Home page


Stam jij af van een AAP?


Zoeken in blog

Inhoud blog
  • Weet Magazine is een nieuw populair-wetenschappelijk christelijk tijdschrift
  • Computer houdt Enceladus oud
  • Prokaryoten
  • 95 Stellingen tegen de evolutietheorie
  • Goodbye ET go home....
  • Naderingsdetectoren
  • Zinksulfide
  • Soayschapen doen Darwin blaten.
  • Evolutie sneller in warm klimaat
  • Evolutie van dino naar vogel betwijfeld
  • Mutatie de wondergod van de evolutionisten
  • Evolutionary Tree
  • Lucy Australopithecus afarensis
  • Evolutie?
  • Ex evolutionist getuigt op filmpje.
  • Homo erectus
  • Darwinjaar
  • Kosmologie
  • Neanderthaler
  • Dihydrogeenmonoxide
  • Creature Creator
  • Loopvogels
  • Gekko
  • Neanderthaler
  • Deeltjesversneller
  • Chromosomen
  • Atoomklokken
  • Groene Sahara
  • Lichaamstaal
  • Flexibele optische sensor
  • Woestijngrot
  • Oog
  • Salamanders
  • Jong
  • Aarde
  • Melanocyten
  • Celdeling
  • Evolutiebiologen
  • Patronen
  • Moleculaire machine
  • Enceladus
  • Zaad
  • God
  • Radioactiviteitsdatering
  • Computer
  • Evolutie
  • Optische illusie
  • Planten
  • Vis
  • Han Zuilhof
  • De maan
  • Rudimentaire organen
  • Onderzoeksresultaten
  • Cambrische Explosie
  • De pest
  • Bouwplan
  • Mens
  • Orchidee
  • Placenta
  • Vogelverschrikker
  • Naaldboom
  • Ontwerp
  • E-volutie
  • Aminozuren
  • Babyplaneet
  • ATP
  • Tuatara
  • Psychologie
  • Atomen en moleculen
  • Gekko
  • Naturalisme & uniformitarisme.
  • Borsten
  • De oerkip
  • Grand Canyon
  • Liam Dolan
  • Burgess Shale
  • 'junk' DNA
  • Hersenen
  • Dinosauriërs
  • Geloof
  • Vleermuisfossiel
  • Gehoororgaan
  • Titan
  • Vogels
  • DNA ontcijferen
  • Genetische archeologie
  • Bekentenissen
  • Degenkrabben
  • Radioactief zand
  • Josephoartigasia monesi
  • evolutietheorie-scheppingsgeschiedenis
  • Monarch vlinders
  • Dinosaurusfossiel
  • Grotvissen
  • Shuhai Xiao
  • Opwarming aarde
  • Bijbel
  • Menselijk genoom
  • Saturnus
  • Oorsprong
  • Diverse planten
  • Vloeibare kristallen
  • Witte dwergsterren
  • Dinosauriërsoorten
  • Maan
  • Biomimetrica
  • Planten
  • Supergeleidende magneten
  • Diamanten
  • Muizen
  • Aardlagen
  • Cilia
  • Futalognkosaurus dukei
  • Jupiter
  • Binnenoor
  • Darwinisme
  • Diatomeeën
  • Appendix
  • Schaaldier
  • Ster
  • Heelal
  • Kikker
  • Papegaai
  • Kever
  • Mars Science Laboratory
  • Homo erectus
  • Geologie
  • Reptielen
  • Donkere materie
  • Voorgeprogrammeerd
  • Enzym
  • Neurologisch onderzoek
  • Cambrische explosie
  • Warrige struik
  • Motten
  • Kunstmatig leven
  • Darwins Black Box
  • Ultrageconserveerd
  • Dinosaurusmassagraf
  • Big-Bang
  • Ouderdom
  • Trilobieten
  • Sterrenstelsel
  • Variatie
  • Roadrunner
  • Iapetus en Charon
  • Evolutie
  • Bijbel
  • Zeeanemoon
  • Mammoet
  • Groenland
  • Hersenen
  • Chimpansees
  • Pinguïns
  • Genoom
  • Individuele trots
  • Listeria monocytogenes
  • Gefossiliseerd bos.
  • Gigantoraptor
  • Scheppingsmuseum
  • Zeespons
  • Zeekatten
  • Algen
  • Voorouders
  • Schepping
  • DNA taal.
  • Kikkers
  • Vleermuis
  • Computer
  • Aegyptopithecus zeuxis
  • Ontwerper
  • Fotosynthese
  • Mercurius
  • Het oog
  • Ostreococcus
  • Naturalisme
  • Krachtige regulatoren
  • Moleculaire machine FAS
  • De media.
  • T-Rex
  • Kosmische loterij
  • Primatologen
  • Miller experiment
  • Ribkwal
  • Asteroïde
  • Darwinistische aannames
  • Het Jura tijdperk
  • Saturnus
  • Macro evolutie
  • Kapucijner aapjes
  • Raderdiertjes
  • Complexe machine
  • Yanoconodon
  • Marsis
  • Enceladus
  • Cyberspace
  • Muziek
  • Darwin's discipelen
  • Dinosaurushoorns
  • Evolutiemythen
    Nederlandstalige websites:
  • Wetenschap van meesterschap
  • Creabel
  • Real-life
  • Schepping of Evolutie
  • Genesis en Geologie
  • Alles over God - Waarheid Wereldbeeld Wetenschap
  • Creaton
  • Degeneratie
  • EVOLLUSIE, de illusie van het evolutionisme
  • Bijbelgetrouw
    Engelstalige websites:
  • Creation / Evolution
  • Creation Evolution Headlines
  • Answers in Genesis
  • Creation Scientists
  • Lee Strobel (Investigating Faith)
  • Fouten in de Bijbel? Echt niet!
  • True Origin, de tegenhanger van Talk Origins
  • Institute for Creation Research
  • Creation Worldview Ministries
  • The Creation Research Society
    Hoofdpunten blog revolutietheorie
    Hoofdpunten blog evolutietheorie
    Stats
    Klik op de afbeelding om de link te volgen
    EVO BELIEVER
    Altijd welkom
    Revolutietheorie
    30-03-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Primatologen
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Aap in nood; evolutie komt te hulp
    De UK Guardian vermeldt dat een groep primatologen in Oostenrijk een rechtszaak wil om een aap dezelfde rechten te geven als een mens. Het gaat om Hiasl, een 26 jaar oude chimpansee, die samen met zeven andere apen naar Oostenrijk gesmokkeld is voor vivisectie. De kratten waarin de apen zaten werden echter onderschept en nu zit Hiasl in een asiel. Het asiel dreigt echter failliet te gaan en nu moet de chimp waarschijnlijk toch nog naar het lab. Hoewel een Oostenrijkse zakenman geld heeft geboden, kan de aap hier geen gebruik van maken zonder een voogd die het geld beheert. En alleen mensen kunnen zo'n voogd toegewezen krijgen, vandaar de rechtszaak. Een paar argumenten die gebruikt zullen worden zijn dat het DNA van een chimpansee 96-98,4% gelijk is aan dat van de mens en dat ze jagen met zelfgemaakte speren. (Zie ook voorgaande artikelen over chimpansees en DNA-verschil.)

    Hoe nobel en goedbedoeld deze actie ook is, een aap is geen mens. Beweren dat de overeenkomst tussen het DNA mens en aap 98% is, is misleiding door statistieken. Afhankelijk van welk deel van het genoom je bekijkt kun je bijna elk getal krijgen wat je wilt. Helaas slikken veel mensen dit soort 'bewijs' voor zoete koek. En het is in dit geval niet eens nodig. Waarom zouden we argumenten gebruiken die gebaseerd zijn op een evolutionaire filosofie? De Bijbel geeft al aan dat we goed voor de beesten moeten zorgen; waarom zouden we ze eerst dezelfde rechten moeten geven als mensen? Zou misbruik van een beest op zich niet reden genoeg moeten zijn voor een gerechtelijke beslissing? Moeten we ze daarvoor eerst tot 'mensen' bombarderen? Beesten hebben geen moraal, dus kunnen we ze er ook niet aan houden. Er is een verschil tussen mensen en beesten. Als we de apen rechten geven, moeten ze zich dan ook aan de bijbehorende plichten houden? Zullen orang-oetangs zich houden aan de regels, en elkaar niet meer afmaken, of respect hebben voor de gevoelens van hun medeapen? Nee, als we een aap tot de status van 'mens' gaan verheffen krijgen we hele rare, misschien zelfs onmogelijke situaties.


    29-03-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Miller experiment
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Kan het Miller experiment uit de as herrijzen?

    Jeffrey Bada van het Scripps Instituut denkt van wel. Hij heeft de ingrediënten die Stanley Miller gebruikte wat aangepast, zodat het brouwsel meer lijkt op wat wetenschappers nu als de vroege atmosfeer van de aarde beschouwen. Scientific American geeft toe dat het oorspronkelijke experiment geen bevredigende verklaring kon geven voor het ontstaan van de basisbouwstenen van het leven.

    De gassen die gebruikt werden door Miller en zijn collega Harold Urey, waren niet representatief voor de atmosfeer van de vroege aarde. Toen Miller zijn proeven in 1983 herhaalde, bleek dat er maar heel weinig aminozuren ontstonden. Dat "leek een lang gekoesterd icoon van evolutie te weerleggen - en creationisten grepen dit snel aan als vermeend bewijs voor de gammele fundamenten van evolutie." (Zie ook het artikel in het archief van februari over de Oorsprong stellingen.) Door het falen van deze proeven gingen velen de oorsprong buiten onze planeet zoeken, door voor te stellen dat de bouwstenen voor het leven op kometen en meteoren naar de aarde gekomen konden zijn.
    Bada besloot een variant op het experiment te proberen. Hij neutraliseerde de zuren en verwijderde de nitrieten die de vorming van aminozuren in de weg staan en, wonder boven wonder, hij kreeg een substantie die rijk was aan aminozuren. Hij verdedigde deze aanpassing door te beweren dat op de vroege aarde veel ijzer en koolstof/zuurstofverbindingen aanwezig waren, die de zuren en nitrieten zouden hebben geneutraliseerd.
        Andere onderzoekers gaven aan dat ook bij dit experiment enige voorzichtigheid geboden is. Er werden ook hierbij geen nucleïnezuren gevormd, die mede nodig zijn voor de opbouw van cellen. Daar moeten toch weer andere verklaringen voor gezocht worden.

    Niets nieuws dus. Dezelfde problemen blijven bestaan: vorming van zowel linksdraaiende als rechtsdraaiende aminozuren, geen mechanisme wat ze bij elkaar brengt, geen mechanisme voor het vormen van peptide bindingen, geen nucleïnezuren of suikers, aanwezigheid van vijandige chemische reacties, beïnvloeding door een onderzoeker, het gebruik van een intelligent ontworpen proces om een puur willekeurig proces te simuleren, enz. Wel interessant dat ze het een "icoon van evolutie" noemden. Jonathan Wells schreef een heel hoofdstuk over het Miller experiment in zijn gelijknamige boek Icons of evolution. Ze zijn zich er ook pijnlijk van bewust dat het voor creationisten een eitje is om het Miller icoon te weerleggen. Creationisten hebben hiermee niet alleen de gammele fundamenten gegrepen, maar hebben ze in een houtgreep op de vloer. En om weer overeind te komen zullen ze heel wat meer in hun krachtdrankje moeten stoppen dan ijzer, koolstof en wat willekeurige aminozuren.


