Het bulletin van de Geological Society of America startte 2007 met een knal. (Vakidioten noemen een uitroepteken soms een knal). Je ziet niet vaak een uitroepteken achter de titel van een wetenschappelijk werk. Het laat iets zien van schrik en ontsteltenis die Donald R. Lowe (Stanford) en Gary R. Byerly (Louisiana State)¹ gevoeld moeten hebben toen ze een rotsformatie van de onderkant van de geologische kolom (Archaïcum) helemaal naar boven (Pleistoceen) moesten verplaatsen.

IJzersteen formaties in de Barberton Greenstone belt, Zuid Afrika, werden tot nog toe gezien als de oudste hydrathermische eruptie afzettingen onder water ter wereld. Het zou vermeend bewijs hebben geleverd voor Archaïcum hydrathermische systemen, oceaansamenstelling en temperatuur, en het vroege leven. Dit rapport presenteert ... bewijs vanuit drie wijd verspreide gebieden dat het ijzersteen gevormd is op, en direct onder het moderne aardoppervlak, door actief grondwater en bronnen, waarschijnlijk tijdens perioden van zwaardere regenval in het Pleistoceen... deze afzettingen vertegenwoordigen wel een opmerkelijk ijzeroxide afzettend hydraulisch systeem uit het Kwartair (een recent tijdperk, waaronder het Pleistoceen), maar bieden geen informatie over de omstandigheden of het leven op de vroege Aarde.

En zo is het verplaatsen van de eerste rotsen op Aarde naar de moderne tijd reden voor een knal. "IJzersteen afzettingen in de Barberton Greenstone belt, Zuid Afrika: Producten van een Cenozoïsch hydraulisch systeem, geen hydrathermische eruptiekanalen uit het Archaïcum!" De geaccepteerde leeftijd was ongeveer 3,55 miljard jaar. Van het Pleistoceen wordt verondersteld dat het ongeveer 2 miljoen jaar geleden begonnen is. Dat betekent dat de nieuwe leeftijd maximaal 0,06% is van de oude.

Vorige schattingen van de leeftijd van het heelal zitten er 15% naast, volgens ABC News Australië, die nieuwe schattingen rapporteert van Amerikaanse en Australische astronomen. 


Rekening houdend met de uitdoving van licht door stof bepaalden ze de nieuwe afstand tot M33, een sterrenstelsel dat gebruikt wordt als een standaard voor afstandsbepalingen. Het was eerst berekend op 2,6 miljoen lichtjaar, nu is het 3 miljoen lichtjaar geworden. Hierdoor worden andere schattingen van afstanden in het heelal ook beïnvloed, alsmede de totale leeftijd van het heelal, was hun conclusie.  In het artikel wordt verder gespeculeerd dat onze lichamen bestaan uit sterrenstof en dat de helft van ons lichaam bestaat uit waterstofatomen die stammen uit de tijd van de Big Bang. Al met al mogen we onszelf nu weer en paar miljard jaar ouder voelen.

Hier kunnen Darwinisten behoorlijk last van hebben:
waar kwamen de insecten vandaan?
Een paar van de stekelige problemen waar geen muggenstick tegen helpt:
 

• Er zijn ontzaglijk veel soorten insecten.
• Insecten vallen onder de sterkste dieren, ook qua overleving.
• Er komen 'voor' het Devoon geen fossielen van insecten voor. (Volgens evolutie 410 miljoen jaar geleden).
• De 'eerste' gesegmenteerde lichamen verschenen in het Cambrium (Gesteld op 511 miljoen jaar geleden).
• Er zijn geen zee-insecten, maar die 'eerste' gesegmenteerde dieren uit het Cambrium waren maritieme organismen.

Probeer je nu eens het volgende voor te stellen: (1) een insect met zes poten, (2) een spin met acht poten, (3) een duizendpoot met 15 tot 173 paar poten, en (4) een krab met 10 poten, waarvan er twee klauwen zijn. Nu is de opdracht: maak hier een mooi evolutionair verhaal van met een gezamenlijke afstamming. Dat is een leuke uitdaging. Zelfs de meest doorwinterde Darwinist zal hier een hele kluif aan hebben, zoals de openingszinnen van een verhandeling in Science¹ stellen dat de oorsprong van zespotigen zeer betwist wordt. De bijna volledige afwezigheid van fossielen die ze zouden moeten verbinden met andere soorten als duizendpoten en miljoenpoten, schorpioenen en spinnen is een groot probleem voor ze.
Door naar bepaalde genen te kijken denken ze de krabben, kreeften en garnalen te kunnen verbinden aan de insecten, maar dat betoog is doorspekt van onzekere termen als 'schijnt', 'lijkt' en 'heeft misschien'. Volgens het artikel is het ook hoogst merkwaardig dat de insecten, die zich zo makkelijk kunnen aanpassen aan elke soort omgeving op het land, nooit verder ontwikkeld zijn in de zee. Ze veronderstellen dat er al andere organismen zijn die belangrijke posities in het milieu innemen, waardoor de insecten daar niet nodig zijn.
Dus is er geen plaats meer in de herberg van Neptunus, de insecten hebben hun plaats ingenomen op het land en het Darwinverhaal is weer gered. En de afwezigheid van insecten in het fossielenverhaal voor het Devoon is verklaard.

