Home page


Stam jij af van een AAP?


Zoeken in blog

Inhoud blog
  • Weet Magazine is een nieuw populair-wetenschappelijk christelijk tijdschrift
  • Computer houdt Enceladus oud
  • Prokaryoten
  • 95 Stellingen tegen de evolutietheorie
  • Goodbye ET go home....
  • Naderingsdetectoren
  • Zinksulfide
  • Soayschapen doen Darwin blaten.
  • Evolutie sneller in warm klimaat
  • Evolutie van dino naar vogel betwijfeld
  • Mutatie de wondergod van de evolutionisten
  • Evolutionary Tree
  • Lucy Australopithecus afarensis
  • Evolutie?
  • Ex evolutionist getuigt op filmpje.
  • Homo erectus
  • Darwinjaar
  • Kosmologie
  • Neanderthaler
  • Dihydrogeenmonoxide
  • Creature Creator
  • Loopvogels
  • Gekko
  • Neanderthaler
  • Deeltjesversneller
  • Chromosomen
  • Atoomklokken
  • Groene Sahara
  • Lichaamstaal
  • Flexibele optische sensor
  • Woestijngrot
  • Oog
  • Salamanders
  • Jong
  • Aarde
  • Melanocyten
  • Celdeling
  • Evolutiebiologen
  • Patronen
  • Moleculaire machine
  • Enceladus
  • Zaad
  • God
  • Radioactiviteitsdatering
  • Computer
  • Evolutie
  • Optische illusie
  • Planten
  • Vis
  • Han Zuilhof
  • De maan
  • Rudimentaire organen
  • Onderzoeksresultaten
  • Cambrische Explosie
  • De pest
  • Bouwplan
  • Mens
  • Orchidee
  • Placenta
  • Vogelverschrikker
  • Naaldboom
  • Ontwerp
  • E-volutie
  • Aminozuren
  • Babyplaneet
  • ATP
  • Tuatara
  • Psychologie
  • Atomen en moleculen
  • Gekko
  • Naturalisme & uniformitarisme.
  • Borsten
  • De oerkip
  • Grand Canyon
  • Liam Dolan
  • Burgess Shale
  • 'junk' DNA
  • Hersenen
  • Dinosauriërs
  • Geloof
  • Vleermuisfossiel
  • Gehoororgaan
  • Titan
  • Vogels
  • DNA ontcijferen
  • Genetische archeologie
  • Bekentenissen
  • Degenkrabben
  • Radioactief zand
  • Josephoartigasia monesi
  • evolutietheorie-scheppingsgeschiedenis
  • Monarch vlinders
  • Dinosaurusfossiel
  • Grotvissen
  • Shuhai Xiao
  • Opwarming aarde
  • Bijbel
  • Menselijk genoom
  • Saturnus
  • Oorsprong
  • Diverse planten
  • Vloeibare kristallen
  • Witte dwergsterren
  • Dinosauriërsoorten
  • Maan
  • Biomimetrica
  • Planten
  • Supergeleidende magneten
  • Diamanten
  • Muizen
  • Aardlagen
  • Cilia
  • Futalognkosaurus dukei
  • Jupiter
  • Binnenoor
  • Darwinisme
  • Diatomeeën
  • Appendix
  • Schaaldier
  • Ster
  • Heelal
  • Kikker
  • Papegaai
  • Kever
  • Mars Science Laboratory
  • Homo erectus
  • Geologie
  • Reptielen
  • Donkere materie
  • Voorgeprogrammeerd
  • Enzym
  • Neurologisch onderzoek
  • Cambrische explosie
  • Warrige struik
  • Motten
  • Kunstmatig leven
  • Darwins Black Box
  • Ultrageconserveerd
  • Dinosaurusmassagraf
  • Big-Bang
  • Ouderdom
  • Trilobieten
  • Sterrenstelsel
  • Variatie
  • Roadrunner
  • Iapetus en Charon
  • Evolutie
  • Bijbel
  • Zeeanemoon
  • Mammoet
  • Groenland
  • Hersenen
  • Chimpansees
  • Pinguïns
  • Genoom
  • Individuele trots
  • Listeria monocytogenes
  • Gefossiliseerd bos.
  • Gigantoraptor
  • Scheppingsmuseum
  • Zeespons
  • Zeekatten
  • Algen
  • Voorouders
  • Schepping
  • DNA taal.
  • Kikkers
  • Vleermuis
  • Computer
  • Aegyptopithecus zeuxis
  • Ontwerper
  • Fotosynthese
  • Mercurius
  • Het oog
  • Ostreococcus
  • Naturalisme
  • Krachtige regulatoren
  • Moleculaire machine FAS
  • De media.
  • T-Rex
  • Kosmische loterij
  • Primatologen
  • Miller experiment
  • Ribkwal
  • Asteroïde
  • Darwinistische aannames
  • Het Jura tijdperk
  • Saturnus
  • Macro evolutie
  • Kapucijner aapjes
  • Raderdiertjes
  • Complexe machine
  • Yanoconodon
  • Marsis
  • Enceladus
  • Cyberspace
  • Muziek
  • Darwin's discipelen
  • Dinosaurushoorns
  • Evolutiemythen
    Nederlandstalige websites:
  • Wetenschap van meesterschap
  • Creabel
  • Real-life
  • Schepping of Evolutie
  • Genesis en Geologie
  • Alles over God - Waarheid Wereldbeeld Wetenschap
  • Creaton
  • Degeneratie
  • EVOLLUSIE, de illusie van het evolutionisme
  • Bijbelgetrouw
    Engelstalige websites:
  • Creation / Evolution
  • Creation Evolution Headlines
  • Answers in Genesis
  • Creation Scientists
  • Lee Strobel (Investigating Faith)
  • Fouten in de Bijbel? Echt niet!
  • True Origin, de tegenhanger van Talk Origins
  • Institute for Creation Research
  • Creation Worldview Ministries
  • The Creation Research Society
    Hoofdpunten blog revolutietheorie
    Hoofdpunten blog evolutietheorie
    Stats
    Klik op de afbeelding om de link te volgen
    EVO BELIEVER
    Altijd welkom
    Revolutietheorie
    05-10-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vogelverschrikker
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Nature hakt ID in de pan ? 

    Een vogelverschrikker omver gooien is niet zo moeilijk, maar wat nu als ze zo levensecht zijn dat je ze niet herkent als vogelverschrikkers (zie de lariedetector voor het 'vogelverschrikker' argument). De Intelligent Design beweging wordt regelmatig ten onrechte belachelijk gemaakt door naturalisten, maar de doorsnee leek doorziet hun argumenten vaak niet. Je zou ook verwachten dat in wetenschappelijke (lees: objectieve) documenten verschillende uitgangspunten die gebruikt worden bij het zoeken naar verklaringen (ID en naturalisme bijvoorbeeld) een eerlijke kans krijgen.

    Beter nog: dat de tegenstander van jouw standpunt ook zijn zegje kan doen. Echter, geen van beide benaderingen vinden we in de meest recente editie van Nature, waarin Matthew Bennett and Jeff Hasty Intelligent Design alleen maar in een negatief daglicht stellen.1
    De twee wetenschappers beschouwden een experiment dat beschreven wordt in hetzelfde nummer, waarbij een team van Europese genetici een genetisch netwerk hadden gemanipuleerd om te zien hoe dit de 'evolutie' (lees: verandering) van de genen zou beïnvloeden. Ze lieten eiwitten met elkaar reageren die dat normaal niet zouden doen.2  Als je het woord 'evolutie' leest wordt overigens niet altijd gepraat over het evolueren van een vis in een reptiel, maar een onbevangen lezer zou dat verband wel kunnen leggen (wat meestal ook gebeurt - en ook in de wetenschappelijke lectuur is niet altijd duidelijk wat men op een bepaald moment precies bedoelt met 'evolutie'). Er ontstonden bij het experiment geen nieuwe structuren, functies of organellen. Ze bevestigden alleen "de mogelijkheid dat organismen kunnen evolueren door de architectuur van hun genetische netwerk te veranderen." Dus van 'macro evolutie' was zeker geen sprake. Bennett en Hasty vonden dit echter een prachtige aanleiding om ID een "populaire misvatting onder de tegenstanders van de evolutietheorie" te noemen. Volgens hen was met dit experiment bewezen dat er niet zoiets bestaat als 'onherleidbare complexiteit'. Deze term is door Michael Behe voor het eerst gebruikt in zijn boek Darwin's Black Box. Het houdt in dat sommige biologische structuren zo ingewikkeld in elkaar zitten dat ze onmogelijk zonder bewust, intelligent ontwerp kunnen zijn ontstaan. De twee vonden de vergelijking met klokken en elektronische circuits maar belachelijk, want die zijn er toch voor gemaakt om vervangen te moeten worden wanneer ze kapot gaan. Zo werkt de economie. Nee, biologische 'machines' worden alleen maar zo genoemd omdat het ter wille van de 'instructie' af en toe wel handig is om ze zo te zien. De natuur kan het zich niet veroorloven om bij de eerste de beste deuk total loss te zijn. Organismen moeten "willekeurige mutaties, verwijderingen en recombinaties kunnen verdragen." Het experiment toonde volgens hen aan "hoe robuust de genetische code kan zijn."


    1.  Matthew R. Bennett en Jeff Hasty, "Systems biology: Genome rewired," Nature 452, 824-825 (17 April 2008) | doi:10.1038/452824a.
    2.  Isalan et al, "Evolvability and hierarchy in rewired bacterial gene networks," Nature 452, 840-845 (17 April 2008) | doi:10.1038/nature06847.


    Het genoom overleeft doordat er kwaliteitscontrole wordt toegepast op de code in het DNA. Dit wordt gedaan door een aantal ingewikkelde biologische machines. (Hoe moet je het anders omschrijven?) Deze mechanismen duiden juist op een grotere mate van complexiteit dan de machines die wij mensen zelf gemaakt hebben. Hoeveel machines maken wij nou die zichzelf repareren? Laat staan reproduceren! Vakbladen als Nature laten zelden ID mensen aan het woord. Zo ook deze keer niet. Deze wetenschappers hebben niets zien evolueren. Ze deden wat experimenten onder kunstmatige omstandigheden en keken hoe 'robuuste organismen' overleefden. Is er langs natuurlijke weg nieuw functioneel genetisch materiaal ontstaan? Nee. Hebben ze bewezen dat hun gemuteerde organismen 'in het wild' kunnen overleven? Nee. Dit is geen 'evolutie', dit is semi-intelligent rommelen met de natuur. Overleven heeft op zich niets met evolutie te maken. Je kunt een natuurramp overleven, maar daarna ben je nog steeds dezelfde persoon als voorheen. Voor evolutie van eenvoudig naar complex is het nodig dat er nieuwe dingen ontstaan, zoals ogen, vleugels, sonar en al die andere mooie dingen die door dit fictieve proces zouden moeten zijn gevormd. Het is wel grappig dat critici graag zeggen dat ID geen wetenschap is omdat het niet testbaar is. Maar hoe vaak is aangetoond dat vleugels, ogen en sonar kunnen ontstaan in organismen die zulke dingen niet hebben?
    Vooralsnog heb ik er als 'gelovige' geen enkele moeite mee om al dat moois om mij heen toe te schrijven aan de intelligente, vindingrijke, liefdevolle God van de Bijbel.


    04-10-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Naaldboom
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Oudste boom is 9550 jaar oud?

    Een artikel op nu.nl laat geen twijfel bestaan: "De oudste nog levende boom is een 9550-jarige Spar. De naaldboom staat in het Centraal-Zweedse district Dalarna..." Ja, want onderzoekers "hebben de exacte leeftijd van de spar vastgesteld door koolstof in het hout te analyseren." Dus daar kunnen we niet meer omheen.

