Verschrikkelijk slecht gelopen. Al van in het begin had ik last in mijn onderbeen en ook nog eens in mijn scheenbeen. Allemaal links. Na een tijdje lopen kreeg ik ook nog een blaar op mijn rechter enkel (vanwaar komt die nu ineens). Blijkt dat mijn schoenen aan die (binnen) kant helemaal ingesleten zijn. Heb er nog maar 200 km mee gelopen en had dat bij mijn andere schoenen nooit. Hartslag deed wat hij moest doen, deze ochtend weer wakker geworden met een hartslag van 38 dus ik was zeer goed uitgerust en had goesting om te gaan lopen.
Met een blaar kun je door lopen, dat doet geen 'zeer' dat kun je desnoods een uurtje vergeten in een wedstrijd en dat is na drie dagen genezen. Maar mijn fucking kuit.....aaarggghhhh !
Woensdag doe ik een licht testloopje, we zien dan wel weer.
Lopen -.1.17.35 min - GHR 144 (71%) - MHR 153 - 14.1 km - 11 km/u
Alweer een zeer lage rustpols voor ik vertrok en alweer een hartslag die makkelijk de hoogte in ging. Moest echt traag lopen om mijn hartslag rond de 70% te houden. Bij mij is dat zeker geen slecht teken, het wil zeggen dat ik goed ben uitgerust. Kwam dan ook met een goed gevoel thuis. Kuit deed wel zeer, maar dat doet ze altijd' en ik begon een beetje te botsen naar het einde maar toch, ....had gerust nog een half uurtje willen verder lopen. Doordat ik constant op de hartslagmeter aan het kijken was heb ik redelijk traag gelopen, maar dit is nog maar een begin hé...
Het zwemmen gaat toch niet meer vooruit zoals het ooit vooruit ging. Deze 2900 meter heb ik gezwommen in reeksen van 400 meter. Ik was graag op 3200 uitgekomen maar men trok het zwembad in breedte banen voor het schoolzwemmen en dus moest ik wel stoppen. Vandaag nog eens gelet de ademhaling. Met al die technische zwemregels durf je wel eens vergeten dat ademen en uitademen in het water één van de belangrijkste aspecten van het zwemmen is. En een wezenlijk verschil met ademen tijdens lopen en fietsen. Telkens langzaam en constant uitademen met een ademstoot net voor het inademen. Inademen zo dicht mogelijk tegen het water zonder de nek te veel te draaien. Enfin, niet gemakkelijk allemaal. Vandaag kan ik niet naar Gent fietsen omdat ik vanalles moet meenemen. Fuck, en azoo goe weer !
Lopen - 41.39 min - GHR 148 (73%) - MHR 153 - 8 km - 11,6 km/u
Gisteren dus zelfs niet heen en terug naar het werk gefietst wegens pech en dus was mijn hartslag deze ochtend naar een dramatische 39 gezakt. Er moest dus dringend getraind worden, ook al deden de benen nog een beetje zeer van zondag. Liep alweer goed, voor het eerst dit jaar met de korte broek. Heel de tijd rond die 73% gelopen. Daar komt vanaf volgende week verandering in met enerzijds langere duurlopen tot 80 minuten aan minder dan 70% en anderzijds tempoloopjes tot 83%. Vooral de tempoloopjes ga ik laten afhangen van het gevoel. Als het gevoel goed zit eens een stukje tot 83% om vervolgens rustig verder te lopen tot de aandrang er terug is. Vandaag een gezonde zeer in de benen, geen blessure-zeer, het soort lichte pijn waarvoor je het eigenlijk doet.
In het naar huis rijden, ter hoogte van Destelbergen op een metalen ding gereden. Buitenband volledig gescheurd. Nog geprobeerd om een nieuw bandje te leggen maar geen avance. Dan maar naar Luk gebeld om mij te komen halen. Vroeger, met die houten wielen, kwam je dat allemaal niet tegen.
Alweer een te zware rit. Veel kopwerk en regelmatig intensieve stukken maar ik lijk het allemaal goed te verteren. Het laatste uurtje vooral in het wiel gezeten.
Lopen - 50.46 min - GHR 146 (71%) - MHR 153 - 9,7 km - 11,5 km/u
Schitterend gelopen na een toch al lastige ochtendtraining. Pas om 20 uur vertrokken voor een loopje op de scheldedijk. Vrijwel geen last in mijn linker kuit. Komt het door het feit dat ik terug op mijn gewone fiets rij? Komt het doordat ik al enkele dagen buiten in het donker aan de speeltoren hang om mijn rug te rekken? Komt het omdat 'Roger de Vlaeminck' vorige week gezegd heeft dat ik moet stoppen met zagen en het lopen ernstiger moet nemen? Zalig in ieder geval, en dit aan 71%, had zin om wat intensiever te lopen, had zin om wat langer te lopen, maar vond geen reden om dat te doen. De dag was zwaar genoeg.
Lopen - 50.00 min - GHR 146 (71%) - MHR 153 - 9,3 km - 11,3 km/u
Achter ons Nel haar fiets naar school gelopen en dan aan het echte werk begonnen. Ging niet zo makkelijk. Had zware benen en deze keer had het niets te maken met blessure. Dus dat op zich deed wel deugd.
Fietsen - woon/werk
Voor de vierde keer deze week al. Morgen zaterdag neem ik de auto want ik wil eens een dagje niets doen. Maar misschien kan ik me morgenochtend toch weer niet inhouden. Eerst nog even naar El Pistolero gekeken op flanken van de Montagne de Lure, kan die gast een stukje met de fiets rijden zeg ! Altijd leuk om daarna zelf op de fiets te springen en te denken dat je zelf Contador bent.
