Loopvogels, zoals de Afrikaanse struisvogels, de Australische kasuarissen en emoes, de Nieuw-Zeelandse kiwi's en de Zuid-Amerikaanse Nandoes, zijn volgens een artikel op Science Daily niet aan elkaar verwant. Er was geen niet-vliegende gemeenschappelijke voorouder. Ze hebben hun vermogen om te vliegen onafhankelijk van elkaar verloren, door wat wetenschappers "parallelle evolutie" of "convergente evolutie" noemen. Dit zou ook betekenen dat emoes nauwer verwant zijn aan vliegende vogels dan struisvogels, ook al lijken ze er veel op. Het 'oude' evolutionistische idee moet hierbij het onderspit delven. Volgens het artikel werden loopvogels vroeger gezien als een "schoolboek voorbeeld" van allopatrische soortvorming, waarbij uit een bepaalde soort verschillende andere soorten voortkomen die "verdere evolutionaire verandering" ondergaan, waardoor ze uiteindelijk heel verschillend worden van elkaar. De niet-vliegende voorouder zou op het fictieve oercontinent Gondwana gewoond hebben, dat opsplitste in Afrika, Zuid-Amerika, Australië en Nieuw-Zeeland. De nakomelingen zouden daarna hun karakteristieke vormen gekregen hebben. Bij de nieuwe analyse - deel van het "Assembling the Tree of Life" (ATOL) project van de National Science Foundation - wordt gesuggereerd dat de vooroudervogels na het opbreken van Gondwana naar hun respectievelijke continenten vlogen, alwaar ze onafhankelijk van elkaar hun vermogen om te vliegen verloren. Hierdoor ontstaan volgens het artikel nieuwe vragen, zoals: "Waarom evolueerden deze vogels in zulke overeenkomstige organismen, in zulke verschillende milieus?"
Niet kunnen vliegen is een verlies van functionaliteit. Dat is veel makkelijker te verklaren dan het vermogen om te vliegen zelf. Daarvoor is namelijk een toename van informatie, een toename van functionaliteit nodig. De nieuwe vragen, die vanuit een evolutionistisch oogpunt veel moeilijker te beantwoorden zijn, komen voort uit een combinatie van observatie van de huidige situatie, de aanname van miljoenen jaren en het geloof in een mythisch oercontinent - Gondwana. De eenvoudige verklaring (gemeenschappelijke afstamming) is ook vanuit creationistisch (Bijbels) oogpunt geen enkel probleem. Tijdens en na de zondvloed ontstonden de huidige continenten door de werking van de aardkorst, het wegstromende water en de ijstijd. De basissoorten uit de Ark verspreidden en vermenigvuldigden zich en veranderden (degenereerden) in hun huidige vormen. Verspreiding over de verschillende continenten was toen nog mogelijk omdat ze gedeeltelijk door ijs en door landbruggen aan elkaar verbonden waren. Zo zijn onder andere de kangoeroes in Australië beland. De grote verschillen tussen dieren zijn beter te verklaren door onafhankelijke scheppingsdaden en de logische gevolgtrekking dat de oorspronkelijk geschapen soorten genetisch zo rijk waren, dat ze vele verschillende soorten konden voortbrengen. Wetenschap is de zoektocht naar de waarheid achter de dingen en het verwerven van kennis. Zou de waarheid ook gevonden kunnen worden door kennis te nemen van de Bijbelse geschiedenis? De schrijvers van deze oude teksten waren er duidelijk van overtuigd dat ze de waarheid verkondigden, omdat ze ooggetuigen waren van de beschreven feiten. (NB. Mozes, de schrijver van de eerste 5 boeken van de Bijbel, is 'slechts' de redacteur geweest van de zeker 10 verschillende bronteksten van Genesis. De oorsprong van de eerste 11 hoofdstukken van Genesis ligt nog voor het ontstaan van Israël, waaruit Mozes voortkwam.)
20-12-2008
Creature Creator
Sporen van evolutie?
Spore. Een nieuw computerspel met tegenstrijdige elementen. Het is een "Creature Creator", een "persoonlijk universum", waarin vervolgens evolutie moet plaatsvinden. Je moet stammen oprichten, beschavingen opbouwen, werelden scheppen en de kosmos verkennen. Maar wat heeft dat nou met evolutie te maken?
De omschrijving van het spel wisselt steeds tussen deze twee 'schijnbaar' tegenstrijdige termen: schepping en evolutie. Alsof deze twee begrippen vredig naast elkaar kunnen bestaan. "Spore bestaat uit vijf spellen, die elk aansluiten bij een fase in de evolutie: cel, wezen, stam, beschaving en ruimte." En dan "CREËER [nadruk in origineel] je universum van microscopisch tot macrokosmisch - Van de amoebes in de getijdenpoel tot succesvolle beschavingen en intergalactische ruimtesche- pen " Vervolgens krijgen we de zin "Alles ligt in jouw handen." Waardoor je het idee krijgt dat het over een simulatie van schepping gaat, compleet met god (die rol mag je zelf op je nemen) die zorgt voor zijn of haar schepping. Maar dan gaat het direct in de volgende zin weer de andere kant op: "Laat je wezen EVOLUEREN [nadruk in origineel] in vijf fases - Hier geldt natuurlijke selectie," gevolgd door: "want je keuzes [nadruk van mij - AVG] beïnvloeden volgende generaties en bepalen uiteindelijk het lot van je beschaving."
Het is duidelijk dat de makers van het spel geen idee hebben waar ze over praten. Wat is het nou? Een scheppingsspel of een evolutiespel? Of maakt het niet uit; als je maar lol hebt? De vraag is echter wat voor effect het op het denken van jonge mensen heeft. Is het echt onschuldig vermaak, of blijft er iets hangen van de gesuggereerde evolutionaire processen? Dit doet mij denken aan de geavanceerde 'computerspelletjes' die door geleerden worden 'gespeeld', om evolutie te 'bewijzen'. Af en toe hoor je van een computersimulatie die moet aantonen hoe evolutie heeft plaatsgevonden. (Zie bijvoorbeeld de artikelen van 16-05-'07, 13-11-'07 en 15-05-'08) En het klinkt heel imponerend als je hoort dat ze allemaal eigenschappen en kenmerken van organismen in een computerprogramma hebben gestopt, waarmee ze hebben aangetoond dat evolutie echt wel kan plaatsvinden. Een computer liegt toch niet? Misschien niet, maar hij is wel geprogrammeerd door (intelligente) mensen met hun eigen wereldbeeld en gedachten over hoe het programma zou moeten werken. Dit spel bewijst dus iets heel belangrijks, als je er over nadenkt. Want wat er eigenlijk gebeurt is dat je wezens CREËERT, die vervolgens door 'natuurlijke' (lees: voorgeprogrammeerde) selectie al dan niet blijven leven of zich aanpassen aan hun omgeving. Dit is ook de enige manier waarop het werkt. Wel opvallend dat de begrippen 'natuurlijke selectie' en 'evolutie' weer eens (ten onrechte) als synoniemen gezien worden. Evolutie in de zin van verandering en aanpassing aan de omgeving, past heel goed binnen een scheppingsmodel. Evolutie van 'eenvoudige cel' naar complex organisme is echter nooit waargenomen, wordt niet ondersteund door het fossielenverhaal en is ook onmogelijk. Het is overigens ook niet zo dat een enkele cel eenvoudig is. Het vanzelf ontstaan van een amoebe of bacterie is ondenkbaar en wederom niet mogelijk.
22-12-2008
Dihydrogeenmonoxide
Gevaarlijke stof in omloop Dihydrogeenmonoxide is een kleurloze, geurloze een smaakloze substantie. Er sterven jaarlijks duizenden mensen aan. De meeste van deze sterfgevallen worden veroorzaakt door het inademen van DHMO, maar dat is niet het enige gevaar. Langdurige blootstelling aan de vaste vorm van deze stof kan ernstige weefselschade veroorzaken. Symptomen die bij het innemen ervan kunnen optreden zijn onder andere: extreem zweten, urineren, een opgeblazen gevoel, misselijkheid en braken. Voor mensen die ervan afhankelijk geworden zijn, zal plotselinge geheelonthouding zelfs tot de dood leiden.
Dihydrogeenmonoxide: * ook wel bekend als hydroxylzuur, een belangrijk bestanddeel van zure regen * komt in zeer hoge concentraties voor in bier * draagt bij aan het broeikaseffect * kan ernstige brandwonden veroorzaken * is betrokken bij de erosie van landschappen * versnelt corrosie en roestvorming bij metalen * kan storingen in elektrische circuits veroorzaken * heeft een negatief effect op remmen van auto's en (motor)fietsen * is gevonden in kankergezwellen
De besmetting heeft al epidemische proporties bereikt! Grote hoeveelheden DHMO zijn al gedetecteerd in rivieren, meren en reservoirs over de hele wereld, zelfs in het ijs op Antarctica. De schade die door DHMO veroorzaakt wordt loopt al in de miljarden.