    De aarde is toch ouder dan 6000 jaar en we kunnen het verslag van Genesis met een korreltje zout nemen. Of niet? God weet zelf toch wel hoe Zijn schepping in elkaar zit? De feiten van de natuur kunnen Gods woorden daarom niet tegenspreken. Het scheppingsverhaal in Genesis en de daarop volgende geslachtsregisters laten niet toe dat de aarde veel meer dan 6000 jaar oud is. Het lijkt echter vast te staan: de C-14 methode is een beproefde manier om de ouderdom van eens levende organismen te bepalen. Daar zijn de meningen echter over verdeeld. De C-14 methode is gebaseerd op het principe van radioactief verval. Een bepaald percentage van het koolstof in de natuur is radioactief. Normaal heeft een koolstofatoom 6 protonen en 6 neutronen. Radioactief koolstof heeft 6 protonen en 7 neutronen (C-13) of 8 neutronen (C-14). Een radioactief koolstofatoom 'vervalt' vanzelf naar N-14 (een neutron verandert in een proton) en de snelheid van dat verval is bekend: na 5730 jaar is de helft van het C-14 verdwenen. Nog eens 5730 jaar en de helft van die helft is ook verdwenen. Zo kun je theoretisch uitrekenen hoe lang geleden een organisme is gestopt met het opnemen van C-14. Mits je precies weet hoeveel C-14 er aanwezig was aan het begin van het proces en mits dat proces altijd met dezelfde snelheid gegaan is. (Men meet eigenlijk de verhouding tussen C-14 en C-12) Maar daar zit hem nu net de kneep. Elk levend organisme neemt koolstof op, dus ook het radioactieve C-14. De hoeveelheid die opgenomen wordt is voor elk levend organisme even groot. Wanneer het organisme sterft, stopt de opname van koolstof (dus ook van C-14) en zal de hoeveelheid C-14 gaan afnemen (vervallen). Het probleem zit hem nu in de aannames. Men weet namelijk niet hoeveel C-14 er oorspronkelijk in de boom en in de atmosfeer zat. (De wetenschappers hebben overigens niet de leeftijd van een afzonderelijke boom bepaald maar van een wortelstelsel - zie dit artikel.) Men weet ook niet of de C-14 in het dode materiaal altijd even snel vervallen is. De delen van het wortelstelsel die de hoogste ouderdom opleveren kunnen stammen uit een tijd dat de wortels een veel kleinere hoeveelheid C-14 opnamen dan vandaag de dag het geval is. Als je aanneemt dat de opgenomen hoeveelheid C-14 over de gehele leeftijd van de wortels hetzelfde gebleven is, schat je ze veel te oud. Als het verval ergens in de afgelopen tijd sneller is gegaan (bijvoorbeeld tijdens de extreme omstandigheden van een wereldwijde overstroming: de zondvloed), dan schat je de wortels uiteraard ook te oud. In een Bijbels model was de hoeveelheid C-14 in de atmosfeer voor de zondvloed (in verhouding tot C-12) vele malen kleiner dan nu het geval is, omdat de aarde onder andere door een sterker magnetisch veld werd beschermd tegen de kosmische straling die de aanmaak van C-14 veroorzaakt. Als je gelooft dat de verhouding altijd hetzelfde geweest is, houd je dus geen rekening met extreme veranderingen die de aarde volgens de Bijbel heeft doorgemaakt. Een wortelstelsel zou een zondvloed kunnen overleven door, na losgewoeld te zijn, rond te drijven en zich naderhand weer ergens te nestelen. Ook vulkaangassen kunnen invloed hebben op de gemeten 'ouderdom'. Vulkaangassen bevatten ook kooldioxide, maar daarin is de koolstof niet radioactief. Tijdens de zondvloed moet er ook veel vulkanische activiteit geweest zijn, waardoor er veel niet-radioactief koolstof in de atmosfeer terecht gekomen is. Dat maakt het heel aannemelijk dat er een tijd lang in verhouding veel minder C-14 in de atmosfeer zat. Bomen zullen in die periode ringen gevormd hebben die veel ouder lijken dan ze zijn. Daar komt nog bij dat er voor de zondvloed veel meer koolstof in levende organismen geweest moet zijn, gezien de enorme hoeveelheid gefossiliseerd materiaal die nu in de aardlagen begraven ligt. De interpretatie van wat je meet is dus afhankelijk van wat je gelooft met betrekking tot vervlogen tijden. Sterker nog: de C-14 methode geeft ons vandaag de dag sterke aanwijzingen dat de aarde jong is. Zie ook dit artikel van Mike Riddle voor verdere studie (Engelstalig)

    "Meten is weten" zei mijn praktijkleraar hout- en metaalbewerking altijd. En dat is waar, maar daarbij moet je toch altijd aannemen dat jouw meetlatje en het meetlatje van de maker van de bouwtekening precies dezelfde maat aangeven. Daar kun je bij ouderdomsbepalingen echter niet vanuit gaan. Het 'meetlatje' is tijdens de zondvloed vervormd. Voor de zondvloed was hij anders, omdat er toen een andere verhouding tussen C-14 en C-12 was. Het komt toch weer neer op de bekende tekst uit 2 Petrus (3:3-7): "Dit moeten jullie eerst weten, dat er in de laatste dagen spotters zullen komen, die alleen maar hun eigen zin willen doen, en zeggen: ‘Waar is de belofte van Zijn komst? Want vanaf de dag, dat de vaderen gestorven zijn, blijven alle dingen hetzelfde van het begin van de schepping’. (Die overtuiging noemen we vandaag de dag het uniformitarisme) Want ze willen bewust niet zien dat door het Woord van God hemelen van oudsher waren, en aarde werd gevestigd uit water en in water, waardoor de wereld die er toen was werd vernietigd, omdat ze overstroomd werd met water." De geologische feiten ondersteunen deze tekst en alle details van Genesis 6, 7 en 8, waar de zondvloed beschreven wordt. Kijk gerust verder op deze site http://www.schepperenzoon.nl  Gods Woord is betrouwbaar. Bestudeer het maar. De Waarheid zal je vrijmaken.


    03-10-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ontwerp
    Klik op de afbeelding om de link te volgen In de hoogte en in de diepte: onvoorstelbaar ontworpen

    Wat hebben motten en ribkwallen met elkaar gemeen?
    Ze zetten wetenschappers voor een groot raadsel.
    De grootste uitdaging is nog wel het verenigen van deze wonderen van vernuft met een naturalistisch wereldbeeld.
    Hoe zou dit vanzelf moeten zijn ontstaan?




    1) De mot: Hij weegt niet meer dan een blaadje papier, maar hij doet dingen die je een blaadje papier niet zult zien doen. Hij kan in het donker navigeren en in een paar nachten, met een snelheid van meer dan 50 kilometer per uur, over een afstand van 300 km precies de juiste plek vinden waar hij naartoe moet. Science Daily heeft een artikel over migrerende motten, die hoog in de lucht vliegen en lange afstanden afleggen om bij hun broedplaats te komen. Ze schijnen de juiste dag uit te zoeken om te gaan vliegen, teneinde de wind in hun voordeel te kunnen gebruiken. Dat is op zich nog niet zo bijzonder, maar wat de onderzoekers echt verbaasde was dat de motten niet aan de wind overgeleverd waren. De windrichting hoeft niet precies zo te zijn dat ze naar hun doel worden geblazen, want hoewel ze de wind gebruiken om hun snelheid te verhogen, komen ze ook op hun bestemming als de wind niet helemaal meezit. Ze compenseren tijdens hun vlucht en moeten dus beschikken over een soort kompas, vergelijkbaar met dat van migrerende vogels.

     
    2) De ribkwal: Deze wonderbaarlijke wezens geven licht, hebben weefsels, ingewanden en een zenuwstelsel en zijn in 'honderden miljoenen jaren' niet veranderd (lees dit artikel van vorig jaar april nog maar eens). Als Darwins 'Stamboom van het Leven" al aan het verwelken was, is hij nu echt aan het verrotten. Aan de basis van de boom had het meest simpele leven moeten zitten, maar PhysOrg brengt ons een ander scenario. Wetenschappers kwamen, gebruik makend van meer dan 100 computers, tot de "schokkende conclusie" dat niet de sponsdieren, maar de ribkwallen de 'oudste' complexe levensvormen zijn. Het is "zo schokkend dat we in eerste instantie dachten dat er iets helemaal fout gegaan was", zei Casey Dunn, woordvoerder van het onderzoeksteam. "De aanwezigheid van de relatief complexe ribkwal aan de basis van de stamboom van het leven, doet vermoeden dat het eerste dier waarschijnlijk complexer was dan voorheen werd gedacht," aldus Dunn. De sponsdieren werden als de eerste meercellige levensvormen gezien, maar dat een in verhouding zeer complex dier als de ribkwal die positie gaat innemen is hoogst opmerkelijk. Een artikel op Science Daily liet Dunn verder aan het woord voor een evolutionistische verklaring. Volgens hem zouden de ribkwallen onafhankelijk hun eigen complexiteit hebben ontwikkeld, of de sponzen zijn in de loop der tijd minder complex geworden. In het artikel worden we ervan verzekerd dat de vroegste ribkwallen er heel anders uitzagen, al klaagt Dunn wel over het gebrek aan fossiel bewijs hiervoor. (Zie nogmaals het artikel van 3 april 2007).

    Waar zijn nou toch al die feiten waardoor evolutionisten zo zeker van zichzelf zijn? Als het eerste meercellige dier een roofdier was, wat moest het dan eten? Hoe stevig staat die Stamboom van het Leven eigenlijk? Zou het eigenlijk wel iemand opvallen als hij omviel? Waarom reageren Darwinisten zo geschokt op oud nieuws? Waarom blijven ze vasthouden aan een omvallende boom? Waarom zien ze niet dat het allemaal zo geweldig mooi ontworpen is? Waarom laten ze de feiten niet gewoon voor zichzelf spreken, in plaats van telkens weer met een verklarend smoesje te komen. ("Wat vreemd, de eerste meercellige dieren waren complexer. Dan moeten ze later complex geworden zijn en die andere later minder complex. Zo, opgelost." Hiermee wordt de 'verklaring' alleen maar minder geloofwaardig. Want in het eerste geval moet je aannemen dat bepaalde ingewikkelde mechanismen meerdere keren, onafhankelijk van elkaar zijn ontwikkeld. En in het tweede geval moet je toch nog gaan verklaren hoe er in het begin een grotere complexiteit kon zijn geweest.) En wie kan een vliegmachine maken die zo licht is als een origamivogeltje? Wie kan die machine 300 km laten vliegen en hem, ondanks een zijwind, op de juiste plaats laten aankomen? Wie geeft die machine de benodigde computergestuurde navigatiemiddelen, minuscule servomotoren en sensoren? Hoe maak je dat allemaal zo klein dat hij niet gelijk neerstort door het gewicht? Wie zorgt ervoor dat hij zichzelf reproduceert, zodat de kopietjes dezelfde afstand terugvliegen en dezelfde handelingen verrichten, zonder dat iemand ze hoeft te programmeren of bij te stellen? Hoe is dit allemaal vanzelf ontstaan? En hoe is dat in verschillende soorten levende wezens (zoals vogels en motten) onafhankelijk van elkaar ontstaan?
      Zou het ook kunnen zijn dat hier Iemand achter zit die jou de vrije wil gegeven heeft om te beslissen of je de feiten in een menselijke filosofie probeert te passen of te geloven wat er in het Grote Geschiedenisboek staat? Zou het ook kunnen zijn dat de boodschap van de Bijbel die falende filosofieën ver overstijgt? Ga het eens bestuderen en ontdek het zelf. Ik heb in de ruim 24 jaar dat ik het bestudeer nog geen betere verklaringen gevonden voor het bestaan, het functioneren en praktisch alle hoe, wat en waarom vragen van het leven.


    30-09-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.E-volutie
    Klik op de afbeelding om de link te volgen E-volutie 
    We waren al bekend met termen als E-mail, E-learning en E-books, nu is het tijd voor E-volutie. Jawel, ook evolutie kan tegenwoordig via de computer. PhysOrg, EurekAlert en Science Daily geven ons het E-nieuws. Het is afkomstig van een publicitie in PLoS Biology door Brian Paegel en Gerald Joyce.1  Er wordt beweerd dat deze twee wetenschappers een computergestuurd systeem hebben ontwikkeld dat evolutie kan laten plaatsvinden zonder menselijke inmenging. Darwin op een chip, wat een inspirerend idee! De "evolutiemachine" zou willekeurige mutaties kunnen genereren en daarop natuurlijke selectie toepassen.

