Een bijna rustdag na de intensiteit van gisteren. Van een naar school met mijn kortere en steilere stuurpen. Nu is het perfect. Ik rij 33 km/u zonder een trap teveel te geven.
Vandaag mijn eerste triathlon, het relaas in volgorde van uitvoering
Ik dacht dat de wedstrijd om 14 uur was vandaag maar toen ik gisterenavond ging slapen en nog eens keek bleek het 11 uur te zijn. Toch wel een beetje paniek want ik had ook een medisch attest nodig. Zonder attest kon ik absoluut niet starten vertelde men mij aan de inschrijving, strikte orders hadden ze gekregen maar ...ik kon er altijd zelf eentje schrijven. Na een kort onderzoek heb ik dan verklaard dat ik klaar was voor deelname aan een sportmanifestatie. Dat was dan ook weer opgelost.
Ik was daar natuurlijk veel te vroeg omdat ik niet wist hoe en waar enz...belachelijk is dat als je zowel als eerste aan het inschrijven bent, als eerste in de fiets/loop wisselzone bent en als eerste je fiets klaarstaan hebt. Ik heb wel gewacht om mijn wetsuit aan te trekken want eens je die aan hebt kun je niet meer terug.
Zwemmen 1500 meter - 0:24:13 - 16.08 min/km
Het is me idd wat die zwemstart, en niet enkel de start. Niet dat ik schrik had, dat hoor je ook soms vertellen, maar er valt gewoon niet deftig te zwemmen. Ik was veel te ver naar achter gestart, zowat in het midden schat ik. Ik had de indruk dat ik de eerste 200 meter wat werd voorbijgezwommen maar nadien kantelde het volledig. Ik kon nergens door en als je dan een gaatje ziet dan gaat het toe op het moment dat je aan het voorbijzwemmen bent. No hard feelings, iedereen geeft hier kloppen en krijgt hier kloppen . Plots was ik aan het eerste keerpunt, vlak bij de boei, korte bocht (ook daar was ik voor gewaarschuwd). Iedereen stond stil en ik had welgeteld 4 seconden om het water een eerste keer uit mijn rechterbrilglas te laten lopen. Na het eerste keerpunt had ik het schitterende idee om tegen de koord te blijven zwemmen, hier kon ik al helemaal niet meer verder, ik moest dus langzaam naar buiten wou ik er nog wat inhalen. Laat ons zeggen dat ik van de 1500 meter, 300 meter heb kunnen zwemmen zoals ik het wou en de rest was geploeter, met het hoofd boven zwemmen. Ik begon me af te vragen hoe dat in hemelsnaam in Frankfurt ging zijn met 2000 vertrekkers maar naar het schijnt maakt het niet veel uit of het er nu 50 of 2000. Je hebt toch enkel last van die die rond jou zwemmen. Als 70ste van 180 ben ik uit het water gekomen in een groot peleton.
Dan uit het water en snel naar de fiets, maar eerst moest ik eens pissen. Wetsuit uitdoen liep voortreffelijk maar toen ik mijn water aan het maken was begon het even te duizelen. Normaal naar het schijnt wegens de horizontale positie in het water.
Fiesten 35 km - 1:00:47 - (ongeveer 36.5 km/u, wissel in acht genomen)
Ik zat in een groepje van 7 en je raadt het al, ik was daar de beste fietser. In ieder geval de slimste want in groep rijden dat konden mijn gezellen niet. Veel te geweldig overnemen om dan na 20 seconden aan de kant te gaan. Ik heb me eens kwaad gemaakt en twee van hen laten rijden. Al snel merkten ze dat het geen zin had en moesten ze zich terug laten inlopen onder een niet mis te verstaan "en nu een beetje rustig" van mijnentwege. Wat ik ook merk is dat ik goed ben in het bochtenwerk als het snel moet. Twee keer heb ik het centrum van Hamme voor mijn rekening genomen en ook al reed ik toen niet geweldig door, ze konden mijn wiel niet houden. Had ik na elke bocht opgetrokken ik zat alleen maar dat was niet de bedoeling. Goed gevoel verder, goed kunnen drinken en af en toe eens rekken.
