Kennislink kwam met een mooi verhaal over de ringen van Saturnus. De ringen zien er jong uit en zijn nog heel helder, terwijl ze eigenlijk heel oud en 'vuil' zouden moeten zijn.
Dus komt men regelmatig met nieuwe theorieën die moeten verklaren waarom dit niet zo is. " 'Omdat ze er zo jong uitzien, kunnen de ringen weleens zo oud zijn als het zonnestelsel.' Sterrenkundige Larry Esposito weet dat het tegenstrijdig klinkt, maar kan geen andere conclusie trekken." Larry Esposito (van de universiteit van Colorado) heeft een manier gevonden om ze toch miljarden jaren oud te laten zijn. In een Cassini press release wordt het idee geopperd dat het materiaal waaruit de ringen bestaan regelmatig 'ververst' wordt. Meer massa die ontdekt is in de F-ring zou kunnen verklaren waarom de vervuiling wordt 'verdund' of verspreid. Volgens Esposito kunnen de ringen nog wel miljarden jaren mee.
Helaas hebben we nu even geen miljarden jaren de tijd om te controleren of deze uitspraak waar zal blijken te zijn. CEH vermeldt nog dat er grote problemen zijn bij deze nieuwe theorie, die al gelijk door een aantal sites werd rondgebazuind (zie PhysOrg, BBC News, National Geographic, Space.com en Yahoo). En o, wat zijn ze blij dat er weer een wetenschapper met een mogelijke verklaring voor hoge ouderdom komt. Want dat is toch de 'kapstok' waar de hele evolutiefilosofie aan hangt. Esposito geeft echter alleen maar een mogelijke oplossing voor verjonging van de ijsbrokken, alle andere effecten worden gemakshalve vergeten. Saturnus heeft ook meer dan alleen de F-ring. Dat de totale massa van die ring hoger is dan gedacht, geeft misschien wat mogelijkheden om te speculeren, maar de andere ringen (net als de ringen van Jupiter, Uranus en Neptunus) zijn dunner en zien er nog jonger uit. "De eerste close-ups van de Saturnus-ringen stammen uit 1980 en 1981. Toen scheerden de ruimtesondes Voyager 1 en 2 langs Saturnus. Uit de foto's maakten sterrenkundigen op dat de ringen er verdacht jong uitzagen - alsof ze 'maar' 100 miljoen jaar geleden waren ontstaan tijdens de vernietiging van een kleine maan. Een oogwenk voor het zonnestelsel, dat zelf 4,5 miljard jaar oud is" Aldus Kennislink, met de 'nodige' aannames van miljoenen en miljarden jaren. Maar hoe weten ze dat nou allemaal? Ze waren er toch niet bij? Hebben ze de vernietiging van die maan gezien? Er staat geen bordje bij met "hier was eens een maan". Wetenschappers worden al sinds de Voyagers geplaagd door de waarneming dat de ringen er jong uitzien. Waarom niet gewoon de conclusie trekken dat ze jong zijn? En dan kunnen we nog eens gaan praten over hoe jong, en wat (of Wie) ervoor nodig is om het allemaal zo mooi te maken.
Het tempo waarin mensen evolueren is de afgelopen 40.000 jaar erg toegenomen. Het is de afgelopen 5.000 jaar alleen al 100 keer zo snel gegaan, aldus ScienceNOW.
Deze wijsheid komt uit een rapport van een DNA analyseproject, gepubliceerd in PNAS.1 Henry Harpending en zijn team analyseerden DNA van 270 mensen uit Europa, Afrika en Azië. Ze keken naar verschillen tussen bepaalde genen en concludeerden dat de snelheid van verandering in 1800 menselijke genen (7% van het menselijk genoom) toegenomen is. De meeste mutaties zouden veroorzaakt zijn door dramatische bevolkingsexplosies. Overigens zijn niet alle evolutionisten het hiermee eens. Kenneth Kidd (van Yale University) is er niet van overtuigd dat een dergelijke snelle selectie heeft plaatsgevonden op zoveel plaatsen in het genoom en denkt dat er veel meer gegevens nodig zijn.
1. John Hawks, Eric T. Wang, Gregory M. Cochran, Henry C. Harpending en Robert K. Moyzis, "Recent acceleration of human adaptive evolution" Proceedings of the National Academy of Sciences, USA, 10.1073/pnas.0707650104, online gepubliceerd op 17 december 2007.