    28-03-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ribkwal
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Vroegste ribkwalfossiel ziet er modern uit

    Je zou denken dat een publicatie die onder de categorie 'Evolutie' staat, ook bewijzen bevat die evolutie ondersteunen. Maar een recente publicatie in PNAS bevat meer argumenten tégen dan voor.1 


    Een internationaal team dat Cambrische lagen met fossielen bestudeert, heeft een embryo van een ribkwal gevonden die in essentie gelijk is aan nu levende exemplaren. Ze kwamen tot de conclusie dat het opmerkelijk veel leek op exemplaren die vandaag de dag rondzwemmen in Chinese zeeën. Ze hebben het fossiel gedateerd op 540 miljoen jaar oud - de onderkant van de Cambrische periode. Ze probeerden het in te passen in het fossielenverhaal, maar vanwege het gebrek aan overgangsfossielen konden ze het niet plaatsen; zowel anatomisch als moleculair is de veronderstelde plaatsing zeer problematisch. Dit beestje zou weer mooi passen in het steeds groter wordende assortiment van 'levende fossielen'.


    1Chen, Schopf, Bottjer et al, "Raman spectra of a Lower Cambrian ctenophore embryo from southwestern Shaanxi, China," Proceedings of the National Academy of Sciences USA, 0.1073/pnas.0701246104, online gepubliceerd op 2 april 2007.

    De vroegste ribkwal verscheen in de onderste laag van het 'fossielenverhaal', volledig gevormd en in essentie modern. Het laat weer eens goed zien hoe problematisch de Cambrische Explosie is voor het Darwinisme. Darwin hoopte dat de overvloed aan fossielen de explosie zou verklaren, maar nu, 148 jaar later, is het probleem groter dan ooit. Als je het artikel leest zie je verkapte omschrijvingen als "snelle opkomst in de diversiteit van geskeletteerde metazoönen," wat zoiets betekent als: "we hebben een probleem, want het ging allemaal veel te snel". Met al die moeilijke woorden proberen ze het publiek zand in de ogen te strooien, zodat het niet opvalt dat ze eigenlijk geen antwoorden hebben. Maar ondertussen wel rondbazuinen dat "evolutie een feit" is, wat dat dan ook moge betekenen.
    Ribkwallen zijn opmerkelijke zeebeesten. Ze hebben een complex spijsverteringssysteem met ingewikkelde vaatachtige structuren. De acht kammen worden gebruikt voor de voortbeweging en ze geven de meest geweldige lichtshows van de natuur. Kleurrijke lichtflikkeringen gaan langs de zijkanten naar beneden. Het ontstaan van deze prachtige zeebewoners met onherleidbaar complexe systemen moet verklaard worden zonder fossiele voorlopers. Laten we gewoon een eind maken aan Darwins mythe van langzame, geleidelijke ontwikkeling gedurende miljoenen jaren, en hem een zeemansgraf geven.


    27-03-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Asteroïde
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Binaire asteroïde is een uitdaging
    Geplaatst: 3 april 2007

    Twee om elkaar heen draaiende asteroïden in de asteroïdengordel, blijken te bestaan uit losse stenen die door zwaartekracht bij elkaar gehouden worden. Dit staat in een artikel op Science Daily.


    Het bestaan van de binaire asteroïde was al een poosje bekend, maar Franse astronomen hebben de rotatie en dichtheid van het paar nu beter gemeten. Het blijkt dat ze voor dertig procent uit lege ruimte bestaan. Ze theoretiseerden dat een asteroïde 2,5 miljoen jaar geleden na een botsing uit elkaar gevallen is, en dat de brokstukken samen dezelfde baan bleven volgen. Een andere wetenschapper vond dat het niet zo makkelijk was om dit fenomeen uit te leggen en zei dat het nog steeds een mysterie is. "De formatie van een dergelijk groot dubbel systeem is een onwaarschijnlijke gebeurtenis en vertegenwoordigt een aanzienlijke uitdaging voor [het formuleren van een] theorie. Het is mogelijk dat het oorspronkelijke object zo snel aan het draaien gebracht is, dat het in stukken brak, maar dit lijkt heel moeilijk voor asteroïden in de hoofdgordel... "
    In het artikel werd niet ingegaan op de vraag hoe het mogelijk is dat zo'n losse formatie zo lang stabiel kan blijven.

    We zullen hier niet beweren dat creationisten wel een goed antwoord op dit vraagstuk hebben, of dat er geen redelijke, natuurlijke verklaring gevonden kan worden. Dit geval brengt echter wel het vraagstuk van datering onder de aandacht. Het lijkt zeer onwaarschijnlijk dat een dergelijke delicate balans zo lang kan blijven bestaan in een omgeving met zoveel rondvliegende brokstukken. Als dit het enige geval was, zou je het een uitzondering kunnen noemen, maar het blijkt dat dit soort binaire asteroïden veel vaker voorkomen. Dit is maar een van de vele problemen die je krijgt als je uitgaat van miljarden jaren.


    26-03-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Darwinistische aannames
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Darwinistische aannames betwijfeld 
    Dingen die als 'algemeen bekend' worden beschouwd zijn soms helemaal niet waar. Bijvoorbeeld de bewering dat mensen maar 10 procent van hun hersenen gebruiken, of dat de koolstof-14 methode kan worden gebruikt om dingen te dateren die miljoenen jaren oud zijn. Recentelijk is aan het licht gekomen dat sommige ideeën over Darwin en zijn evolutietheorie, die lange tijd als feiten werden beschouwd, niet waar zijn.
    1. Was Darwin bang voor publicatie?  Er doet een verhaal de ronde dat Darwin zijn boek niet wilde publiceren uit angst voor de reactie van christenen en religieuze mensen. BBC News heeft deze bewering ontkracht. Een onderzoeker heeft uit brieven die door Darwin geschreven zijn afgeleid dat hij het publiceren van 'On the Origin of Species' niet uitgesteld heeft uit angst voor kritiek, maar gedeeltelijk vanwege zijn slechte gezondheid en omdat hij eerst meer bewijzen wilde hebben.
    2. Moesten dinosauriërs eerst uitsterven voordat zoogdieren konden gedijen?  Volgens Live Science en Science Daily niet. Zoogdieren deden het al heel goed ten tijde van de dinosauriërs, er waren toen al vele soorten. Dit is direct in tegenspraak met wat je ziet in bijvoorbeeld de BBC documentaire Walking with Dinosaurs waarin zoogdieren nog maar net het hoofd boven water kunnen houden en aan alle kanten de dino-monsters moeten ontwijken. Grappig genoeg voert de BBC deze ontdekking zelf ook aan. (Zouden ze nu ook de documentaire aanpassen?)
    3. Is antibioticaresistentie Darwinistische evolutie in actie?  Michael Egnor noemt het een tautologie op Evolution News. En terecht, want wat heeft Darwinistische evolutie nu te bieden aan iemand die ligt te sterven aan een bacteriële infectie, omdat hij niet geholpen kan worden met antibiotica? De patiënt vertellen dat hij doodgaat omdat de niet-gedode bacteriën de gedode bacteriën overleefd hebben, zal niet echt bijdragen aan de gemoedstoestand van de arme ziel. Trouwens, de resistentie van bepaalde bacteriën is niet het gevolg van een toename van informatie in de cel, maar eerder van het verlies van functionaliteit, of het opnemen van informatie van andere cellen. De bacterie verliest de mogelijkheid om het antibioticum binnen te laten, zodat hij er niet meer door gedood kan worden, of hij wapent zich door het lenen van genen van een andere bacterie. Het resistent worden van een bacterie is dus ook geen bewijs voor Darwinistische (macro-)evolutie.
    4. Evolueren beesten sneller in een warmer klimaat?  Het antwoord is weer: nee. Een nieuw onderzoek, waar Science Daily melding van maakt, toont aan dat het omgekeerde waar is. Volgens de onderzoekers was de algemene aanname dat er zoveel soorten in de tropen zijn omdat ze daar zo snel evolueren, maar beesten evolueren juist sneller in gematigde klimaten en aan de polen.

    Volgens dit Science Daily artikel moet hele classificatiesysteem van micro-organismen op de schop. En volgens een ander artikel van Science Daily hebben de "evo-devo-theorieën" (evolutionaire ontwikkelingsbiologie), die eens veelbelovend waren, grote problemen. Hun modelorganismen verschaffen geen antwoorden op de grote vragen over evolutie. In veel opzichten lijkt het erop dat Charles Darwin zijn theorie na 148 jaar revisies niet meer zou herkennen. Tijdens zijn leven veranderde hij al van alles, zoals biografen opmerken. Het lijkt wel of evolutie zélf aan het evolueren is.

    Het is goed om af en toe eens te vragen: "Hoe weet je dat?" We zouden geschokt zijn als we wisten hoeveel van de dingen die we voor waar aannemen, eigenlijk niet of nauwelijks door feiten worden ondersteund. Darwins mythe schijnt wel zeer vatbaar te zijn voor verandering. Het kan natuurlijk ook zijn dat de revisie van de mythe nog steeds onjuist is, zoals nummers 2 en 4 hierboven, waarbij men nog steeds uitgaat van miljoenen jaren. Kijk maar uit, soms is ook een aangepaste mythe niet te vertrouwen.

    Evolutionisme/Creationisme


    25-03-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het Jura tijdperk
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Zagen Indianen beesten uit het Jura tijdperk?

    Waren Indianen bekend met monsters uit het Jura of waren ze paleontologen die goed waren in het maken van reconstructies? In de sectie "Random Samples" in Science van 30 maart,1 wordt een verhaal verteld van een recent in het oosten van Oregon opgegraven fossiel, dat lijkt op een soort krokodil. Het is een zeer zeldzaam fossiel. Het blijkt echter dat er opmerkelijke overeenkomsten zijn tussen dit fossiel en een tekening van een Kiowa Indiaan uit de negentiende eeuw (zie plaatje in het artikel). Sommige paleontologen denken dat het dergelijke fossielen zijn die Indiaanse weergaven van watermonsters hebben geïnspireerd. Er wordt echter geen bewijs aangedragen dat deze oorspronkelijke bewoners van Amerika bekend waren met de fossielen, laat staan dat ze er reconstructies van gemaakt hebben. Dit wordt gewoon verondersteld.


    1Random Samples, "Oregon Sea Monster," Science, Volume 315, nummer 5820, uitgave van 30 maart 2007.

