De bekendste rookbom van Nederland wordt op 10 maart 1966 afgestoken bij de trouwstoet van Prinses Beatrix en Prins Claus.
Het mengsel is op 9 maart 1966 door provo Luud Schimmelpenninck in twee emmers aangeleverd. De volgende dag staat het studentenechtpaar Jaap en Lia Zander met een plastic tas langs de route in de Raadhuisstraat.
Als de Gouden Koets in aantocht is, drukt Jaap Zander een brandende sigaret in het mengsel, waarna Lia Zander de tas richting koets slingert. Een grote rookwolk die via televisie wereldwijd is te zien, is het resultaat. Het tweetal wordt onmiddellijk aangehouden en later het onbevoegd afsteken van "ernstvuurwerk" ten laste gelegd.
De gooier van de rookbom naar de gouden koets tijdens het huwelijk van prinses Beatrix en Claus von Amsberg, is op vrijdag 2 november 2007 overleden aan kanker.
Iedereen is wel ergens bang voor. Misschien ben je wel doodsbang voor spinnen of voor honden. Het kan natuurlijk ook zijn dat je het niet fijn vindt om in een lift te staan omdat de ruimte zo klein is. Maar heb je jezelf wel eens afgevraagd of dit misschien een fobie zou kunnen zijn? Is deze angst zo erg dat je er elke dag wel aan moet denken? Dat je kiertjes afplakt zodat insecten niet binnen kunnen komen??
Situering: Een fobie is een psychische aandoening waarbij iemand een abnormale angst ontwikkelt voor bepaalde situaties. De redenen hiervan zijn doorgaans onduidelijk. Mensen met een fobie hebben meer angst dan normaal voor een bepaalde situatie of zaak. Er bestaan drie soorten.
Angst voor object of situatie Hierbij is de angst gericht op een bepaald object of situatie, die doorgaans gemakkelijk te vermijden is. Eigenlijk kunnen allerlei objecten en situaties als fobische prikkel fungeren. Hiervan zijn er weer 5 subtypes, dit zijn angsten voor:
Dieren; denk aan spinnen, slangen of ratten Natuur; denk aan hoogtevrees of watervrees Ongelukken; zoals angst voor bloed of injecties Situaties; denk aan kleine ruimtes Overige; natuurlijk zijn er ook fobieën die niet direct zijn in te delen, bijvoorbeeld angst om ziek te worden
Sociale fobie Daarnaast bestaat er ook een sociale fobie. Mensen die deze stoornissen hebben durven andere mensen niet aan te spreken. Natuurlijk is een klein beetje sociale angst in sociale situaties een normaal verschijnsel, maar bij een sociale fobie is deze angst overdreven sterk aanwezig. Deze angst is zelfs zo sterk dat het dagelijks leven erdoor wordt beïnvloed. Ook is er vaak sprake van lichamelijke angstverschijnselen, zoals blozen, trillen, transpireren en soms zelfs een paniekaanval. Ze kunnen zo bijvoorbeeld erg moeilijk vrienden maken.
Ongeveer 5-15 % van de mensen heeft last van een sociale fobie en het komt ongeveer anderhalf keer vaker voor bij vrouwen dan bij mannen. Er zijn 2 subtypen te onderscheiden. Ten eerste de specifieke sociale fobie. Hierbij heeft de patiënt vooral last van angst in één bepaalde sociale situatie, zoals bijvoorbeeld alleen bij spreken in het openbaar. Het tweede type is de gegeneraliseerde sociale fobie, waarbij mensen bang zijn in verschillende sociale situaties.
Agorafobie Tenslotte is er de agorafobie. In het Nederlands wordt ook wel de naam pleinvrees gebruikt wanneer men doelt op angst voor open ruimten. Als je agorafobie hebt dan heb je de angst om een vertrouwde en veilige omgeving te verlaten. Angst voor open ruimten, situaties waarin veel mensen bij elkaar komen of de angst in verlegenheid gebracht te worden of niet 'terug te kunnen keren' zijn voorbeelden hiervan. Ook reizen (bijvoorbeeld met trein of bus) kan deze angst veroorzaken. In lichte gevallen van agorafobie voelt de persoon wel onrust, maar is toch in staat te gaan naar openbare gelegenheden. Zijn sociale contacten zijn verder normaal. In ernstige gevallen trekt de persoon zich terug op een plaats die hij vertrouwd of veilig vindt en mijdt zoveel mogelijk het contact met anderen. Dit kan leiden tot een ernstig sociaal isolement. Uiteraard zijn ook allerlei tussenvormen mogelijk.