Dit is geen voorbeeld van evolutie, maar variatie binnen een soort. Er is een groot verschil tussen 'natuurlijke selectie', die dagelijks plaatsvindt in de natuur, en 'evolutie'. Mensen blijven mensen. De Bijbel beschrijft ook een dramatische bevolkingsexplosie in Genesis 11. Na de zondvloed moesten de mensen zich vermenigvuldigen op aarde, maar ze bleven liever bij elkaar hangen, bouwden een stad met een soort religieus centrum (de toren van Babel, wat 'verwarring' betekent). God vond dat niet goed en verwarde hun spraak, zodat ze elkaar niet meer begrepen. Daardoor werden de mensen gedwongen om zich te verspreiden over de aarde, resulterend in de bevolking van de continenten, die toen nog via landbruggen en ijsvlakten te bereiken waren. Omdat de mensen nog vrij dicht bij het oorspronkelijke ontwerp zaten, was er ruimte voor zeer snelle diversificatie: Mensen veranderden onder invloed van verschillende omstandigheden in snel tempo in de typen die we vandaag de dag zien (Europeanen, Aziaten, Aboriginals, Indianen, Afrikanen, enzovoort). Op dit moment verandert er niet zo veel meer in de genen, maar het huidige tempo van verandering wordt door wetenschappers wel als een soort 'biologische klok' gebruikt om terug te rekenen naar het verleden. Daaruit trekken ze conclusies. Uiteraard zijn die conclusies mede gebaseerd op de aanname dat de mens gedurende een lange tijd geëvolueerd is vanuit een aapachtige voorouder. Binnen het Bijbelse wereldbeeld kan een soort 'naar zijn aard' eindeloos variëren (kijk maar eens hoeveel verschillende hondenrassen er zijn). Na de zondvloed ging dat uiteraard heel snel, omdat alle genetische informatie die nu verspreid is over alle mensen van de wereld, aanwezig was binnen een kleine groep mensen. Als je op dit moment de snelheid van genetische verandering in mensen meet, om het dan terug te rekenen naar het verleden, komen je ouderdomsbepalingen veel te hoog uit. Die 'biologische klok' is daarom ook helemaal niet betrouwbaar en de interpretatie ervan volkomen afhankelijk van het wereldbeeld van de wetenschapper die ermee werkt. Vaak begint men in dit verband als afleidingsmanoeuvre te piepen over de definitie van 'soort', maar die discussie leid af van de kern van de zaak. De oorspronkelijke honden, mensen, kippen of olifanten hebben geen evolutionaire voorloper en zullen ook nooit verder evolueren in iets dat 'beter', 'groter', 'slimmer' of 'sterker' is. Mensen verzamelen wel steeds meer kennis, maar dat is (alweer, ook en nog steeds) geen evolutie. Voor evolutie is een toename van genetische informatie nodig (niet alleen verdubbelingen, recombinatie en genetische migratie), maar dat is nog nooit waargenomen. Verbeteringen in functionaliteit (bijvoorbeeld van lichtgevoelige cel naar een volledig werkend oog) en overgang van de ene soort naar de andere (betere) soort gebeurt alleen maar in de fantasie van de evolutiegelovige.
12-08-2008
Bijbel
Kleinste bijbel ter wereld
Israëlische wetenschappers hebben het hele oude testament op een chipje gezet dat kleiner is dan een speldenkop, aldus PhysOrg. De chip is maar een halve millimeter breed en bevat de hele Hebreeuwse bijbel. Ze noemen het de kleinste bijbel van de wereld (zie ook Nu.nl). Ze kregen het voor elkaar door sterk geconcentreerde stralen van kleine deeltjes, gallium ionen genaamd, op het oppervlak van de chip te richten. Als je er een afdruk van zou willen maken die met het blote oog leesbaar is, zou je hem moeten uitvergroten tot 7 meter in het vierkant.
Als je nu de indruk krijgt dat die wetenschappers heel wat gepresteerd hebben door 308.428 woorden op een chipje van 0.5 mm te zetten, moet je maar eens bedenken dat God de informatie om een heel mens te maken (de ongeveer 3 miljard basenparen van het DNA) in een celletje van 3 micrometer heeft gestopt. Toch hoop ik dat deze toch wel heel knappe wetenschappers de boodschap van die Bijbel niet zullen missen: "Want een Kind is ons geboren, een Zoon werd ons gegeven en de heerschappij zal op Zijn schouders rusten. Dit zullen Zijn koninklijke titels zijn: Wonderbare Raadgever, Machtige God, Vader der eeuwen, Vorst van de vrede." Jesaja 9:5 (Het Boek)
16-08-2008
Opwarming aarde
Bij de evo-geoloog is 1000 jaar als één dag Een artikel op kennislink.nl gaf weer zonder blikken of blozen een ouderdom van 55 miljoen jaar voor bepaalde aardlagen. In de samenvatting staat: "Een kettingreactie rond 55 miljoen jaar geleden zorgde voor extreme opwarming. Verhoogde CO2 uitstoot veroorzaakt door toennemende [sic] vulkanische activiteiten en vervolgens de uitstoot van grote hoeveelheden methaan, een heel sterk broeikasgas, zorgden voor een extreem snelle stijging van de wereldtemperatuur. Een dergelijk rampscenario zou ook in de toekomst kunnen plaatsvinden." De temperatuursstijging zou uit zijn gekomen op ongeveer 8° C over een periode van ongeveer 6000 jaar. Dat is blijkbaar 'extreem snel' in de ogen van een geoloog. Er wordt echter in het hele artikel niet eens getracht om de ouderdom van 55 miljoen jaar te verklaren of te verantwoorden.
