Beginnende bij het begin. Doordat de buschaufeur die ons naar de zwemstart moest voeren zich had misreden kwam ik laatste in de fietswisselzone toe. Heb daar alles gesmeten met een referee naast mij die mij aan het opjutten was. Wist totaal niet waar ik mijn fiets had gezet en of alles wel klaar lag.
Had nog net de tijd om in het water mijn pak te laten vol lopen, werd toen terug naar de oever gedregen door een kajak en dan ging onmiddelijk het startschot af. Was dan ook nog eens een zwemstart waarbij je in het water moest lopen en daar was ik niet op voorbereid. Ik begon al te zwemmen als iedereen nog aan het stappen was. Belachelijk moet dat geweest zijn. Enfin, slechte zwemtijd vind ik zelf. Op training doe ik dit veel, veel sneller. Maar ik ben een salonzwemmer geworden vrees ik. Ik adem heel dicht tegen de waterlijn en als je dat doet met iemand zijn voeten naast je dan adem je geen lucht maar water. Bij triathlonzwemmen moet je blijkbaar je techniek vergeten en pletsen en macht zetten. Tenzij je bij de beste zwemmers hoort, die hebben het makkelijk, niemand rond hen. Nooit een goed gevoel gehad en me in de eerste 200 meter eens op mijn rug moeten draaien om te bekomen. Zielig....maar ...ruimte voor progressie. In de wisselzone zoals een kieken zonder kop naar mijn vélo gezocht, volgens mij hebben ze hem verzet ! (grapje) Zwemmen: 45.27
Fietsen ging lekker al waren het voor een groot deel slechte wegen en zat er vrij veel wind. Toch een 50-tal betere zwemmers opgeraapt schat ik. Vooral in het bochtenwerk in Leuven kon ik veel tijd goedmaken. Veel triathleten kunnen technisch niet goed fietsen (veel triathleten kunnen ook niet goed in groep zwemmen) Fietsen: 2.24.43 (wissel inbegrepen)
Bij het lopen ging het aanvankelijk zeer goed. Ik vond een luchtige tred van ongeveer 12.5 km/u maar dat ging langzaam maar zeker naar beneden. Ik voelde me we nog kiplekker, had goed gegeten en gedronken en was van plan om er in de laatste ronde eens een lap op te geven. Als de laatste ronde er was kon ik echter bijna niet meer lopen. Mijn dijen waren volledig verstramd, mijn twee voetzolen hadden elk een blaar ter grote van een euro. Ter vergelijking: 1ste ronde in 31 min. 2de ronde in 34 min en 3de ronde in 37 min. Ga tussen nu en Brasschaat werken aan mijn loopkracht, hoop op die manier de schokken beter op te kunnen vangen. Lopen: 1.42.30 (wissel inbegrepen)
Maar wel wreed content met mijn eindtijd. In Brasschaat ga ik resoluut voor 4.40 want: Ik ga dan geen hele week diaree hebben. Ik ga ongelooflijk veel beter zwemmen Het fietsparcours schijnt er makkelijker Ik ga veel beter lopen.
Toch nog maar eens buiten gaan zwemmen in de Nieuwdonk om wat aan het pak en de grote diepte te wennen. Ik lijk alweer een pak sneller dan vorig jaar te zwemmen. Bovendien staat het water ook merkelijk hoger waardoor je eigenlijk ook nog eens verder zwemt. Enfin, dat zwemmen komt wel in orde zondag. Maar echt gerecupereerd van de Vogezen ben ik nog niet. We hebben nog enkele dagen van relatieve trainingsrust. Vandaag ook eens niet met de fiets naar Gent.
Om 16.20 zat ik nog een boterham met confituur te eten (abrikozen) toen ik plots bedacht dat ik om 17 uur in Gent moest zijn voor een vergadering waar ik zeker niet te laat mocht zijn. Nog nooit zo snel mijn koerskleren aangehad (vol confituur natuurlijk) en nog nooit zo snel in Gent geweest. Vliegende meewind uit het oosten.
