Veelal zijn ze ook kortademig en in extreme gevallen ademen ze met open bek. Dit komt omdat de druk in de buik zodanig groot wordt dat dit begint te duwen op de longen en luchtzakken.

Vochtopstapeling in de buik kan verschillende oorzaken hebben : 1) een hartprobleem waarbij het bloed als het ware in de buikorganen 'blijft staan' en er serum vanuit het bloed in de buikholte sijpelt. 2) Een leverprobleem (zwelling van de lever of levercirrhose) waardoor het bloed dat door de lever passeert voordat het naar het hart vloeit als het ware wordt 'tegengehouden' en door de druk in die bloedvaten serum in de buikholte sijpelt. 3) een eidooier die tijdens de eisprong niet in de eileider maar in de buikholte terechtkomt. De dooier bevat irriterende stoffen die een ontstekingsreactie geven en waardoor het buikvlies ontstekingsvocht begint af te scheiden.

Dit mag niet verward worden met een eileiderontsteking, waarbij er ontstekingsvocht of etter zich in de eileider opstapelt. Kippen leggen bijna dagelijks een ei en daardoor staan de 'geboortewegen' continu open, waardoor er bacteriën makkelijk binnen geraken en een onsteking veroorzaken. Ook dan kunnen kippen een dikke buik krijgen, maar dan voelt de buik meestal niet aan als een ballon gevuld met water. In veel gevallen zien we dit reeds aankomen : een windei of een ei met een abnormale schaal (maar dit kan ook door calciumtekort optreden.)

Via enkele onderzoeken kunnen we achterhalen wat de oorzaak is van vochtopstapeling in de buik. Een gele kleur wijst meestal op een eidooier die in de buik terecht is gekomen. Ook kunnen we het eiwitgehalte van het vocht bepalen door middel van een refractometer. Als het vocht meer dan 2 gram eiwit/liter bevat, is het meestal ontstekingsvocht, veroorzaakt door een eidooier. Ook vinden we dan meestal vetdruppels in het buikvocht terug. 

Onderscheid maken tussen hart-en leverproblemen ligt wat moeilijker, maar hou er rekening mee dat kippen vaak last hebben van leververvetting door het hoge oliegehalte in de zaden (mais,..) en bij de vorming van een eidooier wordt er sowieso veel vet gemobiliseerd (cholesterol in eidooier), waarvan een deel terug opgeslagen wordt in de lever. 

De kip op de foto had last van buikwaterzucht ten gevolge van een eidooier die in de buikholte terecht was gekomen. Om de druk in de buik te minderen, wordt in eerste instantie de buik gepuncteerd met een naald om vocht af te laten. Dat moet op een gecontroleerde manier gebeuren om geen darmen aan te prikken. 

Daarna krijgt ze onstekingsremmers en antibiotica toegediend, bij voorkeur door middel van injecties. Op die manier hopen we de ontstekingsreactie stil te leggen. 

De beker op de foto's gevuld met vocht (bijna 0.5 liter !!) is het vocht afgelaten bij 2 kippen in één sessie. Twee kippen van dezelfde eigenaar hadden tegelijkertijd last van hetzelfde probleem (eidooier in de buikholte). Dit was in het voorjaar. Niet verwonderlijk eigenlijk : de meeste kippen stoppen met eieren leggen in de winter en als het voortplantingsstelsel in het voorjaar terug actief wordt, gebeurt het wel eens dat er foutjes gebeuren waarbij de eidooier op de verkeerde plaats terecht komt : niet in de eileider, maar in de buikholte. 

Op een van de foto's zie je ook een refractometer waarmee we het eiwitgehalte in het buikvocht kunnen bepalen.