Ik heb geen goesting om alle belevenissen uit de Vogezen hier nog eens op te schrijven. Voor mijn trouwe lezers beperk ik me tot een top drie in willekeurige volgorde. Ik heb het hier enkel over de sportieve hoogtepunten hé...de roes na een paar pinten 's avonds mag anders ook in de top drie. Op één zelfs, niet in willekeurige volgorde:
De beklimming van de Petit Balon met een ontketende (ik neem zijn taalgebruik een beetje over) Christophe. De eerste echte klim en Christophe, die nog niet wist wat een col was, begon aan hoog tempo naar omhoog te rijden. Ik had het totaal niet verwacht, was veel te warm gekleed, begon te zweten gelijk een rund maar kon het mij niet permiteren om hem te laten rijden. Af en toe deed ik dat toch om er dan weer naar toe te rijden om momenten dat ik zag dat hij eventjes gas moest terugnemen. Denk dat we onszelf daar alletwee een paar keer zijn tegengekomen. Christophe die naar eigen zeggen totaal niet competieif is reed hier met het mes tussen de tanden naar boven. Klimmen aan hoog tempo is lastig maar klimmen aan iemand anders zijn hoge tempo is nog lastiger. In ieder geval sterk staaltje conditie van Christophe, een uurtje in het rood rijden is niet iedereen gegeven. En een beetje rivaliteit op de flanken van een col, geweldig leuk vind ik dat, niets mis mee, ge zijt bedankt Christophe.
De afdaling van de Petit Balon was onmiddelijk een ander hoogtepunt. Net boven gekomen begon het verschrikkelijk te onweren. In apocalyptische omstandigheden naar beneden gereden op een slecht wegdek. Niet nadenken, de pijn van de hagel verbijten en dalen zo rap als je kan. Zeiknat beneden staan wachten op Christophe die ondertussen was lek gereden. Omdat zijn pompje kapot was moesten we terug 5 km naar boven klauteren om zijn band op te pompen. Fietsen, het is altijd een beetje avontuur.
De beklimming van de Col du Bonhomme via een achteraf straatje. Ik vind nergens info over deze kant van de klim. Vrijwel altijd wordt de grote, gelijkmatig oplopende weg genomen maar dit was andere koek. Ik had net mijn ketting afgetrapt en was op mijn eentje een fietsenmaker gaan zoeken. Ik had er niet op gerekend om snel terug op mijn fiets te zitten en vreesde dat deze dag er aan was. Maar ik vond al snel een gesloten fietswinkel in Fraise. Na wat rondvragen, enkele sympathieke mensen en een goed gesprek over verschillende culturen kwam de fietsenmaker er aan en na een half uurtje was ik terug op weg om op mijn eentje de Bonhomme te beklimmen. Ik schat een kilometer of vijf aan meer dan 12%, dan is het enthousiasme van snel wat minder maar ja, hiervoor doe ik het.
10 minuten opwarmen aan 140 HR om dan 20 minuten in de 75% zone te mogen verblijven. Mijn gemiddelde snelheid gedurende die 20 minuten was 12.3 km/u en daar was ik toch wel zeer tevreden over. Gisteren op café weer iemand horen vertellen dat hij meestal een gemiddelde loopt van 14 km/u tijdens een duurtraining. En dan staat die in de uitslag van de donk triathlon 50 plaatsen achter mij. Dan loopt die daar ook nog eens 4 minuten langer over 9 km. Hoe komt dat toch dat iedereen zo snel loopt als er niemand bij is ? Waarschijnlijk fietsen ze hun loopparcours eens af met een fiets waarvan de fietscomputen ook te hoog staat ingesteld.
Vanavond vertrekken naar de Vogezen voor een fietsstage. Joepie
Had niet veel goesting maar moest met Peter VdS toch in Aalst zijn. Ging alweer zeer goed. De reden dat ik plots en alweer wat sneller ben gaan zwemmen ligt aan het feit dat mijn drijfmoment iets minder lang is. Ik heb altijd gezegd dat zwemmen drijven is en dat is nog altijd zo. Maar ge kunt niet blijven drijven hé...ik doe nu mijn 'catch' iets sneller waardoor mijn snelheid meer continu blijft. Verstaat ge't ?
Lopen - 50.50 min - GHR 139.
Intervaltraining onmiddelijk na het zwemmen. Waarbij ik eerst 10 minuten heb ingelopen om vervolgens 1 minuut volgas te lopen naar HR 170 ongeveer, dan 2 minuten te stappen tot volledig herstel, dan terug 2 minuten inlopen op terug 1 minuut te spurten. Snelheid bij de spurtjes lag altijd tussen de 15.5 en de 16.5 km/u. Herstel was matig maar ik had dan ook al redelijk intensief gezwommen waardoor mijn basis hartslag al redelijk hoog lag. Subjectief zeer goede training. Straks nog naar Gent fietsen en we zullen weer goed slapen vanavond.
Het eerste uur in de regen gereden en bovendien te koud gekleed. Als het dan later stopt met regenen gaat een mens het al snel goed weer vinden maar dat was het eigenlijk niet. 5/6de van de rit op kop gereden aan niveau extensieve duurtraining. Op enkele kuitenbijters na niet uit deze zone geweest. Toen ik het laatste half uur in het wiel wou kruipen begonnen een paar andere renners te racen en kan ik evengoed nog uit mijn pijp komen. Was helemaal leeg naar het einde toe omdat ik gisterenavond en deze ochtend bewust geen snelle suikers heb gegeten.
Na het fietsen een pak friet in't frietkot, was lang geleden en zal nu nog langer duren.
Zwemmen - 2000 meter - 35.16 - 17.38 min/km
Voor het eerst in de Nieuwdonk gaan zwemmen. Heeft enige overredingskracht van Christophe gekost want ik had was al eens nat geweest deze ochtend en had eerst onze afspraak afgebeld. Zag het even niet zitten toen ik behoorlijk leeg gereden toekwam in het zolderken. Maar dan een paar uur later toch in het koude water gestapt. Gestapt, want springen dat pakt teveel op mijnen asem. Omdat het water nu wat hoger staat overbrug je bij drie overtochten minstens 2000 meter. Was toch even wennen met dat pak aan, kreeg nooit echt een goede kadans, ademhaling gebeurde niet consequent om de drie slagen enz..maar blijkbaar wel snel gezwommen. Waarschijnlijk donderdag nog eens. Als er iemand goesting heeft, ik ken iemand die zijn wetsuit toch niet meer gebruikt.
Na het zwemmen ne pitta, was lang geleden en zal nu nog langer duren.