Zoals we zo vaak zien bij dit soort berichten, wordt de ouderdom van de lagen gewoon aangenomen, wat weer eens aantoont dat je ook moet 'lezen' wat er niet staat. We moeten het doen met: "De periode rond 55 miljoen jaar geleden valt samen met de overgang van het Paleoceen naar het Eoceen. Al langer is bekend dat dit een periode is geweest van een hoge concentratie van broeikasgassen." Dat is het. Geef het een naam (Paleoceen of Eoceen), noem het een 'periode', plak er een tijd op en hup, we hebben een 'verklaring'. De schrijver van het artikel en redacteur van de vakpagina Aardwetenschappen, Adiël Klompmaker, herhaalt natuurlijk ook alleen maar wat hij geleerd heeft, maar hij had beter naar zijn eigen woorden kunnen luisteren: "Zowel journalisten als wetenschappers moeten zich steeds opnieuw de vraag van een kind stellen: waarom, waarom en waarom?" (zie "Wie zijn 'Kennislink'?") Een vraag die hij zichzelf zou kunnen stellen is: "Hoe kun je bij perioden van miljoenen jaren spreken over 'plotseling'?" Of: "Zouden die aardlagen misschien korte perioden kunnen vertegenwoordigen? Zouden die uitbarstingen van vulkanen ook tijdens een wereldwijde overstroming kunnen hebben plaatsgevonden, zoals creationisten (uitgaande van de hoofdstukken 6,7 en 8 van Genesis) al zo lang zeggen?" Zou het ook kunnen zijn dat die interpretatie van miljoenen jaren onjuist is? Er was tenslotte niemand bij om het te controleren. Aan de andere kant, als je er vanuit gaat dat de het Bijbelse verhaal van de zondvloed een ooggetuigenverslag is, hebben we wel degelijk een goede reden om aan te nemen dat de meeste van die lagen niet gedurende miljoenen jaren ontstaan zijn, maar tijdens een wereldwijde overstroming, die ongeveer een jaar duurde. Het ontstaan van aardlagen kan heel snel gaan, zeker in combinatie met vulkaanuitbarstingen. Kijk maar naar de uitbarsting van Mount St. Helens in mei 1980 in Amerika. Daar werden in een korte tijd dikke lagen afzettingsgesteenten gedeponeerd, waarna in de nog niet uitgeharde gesteenten razendsnel (in uren tot dagen) canyons tot honderden meters diep zijn uitgeslepen. De wanden van die canyons zien er hetzelfde uit als de wanden van de Grand Canyon en het uitharden van die gesteenten duurde slechts enkele jaren en geen miljoenen. Er kwamen ook enorme hoeveelheden CO2 vrij bij die uitbarsting. Probeer je eens voor te stellen wat er zou gebeuren als er wereldwijd allemaal van dit soort uitbarstingen zouden plaatsvinden. Ongekende hoeveelheden CO2 en methaan zouden in een heel aannemelijk korte tijd van een jaar, veel korter dan de voorgestelde 6000 jaar, een grote temperatuursstijging kunnen veroorzaken. De grote fout die geologen steeds weer maken is uit te gaan van het 'uniformitarisme'. Dit houdt in dat ze uitgaan van de veronderstelling dat de geologische processen waardoor al die aardlagen zijn ontstaan, langzaam gegaan zijn en dat het vormen van de lagen miljoenen jaren geduurd heeft. Mount St. Helens, en andere grote vulkaanuitbarstingen en overstromingen, laten ons zien dat dit helemaal niet het geval hoeft te zijn en dat het verslag van de Bijbel ons een heel realistisch beeld geeft van de totstandkoming van de aardlagen en de grote geologische en klimatologische veranderingen in een 'recent' verleden.
21-08-2008
Shuhai Xiao
Twee fossielenexplosies zijn beter dan één
"Eén is goed, twee is beter" schijnen de evolutionisten te denken. Dat is wel leuk als het om koekjes gaat, maar bij problemen is het minder. Paleontologen hebben er weer een probleem bij, maar het lijkt wel of ze er blij mee zijn. Volgens een artikel op Science Daily zijn paleontologen een soort masochisten.
De Cambrische explosie was blijkbaar niet genoeg voor ze; er moest nog een pre-Cambrische explosie bij. Over de Cambrische explosie is al vele malen geschreven op deze site (zoek Cambrische explosie). Als je uitgaat van een evolutionistische geologische tijdschaal, blijken de fossielen in voor-Cambrisch gesteente net zo plotseling te verschijnen als de fossielen in Cambrische lagen. Een onderzoeksteam van Virginia Tech heeft er onderzoek naar gedaan en is tot deze conclusie gekomen. Ze publiceerden hun resultaten in Science.1 In hun rapport probeerden ze niet om het fenomeen op een Darwinistische manier te verklaren. Ze namen geeneens voorzorgsmaatregelen om de creationisten voor te zijn, die ongetwijfeld op dit onderzoek zouden reageren omdat dit verdraaid veel lijkt op een dubbele falsificatie van de evolutietheorie. Nee, ze grepen deze gelegenheid aan om te laten zien dat hier een patroon te herkennen is. Als abrupte verschijning van soorten de norm is, dan werkt evolutie misschien wel zo! Ze beschreven deze eerste explosie als een "gefaald experiment met een evolutionair patroon, vergelijkbaar met die van de Cambrische explosie". Aan evolutie zelf werd natuurlijk niet getwijfeld. Het ging gewoon twee keer heel erg snel. Darwin zelf zag evolutie als een langzaam proces, een geleidelijke opeenstapeling van vele kleine aanpassingen. Uiteraard waren de onderzoekers verbaasd dat deze voor-Cambrische organismen volledig gevormd, zonder tussenstadia gevonden worden. Darwin wist al van de Cambrische explosie en kon alleen maar hopen dat de 'missing links' ooit eens gevonden zouden worden. De lijntjes tussen de soorten in de 'stamboom van het leven' blijven nu, na bijna 150 jaar zoeken, echter nog steeds denkbeeldige overgangen. Shuhai Xiao, een professor bij Virginia Tech, stelde Darwin's idee voor als een omgekeerde kegel, met aan de onderkant enkele en aan de bovenkant vele soorten. Maar in de praktijk lijkt het volgens Xiao meer op een cilinder, met aan de basis een hele snelle "uitstraling" (diversificatie) en hogerop alleen kleine wijzigingen. En dat geldt dus zowel voor de pre-Cambrische als de Cambrische explosie. Een verklaring hiervoor bleef uit en ook aan het einde van het artikel is te lezen dat wetenschappers nog steeds geen zekerheid hebben over de "drijvende krachten achter de snelle morfologische expansie..."
1. Shen, Dong, Xiao and Kowalewski, "The Avalon Explosion: Evolution of Ediacara Morphospace," Science, 4 january 2008: Vol. 319. no. 5859, pp. 81-84, DOI: 10.1126/science.1150279.
