Ik kom net
vanuit de tuin. Het is nog iets te fris om de lommer van de linde op te zoeken,
dus hebben we allebei een beetje in de zon gezeten. Twee keer in het zwembad
gedoken en het is zalig.
De eerste
week van la Bâtisse du Délice is een feit. Vanmorgen vertrokken de laatste
gasten en wij kunnen terugblikken op een zeer aangename ervaring. Enkel de
airco speelde ons wat parten, want verschillende malen weigerde hij dienst. De
technische dienst van de installateur kwam drie keer langs en nu lijkt het
allemaal te werken. Dank aan onze eerste gasten voor hun begrip en voor de
feedback over de werking van de toestellen.
We hadden
de werking van onze chambres dhôtes helemaal uitgetekend, maar gaandeweg
sturen we toch wat bij. Hier en daar moeten nog wat dingen uitgeklaard en
kleine foutjes weggewerkt worden. Na verloop van tijd zal het allemaal op
wieltjes lopen.
Nu hebben
we een paar dagen vrij. Welverdiend verlof, zullen we maar denken, alhoewel we
nog wel wat kleine werkjes plannen. Er zit geen tijdsdruk meer op en dat is een
hele opluchting.
Vorige
zondag ben ik met Gust en Ann nog naar de vide-grenier geweest. We hebben wat
spulletjes die we niet meer nodig hebben, verkocht. Het weer zat niet mee, we
zijn tussen tien en elf uitgeregend. Volgende editie beter...
Morgen maak
ik fotos en dan krijgen jullie die te zien. Begin al maar te watertanden...
De laatste
blog, net op de valreep toch nog op de dag dat onze eerste klanten toegekomen
zijn. Veel dank aan alle trouwe lezers voor het volgen van ons avontuur. Veel
dank aan diegenen die reageerden, sommigen sporadisch, anderen regelmatig. Heel
veel dank aan diegenen die ons hielpen en steunden bij de realisatie van onze
droom. Enorm veel dank aan Brousse en Brasse voor de dagdagelijkse hulp en
steun, zonder hen zou La Bâtisse du Délice een droom gebleven zijn.
Dank ook
aan onze buren, voor hun geduld en aan de mensen van het dorp die ons project
een warm hart toedragen en ook aan de burgemeester, de schepenen, de gemeenteraadsleden...
Ook een dankwoord voor onze architecten en voor de vrijwillige Belgische
ingenieurs in hoogste nood.
Tenslotte
dank aan onze huidige en toekomstige klanten, want zonder hen zou La Bâtisse du
Délice niet kunnen blijven bestaan.
En, beste lezers, jullie mogen Ann Maes bedanken, omdat zij er
vandaag voor zorgde dat deze blog toch blijft bestaan. Nu niet meer over ons
bouwproject, of toch niet helemaal, maar over de ditjes en datjes van het leven
hier in Cruscades. Niet meer aan een dagelijks ritme, maar toch op regelmatige
basis. De fotos volgen...
Het weer:
een prachtige dag om te openen. Nagenoeg windstil, 29,7 graden en geen wolkje
te bespeuren. Zwembadwater van om en bij de 25 graden...
Officieel
zijn we open, officieus hebben we nog wat af te werken alvorens we gasten
kunnen ontvangen. Het is echter haalbaar. Nog wat prutsen zoals gordijnen en
kaders ophangen, opruimen, kuisen en de tuin fatsoeneren. Dat moet te doen
zijn. Straks, na het eten, werken we nog wat verder. Morgen nog een ganse dag
en vrijdag hou ik vrij om het zwembad nog een flinke kuisbeurt te geven. Leen
moet dan boodschappen doen en koken.
Gisteren
brachten ze trouwens onze dampkap, kookplaat en koelkast (de dampkap en de
kookplaat hebben we vandaag geïnstalleerd). Verder kregen we ons
bibliotheekmeubel, dat we meteen op zijn plaats zetten. Dan nog wat geschoven
met de zetels en het resultaat mag er zijn. Vandaag vanalles en nog wat
geplaatst, gepoetst, opgeblonken, verzet en opgehangen. Het begint er meer en
meer bewoond uit te zien.