    Tenzij dit soort fossielen zo open en bloot gevonden kunnen worden, is het heel onwaarschijnlijk dat de vroegere Amerikaanse jagers een complete reconstructie konden maken van zo'n zeldzaam fossiel. Waarom is het zo moeilijk om de meest voor de hand liggende conclusie te trekken: dat sommigen van hen deze beesten in levende lijve gezien hebben? Maar dit wordt niet eens overwogen. De reden ligt voor de hand: men kan zich niet voorstellen dat ze samen geleefd hebben met deze monsters uit het Jura tijdperk, omdat er volgens de evolutiefilosofie miljoenen jaren tussen zat. We kunnen niet veel conclusies trekken uit dit korte artikel, maar de duidelijke vooringenomenheid van de wetenschapper is op zich al interessant om te zien. In de presentatie is ook een gedeelte opgenomen over de waarschijnlijkheid dat mensen en 'prehistorische' beesten samen hebben geleefd.


    23-03-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Saturnus
     Saturnus nog steeds verrassend

    Het Cassini ruimteschip heeft ons weer meer wonderbaarlijke dingen laten zien. We wisten al van de orkaan ter grootte van de aarde (plaatje) aan de zuidpool, de noordpool heeft nog iets veel mooiers in petto: een bizar zeskantig ding waarover wetenschappers op hun achterhoofd krabben. In het persbericht van het Jet Propulsion Laboratory (JPL) staat dat de structuur uniek is in ons zonnestelsel en dat het al heel lang bestaat. Het is geen ondiepe wolkenformatie, maar iets wat bijna honderd kilometer hoog is. Hoe zo'n vorm zou kunnen ontstaan en blijven bestaan is een onverwacht raadsel om op te lossen. Kijk ook maar eens naar deze korte video van de zeskant in beweging.
    Enceladus, niet groter dan de Britse eilanden, verbaasde de wetenschappers toen de geisers ontdekt werden, nu blijkt dat de kleine maan een grote invloed heeft op het magnetische veld van Saturnus, volgens een perbericht van JPL. Zie ook Science Daily. Op een plaatje (Astronomy Picture of the Day) kunnen we zien hoe de geisers van de kleine maan de E-ring van Saturnus aanvullen. De vraag is hoelang zoiets kan doorgaan, voordat het uitgewerkt is. Dit zou een goed argument zijn voor een jong heelal.
    Space.com vraagt zich af waar al de kraters op Titan gebleven zijn. De radar van Cassini heeft nu 10% van het oppervlak in kaart gebracht, en toch zijn er nog maar vier kraters gevonden, dat is wel een beetje weinig voor een maan zo groot als Mercurius. Er zouden er duizenden moeten zijn. Dus óf de kraters worden op een of andere manier gewist, óf de maan is jong.
    Er worden ook prachtige plaatjes geschoten. De maan Rhea bijvoorbeeld. Het Imaging Team heeft z'n eigen website met mooie plaatjes en zelfs een spelletje golf op een maan van Saturnus.

    Het kost een paar centen, maar dan heb je ook wat. Ach, als Cassini daar dan toch rondvliegt laten we er dan maar van genieten. Misschien komt er nog wel wat bruikbare informatie uit ook. Als blijkt dat ons zonnestelsel toch jonger is dan wetenschappers op grond van de evolutiefilosofie hebben aangenomen, mogen ze van mij nog een paar van die sondes de ruimte in sturen. Toch niet zo zonde van het geld dus. Hup Cassini! Meer van dat soort informatie.


    22-03-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Macro evolutie
    De wanhopige zoektocht naar macro-evolutie


    De Intelligent Design beweging zit de Darwinisten op de hielen. Daarom zetten ze alles op alles om te redden wat er te redden valt, zoekend naar overgangsvormen en bewijzen voor evolutie op grote schaal (macro-evolutie). Het Amerikaanse Instituut voor Biologische Wetenschappen (AIBS) hield hier in oktober vorig jaar een symposium over, maar pas deze maand is daarover een verslag verschenen in BioScience.1  Het symposium moest meer duidelijkheid verschaffen over de belangrijkste bewijzen die evolutionisten op dit moment in handen hebben. Er werd veel aandacht besteed aan onder andere de Cambrische Explosie en de bewijzen voor macro-evolutie. In de openingszinnen werd al aangehaald dat "Sommigen in de anti-evolutie gemeenschap beweren dat micro-evolutie voorkomt, maar macro-evolutie niet, omdat ze geloven dat er geen bewijs voor is."  Welnu, wat zijn dan de beste bewijzen die ze hebben? Aangenomen dat verslaggever Oksana Hlodan het goed verwoord heeft, volgt hier de verzameling van topargumenten waarmee de vijf sprekers van het symposium kwamen:

    1. Choanoflagellata, worden beschouwd als de directe voorouders van de (meercellige) sponzen, omdat men veronderstelt dat ze de eerste organismen waren die kolonies vormden. Ze komen voor in het water en schijnen eiwitten te bezitten die 'hogere' diersoorten gebruiken voor celsignalering en onderlinge aantrekkingskracht tussen cellen. "Genen die gedeeld worden door choanoflagellata en dieren waren hoogst waarschijnlijk aanwezig in hun gemeenschappelijke voorouder en kunnen misschien licht werpen op de overgang naar meercelligheid." Nicole King (U of Berkeley) stelde voor dat deze eencellige organismen misschien al voorbereid waren op meercelligheid.
    2. Onderzoek naar ontwikkeling werd als bewijs aangehaald door Nipam Patel (U of Berkeley). Hoe verschillende soorten lichaamsbouw zouden kunnen zijn ontstaan, zoals symmetrie en aantallen segmenten. Hij gaf voorbeelden van fruitvliegjes met vier vleugels en met poten op de plaats waar antennes hadden moeten zitten.
    3. De moleculaire klok zou een verklaring kunnen geven voor de verschijning van meercellige dieren en de plotselinge diversiteit in de Cambrische Explosie. De 'moleculaire klok' is een hypothese die veronderstelt dat de variaties in het erfelijk materiaal van organismen een indicatie zijn van de tijd die nodig is om bepaalde macro-evolutionaire veranderingen te laten plaatsvinden. Jeffrey S. Levinton (State U of New York) stelde voor dat de diversificatie misschien al vele miljoenen jaren voor de Cambrische Explosie plaatsvond.
    4. Uitsterven werd door David Jablonski (U of Chicago) als bewijs aangedragen. Maar hoe kan een verlies van 95% van alle levende wezens (zijn schatting) in vijf belangrijke perioden van uitsterven nu als bewijs gelden voor macro-evolutie? De verklaring: "Massaal uitsterven is belangrijk bij macro-evolutie omdat het de regels van het overleven verandert, door dominante groepen van die tijd te elimineren en aanpassingen toe te staan..." Het veroorzaakt volgens hem een versnelling in het evolutionaire proces.
    5. Walvissen: Phillip Gingerich (U of Michigan) presenteerde een serie fossielen die de veronderstelde evolutie van walvissen liet zien. Hij beschouwde het als "een overgang van land naar zee die voorheen onverklaarbaar geacht werd in evolutiethermen."
    6. Bloemen: Scott Hodges (UC Santa Barbara) redeneerde dat planten met bloemen die nectar bevatten meer variatie vertonen dan planten die ze niet hebben. Zijn verklaring: "Het vinden van deze associatie suggereert dat nectarsporen invloed hebben op het proces van soortvorming of uitsterven."

    Hierna werd besproken hoe deze bewijzen in de openbare scholen moesten worden onderwezen. Kathleen Smith (U of North Carolina) vatte het bewijs samen door te zeggen dat de 'genetische gereedschapskist' belangrijk is bij het bestuderen van macro-evolutie. "dezelfde genen worden steeds weer gebruikt, zodat belangrijke evolutionaire veranderingen niet noodzakelijk belangrijke genetische veranderingen nodig hebben. Er is complexiteit in het tempo en de modus van evolutie. Er zitten veel verschillende patronen in micro-evolutionaire gebeurtenissen. Micro-evolutie en macro-evolutie zijn voortdurende processen.
    Laten we nog een voorbeeld aanhalen van Live Science: "Wat is er zo bijzonder aan Darwins vinken?" Het artikel bevat een samenvatting van de geschiedenis van Darwin en zijn vinken, met het interessante detail dat Darwin tijdens het verblijf op de Galápagos eilanden weinig aandacht schonk aan de herkomst van de vinken en pas jaren later het gebrek aan gegevens probeerde goed te maken door wat notities te lenen van Robert FitzRoy2, de kapitein van de Beagle (het schip waarop Darwin meevoer). De uitleg aan het einde van het artikel, over waar Darwins vinken in het evolutieverhaal passen, is opmerkelijk: "In de afgelopen decennia hebben biologen Peter en Rosemary Grant van Princeton University vinkenpopulaties bestudeerd en aangetoond dat de gemiddelde grootte van de snavels van opeenvolgende generaties veranderden om zich aan te passen aan nieuwe voedselbronnen op Daphne Major, een Galápagos eiland." Eigenlijk veranderden de snavels maar een klein beetje en ook weer terug in hun oude vorm, afhankelijk van het beschikbare voedsel. Er was geen trend te bespeuren voor de langere termijn.


    1Oksana Hlodan, "Macroevolution: Evolution Above the Species Level," BioScience, Volume 57, Nummer 3, maart 2007, pag. 222-225(4).
    2FitzRoy was een christen die Darwins evolutiegedachten afwees en het zeer betreurde dat hij deel had gehad aan de geloofsafval van Darwin.