Zoals eerder aangegeven: Iedereen is wel ergens bang voor. De een houdt niet van katten en de ander heeft niet graag naalden in zijn of haar buurt. Zolang dit maar in beperkte mate is, is dit niet erg. Zodra je er elke dag aan moet denken en je er geobsedeerd door bent (bijvoorbeeld met het afplakken van kiertjes in huis zodat er geen spinnen naar binnen kunnen) moet je jezelf afvragen of je niet toevallig een fobie hebt.
Om een stad aangenaam en gezond te maken is groen van onschatbare waarde. Bestaande parken en groengebieden zijn zeer uiteenlopend en worden stadsparken genoemd. (Kortrijk telt 29 groengebieden).
Trek er op uit, liefst te voet of met de fiets, en ontdek rustige plaatsen die veel mensen vandaag nog niet kennen. Doen, want het groen en zuurstof zijn er voor de mensen.
Situering: Dit stadspark van één hectare groot grenst aan de damkaai en de Koning Leopold III-laan. Toegankelijk voor kinderwagens en rolstoelgebruikers.
Infrastructuur: Zitbanken en zandbak.
Wandelroutes: Wandelpad Kortrijk centrum (7,4km)
Fietsroutes: Goedendagroute (49km)
Openbaar vervoer: Halte Groeningebrug op buslijn Kortrijk-Kuurne Sint Pieter
Wist je dit? Het Koning Albertpark heette oorspronkelijk het Leiepark. Het werd in 1905 aangelegd op een gedempte Leiebocht. Het parkje met het Leiemonument vormt eigenlijk een geheel met het Koning Albertpark. Wijlen koning Boudewijn huldigde in 1957 het Leiemonument plechtig in. Het monument werd opgetrokken ter ere van de geallieerde troepen die in 1940 vochten tegen de oprukkende Duitse troepen. Het beeld van koning Leopold III is van de hand van beeldhouwer Alfred Courtens.
Jaarlijks in mei herdenken oud-strijders en vaderlandslievende verenigingen de gesneuvelde soldaten.
In het kader van de Leieverbreding werd het Albertpark volledig heraangelegd.
Groentip Let vooral op de twee Kaukasische vleugelnoten, die met hun korte stam en zeer brede kruin onmiddellijk de aandacht trekken.
Aan de oostzijde zie je een cirkelvormig prieel met acht zilverlinden en evenveel rustbanken.
Anno 2008 komen we ze vaak tegen: de jarretelles. Vrijwel elke lingerieontwerper heeft in zijn collectie een pikant stukje lingerie opgenomen. Oorspronkelijk bedoeld om de kousen op te houden, ogen ze vandaag vooral mooi en supersexy.
Geen taboe Lingerie mag gezien worden. Onder de blouse of op de pantalon mag een blikje geworpen worden op een mooie bustier of prachtige beha. Lingerie is eindelijk uit de taboesfeer gehaald en ook de jarretelle zal het geweten hebben.
Jongere dames Zowel de goedkopere als de duurdere merken bieden verschillende soorten aan. Kanten exemplaren blijven populair. Terwijl de jarretelles vroeger door iets rijpere dames werden gedragen, richten lingeriemerken ook hun pijlen op jonge dames.
Miss Triumph, een merk gericht op meisjes, is daar een mooi voorbeeld van. Ook Marlies Dekkers, bekend van sexy en speelse outfits, haalt de jarretelle terug uit de kast.lvl
Dat mensen te veel pillen slikken is al lang bekend, maar nu meldt de Sunday Telegraph dat ook huisdieren steeds meer medicijnen krijgen toegediend om depressies en andere psychische problemen te bestrijden. En dierenorganisaties luiden de noodklok.
Agressieproblemen en gedragsstoornissen Volgens dierenartsen hebben ook katten maar vooral honden steeds meer last van wat hun baasje vaak teistert: het hedendaagse leven met veel stress, weinig beweging, weinig gezelschap en slinkende woonruimte. Een op de vier honden in Groot Brittannië kampt daardoor met agressieproblemen, terwijl 7 procent lijdt aan het obsessief compulsief syndroom OCD, wat leidt tot gedragsstoornissen zoals het jagen op de eigen staart, het overdreven vaak wassen van de vacht en zelfs het wild op-en-neer-springen. Daarbij zijn verschillende hondenrassen vaak extra gevoelig voor verschillende symptomen.