Wat is het toch heerlijk als je de hele wetenschappelijke gemeenschap achter je hebt staan. Je kunt lekker je gang gaan, allemaal mooie verhaaltjes verzinnen en het wordt nog gepubliceerd ook. Maar wee je gebeente als je probeert iets anders te beweren dan Meester Darwin! Nee, je recept moet wel helemaal passen binnen de beperkingen van het Neo Darwinistische Kookboek der Grote Waarheden. Het is ronduit verbluffend om te zien hoe de Darwinpartij met zoveel gemak een verklaring publiceert bij een totale afwezigheid van bewijs (uit het fossielenverhaal bijvoorbeeld). En wil je betrouwbaar over komen dan verzin je gewoon een paar duur klinkende woorden als ontogenese, divergente en convergente evolutie, antropomorfisme en gradualisme. Dan houd je het eenvoudige publiek op een afstand en houd je de wetenschappelijke gemeenschap te vriend. Flink speculeren en personifiëren en als je er niet meer uitkomt, af en toe wat magische woorden gebruiken als 'ontstaan', 'voortbrengen' en 'verschijnen'. Het wordt weer hoog tijd voor een rondje lariekoek; wie lust er nog eentje?

Wie kan zich nog herinneren dat de overeenkomst tussen de genen van mensen en chimpansees geschat werd op 98.5%? Wat dacht je ervan om daar eens 94% van te maken?


Dat is de nieuwe schatting die gemaakt wordt door Matthew Hahn (Universiteit van Indiana) en een team, die een scriptie publiceerden in PLoS One.¹ J.R. Minkel, die schrijft voor Scientific American, zei: "het verschil van 6 procent is aanzienlijk groter dan de algemeen aangehaalde getal van 1.5 procent."
    Waarom zo'n drastische revisie? Hahn zegt dat de vorige schatting geen rekening houdt met verdubbelde genen. Of, zoals Minkel het verklaart (uitgaande van Evolutie):

De nieuwe vondst ondersteunt het idee dat evolutie mensen mogelijk nieuwe genen gegeven heeft met nieuwe functies die niet bestaan bij chimpansees, iets wat onderzoekers tot voor kort niet herkend hadden. De oudere waarde van 1.5 procent geeft het verschil aan tussen de overeenkomstige genen van mensen en chimpansees, zoals het verschil in spelling van hetzelfde woord in twee gelijksoortige talen. Gebaseerd op dat getal, hebben experts voorgesteld dat mensen en chimpansees in wezen dezelfde genen hebben, maar dat ze verschillen in wanneer en waar ze aan en uit gezet worden.
Het nieuwe onderzoek houdt rekening met de mogelijkheid van meervoudige kopieën van genen en dat het aantal kopieën kan verschillen tussen soorten, zelfs al is het gen nagenoeg hetzelfde.

De statistieken: "De groep schatte dat mensen 689 nieuwe genduplicaten hebben verkregen en er 86 verloren hebben sinds ze aftakten van onze gezamenlijke voorouder die we zes miljoen jaar geleden hadden met de chimpansees. Evenzo redeneerden ze dat chimpansees 729 genkopieën verloren hebben die mensen nog hebben."
    Minkel en de auteurs van de verhandeling keken niet buiten het hokje van evolutie om de verschillen te verklaren. Er werd een geneticus aangehaald die gezegd zou hebben: "Het verslag ondersteunt het opkomende gezichtspunt dat de verandering in genkopie aantal, via genduplicatie of verlies, een van de belangrijkste mechanismen is die de evolutie van zoogdieren dreef." Hoe dit nieuwe genen of complexe systemen produceert, werd niet uitgelegd. Minkel somde op wat evolutionisten hierbij geloven: "Onderzoekers geloven dat toegevoegde kopieën van hetzelfde gen evolutie als het ware laten expirimenteren met het vinden van nieuwe functies voor oude genen." Die zin, samen met zijn eerdere opmerking: " dat evolutie mensen mogelijk nieuwe genen gegeven heeft met nieuwe functies", maakt van evolutie een persoonlijkheid die zelfstandig intelligente of semi- intelligente beslissingen kan nemen.

Een aantal onderzoekers van het Weizmann Instituut in Rehovot, Israel, schreven in Nature,¹ over het effect van mutaties op proteïnen. Bij hun tests bleek dat de weerstand van een bacterie (E. coli) tegen mutaties, maar tot een bepaalde drempel ging. Voorbij die drempel was de dood van de bacterie snel en onverbiddelijk, zelfs nadat ze de slechte mutaties hadden verwijderd.