Oké, dat is het dan, nu is het echt afgelopen. Darwinisten, geef het maar op. Hoe vaak moeten vondsten uit de échte wereld jullie theorie nog falsificeren, voordat jullie toegeven dat jullie wereldbeeld niets anders is dan een uit de hand gelopen hallucinatie? Als je Engels kunt lezen, moet je het hele artikel maar eens doornemen. Onzekerheden stapelen zich op totdat je aan het einde van het artikel leest: "één ding lijkt zeker -- de evolutie van het vroegste microscopische en complexe leven ging voor de Cambrische explosie ook door een explosieve gebeurtenis heen..." Het is echt een bijzondere belevenis om te zien hoe mensen ondanks een overweldigende hoeveelheid bewijs, in staat zijn om hardnekkig vast te houden aan hun geloof. Deze wetenschappers zien een heel onevolutionistisch plaatje en zeggen dan plompverloren: "Moet je nou kijken, evolutie gaat explosief in plaats van geleidelijk!" We observeren het volgende: Over de hele wereld vinden we verharde lagen met allemaal verschillende soorten dode beesten erin. In de onderste lagen vinden we de meeste basisvormen daarvan al volledig gevormd, zonder aanwijsbare oorzaak en zonder enige indicatie dat ze een gemeenschappelijke voorouder zouden hebben. Conclusie: Eens, héél lang geleden in een moeras hier ver vandaan, kwamen twee chemicaliën elkaar toevallig tegen. Zegt de ene chemische stof tegen de andere: "Hé, jij ook hier? Zullen we samen iets organisch gaan doen?" Zegt de andere: "Ja leuk, dan kook ik een lekker oersoepje en dan ga jij... o nee, de gasvles lekt!" KABOEMM!!! "Hé da's lollig, ik voel me ineens helemaal complex worden." Zegt de ene weer: "Nee, dit is het niet helemaal, laten we het eens met een grotere explosie proberen..."
25-08-2008
Grotvissen
Blinde grotvissen kunnen weer zien Kunnen blinde grotvissen hun verloren ogen weer terugkrijgen? Ja hoor. Als ze gekruist worden met andere grotvissen die hun gezichtsvermogen verloren hebben door andere mutaties. In een artikel op Science Daily worden experimenten beschreven die zijn uitgevoerd aan de universiteit van New York, waarin exemplaren van twee populaties blinde vissen werden gekruist en kinderen kregen met goed werkende ogen.
Dat kwam omdat de genetische fouten in de ene populatie werden gecompenseerd door de goede stukjes DNA van de andere. Bijna 40 procent van de nakomelingen kon weer zien. Niet alleen kwamen de oogbollen terug, maar ook alle connecties naar de hersenen. Toch zouden de verschillende populaties volgens het artikel al een half miljoen jaar geleden onafhankelijk van elkaar hun gezichtsvermogen verloren hebben. Professor Richard Borowsky van NYU vond dat dit kon worden toegeschreven aan evoutie: "Evolutie kent vele wegen om hetzelfde resultaat te bereiken, wat in het geval van de grotvissen blindheid is." Een proces waarbij verlies van functie optreedt is echter niet hetzelfde als het ontstaan van functionele onderdelen.
Er zijn wel honderd verschillende manieren om een auto kapot te maken, maar voor het vervaardigen van dit voor ons zo onmisbare transportmiddel is toch echt intelligent ontwerp nodig. Blindheid gebruiken als argument voor evolutie is net zo dom als de autofabrikant aanklagen wanneer je auto na een frontale botsing een beetje total-loss is. Je kunt weer een werkende auto krijgen door onderdelen van twee vergelijkbare types samen te voegen, maar daar is wel wat denkwerk en vakmanschap voor nodig. Onze Schepper heeft de geslachtelijke voortplanting zodanig gemaakt dat de best werkende onderdelen automatisch de voorkeur krijgen, wanneer het DNA van de man en de vrouw bij elkaar komen. Hij heeft ook de informatie verspreid over het hele genoom, zodat een mutatie op een bepaald punt minder snel tot een defect in het organisme leidt. In de grotomgeving is gezichtsvermogen en pigment verloren gegaan, waaruit kan worden afgeleid dat het in stand houden van deze functies energie kost en dat een organisme het gebruik ervan automatisch stopt wanneer het niet nodig is. Natuurlijke selectie kan blijkbaar nutteloze bagage lozen. Zo kan een scooter een hele nuttige aanvulling zijn in je leven, maar als je hem tegen een sneeuwstorm in de berg op moet duwen, is het misschien handiger als je hem laat staan. Het is iets heel anders als je gaat beweren dat een scooter kan ontstaan uit een sneeuwstorm of ogen kunnen ontstaan zonder toevoeging van complexe, gespecificeerde informatie. Je zou je ook kunnen afvragen hoe geloofwaardig het is dat onnodige, maar belangrijke genetische informatie honderdduizendenden jaren ongebruikt zou zijn gebleven om vervolgens, in één generatie en vanuit twee verschillende bronnen, weer helemaal functioneel te worden. De enige reden dat deze vissen weer konden zien, is dat de genetische informatie voor ogen en verbindingen met de hersenen al aanwezig was. Er ontstond geen nieuwe informatie. De logische conclusie die je hieruit kunt trekken is dat het mechanisme en de procesbeheersing zo goed gemaakt zijn, dat het behoud van informatie en de daarbij behorende functionaliteit optimaal is. Er is heel wat denkwerk van geschoolde systeemanalisten nodig om een vergelijkbaar proces te ontwikkelen. Als je programmeur bent, moet je eens proberen om een programma te schrijven met de volgende eigenschappen: gebruikers moeten zelf de broncode kunnen aanpassen en als je na een jaar of 10 van een aantal gebruikers de code opvraagt moet het programma uit zichzelf de oorspronkelijke code herschrijven door twee van de aangepaste versies samen te voegen. Hiervoor mag je geen kopie gebruiken van het oorspronkelijke programma. De bruikbare onderdelen van niet goed werkende stukjes programma moeten elkaar automatisch opzoeken en in 40% van de gevallen samen weer een werkend geheel vormen. Veel succes! Als het niet helemaal wil lukken heb ik nog wel een ander experimentje: laat de computer gewoon willekeurige opdrachten aan elkaar knopen, ga een paar miljoen jaar op vakantie en kijk wanneer je terugkomt of er spontaan een stuk of wat ingewikkelde programma's zijn ontstaan die goed samenwerken en de computer draaiende houden.
26-08-2008
Dinosaurusfossiel
Huid van dinosaurusfossiel vertoont veel details Er zijn alweer denkbeeldige veren gevonden aan een dinosaurus. Een artikel op BBC News heeft een leuk tekeningetje van een dinosaurus met veren aan zijn voorpoten. Vreemd eigenlijk want in de publicatie waar het artikel naar verwijst, wordt helemaal niet beweerd dat de gevonden dinosaurus veren had. Daar wordt alleen maar gezegd dat bepaalde structuren wel eens als "proto-veren" worden gezien.
Het idee dat dinosauriërs de evolutionaire voorlopers van vogels waren en dat er daarom mogelijk dino's met veren rondliepen, hoor je wel vaker (zie dit artikel van juni vorig jaar). Vaak wordt er dan ook gelijk een 'datum' op geplakt van rond de 100 miljoen jaar geleden (er zat zeker een kaartje bij of zo: "Made in China, 100.000.000 BC"). In het oorspronkelijke rapport van Theagarten Lingham-Soliar, van de Universiteit van KwaZulu-Natal, Zuid-Afrika, wordt een Psittacosaurus uit China beschreven waarvan een doorsnede van de huid de fijnste detaillering vertoont die men ooit waargenomen heeft. Er zijn minstens 25 collageenlagen te zien, vergelijkbaar met de huid van hedendaagse haaien, dolfijnen en reptielen, wat betekent dat de huid van de Psittacosaurus ongelofelijk taai moet zijn geweest. Het rapport is gepubliceerd in de Proceedings B of the Royal Society.1 De jacht op aanwijzingen voor veren in dinosaurushuid is blijkbaar geopend, want de bewoordingen van het artikel van de BBC laat weinig aan de verbeelding over: "De plantenetende Psittacosaurus had een dikke laag haai-achtige huid, verborgen onder schubben of veren." Bij het plaatje staat: "Sommige wetenschappers geloven dat een aantal dinosauriërs veren had." Iets verderop binden ze een klein beetje in: "Zachte weefsels zoals huid blijven zelden behouden in het fossielenverslag, wat leidt tot verhitte discussies over hoe dinosauriërs er uit zagen en of ze bedekt waren met primitieve veren of schubben." Wat stond er eigenlijk in het oorspronkelijke rapport? Niet veel. De enige relevante uitspraak was: "Tot nu toe komen alle integumentaire structuren die beschreven zijn van dinosauriërs, of ze nu geïnterpreteerd worden als 'proto-veren' of structuurvezels, voor aan de oppervlakte van het dier of op de aangrenzende onderlaag." Geen duidelijk 'voor' of 'tegen' dus. Er werd nog wel een opmerking gemaakt over vogels en dat hun huid een unieke rol speelt in de aanhechting van veren, maar ook daarin werd niet gesuggereerd dat de goed geconserveerde huid van deze Psittacosaurus een bewijs zou zijn voor dino's met veren; wat de BBC er ook over zegt.
1. Theagarten Lingham-Soliar, "A unique cross section through the skin of the dinosaur Psittacosaurus from China showing a complex fibre architecture," Proceedings of the Royal Society B, ISSN: 0962-8452 (Paper) 1471-2954 (Online), Issue: FirstCite Early Online Publishing; DOI: 10.1098/rspb.2007.1342.
Het idee van gevederde dinosauriërs heeft echt een vlucht genomen in de media. De claims zijn echter ongefundeerd en zijn een blamage voor de wetenschappelijke objectiviteit. Regelmatig zie je dat evolutionisten proberen veren te vinden in hun opgegraven dinosaurusresten. Ze willen zo graag bewijs voor hun fantasierijke voorstelling dat reptielen de voorlopers waren van vogels. De goede staat waarin de huid van dit exemplaar gevonden is, zou ze juist op hun achterhoofd moeten laten krabben. De vraag die ze zichzelf zouden moeten stellen is: "Is het wel mogelijk dat deze huid na 100 miljoen jaar nog zo gaaf is, dat we zelfs de collageenvezels kunnen zien?" Het karkas van een koe, een hert of een vogel is al na een paar maanden verrot tot op het bot. Onder welke omstandigheden is deze "buitengewone conservering" ontstaan, en klopt de datering wel? Als je weer eens zo'n berichtje in de krant ziet (of een documentaire van de BBC), laat je dan niet voor de gek houden en maak het juiste onderscheid tussen feit en fictie.
27-08-2008
Monarch vlinders
Monarch vlinders vliegen op hun biologische klok
Wij mensen hebben een biologische klok, een dag/nacht ritme, maar vlinders hebben dat ook. De Monarch vlinder lijkt een combinatie van verschillende biologische klokken te gebruiken om zich gedurende een vlucht van duizenden kilometers op de zon te oriënteren. Een opmerkelijk staaltje van biotechnisch vernuft. In PLoS Biology staat een rapport van een onderzoek naar het mechanisme dat de Monarch vlinder gebruikt bij zijn migratie.1 Een team van the Universiteit van Massachusetts Medical School, samen met een entomoloog van de Czechische Academie van wetenschappen deden onderzoek naar de eiwitten die verantwoordelijk zijn voor een soort feedback mechanisme dat als een zonnekompas werkt. Wonderlijk genoeg lijken twee van die eiwitten van andere families te komen. Eentje van een ongewervelde en de andere van een gewervelde.
Volgens hen leek het erop alsof in deze vlinder de biologische klok van een fruitvlieg en een muis gecombineerd zijn, vermengd met nog wat unieke aspecten van zichzelf. In het rapport werden ingewikkelde regelfuncties toegeschreven aan de verschillende eiwitten. Functies die vandaag de dag in de procestechniek gebruikt worden en die mensen tweehonderd jaar geleden nog niet begrepen zouden hebben, omdat ze toen nog niet uitgevonden waren. En zelfs nu wordt het mechanisme van de vlinder nog niet helemaal begrepen. Toch werd evolutie (het wonderlijke proces van de geleidelijke aaneenschakeling van kleine willekeurige genetische aanpassingen, dat tot deze complexiteit geleid zou moeten hebben) gewoon aangenomen. Ze schreven het ontstaan van deze mechanismen toe aan "genverdubbeling en -verlies", maar bij verdubbeling ontstaat geen nieuwe informatie en verlies van informatie is juist het tegenovergestelde van wat ze willen bewijzen. Het vermogen van de Monarch vlinder om zijn weg te vinden naar een specifieke plek in Mexico, zou ontstaan moeten zijn uit een combinatie van vermogens van verschillende dieren (bijen en kevers) die een dergelijk migratiegedrag niet vertonen. Hoe de Monarch vlinder aan zijn tijdcompenserende zonnekompas is gekomen kunnen ze op die manier nooit bevredigend verklaren. De auteurs waagden zich ook niet aan het geven van een verklaring voor de schijnbare overeenkomst met muizen, waarmee nou niet echt een duidelijk evolutionair verband bestaat. Zou een denkbeeldige voorouder van muizen en vlinders misschien naar Mexico gezwommen zijn om daar naar Mexicaanse kaas te zoeken? Hoe zou evolutie überhaupt het ontstaan van een biologische klok kunnen verklaren? De auteurs namen het begrip "intelligent ontwerp" natuurlijk niet in de mond, maar het hele rapport staat vol met ontwerptaal. Het "klokmechanisme" doet denken aan het argument van William Paley: dat je bij het vinden van een klok ook niet denkt dat die vanzelf ontstaan is. Als je jezelf gaat afvragen waar die klok vandaan komt denk je in eerste instantie aan ontwerp en doelbewuste vervaardiging. Termen als "autoregulerende transcriptie feedbackloop", "circadiaanse fotoreceptor" en "transcriptieonderdrukker" horen thuis in complexe regelsystemen. Het woord "functie" is ook een van de meest voorkomende woorden in het stuk. De motivatie voor dit soort onderzoek is dan ook om dit soort functies af te kijken van de natuur (lees: de Ontwerper van de natuur), om er iets mee te kunnen doen, niet om te kijken hoe het geëvolueerd zou zijn. Zelfs National Geographic News zette de focus op het begrijpen van dit wonderbaarlijke systeem en niet op evolutie. Een van de teamleden, M. Reppert, beschreef het heel mooi: "Het brein van een vlinder is niet groter dan een speldenknop, en toch heeft het dit onvoorstelbare vermogen. Daarom willen we het zo graag begrijpen."
1. Zhu, Sauman et al, "Cryptochromes Define a Novel Circadian Clock Mechanism in Monarch Butterflies That May Underlie Sun Compass Navigation," Public Library of Science: Biology, Vol. 6, No. 1, e4 doi:10.1371/journal.pbio.0060004.
Hoe graag we ook zouden willen begrijpen hoe het allemaal werkt, een complex navigatiesysteem in een biologische computer ter grootte van een speldenknop dat een vlindertje over een vormloze oceaan naar een berg in Mexico leidt (die hij overigens nog nooit gezien heeft), met de zon als het enige aanknopingspunt, blijft voorlopig een groot mysterie. Zelfs al zouden we precies weten hoe elk onderdeeltje van het systeem werkt, dan zouden we nog iets missen. Dat geldt ook voor mensen: als je in onze hersenen zou kunnen stappen en precies kunnen achterhalen hoe elke chemische reactie plaatsvindt, heb je nog geen beeld van wie we zijn, wat we denken en waarom we dingen doen. Kunnen we de spectaculaire migratie van de Monarch vlinder reduceren tot een aantal chemische reacties? Die vraag kan je tijdenlang bezighouden en is stevig voer voor filosofen, maar kan niet opgelost worden door de reductionistische wetenschap. Het is echter geen enkel probleem voor iemand die beseft dat persoonlijkheid, wil en instinct afkomstig zijn van de Maker. Hij heeft het oorspronkelijke ontwerp gemaakt en het systeem geprogrammeerd. Ere Wie ere toekomt!
Misschien ten overvloede: zoals het nu werkt is het niet zoals het was. De Bijbel maakt ons duidelijk dat de mens zich, ondanks een zeer duidelijke waarschuwing, wilde onttrekken aan de onmisbare leiding van zijn Schepper en alles zelf wilde doen. De Ontwerper heeft zich toen, 'op speciaal verzoek' (zeg maar: vanwege de rebellie) van de mens, teruggetrokken en als gevolg daarvan werken de dingen nu niet meer allemaal zoals ze zouden moeten werken. Toch is er nog heel veel schoonheid en goede (samen)werking in de natuur om ons over te verwonderen en tot de meest voor de hand liggende conclusie te komen dat alles door een onvoorstelbaar hoge Intelligentie ontworpen moet zijn. Het feit alleen al dat wij mensen erover kunnen nadenken en ons erover kunnen verwonderen, dat we een verlangen kunnen krijgen om al die schoonheid met liefde na te bootsen in kunst en techniek is een bewijs dat onze Maker creatief en liefdevol moet zijn. Voor ontwerp is een ontwerper nodig, die op z'n minst bekend is met alle eigenschappen van zijn creatie. Wat de aanwezigheid van 'het kwaad' betreft: lees maar eens in de veel gestelde vragen.
29-08-2008
evolutietheorie-scheppingsgeschiedenis
Aanhangers van Darwin blijven propaganda pushen
De SETI heeft een onderwijsprogramma ontwikkeld met de naam Voyages Through Time. Dit is gedaan in samenwerking met het NASA Ames Research Center, de Academy of Sciences in Californië en de State University van San Fransisco, aldus een artikel met de naam "Astrobiology 101" op Space.com. Het artikel verwijst naar de website van Voyages Through Time waarop we zeven kopjes zien:
1. Het programma: Hierin wordt uiteengezet hoe belangrijk het is dat de studenten goed begrijpen dat evolutie een opeenstapeling van veranderingen is, van Big Bang tot moderne technologie, gedurende miljarden jaren, dat wetenschap een proces is dat ons in staat stelt om de natuurlijke wereld te begrijpen en hoeveel onderwijzers en wetenschappers er wel niet blij zijn met deze benadering. 2. Kosmische evolutie: Het moet in deze module duidelijk worden dat men "denkt" dat "het universum, het geheel van alles wat bestaat", "begonnen is met een explosie van ruimte en tijd en de expansie van een hete, dichte massa van elementaire deeltjes en fotonen, die gedurende miljarden jaren geëvolueerd zijn tot de sterren en sterrenstelsels die we vandaag de dag observeren." 3. Planetaire evolutie: In deze module wordt verteld dat alle planeten ontstonden uit dezelfde "draaiende schijf van stof en gas," waarmee ze impliceren dat de aarde een soort kosmisch ongelukje was waarop per ongeluk de juiste omstandigheden ontstonden die gunstig waren voor het ontstaan van leven. 4. Oorsprong van het leven: Deze module erkent dat de wetenschap te kort schiet om alles te begrijpen, maar belooft wel licht aan het einde van de tunnel. Ze beweren dat er bewijzen zijn in aardlagen en fossielen, waaruit ze kunnen afleiden dat "het leven op aarde ongeveer 3,8 miljard jaar geleden begon. Echter, hoe het leven eerst ontstond, of zelfs hoe de biochemische voorlopers van het leven ontwikkelden, en onder welke omstandigheden deze gebeurtenissen plaatsvonden, wordt nog niet begrepen. De oorsprong van het leven is een gebied dat actief onderzocht wordt, waarover onder wetenschappers van verschillende disciplines nog tamelijk veel gedebatteerd wordt." 5. De evolutie van het leven: Dit is een typische Darwinistische module, compleet met berkenspanner (het klassieke voorbeeld van de peper-en-zoutvlinder), de effecten van mutaties en natuurlijke selectie, de diversiteit van het leven, uniformitaristische dateringsmethoden en hoe men denkt dat alles wat leeft een gemeenschappelijke voorouder heeft (de Stamboom van het Leven). 6. De evolutie van de mens: In deze module wordt de studenten geleerd dat de mens ook het product is van dit willekeurige proces van afstamming. Een ongelukje dus. 7. De evolutie van technologie: De laatste module trekt de veronderstelde evolutionaire ontwikkeling door tot in onze huidige beschaving. De studenten wordt de huidige technologische ontwikkeling voorgehouden als een logisch gevolg van de 'evolutie van alles', beginnend bij de Big Bang, ongeveer 15 miljard jaar geleden.
Waar het om gaat is dat de manier waarop je de feiten interpreteert, afhankelijk is van je wereldbeeld. Dat wordt bepaald door de mate van vertrouwen die je hebt in bepaalde onveranderlijke realiteiten: de wetten van de logica, de rede, het bestaan van een absolute waarheid of een bovennatuurlijke wereld, waar tijd en ruimte hun oorsprong vonden. Ze spreken over "het geheel van alle dingen die bestaan", dat houdt in dat je wel moet geloven in universele waarheden, voordat je er iets zinnigs over kunt zeggen. Waarheid is niet afhankelijk van wat 'de meerderheid' denkt (zie ook de Lariedetector). De organisatie Answers in Genesis heeft ook een onderwijsprogramma, maar dat is gebaseerd op het verslag van de Bijbel. Ze noemen het "The Seven Cs of History" en gaan zo op hun manier door de geschiedenis heen. Hier volgt de versie van Schepper en Zoon: De zeven O's en S-en van de geschiedenis - het Zeven O's en S-en Plan
Ontwerp - Schepping (Bedacht en gemaakt door God) De schepping (het hele tijdruimte continuüm) is het ontwerp van God, Degene die buiten tijd en ruimte staat en alles kan overzien. Hij heeft het universum perfect gemaakt, met de mens als hoogtepunt en als beheerder aangesteld over de schepping. (Genesis 1 en 2)
Ongehoorzaamheid - Schending (Het schenden van Gods gebod leidt tot schaamte) De mens haalde door ongehoorzaamheid aan zijn Schepper schande en schaamte over zich heen. Er kwam scheiding tussen de oneindig goede Schepper en Zijn creatie. De mens had (en heeft nog steeds) de verantwoordelijkheid om goed voor de aarde te zorgen. God wilde de inspiratie van de mens zijn, maar de mens onttrok zich aan Gods leiding door te kiezen voor autonomie, waardoor hij de benodigde wijsheid moest ontberen. (Gen. 3)
Oordeel - Schuld (De mens moet de consequenties dragen en komt in de gevangenis) Door de schuld van de mens en zijn ongehoorzaamheid, kwam er een oordeel over hem en de schepping. God trok zijn levenskracht terug en vanaf dat moment kwamen er schadelijke mutaties in alle levende organismen. Mensen gingen elkaar naar het leven staan (Gen. 4). Maar God had al een plan klaarliggen: in Gen. 3:14,15 verzekert Hij de slang (de verleider, de bron van het kwaad) dat zijn kop vermorzeld zal worden door 'het zaad' van de vrouw. Jesaja (7:14-9:6,7) profeteerde later dat een maagd een zoon zou krijgen en dat Hij de namen 'God met ons', 'Wonderbaar', 'Raadgever', 'Sterke God', 'Eeuwige Vader' en 'Vredevorst' zou krijgen. De komst van deze wonderlijke Overwinnaar kun je ook afleiden uit Genesis 5 - zie deze slide ).
Overstroming - Schade (Schepping uit water geschonden door water) De mens bleef hardnekkig zijn eigen weg kiezen en keerde zich steeds meer tegen zijn Schepper. Dit bracht God zover dat Hij de hele aarde onder water liet lopen door een allesverwoestende overstroming, om vervolgens opnieuw te beginnen met Noach (en zijn gezin), die als enige zuiver was gebleven. Van die wereldwijde overstroming zien we nu nog steeds de schadelijke gevolgen: bergen, grotten, aardlagen, ravijnen, fossielen, ijskappen, enz. (Gen. 6 - 8)
Onrust - Schifting (Verstrooiing van de mensen over de aarde - cultuurvorming) Na de overstroming wilden de mensen zich niet over de aarde verspreiden, zoals God geboden had. Ze keerden zich, één van hart en ziel, tegen hun Schepper en dachten zich rustig te kunnen settelen in een vallei. God bracht echter verwarring in hun taal, waardoor de basis taalgroepen ontstonden. Er kwam onbegrip en scheiding onder de mensen. Nu moesten ze zich wel verspreiden. Hierdoor ontstonden ook de bevolkingsgroepen zoals Aziaten, Afrikanen, Indianen, Aboriginals, enz. (Genesis 11)
Overwinning - Schadeloosstelling (De Zoon van God overwint de dood en maakt ons vrij) God besloot een volk (Israël) als voorbeeld en uitgangspunt te nemen voor Zijn grote verzoeningsplan: de omwisseling. Offers van onschuldige dieren die de schuld van de mensen op zich namen, waren voorbodes van het Grote Offer: de volkomen onschuldige mens Jezus de Gezalfde, de Messias, de Christus, die zijn leven gaf voor ons leven. Hij nam onze schande, onze schulden en onze schade op zich en stelde ons volledig schadeloos. Door Zijn offer is de totale overwinning over het kwaad en de dood beschikbaar geworden. (Hebreeën 8:1-10:18)
Oplossing - Schriftvervulling (De vijand is overwonnen, Gods Woord helemaal vervuld) De uiteindelijke oplossing en complete schriftvervulling (het uitkomen van alle profetieën). Het huidige tijdruimte continuüm wordt helemaal vernieuwd. Het kwaad wordt vernietigd, samen met al zijn aanhangers (ieder schepsel dat niets van zijn Schepper wil weten), er komt een nieuwe hemel en een nieuwe aarde en zij die God liefhebben zullen voor altijd bij Hem zijn. (Openbaring 21 en 22)
Dit is het wereldbeeld dat de Bijbel ons aanbiedt. Je zult zien dat wetenschappelijke feiten beter te plaatsen zijn wanneer je deze punten in gedachten houdt. Of het nou gaat om geschiedenis, astronomie, taalwetenschap, antropologie, zoölogie, archeologie, geologie of paleontologie, alles wordt beter begrepen en komt het beste tot zijn recht in het licht van de Bijbel.
Genengroei: Er is geen genengroei en genen 'adopteren' geen wezenlijke nieuwe functies.
DNA Molecule: Het organische leven is gebaseerd op een ongelooflijk complexe informatiecode. Net zoals de tegenwoordige software code.
Bewijs Voor Schepping: Bewijs dat de evolutietheorie in diskrediet brengt. Het ontbreken van een natuurlijk mechanisme. Het ontbreken van fossiele tussenvormen. Onacceptabele modellen volgens de regels van de wetenschap.
Onreduceerbare Complexiteit: Er bestaan complexe organen en microscopische machines die onmogelijk door talrijke, opeenvolgende, kleine modificaties konden zijn gevormd.
Het Menselijk Oog: Een perfect en intergerelateerd systeem van ongeveer 40 individuele subsystemen, waaronder het netvlies, de pupil, de iris, het hoornvlies, de lens en de optische zenuw. Het perfecte oog
Bewijs Voor God: Wat zou bewijs voor God inhouden? Ontdek het ongelooflijke bewijs voor Intelligent Ontwerp, gebruik makend van fundamentele methodologie voor de detectie van ontwerp!
Een goed functionerend systeem ontstaat nooit vanzelf. Alle organismen op onze planeet bestaan uit systemen. Onze hersenen, ons zenuwstelsel of ons hart zijn maar enkele voorbeelden. Een levende cel bevat zoveel informatie als vijfhonderd boeken.