Ondanks het grote gevaar, wordt dihydrogeenmonoxide veel gebruikt: * als koelstof en oplosmiddel in de industrie * in kerncentrales * bij de productie van plastic bekertjes * als blusmiddel * bij dierproeven * bij verspreiding van pesticiden (ook na het wassen blijft DHMO besmetting aanwezig) * als toevoeging bij vele vormen van 'junkfood'
Bedrijven dumpen gebruikt DHMO in rivieren en oceanen, maar er kan niets aan gedaan worden om te stoppen, want het is nog steeds legaal. Het kan niet langer getolereerd worden, deze ellende moet stoppen! De regering weigert iets aan de productie, distributie of het gebruik van deze chemische stof te doen, vanwege "het belang voor de economie en de gezondheid van deze natie." Vele discutabele bedrijfjes en misdaadorganisaties, krijgen jaarlijks tonnen DHMO aangeleverd, via een geavanceerd ondergronds netwerk, met medeweten van de regering. Velen slaan grote hoeveelheden op voor later gebruik. Het is nog niet te laat! We kunnen verdere besmetting nu stoppen. Zorg dat u meer te weten komt over deze gevaarlijke chemische stof.
Tot slot: Laat u niet voor de gek houden! Sommigen zullen u proberen wijs te maken dat het hier slechts om gewoon WATER gaat!
En dat is het ook! Hoe lang duurde het voordat je het doorhad? Hoe vaak laten wij ons niet beïnvloeden door mooie, slimme bewoordingen? Hoe vaak worden wij niet schaamteloos gemanipuleerd door reclames, campagnes, complottheorieën, heersende denkbeelden, de meerderheid, betweters, roddels en vaak zelfs goedbedoelende medeburgers. Laat je niet voor de gek houden en blijf op je hoede! Lees de lariedetector en wapen jezelf tegen manipulatieve misvattingen en dominante denkpatronen.
05-01-2009
Neanderthaler
Toch een beetje bruut? De foto bij een artikel van National Geographic News laat een artist impression zien van een Neanderthaler vrouw, met de meest extreme 'bad hair day' die je jezelf kunt voorstellen. Haar gezicht heeft een trieste uitdrukking, is vies en getaand en het lijkt wel of haar linker schouder ernstig verbrand is.
Nu zijn visualisaties voor het grote publiek heel aantrekkelijk (en bij forensisch onderzoek zijn ze ook heel nuttig), maar hoeveel weten we nu echt van de Neanderthalers? Volgens het artikel hebben de onderzoekers DNA uit 43.000 jaar oude botten gehaald. Hieruit konden ze concluderen dat in ieder geval sommige Neanderthalers rood haar, een blanke huid en sproeten hadden. Het is natuurlijk heel mooi dat deze eigenschappen uit DNA kunnen worden bepaald, maar kun je daar ook uit opmaken dat iemand zichzelf slecht verzorgt? Of moeten we deze uiterlijke kenmerken toch toeschrijven aan de vooringenomen ideeën over Neanderthalers? De reproductie op de foto is van Wilma, genoemd naar de roodharige vrouw van de steentijdheld Fred Flintstone. Ze is geconstrueerd met behulp van replica's van vrouwelijke Neanderthaler botten (heupen en schedel) en de resultaten van het DNA-onderzoek. De ontbrekende botten zijn aangevuld met naar vrouwelijke afmetingen verschaalde botten van mannelijke Neanderthalers.
We zagen eerder al dat de reputatie van Neanderthalers als 'brute beesten' onterecht was en dat de afbeeldingen van deze volwaardig moderne mensen vaak zeer suggestief zijn. Desondanks zien we in dit recente artikel toch weer een typische 'wilde' afgebeeld. Toch is deze weergave weer net iets menselijker dan haar voorgangers. Zal er nog een dag komen dat Neanderthalers gewoon met gekamd haar en gewassen, gladde gezichten worden afgebeeld? Ik betwijfel het. Maar wetenschappelijk gezien is daar niets op tegen, tenzij je (mogelijk vanuit een evolutionistisch wereldbeeld) gelooft dat deze mensen minder ontwikkeld waren. Mijns inziens is er ook niets op tegen om deze mensen te zien als afstammelingen van Noach, die na de zondvloed hun toevlucht moesten zoeken in de grotten en spelonken van onherbergzame gebieden. De afwijkingen die in de Neanderthaler botten zijn geconstateerd, kunnen worden toegeschreven aan ziektes die mensen oplopen wanneer ze langere tijd in een koude, donkere en vochtige omgeving moeten leven, zoals rachitis. De verschillen met moderne mensen zijn makkelijk te verklaren als mogelijke variaties binnen de soort 'mens' die God oorspronkelijk schiep.
11-01-2009
Kosmologie
En voeg nog een beetje sterrenstof toe...
Een kleine bloemlezing van recente artikelen laat zien dat het er niet echt duidelijker op wordt met betrekking tot het ontstaan van planeten en de 'broodnodige' zuurstof op onze planeet. Sommige wetenschappers geloven schijnbaar nog steeds dat een planeet zou kunnen ontstaan uit een om een ster draaiende stofwolk. Rotsachtige bollen ontstaan in het stof (van hun brein), om na aanzienlijk lange perioden het toneel te vormen voor het ontstaan van leven. Is het echt zo eenvoudig? We weten dat er planeten rond een aantal sterren draaien. Misschien hebben de meeste sterren wel een of meer planeten. Vooral kunstenaars vinden het prachtig om daar de meest fantastische plaatjes bij te verzinnen. In werkelijkheid zijn er nog wel wat probleempjes te overwinnen. EurekAlert berichtte over problemen met zuurstof. De verhoudingen van zuurstof isotopen in een meteoriet verschillen veel van die in andere objecten in ons zonnestelsel, zoals Aarde, de maan en Mars. Een oorzaak daarvoor kunnen wetenschappers niet geven; althans niet vanuit hun uniformitaristische denkkader. Verschillende mogelijke oorzaken zijn al de revue gepasseerd, zoals de invloed van UV-straling en een supernova, maar die werden verworpen. Science Daily kwam ook met een artikel over dit feit, maar ook daar werd geen verklaring gegeven. De verhoudingen in de meteoriet op zich zeggen nu eenmaal niets over het ontstaan van deze samenstelling, zo stelde een onderzoeker. Volgens een artikel van Astrobiology Magazine zijn kometen niet zo 'schoon' als we vroeger dachten. Dit stelt wetenschappers voor het lastige vraagstuk hoe ze dan zo 'vuil' geworden zijn. Volgens de gangbare theorie van de vorming van ons zonnestelsel hadden ze veel zuiverder moeten zijn. Ook Science Daily was het er mee eens dat de theorieën over de geschiedenis en evolutie van het zonnestelsel moeten worden herzien. Ze hadden met het betreffende onderzoek graag het materiaal willen vinden dat stamt van voor de vorming van ons zonnestelsel, maar ze vonden elementen die ze niet verwachtten. Hoe zijn deze objecten dan gevormd, en waar komen ze vandaan? Het vormen van planeten is nog nooit waargenomen, maar de vernietiging wel, volgens artikelen op Space.com en Science Daily. Twee Aarde-achtige planeten van een zon-achtige binaire ster, 300 lichtjaar hier vandaan, zouden op elkaar gebotst zijn. "Astronomen hebben nog nooit eerder zoiets gezien. Blijkbaar kunnen enorme catastrofale botsingen voorkomen in een volwassen planetair systeem." Een kunstzinnig kunstwerkje op Astronomy Picture of the Day geeft ons een blik in dit exotische zonnestelsel. De planeet die het meest op de voorgrond staat vertoont echter wel verdacht veel overeenkomsten met onze aardbol... (Eigenlijk is de botsing niet waargenomen maar afgeleid uit stof.) Maar goed, laten we aannemen dat er inderdaad twee planeten op elkaar gebotst zijn; kan daaruit worden afgeleid hoe ze zijn ontstaan? Niet dus. Er werd in het artikel gespeculeerd dat onze maan zou zijn ontstaan door een botsing en dat dinosaurussen door een botsing zouden zijn uitgestorven. Ze waren verbaasd dat planeten konden vormen rond een binair systeem en dat de botsing plaatsvond in een dergelijk 'volwassen' systeem. Iemand vroeg zich af of zo'n botsing dan ook in ons zonnestelsel zou kunnen plaatsvinden. Het gaat hier duidelijk niet om de vorming van planeten, maar eerder om de vernietiging ervan. Science Daily noemde ons zonnestelsel naar aanleiding van een computermodel "behoorlijk bijzonder", omdat het met rotsachtige planeten in bijna cirkelvormige omloopbanen zo stabiel is. Aangenomen dat planeten kunnen ontstaan uit een schijf met kosmisch stof, zullen er meestal ruige dingen gebeuren. De ster 'eet' zijn planeten op, grote objecten slingeren kleine objecten uit het systeem weg en de overgebleven objecten houden er meestal elliptische banen op na, waardoor er geen leven mogelijk is. Van de honderd tests was er niet één die een systeem produceerde zoals dat van ons. Alleen onder precies de juiste omstandigheden, waarbij alle begininstellingen exact goed gezet worden, kon een zonnestelsel als dat van ons worden samengesteld. De simulatie heeft de onderzoekers wel laten zien hoe bijzonder ons stelsel is en tot op zekere hoogte inzicht verschaft in wat het bijzonder maakt. Space.com maakte het vormen van planeten wel erg eenvoudig, met een artikel genaamd: "Zonnestelsels onder constructie". Het gaat om drie geobserveerde sterren waar mogelijk planeten aan het vormen zijn. De onderzoekers hebben nog geen planeten waargenomen, maar leidden de aanwezigheid af van de eigenschappen van de stofwolken. Gaten in het stof, waar de planeten zouden kunnen zitten, werden indirect bepaald en ze gebruikten "planeetvormingsmodellen" om de aanwezigheid van deze onbekende werelden te projecteren. Een cirkelredenatie als je het mij vraagt.