    Beginnend met een groot aantal RNA enzymen van een op voorhand bepaalde grootte, die op een bepaalde manier worden losgelaten in het systeem, waarop verschillende bewust gekozen acties worden uitgevoerd... dat klinkt toch wel een beetje 'gestuurd'. Maar ik wil niet al te kritisch zijn. De mensen die het kunnen, raad ik zeker aan de oorspronkelijke publicatie van PLOS-B te lezen. Kijk ook eens naar de Materials and Methods sectie, waar je bijvoorbeeld kunt lezen dat ze een laptop gebruiken om het proces te sturen. Wat er overblijft nadat je alle intelligent ontworpen technologische snufjes voor lief hebt genomen, is een oplossing waarin het RNA een beetje veranderd (ze zeggen 'verbeterd') is. Wat we in werkelijkheid nodig hebben om evolutie van chemicaliën naar levende wezens enigszins geloofwaardig te maken is het spontaan ontstaan van een werkende reeks RNA (niet een van tevoren uitgezochte), die zichzelf verbetert en reproduceert. Vervolgens moeten er stap voor stap hele 'fabrieken' (cellen) ontstaan van samenwerkende enzymen, eiwitten, hormonen, lipiden en vele andere stoffen. Sommigen van die cellen bewegen zich voort met behulp van bijna verliesloos draaiende motortjes (flagella), bestaande uit tientallen onderdelen, die alleen maar kunnen werken als alle delen aanwezig zijn en op een goede manier met elkaar samenwerken. De "principes van Darwinistische evolutie" zouden van "fundamenteel" belang zijn voor het "begrijpen" van "biologische organisatie". Toch is er blijkbaar nog niet veel van het bovenstaande "begrepen" en het valt te betwijfelen of de evolutiemachine van deze ijverige wetenschappers veel zal toevoegen aan dat inzicht. Ze zijn er echter van overtuigd dat hun product studenten vanaf nu in staat stelt om tijdens de biologieles evolutie in actie te zien.
    1.  Brian Paegel and Gerald Joyce, "Darwinian Evolution on a Chip," Public Library of Science: Biology, Vol. 6, No. 4, e85 doi:10.1371/journal.pbio.0060085, 8 april 2008 gepubliceerd.



    Binnenkort kan iedere biologiestudent tijdens de les zijn eigen oersoepje koken. Zorg echter wel dat je de benodigde ingrediënten in de juiste volgorde in de soep doet. En vergeet niet op het juiste moment de juiste klepjes open en dicht te doen. O ja, zorg voor de juiste temperatuur en er mag ook geen vuiligheid bijkomen. Lees de publicatie maar eens en probeer te achterhalen op hoeveel punten het experiment wel degelijk door menselijk ingrijpen beïnvloed wordt. Alleen al het feit dat ze beginnen met een RNA keten (enzym) en dat het mengsel op een bepaalde temperatuur gehouden moet worden. De enzymen in je lichaam werken ook het beste bij 37 graden Celsius. Een paar graden erboven of eronder en je gaat eraan onderdoor. Verschillende soorten enzymen werken ook nog eens nauw samen en kunnen weer niet zonder allerlei andere ingewikkelde moleculen. Zullen we dat ook allemaal zien ontstaan? En als we nou eens niet beginnen met een prachtig ontworpen stukje RNA, wat gebeurt er dan? Hoe ontstonden de kijkende, horende, ruikende, proevende, voelende, denkende multimediamachines die wij 'mensen' noemen? Welke chemische processen liggen ten grondslag aan het (zonder enige vorm van intelligente leiding) vormen van al het leven? Daar is geen bevredigend antwoord op. Het enige proces dat een dergelijk samenspel van levende organismen kan voortbrengen is de wil van een oppermachtig, intelligent Wezen. Isaac Newton zei ook al zoiets; en hij wist nog niet eens wat wij allemaal weten. Want hoe meer we te weten komen, hoe onwaarschijnlijker de evolutiehypothese wordt. Het wordt ook steeds duidelijker dat de mensen die in deze filosofie willen geloven, dat niet doen op grond van een reeks onbetwistbare bewijzen en loepzuivere logica. Er moeten andere redenen zijn. Misschien heeft het iets te maken met mogelijk gezichtsverlies. Je kunt tenslotte niet zomaar tegen je collega's ingaan, of terugkomen op iets dat je al jaren beweert. Maar volgens mij zit er meer achter. Zou het ook kunnen zijn dat je door toe te geven dat de natuur geen natuurlijke oorsprong, maar een intelligente Maker heeft, ook de consequenties daarvan onder ogen moet zien? Zou het ook kunnen zijn dat er daadwerkelijk een Schepper is die alles gemaakt heeft en dat de Bijbel Hem op de juiste manier laat zien? De ware wetenschapper wil weten wat waar is. Als jij (U) dat bent, lees dan verder, volg de links op deze site en onderzoek het. Ik kan met volle overtuiging zeggen dat het de moeite waard is: God laat Zich vinden.


    29-09-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Aminozuren
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Kijk uit voor vallende aminozuren!

    Oorsprongtheorieën hebben het probleem dat alle aminozuren in de eiwitten van levende wezens linksdraaiend zijn. Dat lijkt nu eindelijk opgelost. Aminozuren zijn er in linksdraaiende en rechtsdraaiende vormen (gespiegeld aan elkaar). Toch gebruikt het leven uitsluitend de linksdraaiende vorm.

    De oplossing wordt geboden in een artikel van Science Daily, waarin wordt beweerd dat de linksdraaiende aminozuren van meteorieten afkomstig zijn. Waar hebben we het eigenlijk over? Eiwitten zijn complexe moleculen die bestaan uit ongeveer duizend tot soms bijna een miljoen atomen. De atomen zijn gerangschikt in groepen die we aminozuren noemen. Hiervan worden 20 variaties in eiwitten gebruikt. Het aantal aminozuren in een eiwit kan variëren van ongeveer 100 tot wel 50.000. Daar waar aminozuren vrij in de natuur voorkomen, zien we linksdraaiende en rechtsdraaiende door elkaar. De grote vraag is nu: hoe kan een natuurlijk proces, zonder de hulp van DNA, ribosomen en een hele reeks andere ingewikkelde moleculen en micromachines, alleen de linksdraaiende aminozuren uit een 'organische oersoep' kiezen? (En dan hebben we het er dus nog niet over hoe later dat hele moleculaire machinepark zou moeten zijn ontstaan.) De suggestieve titel van het artikel is: "Meteorieten leverden de 'zaden' van het linksdraaiende leven op aarde af". Blijkbaar is het zaad in goede aarde gevallen, of er was voldoende kunstmest aanwezig. Het lijkt wel een sprookje. Je leest ongeveer dit: 'Heel, heel lang (drie of vier miljard jaar) geleden was de aarde heet, droog en levenloos. Toen plofte er plotseling, zonder waarschuwing, met grote snelheid een meteoor op de woestijnvlakte neer. Deze geweldige inslag was misschien wel de drager van het chemische zaadje dat leven bracht op aarde...' Vol spanning lezen we verder en krijgen een verrukkelijk sciencefiction verhaal, een hoop technogezwets en kloeke kwinkslagen, eindigend met de hoopvolle uitspraak dat als het hier op aarde gebeurd is, er ook wel een andere planeet in het heelal kan zijn waar deze meteorieten zijn ingeslagen. En misschien waren daar ook wel de juiste omstandigheden (een beetje water en alle andere dingen die je nodig hebt) voor het ontstaan van leven. Ja, want "de hitte van een woestijn, een beetje water en meteorietinslagen waren mogelijk genoeg om de eerste benodigdheden voor leven te bakken", zo lezen we. De draaiing van de aminozuren zou zijn veroorzaakt door de verschillende soorten gepolariseerd licht van neutronensterren dat de meteorieten zou hebben beschenen. Levende organismen laten de keuze voor linksdraaiende aminozuren niet aan toeval over. Daarvoor is een meervoudige kwaliteitscontrole aanwezig, zodat 100% zuiverheid gegarandeerd wordt. Hoe de 'organische oorsoep' de overwegend linksdraaiende aminozuren van de meteorieten zou hebben vermenigvuldigd wordt niet duidelijk uit het artikel. Linksdraaiende en rechtsdraaiende aminozuren zouden een verbinding zijn aangegaan, waarna ze met het water verdampten, zodat uiteindelijk alleen linksdraaiende aminozuren overbleven. Hierop zouden levende organismen "uiteindelijk" zijn gaan selecteren. Dat houdt dus in dat de ingewikkelde machinerie van de cel, die deze 'selectie' moet uitvoeren er al is. Zoals gebruikelijk wordt het ontstaan daarvan weer niet verklaard. Het is echter een gigantische sprong van een eenvoudige reeks aminozuren naar een werkende cel; zeg maar gerust dat er een onoverbrugbare kloof is tussen die twee stadia.

    Heel erg vergezocht is nog zwak uitgedrukt. En toch komen ze daar steeds weer op terug. Darwin kwam met een mooi verhaal van veranderende beestjes en veronderstelde dat dit helemaal terug kon worden gevoerd tot een 'eenvoudige cel'. Darwin zelf wist overigens nog niets van die cel. DNA en moleculaire machines waren voor hem volkomen onbekend. Het NEO-Darwinisme probeerde daar een mouw aan te passen, maar dat is tot nu toe nog niet echt gelukt. Lees voor de duidelijkheid maar eens de hoofdstukken 3 en 4 van het online boek Evolutie: Mogelijk of Onmogelijk?
    Door dit soort artikelen hoeft de oplettende lezer zich natuurlijk niet te laten neppen; met wat kennis van zaken en de Lariedetector in de hand. Maar veel wetenschapsverslaggevers mogen van mij in de hoek voor het vertellen van sprookjes alsof het wetenschap is. Foei.


    28-09-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Babyplaneet
    Klik op de afbeelding om de link te volgen De geboorte van een planeet...

    Of toch niet?
    Waar eindigt wetenschap en begint sciencefiction? Nou, in dit artikel op nu.nl bijvoorbeeld, gebaseerd op een artikel van BBC News. Feit en fictie worden hier weer flink door elkaar gehaald. Een grote bal van stof en gas zou een babyplaneet zijn, "die waarschijnlijk zal uitgroeien tot een gasplaneet als Jupiter". De 'jongste' die tot nu toe is waargenomen. Een mooie computeranimatie fleurt het Engelse bericht op en maakt het verhaaltje nog 'geloofwaardiger'.

    Wat hebben ze gevonden? Een gaswolk met een ster en een planeet die 'geheel volgens de verwachting' in een 'jong stadium van ontwikkeling' zijn. Maar waar halen ze die wijsheid vandaan? Wat zijn de feiten? Waren ze erbij toen het systeem ontstond? Nee, volgens nu.nl wordt de ster HL Tau "omringd door een schijf van gas en stof. Observaties lieten zien dat de schijf een gebied bezit waar veel gas en stof te vinden is, wat erop duidt dat er daar een nieuwe planeet gevormd wordt." De wetenschappers 'vermoeden' dat het systeem nog geen 100.000 jaar oud is. De schijf van stof, waar de planeet zich zou vormen, is "zeer dicht en helder", waardoor het volgens de wetenschappers een "uitstekende plaats" is om te zoeken naar planeten die 'aan het vormen zijn'. Ze vonden ook een extra heldere "homp" materie. Mogelijk is er volgens hen 1.600 jaar geleden een andere ster (XZ Tau) langsgekomen, die een 'ruk' gaf aan de stofwolk, waardoor de planeet kon ontstaan. De ontdekking werpt ook weer 'nieuw licht' op de vorming van sterren, omdat het toch weer anders zou zijn gegaan dan ze dachten. In plaats van deeltjes die aan elkaar gingen kleven, zou deze planeet gevormd zijn door een instabiliteit van de zwaartekracht binnen de wolk.