Zo bijten dobermanns vaak in hun eigen zij, gaan Duitse schepers op jacht naar hun staart en kunnen collies en rottweilers voortdurend jagen op hun eigen schaduw.
Antidepressiva Als gevolg daarvan schrijven de dierenartsen die geplaagde honden steeds vaker 'menselijke' antidepressiva voor, zoals het onlangs nog in opspraak gekomen Prozac. En één farmaceutisch bedrijf ziet zo veel brood in de nieuwe markt dat er zelfs al een geneesmiddel wordt ontwikkeld tegen andere psychische hondenproblemen zoals agressie en OCD.
Bernard Ross, van het farmaceutisch bedrijf Accura dat dit onderzoek verricht, verdedigt het gebruik van medicijnen. "Als uw hond pijn heeft, als gevolg van artritis bijvoorbeeld, zal elk normaal mens ook een manier zoeken om die pijn te verlichten." En hij voegde daaraan toe dat "wij alleen voorstander zijn van het geven van medicijnen aan dieren als het echt noodzakelijk is".
Dierenbescherming Maar de Britse dierenbescherming ziet dat anders. Volgens woordvoerder Mark Evans "zoeken de farmaceutische firma's enthousiast naar chemische oplossingen, in plaats van de symptomen aan te pakken. De eigenaars van huisdieren zouden beter op zoek gaan naar de oorzaak voor de problemen van hun hond of kat in plaats van daar een pillenslikker van te maken".belga/lb
"Een en al verrassing" Verrassing en verwondering, dat is wat je overkomt bij een bezoek aan een land- of tuinbouwbedrijf. Weet je hoe je sla en tomaatjes groeien?
Proefde je al eens van het overheerlijke hoeveijs of dronk je al eens de helende paardenmelk? Weet je met hoeveel zorg en overtuiging de landbouw(st)er zich inzet om kwaliteit en gezondheid te produceren? En weet je dat... Er is nog veel meer te ontdekken en te beleven op de West-Vlaamse land- en tuinbouwbedrijven.
De boer of de tuinder is je gids. Hij neemt je mee in deze wondere wereld van plant en dier. Hij nodigt je uit om te proeven en te voelen, om te luisteren en te doen, om verwonderd en verrast te worden, kortom om te ontdekken welke boeiende wereld het platteland met zijn land- en tuinbouw is. Er zijn zo van die plaatsen die net iets meer lijken te hebben dan wat de norm voorschrijft.
Je zoekt een boeiende uitstap voor je vereniging of je plant een originele familie uitstap! dan zal je hier de komende maanden wel iets vinden.
Het woord aan: Willie Verhegghe (60) woont in Pollare, is stadsdichter van Ninove en is verknocht aan de fiets, óók in zijn poëzie.
Ik hou van de fiets. Ik zal hem in alle omstandigheden, overal en door dik en dun verdedigen. Stel: er wordt me gevraagd om te kiezen tussen auto en fiets. Zonder enige hapering of twijfel zet ik de auto uit mijn gedachten en laat in een sierlijke beweging mijn hand over het frame van mijn fiets glijden. Als was het mijn geliefde.
Kan je echt niet zonder die auto in een landje dat volgepropt zit met behoorlijk functionerende treinverbindingen, stations en alomtegenwoordige belbussen? Komaan zeg, doe niet flauw, onze voorouders hebben dat 'gebrek' ook allemaal overleefd, vele generaties lang. Zonder auto krijg je er nog een sterk dalende consumptie bovenop. En er passeert altijd nog wel een bierhandelaar langs de deur om je met ons nationaal vocht te bevoorraden. Je hoeft dus echt niet te zeulen met een bak Witkap of Duvel op je fiets. Terug naar mijn onvoorwaardelijke liefde voor de fiets. Mijn vader zaliger bleef tot op hoge leeftijd zweren bij zijn tweewieler,
"Ik moet soms diep gaan op mijn poëtische Muur". Nooit een auto gehad, wel een garage om er zijn fiets in te stallen, noblesse oblige. En zelfs mijn kleinzonen hebben de microbe al te pakken, de jongste van pas drie zweert voorlopig nog bij zijn flitsende driewieler, de oudste hoefde ik niet te leren hoe je het op twee wielen moet doen, van de eerste keer stormde hij de tuin door, hij was toen nog geen vijf, het enige minpunt zat hem in het ijzeren hekken van het kippenhok waar hij tegenaan botste, die vervelende remmen nietwaar.