Vrijdag
staan onze eerste gasten voor de deur. Het wordt concreet...
Trouwens,
met de komst van de eerste gasten, houdt ook deze blog op te bestaan. Afscheid
nemen we wel op vrijdag...
We kregen
veel hulp vandaag. Ann en Gust kwamen langs om te helpen bij de laatste
afwerkingen en het eerste kuiswerk. Ann kuiste een kamer van plafond tot vloer
en van links naar rechts en zelfs binnenstebuiten. Gust werkte nog alle kleine
en minder kleine klusjes af. Ondertussen kregen we telefoon van Joeri en zijn
vader Jean, die ook in het land zijn om aan hun bouw te werken. Aangezien er in
hun verkaveling best niet gewerkt wordt op zondag, gaven ze er de voorkeur aan
bij ons te komen helpen. Jean en ik ruimden de boel op en Joeri stond Gust bijmet de afwerking. Leen schilderde en stak
keukenkasten in mekaar.
Eerder
kregen we ook al hulp van Veerle en Pierre en dat alles geeft een serieuze duw
in de rug.
En dan zijn
er natuurlijk ook Brousse en Brasse, die altijd en van in den beginne van de
partij zijn...
Het weer:
raar weertje. Heel veel wind, sluierbewolking en toch behoorlijk drukkend. 24,8
graden.
De laatste loodjes wegen het zwaarst. Zoveel is zeker. Leen was al vroeg ( half 6 ) op en werkte wat naden af met acryl om vervolgens te vertrekken naar Montpellier voor inkopen. Ik hield mij bezig met het boren van gaten voor de handdoekrekken, tabletjes, verlichting en ondertussen voorzag ik de vloerder van tegels. Ons terras is eindelijk klaar met uitzondering van de voegen, die worden maandag gedaan.
De dag zit erop voor ons. Het is nu 10 uur en tijd om te gaan slapen om morgen fris en monter aan de slag te gaan.
Het weer : Vanmorgen bewolkt, na de middag zon bij een 23,4 graden
Bon, het
gaat vooruit. Buiten zijn 4 lichten geplaatst, twee op het terras en twee aan
de onafgewerkte voorgevel. Dat ziet er toch heel mooi en afgewerkt uit. Verder
is de enige vaste kast in één van de kamers geplaatst. Mooi en goed passend
voor het interieur (waar jullie, beste lezers, nog altijd het raden naar
hebben).
De
vloerders plaatsten de tegeltjes aan het aanrecht van de keuken, dus meteen
verdween het laatste bastion van grijze snelbouwstenen. Ik kitte de kooflijsten
van de plafonds in de living verder af en Leen schilderde de plafonds. Die klus
is nu bijna klaar. Enkel de keuken en het kantoor nog. Met drie lagen, zal Leen
nu ongeveer 600 vierkante meter plafonds geschilderd hebben (en dan hebben we
het nog niet over ons appartement). Ik zal ondertussen al wel 200 lopende meter
kooflijsten geplaatst en afgekit hebben en eerlijk gezegd begin ik mijn geduld
te verliezen. Tijd om andere dingen te doen, zoals douchestangen en verlichting
plaatsen. Dan stilaan beginnen denken aan de definitieve aankleding van alle
ruimten, want volgdende week vrijdag (glaglagla tromgeroffel en spannende
muziek) staan de eerste klanten voor de deur.
Het weer:
volop zon, nagenoeg geen wind en 25,7 graden. Pingu (onze pinguin op een
ijsschots met een termometer eronder) zegt dat het zwembadwater 22 graden is.
Voor wie het interesseert en voor degene die het zeker wil weten : De temperatuur van het water, daar hebben we het raden naar. Onze Pingu zit verscholen onder het zeil. Wij schatten het water op een 21°C.