    Oefening: Lees de artikelen en tel het aantal aannames dat gedaan wordt. Ten eerste is er de aanname dat sterren en planeten spontaan zouden kunnen ontstaan, ondanks alle praktische en onoverkomelijke problemen bij de standaard modellen en het simpele feit dat een daadwerkelijke vorming nog nooit is waargenomen. Het geobserveerde systeem zou lijken op een stadium van de vermoedelijke vorming van een zonnestelsel, maar dan toch weer een beetje anders. Dan is er de mogelijke 'aanzwengeling' door een passerend systeem, de 'vermoedelijke ouderdom', en ook nog de hypothetische 'instabiliteit' van de zwaartekracht in de wolk. Maar er zijn er vast nog meer, zoals in een artikel van National Geographic News over dit onderwerp, waarin men beweerde dat ons zonnestelsel véél ouder is, wel 4,5 miljard jaar. In dit artikel leek de beschrijving iets eerlijker, omdat gezegd werd dat men "geloofde" dat het stelsel minder dan 100.000 jaar oud is. Verder waren de uitlatingen ook iets vager dan in de versie van BBC News.
      Het model van een gaswolk van waterstof en helium die door draaien en samentrekken spontaan in een ster met planeten verandert wordt nog steeds in stand gehouden, omdat het de beste verklaring is die ze hebben. Kleine, rotsachtige planeetjes zouden in dit model dichter bij de ster moeten staan en grote 'gasreuzen' (zoals Jupiter, Saturnus, Uranus en Neptunus) verder weg. Bij de meeste andere zonnestelsels die tot nu toe ontdekt zijn staat er juist een grote planeet dicht bij de ster. Dit is niet in overeenstemming met het verwachte model, maar wel met creatieve variatie binnen een scheppingsmodel. Dat een ster zou ontstaan uit een samentrekkende gaswolk is niet erg waarschijnlijk omdat daarbij de temperatuur en de druk zo hoog oplopen dat verdere samentrekking wordt tegengegaan. Sterker nog, een draaiende schijf die zich samentrekt gaat sneller draaien (net als een schaatser die zijn armen naar binnen trekt), waardoor materiaal in het systeem juist weer weggeslingerd wordt. De meeste sterren draaien echter helemaal niet zo snel. (De snelheid en draairichting van de objecten in ons zonnestelsel voldoen overigens ook niet aan de verwachtingen. Alle objecten zouden dezelfde kant op moeten draaien, maar dat is niet het geval.) En de afstelling van de verhoudingen tussen snelheid, omvang, dichtheid en temperatuur luisteren zo nauw dat je niet ontkomt aan de noodzaak van een Ontwerper. Er is nog een probleem: toenemend magnetisme bij het samentrekken van een gaswolk, waardoor hij zichzelf weer uit elkaar drukt. Probeer maar eens twee magneten met de overeenkomstige polen tegen elkaar aan te duwen.
      Vanuit een creationistisch oogpunt hebben we helemaal geen problemen met het 'vormen' van sterren. God heeft ze gevormd (Genesis 1:14-16). Hij heeft de gasdruk, temperatuur en draaisnelheden zo op elkaar afgestemd dat het allemaal perfect werkt.
      De regelrechte bluf die uit dit soort artikelen spreekt is werkelijk verbluffend. Het schrijven van sciencefiction is blijkbaar niet alleen voorbehouden aan schrijvers van romans.


    27-09-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ATP
    ATP synthase getemd

     
    Wat zou je denken van minder lang wachten op vliegvelden? Snellere diagnose van ziekten? Het snel detecteren van biologische wapens? Dat is binnenkort wellicht mogelijk, dankzij een opzienbarende samenwerking tussen mens en natuur. In een artikel van Science Daily wordt een nieuwe techniek aangekondigd die gebruik maakt van het kleinste motortje ter wereld, dat we allemaal in onze cellen hebben: ATP synthase (slechts 10-12 nanometer groot). Het is een echt draaiend motortje, dat actief is in cellen van mensen, dieren en planten, en zorgt voor de energie die we nodig hebben om te leven. Wetenschappers hebben het nu voor elkaar gekregen om die draaiende beweging van een gedeelte van de motor in een niet-biologische omgeving te benutten.

    Zoals gebruikelijk werd er weer geen poging gedaan om uit te leggen hoe dit wondertje van biologische techniek zou zijn geëvolueerd. Het zal je niet verbazen dat de Intelligent Design beweging dit machtig mooie minuscule motortje heeft geadopteerd als zijnde een "onherleidbaar complex mechanisme" (dat betekent dat er geen manier te bedenken is waarop dit mechanisme door een natuurlijk proces zou kunnen zijn ontstaan). Er wordt door evolutionisten wel gesuggereerd dat een aantal van dit soort ingewikkelde machines (ook wel enzymen genoemd) een gemeenschappelijke 'voorouder' hebben, omdat ze op elkaar lijken. Maar dat verklaart natuurlijk niet hoe ze zouden zijn ontstaan en hoe al die machines een cruciale rol zijn gaan spelen in het complexe geheel. Het argument wordt dan uitgebreid met wilde speculaties over chemicaliën die spontaan bepaalde onderdelen hebben kunnen vormen, waardoor vervolgens na vele toevallige reacties het complete mechanisme ontstond. Door zich zo te begraven in details vergeten ze dat dit onderdeeltje ook nog perfect moet samenwerken met duizenden andere mechanismen. Die samenwerking is niet alleen complex, maar ook nog eens onherleidbaar. Elk onderdeel moet zijn werk op het juiste moment, op precies de juiste snelheid en op de juiste manier doen. Elk ander onderdeel moet dan ook aanwezig zijn om het werk voort te zetten of af te maken. Om de problemen te omzeilen wordt meestal een beroep gedaan op heel erg verschrikkelijk veel tijd. De vraag is echter of de 'benodigde' miljarden jaren er wel zijn geweest. De geschiedenis geeft ons geen enkele aanleiding om dat te geloven. Zelfs de vorming van aardlagen, de afstand die het licht van sterren moest afleggen en andere 'langdurige processen' zijn geen bewijs voor de vermeende hoge ouderdom van de aarde. Daar komt nog bij dat de spontane vorming van ook maar één eenvoudig machientje nog nooit waargenomen is. En denk er eens over na: als we zo'n ouderwetse koffiemolen vinden op een rommelmarkt; dan denken we toch ook niet dat die vanzelf is ontstaan? We nemen gewoon aan dat het door iemand ontworpen en gemaakt is. Waarom? Omdat het de enige logische verklaring is. Het ziet er ontworpen uit, dus is het ontworpen. De onderdelen van een koffiemolen vallen niet zomaar in elkaar tot een werkend geheel. Datzelfde geldt voor ATP synthase. En dan nog wat: voegt het ook maar iets zinnigs toe aan het hele wetenschappelijke avontuur van ontdekking, beschrijving en toepassing, door er een naturalistisch verhaaltje omheen te verzinnen? Wat schieten we eigenlijk op met die evolutionistische 'zo-is-het-gekomen' verzinsels? De meest logische conclusie is: ontwerp. Een heel goed ontwerp. Daarvoor is een Ontwerper nodig die boven zijn ontwerp staat. Die Ontwerper heeft ook een doel met jouw leven. Kijk eens naar deze filmpjes en oordeel zelf:

    ATP energiecentrale:

    DNA opslag en productie:


    26-09-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Tuatara
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Genen gaan te rap in reptiel

    Je zou verwachten dat levende fossielen niet zo snel zouden 'evolueren'. Maar een reptiel in Nieuw Zeeland, dat '200 miljoen jaar' onveranderd is gebleven, 'evolueert' op DNA niveau toch sneller dan alle andere tot nu toe onderzochte beesten. Dit lezen we in een artikel op EurekAlert, over de Tuatara.

    Levende fossielen (relicten) zijn beesten die nu nog leven en nagenoeg niet afwijken van hun soortgenoten die zogenaamd miljoenen jaren geleden leefden. Volgens evolutionisten zou zo'n beestje dan zo 'goed' of 'sterk' zijn, dat het niet meer verder hoeft te evolueren. Als dit echt het geval zou zijn, zou je dus verwachten dat er op moleculair niveau niet zo veel verandert. Want het evolutieproces zou zich juist in de genen afspelen. Volgens het artikel gaat de evolutie van dit reptiel verrassend genoeg veel sneller dan die van beren, leeuwen, ossen en paarden, die toch verondersteld worden in een veel kortere tijd geëvolueerd te zijn vanuit eenvoudiger voorouders. Nu beweren de auteurs dat de snelheid van moleculaire evolutie en die van morfologische evolutie (de uiterlijke vorm) niets met elkaar te maken hebben. Die conclusie lijken ze uit de resultaten van dit onderzoek te trekken. Maar als moleculaire verandering geen vormverandering teweegbrengt, hoe zijn olifanten en giraffen dan ontstaan?
    Volgens Wikipedia betekent de naam Tuatara 'stekelige rug' in het Maori en worden er sinds 1974 pogingen gedaan deze soort voor uitsterven te behoeden. Hoe kan het dat dit beestje 200 miljoen jaar overleefd heeft en nu toch nog met uitsterven bedreigd wordt?

    In plaats van te erkennen dat hun uitgangspunten niet kloppen, verzinnen ze er weer een nieuwe veronderstelling bij. Want evolutie is waar, hoe je het ook went of keert. Zo denk je dat ze een betrouwbaar mechanisme hebben voor hun vage beweringen, en zo tasten ze blijkbaar weer volkomen in het duister. Het reptiel is in '200 miljoen jaar' niet veranderd en toch verandert het nu, maar niet in een andere soort, terwijl andere beesten in veel kortere tijd iets totaal anders werden. Verandering aan de binnenkant heeft 'dus' niets te maken met verandering aan de buitenkant... Dit is niet het enige beestje waarbij ze deze gebrekkige logica moeten toepassen (zie de fossielen). Maar als die vage hypothese van Gould waar is, dat evolutie in korte, snelle groeispurten gaat, met lange perioden van stilstand ("punctuated equilibrium"), dan is dit een mooie testcase. Kunnen we nu eindelijk eens evolutie in actie zien... Een nieuw soort vliegend reptiel? Eentje met wielen misschien? Nee wacht, eentje met straalaandrijving, dat lijkt me leuk!
    Oké, even voor de beledigde evolutionisten: ik weet wel dat dit geen goed argument is, het was een cynisch grapje, maar kijk nu eens kritisch naar jullie eigen verhaal. Je kunt toch niet blijven beweren dat een reptiel uit een vis is ontstaan, terwijl je niet eens één duidelijk voorbeeld kunt vinden van een overgangsvorm tussen die twee totaal verschillende diergroepen. Denk nog eens terug aan het pijnlijke verhaal van de Coelacanthus. Zou er misschien ook iets mis kunnen zijn met dat hele concept van miljoenen jaren? Zou het hele concept van de evolutietheorie en de 'oorsprong der soorten' ook één grote misvatting kunnen zijn? Bevat de Bijbel niet een veel aannemelijker scenario?


    25-09-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Psychologie
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Wraak en weldaad zonder Darwin
    Biologie is niet het enige vakgebied dat van Darwinistische aannames aan elkaar lijkt te hangen. De psychologie is ook vaak doorspekt van evolutionistische vooronderstellingen. In een paar recente wetenschappelijke publicaties staat Darwin echter met een mond vol tanden. De invloed van Darwin heeft al menig psycholoog ertoe gebracht om evolutionistische uitspraken te doen over het ontstaan van oorlog, altruïsme, muziek, taal, cultuur, en vele andere menselijke eigenaardigheden. Zowel de goede als de slechte eigenschappen (tot aan moord en verkrachting toe) worden ingepast in de veronderstelde ontwikkeling van de mens, sinds hij 'uit Afrika' trok.

    Alles wordt toegeschreven aan dingen als aanpassing aan de groep, individuele selectie, of beide.  Nu zien we in een publicatie in Nature.1 , met de titel "Winnaars straffen niet", een studie over wraak nemen. In de zoektocht naar de evolutionaire oorsprong van dit opmerkelijke menselijke gedrag vingen de onderzoekers bot. Een logische oorzaak kon niet gevonden worden. Wraak gaat vaak ten koste van de persoon zelf en heeft ook nog eens een slechte invloed op de groep, bleek uit het onderzoek. Het lijkt in alle opzichten zinloos te zijn en het zou niet voor selectie vatbaar moeten zijn. De sterkste overleeft, maar de sterkste is meestal juist niet degene die wraakzuchtig is: "winnaars straffen niet" en leven, maar "verliezers straffen en sterven". Het zou "mogelijk om andere redenen geëvolueerd" zijn. Welke reden dat precies moest zijn konden ze natuurlijk niet met zekerheid zeggen en ze moesten zich beperken tot enkele suggesties. Hoe dan ook, het is interessant dat 'Darwin' op dit moment geen goede verklaring heeft voor deze vreemde menselijke eigenschap. In hetzelfde nummer van Nature,2 noemden twee Duitse recensisten het hele geval een lastige "evolutionaire puzzel". Het behoeft geen nadere uitleg dat de Bijbel voor het fenomeen uiteraard een eenvoudige en logische verklaring heeft.
      Een andere publicatie in Science 3  ging over het geven van geld. Daarin werd niet eens een poging gedaan om een Darwinistische verklaring te geven. Het blijkt dat het aan anderen uitgeven van geld (dus het niet voor jezelf houden) een mens gelukkiger maakt. Verschillende experimenten toonden aan dat de ondervraagde mensen die geld weggaven op meerdere vlakken in hun leven gelukkiger waren dan andere proefpersonen die het geld aan zichzelf uitgaven.
      Ze haalden nog net niet de woorden van Jezus aan: "het is beter te geven dan te ontvangen", maar het is duidelijk dat hier weer een Bijbels principe bevestigd is door de experimentele wetenschap. Het verlangen naar veel geld, zonder het te willen delen met anderen wordt in de Bijbel zelfs "de wortel van allerlei kwaad" genoemd. De schrijvers van de publicatie durfden aan het eind zelfs te beweren dat het promoten van 'pro-sociaal' uitgeven uiteindelijk een heel volk gelukkiger zou kunnen maken.