Rijk Vlaanderen En of het nu lente of winter is: niets houdt me tegen, goedkope uitvluchten zijn niet aan mij besteed, alleen stortregens of ijzel gelden als min of meer geldige excuses om het stalen ros op stal te houden. Trouwens: dat staal met zijn neiging tot overgewicht behoort ook al lang tot het verleden, recreatieve fietstochten in het gezelschap van mijn dame gebeuren met een aluminium frame, voor de wat meer sportief getinte excursies grijp ik gulzig naar mijn ros van carbon, een bloedrode Time met wielerhistorische waarde want bergkoning Richard Virenque heeft er nog mee gekoerst. En ik rijd zuiver, wees gerust, ook al moet ik soms diep gaan op die verschrikkelijke Koppenberg of mijn poëtische Muur van Geraardsbergen.
En ik mag van geluk spreken dat ik op het parcours van de onvolprezen Ronde van Vlaanderen woon en dat ik die wondermooie Vlaamse Ardennen binnen hand- en beenbereik heb, zowat het beste wat ons land de fietser te bieden heeft, de landschappen van Valerius de Saedeleer worden je in al hun pracht geserveerd, kuitenbijters en kasseien meten zich met knotwilgen, pittoreske dorpskernen en stadsmonumenten. Rijk Vlaanderen dus. En dat alles via die zalige, gezonde en goedkope fiets, een simpel stukje mechaniek waaraan ik simpelweg verslaafd ben. Of om met de woorden van mijn illustere voorganger Stijn Streuvels uit zijn in 1911 verschenen novelle 'Mijn rijwiel' te besluiten:
"Die met het rijwiel begint blijft er aan plakken"
Op 9 maart 1959 presenteert Ruth Handler, directrice van de Amerikaanse speelgoedfabrikant Mattel een plastic pop met daarbij mogelijkheden de kleding aan te passen. De naam is Barbie, en ze zal de wereld veroveren. Barbies mannelijke equivalent Ken ontstaat twee jaar later. De Afro-Amerikaanse pop Christie volgt in 1968 en in 1997 komt daar ook nog Becky bij, een meisje met een licamelijke beperking, waardoor ze in een rolstoel zit.
Ook past Matttel in 1997 de taille van Barbie enigzins aan, maar zelfs met die aanpassing zou een vrouw met de verhouding van het speelpoppetje (Barbie 16x vergroot), rond de twee meter lang zijn, een gewicht hebben van ongeveer 57 kilo en een taille van ongeveer 60 cm.
Plaatsen om te spelen mankeren net als vriendjes, de televisie is de grote boosdoener.
Dat kinderen veel minder buitenspelen dan vroeger, is iedereen bekend. Tv, computer en (vermeende) onveiligheid houden kinderen binnen. Nochtans vinden ouders het belangrijk dat hun kind buiten speelt, omdat ze vinden dat het hun lichamelijke, sociale en emotionele ontwikkeling ten goede zou komen. Toch moet één op drie ouders toegeven dat hun kinderen te weinig buitenspelen. Dit blijkt uit een Nederlands onderzoek.
Televisie Tv & computer zijn de belangrijkste oorzaak dat kinderen niet buiten spelen: 53 procent van de Nederlandse ouders noemt het als reden. Op de tweede plaats is de afwezigheid van speelkameraadjes (22 procent), op drie de onveilige verkeerssituatie (18 procent). Ook het tekort aan plaats om te spelen (14 procent) en onvriendelijke buurtkinderen (11 procent) spelen een rol.
Spelen is een recht Een gevaarlijke evolutie, oordelen experts. "Spelen met de computer is natuurlijk leuk, ook daar vinden kinderen vriendjes. Maar het is onze taak als volwassenen om hen ook buiten uitdagende en veilige speelplekken te bieden", klinkt het.
"Volwassenen hebben immers het recht op spelen van kinderen vastgelegd in het Internationale Verdrag inzake de Rechten van het Kind. Het is onze plicht te zorgen voor een evenwichtig speelaanbod en ook ruimte om te spelen."
Ondertussen is al gebleken dat kinderen bang zijn van de natuur, omdat ze er te weinig komen en steeds te horen krijgen dat ze moeten opletten. edp
Meer dan de helft van de mannen rekent er op dat zijn vrouw de verjaardag van zijn moeder onthoudt. Ook hechten ze er geen belang meer aan dat hun vrouw een taarten kan bakken, zo kwam naar voor bij een Brits onderzoek.
Liever niet Dat ze opkomt voor zichzelf, het huishoudbudget streng in het oog houdt en kan genieten van ene glaasje vinden mannen al heel wat belangrijker.
Ondanks een herhaaldelijke roep om vrouwen terug aan de haard te krijgen, is dat voor zowel de meeste vrouwen als de meeste mannen vandaag geen aantrekkelijk vooruitzicht meer.
Koken Het onderzoek haalde citaten aan uit een boek, geschreven in de jaren '50. 'A good wife's guide' of 'Gids voor een goede vrouw' telde aanbevelingen als: "Zorg dat elke avond een uitmuntende maaltijd op tafel staat op het moment hij thuis komt. Plan dit eventueel al van de avond ervoor."
Zwijgen Als hij thuiskwam, mocht zij niet over haar dag vertellen. "Ook al heb je een dozijn belangrijke dingen te vertellen, het moment dat hij thuiskomt is niet het juiste tijdstip om dat te doen. Luister eerst naar hém."
Niet klagen De vrouw werd ook aangeraden blij te zijn als haar man thuis kwam, en warm te glimlachen en oprecht te tonen dat ze hem wilde plezieren. Als hij daarentegen niét thuiskwam, zonder te verwittigen, werd de vrouw aangeraden daar niet over te klagen.
Ook niet als hij de hele nacht wegbleef want "dat is nog niets in vergelijking met wat hij overdag moet doormaken". En dat alles omdat "zijn comfort verhogen je een immens gevoel van tevredenheid zal geven'.
Make-up en haar Ook persoonlijke verzorging was een belangrijk aandachtspunt. "Bereid je voor op zijn komst. Neem een kwartiertje rust, zodat je hem fris en met nieuwe energie kan begroeten. Werk je make-up bij en doe je haar."
Het ultieme doel van de huisvrouw? "Maak van je huis een plaats van absolute rust en kalmte, zodat je man zijn geest en energie kan vernieuwen."
Verjaardag onthouden Maar anno 2008 is dat zo goed als verleden tijd. Twee op drie mannen willen dat hun vrouw het budget kan beheren, iets dat in de jaren '50 steevast door de man werd gedaan. De helft wil ook graag dat vrouwlief graag (en goed) kookt. Een taart kunnen bakken was slechts voor 9 op de 100 mannen een prioriteit. Liever dan een taart, hebben mannen de hulp van hun vrouw nodig om de verjaardag van hun eigen moeder niet te vergeten.edp
"Lachen met de kont van de maan" Zesenveertig kinderen uit het eerste leerjaar maakten samen met Geert De Kockere een prentenboek vol vrolijke dieren.
Geert De Kockere weet niet uit het hoofd hoeveel boeken hij nu precies heeft uitgebracht. Onderweg is hij de tel kwijtgeraakt. Twintig jaar lang teksten schrijven is niet altijd even plezierig. Het betekent soms hard wroeten om iets te vinden. Net daarom was Visjes in je hoofd zo verfrissend. Het is naar mijn weten nog nooit gebeurd dat een schrijver zich laat inspireren door kindertekeningen.
Hoe bent u bij deze kinderen uitgekomen? Ik liep op een schooltentoonstelling van mijn dochter rond en het viel me op hoe mooi sommige tekeningen waren. Bijna wekelijks bieden jonge illustratoren zich bij mij aan. Daar zitten soms pareltjés tussen, zoals het werk van Sabien Clement, dat ik heb gebruikt voor Jij Lievert (bekroond met een Boekenpluim in 2003, nvdr.). Maar verder ontmoet je veel na-apers. Dat is niet wat ik wil. Ik wil nieuwe dingen proberen.
Wilden ze meteen met u samenwerken? Ja juffrouw Mieke en meester Nik van de school in Gierle zagen dat meteen zitten. Ik ben in hun klasjes gaan vertellen over prentenboeken en gedichten maken: 'Gedichten, dat zijn gedachten die heel dicht bij elkaar staan.' Klas lA en klas 1B zijn in september 2007 heel intensief beginnen tekenen rond 'natuur en dieren'. Voor de gedichten heb ik me laten inspireren door wat zij tekenden: een walvis met een veel te korte staart, een veel te dikke poes of een konijn met drie poten. Het. is pretentieloze poëzie. Ik denk dat daar wel behoefte aan is.
Hebben alle kinderen een plaatsje gekregen in het boek? Ja, maar daarvoor hebben we wel ons best moeten doen. Niet alle tekeningen waren even mooi. We hebben hier en daar moeten knippen. Daar hoeven de kinderen zich niet slecht over te voelen. Ik heb hen verteld dat zoiets ook bij professionele illustratoren gebeurt. Ik heb mijn selectie trouwens gemaakt zonder dat ik wist van wie de tekeningen waren. Pas achteraf hebben de onderwijzers ervoor gezorgd dat er toch van ieder kind een kleinigheid in staat. De school visjes op de schutbladen is zo ontstaan. Zo hebben alle 46 kinderen een plekje in het boek.
Krijgen de kinderen een deel van de royalty's? Normaal gezien krijgen auteur en illustrator allebei vijf procent op de verkoopsprijs. Maar we hebben beslist om de royalty's volledig af te staan aan een natuurproject in en rond Gierle. Dus niemand verdient iets aan dit boek, ook ikzelf niet. Alleen de natuur wordt er beter van. Alle kinderen krijgen van natuurpunt een professionele nestkast en een zakje bloemenzaad dat vlinders aantrekt., Voor Natuurpunt kopen we drie geiten die ze zullen inzetten voor alternatieve begrazing. Dat worden de geiten van de school. De kinderen mogen zelf een naam verzinnen. Dicht bij de school wordt er een educatief natuurgebied aangeplant met hoogstammige fruitbomen en een waterpoel. Het gebied vormt een perfecte buffer met het natuurreservaat van Natuurpunt er net achter. In het najaar zullen de kinderen in Lille een bos van vijf hectare aanplanten met inheemse bomen.
Is het boek dan ook op milieuvriendelijk papier gedrukt? Da's een heel moèllijk punt. Je kan vandaag geen mooi prentenboek drukken op milieuvriendelijk papier. Gerecycleerd papier blijft inkt opslorpen. We drukken vaak op papier met een FSC-Iabel. Maar alleen als het formaat van het prentenboek aansluit bij het formaat van het papier. Anders krijg je zoveel afval dat je ook niet meer milieuvriendelijk bezig bent. We zetten wel altijd de papierfabrikant in het boek. Lezers die dat belangrijk vinden, kunnen dan zo nog selecteren
Zijn de kinderen zelf blij met het resultaat? Ja, dat denk ik wel. Met één van mijn gedichtjes moesten ze hard lachen: De maan is krom, de maan is rond, de maan is geel, de maan is blond, de maan een neus, de maan een mond. Maar nooit, nee nooit, heeft de maan een kont.... Dat laatste woord doet het hem. Bij kinderen gaat poëzie over klank en ritme. Rijm kan magisch zijn. Maar hoe die magie precies werkt? Dat kan ik niet verklaren.'
Internationale Vrouwendag wordt voor het eerst uitgeroepen door Clara Zetkin op de Internationale Vrouwenconferentie in Kopenhagen in 1910, waaraan 100 mannen en vrouwen uit 17 landen deelnemen. Hoewel de aanleiding is, de massale staking van 8 maart 1908 in de Verenigde Staten van vrouwen in de textiel- en kledingindustrie voor een achturige werkdag, betere arbeidsomstandigheden en kiesrecht, staat de strijd voor algemeen kiesrecht aanvankelijk centraal.
De jaren daarop wordt in een groeiend aantal landen op 8 maart demonstraties en vergaderingen gehouden. Met de opleving van de feministische beweging in de jaren zestig komt de belangstelling voor een internationale vrouwendag weer terug en sinds de jaren zeventig wordt er in veel landen aandacht aan besteed. In veel socialistische landen is 8 maart een officiële feestdag en in 1978 wordt de dag door de Verenigde Naties als feestdag erkend.
Naar aanleiding van de internationale vrouwendag heb ik van Anneke, Ans & Peter deze mooie plaatjes ontvangen in mijn mailbox. Neem eens een kijkje op de beide site's door te klikken op het plaatje.
Vandaag is het internationale vrouwendag. Thema dit jaar is "Shaping Progress". Op tal van plaatsen in ons land worden de vrouwen extra in de bloemetjes gezet met tentoonstellingen, lezingen en betogingen allerhande. Een overzicht.
Brussel: 'Woman are heroes' In onze hoofdstad zijn de voorbije dagen al reuzengrote portretten van vrouwen opgehangen, een initiatief van Artsen zonder Grenzen. De foto's tonen vrouwen en patiëntes van AZG in Sierra Leone, Liberia, Zuid-Soedan en Kenia.
Met deze openluchttentoonstelling "Women are Heroes" wordt hulde gebracht aan alle heldhaftige vrouwen die ondanks hun kwetsbaarheid in humanitaire crisissen toch blijk geven van een grote kracht.
Gent: vrouwenmaand Ook Gent laat zich niet onbetuigd op vrouwendag. Meer nog, de provincie Oost-Vlaanderen en de Stad Gent beperken hun actie niet tot één dag, maar maken van maart zelfs een volledige vrouwenmaand.
In het Vredeshuis in Gent loopt van 8 tot en met 30 maart de tentoonstelling "Peace Women Across The Globe", met portretten van duizend vredesvrouwen. De expo werd in 2005 voor het eerst getoond in onder meer China en de VS. Vorig jaar haalde de Vrouwenraad de tentoonstelling naar ons land, en nu wordt ze herhaald in Gent.
Ook wordt op 8 maart in Gent een gesprek georganiseerd met zuster Jeanne Devos, een van de vredesvrouwen uit de expo. Ze zal vertellen over haar werk met vrouwen en kinderen die in het Indiase Mumbai als huispersoneel werken.
Een dag later, op 9 maart, wordt in het Design Museum in Gent een gesprek georganiseerd met Nedda El-Asmar, Belgisch Designer 2007. Ook journaliste Jennie Vanlerberghe wordt enkele dagen later geïnterviewd in Gent over haar boek "Vrouwen op de vlucht".
Brugge & Antwerpen: film In Brugge gaat de film "Ulu" in première op vrouwendag. De film werd gemaakt door Brugse allochtone en autochtone vrouwen en gaat over de innerlijke kracht van elke vrouw. In de film gaat "de universele vrouw" op reis, waarbij ze "in zichzelf afdaalt". Volgens de organisatoren gaat het om een "audiovisuele röntgenopname" van vrouwen. Ook Antwerpen toont een film over vrouwen: "Feminisme voor Dummies".
Betoging: Stop geweld Voorts wordt op 8 maart een betoging georganiseerd waarbij de rechten van Iraanse vrouwen centraal staan. Onder de slogan "Stop geweld tegen vrouwen overal ter wereld. Steun de Iraanse vrouwen tegen het Iraanse regime" stappen de manifestanten van de Amerikaanse ambassade in Brussel naar de Iraanse ambassade.
Vrouwendag: de geschiedenis Al sinds het begin van de vorige eeuw wordt vrouwendag gevierd. Op 8 maart 1908 demonstreerden duizenden textielarbeidsters in New York voor betere werkomstandigheden, vrouwenkiesrecht en de afschaffing van kinderarbeid. Aan het einde van de jaren zeventig erkenden de Verenigde Naties 8 maart officieel als "internationale vrouwendag".belga/edp
Naar aanleiding van 60 jaar vrouwenstemrecht, op 27 maart, organiseert de Senaat een fotowedstrijd met als thema "het burgerschap van vrouwen". De wedstrijd staat open voor beroeps-, amateur- en jonge (tot 25 jaar) fotografen.
Deadline: 15 september De thema's zijn: vrouwen met talent, succesvolle vrouwen, vrouwendromen, vrouwen aan de macht, een vrouwelijke visie op de wereld, gelijke kansen tussen vrouwen en mannen, en de combinatie van gezin en arbeid. De uiterste datum voor inzendingen is 15 september. Meer informatie is te vinden op de site senaat.be
Vrouwelijke kunst Daarnaast wil de Senaat ook bij de renovatie van commissiezaal K bijzondere aandacht besteden aan de participatie van de vrouw in de politiek. Centraal daarbij staat een werk van de Gentse kunstenares Lili Dujourie. De commissie 'Kunst in de Senaat' zal ook bij de aankopen in 2008 prioriteit verlenen aan vrouwelijke kunstenaars, verduidelijkte voorzitster Anne-Marie Lizin.belga/edp
Eén Belg op twintig heeft diabetes en tegen 2020 zal dit cijfer zelfs stijgen naar één op tien. Toch blijven heel wat Belgen de ernst van de ziekte onderschatten.
Diabetes of suikerziekte is een aandoening waarbij het glucose- of suikergehalte in het bloed chronisch verhoogd is. Er bestaan diverse vormen van suikerziekte. De twee belangrijkste zijn diabetes type 1, ook "insuline-afhankelijke diabetes" of juveniele diabetes genoemd, en diabetes type 2, ook "niet-insuline-afhankelijke diabetes" of ouderdomsdiabetes genoemd.
Ontnuchterend Novo Nordisk deed de voorbije maanden een studie bij de inwoners van alle Belgische provincies. De resultaten van de vergelijkende studie zijn naar verluidt ontnuchterend ondanks de talrijke inspanningen van verschillende spelers die het voortouw nemen. Acht op de tien Antwerpenaren denkt gespaard te blijven van diabetes, terwijl vijf op de tien een verhoogd risico heeft.