Een goede
zondag gehad (gisteren hadden we gewerkt tot tien uur). Leen was al om 6 uur
uit bed. Macht der gewoonte zeker? Ik hield het uit tot 8 uur. Omstreeks 9 uur
aan de slag en gewerkt tot na achten. Leen had in alle vroegte al een plafond
geschilderd en ik heb deze voormiddag opgeruimd. Het was weer nodig. In de
namiddag nog kooflijsten gehangen en de ballustrade van de trap geïnstalleerd.
Leen volhardde met schilderen en is behoorlijk opgeschoten. Op het eind van de
dag installeerde ik nog het veiligheidszeil van het zwembad. Hoog tijd, want
niet zo heel lang geleden werd het nagenoeg weggeblazen door de wind, dus nu
ben ik gerust. Ik heb gisteren trouwens een cadeautje gekregen van Leen. Een
thermometerpinguin voor het zwembad. Ik en vooral ook de bezoekers zullen graag
weten hoe warm het water is...
Het weer:
twee prachtige dagen achter de rug. Volop zon, windstil en 23,5 graden.
Onze
beestjes zijn terug de ouden, of het scheelt niet veel. Nicole is vandaag zelfs
een tijdje buiten geweest, redelijk lang voor haar doen. Ze springt terug
overal op en af. Hugo heeft terug zijn oude falcetstem en maakt er gretig
gebruik van.
Onze trap
is af en we mogen hem terug gebruiken. Hij is heel mooi. Binnenkort krijgen
jullie dan eindelijk fotos te zien. Eens de kamers klaar zijn, maken we fotos
voor op de website en dan zullen we ze misschien ook wel eens op de blog zetten.
De schouw
is ook klaar, ze moet nog enkel aangesmeerd worden door Leen, de
meester-voeger. Eén kant van de keuken is al voorzien van een werkblad en
volgende dinsdag wordt ze betegeld. Voor de rest deden we vooral boodschappen
(we rijden eigenlijk nogal wat heen en weer naar de verschillende knutsel- en
werkwinkels. Mochten we uittellen hoeveel tijd we daarin gestoken hebben...).
De tuin is
nu bijna volledig af. Leen heeft nog wat gevoegd aan de omgeving van het
zwembad en nu moeten er enkel nog keitjes aangevoerd worden. Ook het terras
moet nog betegeld worden, maar dat lukt wel binnen de tijd.
Het weer:
28,2 graden, volop zon en niet teveel wind. Leen is verbrand...
Het was een
spannende dag. We hebben de douchedeuren geplaatst. Zonder scherven deze keer.
Eens je de manier om die dingen te plaatsen, doorhebt, gaat het relatief vlot,
maar toch met fluwelen handschoenen.
Nog drie
treden en de trap is betegeld. Dan moet hij nog gevoegd worden. Vandaag, morgen
en wellicht overmorgen met de ladder naar boven dus. Niet erg, want het is het
resultaat dat telt.
Verder op
stap geweest om nog wat stenen te halen voor de tuinmuur die nog moet afgewerkt
worden en terwijl wat rommel naar de grond van Ann en Gust gebracht. Enfin,
rommel, dingen die we later zeker nog zullen gebruiken.
Terwijl
Leen de keukenkasten in elkaar zette, ging ik op zoek naar brandwerende
gipskartonplaten voor de schouw. De nodige rotswol vond ik niet. Enkel op
bestelling te krijgen. Ik zal morgen dan toch nog maar eens naar de
hofleverancier rijden, daar hebben ze dat wel.
Op het eind
van de dag nog wat keukenkasten geplaatst. Het begint er op te lijken...
Het weer:
21,4 graden, maar door de wind voelde het toch fris aan. Zon met wolken.
Ik liep een
beetje verloren vandaag. Eerst met Nicole naar de dierenarts. Het beestje heeft
een oogontsteking en is gekwetst aan de rug. Volgens de dierenarts is ze zwaar
aangepakt geweest door een andere poes. Ik zal morgen nog eens terug moeten
gaan, want het beestje mankt nu ook zo meelijwekkend.
De vloerder
is begonnen aan de trap, dus boven konden we niet veel doen. Nog maar eens naar
het containerpark gereden. Beneden dan toch nog een beetje geschuurd en
begonnen aan de sierschouw voor onze kachel. Leen heeft gevoegd en geschilderd.
Omstreeks halfvijf ben ik naar de koers gaan kijken. De tour de lAude kwam
hier voorbij. Dat is een wielerwedstrijd voor vrouwen. Ze reden er serieus op
los.
Verder
werden onze zetels en de stoelen voor op de kamers geleverd. De laatste
bepleistering is aangesmeerd en ook de plinten zijn nu bijna helemaal af. Ook
het toilet op het gelijkvloers is bijna helemaal betegeld. Het terras rond het
zwembad ligt. Leen moet nu nog enkel de randen opvoegen. De tuin is dus bijna
klaar. Enkel nog het gewone terras en een grondige opruimbeurt en er kan hier
naar hartelust gezond en geplonsd worden...
Het weer:
19,1 graden, wisselend bewolkt en behoorlijk wat wind.
Een zondag
vandaag, dus iets later begonnen. Uitgeslapen, pannenkoeken gegeten (Leen had
die speciaal voor mij gemaakt, want zij was al om 6 uur op en verwerkte de berg
administratie) een behoorlijke dosis koffie gedronken en aan de slag. Eerst
plafonds geschuurd in de living en in de keuken, terwijl Leen schilderde en
voegde. Dan kooflijsten geplaatst in de inkomhal. Tenslotte nog wat cilindersloten
geplaatst in de deuren van de kamers. Met een uitzonderlijk grappige situatie
tot gevolg. Sloten hebben een richting afhankelijk van de manier waarop de
deuren opendraaien. De zoon van de vloerder is eigenlijk schrijnwerker (hij
volgt nu een stage bij zijn vader om vloerder te worden). Hij had mij verteld
dat je die sloten moet openmaken en van richting veranderen. Zo gezegd zo
gedaan. Toen ik het eerste slot openmaakte hoorde ik plots dzing! en ik wist
dat het om zeep was. Al de veertjes waren alle kanten uitgesprongen. Het werd
dus puzzelen... Uiteindelijk is het me gelukt, maar het heeft wel wat tijd
gekost. Het andere slot dat ik moest openen, had niet zo veel kuren.
Ondertussen
is nu ook Nicole ziek. Morgen dus terug naar de dierenarts...
Het weer:
18,9 graden, maar toch weer een herfsterige dag. Veel wind, vaak donkere wolken
afgewisseld met zon en er vielen weer een paar druppels. Mei is nog niet veel
soeps geweest...
Het was
vandaag een opruimdag. Enfin, we begonnen de dag met een grote opruimbeurt,
want het containerpark was open. Dit omwille van de feestdag van voorbije
donderdag. Dus twee maal rommel weggevoerd. Vooral dozen, plastic verpakkingen
(we zitten nu in de fase van het uitpakken en daar komt heel wat rommel van) en
toch ook nog wat puin en ander bouwafval. Verder werden de muren van de
badkamers volledig afgewassen en gooiden we ons op de beglazing van drie
binnendeuren. Daarvoor moesten we eerst 24 gelijke rechthoeken uit het glas
snijden. Dat gebeurde op bijna professionele manier en zonder al te grote
brokken te maken (weliswaar met hier en daar een gemompelde krachtterm). Nadien
werden de ruitjes vakkundig en met zachte hand in de daartoe voorziene ramen
geplaatst en vervolgens vastgenageld. Een mooi werk gedaan, waar ik alleszins
geen goed oog in had.
Verder voegde
Leen nog ettelijke naden en schuurde ik nog wat gedroogde naden vlak. Ik deed
ook een poging om al ons materieel nog eens te verzamelen en soort bij soort te
leggen. Ik weet niet of ik daar helemaal in slaagde.
Het weer:
herfst! Heel veel koude wind, bij 18,3 graden, maar toch zonnig. Tegen de avond
aan begon het te overtrekken en vielen er toch nog wat druppels.
