Twee maanden, dat zit aardig in de buurt . Toch merkwaardig dat in deze tijd, waarin de feiten het uniformitarisme steeds ongeloofwaardiger maken, wel steeds vaker een grote ramp als verklaring wordt gegeven, maar dat je in vakbladen nog steeds niet hoort dat een wereldwijde zondvloed wel eens een goede verklaring zou kunnen zijn. (Uniformitarisme is het geloof dat geologische processen vrijwel allemaal langzaam gaan en dat de aardlagen, fossielen, bergen, grotten, ijskappen en andere formaties, gedurende miljoenen jaren zijn ontstaan.) Het wereldwijd voorkomen van fossiele massagraven is al een goede aanwijzing voor een wereldwijde catastrofe. Maar vooral de gevallen waarbij de kleinste details bewaard blijven, zoals bij de 346 walvissen die vier jaar geleden in een laag kiezelgoer in Peru gevonden werden, moeten wel snel begraven zijn, anders waren ze nooit zo perfect geconserveerd. Deze nieuwe vondst van een gigantisch bos van misschien wel veel meer dan 600 vierkante kilometer, is een prachtig onderzoeksgebied voor creationisten. Het zou mooi zijn als er wat pure monsters genomen kunnen worden om te zien of er nog radioactief koolstof aanwezig is. Daar zou een geoloog die in evolutie gelooft niet zo gauw naar zoeken, omdat hij of zij al "weet" dat dit bos 300 miljoen jaar oud is, en al het radioactieve koolstof al vervallen zou moeten zijn. We zullen zien hoe dit uitpakt. De verwachtingen zijn hoog gespannen aan onze kant.

De redenatie in deze artikelen gaat op verschillende punten mank. Ten eerste halen ze begrippen door elkaar. De Bijbel maakt ook onderscheid tussen gevoelens van zekerheid, vreugde of hoop, die toegestaan zijn (zoals het vaste vertrouwen op de beloften van God), en aan de andere kant zelfzuchtigheid en arrogantie. Dus nee, de Bijbel heeft het niet bij het verkeerde eind. Tracy en Robins geven wel toe dat trots niet altijd goed is. Zelfzuchtigheid en arrogantie kunnen schadelijk zijn. Daar komen we bij de tweede denkfout: ze gingen uit van christelijke normen en waarden om dingen te beoordelen. Het evolutionistische denken kan geen waardeoordeel geven, het kan niet zeggen dat iets "donker", "opgeblazen" of "vals" is, omdat het geen standaard maat heeft waarmee het deze dingen kan beoordelen. Evolutie is wat het doet. Waardeoordelen komen voort uit ons door God gegeven geweten. Als Tracy consequent wil zijn, dan moet ze alleen maar zeggen dat trots "is"; dat er een serie biochemische processen is, die gekarakteriseerd wordt door het vooruitsteken van de borst en het opdringen aan anderen, waar we het woord 'trots' voor bedacht hebben. De Bijbel geeft ons echter wel een standaard: het karakter van God en Zijn geboden. Het is niet redelijk dat mevrouw Tracy enerzijds een Bijbels waardeoordeel geeft en zich dan omdraait en zegt dat de bron van haar bewering het bij het verkeerde eind had. Ten slotte is dit onderzoek niet meer dan het vertellen van evolutionistische verhaaltjes. Een soort Star Wars mythe, compleet met een primitief volkje en een "dark side". De mensen van de stam die ze geïnterviewd heeft, zijn overigens gewoon mensen van deze tijd. Ze leven nu, niet tienduizenden jaren geleden, in een sterrenstelsel, heel ver weg. Door de inwoners van Burkina Faso te associëren met primitieven begeeft Tracy zich wel op glad ijs. Ze zouden een aanklacht tegen haar moeten indienen, wegens racisme. Deze mensen zijn net zo modern als professoren op een universiteit. En hoe weten Tracy en Robins nu wat 'primitieve mensen' (als die ooit bestaan hebben) deden, toen er een soort genetische mutatie kwam die ze 'trots' maakte? Draagt dit onderzoek iets bij aan het begrijpen van het menselijke karakter? Wat heeft het voor zin om een van de grootst fouten die de mens kan maken, die zoveel ellende in de wereld veroorzaakt, te rationaliseren? Is het niet juist hoogmoedig om de menselijke rede en een schijn van wetenschappelijke kennis boven de wijsheid van God te stellen? Dit was een totaal nutteloos onderzoek. Alles wat we moeten weten over trots en hoogmoed stond al in het Woord van God.

Nu is het dan toch echt zover. De theorie van junk DNA is dood. Darwinisten kunnen een kuiltje gaan graven in hun achtertuin. Greally zei dat we het hadden kunnen raden. Dat klopt. Als ze naar de creationisten en voorstanders van intelligent design hadden geluisterd, die al jaren zeggen dat het geen 'junk' is, en dat er een reden voor moet zijn, dan hadden de Darwinisten de wetenschap niet zo lang tegengehouden in het begrijpen van deze complexiteit. Laat ze nou eens toegeven dat het DNA een complexe CODE is. Zo complex dat de knapste programmeurs van deze aarde het nog niet kunnen ontcijferen. Een programmastructuur van 3 gigabite, met overlappende codes en ongekende interactieve functionaliteit, die een blauwdruk vormt voor een zelfstandig werkend, denkend, lopend, lerend, levend, lachend, liefhebbend organisme. Kan een dergelijk programma geschreven worden door puur toeval? Er is geen proces bekend waardoor dat zou kunnen plaatsvinden. De enige logische verklaring voor de oorsprong van een dergelijk programma is een Programmeur. Een Programmeur die zelf ook denkt, leeft, lacht en liefheeft; Die ons liefheeft (Joh 3:16).

Huh?! Zeg dat nog eens?
1. Gevonden in een laag die 'ouder' is dan verwacht. Dat is niet zo verbazingwekkend. De lagen zijn niet gevormd door miljoenen jaren van sedimentatie, maar als gevolg van de grote overstroming (zie presentatie).
2. Dat pinguïns, net als veel andere levende wezens, vroeger groter werden is niet verwonderlijk, (zie dit artikel en de presentatie).
3. Die grotere snavel lijkt eerder beter. Dat is toch geen primitieve voorloper van de moderne snavel? Wanneer komen evolutionisten nou eens met een voorbeeld waaruit blijkt dat een soort, door toevoeging van nieuw (uniek!) genetisch materiaal, groter, beter en sterker is geworden?
4. Meer diversiteit in het verleden betekent toch dat evolutie de pinguïn niet beter gemaakt heeft? Hij is er alleen maar op achteruit gegaan. Net als rudimentaire organen; die kunnen ook niet gebruikt worden als bewijs voor evolutie.
5. Iedereen was weer eens verbaasd... behalve de creationisten.
6. Conclusie: Dit is een bevestiging voor het Bijbelse verslag van de geschiedenis.

Eigenlijk is dit een heel verontrustend artikel. We hebben de darwinisten gewoon betrapt op een leugen. Meer dan 30 jaar hebben ze ons een flauwekulverhaaltje voorgeschoteld. Omdat het ze wel "goed van pas" kwam (hè, Gagneux?). 'vele, vele jaren lang kwam het verschil van 1% ons goed van pas...' Ho eens even. Ons? wie is 'ons'? Toch niet de miljoenen schoolkinderen en leken, of zeg maar gerust de meerderheid van de mensen die deze flauwekul jarenlang met de paplepel ingegoten kregen, in de naam van de wetenschap? Nee, 'ons' zijn van de darwinpartij, de dogmatici die schaamteloos hebben gelogen om hun agenda erdoor te drukken. Hun strategie: mens en aap zoveel mogelijk hetzelfde te laten lijken, zodat hun verhaaltje geloofwaardig klinkt. Nu zijn we 32 jaar verder en kunnen ze er niet meer omheen. "Eerlijkheid gebiedt", maar hoelang hun eerlijkheid duurt is maar zeer de vraag. En hoe eerlijk is 'eerlijk' als het begrip dat wij daarvan hebben slechts voorkomt uit een brein dat door een volkomen 'oneerlijke' reeks toevallige mutaties tot stand gekomen is? Wat is eerlijkheid als je geen standaard hebt om het aan af te meten?

Als je een evolutionist "we weten nu" hoort zeggen, weet je dat ze dat nog niet eerder wisten en dat ze liegen alsof het gedrukt staat. Sterker nog, het staat gedrukt (zie het vorige artikel). Wordt je niet moe van al dat gekonkel? Hier hebben ze weer een complex systeem gevonden - in een worm deze keer - en doen een belachelijke extrapolatie door het helemaal door te trekken naar de menselijke hersenen. Het had een probleem moeten zijn dat dit kenmerk er volgens hun tijdlijn al lang voor de gewervelden was, maar nee hoor. Ze sprongen zo van de logische rots in de oceaan van evolutionistische speculatie. Daar kunnen innovatieve oplossingen zomaar "tevoorschijn komen". Zonder een denker om het te bedenken gaan cellen helemaal vanzelf "samenklonteren" en "specialiseren" en zie daar: de hypothalamus van de gewervelde, die zorgt voor groei, stofwisseling en voortplanting! Het lijkt een herkenbaar patroon te worden, dat evolutionisten de wortels van complexe systemen steeds verder terug in de tijd vinden. Het duurt vast niet lang meer totdat ze ontdekken dat onze universele gemeenschappelijke voorouder een steen was en dat het DNA is ontstaan in de oergaswolk waarin ons zonnestelsel geboren zou moeten zijn. Maar zonder gekheid, ze kunnen natuurlijk niet doorgaan met deze manier van 'verklaringen' geven. Dan kunnen ze net zo goed toegeven dat alle basisvormen plotseling zijn gevormd. Wat maakt het uit, we geloven toch allemaal in wonderen? En als we dan toch bezig zijn, waarom dan niet in zes dagen?

Wel ja, 300% verschil in ouderdom geeft wel weer te denken. Maar we hebben in het verleden al meer gezien dat de dateringsmethoden elkaar vaak tegenspreken. Hebben ze niet gehoord dat de moleculaire klok kapot is? (Zie deze Engelstalige artikelen voor meer info: (06/07/2005 en 07/15/2005).  Je kunt niet bouwen op het Darwinistische drijfzand. Afgezien van de vermeende ouderdom passen de feiten heel goed in een Bijbels wereldbeeld van klimaatschommelingen na de zondvloed.
    Volgens de redenatie in de genoemde artikelen was de gigantische schommeling in temperatuur niet te danken aan de mens. Toch gaan Nature en Science wel door met het publiceren van paniekzaaiende artikelen over hoe wij mensen de oorzaak zijn van de opwarming van de aarde. Er zijn ook wetenschappers die niet zo zeker zijn over onze invloed op deze opwarming. Maar dat is een hele andere discussie

Twee onwaarschijnlijke verklaringen maken samen nog geen mogelijke verklaring. Zou een klimaatsverandering een mammoetbaby terplekke invriezen? De kuddes zouden allang gemigreerd zijn, tenzij er iets plotselings en spectaculairs plaatsvond. Noch zouden duizenden mammoeten zo compleet en perfect bevroren zijn, zodat zelfs oogballen, vacht en maaginhoud bewaard bleven, als ze door jagers achtergelaten waren. Nee, de enorme hoeveelheid extreem goed geconserveerde mammoeten is een stille getuige van een wereldwijde catastrofe. Mammoetresten worden gevonden van Alaska tot in het noorden van Rusland. De grote overstroming, de in de Bijbel beschreven zondvloed, biedt een uitstekende verklaring voor dit soort vondsten. Een gedetailleerde analyse, door Dr Walter Brown van het Center for Scientific Creation (Engelstalig), geeft aardig wat stof tot nadenken.

Je ziet het telkens weer: ze kunnen niet verklaren hoe conservering en diversificatie samen kunnen gaan. Waarom zou de ene wel complexer geworden zijn en de andere niet? Elke keer moet gebogen worden voor de god van de willekeur. "Het is nu eenmaal zo, en evolutie is een feit, dus moet het wel gebeurd zijn, maar hoe... dat weten we niet". Voor hen die ontkennen dat het leven opzettelijk en intelligent in elkaar gezet is, zit de schepping vol met valkuilen. Een beetje licht op het pad zou niet verkeerd zijn (Psalm 119:130).