    Dat is het dus? Meer niet? De voorbeelden van bloemen en walvissen gaan over variatie binnen de soort. De rest is allemaal speculatie. Planten kunnen heel veel verschillende vormen aannemen, dat zullen creationisten niet ontkennen, maar er zijn beperkingen. Hoe worden de grenzen van de soorten overschreden? Daar gaat het om. Walvisevolutie is al vele malen weerlegd door ID-groepen en creationisten: het Discovery Institute, op TrueOrigin (1) en True Origin (2), door Answers in Genesis, Creation Ministries International, Creation Research Society, ICR, en vele anderen. Het AIBS en andere verspreiders van Darwin propaganda, doen net of dit soort kritiek niet bestaat. Het zou goed zijn als wetenschappers eerst eens de beschikbare literatuur doorzoeken voordat ze met hun stellingen komen. Maar dat gebeurt zelden. Ze presenteren hun vooringenomen kant van het verhaal alsof niemand er ooit problemen mee gehad heeft.
    De rest van de zogenaamde bewijzen voor macro-evolutie bestaan allemaal uit suggesties van wat er allemaal zou kunnen worden verklaard als er maar wat meer onderzoekswerk gedaan zou worden (en wat meer geld beschikbaar was). Dit alles met niet meer dan een sprankje hoop dat toekomstige ontdekkingen misschien "licht werpen" op de grote vraag: hoe toch al die verschillende soorten plotseling in het fossielenverhaal verschenen. Zulk soort excuses werpen geen licht; ze proberen de krachtige lichtbundel te doven die 'intelligent ontwerp' heet.
    Het meelijwekkende artikel van LiveScience over Darwins vinken maakt de zaak ook niet veel beter. Ook hier wordt alle kritiek gemakshalve vergeten. Jonathan Wells schreef er een heel hoofdstuk over in zijn Icons of Evolution. Dit boek bevat overigens ook een hoofdstuk over fruitvliegjes met vier vleugels. Dr. Patel had kunnen weten dat deze zeldzame mutanten geen schijn van kans hebben om in het wild te overleven. Ze zijn dus niet relevant voor de evolutietheorie. Deze mensen hebben zeker niet gehoord dat Peter en Rosemary Grant in dertig jaar onderzoek niet meer dan een fractie van een millimeter verschil in vinkensnavels konden waarnemen. En dat die kleine variaties weer omgekeerd werden toen het klimaat veranderde. Toch wordt dit nog steeds aangedragen als iets bijzonders, omdat het een aanwijzing zou zijn voor macro-evolutie. Zulke kleine variaties binnen een vinkensoort zijn toch geen bewijs? Creationisten zouden er geen problemen mee hebben als blijkt dat alle vinkensoorten afstammen van één vinkenpaartje. Het is en blijft een vogeltje wat wij toevallig 'vink' genoemd hebben.
    Kortom, mensen die het Darwinisme kritisch bekijken kunnen gerust zijn. Darwins discipelen hebben nog steeds geen bewijs. Hoelang het nog duurt voordat het Darwinisme helemaal instort kunnen we alleen maar raden. Misschien kunnen we het einde bespoedigen door ons ervoor in te spannen dat de leugens en halve waarheden van de evolutiemythe uit de schoolboeken geschrapt wordt, zodat kinderen niet al van jongs af aan geïndoctrineerd worden met deze filosofie. Het symposium was er duidelijk op gericht om de ontstaansfilosofie met meer overtuiging op de scholen te presenteren. Wetenschap is de zoektocht naar de waarheid, de dingen die het weten waard zijn. Moeten dan niet alle bewijzen op tafel? Moeten niet alle mogelijkheden eerlijk bekeken worden? Moeten de kinderen van deze generatie niet de kans krijgen om zelf de feiten op een rijtje te zetten en hun eigen keuzes te maken?


    21-03-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kapucijner aapjes
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Apen die met stenen slaan is cultuur?

    De respectabele Universiteit van Cambridge kwam met het volgende persbericht:

    Nieuw bewijs voor "menselijke" cultuur onder primaten

    Onderzoek doet vermoeden dat het met stenen slaan van Zuid Amerikaanse apen een sociaal aangeleerde vaardigheid is

    Nieuwe bewijzen die doen vermoeden dat apen op dezelfde manier als mensen vaardigheden van elkaar kunnen leren, zijn ontdekt door een onderzoeker van de universiteit van Cambridge.
       
    Dr Antonio Moura, een Braziliaanse onderzoeker van de afdeling Biologische Antropologie, heeft aanwijzingen gevonden dat Kapucijner aapjes in Brazilië met stenen slaan als een soort signaal om eventuele roofdieren op een afstand te houden.
        Hoewel het nog niet helemaal vaststaat, voegt zijn onderzoek toe aan een steeds groter wordende hoeveelheid bewijzen die doen vermoeden dat andere soorten iets hebben wat de menselijke cultuur benadert.
    Aan het einde van het artikel wordt nog de hoop uitgedrukt dat, wanneer er meer bewijzen opduiken, deze ontdekking meer inzicht zal verschaffen over de ontwikkeling van menselijk gedrag...

    De diepten waartoe de dogmatische Darwinisten bereid zijn af te dalen benadert soms een onbeschrijflijke mate van waanzin. Een aap slaat met een steen en we noemen het de eerste fase van een culturele ontwikkeling... nog even en ze evenaren Shakespeare. Van aanleren van trucjes naar het vestigen van een cultuur is een waanzinnig grote stap. Hier zouden conferenciers zich eens wat meer in moeten verdiepen; evolutionistische publicaties zijn een goudmijn voor de echte grappentapper. Hoe is het mogelijk dat ze dit soort onzin kunnen publiceren? Letten journalisten dan niet op? Zijn ze in het geval van de wetenschap ineens al hun objectiviteit kwijt, dat ze zomaar alles herkauwen wat ze door academische paplepel wordt ingegoten? We hebben een nieuwe generatie van journalisten nodig die niet zomaar alles papegaaien wat ze door de wetenschappelijke elite wordt voorgeschoteld, maar kritische vragen stellen als: "Hoe weet u dat? Is het niet een beetje raar dat apen die met stenen slaan iets te maken zouden hebben met de ontwikkeling van de menselijke cultuur? Wat heeft u te zeggen tegen de meerderheid van de mensen die het niet eens zijn met uw gedachtegang? Is het niet een beetje roekeloos om een eenvoudige handeling als deze in verband te brengen met de menselijke cultuur? En hoe zit het dan met papegaaien en honden, hebben die niet een veel uitgebreider assortiment signaleringen dan Kapucijner aapjes? U zou toch niet willen beweren dat de menselijke cultuur is voortgekomen uit die van honden en papegaaien, wel? Kun je dit soort redenering niet ook toepassen om te beweren dat architectuur is geëvolueerd uit de vermogens van bevers om dammen te bouwen? Wat maakt het slaan met stenen nou zo bijzonder in het dierenrijk? Hoe kan uw hypothese getest worden? Hoe kan het gefalsifieerd worden? Heeft u deze verklaring met uw collega wetenschappers doorgesproken? Zijn zij het met uw conclusies eens? Waar is die steeds groter wordende hoeveelheid bewijzen waar u over spreekt? Hoe weten wij dat dit niet meer is dan speculatie? Heeft u ook de steeds groter wordende hoeveelheid bewijzen gezien dat het Darwinisme op zijn retour is? En waarom verspilt u uw tijd aan dit soort speculaties, in plaats van het bedrijven van het soort van wetenschap waar de mensheid beter van wordt?"
    Dit is het soort vragen waarvoor iemand die een politicus interviewt niet zal terugschrikken. Reporters, doe jullie huiswerk voordat je een Darwinist interviewt. En breng dan gelijk een lachzak, feestmuts en wat confetti mee, want het wordt een echt journalistiek feestje. Veel plezier!



    20-03-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Raderdiertjes
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Werkt evolutie ook zonder seks?

    Een vette kop kondigt aan dat evolutie ook zonder seks werkt. Pardon? Ik dacht dat volgens het evolutieverhaal het hele avontuur juist zonder seks begonnen is. Of je moet het spontaan bij elkaar komen van chemische elementen, in een door de bliksem getroffen oersoepje, seks noemen.

    Maar laten we eens kijken wat ze beweren: "Seks is niet nodig voor de vorming van soorten. Dat concluderen Britse en Italiaanse biologen deze week in het vakblad PLOS Biology, na uitgebreid onderzoek aan de familiestructuur van de zogeheten bdelloïde rotiferen (de 'b' wordt niet uitgesproken, red), microscopisch kleine raderdiertjes die leven in meren, poeltjes en op mossen. Deze diergroep is een fenomeen, want zij doet misschien al 100 miljoen jaar niet meer aan seks. De populaties bestaan geheel uit vrouwtjes, die zich klonaal voortplanten. Toch bestaan er wereldwijd bijna 400 soorten. Hoe die zijn ontstaan en kunnen overleven is een wetenschappelijk raadsel. De vooraanstaande Britse evolutiebioloog John Maynard Smith noemde de bdelloïde raderdiertjes daarom ooit 'evolutionaire schandalen' omdat ze spotten met de theorie." Combinaties van ongunstige mutaties zouden dit soort beestjes geen kans geven om te overleven. Door de seksuele voortplanting worden genen van man en vrouw gesplitst en weer gecombineerd waarbij er een selectie plaatsvindt die de meeste ongunstige combinaties uitfiltert. "Evolutionaire aanpassing kan op die manier snel verlopen," aldus het artikel. Wat er precies bedoeld wordt met die 'evolutionaire aanpassing' wordt niet uitgelegd. In het oorspronkelijke artikel van Liza Gross in PLoS1, wat ook een smeuïg plaatje heeft van een paar variaties met hun kaken, wordt nog gezegd dat de manier waarop deze beestjes zich voortplanten algemeen geschouwd werd als "evolutionaire zelfmoord". Toch schijnen ze zich aardig goed te kunnen aanpassen. Net zo goed als "soorten die wel aan seks doen. Daarmee is het schandaal van Maynard Smith nog pregnanter geworden." Zo eindigt het artikel, maar daarmee is het verhaal natuurlijk nog niet afgelopen. De oorspronkelijke publicatie gaat nog verder in op een mogelijk gemeenschappelijke voorouder. Veel verder dan variaties in de vorm van de kaak komen ze echter niet. Wie was de voorouder van deze raderdiertjes? Voor zover de wetenschap dat kan bepalen: een raderdiertje.


    1 Fontaneto D, Herniou EA, Boschetti C, Caprioli M, Melone G, et al. (2007)Independently evolving species in asexual bdelloid rotifers. doi:10.1371/journal. pbio.0050087

    Tussen al dat jargon van die doorwinterde evolutionisten is het soms lastig om de larie te detecteren. In dit geval zit het in de term 'variatie'; ook wel eens misleidend 'micro-evolutie' genoemd. Vanuit een creationistisch standpunt is er niets tegen variaties binnen een soort. God heeft de oorspronkelijke soorten zo gemaakt dat er een bijna eindeloze reeks variaties mogelijk is; binnen de soort. Evolutionisten willen meestal graag een discussie beginnen over wat nu precies die oorspronkelijke soort was, maar daarmee creëer je een rookgordijn, wat de werkelijke vraag verbloemt: waar komen al die verschillende soorten vandaan? Het enige dat kan worden aangetoond is dat er veel variatie mogelijk is binnen verschillende soorten bloemen, bomen, paarden, honden, kippen, muizen, dinosauriërs, olifanten, mensen, ... en raderdiertjes. De evolutietheorie moet verklaren waar vlinders, vleermuizen, vliegen en vlooien vandaan komen; en hoe totaal nieuwe, complexe, samenwerkende organen zoals het visuele systeem en het gehoorsysteem kunnen ontstaan, om er maar een paar te noemen. Beweren dat die, en vele andere prachtig ontworpen systemen, zomaar zijn ontstaan is geen wetenschappelijke conclusie, maar een filosofische stelling; of, zoals ik wel vaker zeg: 'science fiction'.


    19-03-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Complexe machine
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Alweer een krachtige, ingewikkelde molecuulmotor

    Het DNA is een extreem lang molecuul dat wordt ingepakt in een hele kleine ruimte, door speciaal daarvoor bestemde moleculaire machientjes. Na de menselijke celdeling worden de moleculen strak opgewonden tot klosjes, die op hun buurt weer worden opgekruld in lussen. Deze klosjes en lussen vormen samen een chromosoom wat we onder een microscoop in de celkern kunnen zien.


        In Bacillus subtilis bacteriophage Phi-29 wordt het DNA na de celdeling door een unieke machine ingepakt in een holle schil. Hoe deze machine werkt was het doel van een onderzoek door een team van wetenschappers. Er waren al verschillende theorieën die het DNA erin lieten draaien of duwen, maar het onderzoek toonde aan dat er geen rotatie plaatsvindt. Het DNA wordt door een ring van moleculen naar binnen getrokken. De ring rekt uit en krimpt weer in, zoiets als wat je mond doet wanneer je een sliert spaghetti naar binnenwerkt met je handen op je rug. Een beschrijving van het project is online gepubliceerd in de Public Library of Science.1   In het artikel wordt het proces ook vergeleken met het proberen om tandpasta terug te stoppen in de tube.