Ik heb geen goesting om alle belevenissen uit de Vogezen hier nog eens op te schrijven. Voor mijn trouwe lezers beperk ik me tot een top drie in willekeurige volgorde. Ik heb het hier enkel over de sportieve hoogtepunten hé...de roes na een paar pinten 's avonds mag anders ook in de top drie. Op één zelfs, niet in willekeurige volgorde:
De beklimming van de Petit Balon met een ontketende (ik neem zijn taalgebruik een beetje over) Christophe. De eerste echte klim en Christophe, die nog niet wist wat een col was, begon aan hoog tempo naar omhoog te rijden. Ik had het totaal niet verwacht, was veel te warm gekleed, begon te zweten gelijk een rund maar kon het mij niet permiteren om hem te laten rijden. Af en toe deed ik dat toch om er dan weer naar toe te rijden om momenten dat ik zag dat hij eventjes gas moest terugnemen. Denk dat we onszelf daar alletwee een paar keer zijn tegengekomen. Christophe die naar eigen zeggen totaal niet competieif is reed hier met het mes tussen de tanden naar boven. Klimmen aan hoog tempo is lastig maar klimmen aan iemand anders zijn hoge tempo is nog lastiger. In ieder geval sterk staaltje conditie van Christophe, een uurtje in het rood rijden is niet iedereen gegeven. En een beetje rivaliteit op de flanken van een col, geweldig leuk vind ik dat, niets mis mee, ge zijt bedankt Christophe.
De afdaling van de Petit Balon was onmiddelijk een ander hoogtepunt. Net boven gekomen begon het verschrikkelijk te onweren. In apocalyptische omstandigheden naar beneden gereden op een slecht wegdek. Niet nadenken, de pijn van de hagel verbijten en dalen zo rap als je kan. Zeiknat beneden staan wachten op Christophe die ondertussen was lek gereden. Omdat zijn pompje kapot was moesten we terug 5 km naar boven klauteren om zijn band op te pompen. Fietsen, het is altijd een beetje avontuur.
De beklimming van de Col du Bonhomme via een achteraf straatje. Ik vind nergens info over deze kant van de klim. Vrijwel altijd wordt de grote, gelijkmatig oplopende weg genomen maar dit was andere koek. Ik had net mijn ketting afgetrapt en was op mijn eentje een fietsenmaker gaan zoeken. Ik had er niet op gerekend om snel terug op mijn fiets te zitten en vreesde dat deze dag er aan was. Maar ik vond al snel een gesloten fietswinkel in Fraise. Na wat rondvragen, enkele sympathieke mensen en een goed gesprek over verschillende culturen kwam de fietsenmaker er aan en na een half uurtje was ik terug op weg om op mijn eentje de Bonhomme te beklimmen. Ik schat een kilometer of vijf aan meer dan 12%, dan is het enthousiasme van snel wat minder maar ja, hiervoor doe ik het.
10 minuten opwarmen aan 140 HR om dan 20 minuten in de 75% zone te mogen verblijven. Mijn gemiddelde snelheid gedurende die 20 minuten was 12.3 km/u en daar was ik toch wel zeer tevreden over. Gisteren op café weer iemand horen vertellen dat hij meestal een gemiddelde loopt van 14 km/u tijdens een duurtraining. En dan staat die in de uitslag van de donk triathlon 50 plaatsen achter mij. Dan loopt die daar ook nog eens 4 minuten langer over 9 km. Hoe komt dat toch dat iedereen zo snel loopt als er niemand bij is ? Waarschijnlijk fietsen ze hun loopparcours eens af met een fiets waarvan de fietscomputen ook te hoog staat ingesteld.
Vanavond vertrekken naar de Vogezen voor een fietsstage. Joepie
Had niet veel goesting maar moest met Peter VdS toch in Aalst zijn. Ging alweer zeer goed. De reden dat ik plots en alweer wat sneller ben gaan zwemmen ligt aan het feit dat mijn drijfmoment iets minder lang is. Ik heb altijd gezegd dat zwemmen drijven is en dat is nog altijd zo. Maar ge kunt niet blijven drijven hé...ik doe nu mijn 'catch' iets sneller waardoor mijn snelheid meer continu blijft. Verstaat ge't ?
Lopen - 50.50 min - GHR 139.
Intervaltraining onmiddelijk na het zwemmen. Waarbij ik eerst 10 minuten heb ingelopen om vervolgens 1 minuut volgas te lopen naar HR 170 ongeveer, dan 2 minuten te stappen tot volledig herstel, dan terug 2 minuten inlopen op terug 1 minuut te spurten. Snelheid bij de spurtjes lag altijd tussen de 15.5 en de 16.5 km/u. Herstel was matig maar ik had dan ook al redelijk intensief gezwommen waardoor mijn basis hartslag al redelijk hoog lag. Subjectief zeer goede training. Straks nog naar Gent fietsen en we zullen weer goed slapen vanavond.