Wat we zien in deze voorbeelden is dat destructieve (geen creatieve) processen betrokken zouden moeten zijn bij het vormen van geordende systemen. Botsingen brengen over het algemeen geen orde, maar wanorde en vernietiging. De creatieve processen bevinden zich alleen maar in de gedachten van de onderzoekers die de modellen verzinnen. Op deze manier proberen ze misschien hun wereldbeeld te rechtvaardigen, waarin een heel geordend universum met een perfect werkend zonnestelsel en een precies goed gepositioneerde aarde met exact de juiste samenstelling van chemische elementen werd gevormd, waarop leven ontstond en evolueerde tot wat het nu is. Alles ging langs 'natuurlijke weg'; wat dat dan ook betekenen mag. Als ze zich daar prettig bij voelen, laten ze het dan een geloof noemen en geen wetenschap. De wetenschap vereist dat ze zich beperken tot waarnemingen die meetbaar en herhaalbaar zijn. Als je goed hebt opgelet, hebben we tot nu toe nog geen definitieve aanwijzingen of het stof rond de sterren zich tot planeten aan het vormen is, of dat het stof is ontstaan door botsende planeten die al bestonden. Dat laatste zou overigens de meest logische conclusie zijn die we uit de feiten kunnen trekken, mede gezien de statistische thermodynamica die we hier op toe kunnen passen. Stofdeeltjes gaan niet zomaar samenklonteren. Het is veel waarschijnlijker dat ze nog verder uit elkaar vallen, dan dat ze planeten gaan vormen. Een model is geen bewijs. Je kunt niet aannemen wat je wilt bewijzen. De vorming van planeten is geen exacte wetenschap; sterker nog, het is op dit moment helemaal geen wetenschap, maar een geloof dat tegen de feiten ingaat.
12-01-2009
Darwinjaar
De kroonjuwelen van het Darwinisme
Dit jaar is Darwinjaar. In 2009 zullen we heel wat over Darwin horen. Nature maakt het ons gemakkelijk en zet alle 'feiten van evolutie' nog eens op een rijtje. Naar hun eigen zeggen "een hulpbron ... voor hen die de bewustwording van bewijsvoering voor evolutie door natuurlijke selectie wensen te verspreiden." Een galerij, samengesteld door Henry Gee (oud-redacteur van Nature), Rory Howlett en Philip Campbell, die ze 15 evolutionaire edelstenen hebben genoemd. Hier is hun reden voor deze uiteenzetting: "Aangezien de concepten en de zekerheden van Darwinistische evolutie nog steeds betwist worden, hoewel zelden door biologen, een kernachtige, bruikbare uitleg die mensen bij de hand kunnen houden, over waarom evolutie door natuurlijke selectie een empirisch gevalideerd principe is." Dit demonstreert volgens hen de "breedte, de diepte en de kracht van het evolutionistische denken." Hun lijst bevat 5 bewijsvoeringen vanuit de paleontologie, 6 vanuit de ecologie en 4 vanuit de genetica en moleculaire biologie.
Met deze uitstalling van Darwins 'edelstenen' worden voor de zoveelste keer de edele delen van de 'keizer zonder kleren' getoond. En een oplettende lezer, die niet geïndoctrineerd is door alle hoempapa en uiterlijk vertoon (moeilijke woorden en ingewikkelde zinsbouw), zal al gauw uitroepen: "Hij heeft helemaal geen kleren aan!" En inderdaad, als je de argumenten goed bekijkt zie je dat ze stuk voor stuk slechts losse, dunne draadjes zijn die samen een volledig doorschijnend weefsel van loze argumenten vormen. Darwin is zo poedel als een hondje. Is dit echt het beste dat ze kunnen bieden? Schijnbaar wel. Darwins grootste pronkstuk, natuurlijke selectie, is slechts een kunstig versierde glazen stolp zonder inhoud. Weliswaar een vakkundig stuk geslepen glas, maar in de verste verte niet op de waarde te schatten die evolutionisten eraan toekennen. Natuurlijke selectie had nieuwe genetische informatie, structuur en functie moeten voortbrengen, maar het tegendeel bleek waar te zijn. Darwins denkbeeldige gemeenschappelijke voorouder van al het leven had geen vleugels, tanden, poten of hersens. Waar kwamen al deze dingen dan vandaan? Kunnen willekeurige mutaties en natuurlijke selectie het doen zonder doel of intelligent ontwerp? We zullen hun lijst eens nader bekijken... 1. De evolutie van walvissen. De overgang van landdier naar walvis heeft naar hun zeggen slechts 'potentiële' overgangsvormen in het fossielenbestand, dus geen 'werkelijke'. Zeker niet de 50.000 overgangsvormen die er volgens David Berlinski zouden moeten zijn geweest om een koe-achtig dier naar een walvis te laten evolueren. Er zouden volgens de auteurs vele andere overgangsvormen kunnen worden getoond en ze leiden vervolgens de lezer af met de woorden: "er is reden genoeg om te denken dat er nog velen ontdekt zullen worden". Het was al een probleem in de tijd van Darwin. Hoeveel eeuwen moeten we nog wachten op al die overgangsvormen? En zelfs al heb je een aantal fossielen van 'mogelijke overgangsvormen', hoe weet je dan zeker dat die in de 'juiste volgorde' uit elkaar zijn voortgekomen? 2. De evolutie van vissen naar viervoeters. Het volledig uitgekauwde fossiel, de 'overgangsvorm' Tiktaalik wordt hiervoor aangehaald. Zelfs dit ene voorbeeld heeft al vele problemen als vermeende overgangsvorm van vissen naar landdieren en zou net zo goed een unieke soort kunnen zijn. Dit is alleen maar een overgangsvorm voor je als je al gelooft in een evolutionaire afstamming. De vele vormen die nodig zijn om een geleidelijke overgang van vinnen naar poten aan te tonen ontbreken nog steeds. Daar komt nog bij dat er wel meer dieren zijn met kenmerken van verschillende soorten, zoals het vogelbekdier, een opmerkelijk zoogdier dat een aantal kenmerken deelt met vogels en reptielen. Dat verschillende dieren overeenkomstige kenmerken hebben en dat je die vervolgens in een bepaalde volgorde op een rijtje zou kunnen zetten, wil nog niet zeggen dat ze in die volgorde uit elkaar zijn voortgekomen. Zelfs niet wanneer je ze in die volgorde onder elkaar in het fossielenbestand vindt. 3. De evolutie van veren. Met enkele mogelijke kandidaten voor overgangsvormen (waaronder uiteraard de vogel Archaeopteryx) en een aantal bizarre claims, wordt de evolutie van dino's naar vogels 'aannemelijk' gemaakt. Ze noemen de "ontdekking van gevederde dinosauriërs" alsof het een feit is en maken van Evolutie een persoonlijkheid die met "duizelingwekkende schakering van oplossingen" kan komen. Wat een enorm geloof hebben deze mensen in hun evolutiegod. Te geloven dat dino's al spontaan veren ontwikkeld hadden en er toevallig een gelegenheid kwam om die veren te gebruiken voor een rondvluchtje gaat het geloof van menig creationist ver te boven. 4. De evolutie van tanden. Kleine variaties in de kiezen van knaagdieren zouden iets moeten zeggen over het ontstaan van deze ingenieuze stukken gereedschap? Het aangehaalde onderzoek ging over 'micro-evolutie' en is volkomen irrelevant met betrekking tot de oorsprong van tanden. 5. Het skelet van gewervelden. Dit gedeelte van de uiteenzetting is een vreemde herformulering van de recapitulatie theorie (dat de evolutionaire geschiedenis zich herhaalt in embryo's). Het hele argument is gebaseerd op een cirkelredenering: Er is geen direct bewijs voor de evolutie van (of beter: het ontstaan van) een biologische 'familie', maar omdat een embryo in een vroeg stadium achtereenvolgens op een vis, een amfibie en een reptiel lijkt, is dat indirect bewijs voor zijn evolutionaire geschiedenis. Hoe relevant is dat? Creationisten hebben geen moeite met overeenkomsten tussen de verschillende soorten gewervelden. 6. Natuurlijke selectie in soortvorming. Een voorbeeld van vissen die zich aanpassen aan hun omgeving. So what? Dan zijn ze goed ontworpen om zich te kunnen aanpassen. En er worden geen nieuwe organen gevormd. Niet relevant. 7. Natuurlijke selectie in hagedissen. Een geval van micro-evolutie. Niet relevant. 8. Co-evolutie van watervlooien en hun parasieten. Twee levende wezens leren samen te overleven. Geen nieuwe organen of genetische informatie. Micro-evolutie. Niet relevant. 9. Verschillen in wilde vogels. Gaat alweer over kleine variaties binnen soorten, geen grote veranderingen. We noemen het soms micro-evolutie, maar eigenlijk is dat een misleidende term. Bij het woord evolutie denken veel mensen toch aan de overgang van vis naar landdier en van reptiel naar vogel, terwijl het slechts om het opnieuw rangschikken of het verlies van bestaande genetische informatie gaat. Niet relevant als bewijsstuk voor macro-evolutie. 10. Selectieve overleving in wilde guppies. "Frequentieafhankelijke overleving" en aanpassing van een bestaande soort gup, geen macro-evolutie. Niet relevant. 