Dit had een doorgedreven Long Slow Distance (vanaf nu LSD) moeten worden en zo begon het ook. De laatste 50 is het echter een beetje uit de hand gelopen. Heel de rit door heel veel op kop gereden, zowat 60% denk ik. Gaan en blijven gaan zoals het in Frankfurt ook zal moeten zijn. We waren redelijk laat gestart in Tilff en hebben daarom heel de dag tussen de mindere goden gereden. Ongelooflijk hoe die gasten (en ook veel vrouwen) dat willen doen als je zo gebrekkig naar boven geraakt. Voor ons is een helling vaak lastig omdat we er te snel oprijden maar voor velen is het gewoon een boven geraken. Op ' la redoute' was het bij mij ook een beetje van dat. Ik had slechts 39/23 zitten en dat is veel te groot in die fase van de wedstrijd. Toch fiets je dan nog een 20-tal mensen voorbij. Op de Sprimont dan nog een sprintje met Gerd die, ondanks zijn tegenspreken, alweer in bloedvorm was. Nipt de duimen moeten leggen.
Vooral veel gegeten en gedronken vandaag (5 bananen, 5 suikerwafels, 2 havermoutrepen, 6 liter sportdrank, 1 liter water, 2 powerbar, 3 powergel, 3 boterhammen met Luikse stroop, 2 sneetjes peperkoek, een halve Redbull) en bij aankomst nog een blik witte bonen in tomatensaus. Niets lekkerder dan een blik witte bonen in tomatensaus dat al een hele dat in een warme auto staat. Mijn ontbijt heb ik er nog niet bijvermeld en des avonds heb ik ook nog een volledig kieken opgegeten, met frieten. En zes pinten bier. Ik ben goe bezig.
P.S: Waarschijnlijk is het omdat je er niet op ingesteld bent maar ik had voor geen geld nog een een marathon willen beginnen.
Er zijn van die mensen die mijn werk, en dat van de leerkracht in het algemeen, al eens durven onderschatten. Toch kan ik zeggen dat met de fiets naar Gent rijden, dan 4 uur rondlopen in een keuken zonder neerzitten en dan terug naar huis fietsen niet te onderschatten is. Ik zou zelfs zeggen dat dit een soortement Long Slow Distance training is van 6 uur. Tijdens die training heb ik dan wel een soepje met morieltjes, gefruite pladijs met kruidensaus en een kalfsstoverij 'Marengo' gegeten. Maar toch is deze job niet te onderschatten.
Ik heb vijf keer het staketsel afgezwommen en volgens mijn tellingen van de staketsels en andere beschikbare informatie met dat ongeveer 3400 meter zijn. Vandaag vooral getraind op het 'ademen om de drie slagen'. Ik heb zo leren zwemmen maar was het een beetje afgeleerd omdat ik met mijn chloorallergie verplicht was om de twee slagen te ademen. In de Nieuwdonk zit geen chloor en dat voel ik goed. Ook getraind op het vooruitkijken net voor de ademhaling. Het trukje is om net voor het ademen de ogen boven water te steken terwijl je lucht uitblaast en dan verder te rollen naar de ademhalingszijde. Je hebt op die manier vrijwel geen verlies van snelheid. Als je nog moet kijken na het ademen val je onmiddelijk stil. Wat me vandaag ook opviel was dat ik hele periodes aan aandere dingen dacht dan aan zwemmen, sex vooral, maar toch...naar het schijnt zijn dat de momenten waarop je het beste zwemt.
Op het bankje waar mijn kleren lagen zat een mens zijn gazet te lezen en toen die vroeg of ik triathlon deed zei ik voor het gemak 'ja'. Die mens bleef echter maar doorvragen en ik kwam in een situatie dat ik niet meer kon zeggen dat ik in feite nog nooit een Ironman gedaan had. Die mens maar vragen, en ik....'ja, zeer lastig', bah, 32 gem....
Kun je gaan trainen als je schoonmoeder ondertussen je kot aan het kuisen is. Neen, een moeder tot daar nog aan toe maar een schoonmoeder, dan kun je beter een hele dag rondlopen en doen alsof je druk bezig bent. Vandaar geen geplande zwemtraining gedaan. Morgen dubbel.
Godverdomme, de pjin in mijn kuit is deze keer te fel om mee door te lopen. Meestal gaat het tijdens het lopen wel over maar in het begin wordt het alsmaar erger. Ik vertoon alle symptomen van een beginnende scheenbeenvliesontsteking. In ieder geval is de oorzaak duidelijk, overdaad. Gedaan met lopen voor minstens een week, daarna zien we wel weer.
Fietsen - woon/werk
Pas om 23.40 in Gent vertrokken. Heb me dan maar eens over mijn stuur gebogen en constant meer dan 37 km/u gereden met lichte tegenwind.
Dat deed weer raar om in die grote, diepe plas water te springen. Je staat daar helemaal alleen en niemand ziet het als je verzuipt. Eens je vertrokken bent is het wel zalig, geen tegenliggers, geen chloordampen die de ademhaling moeilijker maken, de zon, schitterend op het wateroppervlak, vrouwen met naakte bovenlijven op de oever enz... Ik blijf dan netjes achter het staketsel want overzwemmen in mijn eentje dat durf ik nog niet, al verdrink je in 2 meter even makkelijk als in 26 meter denk ik. Ik moet eens navragen hoelang dat staketsel is want ik denk dat ik hier veel sneller zwem dan in een zwembad.