De proteïnen waren "veel minder robuust dan algemeen wordt aangenomen"
Hun studie werpt ook twijfels op over de overlevingskansen van zogenaamde "neutrale" mutaties. In eerste instantie lijken deze mutaties geen invloed te hebben op het organisme, vanwege back-up kopieën van een gen, het onderdrukken van het gemuteerde gen en andere mechanismen die de cel gebruikt om de schade te beperken. Uiteindelijk wordt de drempel echter toch bereikt en stort het systeem net zo snel in elkaar als een cel die door schadelijke mutaties wordt vernield. De schrijvers van deze studie gaven niet aan dat gunstige mutaties op den duur een organisme kunnen helpen. Ze konden eigenlijk niets meedelen wat evolutie enige hoop geeft op vooruitgang. Sterker nog, ze stelden een "nieuw model" voor wat zelfs anti-evolutionair klinkt: Cellen zijn geprogrammeerd om zo lang mogelijk schadelijke mutaties af te weren, maar zullen uiteindelijk instorten onder de last van mutaties. Een ander gevaar is dat willekeurig ronddrijvende proteïnen zich kunnen zich 'opstapelen' (verzamelen) om zo een het organisme aan te vallen.

Er circuleert een verhaal in de wetenschapsmedia dat een explosieve toename van complexe organismen in het Cambrium samenging met een toename van zuurstof in de atmosfeer. Verslaggevers leggen een kennelijk oorzaak- en-gevolg verband.







Voorbeelden:

1. News@Nature: "Een scherpe toename van de hoeveelheid zuurstof in de lucht kan het startschot voor de evolutie van complex dierlijk leven geweest zijn".
2. Queens Universiteit: "De zoektocht naar een antwoord op Darwins Dilemma: zuurstof kon wel eens de sleutel zijn voor de eerste verschijning van grote dieren, zegt Queens professor".
3. Science Daily: "Het nauwe verband tussen de eerste verschijning van zuurstofrijke omstandigheden in de oceanen, en de verschijning van grote dierenfossielen, bevestigt het belang van zuurstof als aanzetter voor de vroege evolutie van dieren, zeggen de onderzoekers".

Dieren hebben absoluut zuurstof nodig, en een toename van zuurstofconcentraties in het late Neoproterozoïcum is geopperd als een stimulans voor hun evolutie. Het ijzergehalte van diepzeesedimenten laat zien dat de diepe oceaan voor en tijdens de Gaskiers ijstijdontwikkeling (580 miljoen jaar geleden) zeer zuurstofarm en ijzerhoudend was, en daarna zuurstofhoudend is geworden. De, voor zover bekend, oudste leden van de Ediacara flora en fauna zijn gevonden kort na de Gaskiers ijstijdontwikkeling, hetgeen een causaal verband suggereert tussen hun evolutie en deze toevoeging van zuurstof. Een langer stabiel zuurstofrijk milieu kan het verschijnen van bilaterale zelf voortbewegende dieren, zo'n 25 miljoen jaar later, mogelijk hebben gemaakt.

Wetenschappers aan de Universiteit van Manchester en het Natural History Museum hebben de grote nagel aan de achterpoten van kleine vleesetende Dino's (zoals de Velociraptor en de Deinonichus) onderzocht. Men nam altijd aan dat deze Dino's hun prooi open reten met hun nagels, zoals dat in de Jurassic Park films uitgebeeld wordt.



De onderzoekers hebben een robotarm en computer modellen gemaakt, die de beweging van de poten moesten nabootsen. Openrijten van prooi bleek echter helemaal niet te lukken. De nagel draait zich in het vlees, en fungeert meer als een soort haak. Bovendien waren de wonden niet diep genoeg om een echt gevaar op de leveren voor de grotere prooi. Nu wordt er een nieuwe conclusie getrokken: "Het geeft een krachtige grip, wat het idee naar voren bracht dat ze gebruikt kunnen worden om tegen de zij van een prooi op te klimmen."

Tot zo ver het wetenschappelijke onderzoek. En dan nu een artikel uit de standaard Geloofsbelijdenis der Evolutieaanhangers: "Sommige van de kleinere verwante soorten hebben mogelijk in bomen geklommen, voordat ze naar beneden gleden of sprongen. Deze dieren staan heel dicht bij de oorsprong van vogels, en zouden in verband gebracht kunnen worden met het ontstaan van de vogelvlucht." Uit de woorden 'mogelijk' en 'zou kunnen' is af te leiden dat het gaat om veronderstellingen. Er is nog nooit enig bewijs gevonden voor de ontwikkeling van veren bij dinosauriërs, laat staan vleugels. De benodigde tussenvormen zijn nooit gevonden, alleen een paar keer verzonnen (denk aan de 'vroege vogel' Archaeopteryx en de Archaeoraptor vervalsing). Zelfs al zouden deze dino's in bomen hebben geklommen om prooi te jagen, dan deden ze dat nog niet in de stamboom van het leven. Een verband tussen hen en de vliegende dieren is nooit bewezen. (Net als alle overige missende schakels trouwens; ze worden niet voor niets 'Missing Links' genoemd). Daar komt nog bij dat volgens de Bijbel alle beesten ooit planteneters waren. Als God de haak aan de achterpoot gemaakt heeft - en als het geen product van een latere aanpassing is - dan ligt het alleen maar voor de hand dat de haak bedoeld was om in bomen te klimmen. Zo konden ze beter bij het loof of de vruchten die ze toen aten. Er zijn overigens aanwijzingen dat T-Rex ook planten heeft gegeten. Natuurlijk was hij een carnivoor, maar het is duidelijk dat je alleen aan de vorm van de tanden van een fossiel niet kunt zien wat hij at. Dit brengt ons bij een heel lastig onderwerp: waarom zijn beesten en mensen elkaar gaan opeten? Misschien kan dit artikel iets meer licht op deze zaak werpen. In ieder geval een onderzoeksgebied voor creationisten, maar de vraag is of het vraagstuk wel wetenschappelijk benaderd kan worden. Het is in ieder geval een feit dat de kenmerken die door evolutionisten vaak met graagte worden toegekend aan overleving, dood en verderf, net zo goed een aanwijzing kunnen zijn dat er een tijd geweest is dat alles 'heel goed' was.