Weinig kennis Ook al is het besef van de Belgen rond de ernst van diabetes groot, toch blijft de reflex "niet ik" bij hardnekkig overeind. Opvallend is ook dat amper een op de twee Belgen weet wat diabetes precies is. West-Vlamingen (30 pct) en Antwerpenaren (34 pct) scoren hier het slechtst, terwijl Brusselaars (67 pct) en Oost-Vlamingen (62 pct) het best op de hoogte zijn van de ziekte. Slechts iets meer dan de helft (55 pct) van de Belgen weet dat ongezond eten en onvoldoende beweging het risico op diabetes type 2 sterk verhogen. In Vlaams-Brabant is dat zelfs maar 35 pct.
Wereldwijde bedreiging Diabetes werd eind 2006 door de Verenigde Naties uitgeroepen tot wereldwijde epidemie. Voor het eerst erkende de VN toen een niet-besmettelijke ziekte als wereldwijde bedreiging voor de volksgezondheid. Diabetes is in het Westen vooral een welvaartsaandoening die veroorzaakt wordt door een ongezonde levensstijl en overgewicht.
Kosten De gemiddelde jaarlijkse behandeling van een persoon met type 2 diabetes kost elk jaar ongeveer 3.300 euro. Meer dan de helft van de kosten (55 pct) hiervan zijn verbonden aan ziekenhuisopname. Met micro-en macrovasculaire complicaties stijgt de jaarlijkse behandelingskost tot meer dan 5.000 euro.belga/gb
Ingrediënten 4 rogfilets van een 200 g, 2 wortelen, 1 wit van prei, 150 g fijne groene boontjes, 1 sjalot, 1 dl witte wijn, 1 dl gevogeltebouillon, 125 g malse hoeveboter, takjes dille, nootmuskaat, peper en zeezout (sel de guérande)
Bereiding Snijd de wortelen en de prei in fijne reepjes. Snijd de groene boontjes in 4 stukjes. Snipper de sjalot fijn. Breng de gevogeltebouillon met de witte wijn en de fijngesneden sjalot aan de kook.
Verdeel ondertussen de reepjes wortel en prei over de rogfilets en rol de rogfilets op. Kruid met peper en zout.
Pocheer de rogrolletjes 3 minuten in de bouillon (tegen het kookpunt aan). Haal de rogrolletjes uit en houd ze warm. Kook de bouillon tot de helft in. Voeg op zacht vuur klontje per klontje de boter erbij en breng de saus op smaak met zeezout, muskaatnoot en peper.
Plaats de roggetjes in een diep bord en giet er de saus over. Garneer met takjes dille.
"Er is één baas en dat ben ik" Door de successen van voetbaltrainer Glen De Boeck durven CercIe-fans zich duidelijker dan ooit 'outen': dit seizoen dragen ze hun groen-zwarte sjaal met trots. Hoe motiveert hij zijn spelers? En past hij dezelfde tactiek toe op zijn dochters Caro (10) en Bo (8)?
Rechte lijn "lk sta tussen mijn kinderen, maar ik sta er wel boven. Er is één baas en dat ben ik. Noem me maar een rechtlijnige papa. Niet streng, eerder correct. Mijn kinderen weten perfect waar ze zich aan moeten houden, ze weten heel goed wat kan en wat niet. Mijn spelers kennen me ook zo: als een trainer die een en dezelfde lijn hanteert. Voor iedereen. En ik bepaal wat er gebeurt."
Tussen de oren "Het belangrijkste wat ik gedaan heb bij Cercle is de jongens bewust laten worden van hun eigen kwaliteiten. Die kwaliteiten waren er verleden jaar ook, alleen zijn ze zich er nu meer bewust van. Ik praat op hen in: 'Wie speelt er op jouw positie bij Anderlecht? Wat kan hij beter, wat kan jij beter? Waarom zouden wij dan minder zijn)' Alles begint tussen hun twee oren! Ook bij kinderen."
Belonen "Mijn kinderen hebben iets goed gedaan? Ik beloon hen wel met een compliment, maar niet met twee euro.
Een goed rapport? Ze krijgen een dikke, welgemeende proficiat, maar een cadeau? Nee, ik vind het maar normaal dat ze hun best doen op school. Dat doe je voor jezelf, voor later.
Natuurlijk koop ik wel eens een verrassing, maar niet omwille van een feit, gewoon omdat ik dat graag geef."