    1.  Dreber, Rand, Fudenberg, en Nowak, "Winners don’t punish," Nature 452, 348-351 (20 maart 2008) | doi:10.1038/nature06723.
    2.  Manfred Milinski en Bettina Rockenbach, "Human behaviour: Punisher pays," Nature 452, 297-298 (20 maart 2008) | doi:10.1038/452297a.
    3.  Dunn, Aknin and Norton, "Spending Money on Others Promotes Happiness," Science, 21 maart 2008: Vol. 319. no. 5870, pp. 1687-1688, DOI: 10.1126/science.1150952.

    De wetenschap bevestigt de Bijbel. Of het nou over biologie, natuurkunde, geschiedenis, aardrijkskunde, of psychologie gaat. Menselijke verklaringen en filosofieën lijken meer op een kapotte klok. Ze lijken af en toe te kloppen (eens in de 12 uur geeft de klok de goede tijd aan), maar de Bijbel hoeft nooit bijgesteld te worden. Misschien moeten we bij bepaalde gevallen even kijken of we de tekst wel goed hebben geïnterpreteerd, maar over het algemeen is de Bijbel vrij duidelijk over de juiste interpretatie van de feiten. We hebben de wetenschap (of eigenlijk de overijverige wetenschappers die de feiten evolutionistisch willen verklaren) niet nodig om ons te vertellen hoe we ons moeten gedragen. Daar had God allang de juiste richtlijnen voor gegeven. En, beste dominees, voorgangers en huiskerkleiders, jullie hoeven je niet bezwaard te voelen bij de aankondiging van 'liefdegaven', 'het offer', 'de collecte', of hoe je het ook wilt noemen. Je maakt er mensen alleen maar gelukkiger mee.


    24-09-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Atomen en moleculen
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Bouwstenen van het leven geven leven?

    In ons universum bestaat alles uit atomen en moleculen. Ook alles wat leeft. Je zou kunnen zeggen dat elk molecuul en elk atoom dat in een levend organisme aanwezig is, gezien kan worden als een bouwsteen van het leven. Koolstof is bijvoorbeeld heel belangrijk voor het leven, maar het is ook een bouwsteen van cyanide en een aantal andere giftige en dodelijke stoffen. Het zit hem dus niet alleen in de aanwezigheid van een aantal eenvoudige basisbouwstenen, het gaat erom hoe ze in het complexe 'bouwwerk' zitten. Een hoopje scrabbleletters kunnen door een kind dat niet kan lezen aan elkaar gelegd worden, maar de kans is groot dat het eindresultaat niets betekent.

    Het leven kan echter vergeleken worden met een zeer uitgebreide encyclopedie (DNA) waarvan de informatie door moleculaire machines gelezen wordt, die de bouwstenen via een dynamisch proces op de juiste manier in elkaar zetten. Evolutionisten geloven dat de bouwstenen (onder de 'juiste omstandigheden) vanzelf in de juiste volgorde gaan zitten. Niemand zal echter beweren dat silicium samen met arseen, boor, gallium en fosfor (onder de juiste omstandigheden) spontaan een complexe computerchip zal vormen. Zo zullen 'organische moleculen' ook nooit zomaar leven vormen, maar toch is het voor evolutionisten nodig om dit te geloven, anders hebben ze geen basis voor hun theorie. Ze gebruiken dan ook graag het woord 'organisch' bij deze moleculen, zodat het lijkt alsof ze daarvoor 'bestemd' zijn, alsof ze automatisch leven zullen produceren wanneer ze op de juiste manier en in de juiste volgorde bij elkaar komen. Ze praten over een 'oersoep' van 'prebiotische componenten' en wekken de suggestie dat het denkbaar is dat hieruit 'eenvoudige' levende organismen ontstaan.
      Zo ook weer in een artikel van EurekAlert, waar gesuggereerd wordt dat slechts de aanwezigheid van de juiste hoeveelheid zuurstof op bepaalde momenten in een ver verleden het leven mogelijk maakte. Zuurstof kan echter ook dodelijk zijn als het in ons lichaam niet precies door de juiste enzymen op de juiste manier verwerkt wordt. Datzelfde geldt voor koolstof. Op zich is dat atoom pas nuttig voor een organisme als het ook weer in de juiste verbinding op de juiste manier verwerkt wordt. Waarom hoor je dan in de media overal het L-woord (leven) wanneer er methaan wordt gevonden in de omgeving van een nabije ster? Methaan is de meest eenvoudige koolstofverbinding (een molecuul dat bestaat uit 1 koolstofatoom en 4 waterstofatomen), dat eenvoudig gevormd wordt en veel voorkomt in ons zonnestelsel. Het wordt geproduceerd als bijproduct in levende organismen (afval dus), maar vormt geen onderdeel van de voedingsstoffen voor het leven. Toch zien overenthousiaste verslaggevers het graag als een mogelijk opstapje voor nieuw leven. In een artikel van BBC News werd hierover gerept, hoewel de wetenschappers moesten toegeven dat leven op de planeet in kwestie vanwege de hitte niet mogelijk was. Toch moest Dr Giovanna Tinetti wel zeggen dat ze het veel te arrogant zou vinden als wij zouden denken dat wij de enigen zijn die in het universum leven. Sinds wanneer is arrogantie een argument voor het wel of niet spontaan ontstaan van leven? Deze planeet is te heet. Als een planeet te ver van zijn zon afstaat is hij te koud. Ze zoeken naar een planeet die niet te warm is en niet te koud. Die zit in de zogenaamde "Goudlokje-zone": precies warm genoeg om water te kunnen bevatten. En daar zijn we weer bij de aloude veronderstelling dat water toevoegen voldoende is om leven te krijgen... Een soort oer-aanmaaksoep dus. Bij Science Daily kwam een wetenschapper van de NASA met het idee dat dit een "cruciale stap" is voor het onderscheiden van "prebiotische moleculen" op andere planeten. Op Space.com was het L-woord niet van de lucht, evenals bij National Geographic, waar deze ontdekking gezien werd als iets dat in de toekomst kan helpen bij het zoeken naar leven.
      Eiwitten bestaan uit lange ketens van bepaalde aminozuren. Deze moleculen zijn ook gebaseerd op koolstof. Er zijn eenvoudige, maar ook heel ingewikkelde aminozuren. Van alle mogelijke combinaties zijn er voor het leven maar twintig in gebruik. Het zijn echter niet de moleculen op zich die leven veroorzaken maar de specifieke volgorde waarin ze aan elkaar zitten. Die volgorde wordt bepaald door de informatie in het DNA, die op een zeer ingewikkelde manier gelezen en gebruikt wordt. Het vinden van een stelletje losse aminozuren in meteorieten maakte wetenschappers helemaal opgewonden, lezen we op Eurekalert (1) en Eurekalert (2). Ze suggereerden dat 3.8 tot 4.5 miljard jaar geleden een gestage regen van meteorieten de juiste bouwstoffen aandroeg, waardoor leven kon ontstaan in de oceaan. Het probleem dat water een vijandige omgeving is voor de verbindingen tussen aminozuren wordt hierbij gemakshalve altijd even terzijde geschoven. Ja, want "we weten" ten slotte dat het leven ontstaan is; en leven heeft aminozuren nodig; aminozuren komen met meteorieten mee, dus moet dat wel de oorzaak zijn...
      Water is altijd goed voor het losmaken van het L-woord. Dat zien we weer in een artikel van het Jet Propulsion Lab, waar stof rond sterren, vermengd met water, voor de wetenschappers een aanleiding was om te beweren dat dit "licht zou kunnen werpen op de oorsprong van leven in ons eigen zonnestelsel". Strooi het poeder om een ster, voeg water toe, even roeren en...

    Het vinden van koolstof, zuurstof, water en aminozuren op zich heeft niets te maken met de juiste omstandigheden voor het ontstaan van leven. Wat telkens weer mist is de toevoeging van het meest belangrijke ingrediënt: intelligentie. Zonder een intelligente samenstelling van de benodigde componenten is er geen leven. Het zomaar ontstaan van leven heeft tot nu toe alleen nog maar plaats gevonden in de (zeer knap ontworpen) koppen van uiterst complexe levensvormen die wij mensen noemen. Het voorstellingsvermogen van de mens is een geweldig middel om je te verplaatsen in de belevingswereld van anderen en om een situatie van te voren in te schatten. Het is echter niet bedoeld om een wereld te verzinnen zonder Degene waarvoor wij verantwoording moeten afleggen. De schepping zit knap in elkaar. Leven kan alleen bestaan omdat alle onderdelen op een perfecte wijze op elkaar zijn afgestemd. De enige logische Veroorzaker van dit alles is de God van de Bijbel.


    23-09-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Gekko
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Het moet niet gekko-er worden
    Zoals we al eerder zagen, zijn gekko's een bron van inspiratie. Het verhaal krijgt echter nog een staartje: op Science Daily en PhysOrg wordt beschreven hoe een vallende gekko ervoor zorgt dat hij (net als een kat) mooi op zijn pootjes terecht komt. Hij doet dat echter niet zoals een kat met een draaiing van de rug, maar hij maakt gebruik van zijn staart, waarbij de rug juist recht blijft. Het blijft een wonderlijk beest. Zijn plaktenen kunnen hem een meter per seconde omhoog of ondersteboven laten lopen, langs de gladste oppervlakten (zoals glas).

    Daarbij hechten zijn poten door Van der Waalskrachten in 5/1000 van een seconde, om weer los te laten in 15/1000 van een seconde. En dat doen die pootjes dan 30 keer per seconde, terwijl de gekko recht omhoog loopt. Als hij dan toch zijn grip verliest, kan hij zich met behulp van zijn staart in enkele duizendsten van een seconde recht draaien. Diezelfde staart houdt hem dan ook nog recht totdat hij landt. Ze kunnen zo zelfs een beetje sturen. De onderzoekers kwamen hier achter door de gekko in een windtunnel te plaatsen. De staart werkt ook nog als een stabilisator bij het beklimmen van glibberige oppervlakken en wanneer hij (tot wel 60 graden) achterover leunt, gebruikt de gekko hem net als een fietsstandaard. Volgens de onderzoekers is de werking van de gekkostaart al nuttig bij het ontwerpen van klimmende robots, maar het zou ook goed gebruikt kunnen worden voor onbemande zweefvliegtuigen en in de ruimtevaart.
    Oorspronkelijke publicatie: Jusufi, Goldman, Revzen and Full, "Active tails enhance arboreal acrobatics in geckos," Proceedings of the National Academy of Sciences USA, 17 maart online gepubliceerd, 10.1073/pnas.0711944105.

    Geen enkele vermelding van evolutie, alleen maar intelligent ontwerp. Mooi he? Wie zou dat toch allemaal verzonnen hebben?


    22-09-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Naturalisme & uniformitarisme.
    Toch 6000 jaar oud?