Twee verwante artikelen in Public Library of Science (PLOS) laten zien dat een groot aantal soorten in een korte tijd kan ontstaan uit een kleine populatie. Hobbyisten die bekend zijn met tropische vissen kunnen de grote diversiteit in cicliden wel waarderen.


In het eerste artikel¹ veronderstelt de auteur dat in de afgelopen '15.000 jaar' het aantal soorten cicliden dat in het meer Lake Victoria leeft, van een handje vol is uit gegroeid tot honderden. Het nabijgelegen meer, Lake Malawi, heeft ondanks een veel hogere veronderstelde ouderdom, niet zo'n grote verscheidenheid aan cicliden
    Net als hondenfokkers een bepaalde eigenschap willen selecteren, heeft het milieu waar iedere vissensoort in leeft geresulteerd in het selecteren van bepaalde genen die de vis beter laten overleven in zijn omgeving. Afzondering van het nieuwe soort zorgt er dan voor dat de combinatie van genen bewaard blijft. Het verbaasde de wetenschappers echter dat dit veel sneller gegaan is dan ze verwachtten.
Woorden als 'verbluffende diversiteit', 'ze schijnen miljoenen jaren jonger', 'adaptieve uitstraling' en 'divergente selectie' zetten de toon. Een andere verrassing was dat natuurlijke selectie 'erin geslaagd was' om in sommige groepen genetische variatie te elimineren.
In een andere verhandeling in PLoS Biology,² laat de auteur zien dat het echt het milieu was wat de diversiteit in de kenmerken van cicliden heeft veroorzaakt. Ook hier wordt weer gesmeten met mooie uitspraken als 'divergente natuurlijke selectie', 'parallelle evolutie' en 'divergente evolutie'. Er wordt een verband gelegd tussen de ontwikkeling van het visuele systeem en de kleur van de mannetjes.

De beweging van je lichaam zelf zet een proces in beweging dat meer smering van de gewrichten tot gevolg heeft. Dit hebben wetenschappers van de universiteit van San Diego ontdekt. EurekAlert legt uit hoe de krachten op het kraakbeen het stimuleren om protoeglycan 4 te produceren. Hierdoor komt meer smeervloeistof vrij, waardoor het kraakbeen soepeler kan bewegen. Zo wordt dus de vloeistof geproduceerd op het moment dat het nodig is.



Het team probeerde uit te zoeken hoe de natuur het doet, zodat er kunstgewrichten kunnen worden gemaakt die voorzien zijn van kraakbeentransplantaten. Een teamlid legde uit dat het nu mogelijk is om gebruik te maken van "het zelfregulerende systeem van de natuur, waarbij slechts het toedienen van krachten op het weefsel voldoende is om de aanmaak van protoeglycan 4 te stimuleren."

Weer een prachtig voorbeeld van de toepassing van wetenschappelijk onderzoek, zonder een beroep te doen op de evolutietheorie. De aanname dat een gezond lichaam goed ontworpen is, zorgt voor de beste wetenschappelijke resultaten.

Aangezien Live Science erover begonnen is, kunnen we mooi van de gelegenheid gebruik maken om te laten zien hoe verschillend creationisten en evolutionisten dingen uitleggen.




 

• Evolutionisten: Live Science beweert dat we in de baarmoeder allemaal beginnen als vrouwen en dat pas na 60 dagen het testosteron begint te werken als het een mannetje is. Tegen die tijd hebben de tepels zich al ontwikkeld en verdwijnen niet meer. Dat er zenuwen en bloedvaten doorheen lopen, wordt door de schrijver afgedaan met het oude 'rudimentaire organen' argument. Er is geen reden voor tepels bij de man. Natuurlijke selectie heeft ze gewoon nog niet verwijderd. Het artikel ontkent dat mannen ooit hun kinderen gezoogd zouden hebben, omdat daar geen bewijs voor zou zijn.
• Creationisten: Een creationist ziet het fenomeen en denkt gelijk aan ontwerp of functie. Verschillende creationistische bronnen hebben dit onderwerp getackeld, zoals Answers in Genesis. De meeste organen die voorheen als rudimentair bestempeld zijn, hebben die status in de loop der tijd allang weer verloren. De tepels zijn erg gevoelig voor aanraking en behoren daardoor tot de erogene zones. Ze dragen dus bij aan de plezierige belevenis van seksualiteit. Creationisten hebben ook het argument geopperd dat het vanuit een ontwerpvisie juist gunstig is dat de ontwikkeling van een embryo eerst uniform is en het pas in een later stadium mannelijk of vrouwelijk wordt.