Lopen 10 km - 0:47:29 - 12.6 km/u
Ook al was er in het fietsen niemand achter ons te bespeuren. Bij het lopen waren ze daar plots allemaal. Man, man er zijn van die gasten die kunnen lopen dat het geen naam heeft. Tik tik tik alsof het niets is. Dat stuift je voorbij en laat je verweesd achter, een 40-tal zijn er zo voorbijgelopen. De winnaar in maar liefst 32 minuten,dat is bijna 19 km/u. Hoe snel moet je dan je ene been niet voor je ander zetten. In het begin had ik last van de milt maar na 2 kilometer ging het over en ben ik blijven lopen aan HR 162 - 168, net boven mijn overslagpols (84%) en dit was mijn enige tempo. Trager zou niet veel makkelijker geweest zijn en sneller zou veel te veel energie gekost hebben voor een klein beetje tijdswinst. Van mijn kuit geen last maar dat evalueren we morgen verder. Als ik ooit goed kan lopen ...dan...dan...awel, dan loop ik ze er allemaal af.
Uiteindelijk als 81ste gestrand van de 180 en vooral eindelijk triathleet ...toch vind ik die goede tijd en plaats niet onbelangrijk. Het geeft een goed gevoel en ik weet 'altijd na de wedstrijd' dat het nog beter moet kunnen. Als ik niet moet pissen schuif ik 8 plaatsen op, als ik geen drie keer het water uit mijn bril moet laten schuif ik nog 4 plaatsen op, als als als...het is altijd en met iedereen iets...
Omdat ik vooral getraind ben voor de lange afstand was ik ook niet leeg aan de aankomst, ik ben met mijn fiets naar Hamme gereden (15 km) en terug naar huis. Ik begrijp ook niet dat de meesten een koolhydraatgel op de fiets meenemen. Voor ocharme een inspanning van 2 uur heb je dat toch niet nodig als je 's morgens goed gegeten hebt.
Ik heb zo al eens zitten kijken naar de zwemtijden in Frankfurt en volgens mijn inschatting moet ik daar bij de eerste 300 uit het water kunnen komen. Misschien zie ik dingen over het hoofd en wordt de stress me fataal op de dag zelf, misschien vaart het van geen kanten of krijg een klop op mijn kop in de eerste 100 meter of misschien moet ik wel op de oever worden gereanimeerd. Het is op zich ook niet zo belangrijk op welke plaats ik uit het water kom. Uitlopen blijft de eerste doelstelling. Maar het is wel motiverend om te zien dat er meer zijn die trager zwemmen dan dat er zijn die sneller zwemmen.
Vandaag met Christophe 3900 meter gezwommen en dat terwijl ik morgen een kwart triathlon moet gaan doen. Morgen is echter een C-wedstrijd en ik doe enkel mee om het eens gedaan te hebben. Ik ga mijn ogen de kost geven en zoveel mogelijk fouten proberen te maken. Aanvankelijk lukte het niet zo goed vandaag, ik heb een paar keer 6 minuten/overtocht gezwommen terwijl ik vorige week nooit meer dan 5.45 zwom. Christophe doet het ook nog niet zo slecht (1:23:00), maar het moet voor hem wel frustrerend zijn om te zien dat ik het op korte tijd veel beter kan dan hem. Ik zie ook zoveel fouten bij hem, dingen die bij mij ondertussen logisch zijn. Omdat ik (relatief) goed zwem kan ik me nu ook nog meer dan vroeger concentreren op kleine dingen, terwijl Christophe voor Frankfurt het beste relax en met vertrouwen kan proberen, blijven zwemmen. Na Frankfurt pak ik hem eens onder handen al is er volgens mij niets frustrerender dan een volwassen man goed te leren zwemmen. Pas op, ik kan het ook niet hé, er zijn er veel die die 3900 meter 20 minuten sneller zwemmen en dat is zowat het verschil tussen 35 km/u en 42 km/u fietsen. Christophe kan er gerust nog tien minuten afkrijgen op deze afstand, ik van mijn hele leven niet.
Morgen mag ik eens een wedstijdverslag op mijn blog zetten, eindelijk...