Het eerste uur in de regen gereden en bovendien te koud gekleed. Als het dan later stopt met regenen gaat een mens het al snel goed weer vinden maar dat was het eigenlijk niet. 5/6de van de rit op kop gereden aan niveau extensieve duurtraining. Op enkele kuitenbijters na niet uit deze zone geweest. Toen ik het laatste half uur in het wiel wou kruipen begonnen een paar andere renners te racen en kan ik evengoed nog uit mijn pijp komen. Was helemaal leeg naar het einde toe omdat ik gisterenavond en deze ochtend bewust geen snelle suikers heb gegeten.
Na het fietsen een pak friet in't frietkot, was lang geleden en zal nu nog langer duren.
Zwemmen - 2000 meter - 35.16 - 17.38 min/km
Voor het eerst in de Nieuwdonk gaan zwemmen. Heeft enige overredingskracht van Christophe gekost want ik had was al eens nat geweest deze ochtend en had eerst onze afspraak afgebeld. Zag het even niet zitten toen ik behoorlijk leeg gereden toekwam in het zolderken. Maar dan een paar uur later toch in het koude water gestapt. Gestapt, want springen dat pakt teveel op mijnen asem. Omdat het water nu wat hoger staat overbrug je bij drie overtochten minstens 2000 meter. Was toch even wennen met dat pak aan, kreeg nooit echt een goede kadans, ademhaling gebeurde niet consequent om de drie slagen enz..maar blijkbaar wel snel gezwommen. Waarschijnlijk donderdag nog eens. Als er iemand goesting heeft, ik ken iemand die zijn wetsuit toch niet meer gebruikt.
Na het zwemmen ne pitta, was lang geleden en zal nu nog langer duren.
Zelfde looptraining als donderdag maar nu zoals het moet. Vreemd is dat toch, ik doe juist hetzelfde, zelfde hartslagen, zelfde parcours en ik loop vandaag 4 minuten sneller terwijl ik het subjectief veel minder lastig vond. Donderdag ben ik vertrokken met pijn in mijn been en vandaag niet. Donderdag had ik de avond voordien 5 pinten bier gedronken en vandaag niet. Donderdag het ik 's morgens gelopen en vandaag 's avonds. Donderdag kwam ik vanachter mijn bureau en vandaag heb ik de hele dag in mijn groenselhof gewerkt.
Heb al heel de dag weinig of geen last van mijn been (het moet iets met een zenuw zijn die soms gekneld of ontstoken zit en soms niet). Nu wel een beetje zeer na het lopen. Alle intervals bijna exact op de 75% gelopen. Voelde zeer comfortabel aan, had mooie gevoel van snelheid, liep losjes maar stevig. Beschouw dit ook niet als een intervaltraining. Meer iets dat ik er insteek om het interessant te houden. Misschien komt het nog net op tijd goed voor het triathlonseizoen een aanvang neemt.
Onderstaande is niet voor jou tante Dolly maar voor mijn triathlonvriendjes die mij daar niet mee uitlachen. Mijn infrarood lezer is nog steeds kapot vandaar ook.
1 mei rit met de puiten meegereden. Dit is een rit aan gezapig tempo waarbij de A en de B-ploeg samen rijden. Enkel tijdens het trio Onkerzele, Muur van Geraardsbergen en Bosberg is er een vrijaf. Om het eerste op den Bosberg zullen we maar zeggen. Op Onkerzele een uiterst strak tempo van Mario. S waarbij de groep werd uitgedund tot 7 renners. Dan vollen bak naar beneden. In de remmen omdat een brommer als eerste het rond punt dreigde op te komen en terugschakelen voor de abijstraat. Daar demareerde Chris. B onmiddelijk en ik wist dat ik die moest laten rijden. Chris als eerste boven op de muur en wij met ons drietjes samen. Alweer op Mario moeten rekenen om het verschil met Chris B te dichten. Slechts eventjes overgenomen omdat ik weet dat ik anders op den Bosberg parkeer. Groot was dan ook mijn verbazing toen ik op Bosberg onmiddelijk enkel Mario nog in het wiel zitten had. Enkel op de top stak Mario met nog voorbij. Hij had gelijk want hij was met voorsprong te sterkste. Koersen en koersen is twee, ge kunt meerijden in de koers (zoals ik) of ge kunt de koers maken. Een wereld van verschil. Dan ziet het eventjes zwart voor de ogen als je bovenkomt, op Bosberg geen seconde in het zadel gezeten, de blik enkel gericht op de prachtige horizon die de top van de Bosberg is. Cool, bij het fietsen zeggen gemiddeldes meestal niet veel en dus moet je jezelf wel met anderen vergelijken. Ik ben dus in vorm. Wat zeg ik. Ik ben nog nooit zo goed in vorm geweest. Nog twee weken voor Leuven.