11. Evolutionaire geschiedenis. Dit gedeelte gaat er al bij voorbaat vanuit dat evolutie heeft plaatsgevonden. Een bepaald soort aal vangt zijn prooi iets anders dan andere alen. De auteurs hebben het over "de adembenemende oplossing van evolutie", maar noemen geen overgangsvormen of enig mechanisme dat deze 'vernieuwing' zou hebben geproduceerd. Ze nemen gewoon aan dat het gebeurd is. Ze beginnen dit argument met te zeggen dat evolutie vaak gebruik maakt van al aanwezige materialen en dat die op hun beurt weer het gevolg zijn van miljoenen jaren van evolutie. Als dat geen cirkelredenatie is... 12. Darwins vinken. Goeie genade, dat kun je niet menen! De Darwinvinken zijn hét klassieke voorbeeld van micro-evolutie. De vinken zijn altijd vinken geweest en zullen altijd vinken blijven. Kleine variaties (oscillaties om precies te zijn) in de snavels van vinken onder invloed van klimaatsveranderingen geven eerder blijk van een goed ontwerp. Dit is juist het punt waar Darwins grote denkfout begon: een ongeoorloofde extrapolatie van kleine veranderingen. (Eigenijk begon het voor Darwin bij spotlijsters. De vinken kwamen pas later in beeld, maar speelden wel een belangrijke rol in de ontwikkeling van zijn theorie. De vinken werden uiteindelijk populair gemaakt door David Lack, die er halverwege de vorige eeuw een boek over uitbracht. Maar waar het hier om gaat is juist waar het niet over gaat: macro-evolutie.) 13. Micro-evolutie ontmoet macro-evolutie. "We kunnen uit het fossielenverhaal afleiden dat grote soort-naar-soort veranderingen, of macro-evolutie, ook voorkomen, maar die zijn natuurlijk moeilijker in actie te observeren." Nee echt? Het fossielenverhaal geeft ons de 'Cambrische Explosie' (gebruik dat zoekwoord maar eens op deze site), waaruit we helemaal niets kunnen 'afleiden'. We kunnen alleen maar constateren dat alle basisbouwplannen al vanaf het 'begin' (in de onderste lagen) aanwezig zijn. Voor de rest zien wij in het fossielenverhaal alleen maar heel veel dode beestjes, waaruit je niet eens kunt afleiden of ze wel aan elkaar verwant zijn (behalve wanneer ze van precies dezelfde soort zijn natuurlijk). Vervolgens gaat hun argument van deze gigantische schaal naar een vlekje op de vleugel van een fruitvliegje, waarbij een bepaald gen 'oeroud' en 'voorouderlijk' zou zijn in de ontwikkeling van de vleugel omdat het ook betrokken is bij pigmentatie... Waar is de verwantschap? Waarin zit de 'verbetering'? Ziet iemand anders ook die cirkelredenatie? 14. Weerstand tegen gif. Een mutatie maakt bij twee verschillende beestjes een moleculair poortje kapot waardoor een gif niet meer binnen kan komen. Dus evolutie maakt dingen kapot... en dan...? 15. Variatie vs. stabiliteit. Eens kijken of ze het beste voor het laatst bewaard hebben... Niet dus. Ze kennen doelmatigheid toe aan een doelloos proces. En dat wilde Darwin nu juist niet! Aan de ene kant beweren ze dat soorten gedurende miljoenen jaren grotendeels onveranderd blijven. Aan de andere kant krijgen we van ze te horen dat soorten vaak plotseling veranderen. Sommigen zouden zich afvragen of soorten "verborgen onder de motorkap" veranderen, wat op een bepaald moment voor een plotselinge verandering zorgt. Alsof ze hun verandering een poosje geheim houden, totdat de juiste omgevingsfactoren ze dwingen om die verandering door te voeren. Ze noemen dit "evolutionaire capaciteit". Maar iets bedenken en er dan een naam geven is geen argument natuurlijk. Dat heeft heel veel weg van de 'just so stories' van Kipling. Kipling zinspeelde ook herhaaldelijk op het werk van Charles Darwin. Dit laatste argument sluit niet uit dat er een schepper geweest is die deze 'verborgen' veranderingen voorgeprogrammeerd heeft. Hij heeft dan in Zijn voorzienigheid het organisme de mogelijkheid gegeven om zich aan te passen wanneer het moeilijk wordt en zijn omgeving drastisch verandert. Een evolutionistische uitleg raakt hier kant nog wal en lijkt verdacht veel op het 'punctuated equilibria' argument van Stephen Jay Gould dat moest verklaren waarom er geen bewijs is voor evolutie. Je zou toch verwachten dat ze niet zulke argumenten zouden gebruiken in een betoog voor Darwin. Je zou ook niet verwachten dat ze het creationisten zo makkelijk zouden maken om hun argumenten te weerleggen. Zo zien we dat ook Gee, Howlett en Campbell niet in staat zijn om een gedegen argumentatie op te bouwen voor de evolutietheorie. Er is genoeg te zeggen over kleine variaties, ook wel 'micro-evolutie' genoemd, maar het bestaan van 'macro-evolutie', de overgang van bijvoorbeeld een vis naar een reptiel, kan niet worden bewezen. Het evolutieverhaal is en blijft een 'just so story'.
06-03-2009
Homo erectus
De BBC kwam met het nieuws van de oudste menselijke voetsporen tot nu toe. Ook NU.nl kwam met deze ontdekking. National Geographic voegde er nog aan toe dat het om een "moderne anatomie" ging. Anderhalf miljoen jaar oud en toch "modern", dat wekte natuurlijk onze interesse. Schijnbaar moet hier onderscheid gemaakt worden tussen 'menselijk' en 'voormenselijk', dus gaan we eens kijken wat er speelt. Een foto van een modern uitziende voetafdruk is in beide artikelen zichtbaar. De afdruk was te vinden in vulkanische as in Kenia die door paleontologen gedateerd is op 1.5 miljoen jaar oud. De wetenschappers leidden er uit af dat het gemaakt is door een rechtop lopend persoon die zelfs "verend" liep, zoals National Geographic het noemde. "De grootte en onderlinge afstand van de voetafdrukken zijn een indicatie dat ze gemaakt zijn door mensen met lichamen die gelijk zijn aan die van moderne mensen. Gezien hun ouderdom zijn de afdrukken hoogst waarschijnlijk gemaakt door Homo erectus," aldus het artikel. De ontdekkers leidden er ook uit af dat de "mensen" van die tijd ook in staat waren om te rennen.
Daniel Lieberman, een paleoantropoloog aan de universiteit van Harvard, zag in de afdruk onomstotelijk bewijs dat Homo erectus een mensachtige voet had. "Ik zou verbaasd zijn als dit niet zo was," zei hij tegen National Geographic, "hoe kon H. erectus anders een miljoen jaar voor de uitvinding van de puntige speer jagen - want we weten dat hij dat deed - zonder het vermogen om goed te kunnen rennen?"
Mens. Zou het ook kunnen zijn dat deze "Homo erectus" gewoon een door God geschapen mens was zoals jij en ik? Is het misschien mogelijk dat de laag waarin deze voetafdrukken gevonden zijn geen 1.5 miljoen jaar oud zijn? Zou het kunnen zijn dat de persoon die deze afdrukken gemaakt heeft op de vlucht was voor een vulkaanuitbarsting tijdens of na de zondvloed? Een neutrale onderzoeker (die niet beïnvloed is door de veronderstelling dat deze lagen zo oud zijn) ziet hier gewoon de voetstappen van een (modern) mens. Vanwege de positie in de aardlagen geloven evolutionisten nu dat de 'mens in wording' 1.5 miljoen jaar geleden al een 'moderne voet' had.
Australopithecus Lucy Dit doet me denken aan ondertussen achterhaalde afbeeldingenvan de Australopithecus Lucy, die ook 'moderne' voeten had. Ondertussen zijn er veel meer botjes van deze aapjes gevonden, waaruit blijkt dat hun voeten gewoon apenvoeten waren. Hoe verbaasd was ik (en zelfs een beetje verontwaardigd) toen ik afgelopen zomer in dierenpark Emmen een display van Lucy zag, compleet met voeten die niet te onderscheiden waren van de onze. Is dit onwetendheid of nalatigheid? Hebben ze geen tijd om het aan te passen? Is de kunstenaar die het gemaakt heeft niet beschikbaar? Mogen ze het niet veranderen? Hoe dan ook, het publiek wordt misleid, of het nu bewust of onbewust is. En die (al dan niet opzettelijke) misleiding in de media (en natuurlijk ook in musea en dierentuinen) was een van de aanleidingen voor het opzetten van deze website: -http://www.schepperenzoon.nl aldus de bevriende Website Admin André Van Gelder
Met de voeten getreden Evolutietheorie wordt met de voeten getreden door voetstappen uit ons verre verleden. Deze ontdekking van voetsporen die niet treden in het voetspoor van het evolutiegeloof zal weer een stille dood sterven denk ik. Net zoals alle andere ontdekkingen de het evolutiegeloof niet ondersteunen. Waarom trekken de wetenschappers nu niet eens en voor altijd de juiste conclusie uit dit soort ontdekkingen en wordt er niet met veel toeters en bellen bekent gemaakt dat er een ontdekking gedaan is dat bvb Homo erektus onze voetsporen deelde.EN: Als blijkt dat de Australopithecus Lucy gewoon een apestap had zoals andere apen en de botten ook een aap vertegenwoordigen. Waarom dan geen eerlijk wetenschappelijk antwoord: mensen en apen hebben gelijkenissen maar stammen daarom niet per sé van elkaar of een verre voorvader af? De aap(achtige) werd geen mens door recht op te gaan lopen dit is in ieder geval al een duidelijk fabeltje.
Bewijzen die moesten aantonen dat mens van aapachtige afstamt worden zienderogen met de voet getreden door nieuwe ontdekkingen zoals deze. Deze voeten spreken het aangenomen evolutiegeloof tegen. Maar bewijzen zoals dit die het evo-belief tegenspreken verdwijnen meestal in het donker en men blijft verankerd vasthouden aan een voorbijgestreefd evolutiegeloof. Website Admin Daniël Adams
I always believed the Bible I knew that it had no rival But then in public school They said I was sure a fool The program of this institution Is the theory of evolution...klik hier
24-05-2009
Ex evolutionist getuigt op filmpje.
De evolutieleer is absoluut niet de basis van de biologie, zoals men ons wil wijsmaken, wel de erfelijkheidsleer. God heeft voor de reproductie van iedere soort in de voortplanting voorzien en daarom voor iedere soort een erfelijkheidscode vastgelegd, die echter varianten binnen de soort insluit (anders zouden we er allemaal precies hetzelfde uitzien). Ex evolutionist getuigt op filmpje. Meer lezen: Klik hier
28-05-2009
Evolutie?
Evolutie, het toverwoord van de moderne mens. Het woord evolutie vind zijn ingang de laatste 150 jaar in alle takken van de wetenschap. Maar is evolutie zelf wel wetenschap? Hangt af van hoe we wetenschap gaan definiëren en hoe we het woord evolutie gaan definiëren. Er zijn een aantal vormen van evolutie gedeponeerd in de wetenschap. Minimum zes zoals te zien in het volgende filmpje. Van de zes is er maar één vorm van evolutie waargenomen nml micro evolutie. Die micro evolutie is een type waarvan we enerzijds kunnen stellen dat ze mee ingeschapen is in de vorm van variatie en anderzijds een vorm van degeneratie is.
De variatie toont de scheppingskracht aan van onze schepper in de oertypes en hun overdadige genenpoel. De degeneratie is te wijten aan het effect van een schepping in verval na de zondeval.
MAW Micro evolutie kunnen we opdelen in twee woorden: nml: VARIATIE & DEGENERATIE. (Macro-)evolutie is een genetische onmogelijkheid. Lees er meer over op de website: Klik hier
De evolutieleer is absoluut niet de basis van de biologie, zoals men ons wil wijsmaken, wel de erfelijkheidsleer. God heeft voor de reproductie van iedere soort in de voortplanting voorzien en daarom voor iedere soort een erfelijkheidscode vastgelegd, die echter varianten binnen de soort insluit (anders zouden we er allemaal precies hetzelfde uitzien).
Toen er meer en meer exemplaren van Australopithecus afaransis werden gevonden, werd het steeds moeilijker voor antropologen om hun evolutionaire geloof te verdedigen dat het om een menselijke voorouder ging. Lees er meer over: http://www.revolutietheorie.be/lucy.html (met film - "LUCY" (Australopithecus afarensis)..The Ultimate proof of evolution..)
05-06-2009
Evolutionary Tree
Evolutionary Tree LIFE'S STORY - The One That Hasn't Been Told
What does modern DNA research now prove about the theory that simple cells evolved into all life on earth? Simply that evolution is impossible. So why is this information being kept from the general public? Should Darwins theories still be taught as facts in our educational institutions?
In a wildlife program unlike any other seen before, you will journey to discover the story of life itself. This program examines the long held beliefs that have been the foundation of the whole understanding of natural selection for more than 150 years.
How much can animals change? Why do so many species depend upon one another to survive? Where does instinct and intelligence come from? And what do the designs of creatures alive today reveal about their history?
Learn about the abilities of parrot fish and dolphins, the habits of ostriches and wildebeest, and the skills and instincts of cheetahs, giraffes and lions.
Filmed and researched over a five-year period in more than ten different countries, Lifes Story explores all these issues and many more in on the most visually stunning and informative wildlife productions available today.
LIFE'S STORY 2 - The Reason For The Journey
LIFE'S STORY 2 - DVD is a factual and visual feast from beginning to end. It takes you on an incredible documentary journey of discovery to unravel some of the most amazing mysteries of the natural world.
From simple cells in the seas to fish, amphibians, reptiles, birds, mammals and eventually humans; this we are told has been the evolutionary tree of life. So how does this theory fit in with all we see around us?
After thousands of years of observable evidence and advances in biological research, do Darwin's evolutionary ideas measure-up to the discoveries of modern science today?
In this program you will learn about the navigation techniques and defense mechanisms of marine life, the complex behavior of birds, the differences between apes, monkeys and humans, "ape-men" mixing link hoaxes, and how some of the large mammals feed and digest their food.
From Egypt and the depths of the Red Sea to the Islands of Malta, the Cape of Good Hope and the Savannahs of South Africa, now you can see for yourself and understand the intricate designs of natures vast array of creatures and our place among them in this wonderfully created world.
Many unusual, rare and endangered species are featured in this program including animal behavior never filmed before.
Mutatie is zowat de wonder god van de evolutietheorie.
Er worden door evolutietheorie magische krachten aan mutatie toebedeeld die helemaal niet in lijn zijn met de wetenschappelijk geziene mogelijkheden.
Een aantal onderzoekers van het Weizmann Instituut in Rehovot, Israel, schreven inNature,1over het effect van mutaties op proteïnen. Bij hun tests bleek dat de weerstand van een bacterie (E. coli) tegen mutaties, maar tot een bepaalde drempel ging. Voorbij die drempel was de dood van de bacterie snel en onverbiddelijk, zelfs nadat ze de slechte mutaties hadden verwijderd. De proteïnen waren"veel minder robuust dan algemeen wordt aangenomen" Hun studie werpt ook twijfels op over de overlevingskansen van zogenaamde "neutrale" mutaties. In eerste instantie lijken deze mutaties geen invloed te hebben op het organisme, vanwege back-up kopieën van een gen, het onderdrukken van het gemuteerde gen en andere mechanismen die de cel gebruikt om de schade te beperken. Uiteindelijk wordt de drempel echter toch bereikt en stort het systeem net zo snel in elkaar als een cel die door schadelijke mutaties wordt vernield. De schrijvers van deze studie gaven niet aan dat gunstige mutaties op den duur een organisme kunnen helpen. Ze konden eigenlijk niets meedelen wat evolutie enige hoop geeft op vooruitgang. Sterker nog, ze stelden een "nieuw model" voor wat zelfs anti-evolutionair klinkt:Cellen zijn geprogrammeerd om zo lang mogelijk schadelijke mutaties af te weren, maar zullen uiteindelijk instorten onder de last van mutaties.
De veronderstelde evolutionaire overgang van dinosauriër naar vogel, die door vele wetenschappers al zo lang wordt verkondigd, is in het geding. En het zijn geen creationisten die twijfel zaaien, maar evolutionisten! Op Science Daily lezen we van de resultaten van een onderzoek dat in het Journal of Morphology werd gepubliceerd. De conclusies vullen het "evoluerende bewijs" aan dat "uiteindelijk mogelijk vele paleontologen zal dwingen om hun lang gekoesterde geloof te heroverwegen dat moderne vogels de directe afstammelingen zijn van oeroude, vleesetende dinosauriërs," aldus de onderzoekers.
Ze zijn ervan overtuigd dat de resultaten van hun onderzoek het zeer onwaarschijnlijk maken dat vogels van enige bekende soort dinosauriër zouden afstammen. "Het is eigenlijk wel verbazingwekkend dat we een bepaald basisaspect van de vogelbiologie, na eeuwenlang bestuderen van vogels en vliegen, nog steeds niet begrepen," zei John Ruben, professor zoölogie (en een van de auteurs van het onderzoeksrapport). Hij vervolgde niet met het meest voor de hand liggende (dat vogels en dinosauriërs afzonderlijk geschapen zijn), maar vanwege zijn evolutionistische geloof moest hij het gooien op het verhaal van de 'convergente evolutie'. "Deze ontdekking betekent waarschijnlijk dat vogels op een parallel pad naast dinosauriërs zijn geëvolueerd, beginnend nog zelfs voordat de meeste soorten dinosauriërs bestonden." De ontdekking heeft te maken met het dijbeen van de vogels. Die wordt nauwelijks gebruikt bij het lopen omdat hij grotendeels gefixeerd is. Vogels gebruiken voornamelijk hun enkels en knieën om te lopen. Het is juist deze fixatie en de spieren eromheen die voorkomen dat de speciale luchtzaklong van de vogel inklapt wanneer de vogel inhaleert. Warmbloedige vogels hebben ongeveer twintig keer meer zuurstof nodig dan koudbloedige reptielen en hebben een unieke longstructuur die ze in staat stelt om heel snel zuurstof uit de lucht te halen en heel actief te zijn. De onderzoekers vinden het vreemd dat deze relatie tussen dijbeenfixatie en longfunctie nooit eerder gelegd is. Zonder deze efficiënte bouw zouden ze niet kunnen vliegen. Alle andere dieren die op het land kunnen lopen hebben een bewegend dijbeen dat betrokken is bij de voortbeweging. Van mensen, tot olifanten, honden, hagedissen en, jawel, dinosauriërs. Volgens de onderzoekers is het daarom vrijwel onmogelijk dat vogels van dino's afstammen. Mede omdat vogels in het fossielenbestand vóór (lees 'onder') de dino's gevonden worden die hun voorouders hadden moeten zijn. Dat is volgens de onderzoekers ook niet het enige onsamenhangende in vogel-uit-dino theorieën. De mogelijke overeenkomst tussen de longsystemen was een van de belangrijkste redenen voor wetenschappers om aan te nemen dat vogels uit dino's gekomen zijn, maar vanwege de bewegende dijen van de dino's is het onmogelijk dat zij vergelijkbare longen hadden. De wetenschappers speculeerden nog over een mogelijke gemeenschappelijke voorouder voor dino's en vogels, wat het hele verhaal van vogel- en dinosaurusevolutie net zo vaag maakt als het ontstaan van alle andere basisvormen. Wetenschappers van de Oregon State University hebben al sinds de negentiger jaren van de vorige eeuw vraagtekens gezet bij dino-naar-vogel evolutie, maar oude theorieën zijn lastig uit te roeien, aldus Ruben. Er is volgens hem ook een hoop 'museumpolitiek' bij betrokken, veel carrières zijn afhankelijk van bepaalde zienswijzen.
