor mij de kous af. Het heeft allemaal meer weg van een rariteitenkabinet. Hij heeft zeer mooie dingen gemaakt in verschillende stijlen, maar echt betoverd ben ik niet geweest. Leen ook niet. Akkoord we zijn blij dat we het bezocht hebben, want we hebben werken van Dali ontdekt, die we nog nooit gezien hadden. Meestal niet-surrealistische werken. De man had wel heel veel fantasie, dat staat als een paal boven water.
Na onze terugkeer nog een wandelingetje gemaakt in Narbonne en dan begon mijn knie te protesteren. Rustig aan doen de rest van het weekend...morgen nog eens naar de zee.
Het weer: Z-a-l-i-g! 25 graden, volop zon, geen wind.
Het was een rustige dag vandaag. Vanmorgen een traptrede en een linteel van een raam gegoten. Leen heeft ondertussen voor het eerst met kalk gewerkt, om de verbinding te maken tussen een gemetselde paal en de oorspronkelijke, en dus oude, muur. Kalk zullen we gaandeweg meer gebruiken, want met oude muren moet dat zo. Kris, de ingenieur, heeft ons dat zo op het hart gedrukt. De architect heeft ons nog een trucje geleerd. Als je binnen werkt met kalk, kan je er bijvoorbeeld lavendel in verwerken, dan blijven de muren ruiken... Dit werd vroeger nogal eens toegepast in het toilet. Nadeel van kalk in het interieur is dan weer dat het afgaat en dus ook stof afgeeft.
Enfin, s namiddags nog eens naar de leverancier van onze ramen gereden, want we hadden gedacht die zelf te kunnen gaan afhalen, maar achteraf bekeken lijkt ons dat toch wel risicovol, dus laten we ze aan huis brengen...
Ondertussen zoeken we nog een afwerking voor onze betonnen trap. We willen hem niet betegelen, want dat vinden we niet mooi. Bovendien moet hij een heldere kleur krijgen, omdat we geen donkere trappenhal willen. Zijn er suggesties? Laat maar komen... O ja, het moet ook budgetvriendelijk zijn hè...
Allez, Christian heeft een grond voor ons gevonden. Zestig aren (dat doet mij denken aan de uitdrukking: Aren zo uitgesproken, maar wel doelend op de eieren van een vogel -, joengeren of ne leige nest meer een uitdrukking uit het Brabantse) dus Gust en ik zullen naast een olijfgaard ook nog wat fruitbomen en een moestuin kunnen voorzien.
Het weer vandaag: Zon met witte watten wolken, geen wind en 24 graden.
Ik dacht zo, tiens, vandaag heb ik niet veel te vertellen, maar wanneer ik er even over nadenk, valt er toch wel een en ander neer te schrijven. Het maken van de gaten voor de grote ramen in de achtergevel neemt heel wat tijd in beslag. We hebben het buitenste linteel van één raam gegoten (zie foto) en nadat dit opgevoegd is, kunnen we de raamopening maken. Morgen gieten we wellicht het linteel van het andere raam. Dan rest ons nog 1 raam te maken. Daarvoor moeten we een andere techniek gebruiken, omdat daar al een kleine deur is...Dus zullen we dat gat groter moeten maken... Verder nog de balk aan de voordeur hoger gegoten, een traptrede gesteld (zie fotos) en gegoten en dat zal het zo ongeveer zijn.
Toch ook nog eens naar onze leverancier geweest, om de potten en liggers voor de verdieping (daar wordt het beton van de vloer op gegoten) te bestellen. We gaan gebruik maken van een nieuw systeem met houten potten. Dat werkt sneller, is in totaal per niveau 7 ton lichter en is vooral handiger om leidingen en isolatie in te voorzien. Volgende week zou het benodigde geleverd worden.
Na het werk op de werf nog snel binnengesprongen op de Mairie, om er ons ontvangstbewijs van de bouwaanvraag te gaan afhalen. Morgen hebben we namelijk afgesproken met de architecten (zie de foto: een flamboyante Gérard met zijn Cubaanse vrouw Ana Laura) en zij wilden hiervan een dubbeltje.
Het weer: nog steeds mooi, maar meer wind. Toch nog buiten gegeten, maar voor Leen waaide het te hard. 24 graden en zonnig...
Een winkeldag vandaag. Houten platen, kepers, vijzen, draadstangen, moeren, rondellen...allemaal om bekistingen mee te maken. Dan drie winkels afgedweild op zoek naar potten om palen mee op te metsen en toch niets gevonden. Een kregelig moment dus...
Leen heeft nog wat metselwerk verricht aan het linteel van een raam. Ik heb nog wat gaten gemaakt...kwestie van de gewoonte niet te verliezen. Ook nog bezoek gehad van Ann, Gust, Ria en Jos vrienden van Ann en Gust en van de ouders van Leen. Zij hebben dus onverwacht een sneak preview gekregen. Volgens ons kunnen ze zich bij benadering niet voorstellen hoe het er zal gaan uitzien...
EDF, de electriciteitsmaatschappij heeft gebeld. Op 3 oktober komt één van hun afgevaardigden kijken hoe de meter moet verplaatst worden. Op 20 oktober worden de werken uitgevoerd...
Het weer: het is 24 september en toch kunnen we s middags nog altijd buiten eten, Leen zelfs in een topje (dat moest ik er absoluut bij vermelden). Nee, het is hier nog steeds prachtig weer. Niet meer bloedheet, maar toch nog 23 graden. Wind is er nauwelijks en wolken al evenmin.
De aanvraag is ingediend. Omstreeks halfzes kwam de architecte onze Impasse ingereden, want we moesten nog wat documenten tekenen. Nadien heeft ze het hele dossier gedeponeerd op de Mairie. Nu is het afwachten geblazen. Hopelijk krijgen we de vergunning...
Verder niet veel te vertellen vandaag. Op de werf nog een paal en een traptrede gegoten, de lintelen van de ramen verder ingemetseld en een bezoekje gebracht aan het containerpark. Leen bleef vandaag weg op de werf, want ze heeft het huishouden gedaan. Kuisen, wassen, boodschappen...
Het weer: zeer mooi weer, blauwe lucht met een weinig witte wolken, zon en een zalige 23 graden. De éoliennes (windmolens) draaiden niet vandaag, want er was helemaal geen wind.
Maandag, eerste dag van een nieuwe werkweek. Leen plaatst een probeerseltje voegsel tussen de natuurstenen met het beoogde resultaat tot gevolg - en kuist de muur verder op. Ik klungel wat aan (met een knie die niet wil meewerken geen evidentie) en voeg de gegoten balk verder op, maak een bekisting voor de balk van het tweede raam en giet hem meteen. Leen kuist de werf op, dat was dringend nodig, want we vonden niets meer terug. Nu ligt alles terug netjes gerangschikt.
Om vijf uur hadden we dan een afspraak met ons architectenduo. We hebben er weer meer dan twee uur vertoefd (paperassen tekenen, plannen bekijken,...) en we zijn vrijdag bij hen uitgenodigd op het aperitief, gevolgd door een dineetje in één van de plaatselijke restaurantjes in Lézignan-Corbières. Ze gaan hier niet graag uit met de auto. De gendarmerie staat op wacht met de alcoholtests en dat blijkt geen lachertje te zijn. In de buurt blijven is dus de boodschap. Enfin, het wordt een gezellige avond, daar zijn we zeker van...
Het weer vandaag: overtrokken bij het opstaan, maar daar kwam snel verandering in. Schitterende zon weer buiten gegeten vanmiddag nauwelijks wind en 26 graden...
