Vandaag mijn eerste triathlon, het relaas in volgorde van uitvoering
Ik dacht dat de wedstrijd om 14 uur was vandaag maar toen ik gisterenavond ging slapen en nog eens keek bleek het 11 uur te zijn. Toch wel een beetje paniek want ik had ook een medisch attest nodig. Zonder attest kon ik absoluut niet starten vertelde men mij aan de inschrijving, strikte orders hadden ze gekregen maar ...ik kon er altijd zelf eentje schrijven. Na een kort onderzoek heb ik dan verklaard dat ik klaar was voor deelname aan een sportmanifestatie. Dat was dan ook weer opgelost.
Ik was daar natuurlijk veel te vroeg omdat ik niet wist hoe en waar enz...belachelijk is dat als je zowel als eerste aan het inschrijven bent, als eerste in de fiets/loop wisselzone bent en als eerste je fiets klaarstaan hebt. Ik heb wel gewacht om mijn wetsuit aan te trekken want eens je die aan hebt kun je niet meer terug.
Zwemmen 1500 meter - 0:24:13 - 16.08 min/km
Het is me idd wat die zwemstart, en niet enkel de start. Niet dat ik schrik had, dat hoor je ook soms vertellen, maar er valt gewoon niet deftig te zwemmen. Ik was veel te ver naar achter gestart, zowat in het midden schat ik. Ik had de indruk dat ik de eerste 200 meter wat werd voorbijgezwommen maar nadien kantelde het volledig. Ik kon nergens door en als je dan een gaatje ziet dan gaat het toe op het moment dat je aan het voorbijzwemmen bent. No hard feelings, iedereen geeft hier kloppen en krijgt hier kloppen . Plots was ik aan het eerste keerpunt, vlak bij de boei, korte bocht (ook daar was ik voor gewaarschuwd). Iedereen stond stil en ik had welgeteld 4 seconden om het water een eerste keer uit mijn rechterbrilglas te laten lopen. Na het eerste keerpunt had ik het schitterende idee om tegen de koord te blijven zwemmen, hier kon ik al helemaal niet meer verder, ik moest dus langzaam naar buiten wou ik er nog wat inhalen. Laat ons zeggen dat ik van de 1500 meter, 300 meter heb kunnen zwemmen zoals ik het wou en de rest was geploeter, met het hoofd boven zwemmen. Ik begon me af te vragen hoe dat in hemelsnaam in Frankfurt ging zijn met 2000 vertrekkers maar naar het schijnt maakt het niet veel uit of het er nu 50 of 2000. Je hebt toch enkel last van die die rond jou zwemmen. Als 70ste van 180 ben ik uit het water gekomen in een groot peleton.
Dan uit het water en snel naar de fiets, maar eerst moest ik eens pissen. Wetsuit uitdoen liep voortreffelijk maar toen ik mijn water aan het maken was begon het even te duizelen. Normaal naar het schijnt wegens de horizontale positie in het water.
Fiesten 35 km - 1:00:47 - (ongeveer 36.5 km/u, wissel in acht genomen)
Ik zat in een groepje van 7 en je raadt het al, ik was daar de beste fietser. In ieder geval de slimste want in groep rijden dat konden mijn gezellen niet. Veel te geweldig overnemen om dan na 20 seconden aan de kant te gaan. Ik heb me eens kwaad gemaakt en twee van hen laten rijden. Al snel merkten ze dat het geen zin had en moesten ze zich terug laten inlopen onder een niet mis te verstaan "en nu een beetje rustig" van mijnentwege. Wat ik ook merk is dat ik goed ben in het bochtenwerk als het snel moet. Twee keer heb ik het centrum van Hamme voor mijn rekening genomen en ook al reed ik toen niet geweldig door, ze konden mijn wiel niet houden. Had ik na elke bocht opgetrokken ik zat alleen maar dat was niet de bedoeling. Goed gevoel verder, goed kunnen drinken en af en toe eens rekken.
Lopen 10 km - 0:47:29 - 12.6 km/u
Ook al was er in het fietsen niemand achter ons te bespeuren. Bij het lopen waren ze daar plots allemaal. Man, man er zijn van die gasten die kunnen lopen dat het geen naam heeft. Tik tik tik alsof het niets is. Dat stuift je voorbij en laat je verweesd achter, een 40-tal zijn er zo voorbijgelopen. De winnaar in maar liefst 32 minuten,dat is bijna 19 km/u. Hoe snel moet je dan je ene been niet voor je ander zetten. In het begin had ik last van de milt maar na 2 kilometer ging het over en ben ik blijven lopen aan HR 162 - 168, net boven mijn overslagpols (84%) en dit was mijn enige tempo. Trager zou niet veel makkelijker geweest zijn en sneller zou veel te veel energie gekost hebben voor een klein beetje tijdswinst. Van mijn kuit geen last maar dat evalueren we morgen verder. Als ik ooit goed kan lopen ...dan...dan...awel, dan loop ik ze er allemaal af.
Uiteindelijk als 81ste gestrand van de 180 en vooral eindelijk triathleet ...toch vind ik die goede tijd en plaats niet onbelangrijk. Het geeft een goed gevoel en ik weet 'altijd na de wedstrijd' dat het nog beter moet kunnen. Als ik niet moet pissen schuif ik 8 plaatsen op, als ik geen drie keer het water uit mijn bril moet laten schuif ik nog 4 plaatsen op, als als als...het is altijd en met iedereen iets...
Omdat ik vooral getraind ben voor de lange afstand was ik ook niet leeg aan de aankomst, ik ben met mijn fiets naar Hamme gereden (15 km) en terug naar huis. Ik begrijp ook niet dat de meesten een koolhydraatgel op de fiets meenemen. Voor ocharme een inspanning van 2 uur heb je dat toch niet nodig als je 's morgens goed gegeten hebt.