De opmerking in de Times dat "het Bijbelse verhaal niet helemaal verzonnen is" stuitte Todd Bolen tegen de borst. Hij zei dat het helemaal niet verzonnen is. Hoe meer bewijzen er komen, hoe zwakker de zaak van de liberale sceptici wordt. De verhalen in het Oude Testament zijn bijzonder, en soms erg moeilijk te geloven. Er zijn avonturen, intriges, relaties, helden, slechteriken en wonderen. Maar het zijn geen verzonnen verhalen. De hoge mate van detail in (plaats)namen, data en gebeurtenissen verwacht je niet in fictie. Denk maar eens aan de lange lijsten van Davids officieren en priesters, of alle onderdelen van de Tabernakel. Waarom zouden die dingen verzonnen zijn? De verslagen in de Bijbel komen over als officiële documenten. De details worden ook niet aangedikt en de helden worden niet gespaard. Zo worden bijvoorbeeld de stommiteiten die David en zijn zoon Salomo begingen, in één adem genoemd met hun goede daden. Ze worden afgebeeld in hun zwakke momenten maar ook in hun glorietijden. Namen in de Bijbel komen terug in inscripties uit Egypte, Moab, Babylon en door heel Israël zelf. Dit in combinatie met alle archeologische bevestigingen, maakt de Bijbel tot het meest betrouwbare antieke boek. Geen enkel ander "religieus" boek kan op zoveel punten worden geverifieerd. Critici spuien hun gal over de Bijbel niet op wetenschappelijke gronden, maar vanuit een persoonlijke vooringenomenheid. Het boek The Stones Cry Out van Randall Price (1997), bevat vele voorbeelden en doet al jaren kritiek verstommen. Welke ontdekkingen zouden er nog meer gedaan kunnen worden in de 130.000 kleitabletten die nog steeds onvertaald in het British Museum liggen?

Dit soort artikelen gebruiken het woord 'evolutie', terwijl het eigenlijk altijd om kleinschalige veranderingen gaat. (Dat is niet tegenstrijdig met het creationisme; en omdat de veranderingen heel snel kunnen zijn gegaan, zelfs niet voor mensen die geloven dat de aarde jong is.) Of ze verzanden in cirkelredeneringen, waarbij de ene aanname de andere moet bewijzen. Aanhangers van de Darwinpartij kunnen evolutie elke betekenis geven die ze willen, zolang het maar het beoogde resultaat oplevert: het publiek laten geloven dat evolutie van molecuul naar mens een wetenschappelijk bewezen feit is.

Deze bekendmakingen staan niet op zichzelf. Zoals op deze site al eerder werd vermeld, komen er vaker berichten van problemen met ouderdomsbepalingen van hemellichamen (zie bijvoorbeeld de artikelen: Enceladus verhit de discussie, Saturnus nog steeds verrassend en Mercurius mysterieus magnetisch). En zo zijn er nog wel meer voorbeelden te noemen. Je ziet eigenlijk nooit dat wetenschappers bewijs kunnen aandragen dat het zonnestelsel daadwerkelijk miljarden jaren oud is. Ze komen met aannames, meer niet. En omdat de harde resultaten van metingen niet veranderd kunnen worden, zie je dat ze zich in allerlei bochten moeten wringen om de feiten, die eerder een jonge leeftijd suggereren, te laten passen in hun theorieën. Er zijn geen keiharde aanwijzingen die er op duiden dat Iapetus 'ongeveer' 4.564 miljard jaar oud is. Deze leeftijd is blindelings overgenomen uit uniformitaristische, evolutionistische theorieën.
    Het is maar goed dat de planeten en manen niet kunnen horen wat er hier over hen gezegd wordt. Stel je voor dat een jongeman tegen zijn date zou zeggen: "Wat heb jij een prachtig figuur, je ziet er zo jong uit voor een 4500-jarige."

Is er vandaag de dag eigenlijk wel een schepsel dat "beter geëvolueerd" is dan de wezens van voorheen? Telkens weer horen we dat de gevonden fossielen van een bepaalde soort sterker, groter en beter waren dan hun hedendaagse familieleden. Of er is in 110 miljoen jaar niets aan veranderd. Op een dag zullen de evolutionistische geloofsuitingen in wetenschappelijke publicaties overblijven als restjes, om vervolgens aan de vogels gevoerd te worden.

Evolutionistische antropologen vinden de grootte van de hersenen erg belangrijk (afgeleid van de inhoud van de schedel), maar kijk eens naar deze man. Hij heeft 'veel te kleine' hersenen voor een 'modern mens' en toch functioneren die hersenen normaal in een schedel die niet afwijkt van die van jou en mij. Hij heeft een IQ dat ook voorkomt bij mensen met een goed gevulde hersenpan. Hiermee wordt aangetoond dat de verhouding tussen schedelinhoud, de grootte van de hersenen en intelligentie niet zomaar tot een conclusie leidt. En zouden de skeletten van meneer Bao Xishun en zijn bruid door paleontologen niet als twee verschillende soorten worden geclassificeerd?