    1Hoff M (2007) Does Bacteriophage Phi-29 Pack Its DNA with a Twist? PLoS Biol 5(3): e91 Public Library of Science,  20 february 2007 online gepubliceerd; doi:10.1371/journal.pbio.0050091.

    Alweer zo'n verbazingwekkende machine in een cel; een robot aan de lopende band, met als enige taak het DNA in te pakken. Ringen van moleculen trekken het DNA in een opslagcontainer, waar het veilig bewaard wordt. De auteur van het artikel beschrijft de machine als "een complexe en krachtige moleculaire motor." Misschien kunnen evolutionisten verklaren hoe de cel zichzelf kon redden voordat deze complexe machine per ongeluk ten tonele verscheen om de slordige kluwen DNA, die de cel begon te storen bij zijn werkzaamheden, eens netjes op te bergen. De auteur doet geen suggesties; evolutie wordt niet genoemd in het artikel.


    18-03-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Yanoconodon
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Evolutie van kaak naar oor?

    Hoe kan een wetenschapper aantonen dat evolutie van een bepaald onderdeel van een lichaam heeft plaatsgevonden? Chinese wetenschappers publiceerden afgelopen week in Nature.1 hun poging om de evolutie van het oor in zoogdieren te verklaren, door een 'missing link' te presenteren. Ze ontdekten een fossiel 'primitief' zoogdier waarvan zij beweerden dat het een gat dicht in de evolutie van het middenoor. 
       
    Luo et al beschreven een nieuw soort zoogdier, Yanoconodon, dat ze vonden in de fossielrijke provincie Liaoning in China en wat volgens hen een overgangsvorm moest zijn. Naast een aantal vergelijkingen met andere zoogdieren betreffende de bouw van het skelet, ging de publicatie hoofdzakelijk over de ontwikkeling van de botjes in het middenoor. Ze deden hun uiterste best om te verklaren hoe uit de botjes aan de achterkant van de kaak zeer geleidelijk de hamer, het aambeeld en de stijgbeugel ontstonden. Volgens het evolutieverhaal zouden zoogdieren uit reptielen zijn ontstaan, waarbij deze botjes nog aan de kaak vastzitten. Gedurende de lange tijdperken die de evolutiefilosofie nodig heeft, zouden deze botjes langzaam los zijn gekomen van de kaak. Het voordeel zou zijn geweest dat de botjes zich dan vrijer konden bewegen, zodat ze zich helemaal aan de taak van het horen konden wijden. De onderzoekers konden bij Yanoconodon onderdelen vinden die ze hamer en aambeeld noemden, maar een stijgbeugel vonden ze niet. De botjes zouden nog niet helemaal losgekomen zijn van de kaak, wat een aanwijzing zou zijn dat het om een tussenvorm gaat. Volgens de auteurs ontstond het specifieke gehoorsysteem van zoogdieren in twee takken onafhankelijk van elkaar.


    1Zhe-Xi Luo, Peiji Chen, Gang Li en Meng Chen, "A new eutriconodont mammal and evolutionary development in early mammals," Nature 446, 288-293 (15 maart 2007) | doi:10.1038/nature05627.

    Een van de meest voor de hand liggende problemen met dit voorbeeld is dat er in de zogenaamde evolutionaire geschiedenis meerdere soorten dieren zijn met een complex gehoorsysteem. Evolutionisten noemen dit 'convergente evolutie'; dat houdt in dat eenzelfde structuur op meerder plaatsen onafhankelijk ontstond. Een ingewikkeld oor komt ook al voor bij dieren die volgens dezelfde theorie ouder zouden zijn. Komt Yanoconodon dan niet een beetje te laat om nog een overgangsfossiel te zijn? Blijkbaar niet als je er vanuit gaat dat zoiets ingewikkelds als het gehoorsysteem meerdere malen spontaan kan vormen. Een ander probleem met dit soort redenaties is dat je niet zomaar kunt aannemen dat de ene structuur uit de andere voortkomt. Je kunt alle skeletten van honden die we nu kennen op een rijtje zetten en daar miljoenen jaren van ontwikkeling in zien. We weten echter dat al die hondenrassen in korte tijd door ons gefokt zijn. Wat zou een evolutionist zeggen als hij de skeletten van een Deense Dog en een Chihuahua in een laag zou vinden die verondersteld wordt miljoenen jaren oud te zijn. Zou hij de twee met elkaar in verband brengen? Hoogst onwaarschijnlijk. En stel je dan eens voor dat al die verschillende honden begraven zouden zijn in meerdere lagen. We kunnen alleen maar raden op welke manier een paleontoloog deze vondsten aan elkaar zou verbinden, als hij dat al zou doen. Misschien zou hij wel concluderen dat de Chihuahua een verre evolutionaire voorouder was van de Deense Dog. In werkelijkheid zijn beide onder begeleiding van bewuste, intelligente selectie voortgekomen uit dezelfde voorouder. Het op een rijtje zetten van verschillende skeletten omdat 'ze uit elkaar lijken te zijn ontstaan' is pure fantasie. Je kunt niet zeker weten of die botjes van beesten waren die kindjes kregen waar een net iets beter gehoororgaan in zat; dat is geen historisch feit. Het enige wat we van dit fossiel weten is dat het een beest was wat wie weet wanneer, wie weet waar geleefd heeft; dat het wie weet waarom door wie weet wat om het leven gekomen is (vul zelf maar in...)
        Het hele 'missing link' concept is misleidend, want het neemt al bij voorbaat aan dat er een lineaire ontwikkeling is van eenvoudig naar complex. De zogenaamde 'missing links' die aangedragen worden passen alleen maar in het verhaal als je in het verhaal gelooft. Ze bewijzen op zichzelf niets, want elke 'tussenvorm' kan net zo goed een variatie zijn op een door God geschapen basisvorm. De fossielen die achtereenvolgens gevonden worden in de lagen die steeds jonger zouden zijn, volgen ook lang niet altijd het verwachtte patroon van 'eenvoudig' naar 'complex'. Vaak worden complexere vormen juist in 'oudere' lagen gevonden. Sterker nog: bijna alle basisvormen worden in het zogenaamde Cambrium gevonden en 'voor' het Cambrium vindt men vrijwel alleen maar eencellige organismen. Hoe verklaar je een ontwikkeling van eenvoudig naar ingewikkeld, als het 'begin' meer op struikgewas met allemaal verschillende stammetjes lijkt dan op een boom met één stam, waaruit alles voortgekomen is?
        De beste manier om feiten te interpreteren is door logische conclusies te trekken. Wat is de meest voor de hand liggende conclusie wanneer je een complex werkend mechanisme als een oor ziet, zonder een duidelijk aanwijsbare voorgeschiedenis? Je denkt aan ontwerp. Iemand heeft dat zo verzonnen. Dat is de meest logische conclusie. Dat het per ongeluk op die manier in elkaar gevallen is, kan zeker als een zeer onwaarschijnlijke hypothese worden gezien. Mensen die nog niet verblind, of bevooroordeeld zijn door Darwinistische indoctrinatie, zullen zeker kiezen voor ontwerp.


    17-03-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Marsis
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Heeft Mars onder water gestaan?

    Er zit genoeg ijs onder de zuidpoolkap van Mars om het oppervlak van de planeet te bedekken met een 11 meter dikke laag water, volgens het Jet Propulsion Laboratory. Beelden van het MARSIS radarinstrumentarium aan boord van de ESa-NASA Mars Express laten zien dat de ijskap op sommige plaatsen wel 3,5 kilometer dik is.

    Volgens een verslag van National Geographic News zijn er mogelijk zelfs sporen van inslagkraters gedetecteerd onder de ijskap. Als dat zo is, zou dat betekenen dat het ijs ooit in vloeibare toestand verdeeld is geweest over de planeet. Het artikel vermeldt ook de veronderstelling dat deze grote hoeveelheid water slechts een fractie is van het H2O wat de rode planeet ooit bedekt heeft, maar wat nu onder de oppervlakte of in de ruimte verdwenen is.
    Nu we het toch over water hebben; er is een nieuwe bron gevonden op onze eigen thuisplaneet. In een persbericht van de Washington State Universiteit in St. Louis van vorige maand, leidde men uit seismisch onderzoek af dat er diep onder de aardkorst van Azië een waterreservoir ter grootte van de Noordelijke IJszee zit.

    Mars kan nooit een totale overstroming gehad hebben. Waar kwam dat water vandaan? Waar is het naar toe gegaan? Dit soort argumenten zijn ook vaak tegen de Bijbelse zondvloed ingebracht. Mars is nu een droge woestenij en vloeibaar water zou nooit standhouden op het oppervlak van de planeet. Maar dat houdt geologen niet tegen om toch naarstig te zoeken naar water op onze rode buurman. Ze blijven het maar hebben over vloeibaar water op mars, in de hoop dat er toch ergens in het magische elixer een keer ééncellige marsmannetjes zouden kunnen zijn ontstaan. Best, maar waarom zou er dan niet ooit een wereldwijde overstroming geweest kunnen zijn op Aarde? Waarom neemt men dat dan niet serieus? Het antwoord is dat seculiere geologie de Bijbel al lang geleden afgeschreven heeft als een betrouwbare bron van informatie over de geschiedenis van onze planeet. De seculiere geologie van Hutton en Lyell was veel meer een emotionele, theologische reactie die zich richtte tegen een Bijbelse geologie, dan een conclusie uit de beschikbare feiten. Schepping en zondvloed werden in hun tijd niet echt ter discussie gesteld, totdat mensen in de zogenaamde 'Verlichting' zich genoodzaakt voelden om God uit de geschiedenis te schrappen. Ze wilden een wereld "zonder aanwijzing van een begin, zonder vooruitzicht op een einde" (Hutton) die langzaam en geleidelijk door natuurlijke processen gevormd was. Dit was een voorkeur, een geloof wat de manier waarop ze naar de wereld keken kleurde. Het uniformitarisme werd rond 1830 dominant in Engeland, hoofdzakelijk door toedoen van Charles Lyell (eigenlijk een jurist). Maar dat was voordat wetenschappers in de twintigste eeuw besloten dat Lyell het bij het verkeerde eind had en dat hij zijn gegevens verkeerd interpreteerde. Nu is het catastrofisme (het tegenovergestelde van het uniformitarisme) weer terug van weggeweest (zie deze engelse artikelen: 25-10-2006 en 22-5-2003)
        Frank Sherwin van ICR zegt dat wij onze planeet eigenlijk geen Aarde zouden moeten noemen maar Water, omdat het oppervlak voor 70% uit water bestaat. Nu blijkt er ook nog een grote hoeveelheid water onder Azië te zitten. Maar dan moeten we wel wat uitdrukkingen aanpassen: "hemel en water bewegen", "er is meer tussen hemel en water" en "dat heeft heel wat voeten in het water". Het is in ieder geval overduidelijk dat er meer dan genoeg water op Water is voor een zondvloed. In kilometers diepe troggen en onder de aardkorst, waar volgens de Bijbel het water uitspoot, toen de fonteinen van de grote diepte openbraken. Als die troggen er niet zouden zijn en de bergen ook nog eens minder hoog zouden zijn, kan de aarde (sorry, Water) makkelijk helemaal onder water komen te staan. Er zijn zondvloedmodellen gepresenteerd waarin het vormen van bergen en dalen terugkerend thema is, zoals de modellen van Walter Brown en John Baumgardner et al. (Zie ook de presentatie over de zondvloed.)En nu hebben we een nog beter beeld van waar al dat water van de zondvloed heen gegaan zou kunnen zijn.