Dit was een eerste echte test voor het scheenbeen. Tijdens het lopen niet echt zeer maar ik voelde het wel. Misschien let ik er ondertussen te veel op, ik weet het niet. Ik had eigelijk nog het meeste last in mijn goed been. Zoals mijn moeder altijd zegt 'als het verkruipt, is't aan't genezen'. Hopelijk wel. Zondag op de 1/4de in Hamme volgt de echte test. Als ik niets voel probeer ik daar eens door te lopen, als ik wel iets voel dan stop ik er meteen mee.
Dezelfde vlakke rit als vorige week vrijdag. We zijn nu wel tot in Hoofdplaat gereden en zijn eventjes van de fiets gestapt om de Westerschelde te bewonderen. In de regen zagen we Breskens liggen en aan de overkant Vlissingen. Vlissingen !!! dat is ver van huis als ge met de fiets zijt. Van de 6 uur hebben we ongeveer 3 uur in de regen gereden. Plezant is dat niet maar er moet nu eenmaal getraind worden, weer of geen weer. Bovendien is er een groot verschil tussen 'nat zijn' en 'nat worden'. Het tweede is vervelend, het eerste niet omdat je op een gegeven moment toch niet natter kunt worden. Integendeel zelfs, af en toe kun je je handschoentjes eens uitwringen en het water loopt vanzelf uit je schoenen weg. Heel de weg op kop gereden, we waren met 1003. Peter VdS, Johan C, Bike Yvan en dan ik nog, 1000 man sterk. Hihi. Gemiddelde van 29.1 volgens mijn polar. Morgen een half uurtje lopen, zaterdag 3000 zwemmen en zondag 1/4 triathlon in Hamme, kwestie van het eens gedaan te hebben.
Het plan is om pijlsnel te zwemmen, vervolgens te consolideren in het fietsen om dan rustig uit te lopen (als mijn kuitbeen zeer doet stop ik onmiddelijk)
Ongelooflijk, fantastisch, supersnel. Zelfs na die 3200 meter van gisteren volstaat een beetje technisch zwemmen om alweer sneller te zijn. Rimpelloos wateroppervlak, geen wind en elke overtoch tussen 5:35 - 5:45. Wooehaa !!!
Lopen 0:10:00
Scheenbeentest op de sintelpiste in Overmere. Slechts 10 minuten gelopen met af en toe wat rekoefeninen. Ik voelde mijn kuit wel maar ik vraag me dan constant af of ik niet overdrijf ...of ik niet gewoon moet doorlopen en zien waar ik uitkom...een blessure ! ik heb het dan ook nog nooit gehad.
Zwemmen 3200 meter (Nieuwdonk) - 0:58:01 - gem. 18.07 min/km
Wow !!! Bij het zwemmen kun je soms een geweldig goed gevoel krijgen. Meer nog dan bij het fietsen en het lopen. Nooit boven de 6 minuten per overtocht gezwommen en veel zin om nog verder te zwemmen. Frankfurt in 1.10u, zeker weten.
Fietsen woon/werk
Twee keer rustig losgereden. In het naar huis rijden de laatste 3 minuten toch nog nat geregend. Morgen ga ik terug eens proberen lopen. Lichtjes joggen op de Finse piste in Overmere. Lichtjes, niet forceren want ....jezus, ik heb meer stress om morgen te gaan lopen dan voor Franfurt zelf.
Intensieve rit met de Puiten naar het Vossenhol. Naar het einde toe eens 20 minuten tussen 37 en 41 gereden. Een rustdag dringt zich nu op. Veel goesting om eens in het zolderken te blijven hangen ook Na Frankfurt zal het er toch eens van komen vrees ik.
Voor het eerst boven de 3800 meter gezwommen. Niet makkelijk hoor zo boven de 3800 meter zwemmen, het is daar koud en het water meestal bevroren. Haha. Nee, 6 keer tot aan de overkant en terug op de Nieuwdonk. Ik zwom helemaal niet goed (hoe kan dat zo verschillen van keer tot keer?) en heb bijvoorbeeld nooit minder dan 6 minuten enkel gezwommen terwijl ik anders altijd minder dan 6 minuten zwem. De eerste twee overtochten heb ik wel wat zitten mooschen met Filip VH. Voetje vastpakken, tegen elkaar zwemmen enz... Wel heb ik mijn laatste 650 even snel gezwommen als mijn eerste dus dit is een goed constant tempo voor Frankfurt. Op 1:10 moet ik daar uit het water zijn. Het begon wel door te wegen naar het einde, ik kreeg zowaar al honger in het water en mijn zwemtechniek ging er op achteruit.