    Dit keer geen bericht uit de seculiere hoek, maar een artikel van Answers in Genesis dat mijn aandacht trok. Deze organisatie heeft hoog geschoolde wetenschappers in dienst die ondanks (of misschien wel dankzij) hun hoge intelligentie niet bang zijn om te beweren dat de aarde 'slechts' 6000 jaar oud is. Eén van die mensen is Dr. Jason Lisle, de schrijver van het artikel, die blijkbaar citeert uit zijn boek "Taking Back Astronomy".
      Lisle legt uit dat de aarde en het heelal volgens de Bijbel (Exodus 20:11) in 6 dagen gemaakt zijn. Als je de geslachtsregisters van Adam (de eerste mens) tot Jezus Christus achter elkaar zet, kom je op grofweg 4000 jaar en als je daar de 2000 jaar van onze jaartelling bij optelt, krijg je dus ongeveer 6000 jaar voor de leeftijd van de aarde. Vandaag de dag zijn er veel mensen die dit niet serieus willen nemen. Geologen en astronomen claimen ten slotte meestal een leeftijd van 4,5 miljard jaar voor de aarde, wat ook op de meeste scholen geleerd wordt. Lisle vraagt zich af waarom zoveel wetenschappers de geschiedenis volgens de Bijbel negeren. Hij noemt vijf redenen:
      1. Cirkelredenatie: Veel wetenschappers geloven dat de aarde oud is omdat ze denken dat andere wetenschappers dat ook geloven. Hoewel ze vaak heel goed weten dat de feiten niet goed te rijmen zijn met een hoge ouderdom. Vaak denken geologen dat astronomen de antwoorden hebben vanwege hun kennis van het heelal en andersom denken astronomen de antwoorden te vinden bij geologen omdat zij menen te 'weten' dat de aarde oud is. De psychologische druk om mee te doen met de meerderheid is vaak erg groot.
      2. Evolutie: De meeste (zo niet alle) wetenschappers die in miljarden jaren geloven, geloven ook in evolutie van moleculen naar mensen. Evolutie vereist veel tijd en kan niet gebeurd zijn in 6000 jaar. Toch is het nog nooit waargenomen dat leven spontaan ontstond uit niet levende materie, noch dat een organisme evolueerde in een complexere soort. Deze 'wonderlijke sprongen' worden mogelijk gemaakt door die denkbeeldige lange perioden, want "de tijd zelf verricht de wonderen" (George Wald). Dat tijd alleen ook niet voldoende is, wordt vaak gemakshalve over het hoofd gezien. Evolutionisten moeten geloven in veel tijd, hun wereldbeeld staat niet toe dat de aarde slechts enkele duizenden jaren oud is, zelfs al is er geen bewijs voor de vermeende hoge ouderdom.
      3. Big Bang: Mensen die in miljarden jaren geloven, denken vaak ook dat de speculatieve 'Big Bang' theorie kan verklaren hoe ons heelal is ontstaan. Helaas hebben ook veel christenen zich deze theorie laten aanpraten. Wat de meeste mensen niet weten is dat de Big Bang ook grote problemen kent. Niet in het minst het feit dat de kosmische achtergrondstraling veel te regelmatig is. Delen van het heelal die volgens de theorie zo ver van elkaar staan dat er geen uitwisseling van (warmte-) straling mogelijk is geweest, blijken toch even 'warm' te zijn.
      4. Aannames: Naturalisme (de natuurwetten verklaren alles) en uniformitarisme (alles ging geleidelijk en langzaam) zijn veel voorkomende aannames. Het naturalisme laat uiteraard niet toe dat God de bovennatuurlijke Veroorzaker is. Dingen die op bovennatuurlijke wijze tot stand gekomen zijn, zullen in de ogen van een naturalist ouder lijken. Denk aan een volledig gevormde man (Adam) die na geschapen te zijn bijvoorbeeld 30 jaar oud lijkt. Datzelfde geldt natuurlijk ook voor het heelal. Veranderingen in de natuur gaan nu vaak langzaam (zoals vorming van bergen en radioactief verval). Daarom denken veel mensen dit te kunnen doortrekken in een ver verleden. Hierbij worden alle bewijzen genegeerd die laten zien dat deze processen in een recent verleden ook snel gegaan kunnen zijn. Ze zullen zeker het idee van een wereldwijde overstroming (zondvloed) ontkennen.
      5. Verre sterren: Het meest gehoorde bezwaar is natuurlijk het feit dat sterren zo ver weg staan. Het licht van die sterren moet er miljarden jaren over gedaan hebben om hier te komen. We zien ze, dus moeten ze al miljarden jaren bestaan, zo luidt de redenatie. Dit zou dan weer de Big Bang theorie ondersteunen. Er zijn echter verschillende manieren waarop het licht van de verst staande sterren hier in een paar duizend jaar heeft kunnen komen. Lisle haalt hiervoor een aantal bronnen aan en gaat er verder niet op in. (De belangrijkste argumenten verwijzen naar de effecten van relativiteit tijdens de scheppingsweek.) Maar wat hij eigenlijk wil zeggen is dat het hier om een denkfout gaat. Het argument van het verre sterrenlicht is gebaseerd op uniformitaristische en naturalistische aannames. Het gaat er vanuit dat het licht hier op een natuurlijke manier, met een constante snelheid, over een constante afstand gekomen is, waarbij ook nog eens de tijd constant was. Kunnen we wel logisch concluderen dat deze dingen altijd constant geweest zijn? Als je al bij voorbaat aanneemt dat de oorzaak van ons heelal niet bovennatuurlijk kan zijn, kun je nooit accepteren dat God alles in 6 dagen gemaakt heeft. Dan argumenteer je alleen op je eigen voorwaarden. Het is belachelijk om te zeggen dat een bovennatuurlijk ingrijpen niet mogelijk is, omdat het niet natuurlijk verklaard kan worden. Dat is weer een cirkelredenatie. Je kunt je wel afvragen of God natuurlijke middelen gebruikt heeft om de sterren te maken (en zo ja, hoe), maar als dat niet voor de hand ligt, is de logische conclusie dat het op een bovennatuurlijke manier gegaan is. Daar komt nog bij dat de snelheid van het licht juist een probleem is voor de Big Bang! Dit wordt het 'horizon probleem' genoemd.
      Verder argumenteert Lisle dat het geloof in miljarden jaren veel christenen ertoe heeft gebracht om water bij de wijn te doen waar het de betrouwbaarheid van het Bijbelse scheppingsverhaal betreft. Vaak probeert men dan de miljarden jaren in het eerste hoofdstuk van Genesis in te passen. Daarvoor moet je gaan goochelen met het woord 'yom' (dag), om te proberen er lange perioden van te maken. De juiste vertaling van dit woord in de gegeven context is gewoon een dag van 24 uur, maar je krijgt ook problemen met de volgorde. Volgens de Bijbel werden de vruchtdragende bomen op de derde dag gemaakt, de sterren op de vierde dag en de vissen op de vijfde dag. Volgens de naturalistische benadering kwamen er eerst sterren, toen de vissen en daarna pas vruchtdragende bomen. Waar het volgens Lisle uiteindelijk om gaat is dat je moet beslissen wie je vertrouwt. De interpretaties van mensen of het Woord van God. Hierbij moet je volgens hem wel bedenken dat de Bijbel altijd de juiste informatie geeft waar het over dingen gaat die met astronomie te maken hebben. Meningen en interpretaties van mensen veranderen steeds, maar de Bijbel is al duizenden jaren onveranderd en ongeëvenaard.

    Het is waar dat mensen vandaag de dag het idee van een jong universum belachelijk maken, maar diezelfde mensen maken vaak ook het geloof in Jezus Christus als Schepper en Zoon belachelijk. De Bijbel is tot nu toe alleen nog maar bevestigd. Niemand heeft het Woord van God nog kunnen weerleggen. Feiten spreken altijd in het voordeel van de Bijbel, of zijn neutraal. Hoe kijk jij naar de feiten? Doe je de naturalistische bril op? Of kijk je naar de feiten vanuit een Bijbels wereldbeeld? Die laatste benadering is onwankelbaar en altijd trefzeker. De eerste benadering zal je elke keer weer dwingen om je visie te veranderen, of nieuwe aannames te doen, omdat het niet te rijmen is met de feiten. Bedenk wel: als je niet kiest, kies je toch. Niemand kan één van beide benaderingen 'bewijzen', maar één van beide benaderingen is wel de juiste. Ze kunnen niet allebei waar zijn.



    21-09-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Borsten
     Prehistorische poep maakt borsten aantrekkelijk.
    Dit staat te lezen in een magazine "Nina" -
    Een blad voor Mode lifestyle relaties en trends.

    Het artikel staat op de pagina Sex advies met Mieke Mievis -
    Ingezonden vraag:

    Hoe geraak ik van al die gapers af?:


    Citaat:
    Met een deftige C-cup mag ik niet klagen als het gaat over de omvang van mij borsten. Toch ergert het me mateloos dat er mannen zijn die er hun ogen niet vanaf kunnen houden en maar blijven turen. Ik las ooit dat mannen er niet aan kunnen doen, dat het sterker is dan zichzelf. Maar dat vind ik maar nonsens. Hoe geraak ik van al die gapers af?


    Nina's sexadvies schreef:
    Aangezien ik niet weet hoe diep uw decolleté is....enz...,er is iets aan borsten wat mannen steeds opwindt. Ze zijn er zich misschien niet van bewust, maar een decolleté is voor hen veel opwindender dan volledig blote borsten. Hier komt wat evolutieleer bij te pas. In de prehistorie, toen de mens nog niet rechtop liep, hadden vrouwtjes veel grotere billen. Die billen werden tijdens hun ovulatie ook roder. Bij de apen is dat trouwens nog steeds zo. Maar toen ging de mens wél rechtop lopen en daarna werden de billen bedekt met kleren. De grote aantrekkingskracht van geprononceerde vrouwenbillen viel dus weg. Maar de vrouw ging stilaan borsten ontwikkelen. Daarmee had de man weer iets vooruitstekends om opgewonden van te raken. Een decolleté,twee helften met een spleetje erin, doet aan een vrouwelijk achterwerk denken. Dus vandaar het succes van de push-upbeha!....enz...


    Man....man....Geert Hoste kan het misschien in zijn eindejaars conference gebruiken.
    Ik wou dit even doorgeven omdat ik mij mateloos kan ergeren aan dit soort artikels. Vanwaar blijven ze het allemaal toch uithalen?

    Maar kom...je weet het mannen "evolutionisten" zien dus een achterwerk in een decolleté zonder dat ze het zelf geweten hebben van in de tijd dat vrouwen nog geen borsten hadden maar een dikke poep die op bepaalde momenten roder was en onbedekt meer naar achteren gericht stond. Verzin ze maar....evo_believer...


    20-09-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De oerkip
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Wat was er eerder: ei of kip?
    De aloude vraag lijkt heropend bij het lezen van artikelen op LiveScience, EurekAlert (1), EurekAlert (2) en Science Daily. We lezen dat Darwin het bij het verkeerde eind had... tenminste over de oorsprong van onze huiskip. Hij bestudeerde de kippen als model voor evolutionaire veranderingen en dacht dat de gedomesticeerde kippen die wij kennen allemaal afstammen van het rode Kamhoen (zie WikiPedia) en zag deze als 'oerkip'. De gelige kleur in de poten van de kip wordt echter veroorzaakt door een gen dat niet voorkomt in het rode Kamhoen, maar in het grijze Kamhoen, dat gezien wordt als een andere soort. Dat schijnt het wat lastig te maken.

    Verder werd door de wetenschappers geopperd dat het gen ook "belangrijk" is voor pigmentatie in (echt) andere soorten zoals de roze kleur van de flamingo, de gele poten van veel roofvogels, zoals adelaars, valken en haviken, de roze spieren van de zalm en zelfs de huidskleur van mensen.

    Hoezo, "belangrijk"? Dat gen kan best in zalmen en mensen voorkomen, maar wat is daar dan belangrijk aan? Als je aanneemt dat ze een gemeenschappelijke voorouder hebben, komt dat gen volgens jou daarvandaan, maar als je aanneemt dat ze dezelfde Ontwerper hebben, heeft Hij gewoon een gelijksoortig onderdeeltje gebruikt. Onder fossielen vinden we geen wezens die half hagedis, half kip zijn. We vinden ook geen dieren die half kip, half adelaar zijn, samen met alle andere benodigde tussenvormen. Datzelfde geldt voor zalmen en mensen. Kortom, er is helemaal geen bewijs voor gemeenschappelijke afstamming. Alleen maar speculatie. Vogels zijn altijd vogels geweest, vissen zijn altijd vissen geweest, en mensen zijn... uh hoe noem je het ook al weer als ze niet verder kijken dan hun neus lang is? O ja, kippig.
    Of zijn ze nou gewoon ei-genwijs?
    Laat je niet voor de gek houden... blijf lezen.