    16-03-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Enceladus
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Enceladus verhit de discussie

    Enceladus, een maan van Saturnus, is al een poosje een bron van heftige discussies. Deze maan is op het eerste gezicht al bijzonder omdat hij bijna al het zonlicht weerkaatst (hij heeft een albedo van meer dan 0,9 - het grootste weerkaatsingsvermogen van ons zonnestelsel). In 2005 werd met behulp van de Cassini ruimtesonde ontdekt dat de maan een soort geisers heeft die waterdamp uitspuwen tot een hoogte van bijna 500 kilometer.



    Maar hoe kan een kleine ijsklomp als Enceladus, waarvan wordt aangenomen dat hij 4,5 miljard jaar oud is, nu nog warm zijn en geisers produceren? In een publicatie in Icarus1 wordt toegegeven dat het een groter probleem is dan gedacht. Er zou een enorme hitte uit de diepte voor nodig zijn om het proces gaande te houden. De aanwezigheid van stikstof in de fontein, waarvan men veronderstelt dat het afkomstig is van de ontbinding van ammonia, leidt tot een geschatte temperatuur van 230 tot 560°C in het inwendige van de maan: een "hele hete omgeving" voor ongewone chemische reacties en explosieve effecten. In het artikel vragen de schrijvers zich af hoe zo'n hoge temperatuur in Enceladus mogelijk is; en dat er "nog steeds" geologische activiteit is. Waar de hitte vandaan komt is een "enorme uitdaging voor theoretische modellen van de temperatuurgeschiedenis van de maan." Ze opperden een paar mogelijkheden: dat de opwarming efficiënter is dan gedacht, of dat er in de kern een langdurige radioactieve reactie aan de gang is. Ze verklaarden echter niet hoe lang dit dan zou kunnen doorgaan, of waarom het niet bij andere manen gebeurt die op Enceladus lijken, zoals Mimas. Aan het einde van het artikel speculeerden ze nog even kort over hoe de warmte in de maan een "rijke, warme, waterige, organische 'soep' onder de oppervlakte" zou kunnen brouwen, die misschien zelfs aminozuren (de basis bouwstenen van het leven) zou bevatten; puur hypothetisch natuurlijk. De ingrediënten worden wellicht bekend als Cassini er in slaagt om volgend jaar (12 maart 2008) door een fontein te vliegen. Hoewel de auteurs het L-woord (leven) niet noemden, werd de mogelijkheid wel geopperd door populaire nieuwsmedia als BBC News en Space.com.


    1Matson, Castillo, Lunine en Johnson, "Enceladus' plume: Compositional evidence for a hot interior," Icarus, Volume 187, Issue 2, april 2007, pagina's 569573, doi:10.1016/j.icarus.2006.10.016.

    De evolutiegedachte zit er zo diep in, dat de eerste de beste denkbeeldige warme soep gelijk een associatie van vroeg leven wekt. Wetenschappers en journalisten zouden er beter aan doen om eens te zien welke consequenties deze ontdekking heeft. Waar gaat het nou eigenlijk echt om? Als Enceladus een jonge maan blijkt te zijn, dan is ons zonnestelsel misschien ook wel jong. De onderzoekers geven toe dat de bekende hittebronnen samen en afzonderlijk niet voldoende zijn om de hitte in de maan te verklaren, maar toch zijn de geisers er en bespuiten ze met hun ijsfonteinen de naburige manen. Als dit het enige probleem was bij het bepalen van de ouderdom van ons zonnestelsel dan was er misschien nog een oplossing te bedenken. Maar we hebben het oppervlak en de atmosfeer van Titan (CEH 4 mei 2006, CEH 9 juni 2005, CEH 18 oktober 2006, CEH 14 september 2006), de ringen van Saturnus (CEH 6 september 2005), Io's vulkanen, het oppervlak van Venus, onze maan (CEH 9 november 2006), kometen (CEH 10 juni 2006) en nog veel meer in ons zonnestelsel wat een hoge ouderdom onwaarschijnlijk maakt. Dateringsmethoden hier op aarde hebben zo hun eigen problemen (bijvoorbeeld: CEH 8 augustus 2006, CEH 8 mei 2006). De geisers kunnen maar kort bestaan en het oppervlak van Enceladus is jong. Waarom zouden we niet accepteren dat de hele maan jong is? Als Darwin niet zoveel tijd nodig had, zou het voor niemand een probleem zijn. Deze "enorme uitdaging" zal toch moeten worden aangegaan en de consequenties moeten onder ogen worden gezien.


    15-03-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Cyberspace
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Science en fiction, waar ligt de grens?

    Wat is nog wetenschap en waar begint de fictie? Je zou denken dat net-doen-alsof iets is voor kinderen en wetenschap voor volwassenen. Sommige recente evolutieverhalen lijken echter zonder problemen de grens tussen verbeelding en testbare wetenschappelijke hypothesen te kunnen overschrijden. Kijk maar eens:

    1. Darwin in cyberspace: Als het in een computersimulatie gebeurt is het dan wel evolutie? National Geographic liet een nieuw computerspel zien wat spelers in staat stelt om een willekeurig schepsel te maken wat ze tegen elkaar kunnen inzetten in een survival-of-the-fittest competitie. De beschrijving maakt geen onderscheid tussen wat er in het spel gebeurt en wat er in werkelijkheid zou gebeuren. De woorden 'evolutie' en 'natuurlijke selectie' worden in het artikel in beide contexten gebruikt. Iemand noemde dit "natuurlijke selectie op zijn best". Maar als natuurlijke selectie plaatsvindt in software die ontworpen is door programmeurs, is het dan nog wel natuurlijk?
    2. Ontworpen evolutie: Science magazine vermeldde deze week dat ontwerpers een salamander-achtige robot hadden laten "evolueren" die naar het land kon zwemmen en op het droge klimmen.1,2 Dat is een knap staaltje, maar is het evolutie? Ook dit artikel maakte geen onderscheid tussen het natuurlijke en het kunstmatige. Het impliceerde dat de robot dezelfde stappen neemt die organismen in het verleden genomen zouden hebben. Frank Fish (West Chester U, PA) vond het experiment een prachtige "fusie van biologie en robotica", en dat "robots gebruikt kunnen worden als surrogaat voor levende en fossiele systemen" bij het testen van evolutionaire hypothesen. Hij legde niet uit in welke opzichten deze door mensen gemaakte robot, die geen DNA heeft en zichzelf niet voort kan planten, vergeleken kan worden met biologische organismen.
          In Live Science schrijft Jeanna Brynner dat "studies van de robot laten zien dat onze visachtige voorouders waarschijnlijk hun primitieve hersens gebruikten om de evolutionaire sprong van water naar vaste grond te maken." Hebben de vissenhersenen hun eigen intelligentie gebruikt om een opwaartse evolutie te bewerkstelligen? In Science Digest staat ook een dergelijke opmerking: "Dit viervoetige gele schepsel openbaart een heleboel over de evolutie van de bewegingen van gewervelden... Het laat ook duidelijk zien dat robots gebruikt kunnen worden om biologische concepten te testen en te verifiëren, en dat de natuur zichzelf heel vaak ideale oplossingen aanbiedt voor ontwerpen in robotica." Is dit niet duidelijk een personificatie van de natuur, alsof zij haar eigen ontwerper is?
    3. Wat nu als...?: Proberen voor te stellen hoe dingen gegaan zouden zijn als alles anders was begonnen, werpt in het dagelijks leven ook al niet veel vruchten af. Je kunt beter leven in het hier en nu en er het beste van maken. Maar als je een spelletje 'wat als...' gaat spelen met een verhaal wat op zichzelf al niet betrouwbaar meer is... Dat gebeurt in het artikel van BBC News, waarin het volgende gezegd wordt: "Het is de droom van iedere paleontoloog: de kans om te leven in een wereld waar dinosauriërs niet iets zijn wat uit de grond wordt opgegraven, maar waar ze onder ons leven. Het klinkt misschien ver gezocht, maar dinosauriërs hadden eigenlijk behoorlijk pech. De kans op de meteorietinslag die ze tot uitsterven doemde, was één op miljoenen. Wat nu als de meteoriet gemist had? Als de dinosauriërs het hadden overleefd, zou de wereld vandaag heel anders geweest zijn. Als mensen naast hen hadden kunnen overleven, dan zouden we niet het gezelschap gehad hebben van de meeste, zo niet alle, zoogdieren die we nu kennen. Giraffen, olifanten en andere zoogdieren zouden geen ruimte hebben gehad om te evolueren. Zouden we nu op Hadrosauriërs jagen in plaats van op elanden? Of zouden we een boerderij hebben met Protoceratops in plaats van varkens? Zouden dinosauriërs gehouden worden als huisdieren? En zouden de slimmere dinosauriërs kunnen hebben geëvolueerd in iets menselijks?"

    Alles is mogelijk in onze fantasie. De schrijvers van dit laatste stukje vermeldden niet dat de inslagtheorie op zichzelf al controversieel is, laat staan elke theorie die daar weer op gebaseerd is. Als de inslagtheorie verbeelding blijkt te zijn, dan is hun verhaal verbeelding op verbeelding.


    1Ijspeert, Crespi, Ryczko and Cabelguen, "From Swimming to Walking with a Salamander Robot Driven by a Spinal Cord Model," Science, 9 maart 2007: Vol. 315. no. 5817, pp. 1416-1420, DOI: 10.1126/science.1138353.
    2Elisabeth Pennisi, "Robot Suggests How the First Land Animals Got Walking," Science, 9 maart 2007: Vol. 315. no. 5817, pp. 1352-1353, DOI: 10.1126/science.315.5817.1352a


    Beste intelligente lezer, niemand hoeft u te vertellen dat deze fantasieën niets toevoegen aan de toch al zo zwakke filosofische basis van de evolutietheorie. Toch komt dit soort flauwekul regelmatig in wetenschappelijke publicaties, musea, populair wetenschappelijke programma's en scholen naar voren. Het eerste verhaal wordt gepromoot door het prestigieuze National Geographic Society, het tweede werd gepubliceerd door het prominente Amerikaanse vakblad Science en nummer drie is bedoeld voor het onderwijs in Groot-Brittannië. Het maakt niet uit of het niet te testen is, onlogisch, dubbelzinnig of vaag is, personifieert, parallellen trekt, reduceert, subjectief is, zichzelf tegenspreekt, of wellicht volledig de plank misslaat. Darwins verhaaltje is zo heilig geworden dat schijnbaar niemand er meer iets tegenin durft te brengen. Laten we de wetenschap weer terugbrengen tot een rationele zoektocht naar een realistisch begrip van de natuurlijke wereld - de echte wereld.