Ik heb zo al eens zitten kijken naar de zwemtijden in Frankfurt en volgens mijn inschatting moet ik daar bij de eerste 300 uit het water kunnen komen. Misschien zie ik dingen over het hoofd en wordt de stress me fataal op de dag zelf, misschien vaart het van geen kanten of krijg een klop op mijn kop in de eerste 100 meter of misschien moet ik wel op de oever worden gereanimeerd. Het is op zich ook niet zo belangrijk op welke plaats ik uit het water kom. Uitlopen blijft de eerste doelstelling. Maar het is wel motiverend om te zien dat er meer zijn die trager zwemmen dan dat er zijn die sneller zwemmen.
Vandaag met Christophe 3900 meter gezwommen en dat terwijl ik morgen een kwart triathlon moet gaan doen. Morgen is echter een C-wedstrijd en ik doe enkel mee om het eens gedaan te hebben. Ik ga mijn ogen de kost geven en zoveel mogelijk fouten proberen te maken. Aanvankelijk lukte het niet zo goed vandaag, ik heb een paar keer 6 minuten/overtocht gezwommen terwijl ik vorige week nooit meer dan 5.45 zwom. Christophe doet het ook nog niet zo slecht (1:23:00), maar het moet voor hem wel frustrerend zijn om te zien dat ik het op korte tijd veel beter kan dan hem. Ik zie ook zoveel fouten bij hem, dingen die bij mij ondertussen logisch zijn. Omdat ik (relatief) goed zwem kan ik me nu ook nog meer dan vroeger concentreren op kleine dingen, terwijl Christophe voor Frankfurt het beste relax en met vertrouwen kan proberen, blijven zwemmen. Na Frankfurt pak ik hem eens onder handen al is er volgens mij niets frustrerender dan een volwassen man goed te leren zwemmen. Pas op, ik kan het ook niet hé, er zijn er veel die die 3900 meter 20 minuten sneller zwemmen en dat is zowat het verschil tussen 35 km/u en 42 km/u fietsen. Christophe kan er gerust nog tien minuten afkrijgen op deze afstand, ik van mijn hele leven niet.
Morgen mag ik eens een wedstijdverslag op mijn blog zetten, eindelijk...
Dit was een eerste echte test voor het scheenbeen. Tijdens het lopen niet echt zeer maar ik voelde het wel. Misschien let ik er ondertussen te veel op, ik weet het niet. Ik had eigelijk nog het meeste last in mijn goed been. Zoals mijn moeder altijd zegt 'als het verkruipt, is't aan't genezen'. Hopelijk wel. Zondag op de 1/4de in Hamme volgt de echte test. Als ik niets voel probeer ik daar eens door te lopen, als ik wel iets voel dan stop ik er meteen mee.
Dezelfde vlakke rit als vorige week vrijdag. We zijn nu wel tot in Hoofdplaat gereden en zijn eventjes van de fiets gestapt om de Westerschelde te bewonderen. In de regen zagen we Breskens liggen en aan de overkant Vlissingen. Vlissingen !!! dat is ver van huis als ge met de fiets zijt. Van de 6 uur hebben we ongeveer 3 uur in de regen gereden. Plezant is dat niet maar er moet nu eenmaal getraind worden, weer of geen weer. Bovendien is er een groot verschil tussen 'nat zijn' en 'nat worden'. Het tweede is vervelend, het eerste niet omdat je op een gegeven moment toch niet natter kunt worden. Integendeel zelfs, af en toe kun je je handschoentjes eens uitwringen en het water loopt vanzelf uit je schoenen weg. Heel de weg op kop gereden, we waren met 1003. Peter VdS, Johan C, Bike Yvan en dan ik nog, 1000 man sterk. Hihi. Gemiddelde van 29.1 volgens mijn polar. Morgen een half uurtje lopen, zaterdag 3000 zwemmen en zondag 1/4 triathlon in Hamme, kwestie van het eens gedaan te hebben.
Het plan is om pijlsnel te zwemmen, vervolgens te consolideren in het fietsen om dan rustig uit te lopen (als mijn kuitbeen zeer doet stop ik onmiddelijk)
Ongelooflijk, fantastisch, supersnel. Zelfs na die 3200 meter van gisteren volstaat een beetje technisch zwemmen om alweer sneller te zijn. Rimpelloos wateroppervlak, geen wind en elke overtoch tussen 5:35 - 5:45. Wooehaa !!!
Lopen 0:10:00
Scheenbeentest op de sintelpiste in Overmere. Slechts 10 minuten gelopen met af en toe wat rekoefeninen. Ik voelde mijn kuit wel maar ik vraag me dan constant af of ik niet overdrijf ...of ik niet gewoon moet doorlopen en zien waar ik uitkom...een blessure ! ik heb het dan ook nog nooit gehad.
Zwemmen 3200 meter (Nieuwdonk) - 0:58:01 - gem. 18.07 min/km
Wow !!! Bij het zwemmen kun je soms een geweldig goed gevoel krijgen. Meer nog dan bij het fietsen en het lopen. Nooit boven de 6 minuten per overtocht gezwommen en veel zin om nog verder te zwemmen. Frankfurt in 1.10u, zeker weten.
Fietsen woon/werk
Twee keer rustig losgereden. In het naar huis rijden de laatste 3 minuten toch nog nat geregend. Morgen ga ik terug eens proberen lopen. Lichtjes joggen op de Finse piste in Overmere. Lichtjes, niet forceren want ....jezus, ik heb meer stress om morgen te gaan lopen dan voor Franfurt zelf.