Deze situatie is vergelijkbaar met de aannames die gedaan worden in de biologie. Men gaat er vanuit dat er een bepaalde tijd nodig is geweest voor de ontwikkeling van alle levende wezens. En toch vinden ze 'steeds verder terug in de tijd' organismen die net zo complex zijn als de levende wezens die we vandaag de dag zien. Zo ook in de astronomie: als je er vanuit gaat dat het heelal 13,66 miljard jaar geleden is ontstaan dan heb je een uitdaging als je iets vindt dat vrijwel aan het begin van die periode staat en toch volledig gevormd en complex is. Gezien vanuit een creationistisch standpunt en met de Bijbel als uitgangspunt, ligt het geheel in de lijn der verwachting. Als God in het begin alles gemaakt heeft, zou het ons niet moeten verbazen dat onderzoeken zullen aantonen dat er vanaf het begin complexe structuren geweest zijn.

Het creationisme wordt aan alle kanten geweerd in musea en populair wetenschappelijke tijdschriften en programma's. Toch blijft de mythe van evolutie nog steeds hoog in hun vaandel staan. En dat terwijl het steeds duidelijker wordt dat het geloof wat er voor nodig is om het in stand te houden, groter moet zijn dan dat van menig creationist. Maar in de populaire media hoor je nauwelijks iemand roepen dat er vals gespeeld wordt. Bijna niemand stelt de lastige vragen. Ze komen er iedere keer weer mee weg. Ze kleden het probleem van plotseling verschijnende, complex gevormde organismen gewoon aan met allemaal mooi klinkende wetenschappelijke woorden en iedereen slikt het voor zoete koek.
Overigens is het ontstaan van leven uit levenloze moleculen nog steeds een probleem. Er is over 'spontane biogenese' nog steeds geen sluitend verhaal opgesteld. Chemische reacties die we vandaag de dag kennen, produceren misschien enkele elementen die voorkomen in levende organismen, maar ze komen nooit spontaan bij elkaar om ook maar het meest eenvoudige levende wezen te vormen. Het ontstaan van het eerste leven is gewoon een zwarte bladzijde in het evolutieverhaal. Levende organismen maken gebruik van eiwitten, aminozuren, vetten en suikers. Maar hoe en in welke volgorde deze ontstaan zouden zijn, en hoe ze zijn gaan 'samenwerken', is een discussie die nog steeds gevoerd wordt onder evolutionisten. Er zijn wel verschillende theorieën voor bedacht, zoals 'RNA-wereld', co-evolutie en zelfreplicerende peptiden, maar ze bieden geen van allen een bevredigend antwoord. (Zie European Astrobiology Magazine.) Het is allemaal speculatie, podiumrook, bluf en onwetendheid. Het is allemaal giswerk en heeft niet veel meer met wetenschap te maken dan alchemie. De chemie bied wel bruikbare resultaten, maar mist het doel (het maken van goud - het verklaren van het begin van het leven). De Bijbel geeft een beeld van het begin dat meer overeenkomt met de feiten: leven begon complex, met een aantal basistypen en werd later meer divers en gespecificeerd.

Oké evolutionisten, jullie kunnen kiezen: de hoge ouderdom opgeven, of jullie geloofwaardigheid. Jullie zijn in ieder geval al lang niet meer mijn geloof waard. (Ja, ik weet het, zonder hoge ouderdom geen evolutie, maar dat is jullie probleem.)

Dit is geen verrassing voor creationisten, wel voor seculiere, in de Big-Bang gelovende kosmologen. We hopen dat astronomen hun huidige ideeën zullen herzien, maar als ze echt vooruitgang willen boeken, zullen ze verder moeten kijken dan hun uniformitaristische Big-Bang-neus lang is. Voorbij tijd en ruimte, naar de God die alles maakte.

Het moet wel een rotdag geweest zijn in dinotopia. Weet er iemand een hedendaags voorbeeld waarbij honderden grote beesten zoals olifanten en giraffen in een gebied van 1,5 kilometer begraven werden, terwijl ze vreedzaam aan het grazen waren langs de rivier? Iemand zei eens dat het heden de sleutel is tot het verleden. Daar blijft niet veel van over op deze manier. Of wat dacht je van die vondst van een deel van een plateosaurus, ruim twee kilometer onder de Noordzee? Dat was een diepterecord voor een dinosaurusvondst. LiveScience rapporteerde hierover dat het goed mogelijk is dat daar nog veel meer fossielen begraven liggen. National Geographic News, News@Nature en de BBC hadden het er ook over. Zulke grote beesten die ruim twee kilometer diep in de zeebodem begraven liggen - probeer je dat eens voor te stellen. Als ze inderdaad in rivierdelta's leefden en nu diep onder de zee begraven liggen, wat is er dan in hemelsnaam gebeurd?
Ik heb een voorstel voor een scenario: Genesis 7.