Berlare - Gent - Maldegem - Damme - Sluis - Terneuzen - Axel - Moerbeke - Berlare. Prachtige rit op biljartvlakke wegen, is eens wat anders dan de Vlaamse Ardennen. Dit was echt eens een LSD training zoals ze moet zijn. Nooit meer dan 140 hartslag met uitzondering van een (gewonnen) spurtje tegen Peter VdS. De rit werd echter in Moerbeke, net na het eten van een rijsttaart (diameter 18), ontsierd door een valpartij van mijn twee mederenners. Christophe raakte in de graskant, wou er uit springen, bleef in een diepe groef steken, kwam horizontaal dwars op het fietspad terecht, werd overreden door Peter enz...het schijnt dat Peter hem ook gebeten heeft maar dat heb ik niet gezien. Blutsen en builen aan alle kanten maar geen zware breuken. Christophe moest tot drie keer toe gaan liggen omdat hij anders 'zou aardig geworden' zijn. Den beer !!! Bij mij is het ondertussen een tijdje geleden dat ik eens ben gevallen maar zoals ik altijd zeg: 'touché du bois'
Thuisgekomen was het alsof ik niets gedaan had maar een mens kan toch niet blijven rondrijden hé. Jammer ook dat we de machtige Westerschelde niet gezien hebben maar dat zou ons nog 20 km verder doen rijden hebben.
Een rustdag, en ik heb nog niets gedaan deze week. Deze week is zowat de zwaarste die in het trainingsprogramma staat maar doordat het lopen wegvalt wordt het een wel zeer rare week. Twee van de zwaarste trainingen combineren namelijk lopen en fietsen. Ik moet dus aan minstens 19 uur trainen zien te komen zonder te lopen. Bovendien heb ik vandaag geen tijd en moet ik wel een rustdag inlassen. Vrijdag wordt dat een fietstraining van minstens 6 uur met 's avonds 1 uur zwemmen en zondag fiets ik 4 uur met anderhalf uur zwemmen. Voor zaterdag nog niets voorzien maar misschien probeer ik de ahuum ..'eliptical strider' van mijn liefje eens, dat ding staat hier toch maar vast te roesten.
Een voordeel van niet te lopen is dat ik nu elke dag naar school kan rijden. Als ik ook nog eens moet lopen durf ik al een een dagje overslaan. Dat ik niet kan lopen maakt me niet echt ongerust. Een ironman is volgens mij vooral de som der delen en de sporten op zich zijn minder belangrijk. Uiteraard niet voor een topper maar voor ons, recreanten komt het er vooral op aan een goede basisconditie te hebben, een zeer goede basisconditie wel te verstaan. Het lopen gaat in ieder geval moeilijk worden en ik mag al blij zijn dat het zwemmen een succes is en dat ik in het fietsen uitblink. Ook nog een paar race reports gelezen uit Frankfurt. Toch wel spannende verhalen allemaal, wat me vooral opvalt is hoeveel plezier die gasten daar aan beleven. Blijkbaar moet dat ook en is het belangrijk om het niet enkel als een wedstrijd te zien. Een ironman is minstens 11 uur op je eentje bezig zijn en afzien, nooit in groep. Naar het schijnt is rondkijken belangrijk.
Zwoel weer, het is beter in het water dan buiten !
Lopen 0:24:04 - 11.7 km/u - gem HR 149 (74%)
Onmiddelijk na het zwemmen beginnen lopen rond de Nieuwdonk en van in de eerste meters wist ik het al. Alweer die zeer, diep in mijn kuiten aan de binnenkant van mijn voet en een centimeter of 12 boven mijn enkel. Na twee rondjes dan maar gestopt met lopen omdat het alsmaar slechter werd. Het is te zeggen, die spieren warmen wel wat op en echt zeer doet het niet maar je voelt gewoon dat doorlopen slecht is. Tegen het einde trok het tot in mijn bovenbeen. Fuck, en goesting hebben hé...dat is nog het ergste. Kan maar beter weer een week stoppen.
Sinds lang nog eens kletsnat in het naar huis gereden. Thuisgekomen mijn fiets afgespoten, ketting gedroogd en gesmeerd. Op en top professioneel bezig zijn, zo zijn we.
35 minuten temporun aan plus 75%. Tijdens dit stuk temporun haalde ik voor het eerst 12 km/u rond. En ik was daar blij mee. Hartslag lag vermoedelijk iets hoger door het warme, zwoele weder. Kuit duidelijk voelbaar maar ontsteekt niet. Nog 4 weken op deze manier uithouden en het komt in orde. Volgende week is één van de zwaarste weken uit het schema. In ieder geval qua volume. Als ik die doorkom dan kan het niet meer mis gaan. Ik heb het dan over mijn scheenbeen/kuit blessure. De rest kan al lang niet meer mis gaan. Blog steekt me een beetje tegen. Veel te veel werk.
Afstand een beetje bijgesteld. Overtocht blijkt slechts 320 meter te zijn i.p.v 340 mijn gemiddeldes van de laatste weken kloppen dus niet helemaal. Behalve als je zig zag zwemmen in rekening brengt natuurlijk. Is ook niet zo belangrijk, ik zwem elke keer sneller, dat is het belangrijkste. Was plezant vandaag, we waren met vier, dan kun je af en toe eens iets zeggen, eens taxeren, ...
Blog werkt een beetje op mijn systeem. Vooral als ik enkele dagen achter sta en nog trainingen moet gaan opschrijven van 3 dagen geleden. Met Peter VdS en Johan C naar Dworp gefietst aan rustig tempo. Schitterend parcours doorheen het pajottenland maar redelijk lastig. Fijne patisserie op het dorpsplein van Dworp en dan onmiddelijk de Bruine Put op. Boven op de Bruine Put nogmaals fijne patisserie.
Lopen 0:51:19 - 12.3 km/u - gem. HR 160 (82%)
Lopen na fietsen vind ik niet echt een probleem. Het is natuurlijk wel lastig als je al meer dan 5 uur gefietst hebt en dan nog eens 50 minuten aan een hartslag van meer dan 160 loopt.Maar de overgang zelf? Zwaar overroepen.
Zwemmen - 0:47:00 - 2700 meter - gem. 17.24 min/km
Al de derde keer deze week dat ik ga zwemmen. De Nieuwdonk is veel gemakkelijker dan naar Aalst rijden en het is er nog minder druk dan in het zwembad. De vissen beginnen me ook al een beetje te kennen. Iets trager dan eergisteren, waarschijnlijk omdat ik een beetje uit mijn baan heb gezwommen. Ook mijn duikbril liet op een gegeven moment water binnen, ik hoop dat ik dat in Frankfurt niet tegenkom. Het is een gepruts (vooral als je dat onder water wil oplossen) en meestal ook niet onmiddelijk opgelost.
Fietsen - woon/werk
Ongelooflijk wat zo een tijdritpositie doet. Ik kan iedereen die over een deftige afstand met de fiets naar het werk moet een tijdritpositie/fiets aanraden. Ik ben elke dag 5 minuten vroeger op mijn werk en vijf minuten vroeger thuis. Met minder energie nogwel. Ik heb altijd gedacht dat ik in Frankfurt over de 180 km zes uur zou doen maar nu denk ik dat ik daar 33 - 34 gemiddeld kan rijden. Wie mij wil zien toekomen zal op tijd moeten zijn.
Dit was de eerste serieuze test na het wegebben van mijn kuitonsteking. Een mens begint daar dan op te letten natuurlijk en je loopt geen ogenblik gerust maar al bij al viel het goed mee. Het was wel alsof ik die spieren/pezen voelde trekken aan mijn scheenbeen. Het voornaamste is nu de recuperatie. Geraak ik morgen van de trap zonder al te veel problemen? En ben ik in staat om vrijdag na 6 uur fietsen nog een klein uurtje te gaan lopen? Kan ik zondag alweer 2 uur lopen? Het moet nu, als deze week niet lukt schakel ik definitief over op plan B. In plan B loop ik nog een miniumum aantal korte loopjes van maximum 50 minuten en haal ik verder mijn volume uit fietsen en zwemmen. Alles is namelijk beter dan geblesseerd aan de start komen. Dat ik geweldig zal afzien tijdens het lopen is duidelijk maar ik wil tenminste pijnloos kunnen vertrekken.