    19-09-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Grand Canyon
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Een rivier die omhoog stroomt?
    Wetenschappers onderzoeken de Grand Canyon nu al 140 jaar. Je zou toch denken dat ze er nu wel een aardig goed beeld van hebben. Niet dus. De rol die de Colorado rivier heeft gespeeld bij het uitslijten van het landschap is nog steeds een "klassiek mysterie in de geologie", volgens Joel Pederson in een artikel in GSA Today1 (een tijdschrift van de Geological Society of America).

    Een gedeelte van het Colorado Plateau, waar de rivier doorheen stroomt, is namelijk hoger dan de rest: het Kaibab plateau. Als de Colorado rivier de Canyon inderdaad heeft uitgesleten, zoals seculiere geologen veronderstellen, dan moest hij eerst over een behoorlijke heuvel heen. Rivieren stromen normaal gesproken niet de heuvel op, dus moet er een oplossing voor dit dilemma gevonden worden. Het eerste waar je aan denkt is natuurlijk dat het Kaibab Plateau later omhoog gekomen is, maar die theorie stuit op problemen bij dateringen. Het Plateau zou er namelijk eerder zijn geweest dan de rivier. Voor een eventuele eerdere of andere rivieren is geen bewijs (zoals een rivierdelta). Pederson probeert wel een verklaring te vinden, maar loopt tegen twee problemen aan: (1) dateringen van formaties, gebaseerd op de geologische tijdschaal en (2) de aanname dat de formatie langzaam heeft plaatsgevonden, gedurende lange perioden. Hij ging niet in op eerdere onderzoeken die lijken aan te tonen dat de Canyon veel jonger is dan gedacht (CEH 30 november 2007). Hij ging ook helemaal niet in op het werk van creationistische geologen, die een catastrofale vorming voorstellen (de zondvloed).
    1.  Joel L. Pederson, "The mystery of the pre-Grand Canyon Colorado River—Results from the Muddy Creek Formation," GSA Today Vol 18, Issue 3 (maart 2008), pp. 4-10.

    Pederson kan voor zijn goede fatsoen in een blad van de GSA ook niet beginnen over creationistische geologie. De GSA heeft een duidelijke uniformitaristische inslag. Mensen die een catastrofistische kijk op de Canyon hebben worden vaak weggehoond door hun collega geologen. Toch blijkt steeds vaker dat formaties als de Grand Canyon wel degelijk snel kunnen ontstaan. Maar seculiere geologen blijven gevangen in hun uniformitaristische denkwereld. Ze kunnen schijnbaar niet anders. Creationistische geologen als Walt Brown en Steve Austin hebben aangetoond dat de Grand Canyon na de zondvloed ontstaan kan zijn doordat ingesloten meren ten noordoosten van de Canyon een dambreuk veroorzaakten. Hun modellen verklaren hoe de rivier door het plateau sneed zonder een delta achter te laten. Dit scenario verklaart ook een hoop andere geologische structuren. Bij Mt. St. Helens is ook een Canyon ontstaan toen een modderstroom door een dam heen brak (zie de zondvloed) http://www.schepperenzoon.nl/betrouwbaar/06-zondvloed.html  , wat door Steve Austin goed wordt onderbouwd in zijn boek "Grand Canyon: Monument to Catastrophe").
      Seculiere geologen negeren dit dus volkomen, omdat ze ervoor gekozen hebben de aarde als 'oud' te zien en geologische processen als 'langzaam'. Ergens in de negentiende eeuw hebben mensen als James Hutton deze ideeën populair gemaakt en sindsdien is het blijven hangen, in stand gehouden door invloedrijke personen. Bij nader onderzoek stuit men steeds op bewijzen voor catastrofale vorming, maar het schijnt geen indruk op ze te maken. Het hele idee van 'oude aarde' en 'langzame processen' past natuurlijk goed in het Darwinistische denkbeeld dat het leven door vele kleine veranderingen over een lange tijd ontstaan is. Die twee disciplines houden elkaar dan ook heerlijk de hand boven het hoofd. En probeer er maar eens tussen te komen met een Bijbels wereldbeeld. Je wordt compleet weggestemd. Hun argumenten stoelen echter meestal op een het-beste-wat-we-hebben verklaring. Het creationistische model is echter zeer goed onderbouwd en wint steeds meer terrein, ondanks dat het volslagen genegeerd wordt door mensen als Pederson. Hij nam niet eens de moeite om de modellen van Austin en Brown te bespreken, laat staan te weerleggen. Ach, misschien zou hij wel door de GSA verbannen zijn als hij ze genoemd had. De theorie van een dambreuk kan overigens best genoemd worden zonder 'creationistisch te klinken', omdat het helemaal stoelt op bekende natuurkundige processen. De zondvloed is echter wel de beste verklaring voor de gigantische binnenmeren die nodig zijn voor de formatie van de Grand Canyon.


    18-09-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Liam Dolan
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Het probleem van de wortel

    Hoe vinden wortels hun weg door harde grond of zelfs door steen? Waarom duwen ze de plant tijdens het groeien niet uit de grond? Dit zijn vragen die alleen kinderen en wetenschappers stellen.



    Het antwoord hierop is echter ingewikkelder dan je zou denken. Science Daily geeft ons het verhaal, waarin professor Liam Dolan van het John Innes Centre in Norwich zijn bevindingen verwoordt. Wortels hebben een soort vacht van kleine haartjes. Die haartjes stellen de wortel in staat om zijn weg door de grond te vinden, zoals iemand in het donker op de tast zijn weg vindt. Dit gebeurt door middel van een complex systeem van eiwitten en signalerende moleculen. Als de wortel een obstakel tegenkomt, groeit hij net zo lang opzij totdat hij een nieuwe opening vindt. De plant blijft netjes op zijn plaats omdat de haartjes de wortel in de grond verankerd hebben, zodat hij niet kan verschuiven. "Dit opmerkelijke systeem geeft planten de flexibiliteit om een complexe omgeving te onderzoeken en te koloniseren, zelfs in grond waar je het minst van zou verwachten," aldus professor Dolan. "Het verklaart ook hoe zaailingen zo snel kunnen groeien wanneer ze zich gevestigd hebben."


    De wortel van het probleem dat wij niet meer zijn zoals God ons bedoeld heeft, ligt voor een groot deel in het feit dat we geen vragen meer stellen. Onze trotse onafhankelijkheid scheidt ons van onze Schepper. Hij kan ons dan geen advies meer geven en we maken er vaak een rommeltje van (of erger, helaas). Als we zouden beseffen dat God onze Maker is, dat Hij de natuur om ons heen beter kent dan wij ooit zullen kunnen bevatten, dan zouden we eerst bij Hem en Zijn Woord te rade gaan voordat we een belangrijke beslissing nemen.
    Van het kleinste stukje onkruid tot de grootste boom: planten zijn een wonder op zich. Sommige planten zijn in staat om door de hardste grond heen te groeien en zelfs graniet te breken. Californische Redwoodbomen kunnen voedingsstoffen van diep uit de grond tot meer dan 100 meter hoogte oppompen. Hoe doen ze dat? Het zijn dingen die we nog maar net beginnen te begrijpen. Als je alleen maar door een microscoop naar planten kijkt, mis je de grootste wonderen. Je kunt zien dat wortels zich een weg banen door de aarde, maar wat er precies gebeurt zie je pas op nano-schaal (op moleculair niveau). Het is gewoonweg wonderlijk. Wat bezielt mensen toch om te gaan beweren dat dit allemaal vanzelf is ontstaan? Dingen die niet leven doen dit niet. Alleen levende planten en bomen worstelen zichzelf een weg door de grond en zoeken een weg omhoog naar het licht, tegen de zwaartekracht in. Levende organismen gaan tegen de natuurwetten in door energie op te nemen en het te benutten volgens voorgeprogrammeerde, systematische processen. Er worden uiterst ingenieuze moleculaire machines gebouwd die allemaal ingewikkelde taken verrichten om het organisme in leven te houden. We weten nu dat ook 'eenvoudige' plantjes gebruik maken van deze technieken om zich een weg door de aarde te banen. Wie had dat gedacht? Probeer je niet schuldig te voelen wanneer je je tuin van onkruid ontdoet...


    17-09-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Burgess Shale
    Klik op de afbeelding om de link te volgen 'Oplossing' geen verrassing voor creationisten

    Bij LiveScience weten ze hoe ze moeten bluffen. De fossielen van de Burgess Shale zijn al lang een bron van heftige discussies, maar nu is de 'oplossing' toch echt gevonden, nadat de aardlagen millimeter voor millimeter zijn onderzocht onder de microscoop.


    Laat die 'oplossing' nou toevallig erg veel lijken op wat creationisten al lang beweren: ze zijn niet langzaam begraven, maar "dikke lagen [van versteende modder] werden allemaal tegelijk gecreëerd, met zandkorrels en schelpfragmenten ertussen, die normaal naar de bodem zouden zijn gezonken". Toch ontkennen ze dat het bestaan van dit soort aardlagen een sterk bewijs is voor een wereldwijde zondvloed. Ze praten over het plotseling verschijnen van "alle belangrijke basisgroepen van dieren", wat overigens een sterk bewijs voor 'plotselinge' schepping is. Maar door die bijzondere gebeurtenis 500 miljoen jaar in het verleden te plaatsen (aan het begin van een 'periode' die ze het 'Cambrium' noemen - zonder daarvoor bewijs te leveren), klinkt het ineens aannemelijk. Of toch niet? Er wordt ook plompverloren beweerd dat (meercellig) leven zomaar ontstond, wat een scheikundige, natuurkundige, biologische en statistische onmogelijkheid is, al zou je er 500 miljard jaar voor uittrekken. Jan Zalasiewicz, een geoloog aan de Universiteit van Leicester in Engeland, gaf toe dat het plotseling ontstaan van al dat leven nog steeds "een mysterie" is.

    Zie je hoe ze het steeds weer voor elkaar krijgen? De bewering dat het leven 'zomaar' ontstond wordt er gewoon tussen gedrukt. Nooit bewezen. Nooit verklaard. Het is een filosofie. Het is een wereldbeeld. Een "mysterie" noemen ze het... In de Burgess Shale zijn zelfs zachte delen van organismen bewaard gebleven. Hoe is het mogelijk dat zacht weefsel 500 miljoen jaar bewaard blijft? Zou het ook kunnen zijn dat het Cambrium niet zo oud is als ze denken? Hoe meer we naar de feiten kijken en hoe meer er bekend wordt, hoe meer we zien dat die feiten veel beter in het verslag van de Bijbel passen. Wetenschappers hebben ontdekt dat het heelal een begin heeft; dat is precies wat de Bijbel ons leert. Materie is voornamelijk opgebouwd uit licht (God zei: "laat er licht zijn"), uit energie, uit een samenstelling van trillende 'krachten' in een voor de rest volkomen lege ruimte, die atomen vormen. Die atomen vormen weer moleculen, en die weer lange ketens met informatie (bijvoorbeeld eiwitten en DNA). Eigenlijk zijn dit woorden, zinnen en zelfs complete boeken. In feite zijn eenvoudige moleculen ook woorden: ze kunnen gezien worden als een reeks letters. Volgens de Bijbel is alles gemaakt door het gesproken Woord van God. Het bestaan van DNA als informatiedrager is een vrij recente ontdekking en het bevestigt de Bijbelse waarheid dat de aarde en het leven door woorden tot stand gekomen zijn. Het leven ontstond blijkbaar plotseling (Cambrische explosie) en afgezien van de tijdschaal die door veel wetenschappers wordt aangehouden, wordt hiermee de Bijbelse waarheid bevestigd dat al het leven in een 'korte tijd' verscheen. Veel van de profetieën die in de Bijbel staan zijn al uitgekomen (lees erover in de profetieën). Mensen worden ook vandaag de dag nog genezen en levens worden compleet veranderd wanneer ze in aanraking komen met de waarheden van de Bijbel, belichaamd in een Persoon: Jezus Christus (zie kader op de voorpagina). Lief Nederland en Belgie, we moeten terug naar het Woord. Laten we het Woord van God weer gaan vertrouwen en de Schepper van hemel en aarde aanroepen, zodat hij ons weer kan aannemen als 'zoon' (een titel: 'erfgenaam' - die ook voor dochters geldt natuurlijk ;-)
    Onderzoek het, lees deze site, volg de links, nodig mij uit voor een presentatie en/of een open discussie. Nederland en België moet weer gaan zien dat het Woord, dat eens zo'n belangrijk deel van ons fundament uitmaakte, nog steeds even betrouwbaar is!

    Is Creationism Scientific?

    16-09-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.'junk' DNA
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Steeds minder 'junk' in het DNA

    In een artikel op Kennislink.nl  lezen wij dat het aantal genen in menselijk DNA minstens 2x zo groot is als wetenschappers dachten. Het aantal genen dat codeert voor eiwitten is vastgesteld op ongeveer 30.000, maar er zijn er nog minstens evenveel die andere belangrijke dingen doen in de cel. Het blijkt dus dat we minstens twee keer zoveel 'nuttig' DNA hebben dan gedacht. Toen ze ontdekten dat er 'maar' 30.000 genen zorgden voor eiwitten, bestempelden veel wetenschappers het overige DNA als 'evolutionair afval'. Sergei Denissov, die 5 maart op dit onderwerp zal promoveren, "gelooft dat zelfs het kleinste stukje DNA zijn functie heeft in een menselijke cel".


    Heeft iemand het woord 'evolutie' gelezen, of iets dat daar mee te maken heeft? Zoals ik al vaker heb opgemerkt: hoe dieper ze in de programmacode van het leven kijken, hoe minder je over evolutie hoort. Alles blijkt zo onvoorstelbaar complex in elkaar te zitten dat het niet eens meer voor te stellen is hoe het vanzelf zou kunnen zijn ontstaan. Toen Darwin zijn theorie opstelde had hij geen flauw benul van wat er honderd jaar later allemaal ontdekt zou worden. Hij zou niet eens een vergelijking hebben kunnen maken met computers, want die waren er toen nog niet. Sinds het uitkomen van de 'Oorsprong der Soorten' is ons begrip van de cel gegroeid van een 'klein ondefinieerbaar dingetje' tot een 'compleet zelfstandige stad' met arbeiders, fabrieken, krachtcentrales, warenhuizen, infrastructuur en een bibliotheek. We weten dat zulke dingen niet vanzelf ontstaan, maar het resultaat zijn van intelligentie en vakmanschap. Waarom zouden we dan iets anders zeggen van de cel? Waarom zouden we ook maar een moment twijfelen aan het nut van elk stukje DNA? Als je ziet hoe knap het allemaal in elkaar zit, is de enige logische conclusie dat er een Schepper achter zit Die goed werk heeft afgeleverd.
      "Ik zal u prijzen omdat ik zo ontzagwekkend en bijzonder gemaakt ben. Wonderbaarlijk zijn uw werken... (Psalm 139:14)


    15-09-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Hersenen
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Menselijk brein raadsel voor evolutionisten
    "Wetenschappers tasten volledig in het duister" en "we weten niets van de evolutie van het brein." Dit zijn de woorden van niemand minder dan Richard Lewontin. Hij zei dit in een presentatie tijdens de jaarlijkse samenkomst van de American Association for the Advancement of Science. James Randerson vatte de presentatie samen in een blog op de site van de Guardian.

    Het menselijk denken is blijkbaar nog steeds een zwarte bladzijde in de evolutionaire geschiedenis. Uit Randersons samenvatting blijkt dat het handje vol fossielen van veronderstelde mensachtige voorouders niet veel inzicht verschaft over de mogelijke evolutionaire stappen. Elk van die fossielen kan net zo goed een zijtak zijn in plaats van een voorouder. Ze zijn nog moeilijk te interpreteren ook, bekende Lewontin. Logisch, want hoe moet je mentale vermogens afleiden uit de schedel van een fossiel? Je kunt hem niets meer vragen. Het is al lastig om te achterhalen of ze rechtop liepen of niet. We kunnen wel kijken wat natuurlijke selectie nu doet in mensen, maar we kunnen er volgens Lewontin niet zeker van zijn of dit ook zo werkte bij 'onze voorouders'. Alle mooie plaatjes en voorstellingen in (populair) wetenschappelijke bladen, programma's en musea ten spijt; hoe onze 'voorouders' eruit zagen en wat ze dachten blijft een groot raadsel voor evolutionisten. Ze hebben "grote problemen" om te bepalen "hoe ons meest gecompliceerde en mysterieuze orgaan tot stand kwam."

    Deze presentatie is een serieuze bekentenis! Laten we het dan ook serieus nemen. Een van de meest vooraanstaande evolutionisten, Richard Lewontin, geeft duidelijk te kennen dat al die zogenaamde zekerheid over onze 'aapachtige voorouders' volledig uit de lucht gegrepen is! Al die kunstenaars die zich zo vol overgave hebben gestort op prachtige displays in musea en suggestieve plaatjes voor de cover van National Geographic Magazine worden hartelijk bedankt voor hun deelname aan de promotie van Paleofantasyland. Het avonturenpark waar een rechtop staand aapje met een intelligente blik voor zich uit staart, terwijl ze met een nu vrije hand aan haar kin nadenkend over haar nazaten uitkijkt. En dat alles gereconstrueerd vanuit een half skelet en het hoog ontwikkelde(?) brein van een kunstenaar. Denk nog maar eens aan deze bekentenis als je weer eens zo'n plaatje ziet, of door een museum loopt. Denk er nog maar eens aan als je weer een documentaire ziet over een chimpansee die een paar eenvoudige taaltrucjes heeft geleerd. Aapachtige voorouders die via een onpersoonlijk proces, spontaan geëvolueerd zijn in schrijvers, dichters, filosofen en redenaars? Nee, geef mij maar die goede oude Bijbel met de eenvoudige uitspraak: "En God schiep de mens naar Zijn beeld; naar het beeld van God schiep Hij hem; man en vrouw schiep Hij hen... En de Here God had de mens geformeerd uit het stof van de aarde, en de adem van het leven in zijn neusgaten geblazen; zo werd de mens tot een levende ziel." (Gen 1:27 en 2:7)

    Meer leren over onze hersenen:
    http://revolutietheorie.mysites.nl/mypages/revolutietheorie/365853.html


    14-09-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dinosauriërs
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Dinosauriërs doen het altijd wel
    Dinosauriërs komen overal tevoorschijn; niet in levende lijve natuurlijk, maar hun botjes. En telkens weer worden we overspoeld met de bijbehorende evolutiepropaganda. In de Sahara werd er een gevonden met grote (bijna 8 cm. lange) haaiachtige tanden (National Geographic News en PhysOrg).

    De botjes zouden 110 miljoen jaar oud zijn. Een artist-impression van deze dino, samen met zijn al even indrukwekkend 'broertje' vind je op National Geographic. Of wat dacht je van een ruim 10 meter lange hadrosaurus ("eendesnaveldinosauriër" - National Geographic en Science Daily), die een "nieuwe soort" werd genoemd en "een buitengewoon voorbeeld van de evolutie van gewervelden". In China is een "nieuwe soort vliegend miniatuurreptiel" gevonden, die "meer dan 120 miljoen jaar geleden" leefde. De mini-pterodactylus had een spanwijdte van 25 cm. (National Geographic en Live Science met nog een suggestieve reconstructie) "opent een nieuw hoofdstuk over de evolutionaire geschiedenis van deze groep vliegende reptielen". De botjes in de poten waren gekromd, "als bij vogels". Dat horen evolutionisten natuurlijk graag, omdat ze aannemen dat vogels van dino's afstammen. En wat dacht je van een 40 cm. lange, 4 kilo zware kikker die zich voedde met baby-dinosaurusjes? Science Daily heeft er een artikel over en ze noemen hem "de kikker uit de hel". Het fossiel werd gevonden op een ander continent (Madagaskar, Afrika) dan waar men hem had verwacht (Zuid Amerika - zie ook BBC News en Science Daily). Er werd gespeculeerd over een mogelijke landbrug via Antarctica.

    Paleontologen schatten dat ze nog maar 27% van alle dinosauriërs gevonden hebben. Dat betekent dat we nog heel wat exotische ontdekkingen kunnen verwachten. Onderzoekers willen echter zo graag de eer voor het ontdekken van een 'nieuwe soort', dat het erop lijkt alsof elk botje dat een beetje afwijkt gelijk een heel nieuw beest moet zijn. Als we er vanuit gaan dat God die beesten gemaakt heeft met een bijna eindeloos vermogen tot variatie, dan zijn al die afwijkende vondsten misschien helemaal geen 'nieuwe soorten'. Stel je eens voor dat er van alle hondenrassen die nu bekend zijn, over de hele wereld fossielen zouden worden gevormd. (Bijvoorbeeld door een grote, wereldwijde overstroming of zo, waarbij allemaal lagen ontstaan met gefossiliseerde hondenbotjes En stel je voor dat onderzoekers met een evolutionistisch wereldbeeld die hondenbotjes over vierduizend jaar opgraven. Wat zouden ze zeggen bij elk nieuw fossiel dat ze vinden? Ze zouden vrijwel zeker elk skeletje classificeren als een 'nieuwe soort', elk uit een ander 'tijdperk', want "voor evolutie is veel tijd nodig". Toch weten we dat al die rassen tot dezelfde soort behoren en afstammen van één basistype: een hond- of wolfachtige. Zou hetzelfde ook met de dinosauriërs gebeurd kunnen zijn? Zou het kunnen zijn dat het vermogen om zoveel diversiteit voort te brengen bij de beesten die net door God geschapen waren, veel groter was dan we nu zien bij honden, katten, paarden, kippen en knaagdieren? Classificatie is voornamelijk interpretatie en daar komt nog bij dat paleontologen heel graag een nieuwe soort op hun naam willen hebben. Dat er zoveel verschillende 'soorten' dino's zijn zegt op zich niets over hun veronderstelde evolutie. We kunnen nu met geen mogelijkheid meer achterhalen of de verschillende dino's samen nog vruchtbaar nakroost konden produceren. Bij de vele verschillende honden van vandaag kan dat nog wel. Daaraan kunnen we zien dat het om dezelfde soort gaat. En zelfs dat zegt niet altijd iets, want er zijn bijvoorbeeld ook konijnensoorten die al zo lang van elkaar gescheiden zijn, dat ze samen geen jonkies meer kunnen krijgen. Toch zijn en blijven het konijnen en hebben ze allemaal één gemeenschappelijke voorouder. Zo kunnen we de logische conclusie trekken dat het aantal oorspronkelijk geschapen basistypen niet zo heel erg groot was. Hiermee worden gelijk de 'problemen' opgelost van het aantal dieren dat in de Ark van Noach moest en het door Adam benoemen van alle dieren in de tuin (zie ook deze veel gestelde vraag en De Bijbel).





    Genengroei:
    Er is geen genengroei en genen 'adopteren' geen wezenlijke nieuwe functies.


    DNA Molecule:
    Het organische leven is gebaseerd op een ongelooflijk complexe informatiecode.
    Net zoals de tegenwoordige software code.
    Bewijs Voor Schepping:
    Bewijs dat de evolutietheorie in diskrediet brengt.
    Het ontbreken van een natuurlijk mechanisme.
    Het ontbreken van fossiele tussenvormen.
    Onacceptabele modellen volgens de regels van de wetenschap.
    Onreduceerbare Complexiteit:
    Er bestaan complexe organen en microscopische machines die onmogelijk door talrijke,
    opeenvolgende, kleine modificaties konden zijn gevormd.
    Het Menselijk Oog:
    Een perfect en intergerelateerd systeem van ongeveer 40 individuele subsystemen,
    waaronder het netvlies, de pupil, de iris, het hoornvlies, de lens en de optische zenuw.
    Het perfecte oog 
    Bewijs Voor God:
    Wat zou bewijs voor God inhouden?
    Ontdek het ongelooflijke bewijs voor Intelligent Ontwerp, gebruik makend van fundamentele methodologie voor de detectie van ontwerp!
    Onthullende feiten

    Een goed functionerend systeem ontstaat nooit vanzelf.
    Alle organismen op onze planeet bestaan uit systemen. Onze hersenen, ons zenuwstelsel of ons hart zijn maar enkele voorbeelden.
    Een levende cel bevat zoveel informatie als vijfhonderd boeken.

    Archief per maand
  • 07-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 03-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2008
  • 04-2008
  • 03-2008
  • 02-2008
  • 01-2008
  • 12-2007
  • 09-2005



     




    Evo_believer  klik hier

















    Afbeelding

    Afbeelding

    Afbeelding

    Afbeelding

     


    Creationisme klik hier




    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs