Hieronder staan foto's van onze Bâtisse. De traktor is van de buren...spijtig!
Beoordeel dit blog
Zoeken in blog
La Bâtisse du Délice
Chambres et table d'hôtes
31-07-2008
Betonvrouw
Ik heb het wat kalmer aan mogen doen vandaag. Leen heeft het leeuwendeel van het werk voor haar rekening genomen. Heel veel beton gedraaid. De mannen van het dorp kwamen mij zelfs vragen om een Belgische vrouw mee te nemen, want telkens als ik sta te niksen is Leen heel hard aan het werken... Ik heb met de traktor (en met veel plezier) zand en keitjes aangevoerd. Verder nog een overvolle aanhangwagen naar het containerpark gedaan. Leen heeft ongeveer 14 meter funderingen gegoten, niet te geloven.
Na het werk nog eens langsgeweest bij Pierre en Eliane Fil. We hadden nog wat wijn nodig. Daar aperitief gedronken en het scheelde niet veel of we mochten blijven eten, want ze verwachtten volk. Dat hebben we beleefd afgewimpeld, want we moeten ons dossier voor de architect nog voorbereiden... Eerst eten natuurlijk...
Het weer vandaag: vanmorgen overtrokken (dat heb je wel meer als de wind van over de zee komt), maar tegen tien uur volop zon en warm. Bij de 34 graden...en toch wel een beetje wind. Leen heeft nog wat foto's gemaakt van mij op de traktor...
Leen heeft de afspraak met de installateur van de waterpomp bevestigd. Maandag omstreeks 9 uur komt een technieker de leidingen leggen. In één adem heeft ze ook een afspraak gemaakt met onze nieuwe architect. Die komt vrijdagmorgen al om halfnegen. We zijn allebei heel benieuwd.
Gisteren maakte Gust nog de bemerking dat het bij het lezen van onze blog is alsof wij alleen maar feesten. Niets is minder waar, maar het is zo saai om de werken te beschrijven. Bijvoorbeeld: vandaag heb ik een betonplaat uitgebroken. Met de boorhamer ongeveer de ganse dag aan de slag geweest, maar de klus is geklaard. Ik wou die plaat er nog uit, omdat we onze betondal in één stuk willen gieten, zodat we zeker geen vochtproblemen krijgen. Het was een zware karwei, maar het moest gebeuren. Vanavond zijn we nog wat wijn gaan kopen bij Régis Loevenbruck. Momenteel drinken we de 100 procent syrah en die is overheerlijk.
Met een beetje geluk kan ik morgen het zand en de keitjes gaan halen en kunnen we verder beton gieten. Leen is opnieuw van de partij op de werf, dat scheelt een slok op de borrel...
De mama en de zus van Leen zijn vanmorgen terug naar huis vertrokken. Leen mist ze al terug.
Het weer vandaag: nog steeds drukkend warm 33 graden. Tegen de avond aan begon het wat af te koelen en nu is het zalig buiten...
Leen heeft nog een laatste dagje doorgebracht met haar zus en mama. In de voormiddag naar het gezelligste marktje in de streek, dat van Olonzac. s Namiddags hebben ze een bezoekje gebracht aan Gust en Ann. Vooral ook om Jerry, hun flink uit de kluiten gewassen poes te zien. Sinds hun verhuis naar Les Ilhes komt Jerry amper nog buiten, maar ze blijft evenveel eten. Het resultaat mag gezien worden...
Op de werf blijft het hard werken. Ik ben opnieuw een beetje ziek geweest, ik denk van de warmte. De combinatie van de hitte en het zware werk heeft voor gevolg, dat ik veel vocht verlies; Ik denk dat ik er niet in slaag dit te compenseren. Ik stond dus nogal slap op de benen, maar er moet verdergewerkt worden, want alles moet klaar zijn voor 4 augustus, want dan worden de leidingen van de warmtepomp gelegd. Dus puin egaliseren, nog twee aflopen gelegd, de laatste hand gelegd aan de bekistingen en het overtollige puin in de aanhangwagen geschept. Nu moet ik nog een plateau van ongeveer 4 op 4 volledig uitbreken, want dat ligt nog te hoog. Dan is alles klaar...
Straks gaan we nog iets eten met de mama en de zus van Leen.
Het weer vandaag: warm, 29 graden, sluierbewolking en een weinig wind. Het zou iets koeler mogen om te werken...
Ondanks wat organisatorische foutjes vooral wat timing betreft - was het eerste Fête du Vin een succes.
Al om halfnegen waren Leen en ik op het appel. De vide grenier was toen al volop bezig en trok heel wat bezoekers. We hielpen hier en daar wat klaar te zetten, maar eigenlijk waren we er niet echt nodig. In de late voormiddag kochten we dan maar een degustatieglas voor 1 euro en begonnen we aan onze tocht langs de verschillende producteurs. Cruscades heeft wel wat producteurs op haar grondgebied:Etang des Colombes, Château Hortala, Régis Loevenbrueck. Het was die laatste die me de das omdeed. Rond de middag was ik danig in de wind, dat een siësta zich opdrong.
Nadien terug naar Cruscades. Nog wat geproefd, eventjes gewaakt over het springkasteel, een gans terug binnen de omheining gejaagd (er waren ook geiten ontsnapt, maar dat was onbegonnen werk). Het optreden van de Braziliaanse Salsagroep met opvallend Franse inslag op de gevoelige plaat vastgelegd, gegeten (een stuk stokbrood met merguez of spek en frietjes) en helpen opruimen. Want toen ze begonnen met het eten waren de meeste bezoekers al weg. Er is dus heel veel over. Volgend jaar zou het eten beter al s middags gegeven worden...
We waren om halftwaalf thuis... Vandaag toch naar de werf geweest. De ijzers van de funderingen liggen nu allemaal klaar. Morgen kunnen we beton gieten...
Het weer: zeker 34 graden, stralend weer...nu komt er wat sluierbewolking opzetten...
De voorbereidingen van het Fête du Vin in ons dorp begonnen vanmorgen omstreeks halfnegen. Ik mocht de wimpels hangen boven de straten, samen met Pierrot en Daniel, met Régis Löwenbruck de in België bekende wijnproducteur aan het stuur van de vorkheftruck. Ik dus boven op de heftruck en mijn twee teamgenoten beneden om de wimpels uit de knoop te halen. Na een half uur kwamen we tot de vaststelling, dat de wimpels op waren. Noodplan dan maar en opnieuw weet ik niet waar ze vandaan kwamen maar uiteindelijk hingen er in beide straten van het parcours voldoende wimpels. Voor de rest werd er door twee à drie man gewerkt, terwijl er twaalf stonden te kijken.
Na de middag heb ik de vlag uitgehangen aan ons huis, die met het Croix Occitane. Nadien nog wat betonijzers gesneden en zand gehaald, anderhalve ton ongeveer.
De burgemeester haalde de dieren voor de ferme. Een koe, wat geiten en schapen, kippen, eenden en varkens. Die hebben we dan samen in het park van de pastorie gedreven...
Morgen afspraak, opnieuw om halfnegen...
En Chantal en Christian zijn opnieuw oma en opa geworden. Hun dochter Céline is op haar verjaardag - bevallen van een jongetje, Morgan, een broertje voor Angélina. Nos sincères félicitations à toute la famille!
Het weer: vanmorgen bewolkt en af en toe zon en een paar druppels regen. Vannamiddag meer zon en nu is het zalig weer. 30 graden.
Amai, het was warm en drukkend vandaag. Zeer zwaar om te werken. En nochtans stond er zware arbeid op het programma. Weer een doorgang maken, om een gracht te graven voor de aflopen. Het puin her en der verspreid (nu de eerste funderingen gegoten zijn, kunnen we het resterende bouwafval systematisch beginnen verspreiden) en gewerkt tot het zweet mij van de rug liep. Een leuk intermezzo was, dat ik met Christian wat spullen moest halen in Château Boutenac (hoofdzetel van de AOC Corbières): tafels, togen, glazen, brochures, affiches. Dit alles afgezet in de foyer Municipal.
Leen, haar zus en mama bezochten Collioure vandaag. Ze hebben het goed gehad, blijkbaar, want ze hebben een toeristische uitstap gecombineerd met een winkelnamiddag. Leens buit: een kleedje.
Morgen moet ik gaan helpen bij de voorbereiding van het Fête du Vin. Om halfnegen aan de Foyer...
Het weer vandaag: drukkend warm (de wind komt van over de zee) 32 graden. Sluierbewolking.
Het is druk geweest de voorbije dagen. We hebben heel hard gewerkt. De betonmolen draaide eergisteren voor het eerst. Een zalig geluid, dat als muziek in onze oren klonk. Beton draaien in de zon is een zalige bezigheid. Vooral als je weet dat het voor de funderingen van je eigen huis is. s Avonds val je in je bed en nog voor je de matras raakt, slaap je. Geen tijd om te piekeren, gewoon slapen.
Leen had vanmorgen een afspraak bij de architect. Als we zijn offerte aanvaarden, dan gaat hij navraag doen bij de DDE zeg maar de dienst Stedenbouw om te bepalen welk soort bouwaanvraag wij moeten indienen, omdat we eigenlijk al een bouwaanvraag hebben. Nadien gaan we nog eens samenzitten om alles te bespreken. Deman maakt de offerte zaterdag. We zijn benieuwd.
Vandaag nog een bestelling gaan plaatsen. Zand, cement, keitjes, betonijzers... We moesten wachten voor levering tot 4 augustus. Christian leent mij zijn tractor en aanhangwagen, om het zand en de keitjes zelf te gaan halen. Ik blij natuurlijk, want ik mag er zelf mee rijden merci Christian! De cement halen we dan wel met mijn aanhangwagen...
De mama en de zus van Leen zijn inmiddels toegekomen. Ze bezoeken de streek en morgen gaan ze gedrieën (ik weet niet of dit goed is, maar het klinkt wel goed) naar Collioure.
Het weer vandaag: Bakken en braden! Zeer warm, maar toch een beetje sluierbewolking. Nagenoeg geen wind. Het zou goed blijven.
Vandaag is er eigenlijk niet veel te vertellen. Gewoon een werfdag. Toch eindelijk betonijzers geplooid en gelast en de eerste bekistingen voor de funderingen gemaakt. Eind deze week zouden we de eerste funderingen kunnen gieten. Dat wordt toch wel een belangrijk moment, want vanaf dan kunnen we de rommel verspreiden en kunnen de vakmannen de leidingen van de warmtepomp leggen. Die moeten namelijk onder de beton liggen.
Het weer: schitterend tot ongeveer 16 uur. Dan kwamen wolken de pret bederven en stak er een stevige wind op. Intussen is het al terug aan het opentrekken. De wind houdt stand. Ik heb net naar de voorspellingen voor de komende week gekeken en die blijven zeer goed.
Ik heb het de voorbije dagen wat laten afweten, maar ik heb daar toch wel goede redenen voor. Vrijdagavond hadden we onze eerste vergadering voor het Comité des Fêtes in verband met de organisatie van La Fête du Vin in ons dorp. We waren iets te laat, want ik had eerst onze vriend Francis nog aan de lijn, maar ik was er gerust in, want hier in het zuiden nemen ze het niet te nauw met het aanvangsuur. Was die vergadering toch al wel bezig zeker, dus wij kwamen binnen tijdens de uiteenzetting van de burgemeester. Wanneer ze zo in een resonerende ruimte door elkaar praten, begrijpen wij er niks van. Ze zijn dan wel zo vriendelijk om alles achteraf te herhalen in vertraagde versie. Enfin, plots zaten we aan tafel met de wijnproducteurs, samen met Christian natuurlijk. Ik heb eens gezegd waar ze bij de toeristen moeten op letten. Bij de degustatie de wijn uitspuwen in een crachoir is voor de gemiddelde buitenlander geen evidentie. Wij hebben daar nogal wat schroom over en wij Leen en ik hebben dat ook moeten leren. De eerste stap is eigenlijk de crachoir vast te nemen en hem naar de mond te brengen. Dat is iets intiemer... Regis Löwenbruck, zowat de best in het buitenland (vooral België dan) verkopende producteur van Cruscades heeft dat allemaal fijn genoteerd. Volgens mij hebben we dan toch nog een bescheiden bijdrage geleverd aan het hele opzet. Verder hebben ze mij gevraagd de veiligheid te doen. Een man groter dan 1,85 meter maakt hier wel indruk, dus begrijp ik hun voorstel. Ik heb dan wel een t-shirt gevraagd met de vermelding Fête du Vin Cruscades Sécurité.Leen heeft zich ontfermd over de promotie rond het feest. Zij deelt waar ze kan folders en affiches uit. Op het eind werden we nog bij aan tafel geroepen bij de burgemeester, twee schepenen en de mensen van het feestcomité. Dat vonden we toch wel een beetje raar, maar ik denk dat er in Cruscades weinig geplogenheden zijn. Wij zijn voor hen gewoon twee nieuwe inwoners die willen meewerken. De burgemeester heeft mij dan maar meteen gebombardeerd tot vaste fotograaf van de correspondent van de Midi-Libre/lIndépendant. Zo gaat dat hier, voor het welzijn van het dorp.
Enfin, gisteren dan, bij Christian en Chantal gaan helpen om hun zwembad te installeren. Eerst alles klaargezet en de onderste rij planken haaks gezet. Tegen dan was het middag (we hadden eerst tapijt gehaald, die uitgerold en dan daar nog een vilt opgelegd). Leen en ik moesten en zouden blijven eten. Eerst pâté en worst met brood, dan gemarineerde rode paprikas en tomaat-mozarella, dan gegrilde sardines en zalm in papillotte, daarna sla met brood en dan kaas en meloen toe.Enfin, nadien gingen we vlug eens dat zwembad in mekaar flansen, tot we tot de vaststelling kwamen, dat het even moeilijk was als het monteren van een kast van een befaamd Zweeds meubelbedrijf. Drie keer hebben we dat zwembad gedemonteerd. Rond halftien had Christian er genoeg van en moesten we opnieuw blijven eten. Rode biet met pâté en lookworst, sla, omelette met aardappelen en ajuin en basilicum, weer sla en kaas. En wijn à volonté natuurlijk...
Vermits we niet echt veel opgeschoten waren, zijn we er vanmorgen om 9 uur opnieuw aan begonnen. s Middags weer samen gegeten: pâté, rode biet, sla, pizza, dan kaas en een ijsje. Als aperitief Pastis tegen de dorst en bij het eten wijn. Resultaat: Christian en ik stalen een siësta op het terras en Cédric en Leen hebben dat op een steelse manier vereeuwigd... Enfin, tegen halfzes stond het zwembad recht (het gebinte grotendeels toch, want natuurlijk ontbraken er stukken) en zijn we bij Harry en Marie-José een wijntje gaan drinken. Nu gaan we eten...
Het weer de voorbije dagen: Vrijdag en zaterdag bloedheet en vanmorgen onweer (rond vijf uur) en vandaag terug mooi weer... Nu is het wat bewolkt, maar voor de komende dagen geven ze goed weer... Volgens Meteofrance geen wolkje aan de lucht en rond de 28 graden!
Ik heb jarenlang gewerkt voor de grootste krant van Vlaanderen. Meerdere van mijn fotos zijn verschenen op de voorpagina, maar nog nooit ben ik zo trots geweest als vandaag. Vandaag is het eerste informatieblad van de gemeente Cruscades verschenen, met mijn foto van het gemeentehuis op de cover. Binnenin nog fotos van feesten, sfeerfotos van vignes en dorpsgezichten die ik fotografeerde. Heel tof!
Komt daar nog bij dat ik vandaag gecontacteerd ben door de plaatselijke correspondent van lIndépendant/Le Midi Libre een vrouw van om en bij de 80 jaar voor een foto die ik maakte tijdens de hulde aan het monument op de nationale feestdag. Goed dat het voor het dorp is, want het heeft mij nogal wat moeite gekost om ze te laten printen en bovendien lijkt de print nergens op. Volgende keer vraag ik om hem electronisch te versturen, anders doe ik het niet...
Christian heeft mij uitgenodigd voor de vergadering in verband met La Fête du Vin. Morgen is er samenkomst om 20.30 uur in le Foyer Municipale. Het feest heeft plaats op 27 juli. Ik zal dus mogen helpen, denk ik.
Ik denk dat ik een interessante grond gevonden heb voor onze olijfgaard. 85 aren en voorzien van een watermeter en in Cruscades nog wel. Rustig gelegen tussen de wijngaarden en toch makkelijk bereikbaar. De prijs ken ik nog niet, maar morgen rijd ik er wel al eens met Gust naartoe. Het was Pierre Bertrand, een werkman op de gemeente, die mij erover aansprak. Ik had hem gezien op de déchetterie en zei, dat ik naar een grond op zoek was. Tegen de avond aan kwam hij met de fiets naar ons toe en reden we samen naar het terrein in kwestie. Nadien toonde hij ons nog zijn olijfgaard en zijn huis, dat hij zelf gebouwd heeft. Het ligt op een immens grote grond en we kregen heel wat groenten uit zijn moestuin: tomaten, aubergines, paprikas...
Het weer vandaag: koeler (25 graden) iets meer wind, vanmorgen een gesluierd zonnetje, maar in de namiddag kwam ze er toch wel door...
Vanmorgen stond een bezoek aan Pierre Fil, onze lievelingswijnboer, op het programma. Hij en zijn vrouw Eliane hadden vijgen geplukt voor ons en die moesten we dringend ophalen. Dat kwam trouwens goed uit, want onze stock aan bib (bag in box) en Fil Rouge was dramatisch geslonken, dus daar moesten we een mouw aan passen.
Gust en ik hebben het plan opgevat om een olijfgaard te beginnen, want van onze chambre dhôtes alleen kunnen we natuurlijk niet leven. Het is de bedoeling ook olijfolie van La Bâtisse du Délice te maken. Dus vroegen we wat raad aan Pierre, want we willen een landbouwgrond kopen. Hij gaat zijn oor te luisteren leggen, bovendien kent de man de prijzen en zullen we in staat zijn een goede koop te doen. Het voordeel van olijven is, dat het niet echt veel onderhoud vraagt anders dan wijngaarden en dat de oogst gebeurt in de winter, dus buiten het toeristische hoogseizoen.
Pierre nam ons mee naar een grond die hij juist gekocht heeft. Hij laat er op dit moment een druppelirrigatiesysteem installeren. Hij toonde ons onbevruchte druiven, druiven in bloei en uitgebloeide druiven die zich nu als tros aan het ontwikkelen zijn. Die man is zo gepassioneerd. Dan nam hij ons mee naar een wilde olijfboom, waarop hij ons leerde enten. Ondertussen zette Eliane de vijgen en de wijn voor ons klaar. Pierre en Eliane zijn fantastische mensen, die de warmte van het zuiden uitstralen!
s Namiddags maakte Leen meteen de eerste potten vijgenconfituur onder de naam La Bâtisse du Délice. Ze trekt daarmee de gastronomische lijn door... Veertien potten zijn het prachtige en vooral ook lekkere resultaat, vermeerderd met twee potten zonder suiker. Nee, ze zijn niet te koop via internet, noch via het postorderbedrijf...
Op de werf legde ik de waterleidingen en de eerste buizen van de afloop. Nadien nog wat werfinkopen gaan doen. Ik heb niet alles gevonden, dus morgen zal ik nog wat moeten winkelen.
Het weer vandaag: in de voormiddag een flauw zonnetje wegens sluierbewolking (niet aangekondigd trouwens), s namiddags trok het helemaal open en scheen de zon volop. 30 graden...
Eén dag na le quatorze juillet en toch geen houten kop, merkwaardig. Het begon gisteren al om halfnegen met de inschrijving voor het volleybaltornooi. Op het pleintje waar eigenlijk alle activiteiten georganiseerd worden, vlakbij de buvette.
Ik was niet van plan deel te nemen, omdat ik de voorbije dagen nogal wat last heb van mijn nek, maar Christian nam geen genoegen met een nee en dus heb ik me maar ingeschreven. Na twee sets was het trouwens over voor ons, we hebben twee keer verloren... Volgens hen die het kunnen weten heb ik aanleg voor de sport, dus naast het vissen nu ook volleyballen? Ik ben nochtans niet scheutig op balsporten. Ik vind een bal onvoorspelbaar...
Om 11.30 uur défilé van de Mairie naar het monument van de gesneuvelden. Een korte ceremonie met een eigen geschreven tekst van de burgemeester en dan naar het aperitief in de foyer municipale. Ondertussen weten ze nu toch wie we zijn, dus het mengen in de groep lukt al wat beter. We lopen niet meer voortdurend achter Chantal en Christian aan, hoewel ze ons toch blijven chaperoneren, waarvoor eeuwige dank.
Na het aperitief mochten we nog maar eens blijven eten bij de Miquels. En ja, zoals elke goede Belg ging ik ervan uit dat het bleef bij de boterhammen met pâté en worst met wortelsalade. Maar nee, nadien kwam er natuurlijk nog gepaneerde kip met sla en kaas en fruit toe... Ik had me eigenlijk al volgegeten met de boterhammen, maar goed, dergelijke opofferingen doe ik graag... En dan mijn eerste heuse petanquetornooi. Ik vormde een team met Antoine en Pierro, twee toffe mannen uit het dorp, die het gelukkig niet te nauw namen met de resultaten. Leen vormde een ploeg met Dominique en de voorzitter van de jury (s morgens ook scheidsrechter van het volleybal). Wij wonnen onze eerste wedstrijd, maar verloren de twee volgenden. Misschien zat de pauze in de buurt van de buvette er voor iets tussen. Bij Leen was het ook snel afgelopen. Fout van de ondergrond zei ze somber.
Tijdens en na het tornooi waren er ook spelletjes voor de kinderen. Als schepen van jeugd leidde Christian dit onderdeel. Ik heb het ganse schepencollege uitgedaagd voor een course aux oeufs, maar ze zijn er niet op ingegaan.
Nadien vlug tafels en stoelen op het plein gezet, want algauw zouden de eerste gasten voor het aperitief en daaropvolgend diner arriveren. Zo gezegd, zo gedaan en alles ging heel vlotjes. Na het aperitief ging iedereen aan tafel en dienden we het voorgerecht op. Meloen met Muscat ik was verantwoordelijk voor de Muscat geserveerd op plastic borden. Nadien bleek, dat er niet voldoende borden waren, dus werd er een noodplan uitgedokterd en met spoed, want de paëlla was klaar. Ik weet niet waar ze de borden gehaald hebben, maar ze waren er. Snel alles geserveerd en pas dan mochten ook wij eten. We zaten bij aan de tafel van het feestcomité, toch een beetje gênant, maar Christian stond erop. Na het hoofdgerecht nog appeltaart en kaas. Dan een prachtig vuurwerk. Uniek, vooral ook omdat het spektakel te zien was in de intimiteit van een groep van 150 mensen. Geen massagebeurtenis, maar gewoon een gezellig evenement waar Leen en ik met volle teugen van genoten hebben.
Na het feu dartifice werden de flessen Blanquette bovengehaald. Kostprijs: 5 euro. We hebben het feestcomité een fles getrakteerd. Christian fluisterde me in, dat ik de Blanquette zelf moest gaan uitschenken om duidelijk te maken dat wij getrakteerd hadden.
De bubbels deden hun werk. We stonden al snel aan de buvette met een pint in de handen. En dat bleef zo tot het eindelijk tijd was om alles op te ruimen. Nog wat nagepraat en vooral gelachen en naar huis gereden. We waren om 4 uur thuis...
Resultaat van dit alles: vanmorgen uitgeslapen en deze namiddag wat boodschappen gedaan voor de werf...
Het weer: gisteren blauwe lucht, zon, een weinig wind, die ging liggen tegen de avond aan. Tot 4 uur in korte broek gelopen. Vandaag: warm tot 31 graden, zon en blauwe hemel, geen wind...
En alweer zondag, de weken vliegen hier voorbij. Ik zei het vandaag nog tegen Gust, alles gaat zo snel, maar ik vind dat de werken niet echt opschieten. Hij beweert dat dat normaal is, omdat we nog niet echt aan het bouwen zijn. Eens dat begint, gaat het volgens hem met rasse schreden vooruit.
Zondag dus, nooit onze favoriete dag. Om halfnegen opgestaan (tegen dan was Leen al terug moe, want zij was al op om halfzeven), ontbeten en de camionette gekuist. Dat was hoognodig, want het werfstof stapelde zich op... Dan eventjes naar Cruscades gereden om de bus te lichten en het was tijd voor het middageten. Nadien naar Gust en Ann om met Gust naar Saissac en Montlieu te gaan. In Saissac had er een marktje plaats met produits du terroir. Klein, gezellig en lekker... Montlieu is het boekendorp. Zoiets als Redu in België. Daar hebben we een wandelingetje gemaakt langs de boekenwinkeltjes en dronken we twee koffietjes op een terras. Dan terug naar Les Ilhes, waar we wat wijn proefden die Gust op het marktje kocht. Niet veel soeps eigenlijk, daar waren we het wel over eens...
Ondertussen zijn we net terug thuis. Morgen Fête Nationale...
Het weer vandaag: niet schitterend, maar ook niet slecht. Koel, af en toe bewolkt, maar meestal zonnig. Een lichte bries.
Heerlijk geslapen. Leen zegt, dat het verschrikkelijk hard gebliksemd en gedonderd heeft vannacht. Ik heb er alleszins niets van gemerkt. Gisteren was ik eigenlijk doodmoe, Leen ook, maar we hebben toch goed gewerkt. Vandaag hadden we een halve rustdag gepland. Leen heeft vanmorgen het huishouden gedaan en ik ben de werf wat gaan opruimen. In de namiddag stonden de solden in Narbonne op Leen haar programma. Ik ben naar Cruscades gereden om de werf verder op te ruimen en de camionette te herschikken...
Vanmorgen had ik namelijk nog niet veel uitgespookt, want Christian kwam me vragen hem te helpen twee koelkasten te verhuizen naar de feestzaal. De ene stond bij hem in de tuin, de andere bij de burgemeester, waar we sangria gedronken hebben het was toen 11 uur en dan pas mochten we de koelkast meenemen.
Ik voel me toch nog altijd een vreemde eend in de bijt. Als die mensen onder mekaar spreken in hun accent, dan gaat het soms veel te snel en kan ik niet goed volgen. Gaandeweg zal dat wel beteren, maar om er echt bij te horen zal er toch nog heel wat water naar de zee moeten lopen, denk ik. Niet dat ik dat erg vind, want momenteel hebben we toch niet voldoende tijd om mee in allerhande activiteiten te stappen, dus beperken we het tot deelname. Maandag is het al zover, dan is het quatorze juillet, La Fête Nationale. We hadden het er vandaag nog over met de burgemeester en Christian, dat het dragen van de sjerp verplicht is en dat niet alleen de burgemeester, maar ook alle adjoints hun sjerp moeten dragen. Christian die ziet dat niet zitten.
Woensdag komt het infoblaadje van de gemeente uit. Met 1 dag vertraging, want het nieten vlot niet zo goed. Ik ben benieuwd, want in een vorig leven ben ik nog informatiebediende geweest in Grimbergen en was ik verantwoordelijk voor de uitgave van het gemeentelijk informatieblad wel met een iets grotere oplage...
Het weer vandaag: vanmorgen wisselend bewolkt, in de namiddag regen en de temperatuur is gezakt tot 18 graden... Ik heb het raam opengezet.
Doodmoe opgestaan. Het einde van de week weegt door. Op de werf hebben we nog de laatste voorbereidingen getroffen voor het gieten van de funderingen en de plaatsing van de aflopen. Dan nog een laatste keer de plannen overlopen met de leveranciers van de warmtepomp, om er zeker van te zijn dat we alle aflopen en leidingen op de juiste plaats leggen. s Namiddags electrische leidingen gelegd. Ja, het gaat vooruit. De verwachte levering kwam er deze keer wel en daar hebben we de handen mee vol gehad om alles uit de weg te leggen, want de helft van de levering moest noodgedwongen op de oprit van Christian gelegd worden.
En om de week goed te beëindigen gaan we met Gust en Ann een stukske eten! Bij Anaïs! Santé en smakelijk!
Het weer vandaag: zwoel, 31 graden en het heeft net een klein beetje geregend...
P.S.: we hebben de sleutel teruggevonden. Hij lag achteraan in de camionette!
Ik ben er vandaag in geslaagd onze sleutel kwijt te spelen. Inderdaad, die grote als van een kasteeldeur. Hoe ik dat voor mekaar gekregen heb, weet ik nog altijd niet. Heel jammer.
Deze morgen deed Leen boodschappen. Ik ging materiaal halen. Een werkkoffer, een bankvijs, binddraad, snelbouwstenen, aardingspiketten en betonijzers. Het meisje aan de kassa had om het in het Vlaams te zeggen haar regels, want ze was absoluut niet vriendelijk! Geen fijn begin van de dag dus. Aangezien ze geen betonijzers hadden bij Tridôme, ben ik nog naar de Bricomarché gereden. Eerst gaan uitladen en dan opnieuw gaan inladen. Dan gaan eten. En ondertussen de sleutel kwijtgespeeld. Na de middag zijn we onze plannen gaan recupereren bij de architect. Ze vroeg nog of we geen attest van stabiliteit konden laten afleveren door onze vriend, maar dat willen we niet. We zoeken wel een andere architect.
In Cruscades heeft Christian één van onze bomen omgelegd. We hebben hem meteen met de tractor naar het containerpark gebracht. Onze mooie lindeboom komt nu nog beter tot zijn recht en nu kan de vijgeboom van de buren over de omheining groeien, zodat we wat vijgen kunnen plukken.
Ann en Gust kwamen nog eens langs op de werf. Eventjes tijd om te verpozen, want het was heel warm vandaag...
Het weer: Blauwe lucht, zon en warm (30 graden). Af en toe een zuchtje wind. Ik bemerk dat er boven de heuvels een nevel hangt...
Heerlijk geslapen vannacht en toch was het te goed in bed om er zomaar uit te springen. Na heel wat aandringen kreeg Leen mij dan toch zover. Na het ontbijt nog afgewassen, ons klaargemaakt en om 8 uur waren we op de werf. We kregen bezoek vandaag, van een bevriend koppel en hun vrienden en respectievelijke kinderen. Een bezoek van 8 mensen dus. Kris is ingenieur, gespecialiseerd in de renovatie van oude gebouwen. Gezien zijn passie voor het vak kwam hij eens een kijkje nemen. Enfin, slotsom, we moeten ons geen zorgen maken. De funderingen zijn stevig en stabiel. De scheuren die zich voordoen zijn het gevolg van een slechte dakconstructie, die we toch gaan wegnemen. Ons plan (dat we zelf getekend hebben) is goed voor uitvoering.
We zijn samen iets gaan drinken op een terrasje in Canet en nadien in de plaatselijke pas geopende pizzeria lekker gaan eten. Het was echt gezellig. We hebben hen dan nog een paar tips gegeven voor bezoekjes in de buurt en ze zijn dan vertrokken. Wij hebben verder gewerkt en ik denk, dat alle graafwerken voor funderingen en aflopen nu voltooid zijn...daar drinken we op!
We hebben nog altijd niets gehoord van de architect, dus gaan we op zoek naar een andere. Morgen nog eens naar de Tridôme, ik heb nog betonblokken nodig om ons watervat op te zetten en ook nog aardingsstaven (die moet je in de grond slaan om voldoende aarding te hebben voor de electrische installatie. Dan gaan we nog een boom vellen, die in de weg staat en bovendien ons dak begint te overgroeien. Christian gaat ons daarvoor zijn zaag en zijn tractor lenen...
Het weer vandaag: Blauwe lucht, warm (30 graden), windstil... Christian zegt dat het vrijdag slecht weer wordt.
Het was een goede dag vandaag. Hard gewerkt, heel hard en alweer wat moeilijke kapen genomen. Rommel die maar bleef liggen eindelijk toch in het containerpark gekregen, de moeilijkste sleuven uitgebeiteld en gegraven, enfin gewoon goed gewerkt.
De aangekondigde levering kwam er niet. Ze verwittigden ons wel. Eerst uitstel tot donderdagvoormiddag, maar deze namiddag kreeg Leen alweer een telefoontje dat het vrijdagnamiddag zou worden. We hadden betonijzer besteld van 18 mm en dat is hier geen courante maat. Bovendien moesten ze hier de zakken bestellen om het zand en de keitjes in te leveren (wij vroegen dat zo, omdat alle leveringen over de muur moeten getild worden en met zand en keitjes is dat nogal moeilijk zonder zak), vooral die laatste bestelling loopt vertraging op. Enfin, niks aan te doen, bij de volgende leveringen zal het allemaal wel vlotter verlopen.
Er komt dus terug schot in de zaak. We waren een beetje op de dool geraakt, maar dat hebben we perfect rechtgezet. Dankzij de steun van een aantal mensen...
Als we morgen geen prijsofferte gekregen hebben van de architect, nemen we er gewoon een andere. We hebben geen zin om nog lang te talmen.
Het weer vandaag: zeer mooie blauwe lucht, niet te warm (28 graden) dankzij een verfrissende wind. Voor de rest van de week geven ze minstens even goed weer... P.S.: de reacties, ook van passanten, doen ons veel deugd...
Een typisch zuiderse dag vandaag. Vanalles en niets gedaan. Eerst naar de verzekeraar, want de andere heeft ons buitengegooid. Omdat we geen bonus-malusattest konden voorleggen. En dan kan je proberen uit te leggen, dat dat in België niet meer bestaat, niks gekort. Enfin, de nieuwe verzekeraar heeft het allemaal fijntjes en zonder klagen aanvaard. Bovendien is hij een stuk goedkoper.
Dan zijn we naar de Tridôme gereden om er onze klantenkaart af te halen. Die hebben we nodig om bestellingen te plaatsen en vooral ook de goederen in ontvangst te nemen. Morgen volgt namelijk de eerste levering... Gust en Ann belden ons nog. Ze waren in Narbonne. We hebben hen dan maar meteen bij ons uitgenodigd om een hapje mee te eten, gezellig. Dan naar Cruscades, want ik moest met Christian een vat van 1000 liter gaan halen. Dat willen we dan volpompen met water uit de put, om het te gebruiken op de werf. Vervolgens hebben we het vat uitgespoeld en heeft Leen de aanhangwagen nog wat gevuld met puin. Morgenvroeg is het containerpark open. Uiteindelijk omstreeks kwart voor zeven huiswaarts gekeerd...
Het weer vandaag: bewolkt en af en toe zon. 25 graden en wel wat wind, maar niet hinderlijk.
Gans die situatie met de bouwvergunning maakt ons niet echt happy. Dat hebben we vandaag weer aan den lijve ondervonden. We hebben al betere momenten gekend in le Midi. Vooral het feit, dat we nog geen echte thuis hebben, speelt ons nu parten. Ook het vooruitzicht dat die thuis er niet sneller zal komen dan verwacht mogelijks zelfs het tegendeel ligt ons zwaar op de lever. Toen ik aan dit digitale dagboek begon, wist ik en Leen ook dat het niet altijd optimistisch getinte fragmenten zouden worden. Wel, na iets meer dan drie maanden is het eerste minder positieve fragment in wording. En straks gaat alles veel beter, dat is een feit, zoals ze hier zeggen: demain il y a un autre jour. Maar toch mogen en moeten we ook eens stilstaan bij het minder goede van ons verhaal. Het kan niet altijd rozengeur en maneschijn zijn. Ach, alles bij mekaar kunnen we er nog wel mee lachen, soms ook weer even niet.
Het weer: zoals wij, partly clouded, maar koel en aangenaam (21,5 graden en voor Leen zelfs iets te koud. Verder wind uit het noorden.