En daar heeft meneer Ruben volkomen gelijk in. Eigenlijk staat het hele evolutieverhaal al jaren op losse schroeven. Maar als je kijkt wat er allemaal zou moeten veranderen om het uit de wereld te krijgen. Vrijwel alle natuurdocumentaires, museumdisplays en exposities die het evolutiedogma verkondigen, zouden moeten worden aangepast. Grote stapels (les)boeken, tijdschriften en artikelen zouden moeten worden veranderd of herroepen. Vele evolutiewetenschappers zouden hun gezicht en onderzoeksgelden verliezen en zouden zich moeten gaan specialiseren in andere dingen. Er staat te veel op het spel. Het op sommige plaatsen veranderen van de theorie zou op de lange duur nog wel lukken, maar voordat de totale evolutietheorie uitgeroeid is, moet er nog heel wat gebeuren. Nu is dit (even voor de 'nieuwe' lezer) niet het doel van deze site. Ik wil hier slechts laten zien dat wetenschappelijke ontdekkingen altijd neutraal zullen zijn of in het voordeel zullen spreken van de Bijbel en dat dit 'Boek der boeken' nooit herroepen of veranderd hoeft te worden. Dit onderzoek heeft het feit boven tafel gebracht dat vogels en dino's inderdaad afzonderlijke soorten zijn en niet van elkaar afstammen. De Bijbel leert ons dat God alle dieren 'naar hun aard' schiep. Wat precies die 'aard' was is een prachtig onderzoeksgebied (Bijbelse taxonomie), maar vogels en dino's zijn in ieder geval niet van dezelfde aard, dat is duidelijk. Een gemeenschappelijke voorouder van beiden is pure speculatie, zoals elke vermeende gemeenschappelijke voorouder van de basislevensvormen op aarde.
Een bericht van BBC News, mooi in het kort weergegeven op Nu.nl, brengt ons het inzicht dat 'evolutie' sneller gaat op plaatsen waar het klimaat warmer is. Een mooie gelegenheid om nog even goed op een rijtje te zetten wat er nu eigenlijk met 'evolutie' bedoeld wordt. Laat je niet voor de gek houden, want de manier waarop dit onderzoeksfeit onder woorden wordt gebracht is sterk doortrokken van het geloof in een bepaalde loop van de geschiedenis. Niemand is er bij geweest toen eencellige wezens meercellige dieren werden. Niemand heeft de vissen zien evolueren tot amfibieën. Er stond niemand te kijken toen de eerste vogels het luchtruim kozen. En zelfs met al onze kennis van cellen, DNA en 'mutaties', waar in dit bericht over gesproken wordt, kunnen we nog niet waarnemen dat er dingen ontstaan die er voorheen niet waren. Volgens de BBC zijn mutaties "de eerste stap in evolutie". En het is waar dat we dingen zien veranderen: dieren bouwen weerstand op tegen bepaalde stoffen, oren worden groter, poten worden sterker, zicht in het donker verbetert. Is dat dan niet de eerste stap in evolutie? Helaas voor de evolutiegelovige, nee. Er ontstaat namelijk niets nieuws. De oren waren er al, poten hadden ze al, kijken konden ze al. We lezen dat er in warmere werelddelen in versneld tempo 'evolutie' plaatsvindt, met de implicatie dat dit de grotere vormenrijkdom in die gebieden kan verklaren. Tot nu toe heeft men echter nog niet waargenomen dat één soort in een andere kan overgaan. Bijvoorbeeld van een beest zónder ogen naar een beest mét ogen; van iets zónder vleugels naar iets mét vleugels en ga zo maar door. Waar het om gaat is hoe je 'evolutie' definieert. Kleine veranderingen in een organisme worden omschreven als 'moleculaire evolutie' en 'micro-evolutie'. Je kunt dat vergelijken met het oppompen van je banden en het bijstellen van een aantal dingen in je motor, zodat de auto beter rijdt. Maar daarmee verandert een Smart nog niet in een bolide. Bij de evolutietheorie wordt zelfs verondersteld dat een dergelijke grootschalige verandering plaats kan vinden zonder toedoen van een monteur of een team van ontwerpers en bouwers, die je toch echt wel nodig hebt voor het maken of pimpen van een auto. De verandering van de omgeving is volgens de evolutietheorie al voldoende om nieuwe dingen te laten ontstaan. Maar is dat niet veel meer een teken dat iets goed ontworpen is? Als een auto vanzelf de airco aandoet wanneer het warmer wordt, of de ruitenwissers wanneer het gaat regenen, dan is dat door de ontwerpers van de auto bedacht en gemaakt. Dat gaat niet vanzelf, ook niet bij levende wezens. Niemand zal beweren dat navigatiesystemen zomaar verschenen in auto's, maar er zijn wel mensen die denken dat het navigatiesysteem van trekvogels en vlinders vanzelf ontstaan is. Darwin dacht dat dit kon gebeuren door middel van mutaties en natuurlijke selectie. Zoals we in berichten als van de BBC zien (waar ook andere nieuwsmedia nog wel eens een handje van hebben, inclusief 'onze' Nu.nl), is de veronderstelling dat dit door Darwin bedachte mechanisme inderdaad in staat is om de oorsprong van soorten te verklaren. Het wordt dan ook meestal zonder enige vorm van twijfel en vaak tussen de regels door aangenomen. Maar mutaties zijn eigenlijk vrijwel altijd schadelijk (denk aan kanker, verminderde functionaliteit en misvormingen) en wanneer ze wel voordeel opleveren, gaat het niet om het ontstaan van nieuwe, bruikbare informatie, maar om veranderingen in bestaande structuren, die voordeel opleveren. Lichaamsdelen en organen kunnen groter worden, kleiner worden, van vorm veranderen of verdwijnen. Maar ze kunnen alleen maar (soms schijnbaar uit het niets) tevoorschijn komen als de informatie ervoor al in de genen aanwezig was, zoals blinde grotvissen die weer gaan zien. Het principe van natuurlijke selectie verklaart dat de veranderingen die voordeel opleveren blijven bestaan. Mutaties en natuurlijke selectie hebben echter nooit iets nieuws gemaakt. Als je daar een voorbeeld van kunt vinden mag je me mailen. Ik heb het nog nergens gezien.
Dit soort onderzoeken zijn erg interessant en wellicht ook nog nuttig, maar de conclusies die getrokken worden gaan vrijwel altijd in de richting van absurde evolutionistische claims. In plaats van God de eer te geven voor het geweldige vermogen van levende wezens om zichzelf aan te passen aan hun omgeving, gaan mensen liever dwaze theorieën verzinnen om Hem uit dat proces te bannen. Waarom? Is het omdat ze Hem niet kunnen zien, of omdat ze Hem niet willen zien? Als je in evolutie gelooft: wat is jouw reden? Ik zie in het leven zo duidelijk de hand van God en kan eigenlijk niet begrijpen dat er mensen zijn die Hem vervangen door zo'n vaag filosofisch concept als de evolutietheorie, of nog vreemder: geloven dat God de evolutie in gang gezet of geleid zou hebben. Dat zou in ieder geval niet de God van de Bijbel zijn. De Bijbel geeft ons een beeld van God en van de geschiedenis dat telkens weer bevestigd wordt, door logica, wetenschappelijke ontdekkingen en persoonlijke ervaringen.
11-08-2009
Soayschapen doen Darwin blaten.
We lazen het volgende in Knack wetenschap.
Kort weg: Darwins theorie klopt niet met deze wetenschappelijk feiten maar we gaan daarmee Darwins theorie niet in vraag stellen .
Uit Knack wetenschap:
Het wilde Schotse Soayschaap wordt steeds kleiner door de klimaatverandering. Dat meldt het wetenschappelijke tijdschrift Science. Volgens wetenschappers zorgen de milde winters er voor dat kleinere schapen overleven, wat resulteert in een paradoxale vermindering in lichaamsgrootte. -toevoeging: Degeneratie dus (zie boekomslag)
Reeds 25 jaar bestuderen wetenschappers de Soayschapen van het Schotse eiland Hirta. Uit de resultaten blijkt dat de lichaamsgrootte van de schapen sindsdien met 5 procent is afgenomen. Hun poten werden korter en hun lichaamsgewicht nam af.
De reden voor dit bizarre fenomeen is onderwerp voor veel discussie.
Darwin
Volgens Tim Coulson, hoogleraar biologie aan het Imperial College te Londen, kunnen zwakkere schapen beter overleven dankzij de klimaatverandering. Er is langer gras beschikbaar door de milde winters, zodat zelfs de kleinere schapen meer kans hebben om het te halen. Daardoor komen kleinere schapen vaker voor in de schapenpopulatie.
Volgens de klassieke evolutietheorie zouden wilde schapen juist groter en sterker moeten worden. "Maar het is niet de bedoeling om Darwins theorie in vraag te stellen", zegt Coulson. ...,Dit fenomeen is louter een gevolg van veranderde milieuomstandigheden. Micro-evolutionair zou er weinig veranderd zijn.
Beesten worden geacht in de vrije natuur steeds beter te worden naar mate de tijd en evolutie vordert onder de weldoende leiding van toevals veranderingen en survival of.. anders gezegd natuurlijke selectie. Na 25 jaar van studie bij deze schapen onder evolutie in de klimaat verandering blijkt de theorie van Darwin naar de knoppen (niet te kloppen) maar .
Volgens de klassieke evolutietheorie zouden wilde schapen juist groter en sterker moeten worden. Maar het is niet de bedoeling om Darwins theorie in vraag te stellen" zegt Coulson....,.
Evo-wetenschap(=evolutie verhaal) is blind en doof voor de werkelijkheid en waarheid binnen de wetenschap, Darwin stelde juist zelf heel veel vraagtekens achter zijn theorie en hoopte dat de toekomst uitsluitsel zou geven. Hier krijgt Darwin en zijn volgelingen een duidelijk rechtstreeks antwoordt en we moeten het volgende vaststellen,:...als wetenschappelijke onderzoeken Darwin niet staven maar het tegendeel bewijzen dan gaan we die theorie van King Darwin toch niet in vraag stellen zeker? Het zelfde geldt jammer genoeg binnen alle takken van de zogenaamde evolutie wetenschap.
15-09-2009
Zinksulfide
Een nieuw recept voor het ontstaan van leven: 'gezapt zink'. Twee wetenschappers dumpen Miller (dat wil zeggen het beroemde experiment waarbij aminozuren ontstonden) en slaan een nieuwe weg in. Miller 'zapte' gassen in een reageerbuissysteem, waarbij enkele aminozuren ontstonden.
Hij ging er toen vanuit dat deze gassen op de vroege aarde aanwezig waren. Bliksem zou de reactie destijds in gang hebben gezet, waarmee (het begin van) het begin van leven ingeluid werd. Dat gaat nu echter niet meer op. Veel wetenschappers hebben dit idee allang laten varen omdat de vroege atmosfeer van de aarde een heel andere samenstelling had, aldus Astrobiology Magazine. Er zou veel meer kooldioxide, stikstof en meer neutrale moleculen aanwezig zijn geweest in plaats van waterstof en andere energetische moleculen, waardoor de atmosfeer veel minder reducerend was. Toen het beroemde experiment van Miller en Urey werd uitgevoerd met deze samenstelling, werden de benodigde aminozuren niet gevormd. De twee wetenschappers hebben hun zinnen nu gezet op zinksulfide, dat wel voor de nodige reducerende reacties kan zorgen. Niet dat de twee met nieuwe experimenten daadwerkelijk de benodigde basisbouwstenen voor het leven hebben geproduceerd, maar ze keken naar eiwitten die volgens de evolutietheorie erg 'oud' zouden moeten zijn en zagen daarin grote hoeveelheden zink. Zinksulfide bij warmwaterbronnen zou volgens hen de benodigde 'biomoleculen' hebben kunnen opleveren, aangezien het in staat is om lichtenergie op te slaan en kooldioxide te reduceren, "net als planten", aldus een van de wetenschappers. Wat niet vermeld werd is dat planten hiervoor een verfijnde reeks nanomachines hebben, die lichtenergie gebruiken in het voor ons voortbestaan onmisbare proces van fotosynthese. Of deze theorie algemeen geaccepteerd gaat worden kon men niet zeggen, maar wel dat "velen graag experimenteel bewijs zouden willen zien voor de levensvatbaarheid van reacties onder prebiotische omstandigheden, die consistent zijn met deze hypothese." Nee, echt?
Dit is bijna het toppunt van diep zinken. Hoe kun je in hemelsnaam het reducerende effect van zinksulfide vergelijken met de enorm complexe, en voor het leven onmisbare, machinerie van fotosynthese?! http://www.revolutietheorie.be/fotosynthese.html Zinksulfide is betrokken bij chemische reacties en fotosynthese is een van de meest ingewikkelde chemische reactieketens in levende organismen die wij kennen; maar het begrip 'chemische reactie' is dan ook de enige overeenkomst tussen die twee. Het trekken van die parallel is ronduit belachelijk. Hier wordt wel erg sterk gebruik gemaakt van de kracht van suggestie en extrapolatie. In ieder geval hebben ze één ding duidelijk gemaakt: het experiment van Miller en Urey kan niet meer worden aangedragen als bewijs dat de vroege atmosfeer van de aarde aminozuren kon produceren. Niet dat je er wat aan hebt... Als er enkele aminozuren zijn heb je een hoopje losse 'letters', nog niet eens een heel alfabet, laat staan een hele interactieve encyclopedie op DVD in een laptop (waarmee je een levend wezen in dit verband zou kunnen vergelijken). Er is blijkbaar geen enkele knappe kop op aarde die zelfs maar een begin van een scenario voor het 'ontstaan' van het leven kan bedenken of aantonen. Het experimentele bewijs dat men zo graag zou willen zien, blijft uit. Zo blijkt telkens weer: leven kan niet zomaar ontstaan, daar is een Ontwerper voor nodig.
Over de ogen doet men steeds meer ontdekkingen. Hoe meer de wetenschap in zijn onderzoek vorderingen maakt hoe meer ze ontdekt dat er opmerkelijke ingenieuze systemen in schuil gaan. De standaard publiceerde in dit verband een interessant artikel: Het start met deze woorden Mogelijk bevat het netvlies gespecialiseerde cellen die naderende voorwerpen detecteren. En gaat dan verder: Volgens een internationaal onderzoeksteam kan het tot op zekere hoogte naderend gevaar herkennen, zonder dat de hersenen daarvoor nodig zijn. Dat rapporteren Botond Roska van het Friedrich Miescher Instituut voor Biomedisch Onderzoek in Basel en zijn collega's in het vakblad Nature Neuroscience. Natuurlijk gaat men zoals steeds een rand noot evolutie toevoegen: 'Wellicht zijn die geëvolueerd om sneller te kunnen reageren op gevaar' Het is toch ongelofelijk hoe doodleuk dit zinnetje zonder bewijsvoering in gelepeld wordt. Dit heet evolutie indoctrinatie.
Onderzoekers ontdekten deze gespecialiseerde cellen die naderende voorwerpen detecteren of naderingsdetectoren aan de hand van oog onderzoek bij muizen.. Uit het artikel: Het is al langer bekend dat het oog meer is dan een passieve camera die beelden doorstuurt naar de hersenen, waar ze verwerkt en geïnterpreteerd worden. Reeds in het netvlies beginnen gespecialiseerde cellen met de berekeningen die het ruwe beeld begrijpelijk maken. Maar het grootste deel van het rekenwerk vindt toch nog steeds in de hersenen plaats, meer bepaald in de visuele cortex' achteraan de hersenen, waar de signalen uit de ogen aankomen. Het rond het artikel af met de volgende in vraag stelling: Verder onderzoek zal moeten uitwijzen of de naderingsdetectoren inderdaad ook voorkomen in mensenogen, en hoe ze hun waarschuwingssignalen doorgeven naar de hersenen Bij het lezen van dit artikel moest ik even denken aan parkeer detectie sensoren in autos. Wij zijn hier van de redactie van Revolutietheorie heel benieuwd naar de uitkomst van dit onderzoek. In ieder geval ontdekken we door steeds meer onderzoeken met steeds meer onderzoeksmogelijkheden gesofisticeerde ontwerpen die in de schepping schuil gaan. Design dus! Het is dan ook heel verwonderlijk dat vele mensen naast het vinden van ontwerp in de schepping niet op zoek gaan naar de ontwerper die dit alles in elkaar stak.
Newton, Kelvin, Faraday en Pascal hadden geen probleem met een schepper en met ontwerp. Er is geen reden waarom een moderne wetenschapper niet eenzelfde standpunt kan innemen als deze eminente wetenschappers. Driehonderd jaar geleden was er zo veel steun voor Intelligent Ontwerp dat het leven moeilijk kon zijn als je een atheïst was. Nu is het tegengestelde waar; het leven kan moeilijk zijn als je ook maar het kleinste beetje sympathie voor Intelligent Ontwerp toont Meer lezen: http://www.revolutietheorie.be/design.html
27-10-2009
Goodbye ET go home....
Goodbye ET go home....
Indien men kan aantonen, dat er één of ander complex orgaan is, dat niet door een reeks van op elkaar volgende kleine veranderingen gevormd kan worden, zal mijn theorie absoluut ineenstorten. (Charles Darwin)
Weliswaar zijn sinds de eerste uitgave van Charles Darwins boek "Het ontstaan van soorten" op 24 november 1859 ontelbare feiten bekend geworden, die heel duidelijk tegen de evolutietheorie spreken, maar het geloof in evolutie, oerknal en een vele miljoenen jaren oude aarde heeft zich diep in het bewustzijn van de moderne maatschappij ingenesteld.
In de media komt ET (het evolutie gedachtengoed - de Evolutie Theorie) steeds meer aan zijn trekken. Jammer genoeg heeft diezelfde media oog en oor verloren voor wetenschappelijke ontdekkingen die het ET verhaal naar fabeltjesland verwijzen. Op deze site vind je honderden paginas die wetenschappelijk aantonen dat design en creatie absoluut nodig waren om leven te scheppen en te bouwen.
Via de link hieronder geven we 95 stellingen die laten zien dat het evolutiehuis voor geen enkele kamer een stevig fundament heeft. ET wordt in deze 95 stellingen compleet fundamenteel onderuit gehaald. Goodbye ET go home....
Wij hebben allemaal wel eens gehoord van het boek De oorsprong der soorten, geschreven door Charles Darwin. Het vormt de grondslag voor heel wat onderwerpen die tegenwoordig op school worden onderwezen. Iemand merkte onlangs op dat het boek van Darwin vol stond met woorden die een zekere mate van onzekerheid inhouden over de ideeën die naar voor worden gebracht. Dat wisten we natuurlijk allang. Maar het klonk toch interessant genoeg om het eens uit te zoeken; dus heb ik iemand verzocht om eens een globale indeling te maken.
Het concept van de hier gepresenteerde 95 stellingen is ontleend aan de 95 stellingen van Maarten Luther. Toentertijd veroorzaakte deze een revolutie, die een wereldwijd gevolg had. Luther definieerde de Bijbel als enige Goddelijke bron en kon met deze maatstaf talrijke wantoestanden en dwalingen van de toenmalige Rooms-Katholieke kerk aan de kaak stellen. Een soortgelijke impact hoop ik ook met deze 95 stellingen te bewerken. Direktor und Professor a. D. Dr.-Ing. Werner Gitt
Indien men kan aantonen, dat er één of ander complex orgaan is, dat niet door een reeks van op elkaar volgende kleine veranderingen gevormd kan worden, zal mijn theorie absoluut ineenstorten. (Charles Darwin)
"Er bestaat geen mening, hoe absurd ook, die de mensen niet gemakkelijk tot de hunne maken, zodra het gelukt is, hen te overtuigen, dat die algemeen aanvaard is."(Arthur Schopenhauer)
"De eerste slok uit de beker der natuurwetenschap maakt atheïstisch, maar op de bodem van de beker wacht God."(Werner Heisenberg)
De meest eenvoudige microbe is complexer dan gedacht De meest eenvoudige cellen worden prokaryoten genoemd. Dat zijn de bacteriën en de archaea, die geen kern hebben en meestal als 'primitief' gezien worden. Wetenschappers hebben echter ontdekt dat ze veel van dezelfde trucjes kennen als de complexere eukaryoten, die wel een kern hebben. Een verslag op de site PhysOrg informeert ons over het in kaart brengen van een Mycoplasmasoort, dat onder de kleinste onafhankelijk levende bacteriën valt en waarvan de onderzoekers nu moeten toegeven dat het complexer is dan ze hadden gedacht. Het in kaart brengen van deze cel gebeurde aan het Europees Moleculair Biologielaboratorium (EMBL) in Heidelberg. Er zijn nieuwe inzichten opgedaan, zoals de ontdekking dat prokaryoten meer op eukaryoten lijken dan men voorheen dacht. Men vond het ook opmerkelijk dat het gedeelte in de cel dat de genetische informatie uit het DNA vertaalt, veel meer lijkt op dat van de eukaryoten dan men dacht. Nog een verassing: hoewel het genoom (de complete informatie in de cel) in verhouding erg klein is, blijkt de cel toch "extreem flexibel" te zijn en kan het zich goed aanpassen aan grote veranderingen in zijn leefomgeving, zoals veranderingen in het beschikbare voedsel en stressfactoren, net als de complexere eukaryoten.
Er zijn zo'n 200 moleculaire machines gevonden in deze kleine microbe. Minstens 90% van de eiwitten zijn betrokken bij op z'n minst één eiwitcomplex. Dat is een zeer onverwachte complexiteit. Dit organisme is uitermate geschikt voor onderzoek naar wat een levend organisme minimaal nodig heeft om te kunnen voortbestaan. Het blijkt dat een organisme minimaal 689 genen moet hebben. Maar veel van de eiwitten die de cel produceert aan de hand van die genen, zijn multifunctioneel. Ze functioneren als spelers in een grotere hiërarchische structuur. Op Science Daily wordt nog een specifieke moleculaire machine besproken met de naam HdeA, die de E. coli bacterie beschermt tegen maagzuur. Het gebruikt een uniek mechanisme dat op een soort timer werkt wat ervoor zorgt dat zijn eiwitten niet gaan klonteren. Het onttrekt energie uit de omgeving als een soort windmolen of waterrad.
Al deze complexiteit in de eenvoudigste organismen die we kennen. Het heeft alleen het meest noodzakelijke om te overleven, maar bevat wel 200 moleculaire machines, 689 genen en een aantal mechanismen die strategisch en georganiseerd samenwerken. Het is heel waarschijnlijk dat een dergelijk organisme niet zo begonnen is, maar oorspronkelijk nog complexer was en gedegenereerd is tot zijn huidige parasitaire levensstijl. Het is in ieder geval niet aan het evolueren naar een complexere levensvorm. Merk op wanneer je de artikelen leest, hoe vaak de onderzoekers verbaasd waren. Waarom zijn ze toch steeds verbaasd? Omdat ze met evolutionistische ogen naar de feiten kijken. "Complexer dan gedacht", omdat men verwacht dat 'eenvoudige, primitieve organismen' minder ver geëvolueerd zijn dan 'hogere organismen'. Ze verwachten primitief, maar krijgen zeer hoogwaardige technologische complexiteit. Zelfs één gen dat één eiwit produceert is al bijzonder, maar 689 genen, die een eiwitcomplex produceren is heel erg indrukwekkend. Ze produceren meerder machines die samenwerken, zoals in onze door ingenieurs ontworpen fabrieken. Het woord 'multifunctioneel' is bewust gekozen en komt regelmatig in de onderzoeksrapporten voor. Zie het online boek "Evolutie: Mogelijk of Onmogelijk?", voor een uiteenzetting waarom het ontstaan van één enkel functioneel eiwit al onmogelijk is, laat staan een eiwitcomplex. Het moet ontworpen zijn door een hoogst intelligente Ontwerper. Het is de hoogste tijd dat wetenschappers bij hun onderzoek naar de dingen gaan kijken als ontworpen, dat is de enige manier waarop de feiten zinnig verklaard kunnen worden. Ere Wie ere toekomt.
Seattle Creation Conference, October 2009. Cell Biology provides many extraordinary examples of intelligent design.
Inside each and every organism reside biomechanical systems that Darwin and his contemporaries could never have imagined. Even today, much of what is happening inside cells is still not understood, and yet evolutionists hold fast to a belief that these remarkable constructs developed without God.These two contrasting views of the cell provide poignant illustration of how worldviews impact our interpretation of physical evidence. In his presentation, Chris Ashcraft will discuss the cell as it relates to these opposing views and describe some important cellular features, which offer testimony to the glory of the Creator.
Een mooi getuigenis van ID vinden we ook in het flagellum. Je weet wel, dat "kleine maar krachtige" staartachtige buitenboordmotortje waarmee bacteriën zichzelf voortbewegen
Genengroei: Er is geen genengroei en genen 'adopteren' geen wezenlijke nieuwe functies.
DNA Molecule: Het organische leven is gebaseerd op een ongelooflijk complexe informatiecode. Net zoals de tegenwoordige software code.
Bewijs Voor Schepping: Bewijs dat de evolutietheorie in diskrediet brengt. Het ontbreken van een natuurlijk mechanisme. Het ontbreken van fossiele tussenvormen. Onacceptabele modellen volgens de regels van de wetenschap.
Onreduceerbare Complexiteit: Er bestaan complexe organen en microscopische machines die onmogelijk door talrijke, opeenvolgende, kleine modificaties konden zijn gevormd.
Het Menselijk Oog: Een perfect en intergerelateerd systeem van ongeveer 40 individuele subsystemen, waaronder het netvlies, de pupil, de iris, het hoornvlies, de lens en de optische zenuw. Het perfecte oog
Bewijs Voor God: Wat zou bewijs voor God inhouden? Ontdek het ongelooflijke bewijs voor Intelligent Ontwerp, gebruik makend van fundamentele methodologie voor de detectie van ontwerp!
Een goed functionerend systeem ontstaat nooit vanzelf. Alle organismen op onze planeet bestaan uit systemen. Onze hersenen, ons zenuwstelsel of ons hart zijn maar enkele voorbeelden. Een levende cel bevat zoveel informatie als vijfhonderd boeken.
Loopvogels onafhankelijk geëvolueerd?
Evo_believer