600 meter oefeningen en sprintjes en vervolgens 6 keer 400 meter. Veel volk in het zwembad, niet goed kunnen doorzwemmen en bijna mijn schouder gebroken door tegen iemand tegen te zwemmen. We zaten bijna vast in elkaar en het was zijn fout. Heb de man dan de regels eens uitgelegd. Rechts op, links af, zo kan er een pak meer volk ongehinderd zwemmen.
Fietsen - woon/ werk
Een van de fijne dingen aan s'avonds werken is dat je overdag naar de koers kunt kijken. Prachtige finale in Parijs - Nice. Wel te laat weg naar school en dus vol tegenwind naar Gent moeten stampen. Gelukkig goede benen. Daarnet met meewind en de nieuwe U2 naar huis gevlogen.
Op een zondagochtend gaan zwemmen is altijd leuk, behalve als het zwembad gesloten is voor een wedstijd. Dan maar in het kinderbad met de kindjes gespeeld.
Lopen - 0.54.12 - GHR 144 - 11 km/u
Ik had al niet veel goesting om te vertrekken en mijn been deed zelfs zeer als ik in de zetel lag. Toch maar vertrokken in de regen en de wind, in het donker bovendien. Vooral omdat Christophe (ja, gij !) had geschreven "benieuwd naar je lange duurtraining van zaterdag" Mijn onderbeen deed vrijwel onmiddelijk zeer, het werd aanvankelijk niet slechter tijdens het lopen maar naar het einde toe voelde ik dat het helemaal niet goed was wat ik had gedaan. Na de euforie van mijn vrijdagloopje ziet het er nu alweer veel minder uit. Ik zou het graag anders willen maar als ik op deze manier blijf verder doen en verder het lopen blijf opbouwen dan is het enkel wachten tot er opnieuw een ontsteking in die kuit komt. En dan zal ik terug bij de dokter kunnen, die zal dan allicht terug een oplossing weten te bedenken waar ik dan vol vertrouwen kan aan beginnen. Lopen, ik doe het graag maar het is iets voor paarden. Los daarvan is een uurtje lopen onder de 75% zone een makkie, conditioneel is dat nauwelijks een inspanning te noemen. Je komt thuis, adenmt eens goed in en uit en je doet verder met je werk. (in mijn geval was dat in de zetel liggen).
Nog eens twee trainingen aan elkaar gekoppeld. Eerst naar school gefietst in zone 75% met veel tegenwind. Dan na het les geven terug naar huis, weer een half uurtje in zone 75% en meer. Thuisgekomen onmiddelijk de deur uit voor een stevige looptraining. Een training die ik wou afwerken in zone 83%. Dat is ook perfect gelukt. Onmiddelijk naar hartslag 158 gedurende 15 minuten om hem dan 10 minuten te laten zakken naar 75%. Het was donker en in het bos kan je dan niet doorlopen. Uit het bos gekomen terug onmiddelijk in 'the zone'. En wat een gemiddelde, 13 km/u en ik had nooit het gevoel dat ik diep hoefde te gaan. Meer zelfs, ik had veel zin om eens echt het gaspedaal in te duwen. Ik zweefde alweer, ik heb mijn lichte lange pas terug, hef mijn knieën veel hoger, de kracht lijkt vanuit mijn bekken te komen en de kiezel spat weg onder mijn voeten. Heerlijk. Alles heeft te maken met mijn gewicht denk ik. Dat licht nu onder de 76 kg. Ik wil er nog een kilootje af en dan moet het perfect zijn. Ondertussen eet ik meer dan voldoende met uitzondering van vetten. Zondag doe ik nog eens een lange, trage looptraining en als dat ook lukt dan zijn we zeker vertrokken. Niet dat ik ondertussen geen last meer heb in mijn onderbeen. Maar het wordt niet versterkt door het lopen. Deze ochtend heb ik enkele uren hout gestapeld en doen deed het bijvoorbeeld veel zeer. Ik heb ondertussen mijn schoenplaatjes aangepast zodanig dat ik minder op mijn tenen duw. Het lijkt wat te helpen, maar dat heb ik al dikwijls gezegd.
Dit was een rustig loopje van een half uurtje zoals ze er langs mijn oren uitkomen. Bovendien in de regen en de wind. Maar man wat liep blijkbaar snel. Dit moet ongeveer 12 km/u zijn. En dat met maar één goed been want mijn linker onderbeen doet toch wel weer zeer. Wat is dat nu toch in hemelsnaam ? Deze ochtend tijdens het afwassen heel de tijd dat zware, logge, vermoeide gevoel in mijn linker onderbeen. Onderbeen zeg ik bewust want ik kan het gevoel niet echt meer situeren. Volgens de kinesist/osteopaat heeft het geen zin om de huidige behandeling te rekken want het had al lang gedaan moeten zijn. Hij neemt nu contact op met de sportdokter, waarschijnlijk wordt het een '....'-scan om te testen of er ergens een onderbreking in een zenuw zit.
Wat is dan de reden van dit goede lopen (en fietsen) de laatste tijd. Ik zal het zeggen: gewicht ! Nog nooit zo mager en scherp gestaan. 76 kg droog gewogen. Tijdens het lopen voel je dat geweldig goed, alles gaat veel makkelijker, je contactpunt met de grond lijkt korter te duren enz, enz...
Goe bezig dus voor de rest.....en nu nog da been hé !!!