    14-03-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Muziek
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Muziek maakt je slim

    Een muzikale training in de kinderjaren kan helpen bij het ontwikkelen van taalkundige vaardigheden, volgens een nieuwsbericht op EurekAlert. Wetenschappers aan de Northwestern University ontdekten dat Engels sprekende volwassenen die een muzikale training gehad hebben, beter in staat zijn om de intonaties van het Chinees te volgen dan mensen die zo'n opleiding niet hebben gehad.
        Het onderzoek sprak een evolutionaire aanname over de hersenstam tegen. "Vanuit een evolutionair standpunt gezien een oude structuur, werd de hersenstam geacht slechts een passieve rol te spelen in het verwerken van geluid," stelt men in het artikel. "Wij hebben ontdekt dat iemand door het spelen van muziek -- een actie waarvan werd gedacht dat het een functie was van de neocortex -- mogelijk zelfs de hersenstam aan het stemmen is," zei Nina Kraus, een van de onderzoekers die hun resultaten publiceerden in Nature Neuroscience. "Dit doet vermoeden dat het verband tussen de hersenstam en de neocortex dynamisch en wederkerig is. Het vertelt ons ook dat ons basis zintuiglijke systeem vormbaarder is dan we voorheen dachten."

    Doe je hersenen een lol en leer van goede muziek te houden. Voed je kinderen op met een waardering van intelligente muziek en niet die vulgaire kakofonische herhalingen in onverdraaglijk hoge decibellen.
    Viel het je ook op dat er weer een evolutionaire voorspelling de mist in ging? (zie dit artikel)


    13-03-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Darwin's discipelen
    Evolutionaire voorspellingen onderuit

    Er zijn recentelijk wat verwachtingen van evolutionisten in rook opgegaan. Hier volgen een aantal voorbeelden van evolutionaire missers:

    1. Dinovogelgenen bakken roereieren:  Wetenschappers hadden verwacht dat de dinosauriërs een steeds kleiner wordend genoom (dat is al het DNA van een organisme) zouden krijgen voordat ze evolueerden in vogels. De gedachte was dat het behouden van een groot genoom niet gunstig was voor het ontwikkelen van de vliegkunst. Echter, in Nature1 zegt een team dat kleinere genomen 230 miljoen jaar geleden evolueerden, lang voordat de vroegste vogel zijn lied zong. En niet alleen dat, maar de niet-vliegende dinosauriërs (ornithischia) hadden eenvoudiger genomen dan de vliegende dino's (saurischia). De grootte van het genoom werd niet direct gemeten maar indirect afgeleid van een relatie tussen celgrootte en genoomgrootte. Dit betekent dat evolutionisten niet kunnen aannemen dat de grootte van het genoom iets te maken heeft met de evolutionaire ontwikkeling van de soort.
          Carl Zimmer gaf zijn commentaar op deze publicatie in Science1a. Ook ging hij in algemene zin in op het vraagstuk van de grootte van de genomen. Hij kwam echter niet met een verklaring hoe natuurlijke selectie een voorkeur zou kunnen hebben voor grote of kleine genomen. Ook Live Science doet een duit in het zakje door de aanname te herkauwen dat dinosauriërs veren hadden, waar CMI weer tegenin gaat.
    2. Hond verslaat aap: Chimpansees kunnen elkaar niet goed duidelijk maken wat ze denken door hun bewegingen. Bijvoorbeeld: als de een naar een plaats wijst waar voedsel verborgen ligt, zal de ander dat niet begrijpen. Honden zijn daar echter veel beter in, aldus een artikel op EurekAlert. Honden zouden lager op de evolutionaire ladder zitten maar toch scoren ze hoger in het tolereren van menselijk gezelschap. Maar of dat betekent dat chimpansees dezelfde tolerantie zouden kunnen ontwikkelen zeiden ze niet.
    3. Mensen napraten: Ryan Jaroncyk had het in een verslag op Creation Ministries Intl over N'kisi, de wondervogel. Deze papegaai spreekt betekenisvolle Engelse zinnen en heeft een woordenschat van 950 woorden. Het verslag, dat gebaseerd is op een artikel in de nieuwste nummer van BBC Wildlife Magazine, wordt gesteld dat "vogels een grotere linguïstische capaciteit [hebben] dan chimpansees". Dit "gaat in tegen evolutionaire voorspellingen." Als chimpansees dezelfde woordenschat zouden hebben, ze deze woorden in een goede context zouden gebruiken en eenvoudige zinnen zouden formuleren zoals N'kisi de papagaai, dan zou de wetenschappelijke wereld op z'n evolutionaire kop staan.
    4. Wespengedrag: Het wordt tijd om de evolutionaire geschiedenis van wespen te herschrijven, aldus een persbericht van de Universiteit van Illinois. Er klopt niets van. Wetenschappers aldaar hebben een genetische analyse gedaan van wespen, waardoor ze tot de conclusie zijn gekomen dat de stamboom van de wespen moet worden gereviseerd. Ook lieten ze weten dat de manier waarop gekeken werd naar de evolutie van het sociale gedrag totaal op de schop moet. In de studie, die op 21 februari werd gepubliceerd in de Proceedings of the National Academy of Sciences, waarin de onderzoekers genetisch bewijs aandroegen dat eusocialiteit (specialisatie bij de voortplanting die we zien in sommige insecten en andere dieren) "onafhankelijk evolueerde in twee groepen" van een wespensoort. Het artikel ging er verder niet op in hoe moeilijk het was dat deze eigenschap zich ontwikkelde door evolutie, afgezien van een opmerking dat de "evolutie van eusocialiteit in wespen al heel lang een bron van discussie is." Deze ontdekking spreekt een ouder model tegen waarin de groepen samen geplaatst werden in een enkele afstammingslijn met een gemeenschappelijke voorouder. Hierdoor worden evolutionaire speculaties voor hen overigens niet minder betrouwbaar. Ze voelden zich zelfs gesterkt door het feit dat de nieuwe gegevens de voorspelling tegenspreken. Dat eusocialiteit onafhankelijk ontstond in twee groepen wespen "schijnt licht op de complexiteit van het evolutionaire proces, aldus [Sydney] Cameron. Wetenschappers proberen te generaliseren en de wereld te vereenvoudigen. Maar de wereld is niet altijd eenvoudig en evolutie is niet eenvoudig. Deze ontdekking wijst op de complexiteit van het leven."
    5. Op de vleugels van migratie: Is er dan een eenvoudige evolutionaire verklaring voor vogeltrek? Nee, ook niet. Volgens een persbericht in EurekAlert over een studie aan de Universiteit van Arizona, is een universele aanname bij vogeltrek geweest dat korte afstand migratie een evolutionaire stap was richting lange afstand migratie. Het werk van dit team spreekt dat idee tegen door te laten zien dat er een groot verschil is tussen de vogels die korte afstanden afleggen en hun wereldreizende neefjes en nichtjes. De beschikbaarheid van voedsel is blijkbaar de bepalende factor, en niet evolutie.
    6. Gaaien : Sommige vogels plannen vooruit. De 'Scrub Jay' (een gaaiensoort) lijkt een lijst te maken van dingen die hij gaat doen. Hun gedrag werd in Nature,2 beschreven, waarin de auteurs zeggen: "Kennis van en plannen voor de toekomst is een complexe vaardigheid die door velen beschouwd wordt als uniek voor mensen... Wij laten zien dat gaaien voorzieningen treffen voor toekomstige noden. Zowel door selectief voedsel op te slaan op plaatsen waarvan ze geleerd hebben dat ze de volgende morgen honger zullen hebben als door op verschillende manieren voedsel op te slaan op plaatsen waar dat soort voedsel de volgende morgen niet beschikbaar zal zijn." Dat is een langere periode dan gelijksoortig gedrag bij ratten en duiven. Die kunnen maar heel kort vooruit plannen. Zelfs kraaien en apen kunnen niet zover vooruit kijken. De resultaten van dit onderzoek suggereren dat de gaaien die plannen onafhankelijk van hun huidige behoefte kunnen maken. Daardoor wordt het idee aangevochten dat dit een uniek menselijke vaardigheid is.
    7. Duizendpoten en biologen in het donker: De universiteit van Northern Arizona rapporteerde twee identieke in grotten levende duizendpoten die niet aan elkaar gerelateerd kunnen worden. "We wisten dat de duizendpoten waarschijnlijk twee verschillende soorten vertegenwoordigden, omdat de twee populaties gescheiden warden door de Grand Canyon," zei medeontdekker J. Judson Wynne. "Het feit dat deze twee soorten tot een volkomen nieuw genus behoren was een grote verrassing voor ons." Hij noemde ze "levende fossielen."
    8. Neanderthaler slotaccoord: Het idee van een eenvoudige vervanging van Neanderthalers door moderne mensen, is niet meer gangbaar. Dit is een onderdeel van de menselijke evolutie waar driftig over gediscussieerd wordt. PNAS3 heeft bevestigd dat lagen in grotten waarin botten van beide groepen gevonden worden, elkaar overlappen en doorkruisen. De lagen zijn niet later met elkaar verweven, maar zijn duidelijk uit dezelfde tijd. Het valt nu niet meer te ontkennen dat Neanderthalers en moderne mensen elkaar kenden en lange tijd samen geleefd hebben.

    1Organ, Shedlock, Meade, Pagel en Edwards, "Origin of avian genome size and structure in non-avian dinosaurs," Nature 446, 180-184 (8 March 2007) | doi:10.1038/nature05621.
    1aCarl Zimmer, "Evolution: Jurassic Genome," Science, 9 maart 2007: Vol. 315. no. 5817, pp. 1358-1359, DOI: 10.1126/science.315.5817.1358.
    2Raby, Alexis, Dixon en Clayton, "Planning for the future by western scrub-jays," Nature 445, 919-921 (22 februari 2007) | doi:10.1038/nature05575.
    3Mellars, Gravina en Ramsey, "Confirmation of Neanderthal/modern human interstratification at the Chatelperronian type-site," Proceedings of the National Academy of Sciences USA, 10.1073/pnas.0608053104, online gepubliceerd op 21 februari 2007.

    Evolutionisten hebben er blijkbaar moeite mee om goede voorspellingen te doen met hun theorieën. Waar ze ook kijken, organismen werken niet echt mee met de verwachtingen van Charlie D. Is de evolutietheorie eigenlijk wel ergens goed voor? Heeft Darwin ons geen vruchteloze manier van wetenschappelijk onderzoek aangepraat? Zijn discipelen hebben kennelijk geen idee. Moeten ze wellicht op het matje geroepen worden om verantwoording af te leggen voor het net doen alsof ze wetenschappelijke kennis hebben, zonder bewijs aan te kunnen dragen?