Onze
trouwste bloglezer (enfin, bekende bloglezer dan toch, want ik denk dat we toch
nogal wat onbekende trouwe bloglezers hebben...het is alleszins de bloglezer
die de voorbije twee jaar het vaakst gereageerd heeft) staat op het punt te
reserveren. Dat doet veel plezier. We wachten in spanning af...
Het begint
er net echt uit te zien. De tuin is bijna klaar. Binnen zijn de allerlaatste
pleisterwerken gestart. De afwerking van de plafonds nadert zijn voltooiing en
er duiken her en der meer en meer schakelaars en stekkers op. We beginnen echt
te geloven in het startschot van de inrichting. De keuken is nog een grote klus
en voor de rest zal het vooral een kwestie zijn van opruimen, schoonmaken,
ordenen, plaatsen en aankleden. Wel een heel tof vooruitzicht. Leen is daar
vandaag al een heel klein beetje mee begonnen. Ze kocht handdoeken en een
gordijn. Ze deed ook nog dagdagelijkse boodschappen, want het was hier armoe
troef in de ijs- en voorraadkast.
We gingen
ook naar de dierenarts vandaag. Nee, niet voor mij, maar voor Hugo. Hij is
hees. Grappig wel, maar we maakten ons toch een beetje zorgen, want hij is niet
echt ziek. De dierenarts stelde ons gerust, want het kan allerlei oorzaken
hebben en we moeten niet meteen aan het ergste denken.
Omstreeks
zeven uur ging ik dan nog naar onze tuin met Christian. Hij bewerkte de grond
met zijn traktor. Nu zouden we moeten kunnen planten. Eens lief aan Gust vragen
of hij geen plantgoed teveel heeft. Hij heeft namelijk een hele rist
tomatenvariëteiten, de ene al lekkerder dan de andere...
Het weer:
18,4 graden en behoorlijk wat wind. Het was toch weer een frisse dag.
Geen echt
fijne werkdag. Een gat gedicht in de buanderie, een beetje gepruld met
gipskartonplaten (en veel tijd verloren), wat geschuurd, wat inbouwspotjes
geplaatst, enfin een dag van een beetje vanalles en vooral ook niks. Verder is
de buanderie voor drievierde bepleisterd en heeft Leen nog plafond en dagkanten
van een raam geschilderd en naden gevoegd. Ze heeft eindelijk ook terug kunnen
wassen.
Ik denk dat
bij mij de vermoeidheid er voor iets tussen zat. De laatste loodjes wegen het
zwaarst en dat wordt nu stilaan duidelijk. De buitenwerken werden gefnuikt door
het slechte weer.
Goed nieuws
dan. Gust liet ons een heel lekker wit wijntje proeven. Dyos, van
Domaine Les Terres Rousses. Een
wijn gemaakt van Chardonnay, Sauvignon Blanc en Viognier. Heel lekker. Te koop
bij het invoerbedrijfje van Ann, Ilse, Joeri en Gust. Op onze website vinden
jullie een link naar de hunne.
Het weer:
koud (17,6 graden), behoorlijk wat wind, in de namiddag regen.
De dagen
zijn te kort. We werken goed door en proberen systematisch kamers en badkamers
af te werken. De vloer beneden ligt helemaal en is ook opgevoegd. De vloerder
wacht nu op ons om de plinten af te werken. Het kantoor en de buanderie (toch
een mooi woord voor een washok hè) moeten nog een pleisterlaag krijgen. In het
toilet moet nog een afloop gestoken worden en de sleuf van die afloop moet
dichtgemaakt. Dan pas kan de vloerder de faïence plaatsen.
Ik heb deze
namiddag ook behoorlijk wat tijd verloren in de knutselwinkel. Eén verkoper
voor een ganse afdeling. En veel volk natuurlijk. Bij het plaatsen van de
douchedeur raakte ik lichtjes de vloer en ze sprong in duizenden stukjes. We
zijn nu alvast zeker dat het echt wel veiligheidsglas is. Enfin, dat zijn
dingen die gebeuren. Daar liggen we geen moment wakker van.