In een publicatie in Nature, hebben wetenschappers het DNA van 270 personen uit vier bevolkingsgroepen in kaart gebracht, namelijk van Europeanen, Afrikanen, Chinezen en Japanners. Ze zochten naar ontbrekende en gedupliceerde DNA secties. Veel secties van ons DNA komen steeds opnieuw voor. Het aantal extra kopieën varieert tussen personen en bevolkingsgroepen. Het aantal kopieën wordt de Kopie Aantal Variatie (KAV) genoemd.



De grootste opwinding ontstond vanwege het verband dat ze hebben gevonden tussen de locaties die ontbraken of gedupliceerd waren in het DNA van de chromosomen, en de locaties die veel ziekten op de chromosomen innemen. Dit artikel is een nieuw voorbeeld van hoe het tot nu toe als afval bestempelde DNA juist bepalend blijkt te zijn voor vele fysieke eigenschappen, en een groot deel van de scheikundige huishouding van ons lichaam.
In het verslag is min of meer verborgen dat ondanks het feit dat hun monsters uit vier geografische gebieden afkomstig waren, ze in drie duidelijke groepen uiteen vielen.

De verdeling van Kopie Aantal Variatie binnen en tussen verschillende populaties wordt bepaald door mutatie, selectie en demografische geschiedenis... Om een demonstratie te geven van de toepassing van kopie aantal variatie genotypen voor populatie genetische deductie, hebben we populaties geclusterd op 67 genotypische biallelische KAVs. We bereikten de meest optimale clusters bij het veronderstellen van drie voorouderlijke populaties.

Overige Engelstalige links: BBC, National Geographic, News@Nature.

Hoewel deze studie maar een beperkt onderzoek betreft, is dit of wel een zeer opmerkelijk toeval, ofwel een bevestiging van het Bijbelse verslag in Genesis 9 tot 11. Daarin wordt verteld hoe alle volken op Aarde uit de drie zonen van Noach voortgekomen zijn. Verdere onderzoeken zouden met grotere aantallen vanuit meer verschillende locaties moeten bevestigen dat de volledige wereldbevolking inderdaad in drie groepen ingedeeld kan worden. Deze conclusie zou de gangbare opvatting dat Homo Sapiens zich vanuit Oost Afrika over de wereld heeft verspreid op losse schroeven kunnen zetten. Als verdediging wordt aangevoerd dat 'in de afgelopen 200.000 jaar zich kleine variaties hebben voorgedaan in het genoom, waardoor diverse groepen van mensen zich konden aanpassen aan hun verschillende leefomgevingen' aldus Wellcome Trust Sanger in een persbericht. Maar dan moeten we wel geloven dat in de loop van 200.000 denkbeeldige jaren (of zo'n 10.000 generaties) zich zo weinig vermenging van de menselijke genen heeft voorgedaan, dat we nog steeds drie duidelijk gescheiden groepen zien. Bovendien moet in ieder geval ergens in de geschiedenis, bijvoorbeeld 200.000 denkbeeldige jaren geleden (of misschien toch maar 3.400 jaar), de menselijke bevolking zo zeer afgenomen zijn dat het mogelijk werd om drie duidelijk gescheiden genetische groepen te laten ontstaan. Sorry, maar dit lijkt toch wel erg veel op de drie zonen van Noach.

Er vliegen machines boven ons aardoppervlak die zeer snelle, korte bochten kunnen maken van 90 graden. Hun instrumenten verwerken beelden tien keer zo snel als wij dat kunnen en ze hebben precisiegyroscopen die ze vertellen hoe snel ze in de lucht draaien - echter, hun computers zijn kleiner dan een speldenknop.

Het zijn geen UFO's; ze zijn aardig goed geïdentificeerd, zo niet volkomen begrepen. Ze worden fruitvliegjes genoemd.
Michael Dickinson van Caltech gebruikt een beurs van 4,4 miljoen dollar van de National Science Foundation om uit te zoeken hoe ze het doen meldde National Geographic News. Hij besprak zijn werk recentelijk in hun programma Pulse of the Planet. Waarom al die moeite doen? "Hoe meer dingen je uit elkaar haalt, hoe meer intuitie je verkrijgt over de natuurlijke wereld," zei de biotechnologie professor. Het gaat er niet alleen om dat we leren hoe vliegen in elkaar zitten. Wat kan ons zo'n klein fruitvliegje schelen? "Bij het proberen uit te zoeken hoe iets in elkaar gezet is, wat zo complex is als een vlieg, verkrijg je inzicht in vele gecompliceerde processen," legde Dickinson uit.
    Waarom is natuurlijke technologie een goede besteding van een onderzoeksbeurs? "Ik denk dat het een goede besteding is," zei hij, "om uit te zoeken hoe andere interessante organismen op deze planeet werken en niet exclusief gefocust te zijn op mensen." Jane Wang, een andere specialist, zei: "Sommige dingen zijn zijn zo intimiderend dat we niet weten waar we moeten beginnen. Hier is zo'n intimiderend geval, maar we hebben wel een idee hoe we het uit moeten zoeken." En daar kunnen voordelen mee behaald worden, volgens het artikel, "Dickinson zegt dat hij voornamelijk geinteresseerd is in vliegen, niet alleen omdat ze goed model kunnen staan voor menselijke genetica, maar ook om wat ze ons kunnen vertellen over de mechanica van vele biologische systemen.

Reverse engineering (omgekeerd ontwerpen, iets uit elkaar halen om uit te zoeken hoe het in elkaar zit, om het na te kunnen maken) is wetenschappelijk onderzoek, gebaseerd op Intelligent Disign (intelligent ontwerp) principes. Of het nu gezegd wordt of niet, de aanname is duidelijk: Een wetenschapper ontdekt een geavanceerd systeem dat voortreffelijk werkt en wil weten hoe het in elkaar zit. Hij bekijkt een ingewikkeld systeem, in dit geval het vliegen van een fruitvlieg, wat niet veel anders is dan het uit elkaar halen van een robot of een Zwitsers precisie uurwerk. Het feit dat de 'robot' biologisch is, maakt het niet anders. ID filosofen geven vaak aan dat het er niet zo toe doet wie het ontworpen heeft, het is genoeg om te zien dat er ontwerp is, en wetenschap bedrijven op die basis. Evolutionair naturalisme draagt hier niets aan bij.     Het is wel interessant dat het artikel niets zegt over evolutie, maar gek genoeg voegde John Roach wel iets tussen haakjes toe na de uitspraak van Dickinson: "...inzicht in vele gecompliceerde processen." (Lees de gerelateerde rubriek in National Geographic magazine over evolutie van ledematen.) Eh... gerelateerd? Hoezo? De evolutie van ledematen (of wat voor evolutie dan ook) heeft niets te maken met vlug vliegende fruitvliegjes. Een Darwinistische verklaring is een verkeerd uitgangspunt met willekeurige mutaties als enige basis en natuurlijke selectie als een soort persoonlijkheid die het allemaal dirigeert. Zo plegen evolutionisten plagiaat door ontwerp aan hun boekje toe te voegen. Dus, Darwin-partij, handjes af van dit wetenschapsproject; het is van ID-bv. Proberen er iets van te stelen is als een schending van het intellectuele eigendomsrecht.

De bouwstenen van het leven blijven de wetenschappers verbazen.










Een paar voorbeelden:

1. Waardevol afval. Sommige complementaire strengen RNA die zich hechten aan mRNA bij het kopiëren van DNA werden voorheen gezien als nutteloos afval. Nu blijkt dat dit 'afval' mogelijk "sexe-bepalende cellen behoed tegen zelfvernietiging". Gelukkig maar. Een andere onderzoeker zei: "Dit duidt op een volkomen nieuw proces van genregulatie (klik op de afbeelding voor een voorbeeld van genregulatie) wat we nog nooit eerder gezien hebben in eukaryote cellen."
2. Vissers van moleculen. De DNA-kopieermachines bewegen zich niet over het DNA zoals men eerst dacht. De RNA polymerase begint het kopiëerproces door de DNA streng van het gen naar binnen te trekken, zoals een visser zijn net binnen haalt, dan langs de reactieve kern van het enzym, waar het RNA product gevormd wordt.
3. Ruwe diamanten. Wetenschappers lijken dol op schatgraven in de 'afvalhoop' van het DNA. Een andere RNA polymerase bouwt micro-RNA's die tot nu toe als afval gezien werden. Nu blijkt dat ze belangrijk zijn voor het reguleren van gen-expressie .
4. Zenuwachtige dansers. Neuronen functioneren zo snel dankzij de myeline (een vetachtige stof die het doorgeven van zenuwimpulsen versnelt) waarmee ze omhuld zijn. Als dit ontbreekt krijg je verlamming, blindheid, stotteren, MS, impotentie, dementie, etc. De aanmaak van myeline wordt in het genoemde artikel "het meest spectaculaire voorbeeld uit de natuur van de interactie tussen verschillende soorten cellen" genoemd. Het is gelukt om de aanmaak van deze myeline te filmen. De dans is "dynamischer dan iemand ooit had gedroomd".
5. Tot uw dienst. Een cel heeft zijn eigen eerste hulp post met als motto: "elke seconde telt". Vlak voor de deling rekruteert de cel proteïnecomplexen die breuken herstellen in de DNA ketenen die je 46 chromosomen vormen. Er is zelfs een proteïnecomplex wat door wetenschappers 9-1-1 wordt genoemd (het Amerikaanse alarmnummer). Wees maar blij dat je cellen zo slim zijn, als het fout zou gaan, lijdt dit tot afsterven van de cel, of nog erger. Geen koffiepauze dus voor deze bekwame technici.