Iets mis met hartslagmeter en podometer. Eerste 20 min à -70% gelopen om dan 5 lichte intervals à 75% te doen. Telkens 7 minuten met 3 minuten rustig joggen à - 70. Rolde voor geen meter. Een opsomming van alle kwaaltjes en pijnen zou ons te ver leiden. Maar kom, het zal wel ergens deugd gedaan hebben.
Korte extensieve duurtraining. Triathleet zijnde op de middellange afstand zou je aan deze intensiteit minstens 90 minuten moeten lopen. Minstens ! Hoe kan ik nu ooit een groot triathleet worden? Linker onderbeen deed al zeer voor vertrek en het is er niet op verbeterd.
Fietsen - woon/werk
Zaaalig. Van alle trainingen, van alle wedstrijden rij ik het liefst elke dag naar mijn werk. Tegen dat ik in Gent aankom ben ik opgeladen en sta ik scherp en tegen dat ik thuis kom ben ik volledig....euh ....ontstreset .(ja da is naar het schijnt maar met 1 't')
Het eigenlijk maar 15 minuten echt gelopen tijdens deze training. Tien spurtjes naar boven op een stuk brug naast de autostrade. Spurtjes duurden 1.13 min. gemiddeld. Dan rustig naar beneden wandelen in ongeveer 3.30. Telkens met volledige recuperatie dus. Recuperatie is misschien iets te lang. Naar boven spurten telkens sub-maximaal naar een MHR van 167 - 171. Ongeveer 89%. Ben vergeten om mijn recuperatie na één minuut te nemen maar maximale recuperatie kwam telkens uit op HR 92 - 97. Jammer dat mijn polar -interface kapot is en ik deze training niet op computer kan analyseren en om te vergelijken met de volgende.
Subjectief vond ik dit een zeer goede training. Je voelt dat je door bergop te lopen alweer andere spierstukjes aan het werk zet en vooral, ik moest terug aan Frankfurt denken want ik voelde nu de spieren terug waar ik toen 'toen ik niet meer in staat was te lopen' zeer veel last van had. O.a het hoogste punt (aanhechting?) van de quadriceps. De 'rectus femoris' of de 'iliopsoas' één van de twee moet het zijn.
Zwemmen - 2000 meter - 36.14 min - 18.07 min/km
Aaargh, gestrand op 14 seconden van de (voor mij) magische grens van de 18 min/km. Gezwommen in reeksen van 500 meter welliswaar, maar zo test ik het altijd. Tussen de reeksen een tweetal minuten rust. Tijdens mijn laatste 500 moest ik nog 8 seconden goed maken maar ik liep er nog 6 uit. Nog een beetje techniek bijschaven en een beetje snelheidsinterval en binnen twee weken zit ik er definitief onder. Dan gaan we naar de 17 min/km. Wat gaat dat geven in Leuven met pak in het meer van Rotselaar. 2500 meter dat zou moeten lukken in 40 minuten. Veel snelle zwemmers in Wachtebeke deze ochtend. Gelukkig ben ik niet in de namiddag gaan zwemmen want het bad was vanaf 12 dicht voor een wedstrijd. Altijd de site checken voor je naar Wachtebeke gaat !
Zwemmen - 2000 meter - 36.50 min - 18.25 min/km Fietsen - 30 km
De eerste 1000 waren 10 spurtjes van 100 meter. Alle tien in 1.40 en dat is in de laatste spurtjes serieus verzuren in de schouders terwijl je in de eerste helft geen water lijkt te raken. Nadien nog 1000 meter gezwommen maar daar zat niet veel fut meer in. Ik begin er ook stillaan uit te zien zoals Alain Bernard van hiernaast. Dat is toch niet te geloven dat dienen beer de 100 meter vrije slag een minuut sneller zwemt dan mij.
Soort intervaltraining rond de nieuwdonk. Ik was er niet zo content van. Vooral omdat mijn hartslag niet genoeg zakt in de recuperatieperiodes. Hartslag zakt tijdens 2 à 3 minuten rustig joggen met moeite naar 70%. Anderzijds kan ik wel lang in deze hoge intensiteiten lopen. Vanaf nu meer en korte intervaltrainingen waarschijnlijk. Alhoewel dit een ferme aanslag op mijn been was. Heeft de hele tijd zeer gedaan en nu enkele uren later nog meer.