Onze
splinternieuwe tegelmachine (die we nooit gebruikten, omdat we na aankoop
beslisten om een vloerder te nemen) is verkocht. Weer meer plaats in huis dus.
Gust en ik
zijn ingeschreven voor de vide grenier die op 6 juni plaatsheeft in
Cruscades. We gaan er onze overbodige spulletjes verkopen.
Het weer:
zeer zonnig, 23,1 graden. Tegen de avond aan begon het te overtrekken. Gisteren
was het ook een mooie dag. De weermannen kunnen er duidelijk niet meer aan
uit...
Het was een
minder vermoeiende dag. Het zwaarste werk vandaag was het schuurwerk aan het
plafond. Verder kooflijsten geplaatst, afgespoten met acryl en geverfd. Xavier fotografeerde
de herdenking van de bevrijding. Er was een regiment van de paracommandos van Carcassonne
afgevaardigd. Een hele plechtigheid voor een klein dorp als Cruscades. Nadien schilderde
hij het plafond in de hal. Morgen nog een tweede laag en klaar. Verder is er
een toilet geplaatst en begonnen aan een tweede toilet. Leen heeft dagkanten
van ramen geschilderd, het terras ingeborsteld, purresten van de
venstertabletten gehaald en de kleine kantjes afgeschuurd.
Irène
schilderde het poortje aan de parking en de luiken van de eerste verdieping.
Op het eind
van de dag gingen we nog naar de inhuldiging van Aude à la Vigne, een
prachtig grestaureerde gîte voor 2 volwassenen en twee kinderen.
Zed heeft
het zwembad gekuist...
Het weer:
19,7 graden, sluierwolkjes met regelmatig zon.
Alweer een
slechte dag voor ons. Enfin, slecht is veel gezegd. Deze voormiddag snel naar
de knutselwinkel gereden om douchedeuren. Ze hadden er maar drie van de vier in
stock, dus we kunnen half mei nog eens terug. Tegen dat we terug waren, was het
middag, dus etenstijd. Dan na de middag toch eindelijk aan de slag gegaan. Toen
Leen wou vertrekken naar de hofleverancier, had ze iets raars aan haar oog. Ik
met haar mee naar de oogarts, die haar gelukkig wou ontvangen (hier in
Frankrijk zijn er wachttijden van een half jaar). Na een uitgebreid onderzoek
bleek er niets aan de hand en konden we verder met de boodschappen. Dan heeft
Leen snel nog wat geschuurd en gevoegd en ik heb nog wat kooflijsten geplaatst.
Nadien was het tijd om de testrobot voor het zwembad te halen (die is nu
rondjes aan het rijden in het zwembad en maakt alles proper). Verder is er nog
crepie geplaatst aan de voorgevel en het resultaat is zeer mooi. Ook het terras
in de tuin krijgt vorm. Irène en Xavier, schilderden, schuurden en schilderden
en schuurden...
Trouwens,
het dispuut met de buren is in der minne geregeld.
Het weer:
17,8 graden, een weinig frisse wind en veelal zonnig.
Deze morgen
sloeg de opruimwoede toe. Niet omdat we zo nodig vonden dat er moest opgeruimd
worden, maar uit pure noodzaak. De vloerder wou het tweede deel van de living
vloeren en dus moest alles vrijgemaakt worden. Dat was één. Vervolgens moesten
we ook de tuin opruimen, want daar krijgt het terras ook steeds meer vorm.
Xavier en ik ruimden op en Irène en Leen gingen boodschappen doen en...brachten
vanalles mee. Twee oleanders en een bloempot voor Irène en een mooie bloempot
voor Leen, die meteen bloemetjes plantte.
Verder is
het portiekje aan de inkom nu helemaal afgewerkt en het is echt heel mooi. Ook de
boog is bezet. Er zijn ook kooflijsten geplaatst en plafonds geschilderd.
Het weer:
14,6 graden (koud dus) winderig en overtrokken.