Wetenschappers hebben een roofdier naar een Caraibisch eiland getransporteerd en zagen hoe sommige van de reptielen langere poten evolueerden om sneller te kunnen lopen. Hun achterpoten werden korter toen ze in bomen gingen klimmen. Ze noemen dit een natuurlijke selectietest en zijn verbaasd dat de effecten zo snel merkbaar waren - in één generatie zelfs.
 

EurekAlert berichtte het volgende: "In tegenstelling tot het wijdverbreide beeld van evolutie, dat het een proces wat zich afspeelt in de loop van eonen, hebben evolutionistische biologen laten zien dat natuurlijke selectie een hele korte draai kan maken - in een paar maanden - wanneer een populatie verandering nodig heeft." Dit verhaal werd ook gemeld op Live Science, National Geographic, The Times Online (UK), en New Scientist, die het "natuurlijke selectie aan het werk" noemen en beweren: "Dit laat zien dat evolutionistische biologie een voorspellende en experimentele wetenschap kan zijn, net als elke andere [wetenschap]."

En wat is hiervan nu precies de bedoeling...? Als deze wetenschappers denken dat dit weer een pijl is in de koker van Darwin, waarmee ze op creationisten kunnen schieten, dan moeten ze maar eens om zich heen kijken naar de tanks die zich verzameld hebben. Creationisten hebben al geaccepteerd dat er beperkte natuurlijke selectie plaatsvindt op micro-evolutionaire schaal. Dit is niet het soort evolutie dat ze de oorsprong van reptielen gaat helpen verklaren. Dit is de oude Peper-en-Zout mythe (woordspeling op het Peper-en-Zout mot experiment). Er bestonden waarschijnlijk allang varianten met lange en korte poten vóór het experiment; wat hier gebeurde was bevolkingsverschuiving. Daarnaast waren de genen voor poten en de hersenen om ze te gebruiken al aanwezig. Als je korte mensen en lange mensen laat wegrennen voor een bergleeuw, weet je al wat er gaat gebeuren. Wat voor soort voorspellende wetenschap is dat? Waar is die evolutie? En waar zijn de milieuactivisten die staan te protesteren dat deze wetenschappers geen uitheemse soorten moeten introduceren in een toch al zo fragiel ecosysteem? Een onderzoeker in het stuk van New Scientist liet het voorkomen alsof de reptielen besloten te evolueren: "Deze reptielen zijn geen domoren," zei hij. "Natuurlijke selectie kan een hele korte draai maken," ja, net zo kort door de bocht als sommige van uw uitspraken. National Geographic haalde een wetenschapper aan die iets te enthousiast opschiep over dit zichtbare bewijs voor evolutie: "In de meeste gevallen van evolutionistische biologie," gaf hij toe "moet je terug kijken en speculeren over wat er gebeurd zou kunnen zijn." Live Science noemde dit de reptielversie van "Survivor"... Oké, tijd voor een ander kanaal...

"De scheiding tussen de moderne mens en de neandertaler in twee gescheiden soorten was uiterlijk 120.000 jaar geleden afgesloten. Desondanks zijn 99,5 procent van het erfgoed van homo sapiens en neandertaler identiek.
Dit blijkt uit diverse studies van Duitse, Amerikaanse en Kroatische wetenschappers waarover de tijdschriften Science en Nature woensdag berichtten. Onduidelijk is vooralsnog of later nog een menging van de soorten heeft plaatsgevonden.
Homo sapiens en Neandertaler leefden honderdduizenden jaren samen op het Europese continent totdat de neandertaler 30.000 jaar geleden uitstierf. In 1856 werden voor het eerst resten ontdekt in het Duitse Neandertal.


De wetenschappers die erfelijk materiaal uit neanderthalerbotjes analyseerden, hopen over twee jaar het hele genoom van de verre bloedverwant in kaart te hebben gebracht. Zij hopen dan ook meer te kunnen zeggen over de vraag of neanderthalers konden praten op een manier die lijkt op de taal van de moderne mens.

Ja hoor, daar gaan we weer. We vallen in herhalingen dames en heren. Afgezien van de aanname van lange tijdspannen en het regelmatig anders spellen van Neanderthaler, gaat dit artikel in op de verschillen tussen deze 'uitgestorven' mensachtige en de moderne mens. Men gaat ervan uit dat de verschillen aangeven dat de twee 'soorten' al lange tijd niet meer met elkaar naar bed geweest zijn. De verschillen in DNA zijn echter waargenomen op delen van het DNA waar heel makkelijk mutatie plaatsvindt. Er is ook meer overlapping bij paarsgewijze controle dan men eerst meende te zien. Andere vondsten en onderzoeken geven ook aan dat Neanderthalers volledig mens waren. Zie ook dit artikel van Michael Oard (Engels) en dit artikel van allaboutcreation.org.

De Stamboom van het Leven (SvhL), het vertakkende patroon van evolutie, was de enige illustratie in Darwins "Oorsprong van het leven".
Er zou 1 gezamenlijke voorouder zijn waar alle leven verder uit voortgekomen is.
Darwin verwachtte dat dit door toekomstige ontdekkingen wel bewezen zou worden.
Uit de gevonden fossielen is deze boom echter niet gebleken.
Maar sinds de genetische revolutie richten de Neo-Darwinisten hun hoop op het DNA.







Deze week publiceerden Antonis Rokas en Sean B. Carroll slecht nieuws [voor de Evolutionisten] in PLoS Biology. Ze geven toe dat de SvhL mogelijk nooit ontdekt zal worden, ongeacht de hoeveelheid data die er verzameld wordt. "Genetische analyse heeft meer informatie opgeleverd dan ooit tevoren over een veelheid aan organismen. Hierdoor stijgt de verwachting dat het ontdekken van de SvhL alleen nog een kwestie is van het verzamelen van meer informatie. Echter, recente analyse van belangrijke clades¹ (familiegroepen) in de geschiedenis van het leven heeft niets meer opgeleverd dan een aantal verspreide takkenbossen, en geen boomstam [dus geen verbinding die aantoont hoe de familiegroepen uit elkaar zijn voortgekomen]".

Onderzoekers lopen tegen diverse problemen aan, zoals: » uiterst verschillende dieren die familie van elkaar zouden zijn: olifant, aardvarken, Caribische zeekoe en de gouden mol; » razendsnelle verandering: sommige moleculaire ontwikkelingen waren explosief snel, anderen bleven honderden miljoenen jaren geconserveerd; » overenkomstige ontwikkelingen bij totaal verschillende organismen, in tijdperken die soms honderden miljoenen jaren uit elkaar liggen; » tegengestelde conclusies: "De gevonden tegenstrijdigheden zijn niet veroorzaakt door de criteria die zijn toegepast," zeiden ze. Het is een echt probleem, en doet zich voortdurend voor.
De publicatie haalt veel voorbeelden aan. Bijvoorbeeld de link tussen mens en Chimpansee. In tegenstelling tot wat de media vaak beweren, toont onderzoek van bijna 100 genen aan dat "ongeveer 55% van de genen een mens/chimpansee familiegroep toestaat, 40% is verdeeld over twee alternatieve topologieën, en de rest biedt geen informatie". En dat voor twee soorten die zo dicht bij elkaar zouden staan dat sommige activisten mensenrechten willen geven aan Chimpansees.
Soms moeten onderzoekers grote hoeveelheden genetisch materiaal buiten beschouwing laten, omdat volgens dat materiaal "soorten uit elkaar zouden zijn ontstaan, waarvan algemeen bekend is dat dit niet zo is". Bovendien bestaat er een belangrijk conflict in de verzamelde DNA gegevens doordat "in alle studies een groot aantal genen niet overeenstemt met de optimale situatie voor het ontstaan van nieuwe groepen van soorten".

¹ Een clade is een groep organismen, die alle individuen omvat die afstammen van een bepaalde gemeenschappelijke evolutionaire voorouder, inclusief de voorouder zelf.

Mensen, enig idee hoe vernietigend deze publicatie is? Het bedrog van het Darwinisme is blootgelegd. Het is voorbij. De twee grootste bronnen van hoop op het bewijs voor evolutie, de fossielen en de genen, hebben het tegendeel aangetoond. Richard Dawkins stelde in zijn boek A Devil‘s Chaplain dat er "één ware boom van het leven is: het unieke patroon van evolutionaire vertakkingen die daadwerkelijk gebeurd zijn. Hij bestaat. In principe kunnen we dat weten. We weten nog niet alles, maar tegen 2050 als het goed is wel - of, als dat niet zo is, zullen we hooguit vastlopen op de allerkleinste zijtakjes, vanwege het overweldigende aantal soorten". Inmiddels is er een veelheid aan informatie gepubliceerd, inclusief tientallen complete DNA's van planten en dieren. Ondanks alles kan men door de takken de boom niet zien. Iedereen kan op zijn klompen aanvoelen dat een verzameling van allerlei takkenbossen, zonder een evolutionaire boomstam om deze met elkaar te verbinden, er niet uitziet als evolutie, maar juist veel meer als schepping. Een schepper zou heel goed verschillende groepen van planten en dieren kunnen maken die zichzelf, elk naar hun eigen soort, voortplanten (met variatie). Evolutionisten geven altijd zo hoog op van hun onomstotelijke bewijzen, in tegenstelling tot religieuze zaken die op basis van geloof moeten worden aangenomen. Maar tegenwoordig is er geen bewijs meer voor hen, en kunnen ze alleen nog hun levendige fantasie gebruiken om hun evolutiemythe overeind te houden.