    12-03-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dinosaurushoorns
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Kleinere hoorns dinosaurus beter?

    Je weet maar nooit welke weg de beste is voor een evolutionaire ontwikkeling. Het kan groter of kleiner zijn, sneller of langzamer, betere camouflage of juist opvallender. Michael Ryan (Cleveland Museum) vond dat het tijd was voor 'korter'. Kortere hoorns op zijn dinosaurus betekende volgens hem dat het beest beter kon overleven.

    CNN vertelt over zijn ontdekking van een bijna 7 meter lange dinosaurus in Alberta, die op weg was om kortere hoorns te ontwikkelen. Associated Press begon met: "Een nieuwe dinosaurussoort was een planteneter met hoorns van een meter lang boven zijn wenkbrauwen, die een tussenstap doen vermoeden tussen een oudere dinosaurus met nog langere hoorns en schepsels met kleine hoorns die volgden, zeiden de experts."
        Een dinosaurus die 12 miljoen jaar ouder zou zijn had ook grotere hoorns. Dinosaurussen die verderop (volgens de evolutietheorie betekent dit: 'later') in het fossielenverhaal voorkomen hadden kleinere hoorns. Er is een paleontoloog die had voorspeld dat er een dergelijk fossiel gevonden zou moeten worden. Toen het gebeurde zei hij: "Ziet en aanschouwt, de evolutietheorie werkt echt."

    ... sja, 't is maar net hoe je het bekijkt. Deze paleontoloog had blijkbaar geen twijfels. Wat moet hij blij geweest zijn dat zijn collega de verkregen data in de veronderstelde aannamen kon passen. Dit is een soort kaarttruc, waarbij de goochelaar vraagt om een 'willekeurige' kaart te kiezen, zonder dat hij het ziet, en je vervolgens de juiste kaart aanreikt. Meestal met een hoop uiterlijk vertoon van magische handelingen. Evolutie is een conclusie die getrokken is voordat alle gegevens er waren en nu wordt elke nieuwe ontdekking koste wat het kost in de theorie gepast. Als de hoorns nu groter zouden zijn geworden, hadden we over evolutie kunnen spreken. Maar op deze manier kun je alles wel aan je verwachtingen laten voldoen. En dan betichten ze creationisten er nog van dat ze God gebruiken om de gaten op te vullen...
    Nee nu weer even serieus, kom eens met een echte verbetering in kleine stapjes, dan kunnen we zien of evolutie écht werkt.


    11-03-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Evolutiemythen
    Het sprookje van de naakte aap

    Er is een boek gepubliceerd over de fysiologie van de menselijke huid. Nina Jablonski schreef Skin: A Natural History (UC Berkeley, 2006) en Qais Al-Awqati (Universiteit van Columbia) schreef er een recensie over in Science.1   Al-Awqati merkte op dat het hoofdthema van het boek evolutie is en dat "bijna elke pagina het woord bevat". Nou, hoe heeft Jablonski het er vanaf gebracht? Zal ze de hoop van de lezer bevredigen, dat Darwin de naakte aap kan verklaren? Al-Awqati vindt blijkbaar van niet; hij schrijft: "Hoewel de auteur een evolutionair perspectief wil bieden ... de beschrijvingen die ze geeft stijgen zelden uit boven het bieden van plausibele hypothesen." In gewoon Nederlands: ze probeert een bewijs te leveren voor evolutie, maar biedt niet meer dan aannemelijk klinkende verhalen. "Is het echt waar dat we zijn geselecteerd om haarloze, zwetende wezens te zijn? Dat klinkt als iets wat mogelijk is, maar wat is het daadwerkelijke bewijs voor zo'n bewering? ... Je zou graag het bewijs willen zien... " Het boek ging zelfs nog kort in op de evolutionaire implicaties van het verschil in huidskleur. Aan het einde van de recensie deed Al-Awqati nog een goed woordje voor het werk van Jablonski, maar er zat zo weinig diepgang in het evolutionaire getheoretiseer, dat er weinig meer te redden viel.


    1Qais Al-Awqati, "Anthropology: Showing Some Skin," Science, 2 maart 2007: Vol. 315. no. 5816, p. 1223, DOI: 10.1126/science.1138921.


    Als zelfs een mede-evolutionist gaat zoeken naar bewijzen voor de evolutiemythen en ze niet kan vinden, waarom zou iemand anders er dan nog aandacht aan willen besteden? Het is niet alleen het huidskleurprobleem dat Darwin een doorn in het vlees is. Warmteregulatie in harige apen is heel anders dan de zweetreactie in de menselijke huid. Zweetklieren zijn complexe structuren die worden bestuurd door het zenuwstelsel. De huid is niet alleen maar een oppervlak; het heeft meerdere lagen met vaatjes, aders, klieren, zenuwen, spiertjes voor de haren, poriën en gespecialiseerde ontvangers voor aanraking, warmte en pijn.
        Werner Gitt zegt in The Wonder of Man dat één vierkante centimeter huid 6 miljoen cellen bevat; 100 zweetklieren, 15 talgklieren, 5000 zenuwuiteinden, 200 pijnpunten, 25 drukpunten, 12 koudegevoelige punten en 2 warmtegevoelige punten. Huid ontdoet zich van dode cellen, terwijl het in een perfecte balans nieuwe cellen aanmaakt. Het is een belangrijke bescherming tegen ziekteverwekkende bacteriën, verwonding en uitdroging. Het maakt vitaminen aan en heeft zelfs een ademhalingsfunctie; het neemt namelijk een deel van de zuurstof en kooldioxide op die ons lichaam verbruikt.
        De menselijke huid is een onvergelijkbaar materiaal. Mensen met brandwonden krijgen geen kunstmatige plastic transplantaten, maar levende huid van een donor. Hoe verklaart evolutie het feit dat een baby wordt geboren met een speciale vetlaag om de huid te beschermen? Welk evolutionair proces heeft geleid tot de precieze timing van vele kleine veranderingen die in de juiste volgorde plaatsvinden tijdens de geboorte van een kind? En dat zijn allemaal zaken van leven of dood; zonder die bijzondere gebeurtenissen zou er geen menselijk ras zijn.
        Voor al deze geobserveerde feiten moeten evenveel oorzaken zijn. Creationisten hebben geen problemen met dit soort vragen. Jablonski schreef een heel boek over de evolutie van de huid, waarbij ze het E-woord op bijna elke pagina noemde. De evolutionist wiens knuisten jeuken en handenwringend zoekt naar bewijzen, krijgt slechts een rode kleur van opwinding, het zweet breekt hem uit, zijn nekharen gaan overeind staan en hij krabt zich op zijn achterhoofdhuid van ontzetting. Het mag echter niet baten. Ook dit boek geeft hem niet meer dan een oppervlakkige beschouwing.


    10-03-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Springspin
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Een mot in spinnenkleren

    National Geographic News heeft een mooi verhaal met filmpjes gepubliceerd waar je kunt zien hoe een mot de dreigende houding van een spin nadoet en daarmee zelfs de spin voor de gek kan houden. Wetenschappers hebben een strijdtoneel in scène gezet waarbij motten die spinnen nadoen en andere motten die dit vermogen niet hebben samen met springspinnen in een glazen bak gestopt werden. De motten die de spin konden imiteren wonnen glansrijk. De spinnen gingen de 'normale' motten in 62% van de gevallen te lijf, maar deinsden in 94% van de gevallen terug van hun imitators.

    De spinnen vertoonden zelfs territoriaal gedrag tegenover sommige na-aap motten. Choreutidae motten uit Costa Rica maken imponerende bewegingen met hun vleugels wanneer ze zich bedreigd voelen. Volgens Jadranka Rota van de Universiteit van Connecticut, één van de onderzoekers, heeft deze mot vanwege het imitatiegedrag mogelijk een evolutionaire voorsprong op andere motten.

    Het nadoen van eigenaardigheden van andere soorten is iets wat veel voorkomt in de natuur. Evolutionisten verklaren dit als een resultaat van natuurlijke selectie. En dat is ook zo, maar niet in de macro-evolutionaire zin die nodig is voor de filosofie van Darwin. De motten hebben al vleugels, poten en gespecialiseerde software voor pigmentatie. Als het na-apen van andere soorten een bepalende factor was, zou elke prooi zijn belager nadoen. Als de niet na-apende motten net zoveel evolutietijd hebben gehad als de motten die wel imiteren, waarom zijn ze er dan nog? Hebben ze niet opgelet tijdens de biologieles over Darwin? En als de roofdieren dezelfde tijd hadden, waarom hebben ze het trucje dan nog niet door? Veranderingen binnen een soort kunnen heel snel plaatsvinden. Een groep honden die geïsoleerd wordt in het poolgebied zal snel de voorkeur geven aan langharige variaties, als de genen daarvoor aanwezig zijn. Woestijnplanten zullen geselecteerd worden op exemplaren die diep kunnen gaan met hun wortels, als ze de genen hebben om zoiets te kunnen doen, anders sterven ze uit in die streek. Als er een mot komt die geleidelijk een machinegeweer produceert, dan zullen creationisten wellicht hun oren spitsen. (En laat dan ook even een aantal tussenvormen zien.) Tot nu toe zijn ze nog niet erg onder de indruk van de neo-Darwinistische benadering.





    Genengroei:
    Er is geen genengroei en genen 'adopteren' geen wezenlijke nieuwe functies.


    DNA Molecule:
    Het organische leven is gebaseerd op een ongelooflijk complexe informatiecode.
    Net zoals de tegenwoordige software code.
    Bewijs Voor Schepping:
    Bewijs dat de evolutietheorie in diskrediet brengt.
    Het ontbreken van een natuurlijk mechanisme.
    Het ontbreken van fossiele tussenvormen.
    Onacceptabele modellen volgens de regels van de wetenschap.
    Onreduceerbare Complexiteit:
    Er bestaan complexe organen en microscopische machines die onmogelijk door talrijke,
    opeenvolgende, kleine modificaties konden zijn gevormd.
    Het Menselijk Oog:
    Een perfect en intergerelateerd systeem van ongeveer 40 individuele subsystemen,
    waaronder het netvlies, de pupil, de iris, het hoornvlies, de lens en de optische zenuw.
    Het perfecte oog 
    Bewijs Voor God:
    Wat zou bewijs voor God inhouden?
    Ontdek het ongelooflijke bewijs voor Intelligent Ontwerp, gebruik makend van fundamentele methodologie voor de detectie van ontwerp!
    Onthullende feiten

    Een goed functionerend systeem ontstaat nooit vanzelf.
    Alle organismen op onze planeet bestaan uit systemen. Onze hersenen, ons zenuwstelsel of ons hart zijn maar enkele voorbeelden.
    Een levende cel bevat zoveel informatie als vijfhonderd boeken.

    Archief per maand
  • 07-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 03-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2008
  • 04-2008
  • 03-2008
  • 02-2008
  • 01-2008
  • 12-2007



     




    Evo_believer  klik hier

















    Afbeelding

    Afbeelding

    Afbeelding

    Afbeelding

     


    Creationisme klik hier




    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs